«Όταν το δάκτυλο δείχνει το φεγγάρι, ο ηλίθιος κοιτάζει το δάκτυλο» / Ανακοίνωση της Συσπείρωσης Αναρχικών

.

 

(Α)

«Όταν το δάκτυλο δείχνει το φεγγάρι, ο ηλίθιος κοιτάζει το δάκτυλο»

 

Πώς αλλοιώς θα μπορούσε να αποδοθεί η πράξη της δολοφονίας δυο μελών του Λαϊκού Συνδέσμου Χρυσή Αυγή έξω από τα γραφεία του κόμματος στο Ν. Ηράκλειο Αττικής;

Είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι ποντάρει στο πλαίσιο των ιδεολογικοπολιτικών αγκυλώσεων και διαδικασιών που ταλανίζουν για δεκαετίες το κίνημα (μετά ή άνευ εισαγωγικών), είτε αυτοπροσδιορίζεται ως επαναστατικό, είτε ως αντιφασιστικό, είτε ως ελευθεριακό-αντιεξουσιαστικό. Πρόκειται για πολιτικές εμμονές που επιμένουν να χάνουν το δάσος πίσω από το δέντρο, όπου οι δράστες με την λογική των συμμοριτικών αντιπαραθέσεων ανάμεσα σε «φασίστες και αντιφασίστες», προχώρησαν σε μια κίνηση αναβάθμισης φαντασιωνόμενοι εμφυλίους πολέμους, αλλά ταυτόχρονα με την συμπεριφορά τους και τις πράξεις τους φροντίζουν να απαξιώνουν τις προοπτικές απελευθερωτικών δραστηριοτήτων, αναλαμβάνοντας το ρόλο του «εκκαθαριστή»-«εκδικητή» και συμπορευόμενοι με τις μύχιες επιθυμίες των κρατιστών.

Δεν χωρά αμφιβολία πως η ενέργεια στο Ν. Ηράκλειο κινείται μέσα στο πλαίσιο μιας ενδοεξουσιαστικής διαμάχης, η οποία εντάθηκε με αφορμή τον φόνο του Παύλου Φύσσα και όπου όλες οι δυνάμεις του «συνταγματικού»-μνημονιακού και μη τόξου αποπροσανατόλισαν και προσπάθησαν να βγάλουν οφέλη (μη εξαιρουμένων και των διωκόμενων γι’ αυτήν την υπόθεση). Κι ενώ οι κακοτεχνίες της πολιτικής σπέκουλας ξεθυμαίνουν, ενώ οι κρατικοί διαχειριστές έχουν αποκομίσει τα «κέρδη» από την εφαρμογή των πλέον ολοκληρωτικών μεθόδων, αλλά και τις ανάλογες ζημιές, ενώ όλοι οι εξουσιαστές αναμένουν την κίνηση του «από μηχανής θεού», ο «επί μηχανής» πράγματι κάνει την εμφάνισή του τροφοδοτώντας και πάλι την πολιτική σπέκουλα, που είχε αρχίσει να αλλάζει ρότα.

Δεν έχει καμμία σημασία αν η πράξη θα επενδυθεί με κάποιο «βαθυστόχαστο» κείμενο με το οποίο θα αναλαμβάνεται η ευθύνη (όποτε και εάν γίνει αυτό) ή αν θα μιλά στο όνομα του λαού, της αριστεράς, του κομμουνισμού, της επανάστασης, της αντιεξουσίας ή ακόμα και της αναρχίας. Αυτό που στην πράξη προσπαθεί να σιγοντάρει είναι την εξουσία και ιδιαίτερα αυτό το κομμάτι της που ήδη έχει χάσει αρκετά σε επίπεδο πολιτικών χειρισμών. Ακόμα και οι πλέον αδαείς περί τα συμβαίνοντα στην πολιτική αντιλαμβάνονται ότι αυτή η ενέργεια συντάσσεται –με τον ένα ή τον άλλο τρόπο– με το λεγόμενο συνταγματικό τόξο, επιχειρώντας να σπείρει το φόβο στο άλλο εξουσιαστικό κομμάτι. Αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός πως στόχο αποτέλεσαν μέλη της περιφρούρησης των κομματικών γραφείων. Πρόκειται για μία οπισθοδρομική νοοτροπία την οποία ακόμη και οι σύντροφοι αναρχικοί που έδρασαν στα τέλη του 19ου αιώνα είχαν ξεπεράσει. Επειδή, όσο κι αν διαφωνήσει κάποιος με τις μεθόδους τους δεν μπορεί να μην τους αναγνωρίσει την αυτοθυσία, την ανιδιοτέλεια και το ότι στόχευαν τους τυράννους και όχι τους θαλαμηπόλους. Όμως, σύμφωνα με τα όσα είναι γνωστά στον τομέα της κοινωνικής ψυχολογίας, τα πράγματα δεν ακολουθούν την πορεία των υπολογισμών (αν πράγματι υπάρχουν τέτοιοι) και σε πολλές περιπτώσεις τα αποτελέσματα είναι διαφορετικά από τα αναμενόμενα. Γι’ αυτό το λόγο η ενέργεια στο Ν. Ηράκλειο μοιάζει περισσότερο με μια ζαριά «κι ό,τι κάτσει» ή προσπάθεια εξόφλησης υποχρεώσεων. Όπως να και έχει το θέμα, ακόμα και οι πλέον καλά οργανωμένες μυστικές υπηρεσίες θα δυσκολεύονταν ή θα δίσταζαν να προβούν σε τέτοιου είδους ενέργεια. Σε κάθε περίπτωση, υπάρχει μία κατάσταση για την οποία οι αναρχικοί δεν μπορούμε παρά να πούμε τα πράγματα όπως έχουν.

Δυστυχώς το κριτήριο τού πότε κάποιος κινείται επ’ ωφελεία της απελευθερωτικής διεργασίας και προσπάθειας έχει χαθεί προ πολλού και, φοβούμαστε πως όσο κι αν προσπαθήσει κάποιος, δύσκολα θα ανακαλύψει σ’ αυτή την ενέργεια κάποια απελευθερωτική ουσία. Αντίθετα, θα μπορούσε εύκολα να χαρακτηριστεί μία ξεδιάντροπη εξουσιαστικού περιεχομένου και σκοπιμοτήτων ενέργεια, που βαδίζει στα αχνάρια άλλων παρόμοιων που έβλαψαν ανεπανόρθωτα τις ιδέες τις οποίες υποτίθεται πως υποστήριζαν ή εκπροσωπούσαν.

Συσπείρωση Αναρχικών

Αθήνα, 2 Νοεμβρίου 2013

5 απαντήσεις στο “«Όταν το δάκτυλο δείχνει το φεγγάρι, ο ηλίθιος κοιτάζει το δάκτυλο» / Ανακοίνωση της Συσπείρωσης Αναρχικών”

  1. Νεκροί δύο νεοναζί της χρυσής αυγής

    Πυροβολισμοί σημειώθηκαν την Παρασκευή ,1/11/13, λίγο πριν τις 19:30 στη λεωφόρο Ηρακλείου, έξω από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής, στην περιοχή του Νέου Ηρακλείου, οι οποίοι είχαν σαν αποτέλεσμα το θάνατο δύο ατόμων, ενώ τουλάχιστον ένας ακόμα τραυματίστηκε.

    Σύμφωνα με πληροφορίες, δύο άτομα που επέβαιναν σε μηχανή μεγάλου κυβισμού πυροβόλησαν τουλάχιστον τέσσερις φορές, σκοτώνοντας δύο άτομα που βρίσκονταν έξω από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής. Ένα ακόμα άτομο έχει τραυματιστεί σοβαρά και έχει μεταφερθεί στο νοσοκομείο Αγία Όλγα. Τα επώνυμα των ατόμων που πυροβολήθηκαν, σύμφωνα με πληροφορίες είναι Φουντούλης και Καπελώνης.

    O ΣΥΡΙΖΑ για την επίθεση στο Νέο Ηράκλειο αναφέρει: «Η αφαίρεση της ανθρώπινης ζωής συνιστά το ύψιστο έγκλημα. Η σημερινή δολοφονία δημιουργεί κλίμα αποσταθεροποίησης και στοχεύει στη δημοκρατία. Πρέπει να τύχει της απόλυτης καταδίκης, καθώς και της ηθικής, ιδεολογικής και πολιτικής απομόνωσής της». Ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Πάνος Σκουρλέτης μιλώντας στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ είπε ότι »αν έχουμε μπει σε έναν φαύλο κύκλο τυφλής βίας , οφείλουμε να τον σταματήσουμε διότι έχει ιστορικά αποδειχτεί ότι συρρικνώνει και υπονομεύει την ίδια τη δημοκρατία και τα δικαιώματα των πολιτών»,

    Το δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΪ ήδη μιλάει για «φαύλο κύκλο του αίματος» σπεύδοντας να συνδέσει την επαγγελματική εκτέλεση με τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Δεν περιμέναμε κάτι καλύτερο.

    Το KKE με ανακοίνωσή του καταδικάζει την επίθεση έξω από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής στο Ν. Ηράκλειο και υπογραμμίζει πως «αυτή η επίθεση δημιουργεί πολύ σοβαρά ερωτηματικά για τα κίνητρα και τους σκοπούς που υπηρετεί».

    H ΑΝΤΑΡΣΥΑ σημειώνει πως «Η επαγγελματικού τύπου δολοφονική επίθεση κατά μελών της Χρυσής Αυγής στο Νέο Ηράκλειο λειτουργεί αντικειμενικά ως μια μεγάλη προβοκάτσια υπέρ της κυβέρνησης και του κράτους, εξυπηρετεί τα σχέδια αντιδραστικής θωράκισης του συστήματος με όπλο και την ανιστόρητη θεωρία των «δύο άκρων». Όχι μόνο δεν αντιμετωπίζει το φασισμό, αλλά τον ενισχύει πολύπλευρα. Ο φασισμός κτυπιέται μόνο μέσα από τον μαζικό αγώνα των εργαζομένων και της νεολαίας, στις γειτονιές, τα σχολεία, στους χώρους δουλειάς».

    Κανείς δεν λέει «δολοφονήθηκαν δύο χρυσαυγίτες» ή «δολοφονήθηκαν δύο μέλη μιας εγκληματικής οργάνωσης». Το πρώτο που ο καθένας σκέφτεται είναι ότι δολοφονήθηκαν δύο νέοι και μάλιστα άοπλοι ενώ η ζωή ενός άλλου νέου κρέμεται από μια κλωστή. Αυτές τις στιγμές η πρόωρα χαμένη νεότητα είναι η πρώτη, η πιο χτυπητή ιδιότητα των θυμάτων και, δευτερευόντως, σκέφτεται κάποιος ότι οι δύο νεκροί ήταν μέλη της Χ.Α. Οι δολοφόνοι τους είναι ήδη καταδικασμένοι στη συνείδηση της κοινής γνώμης.

    Ακούμε λοιπόν δεξιά και αριστερά για αυτά τα δύο «παιδιά» και για το πόσο «καλά παιδιά» ήταν..Image

    Αυτά ήταν λοιπόν τα «παιδιά» με τα παραφουσκωμένα μπράτσα και τα μπλουζάκια Pit Bull…Τα συμπεράσματα δικά σας.

    Όταν εντάσσεσαι σε μια οργάνωση που για να επιβάλει αυτό που πιστεύει έχει ως κύριο όπλο τη βία, κηρύσσει μίσος, επιτίθεται, πλακώνει στο ξύλο, μαχαιρώνει και, τελικά, σκοτώνει, πρέπει να ξέρεις ότι κάποιος μπορεί να σου τη φέρει κι εσένα. Βέβαια, δεν ξέρουμε ακόμη ποιός είναι υπεύθυνος για το θάνατό τους, αλλά σίγουρα δύο νεοναζί λιγότεροι δε μας «χαλάνε» καθόλου.

    Κατανοούμε λοιπόν την «ευαισθησία» όλων σας έναντι των «απάνθρωπων» που δεν θλίβονται ιδιαίτερα, με το «τραγικό» γεγονός… Άρα συμπεραίνουμε πως κάπως έτσι θα έπρεπε να νιώθουμε όταν διαβάζουμε π.χ. για το «τραγικό» τέλος των Hitler και Goering και λοιπών: «Κρίμα, παιδιά με επίκτητες ιδέες ήταν κι αυτά, είχαν κι αυτά μάνες, η δολοφονία είναι κακό πράγμα απ΄όπου κι αν προέρχεται…» Όντως, αρχίζουμε να νιώθουμε «σκατά»…

    CLOCKWORK CREW RHODES.

  2. Το καπιταλιστικό κράτος και παρακράτος ξερνάει βία

    Στο στόχαστρο οι κομμουνιστές και η μαχόμενη εργατική τάξη

    Η αστυνομική πλευρά της υπόθεσης της δολοφονίας των μελών της ΧΑ, αν και αποτελεί την εύληπτη για την μέση συνείδηση , πρακτική των ΜΜΕ, δεν οδηγεί πουθενά, για κάποιον που αναζητά την αλήθεια πίσω από την συγκεκριμένη δολοφονία.

    Ο μόνος ασφαλής τρόπος , που οδηγεί στην όσο το δυνατόν πληρέστερη κατανόηση των όσων συμβαίνουν, είναι να παρατηρηθεί ποιος πολιτικά και κοινωνικά επωφελείται από το συγκεκριμένο γεγονός.

    Βρισκόμαστε σε μια περίοδο έκδηλης κοινωνικής και οικονομικής βίας με κύριο εκφραστή και γεννήτορα αυτής , το ελληνικό αστικό κράτος. Αποτέλεσμα αυτής της ολοκληρωτικής καπιταλιστικής βίας, που είναι ταξική βία, καθώς αυτήν την υπόκειται “προνομιακά” η εργατική πλειοψηφία, είναι η επικράτηση ενός εκρηκτικού πολιτικού κλίματος, που ξερνάει τον φασισμό με την μορφή της παρακρατικής βίας, που δρα συμπληρωματικά πλάι στην νόμιμη αστικά δικαιολογημένη (ταξική) βία.

    Ο φασισμός, που αποτελεί έκφραση των πιο καθυστερημένων κομματιών της αστικής τάξης και ευδοκιμεί επιπλέον σε πληθώρα μικροαστικών στρωμάτων, καταφέρεται ενάντια στην συγκεκριμένη κυβερνητική έκφραση της αστικής εξουσίας, επιδιώκοντας στην επικράτηση μιας επίσης αστικής εξουσίας που θα έχει τον χαρακτήρα της πολιτικής και βιολογικής εξαφάνισης κάθε διαφορετικής φωνής που θα αντιτίθεται στην άσκηση της εξουσίας του. Φυσικά στο στόχαστρο των φασιστών βρίσκονται πρώτιστα η εργατική τάξη, αλλά και η αριστερά, ακόμη και αυτή που εκφράζεται μέσω του ΣΥΡΙΖΑ, που αποτελεί μια τυπική έκφραση αστικής σοσιαλδημοκρατίας με σαφείς αναφορές σε ένα πολιτικό και οικονομικό μοντέλο διακυβέρνησης βαθύτατα κεϋνσιανό. Δηλαδή βαθύτατα αστικό. Γεγονός αδιάφορο για τον φασισμό, καθώς αρκεί η διαφορετικότητα για να ενεργοποιηθούν τα δολοφονικά αντανακλαστικά που τον τρέφουν.

    Ωστόσο καθώς ο φασισμός στην Ελλάδα, χαρακτηρίζεται από ένα κοινωνικό, πολιτικό και ιδεολογικό πρωτογονισμό, υπερέβη τα εσκαμμένα, αναγκάζοντας το νόμιμο αστικό κράτος να ¨μαζέψει” το παρακράτος. Αναγκάστηκε δηλαδή ηγεμονική μερίδα της αστικής τάξης που κατέχει την μερίδα του λέοντος στην άσκηση της πολιτικής εξουσίας, να θέσει πολιτικά και νομικά εμπόδια στην περαιτέρω μεγέθυνση, του φασισμού ο οποίος απείλησε την συγκεκριμένη κατεστημένη πολιτική και οικονομική εξουσία.

    Ως εδώ ο σχεδιασμός προχωρούσε περίπου κανονικά. Ωστόσο σε περιόδους σαν αυτή που βιώνουμε η φαινομενική κανονικότητα εναλλάσσεται με ένταση, καθώς είναι αδύνατον να ελεγχθούν σε όλο τους το εύρος και την έκταση οι παρακρατικοί μηχανισμοί που ειδικά σε περιόδους κρίσης,αποκτούν έναν ικανό βαθμό αυτονομίας. Η δολοφονία των μελών της ΧΑ αποτελεί απόρροια αυτής της ανεξέλεγκτης δράσης παρακρατικών μηχανισμών, που ιστορικά ποτέ δεν δίστασαν, ούτε τώρα θα διστάσουν, να δημιουργήσουν ένα κοινωνικό και πολιτικό χάος στο οποίο θα κληθεί το νόμιμο αστικό κράτος να βάλει μια τάξη. Μια νέα , αποκρουστική, ολοκληρωτική αστική τάξη που θα επιχειρήσει να εξαφανίσει πολιτικά, κάθε διαφορετική άποψη και αντίληψη.

    Στο αμέσως επόμενο διάστημα, η αστική τάξη και το αστικό κράτος, θα εξαπολύσουν ευρεία επίθεση στη μαχόμενη εργατική τάξη και στην κομμουνιστική αριστερά. Ο μόνος τρόπος αντίστασης και αντίδρασης απέναντι στην μαυρίλα και στην βία του αστικού κράτους, είναι η συνέχιση των εργατικών αγώνων με τα πρόσωπα ακάλυπτα , με τα μάτια ανοικτά ώστε να ξέρουν οι διώκτες της ζωής των εργατών, ότι οι εργάτες και οι κομμουνιστές, δεν σκύβουν το βλέμμα μπροστά στο ταξικό αντίπαλο, ούτε συχνάζουν σαν τα -παρακρατικά ποντίκια- στο έρεβος της αστικής πολιτικής. Όπλο των κομμουνιστών είναι να μην κρύβουν τις προθέσεις τους και αυτό να το πράττουν κοιτώντας τον ταξικό δυνάστη και ταξικό διώκτη τους, κατευθείαν στα μάτια. Καμία αποποίηση του δικαιώματος να αγωνιζόμαστε για την ανατροπή του καπιταλισμού, καμία υπαναχώρηση από την επιλογή να βρισκόμαστε κοινωνικά και πολιτικά στην αντίπαλη όχθη από αυτή της ταξικής συναίνεσης και υποταγής στα κελεύσματα της αστικής δημοκρατίας.

    Το αστικό κράτος και το παρακράτος του, που το ίδιο ιστορικά έχει δημιουργήσει, δεν πρέπει να αφεθούν να βυθίσουν την ελληνική κοινωνία στην απόλυτη σιωπή και στην απόλυτη υπακοή στον καπιταλιστικό μονόδρομο που οδηγεί στον ολιστικό εκμαυλισμό της εργατικής τάξης. Η αστική τάξη και συνοδοιπόροι της, θα χρησιμοποιήσουν το αίμα των μελών της ΧΑ, όπως χρησιμοποίησαν το αίμα του Π. Φύσσα, για να σταθεροποιήσουν την εξουσία τους και να εμπεδώσουν έναν αστικό ολοκληρωτισμό χωρίς ιστορικό προηγούμενο για την πρόσφατη ελληνική πολιτική ιστορία.

    Μονόδρομος για τους κομμουνιστές, η ταξικά οργανωμένη πολιτική δράση μέσα στην κοινωνία και το εργατικό κίνημα, μαζί με την κοινωνία και το εργατικό κίνημα. Μονόδρομος για τους κομμουνιστές η αποκάλυψη της σαπίλας, της ταξικότητας και της δυσωδίας του αστικού κράτους και παρακράτους, που χρησιμοποιούν την κοινωνική τρομοκρατία, για να εμφανιστούν ως εγγυητές της κοινωνικής ομαλότητας.

    Τη κοινωνική ευημερία, την κοινωνική ειρήνη μπορεί να την εγγυηθεί και να την κάνει πράξη μόνο η ίδια η εργατική τάξη, μόνο η ίδια η εργατική εξουσία που θα απελευθερώσει το σύνολο της κοινωνίας από την βία, την εκμετάλλευση, την κοινωνική εξαθλίωση και δυστυχία που ξερνάει σε κάθε του βήμα ο κόσμος του κεφαλαίου.

    Πηγή:http://red-traverso.blogspot.gr/

  3. .
    Πρώτη φορά ( ίσως και κάποια άλλη , αλλά δεν ενθυμούμαι …) έχω δει “άρθρο” που είναι εξ ολοκλήρου ένας “Πρόλογος” !!!!!!
    .

  4. ΓΙΑΤΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΤΟΚΟΣ.
    Θέλουν οι φασίστες να κρυφτούν και ο ναζισμός δεν τους αφήνει. Δείτε τι αφίσα έφτιαξαν για να τιμήσουν τη μνήμη του ενός δολοφονηθέντος, χρησιμοποιώντας μάλιστα και στίχους της Κατερίνας Γώγου. Παρατηρήστε όμως που παραπέμπει η αφίσα

    https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/p480x480/1422598_10200959826503228_1483230256_n.jpg

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *