Αρχείο κατηγορίας εργατικα
Ομάδες Ανέργων και Εργαζομένων στους Δρόμους:Ας δώσουμε δύναμη στον αγώνα των εμποροϋπαλλήλων! Εργατική Διαδήλωση 22.10 Απεργία 2.2
O αγώνας των εμποροϋπαλλήλων ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, εδώ και αρκετούς μήνες, είναι κομβικής σημασίας για τον κλάδο του εμπορίου και την επιβίωση των εργαζομένων, αλλά και για όλη την εργατική τάξη.
Αυτός ο αγώνας διεξάγεται κάτω από δύσκολες συνθήκες. Η κυβέρνηση, που προασπίζει τα συμφέροντα των αφεντικών, τα κέρδη των πολυεθνικών και των μεγάλων ομίλων, έχει εξαπολύσει ένα απίστευτο κύμα λασπολογίας ενάντια στις κινητοποιήσεις των εμποροϋπαλλήλων και των αλληλέγγυων σε αυτούς. Την ίδια στιγμή, στο όνομα της «ανάπτυξης», πάνω από 500.000 εργαζόμενοι στο εμπόριο συνθλίβονται καθημερινά βιώνοντας τη συρρίκνωση μισθών, την απληρωσιά, την ελαστικοποίηση του εργάσιμου χρόνου, την εντατικοποίηση της εργασίας και τους κάθε είδους εκβιασμούς…
Οι εμποροϋπάλληλοι, μαζί με το Συντονιστικό Δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα απελευθερωμένα ωράρια (αποτελούμενο από ταξικά σωματεία, εργατικές συλλογικότητες, συνελεύσεις γειτονιάς), κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα μέτωπο πάλης με κεντρικό αίτημα την κατάργηση της αθλιότητας που λέγεται δουλειά την Κυριακή. Ακόμα και χωρίς τη συνδικαλιστική κάλυψη για απεργία από την Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων κινήθηκαν επίμονα και σταθερά καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού με αποκλεισμούς καταστημάτων, παρεμβάσεις, συζητήσεις και αυτοοργανωμένες δράσεις. Αρνήθηκαν το νέο καθεστώς και κατάφεραν να παίξουν κεντρικό ρόλο στην προσωρινή απόφαση που καταργεί τη λειτουργία των καταστημάτων τις 52 Κυριακές του χρόνου.
Επειδή η εργατική τάξη στο σύνολό της χτυπιέ-ται αμείλικτα από το αστικό μπλοκ, αγώνες σαν αυτόν που δίνουν οι εμποροϋπάλληλοι πρέπει να αγκαλιάζονται και να στηρίζονται από κάθε εργάτη και εργάτρια, κάθε άνεργη και άνεργο, από το σύνολο της Τάξης μας, ως μέρος της πάλης Τάξης Εναντίον Τάξης.
Ας δώσουμε δύναμη στον αγώνα των εμποροϋπαλλήλων!
ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ 22 ΟΚΤΩΒΡΗ
18.00 ΧΑΥΤΕΙΑ (ΣΤΑΔΙΟΥ & ΑΙΟΛΟΥ)
ΑΠΕΡΓΙΑ 2 ΝΟΕΜΒΡΗ
11 ΕΡΜΟΥ & ΚΟΡΝΑΡΟΥ
Ομάδες Ανέργων Εργαζομένων στους Δρόμους για την προλεταριακή αλληλεγγύη
http://efimerida-oaed.espivblogs.net/
Νοσοκομείου Μολάων:Aστυνομική πρόκληση σε βάρος απεργών
Σύμφωνα με καταγγελία από την “Ανεξάρτητη Συνδικαλιστική Ενότητα”,
που είναι συνδικαλιστική παράταξη στο Νοσοκομείου Μολάων:
“Στις, 2-10-2014 2η ημέρα Πανυγειονομικής Απεργίας που προκήρυξε
η Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ) διεκδικώντας
• ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ
• ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ ΜΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗ
• ΕΠΑΡΚΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΜΟΝΙΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ
• ΑΝΑΚΤΗΣΗ ΤΩΝ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΩΝ ΑΠΩΛΕΙΩΝ
• ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ Ε.Σ.Α.Ν. Α.Ε. ΤΟ «ΜΑΓΑΖΙ» ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
παρουσιάστηκαν στο Νοσοκομείο 2 αστυνομικοί ζητώντας στοιχεία για τους απεργούντες.
Γιατί η πλειοψηφούσα παράταξη του Σωματείου δεν κατήγγειλε δημόσια το γεγονός;;;
Η παράταξή μας καταγγέλει αυτό το γεγονός, που μας θυμίζει
άλλες εποχές και καλεί τους συναδέλφους να μην υποκύψουν
στον εκφοβισμό που θέλουν να μας επιβάλλουν”.
Αυτοοργανωμένη Συλλογικότητα Νισάφι
Ένα ρεπορτάζ της ελεύθερης ΕΡΤ3 για τον ένα χρόνο απεργιακών κινητοποιήσεων των εργαζομένων της Coca Cola 3Ε.
1 Οκτ 2014
Oι εργαζόμενοι της Κόκα Κόλα 3Ε Θεσσαλονίκης έκλεισαν χθες έναν χρόνο απεργίας
Σε αυτό το χρονικό διάστημα η εταιρεία Coca Cola 3 E και οι συνεργάτες της στην Ελλάδα “προσπαθούν να εμποδίσουν την απεργία και να φοβίσουν τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες αλλά και τις οικογένειες τους” όπως καταγγέλει το σωματείο.
Μία τέτοια περίπτωση αφορούσε και την προχθεσινή Δίκή όπου η εταιρία διεκδικούσε 250.000 η οποία τελεικά αναβλήθηκε για το 2015. Επιπλέον εκκρεμεί αγωγή για ακόμα 1.000.000 ενώ την επόμενη Τετάρτη θα δικαστεί η αγωγή των εργαζόμενων για να βγουν οι απολύσεις παράνομες. Στην παρουσίαση της εκπομπής ο Σταύρος Πανούσης και ο Χρήστος Αβραμίδης
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=BvlOBM6LJfI#t=94[/youtube]
Στημένο «εργοδοτικό» σωματείο στα Κέντρα Ξένων Γλωσσών
Της Χρύσας Βαϊνανίδη
Συγκέντρωση διαμαρτυρίας πραγματοποιούν σήμερα από τις 09.00 το πρωί οι εργαζόμενοι στα Κέντρα Ξένων γλωσσών – καθώς μετά από καταγγελία εργαζομένου – οδηγείται στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών η πρόεδρος του «αντεργατικού» Σωματείου Εργαζομένων στα Κέντρα Ξένων Γλωσσών Νομού Αττικής, Άρτεμις Κυπριώτου. Γράφει η Χρύσα Βαϊνανίδη
Σύμφωνα με τις καταγγελίες, το εν λόγω σωματείο, που διαχειρίζεται τις συλλογικές συμβάσεις, απαρτίζεται σχεδόν αποκλειστικά από συγγενείς ιδιοκτητών μεγάλων ιδιωτικών φροντιστηρίων (EUROPALSO, ΌΜΗΡΟΣ) και λειτουργεί σε πλήρη ταύτιση με τα συμφέροντα των εργοδοτών και των φροντιστηρίων εις βάρος των εργαζομένων σε όλο τον κλάδο.
Το εν λόγω κλαδικό σωματείο δεν είναι ανοικτό για όλους τους εργαζόμενους. Κατά καιρούς έχουν απορριφθεί πολλές αιτήσεις εγγραφών, καθώς τα μέλη του σωματείου αρνούνται ως φαίνεται να εγγράψουν εργαζόμενους … με συνδικαλιστική δράση.
Το Δεκέμβριο του 2009, το «εργοδοτικό» σωματείο πραγματοποιεί εκλογές στο ξενοδοχείο President. Εργαζόμενος, ο οποίος είχε ήδη κάνει αίτηση εγγραφής, την ημέρα διεξαγωγής των εκλογών προσέρχεται στο ξενοδοχείο προκειμένου να διαμαρτυρηθεί για το γεγονός ότι δεν ενημερώθηκε για τη διεξαγωγή τους και να καταθέσει ένσταση.
Στην προσπάθεια του να εισέλθει όμως στην αίθουσα, εμποδίζεται από άνδρες της ιδιωτικής ασφάλειας ισχυριζόμενοι «ότι το όνομα του δεν βρίσκεται στη λίστα» και του ζήτησαν να αποχωρήσει. Ο εργαζόμενος, αφού κάλεσε δικηγόρο, με συνοδεία αστυνομικής δύναμης μπαίνει στο χώρο και καταθέτει τρεις ενστάσεις:
Η πρώτη αφορούσε τον αποκλεισμό του από τις εκλογές, η δεύτερη για τη μη παρουσία δικαστικών εκπροσώπων κατά τη διάρκεια εκλογής εφορευτικής επιτροπής (κατά παράβαση του νόμου) και η τρίτη αφορούσε την παρεμπόδιση του από τους μπράβους.
Μετά από κείμενο – καταγγελία που κατατέθηκε στον Προϊστάμενο Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών με αίτημα την προστασία των συνδικαλιστικών του δικαιωμάτων -και ύστερα από πέντε ολόκληρα χρόνια- ο εργαζόμενος έλαβε κλήση να παραστεί αύριο ως μάρτυρας στη δίκη κατά της προέδρου του «στημένου» σωματείου, Άρτεμις Κυπριώτου.
Ερωτηματικά διεγείρει το γεγονός ότι η αυτεπάγγελτη δίωξη που της ασκήθηκε από τον εισαγγελέα ήταν για χρήση παράνομης βίας και όχι για παρεμπόδιση της άσκησης του συνδικαλιστικού του δικαιώματος, ούτε για το ότι εξελέγη εφορευτική επιτροπή των αρχαιρεσιών δίχως την παρουσία δικαστικού λειτουργού όπως ορίζει η νομοθεσία.
Με σύνθημα «παλεύουμε για γνήσιες και συλλογικές συμβάσεις εργασίας ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα» διοργανώνεται αύριο συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τα δικαστήρια από την Ενωτική Πρωτοβουλία Ξένων Γλωσσών, «ώστε να μπει ένα τέλος στην ασυδοσία και την αυθαιρεσία που επικρατεί στον κλάδο».
Στην αυριανή δίκη θα παραστεί και ο Αντιπρόεδρος της ΟΙΕΛΕ Δημήτρης Κάζαγλης, όντας αυτόπτης μάρτυρας της «εκλογικής παρωδίας του ψευδοσωματείου και των άθλιων πρακτικών της Προέδρου του» όπως επισημαίνει σε ανακοίνωση η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών.
Συμβάσεις με 2,70 καθαρά, 250 ευρώ το μήνα με πλήρες ωράριο
Μέχρι σήμερα, με τις πλάτες του εργοδοτικού σωματείου, οι μειώσεις των αποδοχών έχουν φτάσει μέχρι και 90%, με αποκορύφωμα το «εκτρωματικό» 3,52 ευρώ μικτά την ώρα που υπεγράφη το 2013 με τρίχρονη ισχύ.
Τη στιγμή που οι μισθοί των εκπαιδευτικών στα φροντιστήρια ξένων γλωσσών μειώνονται δραματικά, οι δαπάνες μαθητών και γονέων για την εκμάθηση ξένων γλωσσών στα φροντιστήρια ολοένα και αυξάνονται.
Έρευνα του Ινστιτούτου του Πανεπιστημίου Μακεδονίας (09 /2012) φανερώνει την σημαντική επιβάρυνση του ετήσιου οικογενειακού προϋπολογισμού από την καταβολή των διδάκτρων:
* το 48% των γονέων δαπανά από 700 έως 1.500 ευρώ ετησίως
* το 16% από 1.500 – 2.200
* το 8% 2.000 έως 3.000 ευρώ
* το 3% έως και 4.000 ευρώ
Σύμφωνα με παλαιότερη ετήσια έκθεση του Κέντρου Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής της ΓΣΕΕ (2011) για την αγορά υπηρεσιών ξένων γλωσσών μόνο το έτος 2008 οι ετήσιες δαπάνες των νοικοκυριών ανήλθαν στα 858,4 εκ. ευρώ, δηλαδή που αντιστοιχεί στο 16.4% των συνολικών δαπανών για αγαθά και υπηρεσίες εκπαίδευσης. Κατακόρυφη αύξηση κατά 27% παρουσίασαν οι δαπάνες για τις ξένες γλώσσες από το 2004 έως το 2008.
αναδημοσίευση: tvxs
[χαιρετισμός ΣΥΒΧΑ] για την ίδρυση σωματείου εργαζομένων στην Victus Networks
Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Αττικής
Λόντου 6, Εξάρχεια, 10681, Αθήνα | τηλ: 210-3820537
sylyp_vivliou@yahoo.gr | http://bookworker.wordpress.com
ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
στη VICTUS NETWORKS
30/9/2014
Συνάδελφοι και συναδέλφισσες στη Victus Networks,
Χαιρετίζουμε την ίδρυση του σωματείου σας. Το βήμα που κάνατε ήταν μια αναγκαία επιλογή για την υπεράσπιση και προώθηση των εργασιακών σας δικαιωμάτων (υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας κλπ). Τα εργατικά δικαιώματα δεν χαρίζονται, κατακτώνται με συλλογικότητα, οργάνωση και αγώνα.
Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να προχωρήσει η συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα σε κλαδικό και επιχειρησιακό επίπεδο. Η δημιουργία του σωματείου σας μπορεί να σταθεί παράδειγμα για άλλους εργαζόμενους σε άλλες επιχειρήσεις, ώστε να προχωρήσουν σε ανάλογη κατεύθυνση.
Ο Σύλλογός μας θα είναι στο πλευρό σας σε ό,τι χρειαστεί. Ας θεωρείται δεδομένη η υποστήριξή μας. Είμαστε εργαζόμενοι από έναν άλλο κλάδο, αλλά αισθανόμαστε πολύ κοντά σας, όπως αισθανόμαστε κοντά σε κάθε εργαζόμενο και σε κάθε σωματείο που παλεύει για δικαιώματα και για αξιοπρέπεια.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ Η ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΚΗ – ΣΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΦΕΡΝΕΙ ΤΑΡΑΧΗ!
Καλή δύναμη στον αγώνα σας.
Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΟΥ ΠΑ.Σ.Ε.ΤΙΜ (WIND) ΠΕΡΙ ΕΝΙΑΙΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ
Συνάδελφοι,
Με την παρούσα ανακοίνωση θα θέλαμε να καταστήσουμε σαφές ότι το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου μας είναι επικεντρωμένο στις προσπάθειές του για τη διεκδίκηση της συλλογικής σύμβασης καθώς και στη διευθέτηση των υπολοίπων ζητημάτων που αφορούν τους εργαζομένους, όπως η διατήρηση των θέσεων εργασίας, η βελτίωση των εργασιακών συνθηκών κλπ.
Εστάλη στις αρχές του μήνα πρόσκληση από το Δ.Σ. του Σωματείου της Vodafone για συζήτηση πάνω στη δημιουργία ενιαίου σωματείου Vodafone, Wind και Victus και από τότε αποστέλλονται προσκλήσεις για την ίδια συζήτηση και λήψη σχετικών αποφάσεων ακόμα και από μέλη του Δ.Σ. του Σωματείου μας προς τους εργαζομένους των τριών εταιριών. Απαντήσαμε αρνητικά (Α.Π. 42/ 18-9-2014) και είμαστε αρνητικοί στην πρόταση αυτή για τους παρακάτω σημαντικούς λόγους:
– Το σωματείο μας προχώρησε σε επέκταση καταστατικού με σκοπό να καλύψει τους συναδέλφους που θα μεταφέρονταν στη Victus. Πλέον υφίσταται επιχειρησιακό σωματείο στη Victus, το οποίο έχουμε αποφασίσει να στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις, καθώς είναι προϊόν βούλησης των συναδέλφων μας εκεί, κάποιοι εκ των οποίων υπήρξαν ακόμα και ιδρυτικά μέλη του σωματείου μας και είχαν στηρίξει δυναμικά τους αγώνες του, οπότε μιλάμε για ένα σωματείο από και για τους εργαζομένους, το οποίο θα συνδράμει στην ενότητα όλων των συναδέλφων στη Victus από όπου και αν προέρχονται.
– Αυτό το οποίο αποκρύπτεται στα καλέσματα περί ενιαίου σωματείου, είναι ότι η κίνηση αυτή προϋποθέτει και θα σημάνει τη διάλυση των επιχειρησιακών σωματείων. Το γεγονός αυτό μεταξύ άλλων θέτει πολύ σοβαρά ζητήματα ως προς την συσπείρωση των εργαζομένων, την αντιπροσώπευση των εργαζομένων της κάθε επιχείρησης, τον βαθμό δραστηριοποίησης στους χώρους δουλειάς κλπ. Τα σωματεία και στους τρεις χώρους δουλειάς ούτε εργοδοτικά είναι ούτε ξεπουλημένα για να τα διαλύσουμε. Αντίθετα, μιλώντας για το σωματείο μας, με χρόνια αγώνων έχει σημαντική συσπείρωση και κατακτήσεις παρά τις δυσκολίες και τις διώξεις. Για τους λόγους αυτούς απορούμε πως μέλη του Δ.Σ. του Σωματείου μας επιλέγουν τη διάλυση του.
– Μία τέτοια πρόθεση καθώς και δράση δημοσιοποιείται ευρέως στις εταιρίες, (δηλ. και στην εργοδοσία) σε μία περίοδο που τα επιχειρησιακά σωματεία αγωνίζονται κυρίως για την υπογραφή συλλογικής σύμβασης
– Η νομική μορφή ενός τέτοιου μορφώματος θέτει ζητήματα αρμοδιότητας και αντιπροσωπευτικότητας τα οποία με τη σειρά τους θα γιγαντώσουν τις ήδη υπάρχουσες δυσκολίες στις διεκδικήσεις μας πχ συλλογικής σύμβασης εργασίας.
Η απάντηση για εμάς απέναντι στις επιθέσεις κυβέρνησης και εργοδοτών είναι η αυτοτελής και ακηδεμόνευτη οργάνωση των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, όπως είναι η σύσταση επιχειρησιακών σωματείων από τη βάση σε κάθε επιχείρηση και η δραστηριοποίηση των συναδέλφων σε αυτά. Συνεπώς στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις και επικροτούμε τις προσπάθειες σύστασης πρωτίστως επιχειρησιακών σωματείων με αυτά τα χαρακτηριστικά, πχ στη Victus. Δεν θα δεχτούμε τη διάλυση του επιχειρησιακού μας σωματείου, δεν έχουμε πρόθεση να διευκολύνουμε ή να δώσουμε χώρο και χρόνο στην εργοδοσία να μην υπογράψει σύμβαση και γενικότερα να δρα ανενόχλητη.
Η ενότητα των εργαζομένων σε κάθε χώρο δουλειάς και κατ επέκταση η αλληλεγγύη μεταξύ των σωματείων και οι από κοινού αγώνες είναι ο δρόμος για να έχουμε νίκες στο ζοφερό εργασιακό και ευρύτερο περιβάλλον στο οποίο κινούμαστε. Για αυτό πιστεύουμε ότι θα πρέπει να επικεντρωθούμε στην περαιτέρω ενδυνάμωση των επιχειρησιακών μας σωματείων και των αγώνων που δίνουν, καθώς επίσης στην στήριξη και αλληλεγγύη μεταξύ των σωματείων. Είμαστε αλληλέγγυοι με το σωματείο της Vodafone και το νεοσυσταθέν σωματείο της Victus, με κάθε εργαζόμενο και σωματείο από τη βάση που διεκδικεί και αγωνίζεται. Τέλος, καταγγέλλουμε την οποιαδήποτε «πολιτική απόφαση» διάσπασης των εργαζομένων και εναντιωνόμαστε σε κάθε προσπάθεια υπονόμευσης της υπόστασης και του αγώνα του σωματείου μας και κάθε σωματείου που απαρτίζεται από τη βάση και δρα υπέρ αυτής, από όπου και αν προέρχεται αυτή.
Για τους παραπάνω λόγους δεν θα συμμετέχουμε σε μία τέτοια συζήτηση και καλούμε τους συναδέλφους να εγγραφούν και να δραστηριοποιηθούν στο σωματείο μας ώστε να ισχυροποιήσουμε τη θέση μας απέναντι στην επίθεση που δεχόμαστε ως εργαζόμενοι.
Ενωμένοι με το Σωματείο, Συμμετέχουμε, Αγωνιζόμαστε, Διεκδικούμε
ΤΟ Δ.Σ.
Πρώην εργαζόμενοι «Εξέδρας των Σπορ»: “Ανδρουλιδάκη μας χρωστάς ακόμα!”
Έκτακτη Γενική Συνέλευση του ΣΜΕΔ, Σάββατο 4/10/2014
Συνάδελφοι,
μετά από τέσσερα και πλέον χρόνια συνεχούς επίθεσης με βίαιες πολιτικές λιτότητας εναντίον όλων των εργαζομένων, η κατάσταση στον κλάδο μας είναι η εξής:
• Αμοιβές που ούτε στο ελάχιστο δεν αντιστοιχούν στην εργασία που παρέχουμε, στον χρόνο που δαπανάμε και στην παραγωγικότητα που απαιτείται με επιτακτικό τρόπο από τους εργοδότες. Η πληρωμή μετά από 3 ή ακόμα και 4 μήνες από την παράδοση της εργασίας μας είναι πλέον πάγια τακτική των περισσότερων εργοδοτών, τακτική που όπως έχουμε επισημάνει είναι παράνομη. Καθημερινό επίσης φαινόμενο είναι η μη καταβολή των δεδουλευμένων, γεγονός που έχει οδηγήσει στην απόγνωση πολλούς συναδέλφους.
• Εξοντωτική φορολογία για τους ελεύθερους επαγγελματίες και τους εργαζόμενους με μπλοκάκι, που μας αντιμετωπίζει σαν να είμαστε εργοδότες, χωρίς βεβαίως να απολαμβάνουμε τη δική τους ευνοϊκή μεταχείριση σε πολλές περιπτώσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και με μηδενικό εισόδημα (κάτι που ισχύει για πολλούς άνεργους συναδέλφους) φορολογούμαστε βάσει τεκμαρτού εισοδήματος!
• Ασφάλιση κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των επιχειρηματιών. Είτε εργαζόμαστε είτε είμαστε άνεργοι, πρέπει να πληρώνουμε υπέρογκα ποσά στον ΟΑΕΕ, ενώ οι δήθεν διευκολύνσεις που έχουν θεσπιστεί είναι απολύτως ανεπαρκείς.
Τα αποτελέσματα είναι γνωστά: οι περισσότεροι συνάδελφοι δεν μπορούν πλέον να επιβιώσουν από τη δουλειά τους, έχουν χρέη στην εφορία και στον ΟΑΕΕ, τρέμουν μην αρρωστήσουν, αφού πλέον δεν έχουν ιατροφαρμακευτική κάλυψη, ενώ έχουν ήδη αρχίσει να καταφθάνουν τα ειδοποιητήρια-κατασχετήρια του διαβόητου Κέντρου Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών.
Είναι πλέον σαφές ότι κομμάτι της τρέχουσας στρατηγικής του κράτους είναι η εξαφάνιση των εργαζομένων με μπλοκάκι, η βίαιη ένταξή τους στον στρατό των ανέργων και η μετατροπή τους σε πειθαρχημένο εργασιακό δυναμικό, που θα δουλεύει για 200 ευρώ τον μήνα έχοντας απεμπολήσει κάθε είδους εργασιακό δικαίωμα.
Ο Σύλλογος όλα αυτά τα χρόνια έχει επισημάνει την κατάσταση που διαμορφώνεται και έχει επανειλημμένως πάρει πρωτοβουλίες για συλλογικές δράσεις, τόσο κλαδικές όσο και διακλαδικές, για να αντισταθούμε και να αγωνιστούμε ενάντια στο μέλλον που μας επιφυλάσσουν. Πάγια αντίληψη του Συλλόγου είναι ότι μόνο συλλογικά μπορούμε να καταφέρουμε κάτι. Η αυταπάτη της ατομικής λύσης διαλύεται πλέον από την ίδια την πραγματικότητα.
Ενόψει της, αγωνιστικής, ελπίζουμε, χρονιάς που έχουμε μπροστά μας, καλούμε Έκτακτη Γενική Συνέλευση για το Σάββατο, 4 Οκτωβρίου, ώρα 5 μ.μ., για να συζητήσουμε και να οργανώσουμε τη δράση μας πάνω στα εξής σημαντικά ζητήματα, που μας αφορούν όλους:
- Προώθηση των κατώτατων αποδεκτών αμοιβών: οι κατώτατες αποδεκτές αμοιβές είναι μία από τις σημαντικότερες πρωτοβουλίες του Συλλόγου. Ηεπίσημη αντίδραση των πιο ισχυρών εργοδοτών στον χώρο των εκδόσεων αποκαλύπτει τις προθέσεις τους. Εάν δεν παλέψουμε εμείς οι ίδιοι συλλογικά για τις αμοιβές μας, ποιος θα το κάνει;
- Φορολογία και ασφάλιση: Είναι ανάγκη να αντιμετωπίσουμε το κράτος και τις απαιτήσεις του συλλογικά, και όχι ως εξατομικευμένοι φορολογούμενοι/ασφαλισμένοι, και να διατυπώσουμε συγκεκριμένα αιτήματα που καλύπτουν τις δικές μας ανάγκες.
Ο ΣΜΕΔ είναι τα μέλη του και οι οριζόντιες διαδικασίες του. Η συμμετοχή όλων μας στην Έκτακτη Γενική Συνέλευση και σε όλες τις δραστηριότητες του Συλλόγου είναι εκ των ων ουκ άνευ.
1. Προώθηση των κατώτατων αποδεκτών αμοιβών του Συλλόγου
2. Φορολογία και ασφάλιση
3. Ενημέρωση για εργασιακά/επαγγελματικά θέματα
4. Δημιουργία ομάδων εργασίας για τα θέματα με τα οποία θα ασχοληθεί το αμέσως επόμενο διάστημα ο Σύλλογος
5. Άλλα τρέχοντα ζητήματα
Κατάληψη ΕΣΗΕΑ : Όταν τα τσιράκια της εργοδοσίας βαφτίζονται αγωνιστές
Την περασμένη Τρίτη το βράδυ απολύθηκε από την εφημερίδα «Εθνος» ένα από τα γνωστά τσιράκια της εργοδοσίας στον εκδοτικό όμιλο του ΠΗΓΑΣΟΥ. Πρόκειται για τον Νίκο Θεοδωρόπουλο από το οικονομικό ρεπορτάζ, ενός «συνάδελφου» που στάθηκε δίπλα στη γνωστή παρέα των τραμπούκων-εργοδοτικών στον όμιλο Μπόμπολα. Αναγνωρίσιμος σε όλους τους συναδέλφους στον ΠΗΓΑ ΣΟ τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας της συμμετοχής του σε αυτή την παρέα των εργοδοτικών στον όμιλο Μπόμπολα που, με επικεφαλής τον πολυθεσίτη, κοντυλοφόρο της ΕΥΠ (και με ανάλογη μετέπειτα δράση ενάντια στους αγώνες των εργαζόμενων στην ΕΡΤ), «συνάδελφο» Νίκο Μελέτη, έφτασε στο σημείο να χειροδικεί στους συναδέλφους που πρότειναν αγωνιστικές κινητοποιήσεις στις γενικές συνελεύσεις του ΠΗΓΑΣΟΥ.
Η συγκεκριμένη παρέα των οργανωμένων υποτακτικών του Μπόμπολα έδρασε μέσα στους χώρους δουλειάς, άλλοτε απειλώντας συναδέλφους και άλλοτε χειροδικώντας εναντίον τους κατά τη διεξαγωγή των γενικών συνελεύσεων των εργαζομένων του συγκροτήματος, ενώ προβοκάριζε συστηματικά τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων από τη βάση, κυρίως παίρνοντας βίαια και επανειλημμένα το λόγο και χυδαιολογώντας κατ’ εξακολούθηση.
Η τρομοκρατική δράση αυτών των τραμπούκων κορυφώθηκε καθ’ όλη τη διάρκεια της διετίας 2011-12, τότε δηλαδή που ο Φώτης Μπόμπολας επιχειρούσε να νομιμοποιήσει τις εκατοντάδες απολύσεις, τις απανωτές μειώσεις μισθών με την υπογραφή ατομικών συμβάσεων εργασίας, εκβιάζοντας συνεχώς ότι θα κλείσει τα έντυπα που διαθέτει και ότι θα τα ξανανοίξει με άλλους εργαζόμενους. Ήταν η περίοδος , που απέλυσε σχεδόν όλους εκείνους που αντιστάθηκαν στην εργοδοτική τρομοκρατία που επέβαλε μέχρι να έρθει στο κατόπιν η σειρά των αμνών.
Αφίσα μας που καλούσε σε πορεία στον Πήγασο 14/05/2012
Πίσω, στο κοντινό παρελθόν
Η απόλυση του Ν. Θεοδωρόπουλου θα μπορούσε να περάσει στα «ψιλά», όμως τα γεγονότα που ακολούθησαν πήραν μια εντελώς διαφορετική, απρόσμενη διάσταση.
Υπενθυμίζουμε ότι τον συγκεκριμένο «συνάδελφο» τον είχαμε καταγγείλει (καθώς και τα προαναφερόμενα) στο κάλεσμα- καταγγελία που είχαμε εκδώσει ως «Συνέλευση έμμισθων, άμισθων, «μπλοκάκηδων», «μαύρων», ανέργων και φοιτητών στα ΜΜΕ» για την αγωνιστική συγκέντρωση και πορεία που είχαμε διοργανώσει στην έδρα του εκδοτικού ομίλου Μπόμπολα στη Μεταμόρφωση το Μάιο του 2012 με κεντρικό σύνθημα «Ενάντια στις απολύσεις και την εργοδοτική τρομοκρατία».
Από την πορεία που οργάνωσε η συνέλευσή μας στον Πήγασο – 14/05/12
Στο ίδιο κάλεσμα τότε, ανάμεσα σε πολλά άλλα, καταγγέλλαμε: « αυτή τη στιγμή, έστω και τυπικά, εκπρόσωπος των εργαζομένων στο Έθνος, στη θέση των δύο συναδέλφων μας που έδωσαν με γενναιότητα σκληρές μάχες απέναντι στην εργοδοσία, είναι ένας άνθρωπος του Μπόμπολα, εκλεγμένος με μόλις 7 ψήφους στο σύνολο των 176 εναπομεινάντων (τη μέρα της εκλογής του) δημοσιογράφων».
(Η σχετική καταγγελία μας, που αποτυπώνει τα γεγονότα που είχαν προηγηθεί και περιγράφει το κλίμα εκείνης της εποχής βρίσκεται εδώ).
Ο πρώτος αντίκτυπος αυτής τη διαδήλωσης και της καταγγελίας μας που τη συνόδευε τότε ήταν η παραίτηση του Ν. Θεοδωρόπουλου –κολλητού του τότε αρχισυντάκτη Θανάση Λυρτσογιάννη– από τη θέση του εκπροσώπου των εργαζομένων για λόγους… ευθιξίας, γεγονός που σχολιάστηκε αναλόγως: Παραιτήθηκε ο εκπρόσωπος στο Έθνος . Βέβαια, η εργοδοσία είχε έτοιμο το «plan B» και στις επόμενες εκλογές αποκατέστησε τη θέση του εκπροσώπου των εργαζομένων με ένα ακόμη «σκυλί» τής προαναφερόμενης ομάδας των τραμπούκων, της Έφης Καραγιώργου που εκλέχτηκε εκπρόσωπος των εργαζομένων στο «Εθνος» ένα δεκαπενθήμερο αργότερα με μόλις 29 ψήφους επί 153 εγγεγραμμένων μελών της ΕΣΗΕΑ στην εφημερίδα.
(Προσέξτε τι μεγέθους προγκρόμ απολύσεων βρισκόταν σε εξέλιξη τότε στον ΠΗΓΑΣΟ, που, 6 περίπου μήνες μετά την εκλογή του Ν. Θεοδωρόπουλου ως «εκπροσώπου» με 6 ψήφους συν τη δική του, οι ψηφίσαντες συνάδελφοι ήταν μείον 23 και αυτοί ήταν μέλη μόνο της ΕΣΗΕΑ και μόνο στην εφημερίδα «Εθνος». Ο συνολικός αριθμός των απολύσεων, από όλα τα μαγαζιά του Μπόμπολα και από όλες τις ειδικότητες στον κλάδο την ίδια περίοδο ήταν τουλάχιστον εξαπλάσιος. Κι ενώ ο υποψήφιος για την εκλογή εκπροσώπου των δημοσιογράφων στην εφημερίδα παρέμενε ένας και μόνο, καθ’ ότι πλέον στον ΠΗΓΑΣΟ εκείνη την περίοδο -στην κυριολεξία- όλα τά ’σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά).
Και περνώντας στο σήμερα
Για την απόλυση του Νίκου Θεοδωρόπουλου έβγαλε καταγγελία ένα 24ωρο αργότερα η παράταξη «Κίνηση Επαγγελματιών Δημοσιογράφων» του Δημήτρη Τσαλαπάτη -με την οποία ήταν υποψήφιος για την ανάδειξη των εκπροσώπων στην ΠΟΕΣΥ- που τη χαρακτήρισε ως συνδικαλιστική δίωξη. (Για την παράταξη του Τσαλαπάτη και τη στάση του από την μακραίωνη καρέκλα του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ που κατέχει τα λόγια είναι περιττά για έναν στυλοβάτη των εργοδοτών, απέναντι σε κάθε αγώνα των εργαζόμενων στον κλάδο, υπερασπιζόμενο μονίμως και μετά μανίας την απεργοσπασία).
Αμέσως μετά η… μεγάλη έκπληξη ήρθε από τον αριστερό, πρώην πρόεδρο της ΕΣΗΕΑ, Δημήτρη Τρίμη. από την παράταξη «Συσπείρωση Δημοσιογράφων- Δούρειος Τύπος», ο οποίος την επομένη, με άρθρο του (μόνο) στην ηλεκτρονική έκδοση της «Εφημερίδας των Συντακτών» στην οποία είναι συντάκτης και με τον τίτλο «Η κατάντια του «Έθνους», υπερασπίζεται τον Ν. Θεοδωρόπουλο ως «έναν (που προστίθεται στους εκατοντάδες απολυμένους εργαζόμενους του Ομίλου ΠΗΓΑΣΟΥ- Μπόμπολας) -που για ένα διάστημα είχε υπάρξει και συνδικαλιστικός εκπρόσωπος των μελών της ΕΣΗΕΑ που εργάζονται στην εφημερίδα». Και υπερασπίζεται και την πρόταση του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ για «24ωρη προειδοποιητική απεργία για να ανακληθεί η νέα άδικη και καταχρηστική απόλυση» κατηγορώντας τους εργαζόμενους του «Εθνους» που δεν θέλησαν να απεργήσουν.
Για κάποιο παράδοξο, μα σίγουρα όχι ανεξήγητο λόγο, ο πρώην πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ με τη συγκεκριμένη του παρέμβαση δείχνει σα να πάσχει από αμνησία. Διότι αυτοί οι ρουφιάνοι για τους οποίους αναφέρεται ήταν συγκεκριμένα πρόσωπα και είχαν ονοματεπώνυμο, ήταν μια ολιγάριθμη ομάδα και, άρα, τα μέλη της ήταν πασίγνωστα σε όλους τους εργαζόμενους στο συγκρότημα και έβγαιναν πάντα μπροστά, απειλώντας ή τραμπουκίζοντας, κάποιοι για να υπερασπιστούν τους παχυλούς μισθούς τους και κάποιοι τις θέσεις εργασίας τους. Ως πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, ο Δημήτρης Τρίμης σε αρκετές περιπτώσεις ήταν παρών σε αυτές τις καταστάσεις, δεχόμενος και ο ίδιος τη λεκτική βία που ασκούσε αυτό το σκυλολόι των τσιρακιών του Μπόμπολα. Κι ας μην έκανε το παραμικρό, τόσο αυτός όσο και τα μέλη της παράταξής του που συμμετείχαν στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, για να διαγράψουν από τα μητρώα της Ένωσης αυτούς τους ελεεινούς τραμπούκους, τουλάχιστον για αντισυναδελφική συμπεριφορά.
Παράγουν οι ρουφιάνοι κοινωνική υπεραξία;
Ωστόσο, τίποτα δεν πάει χαμένο. Η «αμνησία» και η αμνηστία του πρώην προέδρου της ΕΣΗΕΑ δίνει τη δυνατότητα επαναφοράς της ιστορικής μνήμης και της αποκατάστασης των πραγμάτων όπως ακριβώς συνέβησαν. Τα τσιράκια των αφεντικών που επέλεξαν να ταχθούν με το στρατόπεδο της εργοδοσίας επιστρατεύοντας τη βία δεν θα σβηστούν από τη μνήμη των εργαζόμενων με μια μονοκοντυλιά, ανεξαρτήτως ποιος και γιατί την υπογράφει. Και η «κόκκινη γραμμή» σε αυτά τα ζητήματα, παρ’ όλες τις ήττες που έχει υποστεί ο κλάδος με ευθύνη των εργατοπατέρων, εξακολουθεί να παραμένει σταθερή και αταλάντευτη. Δίχως να χάνει τη σημασία της, πόσο μάλλον το ίδιο της το περιεχόμενο.
ΥΓ: Την ίδια μέρα που δημοσιοποιήθηκε το άρθρο το Δ. Τρίμη, λίγο πριν την εκπνοή των εκλογών για την ΠΟΕΣΥ, η σημερινή εκπρόσωπος των δημοσιογράφων του «Εθνους» με ηλεκτρονικό της μήνυμα σε δημοσιογραφικό site διέψευσε τους ισχυρισμούς του για τη στάση που κράτησαν οι εργαζόμενοι. Όπως διασταυρώσαμε και εμείς, ο Ν. Θεοδωρόπουλος αρνήθηκε οποιαδήποτε διάθεση για κινητοποίηση εκδηλώθηκε από τους συναδέλφους του την ημέρα της απόλυσής του, αλλά την επόμενη μέρα το αίτημα για στάση εργασίας και απεργία προς το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ διατυπώθηκε από τον Δημήτρη Τσαλαπάτη και υιοθετήθηκε.
Μετά από αυτά, πως είναι δυνατόν να μην αναρωτιέται κανείς για πιθανές ανίερες συμμαχίες ενόψει του επερχόμενου συνέδριου της ΠΟΕΣΥ (είτε αυτές ευδοκιμήσουν, είτε όχι) καθ ότι η πενία των ψήφων, συμμαχία μεταξύ αιώνιων αντιπάλων κατεργάζεται; Οποιαδήποτε άλλη δικαιολογία, δεκτή.
Αναδημοσίευση από : katalipsiesiea.blogspot.gr
ανακοίνωση ΣΥΒΧΑ για τις εργασιακές συνθήκες στο χώρο του ξενόγλωσσου βιβλίου
Σεπτέμβρης λοιπόν και οι ήσυχες μέρες του Αυγούστου αποτελούν πια παρελθόν…
Σεπτέμβρης, ώρα να σηκώσουμε τα μανίκια, να τρέξουμε, να ιδρώσουμε και να μη μιλάμε. Με λίγα λόγια να βάλουμε πλάτη. Αυτά δεν είναι εξάλλου τα απαραίτητα συστατικά που χρειάζονται για να πάρει επιτέλους η μηχανή μπροστά? Το τρένο είναι πια στο σταθμό και δεν θα περιμένει για τίποτα και για κανέναν λόγο. Τίποτα δεν μας σταματά πια! Επιβιβαστήκαμε! Επόμενος σταθμός η «ανάπτυξη»!
Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα της «ανάπτυξης» στον κλάδο του βιβλίου αποτελεί αυτή την περίοδο και ο χώρος διανομής και εμπορίας ξενόγλωσσου βιβλίου. Ένας χώρος που αντανακλά ουσιαστικά την εικόνα της σύγχρονης ελληνικής εργασιακής πραγματικότητας. Τεράστια κέρδη σε βάρος των εργαζομένων, καρτέλ τιμών και ανίερες συμμαχίες δημιούργησαν τεράστιους γίγαντες με πήλινα πόδια. Μεγάλες φούσκες που έσκασαν με θόρυβο αφήνοντας πίσω τους εκατοντάδες εργαζόμενους στο δρόμο ( Ευσταθιάδης, Απόλλωνας) και μια μεγάλη πίτα με πολλούς μικρούς και μεγάλους μνηστήρες να ερίζουν γι αυτή κάνοντας ό,τι είναι δυνατόν για να αυξήσουν το μερίδιό τους στο τόσο επικερδές κομμάτι του ξενόγλωσσου βιβλίου.
Έτσι, σήμερα που η πίτα ξαναμοιράζεται βλέπουμε τις κατ’ ευφημισμό μικρομεσαίες επιχειρήσεις του παρελθόντος ( με τρανταχτό παράδειγμα τον Τσιγαρίδα) να γιγαντώνουν τα κέρδη τους και άλλες νεότερες να διεκδικούν κομμάτι της στις πλάτες των εργαζομένων. Ατομικές συμβάσεις με 6ημερα 12ωρα και μισθούς πείνας, διαλυμένα μηχανάκια με τα οποία διανομείς δουλεύουν καθημερινά 14ωρα, εργαζόμενοι που δουλεύουν με ωράρια 12 το βράδυ με 12 το πρωί σε αποθήκες που δεν κοιμούνται ποτέ (!) , ατελείωτο κουβάλημα σε 12ωρη βάση με απλήρωτες υπερωρίες …καταστάσεις που κάνουν πολλούς συναδέλφους να αναγκάζονται σε παραίτηση μετά από μικρό χρονικό διάστημα γιατί δεν αντέχουν τις απάνθρωπες συνθήκες δουλείας! Όλα αυτά έρχονται να δέσουν μαζί με τους διαχωρισμούς της εργοδοσίας μεταξύ «μόνιμων» και «εποχιακών», μεταξύ «προϊστάμενων» και «υφιστάμενων» προκειμένου να δημιουργήσουν συνθήκες κανιβαλισμού μεταξύ των εργαζομένων και ουσιαστικά να αποδομήσουν κάθε έννοια συναδελφικής αλληλεγγύης που θα μπορούσε να βάλει ένα φρένο σ’ αυτό το σύγχρονο μεσαίωνα.
Τέρμα λοιπόν τα ψέματα. Οι μάσκες έπεσαν και οι εργοδότες νοιώθοντας πανίσχυροι, δείχνουν το πραγματικό τους πρόσωπο. Ο μύθος της οικογενειακής επιχείρησης και του μικρού αφεντικού κατέρρευσε σκορπίζοντας μαζί του και τις όποιες ψευδαισθήσεις. Δεν υπάρχουν μικρά και μεγάλα αφεντικά, υπάρχουν μόνο μεγάλες αλήθειες και κανένας από εμάς δεν πρέπει να τις κρύβει κάτω απ’ το χαλάκι. Τα αφεντικά πλουτίζουν από την εκμετάλλευση και τη σιωπή μας. Μια σιωπή που το Σεπτέμβρη γίνεται σχεδόν εκκωφαντική «λόγω της περιόδου» και τους αφήνει ελεύθερους να συντηρούν ένα κλίμα ανασφάλειας, φόβου και εντατικοποίησης. Όλη αυτή η κατάσταση όμως δεν είναι ούτε «εποχιακή» ούτε αφορά μόνο τους εργαζόμενους στα ξενόγλωσσα. Είναι υπόθεση όλου του κλάδου του βιβλίου και όλων των εργαζομένων. Το μόνο που μας μένει είναι να σπάσουμε αυτή τη σιωπή και χτίζοντας δεσμούς αλληλεγγύης να υπερασπιστούμε μέσα από συλλογικές διεκδικήσεις τις κοινές μας ανάγκες για αξιοπρεπείς όρους δουλειάς.
ΝΑ ΜΗ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ
ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΜΑΣ
>> Γενική Συνέλευση του Συλλόγου: Κυριακή 12/10 , 11πμ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ-ΧΑΡΤΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ
Λόντου 6, Εξάρχεια, 10681, Αθήνα | τηλ: 210-3820537
sylyp_vivliou@yahoo.gr | http://bookworker.wordpress.com