Σάββατο 7 Μάρτη 2015, ένα ακόμη κτίριο -επί της οδού Κουρεμένου 5- απελευθερώνεται. Η επί πολλών ετών ρημαγμένη και παρατημένη μονοκατοικία χρησιμοποιείται, πλέον, για την κάλυψη των στεγαστικών αναγκών ανθρώπων που επιλέγουν τη λύση της κατάληψης. Οι νέοι μας γείτονες δεν κατέφυγαν σε κανένα μεσίτη, σε κανένα επαγγελματία πολιτικό, σε κανένα κόμμα. Αλλά αντίθετα, με ριζοσπαστικούς, αντιιεραρχικούς και αντιεξουσιαστικούς όρους προέβησαν στην πολιτική επιλογή της κατάληψης. Εμείς από τη δική μας μεριά, βλέποντας πως το μπόλιασμα των προταγμάτων μας στη γειτονιά καρποφορεί, δεν έχουμε παρά να καλωσορίσουμε τους νέους μας γείτονες, να τους ευχηθούμε καλό στέριωμα και καλούς αγώνες!
Πηγαίνοντας κάποιες εβδομάδες πίσω και πιο συγκεκριμένα στις 18 του Γενάρη, άλλο ένα γεγονός
που μας γέμισε χαρά ήταν αυτό της ανα-κατάληψης του κτηρίου της Αντιβίωσης στην οδό Γ. Παπανδρέου. Το συγκεκριμένο κτήριο ανήκει στο Γ.Ν. Χατζηκώστα και επί σειρά ετών κυριολεκτικά σάπιζε και είχε αφεθεί από τη διοίκηση του νοσοκομείου στο έλεος της μούχλας και της υγρασίας. Όμως, στις 4 Οκτώβρη 2008, μια ομάδα ανθρώπων επέλεξε την κατάληψη του κτηρίου προκειμένου να καλύψει τις στεγαστικές και πολιτικές της ανάγκες. Η κατάληψη λειτούργησε για 5 χρόνια, έως την 29η Αυγούστου 2013, οπότε και εκκενώθηκε στα πλαίσια της κρατικής επιχείρησης “εστίες ανομίας”. Σήμερα η Αντιβίωση είναι και πάλι στα χέρια του κινήματος, εμπλουτίζοντας τον αντιεξουσιαστικό χάρτη της πόλης.
Κάποιος καλοπροαίρετος θα μπορούσε να αναρωτηθεί: “γιατί τώρα κατάληψη;”, “αφού η ελπίδα ήρθε αγκαζέ με τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος θα φροντίσει για όλους και για όλα”. Για εμάς ο ρόλος της εκάστοτε κυβέρνησης είναι ξεκάθαρος και εχθρικότατος. Ο καπιταλιστικός δράκουλας θα εξακολουθήσει να ρουφάει αδιάκοπα τα ευρώ από τις τσέπες μας, προκειμένου να τροφοδοτείται και να αναπαράγεται. Όσο αριστερή -με ακροδεξιές πινελιές Καμμένου, Παυλόπουλου- ή ριζοσπαστική κι αν διατείνεται πως είναι μια κυβέρνηση, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι, ο εκβιασμός του ενοικίου, η δόση του δανείου, η τιμολόγηση του νερού και του ρεύματος, η εκμετάλλευση της εργασίας θα παραμένουν.
Για εμάς, τους καταληψίες της Σαχίνη 3, η ελπίδα δεν έρχεται ούτε από αριστερά ούτε από δεξιά. Εμείς οι ίδιοι πρέπει να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας, να δημιουργήσουμε αναχώματα και να οργανωθούμε μέσα στις ίδιες μας τις γειτονιές ,να ζήσουμε χωρίς να πληρώνουμε και όχι να ζούμε για να δουλεύουμε και να πληρώνουμε. Δε τρέφουμε αυταπάτες πως η επίκαιρη ατάκα “πρώτη φοράαριστερά” θα δώσει την όποια λύση. Με την ανάθεση της διαχείρισης της ζωής μας στους εξουσιαστές, δε πρόκειται να έρθει καμία ελπίδα. Αν θέλουμε να βλέπουμε 365 μέρες το χρόνο, 365 άσπρες μέρες μια είναι η λύση, και δεν εννοούμε να πάμε στην Ανταρκτική :
να γιομίσ’ ο τόπος καταλήψεις
να μπούμε στα άδεια σπίτια
αυτοοργάνωση-αλληλεγγύη-αντιεξουσία στις γειτονιές μας
http://eagainst.com/articles/welcome-squatters/