Διαδραματίστηκε σήμερα το πρωί το τελευταίο επεισόδιο της δίκης του μεγαλοτσιφλικά Βαγγελάτου και των μπράβων του για τους πυροβολισμούς σε βάρος δεκάδων μεταναστών-εργατών γης στη Νέα Μανωλάδα Ηλείας. Η απόφαση ήταν αθωωτική για το βασικό αδίκημα της εμπορίας ανθρώπων και για τους τέσσερις, ενώ δύο από τους τρεις μπράβους του Βαγγελάτου κρίθηκαν ένοχοι για την απόπειρα πρόκλησης σωματικών βλαβών, ποινή όμως που είναι εξαγοράσιμη και έχει ανασταλτικό χαρακτήρα μέχρι να εκδικαστεί η έφεση.
Επρόκειτο για μια δίκη που βασίστηκε στις απειλές και τους εκφοβισμούς σε βάρος των μεταναστών εργατών που ήταν βασικοί μάρτυρες κατηγορίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν ο ξυλοδαρμός ενός βασικού μάρτυρα κατηγορίας στη δίκη, ο οποίος δέχθηκε επίθεση στις 27 Ιουνίου στην παράγκα που μένει στη Μανωλάδα, όταν άγνωστοι μπήκαν σε αυτή και απαίτησαν να μην παρουσιάζεται στη δίκη απειλώντας ότι θα τον σκοτώσουν.
Μια δίκη που διεξήχθη σε κλίμα τρομοκρατίας με αποκλεισμούς των αλληλέγγυων στους μετανάστες από την αίθουσα, με έντονη παρουσία δυνάμεων καταστολής εντός και εκτός δικαστικών αιθουσών, με ύβρεις και προπηλακισμούς, τόσο από την πλευρά του Κούγια και της μαφιόζικης δικηγορικής συμμορίας του που είχε αναλάβει την υπεράσπιση των κατηγορουμένων, όσο και από την πλευρά των έμμισθων και μη μπράβων του Βαγγελάτου που κατέκλυζαν τη δικαστική αίθουσα για να γαβγίσουν επιδεικτικά υπέρ του αφεντικού τους.
Μια δίκη που διεξήχθη στο σκοτάδι, καθώς τα ελεγχόμενα από τα αφεντικά και το κράτος ΜΜΕ απέκρυψαν την έκβαση της και τα όσα συνέβαιναν όλο αυτό το διάστημα παρέχοντας σιωπηλή υποστήριξη στους δολοφόνους-μπράβους και σε όσους τους στηρίζουν.
Μια δίκη που μέρα με τη μέρα έστρωνε το έδαφος για τη νομιμοποίηση του εργασιακού trafficking σε βάρος των μεταναστών εργατών μέσω της εκμετάλλευσης της εργασίας τους, διαμορφώνοντας έτσι το πλαίσιο ζωής και εργασίας για δεκάδες χιλιάδες προλετάριους που αναζητούν δουλειά στην ελληνική ύπαιθρο και δίνοντας το “ελεύθερο” στα αφεντικά να επιβάλλουν συνθήκες δουλείας στους σύγχρονους κολίγους. Άλλωστε, το περιστατικό των πυροβολισμών δεν είναι το πρώτο ούτε και το τελευταίο που συμβαίνει στη Μανωλάδα και αποτελεί τον κανόνα σε πολλές αντίστοιχες περιοχές της ελληνικής επικράτειας. Ήδη από το 2008 είχαν γίνει γνωστά όσα συμβαίνουν στην περιοχή όταν μετά την απεργία 1500 εργατών που διεκδικούσαν τα δεδουλευμένα τους, εξαπολύθηκε πογκρόμ σε βάρος τους από τους μπράβους των αφεντικών. Ο ένας από τους δράστες της περσινής επίθεσης μάλιστα, είχε συμμετάσχει και τότε σε βασανισμούς μεταναστών, σπάζοντας με σφυρί τα χέρια ενός και σέρνοντας τον με αγροτικό αυτοκίνητο για ένα χιλιόμετρο.
Μια δίκη που επισφράγισε για πολλοστή φορά τον ταξικό χαρακτήρα της αστικής δικαιοσύνης και την ξεκάθαρα μεροληπτική συμπαράταξη της με την πλευρά του κράτους και των αφεντικών, διαφυλάσσοντας τα συμφέροντα τους και μην αφήνοντας πλέον άλλες ψευδαισθήσεις σχετικά με το ρόλο της για την επιβεβαίωση της κυριαρχίας των ισχυρών. Ούτως ή άλλως, είναι γνωστός ο ευρύτερος ρόλος και του ίδιου του κράτους σε μια τέτοια συνθήκη που δεν είναι άλλος από το να κάνει τις πλάτες στους μεγαλοτσιφλικάδες υποβοηθώντας με κάθε τρόπο στο ξεζούμισμα των μεταναστών. Η μαύρη-ανασφάλιστη εργασία των μεταναστών ήταν άλλωστε η συνθήκη πάνω στην οποία στηρίχτηκε το ελληνικό κράτος τα προηγούμενα 20 χρόνια περίπου για να οικοδομήσει το ελληνικό αναπτυξιακό όραμα, τα αποτελέσματα του οποίου βιώνουμε σήμερα όλοι μας.
Μια δίκη που έστειλε σαφές μήνυμα σε όλους τους καταπιεσμένους και εκμεταλλευόμενους αυτού του κόσμου πως η μόνη πραγματική δικαιοσύνη θα ανατείλει μέσα από τους συλλογικούς, μαχητικούς και ανυποχώρητους αγώνες της εργατικής τάξης ενάντια στα αφεντικά, το κράτος και τις μαφίες τους.
Μόνη ρεαλιστική προοπτική για τους καταπιεσμένους και εκμεταλλευόμενους αυτού του κόσμου είναι η οργάνωση της ταξικής αντεπίθεσης ενάντια στους εκμεταλλευτές τους, μακριά από ψευδαισθήσεις περί εξωραϊσμού του υπάρχοντος συστήματος, ανοίγοντας παράλληλα δρόμο για την ανατροπή του καπιταλιστικού κόσμου. Απέναντι στην προσπάθεια επιβολής της άνευ όρων εκμετάλλευσης ως καθημερινής συνθήκης εργασίας, του κανιβαλισμού ως κυρίαρχου τρόπου ζωής και της αλληλοεξόντωσης ως μόνης πιθανής πραγματικότητας “συνύπαρξης” ανάμεσα σε ντόπιους και ξένους, να αντιπαραθέσουμε τη δημιουργία δομών αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας σε όλες τις γειτονιές, ενάντια στη φτώχεια, τη ρατσιστική πανούκλα και την εξαθλίωση. Να γίνει η αλληλεγγύη, η αυτοοργάνωση και ο ταξικός πόλεμος το δικό μας όπλο που θα γεννήσει μια νέα κοινωνία ισότητας, ελευθερίας και αμοιβαιότητας, χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, χωρίς αφεντικά και δούλους, χωρίς πλαστούς διαχωρισμούς που να βασίζονται στο χρώμα, τη φυλή ή το φύλο.
ΤΑΞΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ Τ’ΑΦΕΝΤΙΚΑ
ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ, ΧΩΡΙΣ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΔΟΥΛΟΥΣ
αναρχική ομάδα “Δυσήνιος Ίππος”
Πάτρα, 30 Ιούλη 2014
ΠΗΓΗ: Δυσήνιος Ίππος
