Πρόκειται για τον ιδιοκτήτη της Απογευματινής, Κ.Ι. Σαραντόπουλο, ο οποίος έβαλε λουκέτο στην εφημερίδα τον Οκτώβριο του 2010, αφήνοντας τους εργαζόμενους απλήρωτους. Η υπόθεση έφτασε στη Δικαιοσύνη μετά την προσφυγή 34 εργαζομένων, όπου και καταδικάστηκε πρωτόδικα. Με την πρόσφατη απόφαση του Εφετείου, στο οποίο είχε προσφύγει ο εργοδότης, καταδικάστηκε σε 24 μήνες φυλάκιση και χρηματικό πρόστιμο 16.000 ευρώ.
Πριν από λίγες μέρες ένα άλλο δικαστήριο τον καταδίκασε σε ποινή φυλάκισης 56 μηνών – εξαγοράσιμη προς 10 ευρώ ημερησίως και χρηματικό πρόστιμο 29.000 ευρώ για τη μη καταβολή δεδουλευμένων πέντε μηνών του 2010 σε περισσότερους από 50 δημοσιογράφους.
Η υπεράσπιση του ιδιοκτήτη της εφημερίδας επικαλέστηκε την κρίση, επιχείρημα που δεν έπεισε το δικαστήριο.
Μέχρι σήμερα ο επιχειρηματίας, κρυμμένος πίσω από το «ανώνυμο» της επιχείρησης, προσπαθεί να αποφύγει τις ευθύνες του απέναντι στους εργαζόμενους, τους οποίους εγκατέλειψε απλήρωτους επί μήνες και χωρίς αποζημίωση.
Παράλληλα, προσπάθησε δυο φορές να πτωχεύσει την εταιρία, αλλά και τις δυο φορές οι αιτήσεις του απορρίφθηκαν τελεσίδικα (ως δόλιες και προσχηματικές) με στόχο να στερήσει τους εργαζόμενους από τα νόμιμα δικαιώματά τους και να κρατήσει τον τίτλο του εντύπου.
Στο χώρο του Τύπου δεν είναι η μοναδική περίπτωση εκδότη που εγκατέλειψε την επιχείρησή του, αφήνοντας χρέη εκατομμυρίων στους εργαζόμενους, αλλά και σε ασφαλιστικά ταμεία. Όπως δεν είναι και η μοναδική περίπτωση επιχειρηματία που δεν πληρώνει επί μήνες αποδοχές, Δώρα και επιδόματα. Αντίθετα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτός είναι ο κανόνας στα ΜΜΕ, αλλά και σε πολλούς άλλους επιχειρηματικούς κλάδους, όπου ανενόχλητοι οι ιδιοκτήτες χρησιμοποιούν όλο το νομικό οπλοστάσιο για να υπεκφεύγουν από τις υποχρεώσεις τους.
Ο Κ.Ι. Σαραντόπουλος ίσως είναι από τις λίγες περιπτώσεις που καταδικάστηκε γι’ αυτή του τη στάση, έστω και καθυστερημένα, και σε αυτό συνέβαλε η έγκαιρη και σταθερή δράση των εργαζομένων. Αν και το τίμημα αυτής της καταδίκης μάλλον είναι μικρότερο από το κόστος των οφειλομένων, τα οποία, έτσι κι αλλιώς, οι εργαζόμενοι ακόμη διεκδικούν.
Ο ίδιος και η οικογένειά του εν τω μεταξύ συνεχίζουν ανενόχλητοι τις υπόλοιπες επιχειρηματικές τους δραστηριότητες, την ίδια στιγμή που οι πρώην εργαζόμενοί τους είναι άνεργοι ή υποαπασχολούνται.
Η υπόθεση της Απογευματινής αποδεικνύει το έλλειμμα προστασίας της εργασίας, αλλά και το πώς οικοδομούν κυβέρνηση και τρόικα το… υγιές επιχειρηματικό περιβάλλον για το οποίο τόσες χιλιάδες σελίδες νόμων έχουν περάσει από τη Βουλή τα τέσσερα τελευταία χρόνια.
Δεν χωρά αμφιβολία, οι νόμοι είναι κομένοι και ραμένοι για τους εργοδότες ! Το συγκεκριμένο δεν είναι το μοναδικό αδίκημα του Σαραντόπουλου, έπονται και άλλα ενώ πολλά δεν έφτασαν καν στα δικαστήρια αφού οι προμηθευτές κυρίως που αδικήθηκαν σταμάτησαν να τα διεκδικούν.
Η δικαιοσύνη εδώ, στη χώρα της πουστιάς, αποδίδεται μετά από 10 χρόνια αν και εφόσον ταϊστεί καλά το σύστημα μπάτσων-δικηγόρων και παρατρεχάμενων. Ετσι, είναι απλά το μακρύ χέρι του κράτους για την επιβολή εξουσίας και όχι ο “ανεξάρτητος μηχανισμός που προφυλάσει την κοινωνία από το έγκλημα”.
Αναδημοσίευση από: http://ergasiakodeltio.wordpress.com