Νέα δικαστική απόφαση υπέρ των «μαύρων» των sites

Afisa-final-page-001Μια ακόμα δικαστική απόφαση πρωτοδικείου έρχεται να κατοχυρώσει και θεσμικά το δίκαιο όσων αγωνιζόμαστε για αναγνώριση των «αόρατων» εργαζόμενων στα sites/portals, ως εργαζόμενων που δικαιούνται σύμβαση συντακτών και συνδικαλιστικά δικαιώματα.
 Ως συνέχεια της απόφασης του τμήματος ασφαλιστικών μέτρων του Πρωτοδικείου Αθηνών που στις 23/2/12 αποφάσισε ότι εργαζόμενος/συντάκτης στο site «dealnews.gr» δικαιούται να πληρώνεται με βάση τα οριζόμενα στις συμβάσεις των Ενώσεων Συντακτών (βλ. εδώ και εδώ), το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, κατά τη συζήτηση της αγωγής για την κύρια υπόθεση κατά τη δικάσιμο της 25-11-2013 (βλ. εδώ), δικαίωσε ξανά τον απολυμένο, «μαύρο» εργαζόμενο με την υπ’ αριθ. 2230/2014 απόφασή του, η οποία δημοσιεύθηκε στις 30-6-2014.
Το δικαστήριο δέχθηκε ως βάσιμο τον ισχυρισμό του εργαζόμενου ότι δούλευε στο ειδησεογραφικό site υπό καθεστώς εξαρτημένης εργασίας, κρίνοντας περαιτέρω ότι πρέπει να αμείβεται ως συντάκτης. Επιπροσθέτως, τον δικαίωσε και ως προς την καταγγελία του για ακυρότητα της απόλυσης, αφού έκρινε ότι αυτή ήταν απόρροια της διεκδίκησης συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, αποφασίζοντας ότι πρέπει να επιστρέψει στην θέση εργασίας από την οποία απολύθηκε τον Μάρτιο του 2011 και να του καταβληθούν μισθοί υπερημερίας από τότε μέχρι σήμερα ύψους 1.110,48 ευρώ έκαστος (συμπεριλαμβανομένου του επιδόματος σπουδών), καθώς και 500 ευρώ ως ηθική βλάβη για την άκυρη απόλυση. Συνολικά το δικαστήριο επιδίκασε στον απολυμένο συντάκτη το ποσό των 37.830 ευρώ, από τα οποία τα 6.000 κήρυξε άμεσα καταβλητέα.
 Τα δύο βασικά «κεκτημένα» από τις αποφάσεις αυτές που πρέπει να κρατήσει κάθε εργαζόμενος/η σε διαδικτυακό κάτεργο –είτε «μαύρος», είτε «μπλοκάκιας», είτε υπάλληλος γραφείου των 490 ευρώ- είναι τα εξής:
α. Ότι από τη στιγμή που εργάζεται σε χώρο και χρόνο εργασίας που καθορίζει ο εργοδότης και υπό την εποπτεία αρχισυντάκτη, υπόκειται σε σχέση εξαρτημένης εργασίας ακόμα και αν δεν έχει υπογράψει ποτέ ανάλογη σύμβαση, και
β. Ότι η ειδικότητα όσων εργάζονται σε ειδησεογραφικά μέσα, ανεβάζοντας ειδήσεις σε διαδικτυακές ιστοσελίδες, είναι η ειδικότητα του εσωτερικού συντάκτη, όπως αυτή ορίζεται στις συμβάσεις των Ενώσεων Συντακτών.
 Επιπλέον, το δικαστήριο δικαίωσε έναν εργαζόμενο που διεκδίκησε τα νόμιμα δικαιώματα που απορρέουν από την παραπάνω σύμβαση και απολύθηκε γι’ αυτό το λόγο, μια πάγια τρομοκρατική τακτική των αφεντικών των ΜΜΕ απέναντι σε όποιον τολμά να σηκώσει κεφάλι απέναντι στους μισθούς πείνας και τα απάνθρωπα ωράρια που επικρατούν στον κλάδο (κι όχι μόνο). Το δικαστήριο δέχτηκε μεν το επιχείρημα της εργοδοσίας του «Dealnews» (Π.Δ. Εκδόσεις ΕΠΕ) ότι ο εργαζόμενος δεν απολύθηκε λόγω της συμμετοχής του στην γενική απεργία της 23ης Φλεβάρη 2011, αφού υποτίθεται ότι απήργησαν κι άλλοι συνάδελφοι του χωρίς να απολυθούν, ένα εργοδοτικό επιχείρημα που όσοι/ες έχουν δουλέψει σε sites αντιλαμβάνονται πόση σχέση έχει με την πραγματικότητα.
Ωστόσο, έκρινε ότι η απόλυση του συγκεκριμένου συντάκτη ήρθε ως απόρροια της «δυσαρέσκειας» του εργοδότη για τις «επανειλημμένες διαμαρτυρίες» του εργαζόμενου για τη συνθήκη της «μαύρης» εργασίας και για τις βάσιμες διεκδικήσεις του για την υπογραφή σύμβασης εργασίας. Απέρριψε δηλαδή το σύνηθες επιχείρημα των αφεντικών ότι τέτοιου είδους απολύσεις δεν έχουν να κάνουν με την αγωνιστική διεκδίκηση εργασιακών/συνδικαλιστικών δικαιωμάτων αλλά με την «εργασιακή ανεπάρκεια» των απείθαρχων εργαζομένων.
 Η απόφαση αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία γιατί έρχεται να δικαιώσει τη συνδικαλιστική διεκδίκηση ενός εργαζόμενου που όντας «μαύρος» και ανασφάλιστος ήταν αναγκαστικά (κι όχι λόγω προσωπικής επιλογής) αποκλεισμένος από τα σωματεία που δραστηριοποιούνται στον χώρο των ΜΜΕ.
Σε μια άγρια καπιταλιστική συνθήκη όπου η πλειοψηφία των εργαζόμενων (όχι μόνο στα sites) δουλεύουμε επισφαλώς και χωρίς συνδικαλιστικά δικαιώματα, ενώ η πλειοψηφία των σωματείων επιλέγουν τον καταστατικό αποκλεισμό μας από τις συντεχνιακές δομές τους, αποδεικνύεται ότι οι «αόρατοι» συνεχίζουμε να έχουμε κάθε λόγο να παλεύουμε για αυτά που θα έπρεπε να είναι αυτονόητα και να έχουμε βάσιμες προσδοκίες ότι θα κατακτήσουμε όλα όσα μας κλέβουν τα αφεντικά.
 Τέλος, αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι η δικαίωση του απολυμένου συντάκτη του «Dealnews», ήρθε ως αποτέλεσμα μιας σειράς κινηματικών δράσεων της «Συνέλευσης έμμισθων, άμισθων, «μπλοκάκηδων», «μαύρων», ανέργων και φοιτητών στα ΜΜΕ», η οποία πρώτη ανέδειξε τη συγκεκριμένη υπόθεση παρεμβαίνοντας στο εν λόγω κάτεργο, αμέσως μετά την δημόσια καταγγελία του απολυμένου στην απεργιακή συγκέντρωση των σωματείων ΜΜΕ στον Πανελλήνιο στις 17/3/2011 (βλ. εδώ), ενώ προχώρησε και σε δημόσιο κάλεσμα συμπαράστασης στα δυο δικαστήρια (βλ. εδώ).
Ακόμα κι αν το δικαστικό κομμάτι της υπόθεσης, ανάμεσα στα οποία και η επαναπρόσληψη του συναδέλφου, έχει ακόμα μακρύ δρόμο μέχρι να τελεσιδικήσει, είναι σίγουρο ότι αυτή η απόφαση αποτελεί έναν ακόμη σημαντικό σταθμό στην πορεία για ανατροπή των βάρβαρων εργασιακών σχέσεων που υπομένουμε οι πληροφοριακοί εργάτες των ΜΜΕ και αναδεικνύονται μέσα από την εν εξελίξει καμπάνια της συνέλευσης στο πλαίσιο της οποίας έχουν πραγματοποιηθεί παρεμβάσεις σε «μαγαζιά» (βλ.εδώ και ανταποκρίσεις από τις παρεμβάσεις εδώεδώ και εδώ).

Proledialers: Αφεντικά, κάτω τα χέρια από τον espiv, τους εργατικούς αγώνες, το κίνημα!

Οι Proledialers είμαστε μία συνέλευση εργαζομένων και ανέργων τηλεφωνητ(ρι)ών. Η συνέλευσή μας συστάθηκε το 2013 και λειτουργεί οριζόντια και αντιιεραρχικά. Διέπεται από διαδικασίες βάσης, στοχεύοντας στην οργάνωσή μας στα τηλεφωνικά (και όχι μόνο) κάτεργα.  Συζητάμε και αποφασίζουμε το λόγο και τις δράσεις μας συνθέτοντας τις απόψεις μας, μακριά από κομματικές γραμμές και λογικές ανάθεσης. Έχουμε προχωρήσει σε διάφορες παρεμβάσεις στα τηλεφωνικά κέντρα (αλλά και σε άλλους κλάδους που ζητούν την συμπαράστασή μας) με κύριο στόχο τη βελτίωση των εργασιακών συνθηκών και την υπεράσπιση των θέσεων εργασίας.

Για τις ανάγκες της συνέλευσής μας, αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε ένα ιστολόγιο όπου θα δημοσιεύουμε νέα, καταγγελίες, παρεμβάσεις και δράσεις μας. Επιλέξαμε από την αρχή το blog μας να φιλοξενηθεί στον κινηματικό server espivΟι αρχές που διέπουν τον espiv αποτέλεσαν το κριτήριό μας για αυτήν την επιλογή. Συγκεκριμένα, ο αδιαμεσολάβητος και αντιεραρχικός χαρακτήρας του, καθώς και η αντικερδοσκοπική/αντιεμπορική δραστηριοποίησή του αντιστοιχούν και στη δική μας λογική. Επίσης, ο espiv έχει χαρακτήρα κινηματικό, καθώς μέσω αυτού βρίσκουν βήμα έκφρασης πολλές συλλογικότητες. Η δική μας συμμετοχή ενδυναμώνει τον χαρακτήρα αυτόν, αλλά και ενδυναμώνεται, καθώς συσχετιζόμαστε και συνδεόμαστε με τα άλλα κομμάτια του κινήματος. Στα πλαίσια αυτά, ο espiv παρέχει ανωνυμία στους χρήστες του, στοιχείο σημαντικό για την κινηματική μας δράση  σε ένα εργασιακό περιβάλλον όπου τα αφεντικά στοχοποιούν και επιτίθενται σε εργαζομένους, συλλογικότητες και εν τέλει όποιον αντιστέκεται.

Σε μία τέτοια επίθεση προέβη και το αφεντικό της OnLine Sales ενάντια σε εργαζόμενες που απέλυσε και διεκδίκησαν την επαναπρόσληψή τους, αλλά και ενάντια στη συνέλευσή μας και στον κινηματικό server espiv, αποστέλλοντας εξώδικο στο οποίο μας εγκαλεί για συκοφαντική δυσφήμιση και ζητά να αποκαλυφθούν τα στοιχεία των μελών της συνέλευσής μας. Συνέπεια αυτού του εξωδίκου ήταν ο Πρύτανης της Παντείου να δώσει εντολήνα κατέβει ο server, συντασσόμενος με το κράτος και τα αφεντικά που ακολουθούν πρακτικές αυτού του τύπου για να χτυπήσουν κάθε εργατική και κινηματική διεκδίκηση

Όμως, το ανταγωνιστικό κίνημα είναι μαθημένο σε τέτοιες επιθέσεις. Δεν μας φοβίζουν, αλλά μας συσπειρώνουν. Όταν χτυπάτε έναν από εμάς, είναι σαν να χτυπάτε όλους μας. Δεν θα σταματήσουμε να οργανώνουμε την αντίστασή μας. Δεν είμαστε μία ομάδα ανωνύμων φυσικών προσώπων, είμαστε εργαζόμενοι και άνεργοι οι οποίοι αγωνιζόμαστε συλλογικά. Δεν περιχαρακωνόμαστε στα πλαίσια του συστήματος και των θεσμών του, δεν εξαντλούμαστε στην εκπροσώπηση και στις νομικές μορφές που μας επιβάλλει, αλλά συλλογικοποιούμαστε μέσα και πέρα από αυτές.

Η φιλοξενία του blog της συλλογικότητάς μας από τον κινηματικό server espiv ήταν και είναι πολύ σημαντική και ενισχύει τους αγώνες μας.Συμπαραστεκόμαστε έμπρακτα στην Cybrigade, καλούμε όλες τις συλλογικότητες να πράξουν ομοίως γιατί τέτοιου τύπου απειλές είναι πολύ πιθανό να τις ξαναβρούμε μπροστά μας.

http://proledialers.espivblogs.net/2014/07/20/%CE%B1%CF%86%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%BA%CE%AC%CF%84%CF%89-%CF%84%CE%B1-%CF%87%CE%AD%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CE%BD-espiv-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B5/

Μια πρώτη ανταπόκριση από την απεργία της Κυριακής 20 Ιούλη στο εμπόριο [Συντονιστικό δράσης, Αθήνα]

kyr200714apergia_k

Στο πλαίσιο του αγώνα ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και μιας ακόμα πανελλαδικής απεργίας στον κλάδο του εμπορίου, την Κυριακή 20 Ιούλη το Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα “απελευθερωμένα” ωράρια προχώρησε σε μια σειρά δράσεων στο κέντρο της Αθήνας. Οι απεργιακές παρεμβάσεις μας που διήρκησαν για πάνω από 6 ώρες, περιλάμβαναν απεργιακές περιφρουρήσεις σε καταστήματα της Ερμού (zara, pull and bear,…) και της ευρύτερης περιοχής (wind, public & πλαίσιο), απεργιακούς αποκλεισμούς αρκετών καταστημάτων που άνοιξαν -και σε κάποιες περιπτώσεις τελικά και οριστικό κλείσιμο αυτών των καταστημάτων-, πορεία επί της Ερμού από μέρος των διαδηλωτών λίγο μετά τις 2μμ που κατέληξε στη συνάντηση όλων μας στο σημείο της Ερμού όπου γίνονταν οι αποκλεισμοί-κλεισίματα καταστημάτων, συζητήσεις με συναδέλφισσες και συναδέλφους από τα εμπορικά καταστήματα, τρικάκια που πετάγονταν σε όλη την περιοχή καιμοίρασμα κειμένων του συντονιστικού, κείμενα που διαβάζονταν και από την ηχητική εγκατάσταση στα γραφεία της ΟΛΜΕ.

2 μέρες πριν, την Παρασκευή 18/7 βρεθήκαμε και πάλι στην Ερμού και προχωρήσαμε σε παρέμβαση-μικροφωνική  ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και για την προπαγάνδιση της απεργίας.

ΟΥΤΕ 52, ΟΥΤΕ ΚΙ 7, ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ

Ο αγώνας ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας συνεχίζεται!

επόμενη συνέλευση του Συντονιστικού δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια έχει οριστεί για τηνΤρίτη 22 Ιούλη στις 7μμ στα γραφεία του ΣΥΒΧΑ (Λόντου 6, Εξάρχεια)

>>> Στη συνέχεια θα υπάρξει εκτενέστερη και ολοκληρωμένη ανταπόκριση – ανακοίνωση του «Συντονιστικού δράσης»

Ακολουθούν κάποιες εικόνες από την όλη κινητοποίησή μας καθώς και το κάλεσμα του «Συντονιστικού δράσης» στην απεργία:

kyr200714apergia_c

kyr200714apergia_d

kyr200714apergia_i

kyr200714apergia_b

kyr200714apergia_e

kyr200714apergia_h

kyr200714apergia_a

kyr200714apergia_f

kyr200714apergia_m

kyr200714apergia_y

kyr200714apergia_l

kyr200714apergia_n

kyr200714apergia_o

kyr200714apergia_p

kyr200714apergia_t

kyr200714apergia_s

kyr200714apergia_z

kyr200714apergia_wkyr200714apergia_x

kyr200714apergia_v

Κυριακή 20/7 :: και πάλι απεργία στον κλάδο του εμπορίου!

απεργιακή συγκέντρωση:
Κυριακή 20/7, 11πμ, Ερμού & Κορνάρου

> τις ημέρες αυτές στις εξορμήσεις στους διάφορους χώρους δουλειάς και στις σχετικές μας παρεμβάσεις μοιράζουμε και το ακόλουθο:

synt_dr_20_07_14

Η Κυριακάτικη αργία με αγώνες κατακτήθηκε
και με αγώνες θα την κρατήσουμε

 Κυριακή 20/7 :: και πάλι απεργία στον κλάδο του εμπορίου!

μικροφωνική-παρέμβαση: Παρασκευή 18/7, 7μμ, Ερμού & Κορνάρου

απεργιακή συγκέντρωση: Κυριακή 20/7, 11πμ, Ερμού & Κορνάρου

Η Κυριακή 13 Ιούλη, πρώτη μέρα της «πιλοτικής» εφαρμογής του μέτρου της πλήρους κατάργησης της Κυριακάτικης αργίας, με τις απεργιακές περιφρουρήσεις σε αρκετά καταστήματα της Ερμού, την απεργία των συναδέλφων που απέκτησε και μαζικά χαρακτηριστικά σε κάποιες περιπτώσεις όπως στα marks & spencer και αλλού, τις διαδηλώσεις, τουςαπεργιακούς αποκλεισμούς και τα κλεισίματα καταστημάτων, υπήρξε ένας ακόμα σημαντικός σταθμός στο δύσκολο αυτό αγώνα μας, πουσυνεχίζεται και που είναι στο χέρι όλων μας, των εργαζομένων στα καταστήματα και όλου του ταξικού-κοινωνικού κινήματος, να καταστεί νικηφόρος.

Κάθε Κυριακή που θα ανοίγουν τα μαγαζιά θα είναι αιτία πολέμου

Να καταργήσουμε τους νόμους που ορίζουν
την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας

Δεν μας λείπουν οι ώρες για να ψωνίσουμε
μας λείπουν τα χρήματα και οι ώρες για να ζήσουμε

Αν επιλέγεις να ψωνίζεις Κυριακή
ετοιμάσου να δουλεύεις και Κυριακή

ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΨΩΝΙΑ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ

ΟΥΤΕ 52, ΟΥΤΕ ΚΙ 7
ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ

Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια

επικοινωνία: syntonistiko_drasis@espiv.net

> ακολουθεί η πρόσφατη ανακοίνωση και η αφισα του “Συντονιστικού δράσης”:

Η Κυριακάτικη αργία με αγώνες κατακτήθηκε
και με αγώνες θα την κρατήσουμε

Η πολυμέτωπη επίθεση εργοδοτών και κυβερνώντων προς τον κόσμο της εργασίας, στα εργατικά μας δικαιώματα, τις κατακτήσεις μας και την αξιοπρέπειά μας συνεχίζεται. Στον κλάδο του εμπορίου η επίθεση τους αυτή έχει ως μια από τις βασικές της αιχμές την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. Αυτό καταδεικνύεται ξεκάθαρα από την έως τώρα εφαρμογή του μέτρου, με επόμενο σταθμό την Κυριακή 20/7, αλλά κυρίως από τον -πλέον σε πλήρη εφαρμογή- σχεδιασμό της επέκτασής του μέτρου για όλες τις Κυριακές. Ήδη από την Κυριακή 13/7 για ένα μεγάλο μέρος της Αθήνας, όπως και σε άλλες περιοχές, στο πλαίσιο της «πιλοτικής» εφαρμογής του μέτρου, τα μαγαζιά θα είναι ανοιχτά για 52 Κυριακές το χρόνο. Ενώ από την ερχόμενη άνοιξη αυτή η φρικιαστική πραγματικότητα θα έχει εξαπλωθεί σε όλη την ελληνική επικράτεια.

Από τη μια η διαρκής μεθόδευση της υποτίμησης της εργατικής μας δύναμης, προς όφελος του συνόλου των αφεντικών και από την άλλη ο ανταγωνισμός για το μοίρασμα της πίτας της αγοράς προς όφελος των μεγαλύτερων δημιουργούν ένα ασφυκτικό τοπίο για τις ζωές μας πάνω από τις οποίες βλέπουμε να περνά ως οδοστρωτήρας η «πολυπόθητη» ανάπτυξή τους.

Απέναντι όμως στη ζοφερή αυτή πραγματικότητα υπάρχουν και οι αγώνες μας, η προσπάθειά μας να οργανωθούμε ως εργαζόμενοι στους χώρους δουλειάς μας, οι μάχες που δίνουμε συλλογικά και στηριζόμενοι στις δικές μας πλάτες, η αλληλεγγύη που οικοδομούμε μεταξύ μας ως συνάδελφοι.Αγώνες που είναι ένα ανοιχτό στοίχημα για όλους εμάς τους εργαζόμενους να τους δυναμώσουμε. Όλοι εμείς που βρισκόμαστε πίσω από τις λουσάτες βιτρίνες, οι εξοντωμένοι από τα «απελευθερωμένα» ωράρια, την ορθοστασία, την εντατικοποίση, τους πετσοκομμένους μισθούς ή και την απληρωσιά, είναι ανάγκη να συνειδητοποιήσουμε τη δύναμη που έχουμε στα χέρια μας. Να σπάσουμε το καθεστώς της απάθειας αλλά και του φόβου και της εργοδοτικής τρομοκρατίας. Να αντιτάξουμε τη συναδελφική αλληλεγγύη απέναντι στον επιβαλλόμενο μεταξύ μας ανταγωνισμό. Να αγωνιστούμε για τα εργατικά μας συμφέροντα, τα δικαιώματα & την αξιοπρέπειά μας.

Μέσα και από το «συντονιστικό δράσης», παίρνοντας κατά κάποιον τρόπο τη σκυτάλη από τις αντιστάσεις του παρελθόντος, έχουμε κατά τους τελευταίους μήνες ζήσει στιγμές αγώνα, απεργίες (13/4 & 4/5) και απεργιακές περιφρουρήσεις, διαδηλώσεις, συνελεύσεις, μοιράσματα κειμένων και συζητήσεις με συναδέλφισσες και συναδέλφους, τόσο στα καταστήματα του κέντρου όσο και σε πολλές γειτονιές της Αθήνας. Στιγμές αγώνα με σημαντική παρακαταθήκη για τη συνέχεια. Και ήδη η συγκρότηση της πρωτοβουλίας «εργαζόμενοι – εργαζόμενες από τον κλάδο του εμπορίου» [orthostasia@yahoo.gr] στην οποία καλούνται να συμμετέχουν ενεργά όλοι οι συνάδελφοι του κλάδου είναι ένα σημαντικό βήμα! Ωστόσο, πολλά και από περισσότερους είναι ακόμα αυτά που πρέπει να γίνουν…

Και όσο για τους καταναλωτές, δηλαδή στην ουσία για όλους εμάς που δουλεύουμε σε άλλους κλάδους ή που είμαστε άνεργοι, νεολαίοι ή και συνταξιούχοι, το ζήτημα της κατάργησης της Κυριακάτικης αργίας δεν είναι κάτι έξω από τη ζωή μας και από τους αγώνες που δίνουμε ή που καλούμαστε να δώσουμε. Είναι ξεκάθαρο ότι πολύ γρήγορα η επιλογή μας να ψωνίζουμε τις Κυριακές θα συντελέσει καταλυτικά στο να καταλήξουμε να δουλεύουμε κι εμείς και τις Κυριακές! Και όχι φυσικά στο να λυθεί το πρόβλημα της ανεργίας, όπως οι «από πάνω» υποκριτικά διατείνονται. Είναι ξεκάθαρο επίσης, ότι αυτό που μας λείπει δεν είναι οι επιπλέον ώρες για να ψωνίσουμε. Σε μια περίοδο που η ανεργία χτυπά κόκκινο, οι μισθοί και οι συντάξεις πετσοκόβονται και η καθυστερημένη (ή και η μη) καταβολή μισθών γίνεται καθεστώς, αυτό που πραγματικά μας λείπει είναι τα χρήματα για να ψωνίσουμε. Και βέβαια μας λείπει κι ο χρόνος για να Ζήσουμε. Επίσης, ως μια ελάχιστη ένδειξη ταξικής αλληλεγγύης οφείλουμε να σταθούμε στο πλάι των εργαζομένων στα.μαγαζιά και στον αγώνα τους. Είναι ανάγκη να αντιληφθούμε ότι η επίθεση που δέχονται οι συνάδελφοι μας στο εμπόριο είναι κομμάτι της συνολικής επίθεσης που δεχόμαστε όλοι εμείς οι «από κάτω». Και ότι μόνο παλεύοντας όλοι μαζί θα μπορέσουμε να την αντιμετωπίσουμε. Και στο κάτω-κάτω δεν είναι δυνατό από τη μια να σιχτιρίζουμε και να καταδικάζουμε στα λόγια τους κυβερνώντες, τα καθεστωτικά ΜΜΕ, τις τράπεζες, τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών και από την άλλη με τη στάση μας (πχ ψωνίζοντας τις Κυριακές) να παίζουμε το «παιχνίδι» όλων αυτών στις πλάτες.των,εργαζομένων.

Κάθε Κυριακή που θα ανοίγουν τα μαγαζιά θα είναι αιτία πολέμου

Να καταργήσουμε τους νόμους που ορίζουν την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας

ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΨΩΝΙΑ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ

Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια

επικοινωνία: syntonistiko_drasis@espiv.net

300 μέρες αγώνα ενάντια στις απολύσεις τις Coca Cola

http://youtu.be/mphkXBxx3RM

 
Οι εργαζόμενοι της Κόκα Κόλα περίπου 300 μέρες μετά την ανακοίνωση των απολύσεών τους, συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις και αναγκάζουν την Πολυεθνική να προβεί σε αρκετές ενέργειες. Προπαγανδιστικές διαφημίσεις αλλά και.. νομικές κινήσεις. Οι εργαζόμενοι φιλοξενήθηκαν στο στούντιο της Ελεύθερης ΕΡΤ και μίλησαν για τον αγώνα τους και την συνέχειά του. (ΕΡΤ OPEN)