Θύματα κακομεταχείρισης από εργοδότες, δημοτική αρχή, αστυνομία και ντόπιους πέφτουν καθημερινά οι 800 μετανάστες εργάτες στη Σκάλα Λακωνίας, που έχουν ξεκινήσει απεργία από τις 3 Ιουλίου. Oι μετανάστες καταγγέλλουν ότι βιώνουν “την ελληνική εκδοχή απαρτχαϊντ“. “Δεν μας αφήνουν να κάτσουμε στις πλατείες, να περπατάμε στα πεζοδρόμια, να πάμε για ένα καφέ. Μας λένε ότι δεν είναι χώρος για μας. Ο κόσμος εδώ δεν μας αφήνει να νοικιάσουμε κάποιο σπίτι. Μόνο το 10% μένει μέσα στην πόλη, οι υπόλοιποι ζούμε σε κοτέτσια στα χωράφια που δουλεύουμε και για τα οποία πληρώνουμε κιόλας τ’ αφεντικά μας, ενώ την ίδια ώρα μας χρωστάνε μηνιάτικα”, σημείωναν χθες εργάτες από τη Σκάλα σε συνέντευξη Τύπου. Το σκηνικό του καθημερινού τρόμου για τους μετανάστες συμπληρώνεται από εφόδους αστυνομικών, οι οποίοι, όπως καταγγέλλεται, σπάνε πόρτες, τραβολογούν κόσμο στο τμήμα, ακόμα κι αν έχει χαρτιά, ενώ λένε στους μετανάστες να μην εμφανίζονται στο χωριό, “γιατί η θέση τους είναι στα χωράφια και μόνο”.

Οι μετανάστες ζητούν να απονεμηθεί δικαιοσύνη, έχουν καταθέσει σχετικές μηνύσεις σε βάρος δύο αστυνομικών, αλλά και του δημάρχου που νομιμοποιεί με τη στάση του τις απειλές και τη βία σε βάρος τους. Παράλληλα διαμηνύουν πώς θα συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις. Την Κυριακή οι απεργοί πραγματοποίησαν μεγάλη συγκέντρωση και πορεία από το δημαρχείο μέχρι το Αστυνομικό Τμήμα. Οι παρόντες στη διαδήλωση ανέφεραν ότι ο δήμαρχος έβριζε διαρκώς τους εργάτες και τη δικηγόρο τους, η οποία έχει προβεί σε σχετική καταγγελία στον Δικηγορικό Σύλλογο Σπάρτης.

Η στάση του δημάρχου είναι γνωστή από το παρελθόν. “Κάθε φορά που με πετύχαινε στον δρόμο, με χτυπούσε και μ’ απειλούσε. Μέχρι που με έστειλαν στην Κόρινθο”, κατήγγειλε ο Μοχάμεντ Ασίφ. Ο Μ. Ασίφ έμεινε στο στρατόπεδο συγκέντρωση της Κορίνθου για 18 μήνες. Πάνω από τους μισούς Πακιστανούς εκεί, όπως υπογράμμισε, προέρχονται από τη Σκάλα Λακωνίας, με την απειλή για τον εγκλεισμό τους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης να λειτουργεί ως μέτρο εκφοβισμού.

Η πολύτιμη συμβολή των μεταναστών στην περιοχή προκύπτει από την εξής απλή διαπίστωση. Δεν υπάρχει ούτε ένας Έλληνας να δουλέψει στη θέση τους. Παρ’ όλα αυτά οι εργοδότες θέλουν να βγάλουν από τη μύγα ξύγκι. Ατελείωτα ωράρια, που ξεκινούν από νωρίς το πρωί και φτάνουν μέχρι αργά το βράδυ, για μεροκάματο που δεν ξεπερνά τα 15 ευρώ. Ένας από τους εργάτες είπε: “Μου χρωστάνε 52.000 ευρώ. Μου δίνουν ακάλυπτες επιταγές.” Οι 800 εργάτες ζητούν να σταματήσει η ρατσιστική αντιμετώπιση σε βάρος τους, να τιμωρηθούν οι δράστες των επιθέσεων, ν’ αποκτήσουν χαρτιά για να δουλέψουν νόμιμα και να πληρωθούν τα δεδουλευμένα. Με απλά λόγια, “να ζήσουν σαν άνθρωποι”.

ΠΗΓΗ:

(κάντε κλίκ στο εικονίδιο)