ΟΙ ΕΚΒΙΑΣΜΟΙ ΤΩΝ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΝ VODAFONE – VICTUS ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΙΑΙΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΣΕ VODAFONE ΚΑΙVICTUS
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ VODAFONE-ΠΑΝΑΦΟΝ
(Αρ. Απόφασης Πρωτοδικείου: 5215/2008)
Αρ. Πρωτοκόλλου: 42/2014
Αθήνα, 22 Σεπτεμβρίου 2014
Ψήφισμα – Απόφαση της Γενικής Συνέλευσης στις 19.9.2014
Σήμερα, στη συνέλευσή του Σωματείου μας, εργαζόμενοι από Vodafone και Victus μαζί αποφασίζουμε τα παρακάτω:
- Το κάλεσμα του ΔΣ του Σωματείου μας (Σωματείο Εργαζομένων Vodafone) προς το Σωματείο των συναδέλφων μας στη Wind (ημερομηνία 2.9.2014) είναι ένα σοβαρό βήμα σε μια θετική κατεύθυνση και προοπτική, την οποία έχουμε ανάγκη οι εργαζόμενοι και στη Vodafone και στη Victus και στη Wind. Είναι απαραίτητο να προχωρήσουμε σ’ ένα ενιαίο σωματείο, καταρχήν στις τρεις εταιρίες – και να ετοιμάσουμε τα σχετικά πρακτικά βήματα. Για την οικοδόμηση μιας νέας ενότητας των εργαζομένων σε ανώτερο επίπεδο.
- Οι νέες συνθήκες που αντιμετωπίζουμε (που όλο και περισσότεροι συνάδελφοι κατανοούν) και που κάνουν εντελώς απαραίτητο να προετοιμαστούμε συγκεκριμένα σ’ αυτή την κατεύθυνση, είναι πιστεύουμε οι εξής:
(α) Το τελευταίο διάστημα αντιμετωπίζουμε όλο και πιο συστηματικές και συντονισμένες επιθέσεις απ’ τις διοικήσεις. Με την προσπάθειά τους να τσακίσουν κάθε σταθερότητα στις εργασιακές σχέσεις, χρησιμοποιώντας όλο και πιο εκτεταμένα τις χειρότερες «ελαστικές» μορφές εργασίας, ακόμα και με απολύσεις. Αυτά τα βλέπουμε και στη Vodafone και στη Victus και στη Wind. Και μάλιστα, επεκτείνονται ακόμα παραπέρα (π.χ. HOL). Ολοφάνερα η εργοδοσία θέλει ν’ αξιοποιήσει τις αλλαγές στο τηλεπικοινωνιακό «τοπίο» για να μας τσακίσει.
(β) Eίναι επίσης φανερό ότι η εργοδοσία είχε απ’ την αρχή –και εξακολουθεί να έχει- το σχέδιο να επιστρατεύσει κάθε πρόσχημα και εκβιασμό, ώστε στο πλαίσιο αυτής της επίθεσης να απαλλαγεί συνολικά απ’ τον συνδικαλισμό και τα σωματεία μας. Γι’ αυτό, από την αρχή της λειτουργίας της Victus «μας έκλεινε πονηρά το μάτι», προσπαθώντας να μας ωθήσει στη διάσπαση των σωματείων μας. Γι’ αυτό προσχηματικά, χωρίς να υπάρχει κανένα τυπικό και ουσιαστικό κώλυμα, αρνείται την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων, όπως διεκδικεί και το Σωματείο μας και το Σωματείο των Εργαζόμενων στη Wind – και όπως έχουν επανειλημμένα διατυπώσει γραπτά σε ανακοινώσεις/αποφάσεις τους/συναντήσεις με τις διοικήσεις.
(γ) Φαίνεται μάλιστα όλο και περισσότερο ότι την ίδια στιγμή που οι διοικήσεις συνεργάζονται εκτεταμένα σε μια σειρά από ενέργειες (π.χ. στο δίκτυο, στη Victus, στο θέμα της Forthnet κ.α.), οι ίδιες θέλουν να μας επιβάλλουν ένα διαρκές κομμάτιασμα. Αυτό προωθείται μέσα και από το «μοντέλο Victus», δηλ. δήθεν ανεξάρτητες τρίτες εταιρίες, για να το παρουσιάζουν και να το επιβάλλουν ως «φυσιολογικό» και «αναπόφευκτο».
Απέναντι σ’ αυτό το κομμάτιασμα, εμείς οι εργαζόμενοι πρέπει ν’ αντιτάξουμε ένα δικό μας ενωτικό σχέδιο.
Το πιο πολύτιμο «κεφάλαιό» μας (που σ’ αυτό τελικά βασίζεται και η αποτελεσματική υπεράσπιση των μισθών, δικαιωμάτων μας κ.λπ.) είναι η ενότητά μας ως βάση για κοινούς, αποτελεσματικούς αγώνες, και όχι τι δήθεν «ρεαλιστικά αποδέχονται» οι διοικήσεις.
Καλούμε τους συναδέλφους μας στη Wind να προχωρήσουμε αποφασιστικά σ’ αυτό το δρόμο. Κριτήριό μας πιστεύουμε πρέπει να είναι η ανάγκη οικοδόμησης μιας νέας ενότητας, μιας νέας συσσώρευσης δυνάμεων. Ταυτόχρονα, πιστεύουμε ότι τα δύο σωματεία μας μπορούν και πρέπει να συντονίσουν τις αμέσως επόμενες ενέργειές τους για τη διεκδίκηση των συλλογικών συμβάσεων, όπως κάνουν μέχρι τώρα. Αυτός ο αγώνας μπορεί να δυναμώσει, αν του δώσουμε και την προοπτική ενός ενιαίου σωματείου, της ενότητας των εργαζομένων στις Vodafone, Wind, Victus. Δημιουργώντας ουσιαστικούς όρους για να επιβάλλουμε τη σωτηρία των συλλογικών συμβάσεων και δικαιωμάτων μας, ενάντια σε οποίον εκβιασμό ή μεθόδευση κι αν επιστρατεύουν οι διοικήσεις.
Πανελλήνιο Σωματείο Εργαζομένων Vodafone-Πάναφον
Χτες το απόγευμα απολύθηκαν 3 συνάδελφοι από το IS. Συνάδελφοι με χρόνια προσφοράς στην εταιρεία. Απλήρωτες υπερωρίες, έκτακτη εργασία από το σπίτι (με ότι αυτό συνεπάγεται για την προσωπική ζωή και ξεκούραση), ξενύχτια για να βγουν τα έργα, να λυθούν τα διάφορα προβλήματα. Η δικαιολογία της διοίκησης είναι low performance ή άλλες ανυπόστατες κατηγορίες, απ’ αυτές που κατά την προσφιλή τους τακτική αφήνουν να αιωρούνται. Δικαιολογίες απαράδεκτες και το λιγότερο προσβλητικές. Πίσω από τις «χαλαρές» συναντήσεις, τα γελάκια των διευθυντών, τις διαβεβαιώσεις ότι «πάμε καλά», ότι «βάλαμε όλοι πλάτη και τα καταφέραμε», κρύβεται η πικρή αλήθεια του outsourcing, της εντατικοποίησης, των υποχρεωτικών αδειών, της αβεβαιότητας, των απολύσεων.