Στις 7 Σεπτέμβρη η Θεσσαλονίκη αστυνομοκρατείται εν όψει των διαδηλώσεων της Δ.Ε.Θ. Έχει προηγηθεί η επίδειξη της Αστυνομίας με την εισβολή στη κατάληψη Ορφανοτροφείου. Μετά το πέρας των διαδηλώσεων κατα την αποχώρηση μου, συλλαμβάνομαι και ξυλοκοπούμαι απο μπάτσους της ομάδας ΔΕΛΤΑ. Αποφάσισα να τοποθετηθώ δημόσια, όχι για να καταδείξω τις συνθήκες κάτω απο τις οποίες πραγματοποιήθηκε η σύλληψη μου, αλλά για να περιγράψω τι ακολούθησε.
Στην Γ.Α.Δ.Θ. και μέσα σε 120 προσαγωγές, η υπόθεση μου επισπέυδεται.Έπειτα απο τις “τυπικές” διαδικασίες σύλληψης με μεταφέρουν στο γραφείο του “υπέυθυνου για το οικονομικό έγκλημα” όπου και διεξάγεται μια “φιλική” κουβεντούλα, που κρατά περισσότερες απο 2 ώρες πάνω στο ζήτημα της άρνησης μου σε δακτυλοσκοπικό έλεγχο. Απο τις ερωτήσεις ιδεολογικού προσανατολισμού μέχρι τα αυθαίρετα υπονοούμενα οτι, “εδώ ασχολούμαστε με ληστείες και εγκλήματα”. Η κουβέντα τελείωσε με τα λόγια “…θα δώσεις αποτυπώματα,είναι εντολή απο πάνω.”.
Ακολούθησε η βίαιη προσαγωγή και υποβολή μου σε δακτυλοσκοπικό και φωτογραφικό έλεγχο από 6 μαυροφορεμένους της Ο.Π.Κ.Ε. μαζί με τους μπάτσους που με φρουρούσαν. Όλα αυτα κάτω απο τις λέξεις “…συνάδελφοι όλα καλά…τα δίνει δημοκρατικά και με τη συγκατάθεσή του”.
Η συνθήκη αυτή έρχεται να προστεθεί στις συνεχείς παρακολουθήσεις, στις προσωπικές αντεγκλήσεις απο αστυνομικούς στο δρόμο, στις “ενοχλήσεις” στο σπίτι μου και στον χώρο εργασίας μου, στις κλήσεις που λαμβάνω για να παρουσιαστώ σε αστυνομικά τμήματα για υποθέσεις-φαντάσματα, στις “φιλικές” προσεγγίσεις σε γείτονές μου, σε παλαιότερες περίεργες κλοπές και ζημιές του οχήματός μου. Γνωρίζω οτι δεν είμαι ο μόνος. Δεκάδες σύντροφοι στη Θεσσαλονίκη, απο το κοντινό μου περιβάλλον και όχι μόνο, έχουν παρόμοιες ” ενοχλήσεις”.
Μπροστά στο δόγμα της μηδενικής ανοχής που τα τελευταία χρόνια εφαρμόζεται σε όλο και περισσότερα κομμάτια της κοινωνίας(πρόσφατο παράδειγμα αποτελούν οι απαγωγές αγωνιστών στην Ιερισσό και η δημιουργία τράπεζας DNA με τη βίαιη λήψη δείγματος), πειραματικό πεδίο αποτέλεσε ο αναρχικός χώρος, κομμάτι του οποίου δεν έκρυψα ποτε πως είμαι. Γιατί η ταξική συνείδηση δε προτρέπει, επιτάσσει να είσαι εκεί.
Η πρώτη γραμμή στον αγώνα, δίπλα στους συντρόφους εντός και εκτός των τοιχών μπορεί να έχει πολιτικό και προσωπικό κόστος, σου προσφέρει όμως τη γλυκιά ευχαρίστηση της αξιοπρέπειας.
Τοποθετούμαι δημόσια απέναντι στους διώκτες μου, για να προλάβω τα μελλοντικά σενάρια στο όνομά μου. Οι απαντήσεις σε όλες τις προσεγγίσεις της αστυνομίας και κάθε παρακρατικής φράξιας μέσα σε αυτή υπάρχουν, είναι πολιτικές και θα δωθούν.
Πάντα στην πρώτη γραμμή,
πάντα με ψηλά το κεφάλι.
Ούτε βήμα πίσω…
Θάνος Χατζηαγγέλου
Θεσσαλονίκη
16-9-2013
http://terraincognita.squat.gr/2013/09/17/%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%83%CE%B9%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BB%CF%8C-%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B1/