Σε μια χώρα όπου οι άνεργοι ανέρχονται σε εκατομμύρια· όπου χιλιάδες οικογένειες βρίσκονται χωρίς ρεύμα και δεν μπορούν να καλύψουν ακόμα και τις βασικές τους ανάγκες, κράτος και κεφάλαιο, εντείνουν την επίθεση, αποδιαρθρώνοντας ότι έχει απομείνει. Αφού τελείωσαν με το ρεύμα, το νερό και τις δημόσιες συγκοινωνίες, ήρθε η σειρά της υγείας, της παιδείας και της στέγασης: απολύσεις για σχολικούς φύλακες και διοικητικούς υπαλλήλους, κλείσιμο του ΕΟΠΠΥ και τώρα κατασχέσεις και πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας.

Την ίδια στιγμή που γίνεται συζήτηση για τους «όρους και τις προϋποθέσεις των κατασχέσεων», εμείς βιώνουμε καθημερινά τη λεηλασία και την κατάσχεση της ίδιας μας της ζωής. Μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, αρπακτικά ελληνικά και ξένα επενδυτικά, τοκογλυφικά κεφάλαια ετοιμάζονται να επωφεληθούν κερδοσκοπώντας πάνω στις κατοικίες μας και στη γη. Αυτοί οργανώνονται. Θέλουν να συγκεντρωθεί στους λίγους ακόμα περισσότερος πλούτος και οι πλούσιοι να γίνουν πλουσιότεροι. Με κατοίκους χωρίς σπίτι συν τοις άλλοις, θα είναι πιο εύκολος και ο εκβιασμός για προσφορά φτηνού, ευέλικτου και πειθαρχημένου εργατικού δυναμικού (voucher, ενοικιαζόμενο προσωπικό, εθελοντική εργασία κ.ά.)

Το δικαίωμα στη πρώτη κατοικία δεν είναι ζήτημα πολυτέλειας αλλά βιοτική ανάγκη. Η πλήρης υποκρισία του ‘’κοινωνικού’’ κράτους κορυφώνεται την στιγμή που προσπαθεί να φανεί ευαισθητοποιημένο, ποινικοποιώντας ταυτόχρονα την οικειοποίηση άδειων χώρων και σπιτιών. Δεσμεύοντας ταυτόχρονα την ιδιοκτησία του λαού, δημιουργώντας στρατιές αστέγων που θα αναγκαστούν βρισκόμενοι στο δρόμο με τα παιδιά τους ή μόνοι να μπούνε στα άδεια σπίτια και χώρους. Σ’ αυτή την περίπτωση η μόνη λύση είναι η κατάληψη ιδιωτικών και δημόσιων χώρων για τη στέγαση των αστέγων.

Ως Σωματείο Ανέργων, Ανασφάλιστων και Επισφαλώς Εργαζομένων καλούμε κάθε άνεργο και επισφαλή εργαζόμενο σε αποκλεισμό του Ειρηνοδικείου για να διεκδικήσουμε ότι δικαιούμαστε, τα σπίτια μας! Καλούμε όλους τους φορείς και τις συλλογικότητες να σταθούν στο πλευρό μας, να πορευτούν μαζί μας και να απαιτήσουν κανένα σπίτι να μην βρεθεί στα χέρια τραπεζίτη ή όποιου άλλου κρατικού μηχανισμού. Όλοι μας, εργαζόμενοι ή μη πλέον βρισκόμαστε σε μία συνθήκη ανασφάλειας, εκμετάλλευσης, καταπίεσης και εξαθλίωσης. Αν δεν αντισταθούμε όλοι μαζί σ αυτήν την ολομέτωπη επίθεση, αύριο θα είμαστε οι επόμενοι. Κανένας μόνος, όλοι μαζί μπορούμε!

…ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ!

Σωματείο Ανέργων, Ανασφάλιστων και Επισφαλώς εργαζομένων Αχαΐας

ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΓ.ΑΝΔΡΕΑΣ
Το πρωί της Τρίτης, 4/11/2014, μέλη του Σωματείου Ανέργων, Ανασφάλιστων και Επισφαλώς Εργαζομένων Αχαΐας, επισκεφθήκαμε το νοσοκομείο του Αγίου Ανδρέα, με τον διευθυντή του οποίου είχαμε κλείσει ραντεβού συνάντησης, ώστε να συζητήσουμε για τη γενικότερη κατάσταση που επικρατεί στον τομέα της υγείας και στα νοσοκομεία και να του καταθέσουμε τα αιτήματά μας σα σωματείο σε ό,τι αφορά τους άνεργους και όλους όσοι βιώνουν συνθήκη επισφάλειας και τίθενται σιγά σιγά στο κοινωνικό περιθώριο, είτε με όρους σκληρής εργασιακής εκμετάλλευσης είτε και ως έξτρα εργατικά χέρια που περισσεύουν και μη όντας πλέον χρήσιμα για το σύστημα απαξιώνονται και πρέπει να βγαίνουν από τη μέση.

Αν και ο διευθυντής είχε συμφωνήσει να συναντηθεί μαζί μας στις 11πμ, αρχικά μας ανακοινώθηκε πως έλειπε για κάποια άλλη δουλειά και δε θα μπορούσε να μας δει και τελικά κατέφθασε με περίπου μία ώρα καθυστέρηση και ύστερα από δικές μας πιέσεις, αφού παραβρεθήκαμε όλοι στο γραφείο του συνομιλώντας με το στέλεχος που τον αντικαθιστούσε, απαιτώντας απαντήσεις στα ερωτήματα και στα αιτήματά μας, απαντήσεις τις οποίες αδυνατούσε να μας προσφέρει. Όταν τελικά ο ίδιος ο διευθυντής εμφανίστηκε και – υποτίθεται πως – δέχθηκε να μας ακούσει, αντί να απαντήσει στα ζητήματα που του θέταμε προτίμησε να αποποιηθεί κάθε ευθύνη δηλώνοντάς μας ουσιαστικά πως αυτά που ζητάμε είναι εκτός πραγματικότητας, μα και πως δουλειά του ιδίου είναι να κάνει “διαχείριση” (όπως ο ίδιος είπε) του νοσοκομείου και όχι να παίρνει αποφάσεις αλλά απλώς να τηρεί κατά γράμμα τον νόμο.

ΙΚΑ ΑΓ.ΑΛΕΞΙΟΥ – ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΡΙΟΥ
Αποχωρώντας από τον χώρο του νοσοκομείου, αρκετοί από εμάς πήγαμε στο Ι.Κ.Α. του Αγίου Αλεξίου, στο οποίο βρισκόταν η μητέρα ανθρώπου που πάσχει από καρκίνο του πνεύμονα και την οποία οι γιατροί Ι.Κ.Α. και του νοσοκομείου του Ρίου έστελναν ο ένας στον άλλον, καθώς στο Ι.Κ.Α. ο υπεύθυνος γιατρός υποστήριζε πως η συνταγογράφηση των φαρμάκων από το Ρίο είχε γίνει από γιατρό μη υπεύθυνο (ασκούμενο) για κάτι τέτοιο και πως έτσι δεν μπορούσε να της δώσει τα φάρμακα, καθότι χρειαζόταν υπογραφή από τον διευθυντή του νοσοκομείου. Τελικά, έπειτα από επίμονη παρέμβαση των μελών του σωματείου και απευθείας τηλεφωνική επικοινωνία με το Ρίο, ο υπεύθυνος γιατρός του Ι.Κ.Α. δέχθηκε να παραδώσει τα φάρμακα στη γυναίκα, η οποία σε διαφορετική περίπτωση θα ήταν αναγκασμένη να τρέχει από την Πάτρα στο Ρίο και πάλι πίσω ποιός ξέρει για πόσο καιρό, μέχρι κάποιος να αποφασίσει να κάνει το αυτονόητο και να την εξυπηρετήσει για κάτι τόσο απλό.

Εμείς, ως σωματείο και ως άνεργοι που θεωρούν τον αγώνα για τη διεκδίκηση των βασικών κοινωνικών αγαθών (υγεία-παιδεία-ρεύμα-νερό) και για την ανατροπή καταστάσεων και πολιτικών που καταδικάζουν ολόκληρα κοινωνικά κομμάτια σε εξαθλίωση, ως αυτονόητη στάση αξιοπρέπειας, δε σκοπεύουμε να σωπάσουμε μπροστά στον κανιβαλισμό που επιβάλλεται από τα πάνω και θα συνεχίσουμε με τον λόγο και τη δράση μας να στεκόμαστε αλληλέγγυοι σε όσους βρίσκονται στην ίδια ή και σε χειρότερη μοίρα από εμάς, σε όσους πλήττονται από ένα απάνθρωπο σύστημα που μετατρέπει την αξία της ζωής σε εμπόρευμα.

Διεκδικούμε και απαιτούμε για όλους τους ανέργους:
-Κατάργηση της 5ευρης “εισόδου” στα δημόσια νοσοκομεία
-Επίσπευση των ραντεβού εξέτασης και νοσηλείας, μείωση του χρόνου αναμονής για αυτά
-Να μην πληρώνουμε έξοδα εξετάσεων και νοσηλείας
-Εύκολη και δωρεάν πρόσβαση στα χρειαζούμενα φάρμακα

http://anergoipatra.wordpress.com/