ΙΜΑΝΤΑΣ & ΣΥΡΜΑ – αναστολή της εκ περιτροπής εργασία η ενότητα και ο απεργιακός αγώνας έφεραν την πρώτη νίκη!

από εργάτες στον ΙΜΑΝΤΑ και το ΣΥΡΜΑ

 

imas-e1410710473236

Δυο βδομάδες μετά την έναρξη της απεργίας διαρκείας, οι εργάτες στον ΙΜΑΝΤΑ και το ΣΥΡΜΑ κέρδισαν μια πολύ σημαντική μάχη σε έναν «πόλεμο» ο οποίος συνεχίζεται.

Στην τριμερή συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στο Υπουργείο Εργασίας την Τρίτη 23/09, η διοίκηση του εργοστασίου συμφώνησε να παγώσει την εκ περιτροπής εργασία για 20 μέρες και να ξεκινήσει νέες διαβουλεύσεις με το Σωματείο.

Από την πλευρά τους οι εργαζόμενοι ανέστειλαν την απεργία για το ίδιο χρονικό διάστημα. Επιπρόσθετα, την Πέμπτη 25/09 το Εφετείο της Λάρισας απέρριψε την έφεση της εταιρίας κατά των πρωτόδικων αποφάσεων που δικαίωναν τους εργαζόμενους (Μονομελές Πρωτοδικείο Βόλου, 11/09/2014).

Τα συμπεράσματα από τον πρώτο γύρο

Οι εργάτες στον ΙΜΑΝΤΑ και το ΣΥΡΜΑ έχουν κάθε λόγο να αισθάνονται δικαίωση! Το εργατικό κίνημα της περιοχής έχει κάθε λόγο να αισθάνεται χαρά για την επιτυχία αυτή των συναδέλφων τους. Τώρα χρειάζεται να βγουν τα σημαντικά συμπεράσματα από τον «πρώτο γύρο» του αγώνα.

  • Συμπέρασμα πρώτο: η εταιρία υποχώρησε (έστω και προσωρινά) επειδή ήρθε αντιμέτωπη με την απεργία διαρκείας και την ενότητα των εργαζομένων των δυο εργοστασίων. Αν είχαν επικρατήσει οι λογικές συμβιβασμού ή διάσπασης στις γραμμές των εργαζομένων, όπως σε άλλα εργοστάσια, τότε είναι βέβαιο ότι η εκ περιτροπής εργασία θα ήταν ήδη καθεστώς. Η συσπείρωση γύρω από το Σωματείο, η λήψη αποφάσεων μέσα από γενικές συνελεύσεις και η καθολική περιφρούρηση της απεργίας (στη γραμμή παραγωγής) είχαν αποτέλεσμα.
  • Συμπέρασμα δεύτερο: η συμπαράσταση και η αλληλεγγύη που εκδηλώθηκε από το σύνολο της Αριστεράς της περιοχής αύξησε την πίεση προς την εργοδοσία. Η συνεργασία της Αριστεράς (αντί για τη συνήθη διάσπαση και αλληλοκαταγγελία) ενισχύει τον αγώνα των εργαζομένων.
  • Συμπέρασμα τρίτο: στον ΙΜΑΝΤΑ προϋπήρχαν οι συνδικαλιστικές- πολιτικές δυνάμεις που εδώ και καιρό εξηγούσαν την σημασία του αγώνα διαρκείας, της ενότητας, της συσπείρωσης κλπ. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο χρειάζεται να υπάρχουν μαχητικές, ταξικές και ενωτικές πολιτικές και συνδικαλιστικές κινήσεις/παρατάξεις σε κάθε εργοστάσιο, στις οποίες οι εργαζόμενοι να οργανώνονται για να μπορούν να δώσουν αποτελεσματικά τις μάχες τους.

Προετοιμασία για τον δεύτερο γύρο

Στο πρακτικό της συμφωνίας εταιρίας – σωματείου γίνεται αναφορά για ισοδύναμα μέτρα και για εναρμόνιση του εργατικού κόστους ανάλογα με την πορεία των παραγγελιών.

Είναι λοιπόν σαφές ότι η εταιρία θα επανέλθει στις αξιώσεις της. Ήδη κυκλοφορούν πληροφορίες ότι η εταιρία θα ζητήσει την «ευέλικτη μισθοδοσία» (δηλαδή μισθό ανάλογα με την πορεία των παραγγελιών) σε αντικατάσταση της εκ περιτροπής. 

Για αυτό το λόγο χρειάζεται από τώρα προετοιμασία για δεύτερο γύρο αγώνα από την πλευρά των εργαζομένων και των συμμάχων τους. Κατά τη γνώμη μας είναι απαραίτητο:

  • Να διατηρηθεί η ενότητα και η ομοψυχία των εργαζομένων. Για αυτό χρειάζεται διαρκής και αναλυτική ενημέρωση για την πορεία των διαβουλεύσεων ανάμεσα στο σωματείο και την εταιρία.

 

  • Να δημιουργηθεί άμεσα απεργιακό ταμείο με δημόσιο κάλεσμα για στήριξη από όλο το εργατικό κίνημα και το λαό του Βόλου. Έτσι η εταιρία θα πάρει ένα σαφές μήνυμα ότι οι εργαζόμενοι είναι προετοιμασμένοι για μια νέα απεργία διαρκείας.

 

  • Να αξιοποιηθεί ο χρόνος της «εκεχειρίας» για να υπάρξει συντονισμός με άλλα πρωτοβάθμια εργοστασιακά σωματεία της περιοχής και για να γίνει καμπάνια ενημέρωσης και αλληλεγγύης μέσα στην βολιώτικη κοινωνία. Και αυτές οι κινήσεις θα ασκήσουν πίεση στην εταιρία ειδικά εφόσον πάρουν μεγάλη δημοσιότητα.

 

  • Να επιδιωχθεί η επαφή και ο συντονισμός με τους εργαζόμενους σε εργοστάσια που ανήκουν στην μητρική πολυεθνική Continental/ Contitech σε άλλες χώρες. Μια ταυτόχρονη κινητοποίηση, ακόμα και μια απλή στάση εργασίας σε εργοστάσια διαφορετικών χωρών θα προκαλούσε κρύο ιδρώτα στα «μεγάλα κεφάλια».

 

  • Να τεθεί η πρόταση για ψηφίσματα συμπαράστασης από κάθε εργασιακό χώρο, μαζικό φορέα, σύλλογο κοκ.

Να ξεσκεπαστούν τα «επιχειρήματα» της εργοδοσίας

Είναι απαραίτητο να επαναλάβουμε ότι οι παραγγελίες στον ΙΜΑΝΤΑ περνάνε από την μητρική πολυεθνική Continental/ Contitech η οποία στη συνέχεια τις μοιράζει στα θυγατρικά εργοστάσια διαφόρων χωρών ανάλογα με το που υπάρχει μεγαλύτερη κερδοφορία. Η ίδια η πολυεθνική παραμένει απόλυτα κερδοφόρα και αυτό αντανακλάται στους παχυλούς μισθούς, τα μπόνους και τα πολυτελή αυτοκίνητα των golden boys που τη διοικούν – στο 1εκ. ευρώ φτάνουν οι μισθοί 4 διευθυντικών στελεχών στην Ελλάδα ενώ 85.000 ευρώ ξοδεύτηκαν για την αγορά δυο πολυτελών αυτοκινήτων δυο στελεχών! Και ο ΙΜΑΝΤΑΣ έχει σημειώσει πολύ υψηλά κέρδη κατά την τελευταία 5ετία της κρίσης. Όμως η εργοδοσία απαιτεί την «μείωση του εργατικού κόστος», αξιοποιώντας την μνημονιακή νομοθεσία και την μεγάλη ανεργία.

Χρειάζεται επομένως να ανοίξουν τα βιβλία της εταιρείας για να γίνει λογιστικός έλεγχος ώστε να φανεί η πραγματική εικόνα των οικονομικών αποτελεσμάτων της επιχείρησης για να αποκαλυφθεί που πάνε τα κέρδη και ποια είναι τα πραγματικά κίνητρα της εργοδοσίας.

Η εργοδοσία εκμεταλλεύεται την γενική κρίση που επικρατεί για να αυξάνει τα κέρδη της. Οι εργαζόμενοι δεν έχουν καμία ευθύνη για την κρίση και δεν είναι αυτοί που πρέπει να πληρώσουν. Στο όνομα του «διεθνούς ανταγωνισμού» οι εργοδότες ζητάνε ουσιαστικά να γενικευτούν οι μισθοί και οι συνθήκες δουλειάς Βαλκανίων ή Κίνας. Αυτό δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό!

Αντιδρώντας σ’ αυτές τις πολιτικές, άλλοι εργαζόμενοι, όπως στη ΒΙΟΜΕ, την ΕΡΤ και την εφημερίδα των Συντακτών, έχουν προχωρήσει σε κατάληψη και αυτοδιαχείριση για να διασώσουν το δικαίωμα τους στην εργασία και την επιβίωση. Απέναντι στην βαρβαρότητα που μας ετοιμάζουν, το εργατικό κίνημα πρέπει να επαναφέρει τα ιστορικά του αιτήματα για εθνικοποίηση/κοινωνικοποίηση των εργοστασίων, κάτω από τον έλεγχο των εργαζομένων και της κοινωνίας και ένταξη των εργοστασίων αυτών σε εθνικούς κλάδους παραγωγής για να μπορέσει να υπάρξει δημοκρατικός σχεδιασμός και παραγωγική ανασυγκρότηση. Σε αυτή την κατεύθυνση η Αριστερά οφείλει να συνεργαστεί! Στόχος μας πρέπει να είναι μια κυβέρνηση της Αριστεράς, η οποία να κάνει αυτά τα αιτήματα πραγματικότητα!

Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΟΥ ΠΑ.Σ.Ε.ΤΙΜ (WIND) ΠΕΡΙ ΕΝΙΑΙΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ

Συνάδελφοι,
Με την παρούσα ανακοίνωση θα θέλαμε να καταστήσουμε σαφές ότι το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου μας είναι επικεντρωμένο στις προσπάθειές του για τη διεκδίκηση της συλλογικής σύμβασης καθώς και στη διευθέτηση των υπολοίπων ζητημάτων που αφορούν τους εργαζομένους, όπως η διατήρηση των θέσεων εργασίας, η βελτίωση των εργασιακών συνθηκών κλπ.
Εστάλη στις αρχές του μήνα πρόσκληση από το Δ.Σ. του Σωματείου της Vodafone για συζήτηση πάνω στη δημιουργία ενιαίου σωματείου Vodafone, Wind και Victus και από τότε αποστέλλονται προσκλήσεις για την ίδια συζήτηση και λήψη σχετικών αποφάσεων ακόμα και από μέλη του Δ.Σ. του Σωματείου μας προς τους εργαζομένους των τριών εταιριών. Απαντήσαμε αρνητικά (Α.Π. 42/ 18-9-2014) και είμαστε αρνητικοί στην πρόταση αυτή για τους παρακάτω σημαντικούς λόγους:
– Το σωματείο μας προχώρησε σε επέκταση καταστατικού με σκοπό να καλύψει τους συναδέλφους που θα μεταφέρονταν στη Victus. Πλέον υφίσταται επιχειρησιακό σωματείο στη Victus, το οποίο έχουμε αποφασίσει να στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις, καθώς είναι προϊόν βούλησης των συναδέλφων μας εκεί, κάποιοι εκ των οποίων υπήρξαν ακόμα και ιδρυτικά μέλη του σωματείου μας και είχαν στηρίξει δυναμικά τους αγώνες του, οπότε μιλάμε για ένα σωματείο από και για τους εργαζομένους, το οποίο θα συνδράμει στην ενότητα όλων των συναδέλφων στη Victus από όπου και αν προέρχονται.

– Αυτό το οποίο αποκρύπτεται στα καλέσματα περί ενιαίου σωματείου, είναι ότι η κίνηση αυτή προϋποθέτει και θα σημάνει τη διάλυση των επιχειρησιακών σωματείων. Το γεγονός αυτό μεταξύ άλλων θέτει πολύ σοβαρά ζητήματα ως προς την συσπείρωση των εργαζομένων, την αντιπροσώπευση των εργαζομένων της κάθε επιχείρησης, τον βαθμό δραστηριοποίησης στους χώρους δουλειάς κλπ. Τα σωματεία και στους τρεις χώρους δουλειάς ούτε εργοδοτικά είναι ούτε ξεπουλημένα για να τα διαλύσουμε. Αντίθετα, μιλώντας για το σωματείο μας, με χρόνια αγώνων έχει σημαντική συσπείρωση και κατακτήσεις παρά τις δυσκολίες και τις διώξεις. Για τους λόγους αυτούς απορούμε πως μέλη του Δ.Σ. του Σωματείου μας επιλέγουν τη διάλυση του.

– Μία τέτοια πρόθεση καθώς και δράση δημοσιοποιείται ευρέως στις εταιρίες, (δηλ. και στην εργοδοσία) σε μία περίοδο που τα επιχειρησιακά σωματεία αγωνίζονται κυρίως για την υπογραφή συλλογικής σύμβασης

– Η νομική μορφή ενός τέτοιου μορφώματος θέτει ζητήματα αρμοδιότητας και αντιπροσωπευτικότητας τα οποία με τη σειρά τους θα γιγαντώσουν τις ήδη υπάρχουσες δυσκολίες στις διεκδικήσεις μας πχ συλλογικής σύμβασης εργασίας.

Η απάντηση για εμάς απέναντι στις επιθέσεις κυβέρνησης και εργοδοτών είναι η αυτοτελής και ακηδεμόνευτη οργάνωση των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, όπως είναι η σύσταση επιχειρησιακών σωματείων από τη βάση σε κάθε επιχείρηση και η δραστηριοποίηση των συναδέλφων σε αυτά. Συνεπώς στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις και επικροτούμε τις προσπάθειες σύστασης πρωτίστως επιχειρησιακών σωματείων με αυτά τα χαρακτηριστικά, πχ στη Victus. Δεν θα δεχτούμε τη διάλυση του επιχειρησιακού μας σωματείου, δεν έχουμε πρόθεση να διευκολύνουμε ή να δώσουμε χώρο και χρόνο στην εργοδοσία να μην υπογράψει σύμβαση και γενικότερα να δρα ανενόχλητη.

Η ενότητα των εργαζομένων σε κάθε χώρο δουλειάς και κατ επέκταση η αλληλεγγύη μεταξύ των σωματείων και οι από κοινού αγώνες είναι ο δρόμος για να έχουμε νίκες στο ζοφερό εργασιακό και ευρύτερο περιβάλλον στο οποίο κινούμαστε. Για αυτό πιστεύουμε ότι θα πρέπει να επικεντρωθούμε στην περαιτέρω ενδυνάμωση των επιχειρησιακών μας σωματείων και των αγώνων που δίνουν, καθώς επίσης στην στήριξη και αλληλεγγύη μεταξύ των σωματείων. Είμαστε αλληλέγγυοι με το σωματείο της Vodafone και το νεοσυσταθέν σωματείο της Victus, με κάθε εργαζόμενο και σωματείο από τη βάση που διεκδικεί και αγωνίζεται. Τέλος, καταγγέλλουμε την οποιαδήποτε «πολιτική απόφαση» διάσπασης των εργαζομένων και εναντιωνόμαστε σε κάθε προσπάθεια υπονόμευσης της υπόστασης και του αγώνα του σωματείου μας και κάθε σωματείου που απαρτίζεται από τη βάση και δρα υπέρ αυτής, από όπου και αν προέρχεται αυτή.

Για τους παραπάνω λόγους δεν θα συμμετέχουμε σε μία τέτοια συζήτηση και καλούμε τους συναδέλφους να εγγραφούν και να δραστηριοποιηθούν στο σωματείο μας ώστε να ισχυροποιήσουμε τη θέση μας απέναντι στην επίθεση που δεχόμαστε ως εργαζόμενοι.

Ενωμένοι με το Σωματείο, Συμμετέχουμε, Αγωνιζόμαστε, Διεκδικούμε

ΤΟ Δ.Σ.

Πρώην εργαζόμενοι «Εξέδρας των Σπορ»: “Ανδρουλιδάκη μας χρωστάς ακόμα!”

Μια νέα εκδοτική προσπάθεια έρχεται να προστεθεί στα κυριακάτικα έντυπα. Εμπνευστής της είναι ο Μιχάλης Ανδρουλιδάκης, ο άνθρωπος που κατάφερε να κλείσει την “Εξέδρα των Σπορ” σε έξι μήνες (όπως και κάθε άλλο μέσο που είχε στα χέρια του), να χρωστά 450.000€ στους 33 πρώην εργαζομένους της, να μπει στη φυλακή για τις οφειλές του και να βγει λόγω “προβλημάτων υγείας”… Αυτός λοιπόν ο επιχειρηματίας ετοιμάζει μια νέα κυριακάτικη εφημερίδα που διαφημίσεις της παίζουν ήδη σε διάφορα μέσα. Οι φεσομένοι πρώην εργαζόμενοι της “Εξέδρας των Σπορ” εξέδωσαν την ανακοίνωση που αναδημοσιεύουμε παρακάτω (πηγή) καθιστώντας σαφές στον εν λόγω κύριο ότι δεν πρόκειται να παραιτηθούν ούτε στο ελάχιστο από τα όσα τους χρωστά.

 

 

androylidakis

 

 

Ανακοίνωση εργαζομένων «Εξέδρας των Σπορ»
Είθισται να ευχόμαστε καλή επιτυχία σε κάθε νέα εκδοτική προσπάθεια, αλλά στην περίπτωση του Μιχάλη Ανδρουλιδάκη και της νέας κυριακάτικης εφημερίδας που απειλεί ότι θα εκδώσει αυτό θα ήταν μάταιο.
Αφού αποφυλακίστηκε είτε λόγω “αυτοκτονικού ιδεασμού”, είτε λόγω “προβλημάτων υγείας”, όπως πληροφορηθήκαμε από σχετικά δημοσιεύματα, ο Ανδρουλιδάκης παρασύρει έναν νέο κύκλο εργαζομένων σε μια περιπέτεια που θα έχει προδιαγεγραμμένα κακό τέλος. Κατανοούμε ότι στην κατάσταση που έχει περιέλθει ο δημοσιογράφος κλάδος υπάρχουν άνθρωποι που εναποθέτουν τις ελπίδες τους για εργασία στον Ανδρουλιδάκη ωστόσο οφείλουμε να αναφέρουμε ότι από την τελευταία εκδοτική του απόπειρα στην “Εξέδρα των Σπορ” το αποτέλεσμα ήταν η απαξίωση ενός εντύπου στο χρόνο ρεκόρ των έξι μηνών και συνολικά χρέη προς τους 33 εργαζομένους 450.000 ευρώ, σύμφωνα με την απόφαση του πρωτοδικείου Αθηνών της 25ης Σεπτεμβρίου 2013. Σε αυτό το ποσό πρέπει να προστεθούν και τα χρέη προς τα ασφαλιστικά ταμεία, στα οποία από την πρώτη στιγμή ο Ανδρουλιδάκης έκρινε ότι δεν πρέπει να καταβάλει ευρώ.
Οφείλουμε επίσης να υπενθυμίσουμε ότι “Εξέδρα των σπορ” δεν μπορεί να υπάρξει σε οποιαδήποτε μορφή χωρίς εμάς, τους εργαζόμενους σε αυτή.
Επιφυλασσόμενοι παντός νομίμου δικαιώματος μας.
Οι εργαζόμενοι της “Εξέδρας των Σπορ”

Εργοδοτικά αίσχη στον “Ελεύθερο Τύπο” – Σκανδαλώδη μπόνους προς τους …ημετέρους, από τις “αιματηρές” περικοπές στους εργαζόμενους

Σε ένα από τα πιο τρανταχτά παραδείγματα εργοδοτικής βαρβαρότητας, στον κλάδο των ΜΜΕ, εξελίσσεται η περίπτωση του πολυτάραχου «Ελεύθερου Τύπου». Νέα στοιχεία για τη μισθοδοσία στην εφημερίδα αποκαλύπτουν την εφαρμογή ενός δόγματος καταβαράθρωσης των μισθών των πολλών, «απλών» και μη συνετισμένων εργαζόμενων, προς το όφελος μιας ολιγομελούς κάστας που στα χρόνια της «κρίσης» βγαίνει πολλαπλάσια κερδισμένη.

 

Ελεύθερος Τύπος Παναγιώτης Μαυραγάνης

 

 

Μια αρχή που εδώ και χρόνια έχει βρει έδαφος στην πλειοψηφία των «μαγαζιών» του κλάδου, όπου ακόμη και η πιο βασική διεκδίκηση τιμωρείται με περικοπή ή και απόλυση, ενώ η σιωπή μπροστά στις «σφαγές», η ρουφιανιά και η στήριξη στα αφεντικά ανταμείβονται – κυριολεκτικά – με χρυσό.
Στα δυο χρόνια βίαιων περικοπών στις απολαβές συντακτών, τεχνικών και διοικητικών υπαλλήλων του «Ε.Τ», που έφτασαν τους μισθούς σε επίπεδα των 500 – 700 ευρώ και, για λίγους «τυχερούς», στα 1.000 – 1.200 ευρώ, τα νέα στοιχεία φανερώνουν ακαθόριστης μορφής («μαύρα», οικειοθελής παροχή εταιρείας κ.ό.κ) «έξτρα» και «μπόνους» στις μισθοδοσίες που σε κάποιες περιπτώσεις υπερτριπλασιάζουν τους μισθούς! Πρόκειται για μια ομάδα είκοσι περίπου ατόμων, στην οποία περιλαμβάνονται διευθυντικά στελέχη, αρχισυντάκτες, στελέχη εμπορικού, κάποιοι δημοσιογράφοι και τεχνικοί, αλλά και οι ιδιοκτήτες του «Ελεύθερου Τύπου», που ωσάν να είναι κανονικοί εργαζόμενοι στα ΜΜΕ απολαμβάνουν κανονική ασφάλιση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στον ΕΔΟΕΑΠ.

Άραγε, θα σταματήσει επιτέλους αυτό το παραμύθι με τους επιχειρηματίες-ιδιοκτήτες να έχουν ασφάλιση στο Ταμείο των εργαζομένων, για το οποίο μάλιστα δεν πληρώνουν τις εισφορές τους, και το οδηγούν σε λουκέτο; Ο ένας ιδιοκτήτης εμφανίζεται με μισθό 1.000 ευρώ μικτά, ενώ ο δεύτερος οποίος έχει επίσης επίσημα μικτό μισθό 1.000 ευρώ, παρουσιάζει “εξτρά” άλλα 3.000 ευρώ το μήνα!

Βγάζουν …μάτι – Εθελουσία για εξοικονόμηση ποσού μικρότερου των «έξτρα»

Συγκρίνοντας τα μεγέθη ωστόσο στις αποκλίσεις και στα «μπόνους» υπάρχουν και χειρότερα: Η υποκρισία απέναντι στους εκατοντάδες εργαζόμενους στην εφημερίδα. Ενώ στην αρχή του έτους επιβλήθηκαν νέες, βαριές μειώσεις, αυτός ο στενός κύκλος, των περίπου είκοσι ατόμων, αύξησε τις αποδοχές του. Το «κόλπο», δοκιμασμένο. Ενώ έκαναν μειώσεις μέχρι 10%-15% (συνολικά την τριετία 30%-40%), στους “ημετέρους» οι μειώσεις ήταν μικρότερες. Η «μικροκοινωνία» του Ελεύθερου Τύπου, αντικατοπτρίζει ό,τι συμβαίνει στην ίδια την κοινωνία. Ολα τα πληρώνουν οι αδύνατοι κρίκοι, και οι παραπάνω από αυτούς ζουν ευνοημένοι, σαν να μην τους άγγιξε η «κρίση» την οποία οι ίδιοι διαρκώς ευαγγελίζονται για να στηρίξουν τη θεωρία των δήθεν αναγκαίων περικοπών.

Ορισμένες ενδεικτικές περιπτώσεις μισθών στον «Ελεύθερο Τύπο» προκαλούν: Επίσημος μισθός 3000, “εξτρά” (μαύρα;) 3.450 ευρώ. Προηγουμένως, το ίδιο άτομο έπαιρνε 6.600 επίσημα και 2.044 “εξτρά”. Δηλαδή, πριν καθαρά έβαζε στην τσέπη 5.581 και τώρα 5.530. “Έχασε” την 3ετία των περικοπών, πενήντα ολόκληρα ευρώ. Τη στιγμή που άλλοι εργαζόμενοι, οι οποίοι βρίσκονταν ακόμα και στα 1.000 ευρώ ή και παρακάτω, “έφαγαν” μειώσεις 100 ευρώ. Άλλη περίπτωση; Εργαζόμενη παίρνει επίσημα 1.000 ευρώ και “εξτρά” 2.950. Πριν υποστεί “μείωση” έπαιρνε επίσημα 1.530 και “εξτρά” 1.400.

Έτερος …«ημέτερος» παίρνει τώρα επίσημα 2.500 ευρώ και “εξτρά” 3.400. Πριν έπαιρνε, επίσημα 3.150 και ανεπίσημα 3.969. Παρά τη “μείωση”, εξακολουθεί και βγάζει καλά λεφτά, ειδικά αν συγκριθεί ο μισθός του με τους πετσοκομμένους μισθούς των απλών δημοσιογράφων. Άλλη περίπτωση; Κάποιος που έπαιρνε πριν 1.568 ευρώ, τώρα παίρνει 1.500 επίσημα, και 300 “εξτρά”. Υπάρχουν βέβαια, και κάποιες συγκλονιστικές περιπτώσεις που επισήμως ο μισθός είναι 600 ευρώ και τα “εξτραδάκια” 3.350! (σ.σ. όλα τα σχετικά έγγραφα είναι στη διάθεσή μας)

Οι περιπτώσεις των παχυλών μισθών, “επισήμων” και “εξτρά” είναι δεκάδες. Συνολικά, τα “εξτραδάκια” ανέρχονται σε σχεδόν … 29.000 ευρώ κάθε μήνα! Αντιστοιχούν μάλιστα, περίπου στο ποσόν που “εξοικονομήθηκε” από το βίαιο κόψιμο των μισθών της συντριπτικής μάζας των εργαζομένων του Ελεύθερου Τύπου στις αρχές του 2014 (έγιναν περικοπές ύψους 41000 ευρώ – το συνολικό μισθολογικό κόστος ήταν 237 χιλιάδες και έπεσε στις 196 χιλιάδες). Αξίζει επίσης να τονιστεί ότι προ των περικοπών τα «εξτραδάκια» ανέρχονταν συνολικά σε 19.000 ευρώ, δηλαδή φέτος αυξήθηκαν! Μάλιστα, από τα ίδια στοιχεία φαίνεται να τα έπαιρναν πέρυσι 17 άτομα, ενώ φέτος 44 (καμιά 20αριά έχουν τα πιο «παχυλά»).

Η ιδιοκτησία του Ελεύθερου Τύπου στο μεταξύ έχει εξαγγείλει πρόγραμμα “εθελούσιας” εξόδου (απολύσεων) για περίπου 15 άτομα (λήγει την Παρασκευή η προθεσμία). Γιατί; Για να εξοικονομήσει περί τις 15000-2000 το μήνα. Η κοροϊδία της ιδιοκτησίας βγάζει μάτι. Και μόνο το “εξτραδάκι” του ενός ιδιοκτήτη (3.000, που αντιστοιχεί σε τρεις μισθούς “καλοπληρωμένων” εργαζομένων, και σε έξι από εκείνους που παίρνουν 500 ευρώ), συν τα “εξτραδάκια” δύο-τριών από κει μέσα, φθάνουν για να καλυφθεί η υποτιθέμενη ανάγκη «οικονομίας».

Η περίπτωση του «Ε.Τ» έρχεται να βεβαιώσει ότι η μοναδική εξοικονόμηση που προκύπτει από τις περικοπές στους μισθούς εργαζομένων είναι για την τσέπη των αφεντικών και προς το όφελος των ολίγων εκλεκτών χειροκροτητών και ρουφιάνων που με τη στάση τους «χτυπούν» κάθε δυνατή αντίδραση. Είναι οι ίδιοι που στο μέλλον – πόσες φορές το έχουμε δει και αυτό – θα ζητήσουν και τη ψήφο σου, τη στήριξη της τάδε παράταξης, με αόριστες επικλήσεις στη λογική και στη ψυχραιμία. Είναι η ίδια ολιγομελής κάστα που σε κάθε Μέσο του κλάδου μας, και όχι μόνο, μιλά για «τυφλές απεργίες», για «αναγκαίες περικοπές» και για πλάτες που οφείλουν οι εργαζόμενοι να βάλουν στην επιχείρηση που τους «ταϊζει».

Το παράδειγμα του «Ε.Τ.», όπως και τόσα άλλα, αναδεικνύουν επιτακτικά την ανάγκη για οργάνωση των εργαζομένων στη βάση του κλάδου, χωρίς διαμεσολαβήσεις, με όπλο τη δημοσιοποίηση, την άμεση δράση και την αλληλεγγύη, χωρίς “ατομικές λύσεις”, που στο τέλος ζημιώνουν τα κοινά ταξικά μας συμφέροντα. Με την αυτοοργάνωση των εργαζόμενων εντός των χώρων εργασίας τους, με την αρωγή αλληλέγγυων, αγωνιζόμενων εργαζόμενων του κλάδου, μπορούμε να ξεπεράσουμε τον φόβο, τις ωφελιμιστικές λογικές και να δράσουμε πιέζοντας τα αφεντικά και τα καλοπληρωμένα τσιράκια τους. Αρκεί να το πιστέψουμε και να δράσουμε.

[Σαβ. 4/10] πάρτυ οικονομικής ενίσχυσης του ΣΥΒΧΑ στο μπαρ ΛΟΚΟΜΟΤΙΒΑ & Γενική Συνέλευση ΣΥΒΧΑ :: Κυριακή 12 Οκτώβρη, 11πμ

party_syvxa_4_10_14_ok11

 

 

Σάββατο 4 Οκτώβρη, από τις 10μμ

ΠΑΡΤΥ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ

στο μπαρ ΛΟΚΟΜΟΤΙΒΑ
[Μπόταση 7 & Σολωμού Εξάρχεια – κοντά στο Πολυτεχνείο]

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Αττικήςhttp://bookworker.wordpress.com

 

 

syn_syvxa_121014_ok

 

 ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ

Κυριακή 12 Οκτώβρη, 11πμ
στα γραφεία μας (Λοντου 6, Εξάρχεια)

συζητάμε και οργανώνουμε τη δράση μας για:
> τη διεκδίκηση κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας
> τον αγώνα ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας
> την απλήρωτη εργασία
> την ενδυνάμωση του Συλλόγου μας

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΟΡΘΙΕΣ ΚΑΙ ΟΡΘΙΟΙ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ – ΧΑΡΤΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ
bookworker.wordpress.com – sylyp_vivliou@yahoo.gr

 

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΙΜ HELLAS (Wind):επιστολή προς τη διεύθυνση για τις ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ- ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ

Με την παρούσα επιστολή θα θέλαμε να θίξουμε τα εξής ζητήματα:
         Οι απολύσεις συνεχίζονται  με την μορφή της λήξης σύμβασης ή του εξαναγκασμού σε παραίτηση, ενώ συνεχίζετε να ισχυρίζεστε ότι δεν υπάρχει σχέδιο μείωσης προσωπικού…
         Στα τμήματα της εταιρίας, ιδιαίτερα μετά τις τελευταίες απολύσεις, ο φόρτος εργασίας είναι μη διαχειρίσιμος. Ως εκ τούτου έχουν αυξηθεί οι υπερωρίες και οι υπερεργασίες, σε βαθμό που συνάδελφοι δουλεύουν ως και 12 ώρες ενώ το να πάρει συνάδελφος άδεια συνοδεύεται από δημιουργία ενοχών καθώς αν καταφέρει να την πάρει του λένε ότι εξαιτίας του δεν θα πάρει άλλος, ενώ αν δεν την πάρει, του αναφέρουν ότι αυτό συνέβη γιατί την πήρε κάποιος άλλος και μάλιστα ονομαστικά… Επίσης τίθενται σοβαρά ζητήματα με την υπερωριακή νυχτερινή εργασία στα τεχνικά τμήματα ενώ στα τμήματα εξυπηρέτησης πελατών συνάδελφοι υποχρεώνονται να εξυπηρετούν αντικείμενα άλλων τμημάτων με συνεχείς εναλλαγές από το ένα τμήμα στο άλλο, χωρίς συχνά να έχουν εκπαιδευτεί για αυτό (πχ συνάδελφοι CRM εξυπηρετούν κλήσεις UA, συνάδελφοι UA εξυπηρετούν NTS ή BUSSINESS κ.ο.κ). Είναι αυτονόητο ότι αυτό επηρεάζει τις εργασιακές συνθήκες στο σύνολό τους και η υπέρογκη πίεση έχει συνέπειες ακόμα και στην υγεία των συναδέλφων μας. Επίσης επηρεάζει την ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών προς τους συνδρομητές, πχ στην εξυπηρέτηση πελατών οι υποθέσεις συνδρομητών μένουν στα αζήτητα για μέρες ενώ γίνονται προσπάθειες βελτίωσης των <<αριθμών>> με τερτίπια, πχ όταν καλεί συνδρομητής σε περιόδους αυξημένου φόρτου, του λέμε ότι υπάρχει τεχνικό πρόβλημα και τον ξανακαλούμε σε περιόδους μειωμένου φόρτου! Σημειωτέον, με αυτούς τους αριθμούς υποτίθεται ότι κρίνεται η απόδοση των εργαζομένων… Είναι λοιπόν ουσιώδης η διατήρηση των θέσεων εργασίας καθώς και η πρόσληψη εργαζομένων στη Wind και η πρόσληψη των συναδέλφων από εργολαβικές ως εργαζομένων Wind.
         Στις επόμενες ημέρες θα λήξουν οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου στην Εξυπηρέτηση Πελατών, και οι συνάδελφοι ακόμα δεν έχουν ενημερωθεί,ενώ έχετε δεσμευτεί ότι η ενημέρωση θα γίνεται τουλάχιστον μία εβδομάδα πριν. Απαιτούμε να ανανεωθούν οι συμβάσεις όλων των συναδέλφων , οι οποίοι δεν καλύπτουν εποχιακές ανάγκες άλλα διαρκείς και πάγιες, όπως αποδεικνύουν οι δεκάδες ώρες υπερωριών και υπερεργασιών καθώς και ο αυξημένος φόρτος παρά την ενοποίηση τμημάτων με την Teleperformance
 
Πέρα από τη βελτίωσης της εικόνας της εταιρίας, που αποτυπώνεται με κόμικς περί εταιρικής ευθύνης και ανακαινίσεις καταστημάτων, θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στη βελτίωση των εργασιακών συνθηκών που ξεκινά από τη διατήρηση των θέσεων εργασίας και καταλήγει στην υπογραφή συλλογικής σύμβασης.
 
Επίσης θα θέλαμε να μας απαντήσετε στα εξής:
·        Αναμένεται να μετακινηθούν τμήματα της Λ. Αθηνών σε άλλο κτίριο;
·        Αν ναι, για ποιον λόγο, πότε και με ποιον τρόπο θα γίνει η μετακίνηση;
·        Για πόσο διάστημα θα κρατήσει η μετεγκατάσταση καθώς και οι λόγοι που την αφορούν;
 
Αναμένουμε την άμεση και γραπτή σας απάντηση σχετικά με τα ανωτέρω.
Με εκτίμηση,
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΙΜ HELLAS (Wind)