Αρχείο κατηγορίας κατάληψη

καταληψεις-στεκια-αυτοδιαχειριζομενοι χωροι,κατάληψη,μεταναστες

Γιάννενα: Ενημέρωση για τους 3 μετανάστες

Σχολιάστε

198243_184580875033717_97973852_nΣχετικά με το δικαστηριο των 3 σενεγαλεζων μεταναστων που κατηγορουνταν για διαταραξη οικιακης ειρηνης. αθωωθηκαν. ολο το πρωι υπηρχε συκεντρωμενος κοσμος εξω απο το δικαστικο.σημερα παρασκευη εχει πορεια στις 18:00 στη νομαρχια. εξαλλου απο χθες μοιραζεται το ακολουθο κειμενο, υπογεγραμμενο απο την καταληψη και αλληλεγγυες/ους

ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΕΙΛΟΥΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΝ

 

 

Τα μεγαλεπίβολα σχέδια του κράτους μπήκαν σε εφαρμογή. Οι υπογραφές των υπολοίπων υπευθύνων, Α. Γεωργιάδη (υπουργός υγείας), του υπουργού καταστολής Δένδια, αλλά και τον τοπικών τους φερεφώνων όπως ο «ανήξερος» δήμαρχος Ιωαννίνων Φίλιος, ο περιφερειάρχης Καχριμάνης και ο «δημοκρατικός» Φώτης Βάββας διευθυντής του Νοσοκομείου Χατζηκώστα ήταν δεδομένες. Με 6 διμοιρίες και μπάτσους κάθε είδους από Θεσπρωτία , Θεσσαλονίκη και με τη βοήθεια της πυροσβεστικής και ιδιωτικής επιχείρησης που συνδράμει με το αζημίωτο εφορμούν σε μια ακόμη <<εστία ανομίας>>, την εδώ και πέντε χρόνια Κατάληψη Αντιβίωση, και την εκκενώνουν. Μπορείτε πλέον να κοιμάστε ήσυχοι. Οι καταληψίες πατάχθηκαν, αν και δεν συλλήφθηκαν, τουλάχιστον επιχειρήθηκε να καταστραφούν οι υποδομές τους. Τώρα θα μείνουν κάποιοι άστεγοι, δεν θα έχουν που να στεγάσουν εγχειρήματα όπως, στούντιο μουσικής, αρχειακό υλικό, ομάδες κουκλοθέατρου, παραγωγής τσίπουρου, παραγωγή μελιού, κήπους με λαχανικά και με λίγη τύχη θα εξαφανιστούν όπως εμφανίστηκαν. Ίσως οι κρατικοί παράγοντες μετά από χρόνια εντατικής σκέψης με βοήθεια του υπολοίπου θεσμικού συρφετού πχ (ΜΜΕ) έχει λύση για τα κτήρια του παλιού χατζηκώστα. Καινοτόμες ιδέες και τρελές επιχορηγήσεις που ανταποκρίνονται στις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας, την ίδια στιγμή που τα νοσοκομεία δεν βρίσκουν ούτε γάζες για τους ασθενείς και οι άστεγοι γεμίζουν τους δρόμους..

Η παρουσία των μπάτσων από την προηγούμενη μέρα είχε σπείρει υποψίες. Πέρα από τα αστεία τους ευρήματα στις εικόνες που φαίνονται στα μμε και στα βίντεο των μπάτσων λείπει ο βασικός υλικοτεχνικός εξοπλισμός της κατάληψης.

Ήταν σαφές ότι δεν θα τον αφήναμε στην καταστροφική μανία τους. Δημιουργήσαμε αυτές τις υποδομές για να εξυπηρετούν τις ανάγκες του κινήματος όχι για τα ξερά τους. Ταυτόχρονα, κατά την διάρκεια της κατασταλτικής επιχείρησης, πραγματοποιήσαμε συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από το κτίριο, διαδηλώνοντας στην γειτονιά που ζήσαμε και αγωνιστήκαμε τόσα χρόνια, ότι η Κατάληψη Αντιβίωση καθώς και κάθε αυτοοργανωμένος χώρος, δεν είναι βορά στα χέρια του κράτους κι ότι τα σχέδια τους θα πέσουν στο κενό.

Ε, λοιπόν οι ιδέες δεν εκκενώνονται. Θα πρέπει να μας βάλουν όλους φυλακή ώστε να ξεμπερδέψουν. Βέβαια ούτε εκεί θα τελείωναν μαζί μας. Μιας και η δραστηριοποίηση στους στις πλατείες και στους δρόμους, στη δουλεια δε θα σταματησει. Στις σκέψεις στα γραπτά και στις καρδιές μας δημιουργείται και αναπτύσσεται καθημερινά ένας νέος κόσμος. Η όπως λένε οι ζαπατίστας πολλοί διαφορετικοί κόσμοι.

Θα απαιτήσουμε ότι μας ανήκει και τα θέλουμε όλα για όλους. Τα κοινοβιακά σπίτια μας, τα στέκια μας, τις ασχολίες για τα προς το ζην πέρα από τη μισθωτή σκλαβιά, τη ψυχαγωγία πέρα από το εμπόρευμα, την ελευθερία μας…

 

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ..

..ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΤΙΣ ΒΙΛΕΣ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

 

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ 18:00 ΝΟΜΑΡΧΙΑ 30/8/13

 

Κατάληψη αντιβίωση και αλληλέγγυες/οι

καταληψεις-στεκια-αυτοδιαχειριζομενοι χωροι,κατάληψη

ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΗΚΩΝΟΜΑΣΤΕ / Κατάληψη Σαχίνη για Αντιβίωση

Σχολιάστε

mhn eiste anohtoi

Το πρωί της 29ης Αυγούστου 2013 ένας στρατός 100 και πλέον αστυνομικών –όλων των σωμάτων, εισαγόμενος και από άλλες πόλεις- επικουρούμενος από την πυροσβεστική και συνεργεία λαμαρινάδων, κατέκλυσε τα κτίρια του παλιού νοσοκομείου Χατζηκώστα με σκοπό να τα εκκενώσει από τους χρήστες τους. Ο θλιβερός συρφετός είχε στην κεφαλή του την εισαγγελέα Σωτηρίου, τον αστυνομικό διευθυντή Ηπείρου Τρομπούκη και τον αστυνομικό διευθυντή Ιωαννίνων Παπιγκιώτη.

Εδώ και 5 χρόνια λειτουργούσε σε ένα από τα εγκαταλειμμένα κτίρια –ιδιοκτησίας του Υπουργείου Υγείας- η κατάληψη ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ. Η επιδίωξη των αρχών να αφαιρέσουν τα κτίρια από τους χρήστες τους δεν μπορεί να εξηγηθεί με καμιά προπαγανδιστική μπούρδα περί «εστιών ανομίας» και καμιά εξαγγελία περί αξιοποίησης. Και πως θα μπορούσε άλλωστε, όταν αυτοί που επιτίθενται στις καταλήψεις –στο όνομα του κοινού καλού υποτίθεται- είναι οι ίδιοι που με τις αποφάσεις τους αυξάνουν το εισιτήριο των νοσοκομείων από 5 σε 25 ευρώ, απολύουν γιατρούς, κλείνουνε νοσοκομεία και ευθύνονται για τη χειροτέρευση των όρων ζωής ολόκληρων κοινωνικών κομματιών.

Η πραγματική αιτία της εκκένωσης της κατάληψης ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ έγκειται ακριβώς στη φύση και στην ουσία του εγχειρήματος. Η ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ αποτελεί το γεωγραφικό τόπο κάλυψης αναγκών και επιθυμιών, αλλά και ανάπτυξης πρωτοβουλιών, ανθρώπων και συλλογικοτήτων της αντίστασης και του αγώνα. Ανθρώπων και συλλογικοτήτων που επιθυμούν να οργανώσουν τη ζωή τους ενάντια στο καπιταλιστικό και ιεραρχικό μοντέλο, εφαρμόζοντας την ισότητα, την ελευθερία, την αμεσοδημοκρατία, την αυτοοργάνωση, απορρίπτοντας παράλληλα τους νόμους της ιδιοκτησίας και της αγοράς, τους εθνικούς, ρατσιστικούς και σεξιστικούς διαχωρισμούς. Η ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ πρεσβεύει όλους τους εφιάλτες του κράτους και του καπιταλισμού, για αυτό και αναγνωρίστηκε ως εχθρική που χρήζει εκκένωσης από τους ένστολους υπαλλήλους των αφεντικών.

Μην ψάχνετε να βρείτε εξαγγελίες για αξιοποίηση των παλιών κτιρίων του νοσοκομείου Χατζηκώστα. Δε θα σας τις δώσουν ούτε ο φασίστας υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης, ούτε ο τεχνοκράτης διοικητής του Χατζηκώστα Φώτης Βάββας. Άλλωστε η πόλη μας βρίθει από παρατημένα κτίρια και ουδείς ενδιαφέρεται… Η πραγματική αξιοποίηση αυτών των κτιρίων ήταν ο κόπος, το μεράκι και οι αγωνίες των ανθρώπων που τα πήρανε γκρεμισμένα και σάπια και τα μετατρέψανε σε βιώσιμη κατοικία, σε μουσικό στούντιο, σε βιβλιοθήκη και αρχείο, σε χώρο συνεύρεσης και συζήτησης, σε χώρο πραγματοποίησης βιβλιοπαρουσιάσεων, εκδηλώσεων, θεατρικών παραστάσεων, συναυλιών, σε εργαστήρι μελισσοκομίας και απόσταξης. Κι όλα αυτά χωρίς κανένας να χρειάζεται να πληρώνει αντίτιμο για την ικανοποίηση των αναγκών του και των επιθυμιών του.

Η εκκένωση της ΑΝΤΙΒΙΩΣΗΣ δε θα πρέπει να ιδωθεί ξεχωριστά από την επιλογή της εξουσίας να απελευθερώσει τις κατασχέσεις των σπιτιών. Σε μια κοινωνία που ο μοναδικός δρόμος για στέγη είναι το στεγαστικό δάνειο και οι εταιρίες real estate, με τα κύματα αστέγων να είναι προ των πυλών εξαιτίας των κατασχέσεων, η ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ –όπως και κάθε κατάληψη που καλύπτει στεγαστικές ανάγκες- είναι ένα κακό σπυρί για το κράτος. Και αυτό γιατί αποτελεί ένα ζωντανό και επιτυχημένο παράδειγμα πως η στέγη δεν είναι εμπόρευμα και πως με συλλογικούς αγώνες μπορούμε να πετύχουμε να μην υπάρχει άνθρωπος χωρίς σπίτι και σπίτι χωρίς ρεύμα.

Η ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ και όλοι αυτοί που τις επιτέθηκαν για να την εκκενώσουν αποτελούν τμήματα 2 διαφορετικών κόσμων που βρίσκονται σε σύγκρουση. Δεν έχουμε αυταπάτες ότι το κράτος, τα ΜΜΕ, οι τράπεζες και οι μπασκιναραίοι θα προσπαθήσουν να σταματήσουν, να συκοφαντήσουν και να καταστρέψουν τις υποδομές και τα εγχειρήματα του κόσμου του αγώνα, της αντίστασης και της αυτοοργάνωσης. Το ζήτημα είναι πως εμείς δε παύουμε να υπάρχουμε ως φυσικές παρουσίες και οι ανάγκες μας δε εξανεμίζονται επειδή έτσι αποφάσισε η κρατική δύναμη. Εμείς θα εξακολουθήσουμε να υπάρχουμε και αύριο, με τα μυαλά και τα κορμιά μας να προσπαθούμε να ξαναφτιάξουμε τους χώρους μας και τις υποδομές μας, βασισμένοι στα προτάγματα και στις αρχές μας. Όσες τρικλοποδιές και να μας βάλουνε, εμείς οφείλουμε να σηκωνόμαστε και θα ξαναπερπατάμε!

ΤΕΡΜΑ ΜΕ ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ, ΤΕΡΜΑ ΜΕ ΤΑ ΝΟΙΚΙΑ
ΦΤΩΧΟΙ-ΑΝΕΡΓΟΙ-ΑΣΤΕΓΟΙ ΝΑ ΜΠΟΥΜΕ ΣΤΑ ΑΔΕΙΑ ΣΠΙΤΙΑ

ΔΕ ΘΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΖΟΥΜΕ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΑΛΗΨΙΕΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΒΙΩΣΗΣ

καταληψεις-στεκια-αυτοδιαχειριζομενοι χωροι,κατάληψη

Αλληλεγγύη στην κατάληψη ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ στα Γιάννενα (ΡΕΣΑΛΤΟ)

Σχολιάστε

mhn eiste anohtoiΟι καλοκαιρινές εισβολές σε καταλήψεις από τις κρατικές συμμορίες συνεχίζονται. Μετά τις εισβολές στο ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ, το ΜΑΡΑΓΚΟΠΟΥΛΕΙΟ και το ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ στα ΤΕΙ στην Πάτρα στις 5/8 και στην κατάληψη της Βαλβείου Βιβλιοθήκης στο Μεσολόγγι στις 26/08, τα ξημερώματα της Τετάρτης 29/8 πραγματοποιήθηκε κατασταλτική επιχείρηση στα Γιάννενα στην κατάληψη ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ και στα διπλανά κτίρια (πρώην Χατζηκώστα) όπου στεγάζονται μετανάστες, από μεγάλο αριθμό αστυνομικών δυνάμεων, πολλές από τις οποίες μεταφέρθηκαν χθες από άλλες πόλεις.

Οι εκτεταμμένες επιχειρήσεις εκκένωσης αυτοοργανωμένων κατειλημμένων χώρων μέσα στον Αύγουστο επιβεβαιώνουν την εκτίμηση ότι οι αστυνομικές εισβολές μόνο προσωρινά ανεστάλησαν τον περασμένο χειμώνα, μετά τις ογκώδεις, πολύμορφες και πανελλαδικής εμβέλειας δράσεις αλληλεγγύης.

Μέσα στο περιβάλλον της καπιταλιστικής κρίσης και αναδιάρθρωσης, της σαρωτικής ταξικής και κατασταλτικής επίθεσης και της επιβολής ενός καθεστώτος μόνιμης έκτακτης ανάγκης, η συντριβή των κοινωνικών-ταξικών αντιστάσεων και οι κρατικές και παρακρατικές επιθέσεις στα εγχειρήματα του κόσμου του αγώνα αποτελούν επιλογή κομβικής σημασίας για την εξουσία. Ιδιαίτερα η απόσπαση των κατειλημμένων εδαφών που αποτελούν αφ’ εαυτού πεδία αμφισβήτησης του πολιτισμού της ιδιοκτησίας, της εκμετάλλευσης, της εμπορευματοποίησης, της εξατομίκευσης. Κομμούνες αγώνα και καθημερινής ζωής στη βάση εξισωτικών-ελευθεριακών σχέσεων, προεικονίσεις ενός άλλου κόσμου έτσι όπως τον προσπαθούμε και τον ονειρευόμαστε, χωρίς διακρίσεις και διαχωρισμούς στη βάση των κοινωνικά κατασκευασμένων κατηγοριών της φυλής, του φύλου, τους έθνους, της θρησκείας.

Στην προηγούμενη φάση των αστυνομικών εισβολών και εκκενώσεων, τον περασμένο χειμώνα στον αθηναϊκό χώρο, είχε τεθεί ως προβληματισμός ότι ο χαρακτηρισμός «εστίες ανομίας» για τις αυτοοργανωμένες καταλήψεις μπορεί από τη μια να επιχειρείται από το κράτος να καταχωρηθεί ως αρνητικός στο πλαίσιο του ιδεολογικού πολέμου, από την άλλη όμως είναι ακριβής και έχει σημασία να τον αποδεχτούμε και να τον αντιγυρίσουμε αναδεικνύοντας το πραγματικό νόημα του συγκεκριμένου όρου.

Τα αυτοοργανωμένα αντιεξουσιαστικά εγχειρήματα δεν υπάγονται στη ρύθμιση του νόμου (κατοχύρωση της ατομικής ιδιοκτησίας και της κοινωνικής ανισότητας, ποινικοποίηση των αντιδράσεων «από τα κάτω» στο όνομα της ψευδεπίγραφης φιλελεύθερης «ισότητας των ευκαιριών» και της ισότητας απέναντι στο νόμο) και στα κανονιστικά πλαίσια των θεσμών (νομικά-ιδεολογικά-ηθικά πλαίσια κοινωνικοποίησης-ενσωμάτωσης στις κυρίαρχες κοινωνικές νόρμες). Πρόκειται για εγχειρήματα λόγου, δράσης, αντιδομών και δημιουργικότητας, πλήρως εναντιωματικά σε κάθε μορφή ιεραρχίας και κοινωνικής διάκρισης, που συγκροτούνται στη βάση της ελεύθερης συμφωνίας, στην αυτοθέσμιση. Στις συλλογικές, δηλαδή, διεργασίες της αλληλοκατανόησης, της αμοιβαιότητας, της συναπόφασης στη βάση της συνδιαμόρφωσης, της σύνθεσης, της απαραίτητης και κοινά αναγωρισμένης μετατόπισης-συναίνεσης.

Με βάση αυτή τη διαπίστωση ο αγώνας ενάντια στην ολοένα σφοδρότερη καταστολή δε θα είναι ένας αμυντικός αγώνας διατήρησης των κινηματικών «κεκτημένων» αλλά θα έχει τη δυνατότητα να μετατρέπεται σε πεδίο συνολικής αντιπαράθεσης με το κράτος, το κεφάλαιο και τους υπερεθνικούς μηχανισμούς κυριαρχίας. Σε συνδυασμό με την απαραίτηση κατανόηση και ανάδειξη ότι αυτές οι κατασταλτικές επιχειρήσεις εντάσσονται στο ευρύτερο πλαίσιο καταστολής όσων διαφεύγουν των συστημικών ρυθμίσεων και της αναδιατύπωσής τους, είτε λόγω των αγωνιστικών τους επιλογών είτε λόγω της κοινωνικής τους θέσης. Από τις επιτάξεις των απεργών σε διάφορους εργασιακούς κλάδους μέχρι τις δολοφονικές «εκπαραθυρώσεις» από τρόλεϊ λόγω έλλειψης εισιτήριου. Κι από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών μέχρι τις διαρκείς αστυνομικές εισβολές σε τσιγγάνικους καταυλισμούς.

Τα κυβερνητικά επιτελεία και οι κρατικοί αξιωματούχοι, που αποτελούν οργανικό τμήμα της άρχουσας τάξης, των συμφερόντων και των προνομιών της, ως ο πολιτικός και κατασταλτικός βραχιόνας του εξουσιαστικού-καπιταλιστικού συστήματος, έχουν πάρει τις αποφάσεις τους και εφαρμόζουν βήμα το βήμα τα σχέδια λεηλασίας και υποταγής που έχουν εκπονήσει.

Δε θα επιτρέψουμε να επιβληθεί κοινωνική σιγή νεκροταφείου. Η ανάγκη για εκτεταμένες και συντονισμένες κινήσεις αλληλεγγύης στις καταλήψεις σε όλες τις πόλεις του ελλαδικού χώρου είναι αυτονόητη.

Μέσα στην καπιταλιστική έρημο που εκτείνεται και βαθαίνει θα ανθίσει το όραμα για μια αυτοδιευθυνόμενη κοινωνία ελευθερίας, ισότητας, αλληλοβοήθειας, κοινοκτημοσύνης. Κι εμείς είμαστε διατεθιμένοι να πράξουμε ως ακαταπόνητοι χειρονάκτες και διανοητές της προοπτικής της κοινωνικής και ατομικής απελευθέρωσης.

Οι σχέσεις και τα περιεχόμενα των καταλήψεων και κάθε αυτοοργανωμένου εγχειρήματος θα είναι για πάντα άβατο για το κράτος και τους λακέδες του.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

καταληψεις-στεκια-αυτοδιαχειριζομενοι χωροι,κατάληψη,μπατσοι-καταστολη

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ:ΕΚΚΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ-ΓΙΑΝΝΕΝΑ

Σχολιάστε

Αλληλεγγύη στην κατάληψη Αντιβίωση από ΝΤΟΠΙΟΥΣ-ΞΕΝΟΥΣ:

 

 

1

Σαν πρώτη αντίδραση για την σημερινή πρωϊνή εισβολή των μπάτσων στην κατάληψη Αντιβίωση κρεμάσαμε πανό που έγραφε:

Αλληλεγγύη στην κατάληψη Αντιβίωση (Γιάννινα).

Κάτω τα ξερά σας από τους ελεύθερους κοινωνικούς χώρους…

Ντόπιοι Ξένοι- Αλληλέγγυες/οι

Περισσότερες φωτο εδώ

 

Θεσσαλονίκη: Μικροφωνική αλληλεγγύης στην Κατάληψη Αντιβίωση

Μικροφωνική αλληλεγγύης στην Κατάληψη Αντιβίωση στα Γιάννενα που από τα ξημερώματα επιχειρείται η εκκένωσή της.

6μμ ΚΑΜΑΡΑ

 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

 

 

 

Οι “απελευθερωτές” με τον αστυνομικό στρατό στα Γιάννινα…/ αναδημοσίευση από το site του Θερσίτη(http://thersitis.espiv.net/):

 

πό νωρίς τα ξημερώματα σήμερα 29 Αυγούστου, η κουστωδία των “απελευθερωτών” του αστυνομικού στρατού, εισέβαλε στα κατειλημμένα κτίρια του πρώην νοσοκομείου “Χατζηκώστα” στα Γιάννινα όπου λειτουργούσαν κοινωνικοί και πολιτικοί χώροι όπως η κατάληψη Αντιβίωση και προσωρινοί χώροι στέγασης μεταναστών. Οι “απελευθερωτές” έχουν κηρύξει εδώ και περίπου 8 μήνες έναν πόλεμο προς κάθε πολιτικό και κοινωνικό εγχείρημα το οποίο θεωρούν επικίνδυνο προς την πολιτική τους ηγεμονία. Ο πολιτικός αυτός ηγεμονισμός που επιχειρείται να επιβληθεί, με χαρακτηριστικά ολοκληρωτισμού και φασισμού, δεν αφορά μονάχα την εγγενή αντιπαλότητα μεταξύ των αντικρατικών-αντιεξουσιαστικών εγχειρημάτων με τα κόμματα, τις κυβερνήσεις, τα κράτη, το οικονομικό και πολιτικό σύστημα. Αφορά όλες εκείνες τις κοινωνικές αντιστάσεις που στην εποχή που διανύουμε αποτελούν απειλή προς τα “προγράμματα” των ηγεμόνων. Η εισβολή και το σφράγισμα των καταλήψεων είναι όπως οι επιστρατεύσεις των απεργών, ο χημικός πόλεμος προς τους διαδηλωτές, η αστυνομική κατοχή στα χωριά της Χαλκιδικής, το ξύλο των ΜΑΤ προς τους απλήρωτους κτηνοτρόφους στις εγκαταστάσεις της γαλακτοβιομηχανίας Δωδώνη, τα νέα και παλαιά στρατόπεδα συγκέντρωσης των απόκληρων αυτού του κόσμου, τα κοντά και μακριά χέρια των κρατικών μηχανισμών που ωθούν την κοινωνία στον αργό και “δημιουργικό” (για τις τράπεζες και τον καπιταλισμό) θάνατο. Είναι η εποχή που οι από πάνω θέλουν σιγή νεκροταφείου για να ολοκληρώσουν την οργανωμένη τους ληστεία προς την κοινωνία. Και για αυτό τον σκοπό χρειάζονται μπόλικοι “απελευθερωτές” σαν τον Δένδια, τον Άδωνι, τον Βορίδη, τον Καμίνη και μπόλικη προπαγάνδα.

 

Όμως όσο κι αν θέλουν οι νέοι ηγεμόνες (και διάδοχοι του Γκέμπελς) να παρουσιάζουν τις δικές τους αλήθειες περί των αυτοοργανωμένων χώρων και των αντιεξουσιαστικών/αναρχικών πολιτικών εγχειρημάτων, οι κατειλημμένοι κοινωνικοί χώροι δεν είναι και ούτε υπήρξαν ποτέ άβατα για την κοινωνία ούτε χώροι που λειτουργούσαν ενάντια σε αυτήν αλλά το αντίθετο. Πρόκειται για χώρους και σχήματα που διαμορφώθηκαν με ανοιχτές, ισότιμες και αντιιεραρχικές διαδικασίες και εξελίχθηκαν για να εξυπηρετήσουν κοινωνικές ανάγκες και λειτουργίες, κοινωνικούς αγώνες και αντιστάσεις απέναντι σε όσους από θέση εξουσίας (και ισχύος) εχθρεύονται, υποτάσσουν και καταληστεύουν την κοινωνία. Ας γνωρίζουν λοιπόν καλά οι “απελευθερωτές” ότι οι εποχές των τανκς και των εξοριών έχουν παρέλθει, έχοντας μάλιστα χαράξει για τα καλά στη μνήμη των από κάτω τρόπους συλλογικού και κοινωνικού αγώνα στις άλλοτε λιγότερο άλλοτε περισσότερο κι άλλοτε καθόλου δημοκρατικές χούντες. Οι αγώνες για την κοινωνική απελευθέρωση και οι κοινωνικές αντιστάσεις με την ιστορικότητά τους και τις παρακαταθήκες τους στο χθες και το σήμερα, γνωρίζουν από πρώτο χέρι τους “απελευθερωτές” της εξουσίας κι ως τέτοιους οφείλουν να τους αντιμετωπίσουν.

Ούτε βήμα πίσω

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις

Αλληλεγγύη στην κατάληψη Αντιβίωση στα Γιάννινα

Εξέγερση, Ισότητα, Ελευθερία

Πάτρα :Συνέλευση Αλληλεγγύης στις Καταλήψεις:

ΠΑΤΡΑ : Πέμπτη 29 Αυγούστου 18:00μμ στο Εργατικό Κέντρο. Συνέλευση για τη συνδιαμόρφωση κινήσεων αλληλεγγύης στις καταλήψεις, ενάντια στην κρατική καταστολή, τον νέο ολοκληρωτισμό και τον κοινωνικό εκφασισμό

 

mhn eiste anohtoi

 

Αναρχικές/οί Πρέβεζας για την ”Αντιβίωση”:

Η ληστρική – μιάς και όλα μας ανήκουν – επιχείρηση κεφαλαίου κράτους και των δεκανικιών τους συνεχίζεται…

Μετά τις εκκενώσεις καταλήψεων σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ηγουμενίτσα, Πάτρα, Μεσολόγγι σειρά είχαν τα Γιάννενα και η κατάληψη αντιβίωση..

Κεφάλαιο και κράτος συνεχίζουν το δόγμα του

shock, σπέρνοντας την καταστολή σε οτιδήποτε αντιστέκεται και αντιτίθεται στο κυρίαρχο μοντέλο της εκμετάλλευσης, της εμπορευματικοποίησης, της αποχαύνωσης και της σήψης.

Δεν πρέπει για αυτούς να μείνει ούτε η παραμικρή νησίδα αντίστασης, ζωντανή, για παραδειγματισμό,

σε όποια συλλογικότητα η ατομικότητα διεκδικήσει τα αυτονόητα, αλλά και για να μην υπάρχει η περίπτωση δημιουργίας αντιδομών ζωντανή, πράγμα που θα αποτελούσε αγκάθι στο , ακόμα ζοφερότερο μέλλον που οι κυρίαρχοι προδιαγράφουν για τις ζωές μας.

Η γη τα κτίρια, τα πάντα μας ανήκουν, να μην κάνουμε ούτε βήμα πίσω, να συνεχιστεί ο αγώνας για μία κοινωνία ισότητας, αλληλεγγύης, ελευθερίας

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ

ΑΝΑΡΧΙΚΕΣ/ΟΙ ΠΡΕΒΕΖΑΣ

 

 

 

 

νεώτερη ενημέρωση:

Μικροφωνική Συγκέντρωση 29/8/2013 στις 19:00, Νομαρχία Ιωαννίνων

Σήμερα Πέμπτη και ώρα 19:00 το απόγευμα θα πραγματοποιηθεί μικροφωνική συγκεντρωση στη νομαρχια Ιωαννίνων για την εκκένωση της κατάληψης Αντιβίωσης. Καλείται απο κόσμο της κατάληψης κ αλληλέγγυους.

Ήρθε λοιπόν κ η σειρά των Ιωαννίνων να βιώσει την καταστολή κινηματικών κ στεγαστικών δομών. 6 συνολικα διμοιριες επιχειρησαν στις 7 το πρωι, κοβοντας με τροχο την κυρια εισοδο.

Μα οι ιδεες δεν εκκενώνονται κ κανένας δε θα μας στερήσει αυτά που μας ανήκουν.

ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ:https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1487817

Εκκενώθηκε η κατάληψη Αντιβίωση στα Γιάννενα μετά από επέμβαση της αστυνομίας νωρίς το πρωί. Διμοιρίες των ΜΑΤ, ΟΠΚΕ, ΔΙΑΣ παρουσία εισαγγελέα και της πυροσβεστικής εισέβαλαν στο κτίριο. Απ`έξω αλληλέγγυοι φώναζαν συνθήματα υπέρ των καταλήψεων.Συγκέντρωση αλληλεγγύης πραγματοποιείται αυτή την στιγμή στο εργατικό κέντρο ενώ σύμφωνα με τις μέχρι τώρες πληροφορίες δεν υπάρχουν συλλήψεις, ούτε προσαγωγές.

κατάληψη,μπατσοι-καταστολη

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ-Μπάτσοι και Εισαγγελέας στην κατάληψη της Βαλβείου βιβλιοθήκης (Μεσολόγγι)ι-ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Σχολιάστε

συνεχής ροή πληροφοριών:https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1487360

http://plateiamolaon.wordpress.com/2013/08/26/%CE%B5%CE%BA%CF%84%CE%B1%CE%BA%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%85%CE%BC%CE%B2%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CF%89%CF%81%CE%B1-%CE%B5%CE%B9%CF%83%CE%B2%CE%BF%CE%BB%CE%AE-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD/


Έρευνα κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας στο κτίριο της Βαλβείου που έχει καταληφθεί από ομάδα ατόμων πραγματοποίησε σήμερα το πρωί η Ασφάλεια Μεσολογγίου. Η έρευνα εντάσσεται στο σχέδιο της αστυνομίας για «εκκαθάριση» των κτιρίων που έχουν καταληφθεί από διάφορες ομάδες σε όλη την Ελλάδα.

Οι αστυνομικοί κατέσχεσαν κάποια αντικείμενα όπως μπουκάλια, μάσκες, πανό και άλλα. Αξίζει να σημειωθεί ότι το κτίριο της Βαλβείου Βιβλιοθήκης είχε παραχωρηθεί από το δήμο στο ΤΕΙ, ωστόσο το ΤΕΙ δεν αξιοποίησε ποτέ το κτίριο που τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε κακή κατάσταση.

Σε τοπικά ειδησεογραφικά sites γίνεται λόγος για εισβολή ασφαλιτών στο στέκι της Αυτόνομης Κίνησης Βαλβείου στο Μεσολόγγι.

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές οι μπάτσοι “βρήκαν και κατέσχεσαν μπουκάλια, κοντάρια, μάσκες, πανό και άλλα αντικείμενα.”

Η εν λόγω κατάληψη είχε δεχθεί και επίθεση από φασίστες πριν από 2 μήνες.

κατάληψη

Rosa Nera: Σεβασμός στους εξεγερμένους της Αμυγδαλέζας

Σχολιάστε

 

Μια κοινωνία που ανέχεται ένα κράτος του οποίου οι πολιτικές δολοφονούν οικογένειες προσφύγων στο Αιγαίο και στον Έβρο, μια κοινωνία που ανέχεται να ζει δίπλα σε στρατόπεδα απάνθρωπου εγκλεισμού μεταναστών είναι μια κοινωνία δολοφόνων. 

Πίσω από τα συρματοπλέγματα της Αμυγδαλέζας δεν ισχύουν ούτε τα ανθρώπινα δικαιώματα ούτε οι στοιχειώδεις κανόνες της καθημερινής ζωής που αφορούν την ανθρωπιά και την αξιοπρέπεια. Στο στρατόπεδο της Αμυγδαλέζας σχεδόν τα πάντα επιτρέπονται για τους ανθρωποφύλακες, ακόμα και οι βασανισμοί σε ανήλικα προσφυγόπουλα.

Η Αμυγδαλέζα είναι ένας ακόμα τόπος των διακρατικών στρατηγικών για την υποτίμηση της ανθρώπινης ζωής και ένα αποτέλεσμα των αλλαγών στις ευρωπαϊκές πολιτικές για τη μετανάστευση και το άσυλο: Aπό το ’93 μέχρι σήμερα έχουν τεκμηριωθεί από οργανώσεις δικαιωμάτων 17.500 θάνατοι για τους οποίους ευθύνονται οι πολιτικές ελέγχου της μετανάστευσης και της διακρατικής υπονόμευσης της παροχής ασύλου σε όσους την έχουν ανάγκη. Ο πραγματικός αριθμός των νεκρών και των αγνοούμενων είναι πολύ μεγαλύτερος.

Η Ελλάδα είναι μία από τις ευρωπαϊκές χώρες τα αφεντικά της οποίας εκμεταλεύονται τα τελευταία 20 χρόνια τη μεταναστευτική εργασία, η οποία έχει προσφέρει τα μέγιστα στην οικονομία και τα ασφαλιστικά ταμεία (σύμφωνα με τα στοιχεία του ΙΚΑ, 25% του τομέα της μεταποίησης και 46% της οικοδομής των εγγεγραμένων στα ταμεία τα τελευταία χρόνια είναι μετανάστες).

Παρά την συνεισφορά των μεταναστών, ο πληθυσμός αυτός δεν έχει τα ίδια κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα με τους γηγενείς και το ίδιο ισχύει για τη δεύτερη γενιά, τα παιδιά δηλαδή των μεταναστευτικών οικογενειών που γεννήθηκαν και ζουν εδώ. Τα ίδια ισχύουν για τους πρόσφυγες που έρχονται από πολέμους, στους οποίους συμμετέχει συχνά και ο ελληνικός στρατός.

Το ελληνικό κράτος σε συνεργασία με το τουρκικό και άλλα ευρωπαϊκά κράτη συμμετέχει σε ένα από τα μεγάλα και “αόρατα” εγκλήματα της εποχής μας: την αναγκαστική παρανομοποίηση της προσφυγιάς και της ξενιτιάς που οδηγεί στην εκμετάλλευση και στο θάνατο όσων επιχειρούν – αναγκαστικά παράνομα – να βρουν καταφύγιο ή εργασία στις χώρες της Ευρώπης.

Η ιστορία της ελληνικής μεταναστευτικής πολιτικής συμπυκνώνεται στα εξής: άρνηση δικαιωμάτων και ασύλου, καταλήστευση της εργασίας, παράνομοι και απάνθρωποι εγκλεισμοί, βασανισμοί και αναγκαστικές επαναπροωθήσεις, αναγκαστική παρανομοποίηση, με στόχο την ευρύτερη υποτίμηση της ζωής και της εργασίας.

Σε αυτό το καθεστώς, η Αμυγδαλέζα υπενθυμίζει τις ανοχές των αποτυχημένων κοινωνιών στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ολοκληρωτικών καθεστώτων. Άνθρωποι που το μόνο τους “έγκλημα” είναι ότι έρχονται από φτωχές χώρες και από εκμεταλλευόμενες κοινωνικές τάξεις, τους αφαιρείται το οποιαδήποτε δικαίωμα – ακόμα και αυτό της αίτησης ασύλου – και στοιβάζονται χωρίς λόγο για 12 και 18 μήνες σε αποθήκες ανθρώπων που φυλάσσονται από καθάρματα και βασανιστές.

Φυσικά και εδώ το “ελληνικό δαιμόνιο” παίζει το ρόλο του: καθώς τα στρατόπεδα αυτά επιδοτούνται από την Ε.Ε., αρκετά λαμόγια βρίσκουν την ευκαιρία για μίζες. Και εδώ η εξουσία κάνει πολιτική για κέρδη πάνω σε φυλακισμένους και πτώματα.

Αξίζει επίσης να θυμίσουμε πως στην Αμυγδαλέζα δεν στοιβάζονται μόνο μετανάστες αλλά και ντόπιοι φτωχοί, εξαρτημένοι και παρίες, που τους μάντρωσαν για να “φτιάξει” η εικόνα του κέντρου της  Αθήνας, ενώ η ελληνική δεξιά έχει κάνει και προτάσεις να φυλακιστούν στην Αμυγδαλέζα και όσοι ντόπιοι δεν μπορούν να πληρώνουν τα χρέη και τα δάνεια τους.

Το Σάββατο 10 Αυγούστου, όταν οι φύλακες απαίτησαν από τους έγκλειστους στην Αμυγδαλέζα να στριμωχτούν σε κοντέϊνερ με 50 βαθμούς κελσίου χωρίς εξαερισμό και στη συνέχεια ποδοπάτησαν το φαγητό των μεταναστών και φώναξαν “δεν μας νοιάζει αν θα πεθάνετε”, κάποιοι από τους έγκλειστους εξεγέρθηκαν. Δύο εβδομάδες πριν, ο πρόσφυγας Μοχαμάντ Χασάν από το Αφγανιστάν είχε πεθάνει στο κολαστήριο του κέντρου κράτησης μεταναστών της Κορίνθου, ακριβώς από την αδιαφορία των αστυνομικών και των γιατρών παρά τις εκκλήσεις για μήνες, του ίδιου και των συγκρατούμενων του, για σοβαρό πρόβλημα υγείας.

Στην Αμυγδαλέζα, οι εξεγερμένοι έβαλαν φωτιά στα μπουντρούμια και κάποιοι από αυτούς βρήκαν δρόμο στην ελευθερία. Οι εξεγερμένοι και οι δραπέτες έδωσαν ένα ακόμα μάθημα πως κανένα συρματόπλεγμα όσο σύγχρονο και τεχνολογικά εξοπλισμένο και αν είναι, δεν μπορεί να ανακόψει την ανθρώπινη αγωνία για ελευθερία και δικαιοσύνη.

Εμείς είμαστε με τους κολασμένους. Και δεν είμαστε μόνοι μας. Σε αυτές τις κοινωνίες δολοφόνων υπάρχουν και άνθρωποι. Χιλιάδες απλοί άνθρωποι που έχουν τη συνείδηση και το θάρρος της αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς, όπως οι ψαράδες στη Σκάλα της Συκαμινιάς στη Λέσβο που ρισκάραν τη ζωή τους για να σώσουν τις οικογένειες των σύριων προσφύγων από τα σαπιοκάραβα, όπως και όσοι και όσες υπερασπίζονται την αυτονόητη ελευθερία της ανθρώπινης μετακίνησης και τους αγώνες ντόπιων και μεταναστών στους χώρους της δουλειάς και στην καθημερινή ζωή.

 Το μήνυμα της εξέγερσης στην Αμυγδαλέζα είναι το εξής: η βαρβαρότητα και ο νόμος του στρατοπέδου θα καταρρεύσει. Την επόμενη μέρα της εξέγερσης το ελληνικό κράτος μέσα από τα κόμματα και τους λακέδες του άρχισε να φλυαρεί προσπαθώντας να επιβάλει τη σύγχυση.

Δεν υπάρχει όμως κανένας νόμος και κανένα δίκαιο στην Αμυγδαλέζα, μόνο το πρόσταγμα του ανθρωποφύλακα βασανιστή, και η σιωπή και οι ανοχές μιας κοινωνίας υποταγμένης στους δολοφόνους.

Αλληλεγγύη στους εξεγερμένους της Αμυγδαλέζας – Καμία δίωξη στους συλληφθέντες της εξέγερσης.

Κατάληψη Rosa Nera

αναρχικεΣ συλλογικοτητεΣ,κατάληψη

Μέσα στην επίθεση που τους επιτρέπει η σημερινή κοινωνική αφασία στριμώχνουν τη γάτα στη γωνία ανακοίνωση για τις καταλήψεις της Πάτρας από Villa Amalias

Σχολιάστε

579463_417851918246983_902613417_n

Τη Δευτέρα 5 Αυγούστου 2013 αυτή η κοινωνία ξύπνησε φτωχότερη. Το κράτος συνεχίζει  την κατασταλτική του επίθεση ενάντια σε χώρους απελευθερωμένους από τον κόσμο του αγώνα, αυτήν τη φορά στην Πάτρα.

Τη Δευτέρα 5 Αυγούστου 2013 τα όργανα του κράτους εισέβαλαν συντονισμένα στις καταλήψεις Μαραγκοπουλείου, Παραρτήματος και ΤΕΙ Πατρών (Νικολάου Γύζη 33), τις εκκένωσαν και συνέλαβαν 5 άτομα, που βρίσκονταν εντός του Μαραγκοπουλείου, ενώ προσήγαγαν αρκετούς ακόμη αλληλέγγυους, που προσέγγιζαν τις καταλήψεις. Εν συνεχεία προχώρησαν άμεσα στο χτίσιμο και σφράγισμα των κτηρίων.

Και οι 3 καταλήψεις βρέθηκαν στο στόχαστρο, λόγω συγκεκριμένων κοινών χαρακτηριστικών: αυτοοργανωμένη και αντιιεραρχική δομή, αυτοδιαχείρηση λειτουργιών, αντιεξουσιαστική λογική, έντονη αντιφασιστική παρουσία, δράση για την ανατροπή του υπάρχοντος και του σάπιου συστήματος. Και οι 3 καταλήψεις, ως κομμάτι του κοινωνικού ιστού της Πάτρας, αποτελούσαν ριζώματα αντίστασης απέναντι στην επίθεση της εξουσίας στους από κάτω αυτού του κόσμου.  Ειδικότερα, και χωρίς διάθεση απόδοσης υπεραξίας του Παραρτήματος, μιας και οι άνθρωποι που πέρασαν και λειτουργούσαν εντός του ανήκουν και στα άλλα δυο εγχειρήματα, το Παράρτημα υπήρξε σημείο αφετηρίας, δράσης και αγώνα ενδεικτικά για το νοέμβρη του 73, για τη δολοφονία Καλτεζά, για τη δολοφονία Τεμπονέρα, για το κλείσιμο των εργοστασίων τη δεκαετία του 90, για την απεργία πείνας των 7 συλληφθέντων της Θεσ/νίκης το 2003, για το Δεκέμβρη του 2008, ενώ φιλοξένησε και το 1ο πανελλήνιο συνέδριο αναρχικών το 1986. Έτσι το σφράγισμα των καταλήψεων  Παραρτήματος, του Μαραγκοπουλείου και του ΤΕΙ (Ν.Γύζη) αποτελεί κομμάτι της συνεχούς προσπάθειας του κράτους να σβήσει τις μνήμες και τα σημεία αναφοράς του αγώνα, με σκοπό να δημιουργήσει για ακόμη μία φορά το καλούπι εκείνο, που θα χρειαστεί για να μπει και αυτή η κοινωνία στο γύψο.

Δε χρειάζονται πλέον επικοινωνιακά προσχήματα, τύπου επανάκτησης κτηρίων από τους «ιδιοκτήτες» τους και δήθεν ανώνυμων καταγγελιών, για να προχωρήσει ο σχεδιασμός του ελληνικού φασιστικού κράτους στις εκκενώσεις χώρων, που στεγάζουν εγχειρήματα με σαφή αντιθετικά και εχθρικά χαρακτηριστικά προς αυτό και τα λοιπά φασιστοειδή. Το πρόσχημα, για το φιλοθεάμον και υποψήφιο κοινό ψηφοφόρων, έχει δημιουργηθεί από δήθεν τρεμάμενες φωνές αγανακτισμένων κατοίκων, από φασιστικές φαμφάρες, εντός και εκτός της βουλής, από τα παπαγαλάκια των μμε που υπερασπίζονται τα συμφέροντα τους και προπαγανδίζουν τη ρητορική του κράτους για τους «κακούς και μπάχαλους αναρχικούς», που θα καταστρέψουν τους πάντες και τα πάντα στο πέρασμά τους και από τις εξαγγελίες της κυβέρνησης για καταπολέμηση των «άκρων».

θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο σε όλους μας ότι η αιτία της καταστολής όλων αυτών των εγχειρημάτων, είναι η πάταξη του αντίπαλου δέους σε κράτος, παρακράτος και φασίστες. Η φίμωση εκείνων των φωνών που ζητούν να μην αφεθούμε και να βυθιστούμε στην αφασία και στη συναίνεση, που προσπαθεί να μας επιβληθεί, να μην υποταχτούμε σε κεφάλαιο και κράτος, να μην τους αφήσουμε να προχωρήσουν αλώβητοι στον πόλεμο που μας κήρυξαν, να μην ξεπουληθούμε για ένα πινάκιο φακής, αλλά όλοι μαζί να παλέψουμε κοινωνικο-ταξικά και να δημιουργήσουμε έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.

Δεν πρέπει να υπάρξει καμία κοινωνική συναίνεση και αποδοχή της καταστολής σε κανένα πεδίο. Γιατί όπως έχουν γράψει και οι πατρινοί παλαιότερα:

ωρέ μινάρα εσύ είσαι ο στόχος.

Και έτσι είναι. Στα εργασιακά κάτεργα και την καταπάτηση εργασιακών κεκτημένων, στην οικονομική απομύζηση, στις  επιτάξεις, στις απολύσεις, στη βίαιη καταστολή κινητοποιήσεων, στην ανεργία, στο ρατσισμό και τον κοινωνικό κανιβαλισμό, στην απαγορευτική πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, εμείς είμαστε ο στόχος. Και η ερώτηση αναπόφευκτα είναι μία: ποιος είναι πραγματικά ο εχθρός για την κοινωνία;

 

Από το αποτέλεσμα μιας μάχης δε μπορεί να προβλεφτεί και να σηματοδοτηθεί το τέλος ενός πολέμου.

Οι ιδέες μας δε μπορούν να τσιμεντωθούν και να σφραγιστούν.

Ο αγώνας μας και η δράση μας δεν πρόκειται να σταματήσει.

Η αλληλεγγύη και η παρουσία μας είναι δεδομένη και αδιαμφισβήτητη.

 

ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

…Η γάτα οφείλει να μαζέψει τις δυνάμεις της και να τους βγάλει τα μάτια.

villa amalias 7/8/2013

http://villa-amalias.blogspot.gr/

κατάληψη

Η κατάληψη Πραπόπουλου ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ / Ακόμα μια θρασύδειλη προσπάθεια εκφοβισμού έπεσε στο κενό.

Σχολιάστε
Φωτογραφία: Η κατάληψη Πραπόπουλου ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ / Ακόμα μια θρασύδειλη προσπάθεια εκφοβισμού έπεσε στο κενό.</p> <p> Την Τρίτη 23 Ιουλίου κάποιοι φασίστες πέρασαν απ' έξω απ' την κατάληψη Πραπόπουλου στο Χαλάνδρι και για δεύτερη φορά γράψανε τον τοίχο μας, βούτηξαν ένα πανό κρεμασμένο στη μάντρα και το έβαλαν στα πόδια. Θρασύδειλοι τραμπούκοι καθώς είναι νομίζουν πως με κάτι τέτοια μας φοβίζουν. Η κατάληψη έχει υποστει εμπρησμό, προσαγωγές, εμπρηστικές απόπειρες και απειλές κι όμως μένει στη θέση της και ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ. Κάθε τέτοια ενέργεια μας συσπειρώνει, μας δυναμώνει. Οι μεταξύ μας σχέσεις, οι δεσμοί με τη γειτονιά 7 χρόνια τώρα, η πολιτική και κοινωνική μας δράση δεν καταλύονται ούτε καν εκφοβίζονται με τραμπουκισμούς. Έχουμε πλήρη επίγνωση του ποιος το έκανε και γιατί και θα απαντήσουμε όπως πρέπει. Καλούμε κάθε αντιφασίστα που μένει στη γειτονιά και όχι μόνο να βρίσκεται σε εγρήγορση. Η τρομοκρατία δε θα περάσει, ο αγώνας ενάντια στους φασίστες, τον εκφασισμό και το σύγχρονο ολοκληρωτισμό θα αναπτυχθεί και θα ενταθεί με κάθε μέσο, όπου κι όποτε εξυπηρετεί το καθένα. Κανένα περιθώριο για απάθεια και ουδετερότητα, το κράτος έχει εξαπολύσει τα τσιράκια του ώστε να καταστείλει όποιον αντιστέκεται, κάθε διαφορετική φωνή. Δε μας τρομάζουν, μας πεισμώνουν να εντείνουμε τον αγώνα.</p> <p>Αντίσταση-Αλληλεγγύη-Αυτοοργάνωση</p> <p>Κατάληψη κτήματος ΠραπόπουλουΗ κατάληψη Πραπόπουλου ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ / Ακόμα μια θρασύδειλη προσπάθεια εκφοβισμού έπεσε στο κενό.Την Τρίτη 23 Ιουλίου κάποιοι φασίστες πέρασαν απ’ έξω απ’ την κατάληψη Πραπόπουλου στο Χαλάνδρι και για δεύτερη φορά γράψανε τον τοίχο μας, βούτηξαν ένα πανό κρεμασμένο στη μάντρα και το έβαλαν στα πόδια. Θρασύδειλοι τραμπούκοι καθώς είναι νομίζουν πως με κάτι τέτοια μας φοβίζουν. Η κατάληψη έχει υποστει εμπρησμό, προσαγωγές, εμπρηστικές απόπειρες και απειλές κι όμως μένει στη θέση της και ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ. Κάθε τέτοια ενέργεια μας συσπειρώνει, μας δυναμώνει. Οι μεταξύ μας σχέσεις, οι δεσμοί με τη γειτονιά 7 χρόνια τώρα, η πολιτική και κοινωνική μας δράση δεν καταλύονται ούτε καν εκφοβίζονται με τραμπουκισμούς. Έχουμε πλήρη επίγνωση του ποιος το έκανε και γιατί και θα απαντήσουμε όπως πρέπει. Καλούμε κάθε αντιφασίστα που μένει στη γειτονιά και όχι μόνο να βρίσκεται σε εγρήγορση. Η τρομοκρατία δε θα περάσει, ο αγώνας ενάντια στους φασίστες, τον εκφασισμό και το σύγχρονο ολοκληρωτισμό θα αναπτυχθεί και θα ενταθεί με κάθε μέσο, όπου κι όποτε εξυπηρετεί το καθένα. Κανένα περιθώριο για απάθεια και ουδετερότητα, το κράτος έχει εξαπολύσει τα τσιράκια του ώστε να καταστείλει όποιον αντιστέκεται, κάθε διαφορετική φωνή. Δε μας τρομάζουν, μας πεισμώνουν να εντείνουμε τον αγώνα.

Αντίσταση-Αλληλεγγύη-Αυτοοργάνωση

Κατάληψη κτήματος Πραπόπουλου

κατάληψη

Ανακοίνωση από το αναρχικό στέκι Ναδίρ

Σχολιάστε

(φωτογραφια απο πανό το οποίο κρεμάστηκε από το αναρχικό στέκι Ναδίρ στο φεστιβάλ Ελευθερίας στην Βεργίνα.)
«Ω, Λύκε, που γίνεσαι πάντα φταίχτης
-Είναι το τίμημα, γιε μου.» (Στέρλινγκ)ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ «ΝΑΔΙΡ» ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΦΡΕΝΙΑΣΜΕΝΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΟΛΑΟΥΖΩΝ ΤΟΥ, ΠΟΥ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΟ ΖΕΝΙΘ ΤΗΣ.«Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη», συμβούλευε ο Καισάριος Δαπόντες ήδη από το 1755 στους δύο πόλους της υπεράσπισης της κρατικής τάξης και ευδαιμονίας, τον άμεσο και τον έμμεσο, που εξίσου εχθρεύονται το ΝΑΔΙΡ και θέλουν να δουν την επαναστατική πρακτική θεωρία του να μετριάζει την ορμή της ή να σωπαίνει, αφήνοντάς τους χωρίς αντίπαλο σ’ αυτήν την πλατιά ιστορική πεδιάδα, « τη γεμάτη θαύματα και αίματα, που, όπως συνεχίζει να αποδεικνύει η ύπαρξή μας, δεν άνθισαν επί ματαίω…»
Δυστυχώς, θα τους απογοητεύσουμε αμφότερους, για μια ακόμα φορά.
Το ΝΑΔΙΡ είναι εδώ, το ΝΑΔΙΡ είναι παντού.
Στην εφιαλτική τους πραγματικότητα και στην πραγματικότητα του εφιάλτη τους, που έχει το όνομα, τις ιδέες και τις πρακτικές μας. Στην Επανάσταση, δηλαδή.
Μετά, λοιπόν, απ’ τις αγέλες των ελευθεριακών κουραμπιέδων που λύσσαξαν να μας κλείσουν το στόμα και να μας κατεβάσουν με κάθε τρόπο στο επίπεδό τους, τη σκυτάλη πήρε πριν δέκα μέρες περίπου το άλλο σκυλολόϊ των έμμισθων κρατικών λειτουργών, που εφόρμησε ενάντια στο έμψυχο και άψυχο δυναμικό μας, στους ανθρώπους μας και στα κτήριά μας, καταστρέφοντας όλη την υλικοτεχνική μας υποδομή. Παρότι, γι’ αυτή την τελευταία συντονισμένη επιδρομή της Ασφάλειας, των Ε.Κ.Α.Μ. και της Αντιτρομοκρατικής όσον αφορά τους στόχους στους οποίους, υποτίθεται, ότι αποσκοπούσε, γελάνε ακόμα και τα τσιμέντα, προκαλώντας αμηχανία μέχρι και στους ίδιους τους «δημοσιογράφους» της Ασφάλειας, π.χ. Λαμπρόπουλος στο ΒΗΜΑ, καθώς καμιά κατηγορία δεν μπορεί να θεμελιωθεί ούτε καν απ’ αυτό το κράτος – οπερέτα.
Αυτές οι αίολες έως φαιδρές κατηγορίες με τις οποίες θέλησαν να δέσουν τους συντρόφους μας, αλλά, πίσω απ’ αυτό, να χτυπήσουν το ΝΑΔΙΡ και ό,τι αυτό αντιπροσωπεύει, πολύ σύντομα θα καταρρεύσουν και οι ίδιοι τους θα αναγκαστούν να αποφυλακίσουν τους συλληφθέντες, υπό το βάρος της γελοιότητάς τους που γίνεται πια καταγέλαστη και στους πάντες.
Ξεκάθαρα, λοιπόν, στόχος τους σ’ όλο αυτό το κωμειδύλλιο ήταν το να παρουσιάσουν «αντιτρομοκρατικό έργο», κρατώντας ζωντανό αυτό το παραμυθάκι τους αποσυμπιεζόμενοι, έτσι, απ’ τα αδιέξοδά τους, αλλά και να χτυπήσουν και να απονευρώσουν το ΝΑΔΙΡ, γι΄αυτό και όλες οι επιλεκτικές διαρροές τους πάντα εμάς στοχοποιούσαν. «Άντρο τρομοκρατών», «εργαστήριο βομβών», «διευθυντήριο της ανομίας», «γυμναστήριο χούλιγκανς», «κέντρο μηδενισμού και βίας», μέχρι κι ό,τι είμαστε το πολιτικό σκέλος της Σ.Π.Φ. ακούσαμε και, μάλιστα, μέσα σ’ όλες αυτές τις πονεμένες φαντασιακές ιστορίες και κατηγορίες, που αμήχανα και πάλι επαναλαμβάνουν εναντίον μας, ανέσυραν και ξαναπιπιλίζουν τις εμμονές τους και για κάποιον «εμφύλιο», πιθανώς αναφερόμενοι στην επίθεση εναντίον μας μιας ελαφρολαϊκιάς, καθεστωτικής και ρεφορμιστικής «αντιεξουσίας» με την οποία αυτοί τα έχουν βρει μια χαρά και την οποία αποκρούσαμε με επιτυχία, κοιτώντας μόνο μπροστά.
Εμείς, απλά, κρυφογελάμε βλέποντας τον πανικό τους και ανεπηρέαστοι απ’ τη μοχθηρότητα και τις φαντασιώσεις τους, συνεχίζουμε να παραμένουμε όρθιοι στις διαδρομές που επιλέξαμε, σηκώνοντας και πάλι λίγες μέρες μετά την κατεδάφιση (κυριολεκτικά) του στεκιού μας τη μαύρη σημαία της λύσσας και της συνείδησης, στα υλικά χαλάσματα που άφησε πίσω της η απελπισμένη επίθεση του κράτους στο συγκεκριμένο στέκι μας. Είμαστε ξανά στο στέκι μας, ακόμα πιο δυνατοί και ακόμα πιο αποφασισμένοι να υπερασπιστούμε το «γίγνεσθαί» του και όχι, φυσικά, τα ντουβάρια του, ενάντια σε όλους αυτούς που κοιμούνται και ξυπνούν με μοναδικό τους όνειρο να σωπάσουμε, αφήνοντάς τους ήσυχους και χαμένους στις ψευδαισθήσεις τους.
Είμαστε εδώ, λοιπόν, και θα ‘μαστε για πάντα, μέσα από ομάδες συγγένειας, από συσπειρώσεις παλιών και νέων αγωνιστών, και αλληλοεπιδράσεις στη βάση του κινήματος – και του διαλεκτικού γίγνεσθαί του, αποφασισμένοι «να προσφέρουμε σ’ όποιον φοβάται την αλήθεια αρκετές που να τις φοβηθεί και, σ’ όποιον δεν τη φοβάται, έναν λόγο για ν’ αποδείξουμε πως η τρομοκρατία της αλήθειας είναι η μόνη που ωφελεί, τελικά, το προλεταριάτο.»
Ξαναλειτουργώντας τώρα το στέκι μας , θέτουμε πρώτη προτεραιότητα να οργανώσουμε, εκδηλούμενοι και πάλι και όπως πάντα ενωτικά, μια πλατιά συμμαχία φίλων της Αλήθειας και της Επανάστασης και να προγραμματίσουμε μια σειρά εκδηλώσεων και ομιλιών σχετικά με τη θεαματικότητα της «τρομοκρατίας» και πώς τη διαχειρίζεται το κράτος, για τους αγώνες μας και τη μαζική και ένοπλη βία του προλεταριάτου και των πρωτοποριών του, για το πώς το «ιδιαίτερο φθείρεται μαχόμενο», για το πώς η υπόθεσή μας πρέπει να γίνει υπόθεση του συνόλου των προλεταριοποιημένων στρωμάτων και πώς δεν θα αφοπλιστούμε ως μια διαχωρισμένη εξουσία μέσα τους , για τη λογική του «θα πάψουμε να είμαστε λοχαγοί, όταν και ο τελευταίος προλετάριος γίνει στρατηγός». Για το πώς, δηλαδή, και τελικά θα διασφαλίσουμε αποτρεπτικά την επαναφομοίωση και χρησιμοποίηση, τελικά, εναντίον μας των αγώνων και των πρακτικών μας απ’ το κράτος και τις υπηρεσίες του, για το πώς θα ξεπεράσουμε ρόλους, άτυπες ιεραρχίες, συνωμοτικό μυστικισμό και κάθε είδους φετιχισμού της βίας, αλλά και πώς θα χρησιμοποιήσουμε πιο λειτουργικά κάθε μέσο και όλα στην υπηρεσία της υπόθεσης. Ακόμα, πρέπει να δούμε και να συζητήσουμε για το πώς θα βγάλουμε όλους τους συντρόφους μέσα απ’ τα κάτεργα του κράτους αποκωδικοποιώντας και τους λόγους, αλλά και τις αστοχίες που τους οδήγησαν εκεί και πώς θα κάνουμε σαφή πια τον διαχωρισμό του πολιτικού από τον ποινικό, αφού είδαμε ότι η προσπάθεια να μπολιάσουμε με επαναστατική συνείδηση τους ποινικούς και τους λούμπεν, μπόλιασε, τελικά, με λούμπεν και ποινικές λογικές και πρακτικές πολλούς απ’ το στρατόπεδό μας…
Κι όλα αυτά παράλληλα με την αδυσώπητη αποφασιστικότητα που πρέπει να ΄χουμε για να οργανώσουμε καλύτερα και διαλεκτικά και πρακτικά το ξεμασκάρεμα του «χώρου», που έχει καταντήσει πια στην πλειοψηφία του μια τρέντυ και άκαπνη μάζα απωλείας, ένα γραφικό συμπλήρωμα του κρατικά εγγυημένου θεαματικού τσίρκου, χωρίς θεωρητικές και πρακτικές στοχεύσεις στην ουσία του ταξικού πολέμου και της κοινωνικής απελευθέρωσης που εκτονώνεται ιδεολογικά, «αβρόχοις ποσί», «αγωνιζόμενο σκληρά» για το «μερικό», για free camping, free xorto, free Εxarchia, για βασανισμένα κατοικίδια, για καταπατημένες χορτολιβαδικές εκτάσεις, για τα δικαιώματα των γκέι, τον αντισεξισμό, την άκριτη μεταναστολαγνεία και φτάνοντας στο σημείο να έχει χωνέψει αμάσητη όλη αυτή την αφηρημένη antifa λογική και κουλτούρα, λειτουργώντας, δυστυχώς πια, σαν το μακρύ χέρι της Δημοκρατίας, καθώς μοιάζει να θέλει να υπερασπιστεί το «συνταγματικό τόξο» και τους κατσαπλιάδες πολιτικούς, για να ξευτελιστούν, τελικά,οι σκυφτούληδες αυτού του «χώρου» να δηλώνουν ανερυθρίαστα πώς το όνειρό τους είναι, μέσα από τις εξετάσεις «νομιμότητας» και συμπληρωματικότητας στο πολιτικό σύστημα που δίνουν καθημερινά, να αποτελέσουν μια αναρχοκομμουνιστική συνιστώσα του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ.
Φυσικά, εμείς ποτέ δεν θα υπηρετήσουμε καμιά αριστερίστικη ατζέντα όπως επιτακτικά καλούν τα φερέφωνα του κυνοβουλευτκιού και εξωκοινοβουλευτικού Αναρχοαριστερισμού, γιατί απλά δεν ανήκουμε σε καμιά κλαψομούνικη αριστερά – δεκανίκι του συστήματος, ούτε καν σ’ αυτήν που αυτοπροσδιορίζεται σαν επιτιθέμενη, γιατί, πολύ απλά, εμείς ανήκουμε στο επελαύνον χάος και αγωνιζόμαστε για τη συνολική καταστροφή του υπάρχοντος και όχι για μικροβελτιώσεις στη διαχείριση του ερέβους. Ξέρουμε πολύ καλά πώς «όποιος κάνει μισές επαναστάσεις σκάβει τον λάκκο του», γι’ αυτό θα παραμείνουμε μια έκρηξη επαναστατικής απολυτότητας, ένα πυροτέχνημα οργής και ελπίδας που η νύχτα δεν μπορεί να καταβάλλει. Μια επαναστατική πρωτοπορία, όπως εμείς κι όλοι όσοι εργάζονται το Αρνητικό, δεν είναι παρά η φωτοβολίδα πριν την τελική επίθεση, φωτίζοντας με τον πιο απόλυτο τρόπο πώς «από ‘δω και πέρα, κάθε αληθινή επαναστατική δράση και κάθε σύγχρονο αντάρτικο, ό,τι όπλα ή, καλύτερα, όποιο συνδυασμό όπλων και αν επιλέγει να χρησιμοποιήσει, δεν μπορεί παρά να στηρίζεται στους πυλώνες του Αξιολογικού, Ενεργητικού Μηδενισμού και της Κοινωνικής Οντολογίας.» (Η Ιστορία ως αποτέλεσμα και ως Χρόνος, Ι.Ρ, DBC, ανάλεκτα νο.7 )
Παράλληλα, όμως, είμαστε έτοιμοι και τώρα και πάντα να κάνουμε την αυτοκριτική μας και για τα τελευταία γεγονότα και για όλη μας την πορεία και να την μετατρέψουμε σε πρακτική και επιθετική, αλλά και ενωτική, διάθεση, αφού η Αλήθεια δεν μπορεί να είναι σεχταριστική. Ξανακαλούμε όλους τους φίλους της, όλους τους αληθινούς και έντιμους αγωνιστές να αποκρούσουν κάθε πολεμική ενάντιά μας και να συμπορευτούν με τις αλήθειες και τις πρακτικές της Επανάστασης όπως τις εκφράζουμε μέσα απ’ το ΝΑΔΙΡ κι απ’ τις άλλες ομογάλακτες πρωτοπορίες, σε μια πλατιά ενότητα στη βάση του προλεταριάτου. Γιατί, τελικά, όπου και να κοιτάξει κανείς στην πορεία μας, βλέπει την Επανάσταση, τίποτα δεν μπορεί να την κάνει άσχημη.Α.Σ. ΝΑΔΙΡ + Παλιοί και νέοι σύντροφοι

Υ.Γ. «Ακούστε! Εγώ είμαι ο γκρεμιστής, γιατί είμαι εγώ ο κτίστης.
Ο διαλεχτός της άρνησης, ο ακριβογιός της πίστης
Και θέλει και το γκρέμισμα νου και καρδιά και χέρι.
Στου μίσους τα μεσάνυχτα τρέμει ενός πόθου αστέρι. »
Κ. Παλαμάς
Η ύπαρξη και η ανυπότακτη πρακτική θεωρία του ΝΑΔΙΡ, που τόσο ενοχλούν τα τελευταία χρόνια, όπως είπαμε, τη θεσμική και συστημική «αντιεξουσία» της σύγχυσης και της ιδεολογίας των light πορειών, των νυσταγμένων συνελεύσεων, των επαγγελματιών της αντιεξουσίας και της «αλληλεγγύης», των χαρούμενων πάρτυ, των διακοπών στην Ικαρία και του χόρτου, δεν φύτρωσαν απ’ το πουθενά. Αντιπροσωπεύουμε μια μακρά παράδοση λύσσας και συνείδησης , τριάντα τουλάχιστον χρόνων μέσα στο επαναστατικό κίνημα της χώρας μας, όπου αλύγιστοι σύντροφοι, πρωτοποριακές ομάδες, αλλά και μια πληθώρα άλλων κοινωνικών εγκληματιών και εργατών του Αρνητικού δεν σταμάτησαν να μουντζουρώνουν με τους καπνούς απ’ τις μάχες που έδιναν στη βάση, στην Ουσία, στο μέτωπο του απεριορίστου και του μέλλοντος, τη βιτρίνα αυτού του «χώρου» και πίσω απ’ αυτήν την ηττοπάθεια και τον ρεφορμισμό, τον εφησυχασμό και τις ιδεοληψίες των καθυστερημένων και αριβιστών που θέλαν’ να παρουσιαστούν σαν αναρχικό, αντιεξουσιαστικό και επαναστατικό κίνημα, όπως τότε, όπως πάντα, έτσι και τώρα οι επιθέσεις τους, θεωρητικές και πρακτικές, έμμεσες και άμεσες, θα’ ναι ασταμάτητες και ολοένα πιο στοχευμένες και περισσότερο κακότροπες εναντίον μας σε συλλογικό και προσωπικό επίπεδο, αλλά θα τις υπομείνουμε κι αυτές αγόγγυστα, όπως κάναμε τόσα χρόνια, υπερασπιζόμενοι την «κακή μας φήμη» που αποκτήσαμε με αίμα στο δρόμο και στους αγώνες, αφοσιούμενοι με όλες μας τις δυνάμεις να εκπληρώσουμε το Σκοπό, μη παρεκκλίνοντας ούτε ρούπι απ’ την καθαρότητα της πρακτικής θεωρίας και την απολυτότητα των μέσων της.

Υ.Γ.2 «Για τις αληθινές πρωτοπορίες και τους αγκιτάτορές τους, ο βίος είναι βραχύς και το ευτυχέστερο θα ‘ναι να ολοκληρώσουν το αφυπνιστικό τους έργο και, κατόπιν, να αρχίσουν οι επιχειρήσεις σε μια ευρύτερη κλίμακα. Έχουμε χορτάσει από επίλεκτα τμήματα και από διάφορους «βετεράνους», που αφού κάποτε πέτυχαν κάποιο γενναίο κατόρθωμα, βρίσκονται ακόμα εδώ και παρελαύνουν στητοί τα παράσημά τους μέχρι στο τέλος να στραφούν και ενάντια στην υπόθεση που έχουν υπερασπιστεί. Τίποτα τέτοιο, όμως, δεν έχει κανείς να φοβηθεί απ’ αυτούς που οδήγησαν την επίθεση και τη ζωή τους ως τα όρια της διάλυσης και της καταστροφής.» (G.E.D.)

Φωτογραφία: Ανακοίνωση από το αναρχικό στέκι Ναδίρ</p><br /><br /> <p> «Ω, Λύκε, που γίνεσαι πάντα φταίχτης<br /><br /><br /> -Είναι το τίμημα, γιε μου.» (Στέρλινγκ)</p><br /><br /> <p>ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ «ΝΑΔΙΡ» ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΦΡΕΝΙΑΣΜΕΝΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΟΛΑΟΥΖΩΝ ΤΟΥ, ΠΟΥ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΟ ΖΕΝΙΘ ΤΗΣ.</p><br /><br /> <p>«Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη», συμβούλευε ο Καισάριος Δαπόντες ήδη από το 1755 στους δύο πόλους της υπεράσπισης της κρατικής τάξης και ευδαιμονίας, τον άμεσο και τον έμμεσο, που εξίσου εχθρεύονται το ΝΑΔΙΡ και θέλουν να δουν την επαναστατική πρακτική θεωρία του να μετριάζει την ορμή της ή να σωπαίνει, αφήνοντάς τους χωρίς αντίπαλο σ’ αυτήν την πλατιά ιστορική πεδιάδα, « τη γεμάτη θαύματα και αίματα, που, όπως συνεχίζει να αποδεικνύει η ύπαρξή μας, δεν άνθισαν επί ματαίω…»<br /><br /><br /> Δυστυχώς, θα τους απογοητεύσουμε αμφότερους, για μια ακόμα φορά.<br /><br /><br /> Το ΝΑΔΙΡ είναι εδώ, το ΝΑΔΙΡ είναι παντού.<br /><br /><br /> Στην εφιαλτική τους πραγματικότητα και στην πραγματικότητα του εφιάλτη τους, που έχει το όνομα, τις ιδέες και τις πρακτικές μας. Στην Επανάσταση, δηλαδή.<br /><br /><br /> Μετά, λοιπόν, απ’ τις αγέλες των ελευθεριακών κουραμπιέδων που λύσσαξαν να μας κλείσουν το στόμα και να μας κατεβάσουν με κάθε τρόπο στο επίπεδό τους, τη σκυτάλη πήρε πριν δέκα μέρες περίπου το άλλο σκυλολόϊ των έμμισθων κρατικών λειτουργών, που εφόρμησε ενάντια στο έμψυχο και άψυχο δυναμικό μας, στους ανθρώπους μας και στα κτήριά μας, καταστρέφοντας όλη την υλικοτεχνική μας υποδομή. Παρότι, γι’ αυτή την τελευταία συντονισμένη επιδρομή της Ασφάλειας, των Ε.Κ.Α.Μ. και της Αντιτρομοκρατικής όσον αφορά τους στόχους στους οποίους, υποτίθεται, ότι αποσκοπούσε, γελάνε ακόμα και τα τσιμέντα, προκαλώντας αμηχανία μέχρι και στους ίδιους τους «δημοσιογράφους» της Ασφάλειας, π.χ. Λαμπρόπουλος στο ΒΗΜΑ, καθώς καμιά κατηγορία δεν μπορεί να θεμελιωθεί ούτε καν απ’ αυτό το κράτος – οπερέτα.<br /><br /><br /> Αυτές οι αίολες έως φαιδρές κατηγορίες με τις οποίες θέλησαν να δέσουν τους συντρόφους μας, αλλά, πίσω απ’ αυτό, να χτυπήσουν το ΝΑΔΙΡ και ό,τι αυτό αντιπροσωπεύει, πολύ σύντομα θα καταρρεύσουν και οι ίδιοι τους θα αναγκαστούν να αποφυλακίσουν τους συλληφθέντες, υπό το βάρος της γελοιότητάς τους που γίνεται πια καταγέλαστη και στους πάντες.<br /><br /><br /> Ξεκάθαρα, λοιπόν, στόχος τους σ’ όλο αυτό το κωμειδύλλιο ήταν το να παρουσιάσουν «αντιτρομοκρατικό έργο», κρατώντας ζωντανό αυτό το παραμυθάκι τους αποσυμπιεζόμενοι, έτσι, απ’ τα αδιέξοδά τους, αλλά και να χτυπήσουν και να απονευρώσουν το ΝΑΔΙΡ, γι΄αυτό και όλες οι επιλεκτικές διαρροές τους πάντα εμάς στοχοποιούσαν. «Άντρο τρομοκρατών», «εργαστήριο βομβών», «διευθυντήριο της ανομίας», «γυμναστήριο χούλιγκανς», «κέντρο μηδενισμού και βίας», μέχρι κι ό,τι είμαστε το πολιτικό σκέλος της Σ.Π.Φ. ακούσαμε και, μάλιστα, μέσα σ’ όλες αυτές τις πονεμένες φαντασιακές ιστορίες και κατηγορίες, που αμήχανα και πάλι επαναλαμβάνουν εναντίον μας, ανέσυραν και ξαναπιπιλίζουν τις εμμονές τους και για κάποιον «εμφύλιο», πιθανώς αναφερόμενοι στην επίθεση εναντίον μας μιας ελαφρολαϊκιάς, καθεστωτικής και ρεφορμιστικής «αντιεξουσίας» με την οποία αυτοί τα έχουν βρει μια χαρά και την οποία αποκρούσαμε με επιτυχία, κοιτώντας μόνο μπροστά.<br /><br /><br /> Εμείς, απλά, κρυφογελάμε βλέποντας τον πανικό τους και ανεπηρέαστοι απ’ τη μοχθηρότητα και τις φαντασιώσεις τους, συνεχίζουμε να παραμένουμε όρθιοι στις διαδρομές που επιλέξαμε, σηκώνοντας και πάλι λίγες μέρες μετά την κατεδάφιση (κυριολεκτικά) του στεκιού μας τη μαύρη σημαία της λύσσας και της συνείδησης, στα υλικά χαλάσματα που άφησε πίσω της η απελπισμένη επίθεση του κράτους στο συγκεκριμένο στέκι μας. Είμαστε ξανά στο στέκι μας, ακόμα πιο δυνατοί και ακόμα πιο αποφασισμένοι να υπερασπιστούμε το «γίγνεσθαί» του και όχι, φυσικά, τα ντουβάρια του, ενάντια σε όλους αυτούς που κοιμούνται και ξυπνούν με μοναδικό τους όνειρο να σωπάσουμε, αφήνοντάς τους ήσυχους και χαμένους στις ψευδαισθήσεις τους.<br /><br /><br /> Είμαστε εδώ, λοιπόν, και θα ‘μαστε για πάντα, μέσα από ομάδες συγγένειας, από συσπειρώσεις παλιών και νέων αγωνιστών, και αλληλοεπιδράσεις στη βάση του κινήματος – και του διαλεκτικού γίγνεσθαί του, αποφασισμένοι «να προσφέρουμε σ’ όποιον φοβάται την αλήθεια αρκετές που να τις φοβηθεί και, σ’ όποιον δεν τη φοβάται, έναν λόγο για ν’ αποδείξουμε πως η τρομοκρατία της αλήθειας είναι η μόνη που ωφελεί, τελικά, το προλεταριάτο.»<br /><br /><br /> Ξαναλειτουργώντας τώρα το στέκι μας , θέτουμε πρώτη προτεραιότητα να οργανώσουμε, εκδηλούμενοι και πάλι και όπως πάντα ενωτικά, μια πλατιά συμμαχία φίλων της Αλήθειας και της Επανάστασης και να προγραμματίσουμε μια σειρά εκδηλώσεων και ομιλιών σχετικά με τη θεαματικότητα της «τρομοκρατίας» και πώς τη διαχειρίζεται το κράτος, για τους αγώνες μας και τη μαζική και ένοπλη βία του προλεταριάτου και των πρωτοποριών του, για το πώς το «ιδιαίτερο φθείρεται μαχόμενο», για το πώς η υπόθεσή μας πρέπει να γίνει υπόθεση του συνόλου των προλεταριοποιημένων στρωμάτων και πώς δεν θα αφοπλιστούμε ως μια διαχωρισμένη εξουσία μέσα τους , για τη λογική του «θα πάψουμε να είμαστε λοχαγοί, όταν και ο τελευταίος προλετάριος γίνει στρατηγός». Για το πώς, δηλαδή, και τελικά θα διασφαλίσουμε αποτρεπτικά την επαναφομοίωση και χρησιμοποίηση, τελικά, εναντίον μας των αγώνων και των πρακτικών μας απ’ το κράτος και τις υπηρεσίες του, για το πώς θα ξεπεράσουμε ρόλους, άτυπες ιεραρχίες, συνωμοτικό μυστικισμό και κάθε είδους φετιχισμού της βίας, αλλά και πώς θα χρησιμοποιήσουμε πιο λειτουργικά κάθε μέσο και όλα στην υπηρεσία της υπόθεσης. Ακόμα, πρέπει να δούμε και να συζητήσουμε για το πώς θα βγάλουμε όλους τους συντρόφους μέσα απ’ τα κάτεργα του κράτους αποκωδικοποιώντας και τους λόγους, αλλά και τις αστοχίες που τους οδήγησαν εκεί και πώς θα κάνουμε σαφή πια τον διαχωρισμό του πολιτικού από τον ποινικό, αφού είδαμε ότι η προσπάθεια να μπολιάσουμε με επαναστατική συνείδηση τους ποινικούς και τους λούμπεν, μπόλιασε, τελικά, με λούμπεν και ποινικές λογικές και πρακτικές πολλούς απ’ το στρατόπεδό μας…<br /><br /><br /> Κι όλα αυτά παράλληλα με την αδυσώπητη αποφασιστικότητα που πρέπει να ΄χουμε για να οργανώσουμε καλύτερα και διαλεκτικά και πρακτικά το ξεμασκάρεμα του «χώρου», που έχει καταντήσει πια στην πλειοψηφία του μια τρέντυ και άκαπνη μάζα απωλείας, ένα γραφικό συμπλήρωμα του κρατικά εγγυημένου θεαματικού τσίρκου, χωρίς θεωρητικές και πρακτικές στοχεύσεις στην ουσία του ταξικού πολέμου και της κοινωνικής απελευθέρωσης που εκτονώνεται ιδεολογικά, «αβρόχοις ποσί», «αγωνιζόμενο σκληρά» για το «μερικό», για free camping, free xorto, free Εxarchia, για βασανισμένα κατοικίδια, για καταπατημένες χορτολιβαδικές εκτάσεις, για τα δικαιώματα των γκέι, τον αντισεξισμό, την άκριτη μεταναστολαγνεία και φτάνοντας στο σημείο να έχει χωνέψει αμάσητη όλη αυτή την αφηρημένη antifa λογική και κουλτούρα, λειτουργώντας, δυστυχώς πια, σαν το μακρύ χέρι της Δημοκρατίας, καθώς μοιάζει να θέλει να υπερασπιστεί το «συνταγματικό τόξο» και τους κατσαπλιάδες πολιτικούς, για να ξευτελιστούν, τελικά,οι σκυφτούληδες αυτού του «χώρου» να δηλώνουν ανερυθρίαστα πώς το όνειρό τους είναι, μέσα από τις εξετάσεις «νομιμότητας» και συμπληρωματικότητας στο πολιτικό σύστημα που δίνουν καθημερινά, να αποτελέσουν μια αναρχοκομμουνιστική συνιστώσα του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ.<br /><br /><br /> Φυσικά, εμείς ποτέ δεν θα υπηρετήσουμε καμιά αριστερίστικη ατζέντα όπως επιτακτικά καλούν τα φερέφωνα του κυνοβουλευτκιού και εξωκοινοβουλευτικού Αναρχοαριστερισμού, γιατί απλά δεν ανήκουμε σε καμιά κλαψομούνικη αριστερά – δεκανίκι του συστήματος, ούτε καν σ’ αυτήν που αυτοπροσδιορίζεται σαν επιτιθέμενη, γιατί, πολύ απλά, εμείς ανήκουμε στο επελαύνον χάος και αγωνιζόμαστε για τη συνολική καταστροφή του υπάρχοντος και όχι για μικροβελτιώσεις στη διαχείριση του ερέβους. Ξέρουμε πολύ καλά πώς «όποιος κάνει μισές επαναστάσεις σκάβει τον λάκκο του», γι’ αυτό θα παραμείνουμε μια έκρηξη επαναστατικής απολυτότητας, ένα πυροτέχνημα οργής και ελπίδας που η νύχτα δεν μπορεί να καταβάλλει. Μια επαναστατική πρωτοπορία, όπως εμείς κι όλοι όσοι εργάζονται το Αρνητικό, δεν είναι παρά η φωτοβολίδα πριν την τελική επίθεση, φωτίζοντας με τον πιο απόλυτο τρόπο πώς «από ‘δω και πέρα, κάθε αληθινή επαναστατική δράση και κάθε σύγχρονο αντάρτικο, ό,τι όπλα ή, καλύτερα, όποιο συνδυασμό όπλων και αν επιλέγει να χρησιμοποιήσει, δεν μπορεί παρά να στηρίζεται στους πυλώνες του Αξιολογικού, Ενεργητικού Μηδενισμού και της Κοινωνικής Οντολογίας.» (Η Ιστορία ως αποτέλεσμα και ως Χρόνος, Ι.Ρ, DBC, ανάλεκτα νο.7 )<br /><br /><br /> Παράλληλα, όμως, είμαστε έτοιμοι και τώρα και πάντα να κάνουμε την αυτοκριτική μας και για τα τελευταία γεγονότα και για όλη μας την πορεία και να την μετατρέψουμε σε πρακτική και επιθετική, αλλά και ενωτική, διάθεση, αφού η Αλήθεια δεν μπορεί να είναι σεχταριστική. Ξανακαλούμε όλους τους φίλους της, όλους τους αληθινούς και έντιμους αγωνιστές να αποκρούσουν κάθε πολεμική ενάντιά μας και να συμπορευτούν με τις αλήθειες και τις πρακτικές της Επανάστασης όπως τις εκφράζουμε μέσα απ’ το ΝΑΔΙΡ κι απ’ τις άλλες ομογάλακτες πρωτοπορίες, σε μια πλατιά ενότητα στη βάση του προλεταριάτου. Γιατί, τελικά, όπου και να κοιτάξει κανείς στην πορεία μας, βλέπει την Επανάσταση, τίποτα δεν μπορεί να την κάνει άσχημη.</p><br /><br /> <p> Α.Σ. ΝΑΔΙΡ + Παλιοί και νέοι σύντροφοι</p><br /><br /> <p>Υ.Γ. «Ακούστε! Εγώ είμαι ο γκρεμιστής, γιατί είμαι εγώ ο κτίστης.<br /><br /><br /> Ο διαλεχτός της άρνησης, ο ακριβογιός της πίστης<br /><br /><br /> Και θέλει και το γκρέμισμα νου και καρδιά και χέρι.<br /><br /><br /> Στου μίσους τα μεσάνυχτα τρέμει ενός πόθου αστέρι. »<br /><br /><br /> Κ. Παλαμάς<br /><br /><br /> Η ύπαρξη και η ανυπότακτη πρακτική θεωρία του ΝΑΔΙΡ, που τόσο ενοχλούν τα τελευταία χρόνια, όπως είπαμε, τη θεσμική και συστημική «αντιεξουσία» της σύγχυσης και της ιδεολογίας των light πορειών, των νυσταγμένων συνελεύσεων, των επαγγελματιών της αντιεξουσίας και της «αλληλεγγύης», των χαρούμενων πάρτυ, των διακοπών στην Ικαρία και του χόρτου, δεν φύτρωσαν απ’ το πουθενά. Αντιπροσωπεύουμε μια μακρά παράδοση λύσσας και συνείδησης , τριάντα τουλάχιστον χρόνων μέσα στο επαναστατικό κίνημα της χώρας μας, όπου αλύγιστοι σύντροφοι, πρωτοποριακές ομάδες, αλλά και μια πληθώρα άλλων κοινωνικών εγκληματιών και εργατών του Αρνητικού δεν σταμάτησαν να μουντζουρώνουν με τους καπνούς απ’ τις μάχες που έδιναν στη βάση, στην Ουσία, στο μέτωπο του απεριορίστου και του μέλλοντος, τη βιτρίνα αυτού του «χώρου» και πίσω απ’ αυτήν την ηττοπάθεια και τον ρεφορμισμό, τον εφησυχασμό και τις ιδεοληψίες των καθυστερημένων και αριβιστών που θέλαν’ να παρουσιαστούν σαν αναρχικό, αντιεξουσιαστικό και επαναστατικό κίνημα, όπως τότε, όπως πάντα, έτσι και τώρα οι επιθέσεις τους, θεωρητικές και πρακτικές, έμμεσες και άμεσες, θα’ ναι ασταμάτητες και ολοένα πιο στοχευμένες και περισσότερο κακότροπες εναντίον μας σε συλλογικό και προσωπικό επίπεδο, αλλά θα τις υπομείνουμε κι αυτές αγόγγυστα, όπως κάναμε τόσα χρόνια, υπερασπιζόμενοι την «κακή μας φήμη» που αποκτήσαμε με αίμα στο δρόμο και στους αγώνες, αφοσιούμενοι με όλες μας τις δυνάμεις να εκπληρώσουμε το Σκοπό, μη παρεκκλίνοντας ούτε ρούπι απ’ την καθαρότητα της πρακτικής θεωρίας και την απολυτότητα των μέσων της.</p><br /><br /> <p>Υ.Γ.2 «Για τις αληθινές πρωτοπορίες και τους αγκιτάτορές τους, ο βίος είναι βραχύς και το ευτυχέστερο θα ‘ναι να ολοκληρώσουν το αφυπνιστικό τους έργο και, κατόπιν, να αρχίσουν οι επιχειρήσεις σε μια ευρύτερη κλίμακα. Έχουμε χορτάσει από επίλεκτα τμήματα και από διάφορους «βετεράνους», που αφού κάποτε πέτυχαν κάποιο γενναίο κατόρθωμα, βρίσκονται ακόμα εδώ και παρελαύνουν στητοί τα παράσημά τους μέχρι στο τέλος να στραφούν και ενάντια στην υπόθεση που έχουν υπερασπιστεί. Τίποτα τέτοιο, όμως, δεν έχει κανείς να φοβηθεί απ’ αυτούς που οδήγησαν την επίθεση και τη ζωή τους ως τα όρια της διάλυσης και της καταστροφής.» (G.E.D.)