Η δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα από χρυσαυγίτη είναι η πρώτη πολιτική δολοφονία των φασιστών μετά τη χούντα των συνταγματαρχών.
Η δολοφονία αυτή σηματοδοτεί την επισφράγιση ενός εμφυλίου που έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό και που μέχρι σήμερα είχε τον χαρακτήρα της ανεμπόδιστης εγκληματικής δράσης των χρυσαυγιτών στους δρόμους των πόλεων με επιθέσεις εναντίον μεταναστών και πολιτικών τους αντιπάλων, με δολοφονίες μεταναστών όπως του Μπαμπακάρ  Ντιάε και Σαχζάντ Λουκμάν και με άλλες που δεν έχουν επίσημα αποδοθεί στη Χρυσή Αυγή, με εξαφανίσεις μεταναστών, με τραμπουκισμούς, απειλές, τρομοκρατία στους δρόμους, τα σχολεία, τις λαϊκές αγορές, τα νοσοκομεία, τους παιδικούς σταθμούς… Οι χρυσαυγίτες παρέλαυναν στους δρόμους λαϊκών συνοικιών τραγουδώντας φασιστικά εμβατήρια ανενόχλητοι, ξυπνώντας μνήμες από την περίοδο της κατοχής από τους ναζί. Δήλωναν δημοσίως την προοπτική των δολοφονιών αριστερών, κομμουνιστών, αναρχικών, τις οποίες διαμήνυαν δια στόματος και του αρχηγού τους, χωρίς καμία απάντηση, χωρίς κόστος. Ο χρυσαυγίτης Ρουπακιάς που εκτέλεσε τον Φύσσα απλώς υλοποίησε τις γνωστές εδώ και καιρό …προγραμματικές δηλώσεις της οργάνωσης.
Το γεγονός ότι ο χρυσαυγίτης συνελήφθη επ’ αυτοφόρω και ομολόγησε και όχι αυτή καθ’ αυτή η δολοφονία, καθόρισε τις πολιτικές εξελίξεις. Κάτω από καθεστώς ισχυρής πολιτικής και κοινωνικής πίεσης και κάτω από καθεστώς πίεσης από ξένα πολιτικά κέντρα, η ΝΔ από τη θέση του φίλου πολιτικά κόμματος των νεοναζί που πριμοδοτούσε την οργάνωση, κάλυπτε την τρομοκρατική της δράση και τα εγκλήματά της με την προοπτική της μελλοντικής συνεργασίας μαζί της, μεταπήδησε μέσα σε λίγες μέρες στον «αμείλικτο διώκτη της» ανοίγοντας το δρόμο για τη σύλληψη και την φυλάκιση του αρχηγού της οργάνωσης, δυο μέχρι στιγμής βουλευτών και κάποιων στελεχών της. Καταγγελίες για επιθέσεις, για δολοφονίες για τραμπουκισμούς, για εκβιασμούς από τους νεοναζί καθημερινά σε όλη την Ελλάδα θάβονταν από την κυβέρνηση και τα κατασταλτικά όργανα τα οποία συμμετείχαν ενεργά σε αυτά τα εγκλήματα. Στην ουσία τον δρόμο για την τιμωρία της Χρυσής Αυγής, η ΝΔ και συγκεκριμένα ο Σαμαράς δεν την πήρε γιατί είναι μια νεοναζιστική εγκληματική οργάνωση, αφού αυτό το γνώριζε και διόλου δεν τον απέτρεπε να επεξεργάζεται μια κυβερνητική συνεργασία μαζί της (πότε εξάλλου υπήρξε φασιστική οργάνωση που να μην ήταν εγκληματική και δολοφονική), αλλά γιατί καταχράστηκε την εύνοια και την υποστήριξη που της παρείχε το καθεστώς σε οικονομικό, πολιτικό αλλά και στρατιωτικό επίπεδο και μάλιστα με τρόπο που το εξέθεσε σε τέτοιο βαθμό, ώστε η Χρυσή Αυγή από ένας εν δυνάμει παράγοντας πολιτικής και κοινωνικής σταθεροποίησης του συστήματος σε περίοδο έντονης πολιτικής και κοινωνικής ρευστότητας, όπως θα ήθελε το δεξιό τμήμα της πολιτικής ελίτ και τμήμα του ελληνικού κεφαλαίου, να μετατραπεί σε παράγοντα περαιτέρω πολιτικής αποσταθεροποίησής του καθεστώτος. Και αυτό είχε βαρύ τίμημα καθώς και οι πιστωτές της χώρας δήλωναν με εκβιαστικό τρόπο σε κάθε ευκαιρία, πως πρωτεύον ζήτημα αυτή την περίοδο είναι η διατήρηση της πολιτικής σταθερότητας.
Η Χρυσή Αυγή χαρακτηρίζεται ως εγκληματική οργάνωση και τμήμα της ηγεσίας της συλλαμβάνεται. Η «ανεξάρτητη» όμως καθεστωτική δικαιοσύνη, αφήνει ελεύθερους τρεις από τους χρυσαυγίτες βουλευτές, απειλώντας να μετατρέψει σε φιάσκο την όλη επιχείρηση, με τον κίνδυνο της πλήρους γελοιοποίησης της κυβέρνησης. Οι πολιτικές πιέσεις από εσωτερικό και εξωτερικό όπως ήταν φυσικό, ήταν τέτοιες που η δικαστική εξουσία εξαναγκάζεται τελικά να προφυλακίσει τον αρχιφασίστα Μιχαλολιάκο και άλλους δυο βουλευτές. Αποτέλεσμα αυτής της κίνησης είναι μια Χρυσή Αυγή χωρίς κεφαλή, αλλά με αλώβητο το μεγαλύτερο μέρος της ηγεσίας της, αλλά και του μηχανισμού της.
Η ΝΔ τώρα σηκώνει τα λάβαρα του «αντιφασισμού» επιχειρώντας έτσι να εκμεταλλευτεί την πολιτική ευκαιρία που της δίνει το έντονο αντιφασιστικό ρεύμα που δημιουργήθηκε μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, όχι μόνο για να επανασυσπειρώσει τους ακροδεξιούς ψηφοφόρους της αλλά και για να ανακόψει την ενδεχόμενη ισχυροποίηση άλλων πολιτικών τάσεων, καθεστωτικών ή μη που θα παρουσίαζαν τάσεις ενίσχυσης μέσα στο αντιφασιστικό ρεύμα. Αυτή την κίνηση -ομολογουμένως τέτοια μακιαβελικού τύπου στροφή από μεριάς του Σαμαρά είναι πρωτοφανής στη σύγχρονη ιστορία του καθεστώτος στη χώρα-  η κυβέρνηση θα την αξιοποιήσει στο έπακρο για να ισχυροποιηθεί ως πολιτικός παράγοντας που εγγυάται την καθεστωτική σταθερότητα, εφαρμόζοντας το δόγμα «νόμος και τάξη» για λογαριασμό της ελίτ και των δανειστών, εντείνοντας την πολιτική οικονομικής καταστροφής μεγάλων τμημάτων της κοινωνίας, επιβάλλοντας την κοινωνική υποταγή μέσα από το εκβιαστικό δίλλημα «μνημόνιο ή χάος» και διώκοντας αμείλικτα κάθε απόπειρα αντίδρασης στα σχέδιά της.
Όμως, ο σπόρος του εμφυλίου που έσπειρε το σύστημα με την κρίση του και καλλιέργησε το κράτος και η δεξιά πτέρυγα του καθεστώτος με την ανοχή όλων των καθεστωτικών πολιτικών τάσεων, δεν τελειώνει με τη δίωξη ενάντια στη Χρυσή Αυγή. Θα συνεχιστεί και θα ενταθεί καθώς η κρίση θα βαθαίνει, η κοινωνική δυσαρέσκεια και οργή θα αυξάνεται, τα φασιστικά στοιχεία θα βρίσκονται στους δρόμους για να την αξιοποιούν και το καθεστώς με πρωτοπόρο την κυβέρνηση θα επιβάλει η ίδια ένα καθεστώς φασιστικοποίησης της κοινωνικής βάσης καθώς θα επιδιώξει να αντικαταστήσει τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής με τα τάγματα εφόδου του κράτους, να εφαρμόσει πολιτικές πολεμικές ενάντια σε κάθε μορφή δράσης που στρέφεται ενάντια στις επιλογές της, που στρέφεται ενάντια στους θεσμούς και τις πολιτικές της σύγχρονης κυριαρχίας, ιδίως όταν αυτή υπερβαίνει τα όρια της διαμαρτυρίας. Αυτός ο εμφύλιος θα συνεχιστεί και θα ενταθεί καθώς οι κυβερνήσεις θα συνεχίζουν να καλλιεργούν με μεγαλύτερη από πριν ένταση την κύρια κοινωνική τάση που απαιτεί κάθε εμφύλιος για να αναπτυχθεί και που έθρεψε και τους νεοναζί: τη μεταφορά της κοινωνικής δυσαρέσκειας και οργής που γεννά η κρίση προς τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα ώστε ο φτωχός να στρέφεται ενάντια στον πιο φτωχό, ο αδύνατος ενάντια στον πιο αδύνατο, με το σύστημα να μένει στο απυρόβλητο. Αυτή υπήρξε εξ’ άλλου και η βασική καθεστωτική πολιτική τάση που εκπορεύτηκε από όλες τις κυβερνήσεις και εκμεταλλεύτηκε η Χρυσή Αυγή: Για την ανεργία ευθύνονται οι μετανάστες στους οποίους επιτίθεται η αντιπροσωπευτική δημοκρατία συλλαμβάνοντας, βασανίζοντας, φυλακίζοντας, δολοφονώντας, απελαύνοντας και η Χρυσή Αυγή τρομοκρατώντας, ξυλοκοπώντας, δολοφονώντας, συχνά κατόπιν παραγγελιών επί πληρωμή από ντόπιους επιχειρηματίες. Για την πολιτική και κοινωνική αποσταθεροποίηση ευθύνονται οι αναρχικοί, οι κομμουνιστές, οι αριστεροί, τους οποίους η αντιπροσωπευτική δημοκρατία καταγγέλλει, ξυλοκοπάει στις διαδηλώσεις, βασανίζει, συλλαμβάνει, φυλακίζει και η Χρυσή Αυγή επιτίθεται με ρόπαλα και μαχαίρια στους δρόμους, απειλεί με τη μαζική εξόντωσή τους, δολοφονεί. Για την ανεργία ευθύνεται ο συνδικαλισμός που εμποδίζει την εργασία να γίνει «πιο ανταγωνιστική» αποτρέποντας τις επενδύσεις όπως καταγγέλλουν οι κυβερνώντες, και η Χρυσή Αυγή αναλαμβάνει για τον ίδιο λόγο να εκκαθαρίσει τις εργατικές περιοχές από το συνδικαλισμό με την βία και την τρομοκρατία.
Τα θεμέλια για το νέο εμφύλιο τα έβαλαν όλες οι κυβερνήσεις και συνέβαλαν όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα χωρίς εξαίρεση στηρίζοντας ένα σύστημα που το ίδιο γεννά τον φασισμό και τον θρέφει με τις κρίσεις του. Ένα σύστημα που χρειάζεται τα ναζιστικά μορφώματα κάθε εποχή που η πολιτική και κοινωνική του ισορροπία χάνεται, που η σταθερότητά του απειλείται. Τον φασισμό τον χρειάζεται το σύστημα του καπιταλισμού για τη βίαιη διατήρηση της κοινωνικής υποταγής τις περιόδους που οι κρίσεις σαπίζουν τα θεμέλιά του και η κοινοβουλευτική δημοκρατία χρεοκοπεί καθώς χρεώνεται πολιτικά την κρίση και επιχειρεί να διασώσει την καθεστωτική σταθερότητα. Τον φασισμό τον γεννά το ίδιο το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα για να αντιμετωπίσει την πολιτική και κοινωνική χρεοκοπία του.
Ο φασισμός συγκεντρώνει και αναδεικνύει τα πιο άθλια ένστικτα του ανθρώπου, τα πιο ποταπά κοινωνικά χαρακτηριστικά σε περιόδους έντονης φτώχειας και κοινωνικών κρίσεων. Ποτίζει με το μίσος τις κοινωνίες, ένα μίσος που στρέφεται ενάντια στους πιο αδύναμους. Φέρνει στην επιφάνεια τα πιο απεχθή ανθρώπινα στοιχεία σε κοινωνίες παρηκμασμένες, τσακίζοντας την ταξική και κοινωνική αλληλεγγύη των προλετάριων. Διαλύει κάθε κοινωνικό δεσμό και επιβάλει το κράτος ως το μόνο συνδετικό κρίκο μεταξύ των ανθρώπων. Είναι ο απόλυτος εκφραστής της βίαιης εξουσίας του κράτους και του καπιταλισμού όταν υπονομεύεται η συναίνεση στο σύστημα.
Τον φασισμό στην σύγχρονη Ελλάδα τον γέννησε και τον εξέθρεψε το ίδιο το κεφάλαιο και στον πολιτικό του φορέα, τη Χρυσή Αυγή, είδε τη νέα και άφθαρτη πολιτική εφεδρεία που θα το στήριζε όταν θα χρεοκοπούσαν τα υπόλοιπα κοινοβουλευτικά κόμματα. Το ίδιο το σύστημα που την ανέδειξε, το ίδιο και την καρατόμησε από τη στιγμή που ήταν αδύνατο πλέον να συγκαλύψει το ναζιστικό και βαθιά εγκληματικό της χαρακτήρα και η κοινωνική απαίτηση για αντιμετώπιση του φασισμού έγινε απειλητική για το ίδιο το καθεστώς. Γιατί ήταν τόσο απροκάλυπτη τόσο καιρό η συγκάλυψη, η στήριξη ακόμα και η βοήθεια προς τους νεοναζί από την οικονομική και πολιτική εξουσία, που μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και όλα όσα αυτή έφερε στην επιφάνεια, κατέστησε αναπόφευκτη την ανάγκη για την καρατόμηση της Χρυσής Αυγής, αφού υπονομευόταν η κυβερνητική σταθερότητα και εξουσία. Αν δεν έδινε την εντολή ο Σαμαράς να χτυπηθεί η Χρυσή Αυγή, θα κατέληγε και ο ίδιος στον κάδο των αχρήστων του συστήματος.
Η Χρυσή Αυγή ενώ πριν το ξέσπασμα της κρίσης αποτελούσε μια περιθωριακή ολιγομελή ομάδα, μετά την κρίση και ενώ αυτή βαθαίνει συνεχώς και πλήττει όλο και ευρύτερα στρώματα του πληθυσμού φέρνοντας στην Ελλάδα τη μεγαλύτερη ύφεση στην παγκόσμια ιστορία μετά από αυτή της δεκαετίας του ’30, φέρνοντας όλο και μεγαλύτερες απώλειες εισοδήματος, καταστρέφοντας μεγάλα τμήματα του πληθυσμού και προκαλώντας τη μεγαλύτερη κοινωνική κρίση στον τόπο σε καιρό ειρήνης, τα ποσοστά του φασιστικού κόμματος ανέβηκαν. Η ακριβής χρονική περίοδος που απέκτησε μεγάλα ποσοστά ψήφων συμπίπτει με την μεγάλη κάμψη των κοινωνικών αντιστάσεων ενάντια στο μνημόνιο, την πολιτική της τρόικας και την κυβέρνηση.
Η δύναμη που απέκτησε, πέρα από τη στήριξη τμήματος των μικρομεσαίων στρωμάτων και των μικροϊδιοκτητών, τα οποία βλέπουν ως κύρια απειλή τους φτωχούς μετανάστες, αποδίδουν τις ευθύνες της κρίσης αποκλειστικά στους πολιτικούς, πιστεύουν στις ψεύτικες δημαγωγίες των νεοναζί ενάντια στο μνημόνιο και τους τοκογλύφους δανειστές και έχουν πιστέψει τη νεοναζιστική προπαγάνδα ότι η Χρυσή Αυγή είναι ο μόνος πολιτικός παράγοντας που «μπορεί να τιμωρήσει του υπαίτιους της κρίσης», οφείλεται στην στήριξη που της παρέχει τμήμα του ελληνικού κεφαλαίου.  Μεσαίοι αλλά και μεγάλοι επιχειρηματίες, όπως και εφοπλιστές στήριξαν οικονομικά τους χρυσαυγίτες που ως αντάλλαγμα θα πρόσφεραν -και ως ένα βαθμό το έκαναν πράξη- την προστασία των αφεντικών από την πάσης φύσεως πολιτική και κοινωνική απειλή, η οποία και μπορεί να υπονομεύσει τα ήδη πληττόμενα από την κρίση συμφέροντα και κέρδη τους. Και αυτή η οικονομική στήριξη που είναι η μόνη που εξηγεί τις δαπανηρές υποδομές που διατηρούσε, τις δράσεις της και τα «φιλανθρωπικά» συσσίτια μέσω των οποίων αποσπούσε τη στήριξη των πιο εξαθλιωμένων οικονομικά αλλά, κυρίως, ηθικά κομματιών της κοινωνίας -πέρα από τις μαστροπείες, το εμπόριο όπλων, την προστασία ως μπράβοι σε επιχειρήσεις-, διαφάνηκε μέσα από τη στάση που κράτησαν παράγοντες του ελληνικού κεφαλαίου στηρίζοντας εμμέσως πλην σαφώς την οργάνωση μέσα από τηλεοπτικά μέσα που ελέγχουν ή αξιοποιώντας τους τραμπούκους της ως ομάδα κρούσης ενάντια σε οργανωμένους εργάτες και συνδικάτα, όπως έκαναν οι εφοπλιστές. Ότι η νεοναζιστική οργάνωση παρείχε υπηρεσίες προς τους εφοπλιστές ομολόγησαν εξ’ άλλου εμμέσως πλην σαφώς βουλευτές της λίγο πριν την επίθεση στο Πέραμα εναντίον μελών του ΠΑΜΕ, δημοσιοποιώντας τη διάθεση των νεοναζί να εκκαθαρίσουν τα σωματεία προκειμένου να μπορεί το εφοπλιστικό κεφάλαιο να δρα ανενόχλητο. Παράλληλα μέσα από τις διώξεις, τη βία και την τρομοκρατία που ασκούσαν στους μετανάστες για να εγκαταλείψουν την Ελλάδα και να καλυφθούν οι θέσεις εργασίας από Έλληνες με τα ίδια μεροκάματα πείνας που έπαιρναν οι μετανάστες, στήριζε και παγίωνε το καθεστώς εργασιακής δουλείας και στυγνής εκμετάλλευσης.
Σε πρακτικό επίπεδο και μέσω της δράσης της προωθούσε απροκάλυπτα την βασική οικονομική πολιτική της τρόικας και κυρίως της γερμανικής εκδοχής της, που θέλει την εσωτερική υποτίμηση μέσω της μείωσης των αποδοχών των εργαζομένων, την απαξίωση της εργασίας μέσω της παγίωσης των υπαρχουσών συνθηκών άγριας εκμετάλλευσης, την εσωτερική υποβάθμιση μέσω της ισοπέδωσης ολόκληρων τμημάτων του πληθυσμού να αποτελούν τα βασικά στοιχεία για την αντιμετώπιση των ελλειμμάτων, τη μείωση του εξωτερικού δανεισμού για τις επιχειρήσεις, την άντληση κερδών, την οικονομική ανάκαμψη. Το γεγονός ότι τμήμα του μεγάλου κεφαλαίου στήριξε τη Χρυσή Αυγή διατυμπάνιζαν μέσα από τη στάση τους πολλά ΜΜΕ δίνοντας το βήμα να εκφράζουν τις φασιστικές τους θέσεις, μετατρέποντας τα δολοφονικά τάγματα εφόδου σε «ελκυστικούς ακτιβιστές», νομιμοποιώντας και προπαγανδίζοντας τον ρόλο τους ως εγγυητές της καθεστωτικής σταθερότητας. Γι’ αυτό τους προόριζε το κεφάλαιο και το διαμήνυε μέσω των πιο ακραία φιλομνημονιακών (και απροκάλυπτων υποστηρικτών της γερμανικής οικονομικής πολιτικής στη χώρα) δημοσιογραφικών του παπαγάλων, μέσα από δηλώσεις όπως: «μια σοβαρότερη Χρυσή Αυγή θα μπορούσε να υποστηρίξει μια συντηρητική συμμαχία , αφού ο εθνικισμός δεν είναι ντροπή». Μόνο που η Χρυσή Αυγή δεν έδειξε την απαιτούμενη σοβαρότητα και υπέστη τις συνέπειες. Ή μάλλον, έκανε κατάχρηση της δύναμης που απέκτησε, των προνομίων και της κάλυψης που της παρείχε το σύστημα. Και όπως ήταν φυσικό, μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα όλοι οι δημοσιογράφοι «ανακάλυψαν ξαφνικά» τι πραγματικά σημαίνει Χρυσή Αυγή και όλοι έκαναν με περισσή υποκρισία τους έκπληκτους μπροστά στην εγκληματική, τη δολοφονική φύση της νεοναζιστικής οργάνωσης.
Πέρα λοιπόν, από τα «χαρτζιλίκια» που τους παρείχαν μικροέμποροι για τις υπηρεσίες τους στην «δραστική αντιμετώπιση» των φτωχών μεταναστών που φτάνει ως την φυσική εξόντωσή τους, η ναζιστική αυτή συμμορία για να δυναμώσει στηρίχτηκε κυρίως στο ίδιο το κεφάλαιο, για το οποίο έδρασε ως πληρωμένος τραμπούκος και τρομοκράτης. Αυτό έχει δείξει και η ιστορία του φασισμού. Όλα τα φασιστικά κόμματα στηρίχτηκαν από το μεγάλο κεφάλαιο των χωρών που αναπτύχθηκαν σε περιόδους που η συστημική κρίση διέκοπτε βίαια τη διαδικασία συσσώρευσης. Η αναγκαιότητα για πλήρη επιβολή της κοινωνικής και ταξικής ειρήνης για την δραστική και άμεση εφαρμογή των επιταγών των κεφαλαιοκρατών, και όσον αφορά την εποχή του μεσοπολέμου, η αναγκαιότητα για την πάταξη του κομμουνιστικού κινδύνου, κατέστησε υποχρεωτική για τις εθνικές άρχουσες οικονομικά τάξεις τη στήριξη του φασισμού. Ιστορικά ο φασισμός στα πρώτα στάδιά του υιοθετεί μια φιλολαϊκή ρητορική, στρέφεται ενάντια στην κοινοβουλευτική δημοκρατία και καταγγέλλει την τάξη των πλουσίων, αποσπώντας τη στήριξη μέρους των κοινωνικών στρωμάτων που πλήττονται περισσότερο από τις οικονομικές κρίσεις. Αυτά μέχρι να κατακτήσουν την εξουσία και να επιβάλουν την πλήρη φασιστικοποίηση του κράτους και της κοινωνίας, αφού μετά αποκαλύπτεται ο ιστορικός τους ρόλος που είναι η επιβολή μέσω της ωμής βίας, των μαζικών εκκαθαρίσεων και των εκτελέσεων, των απαιτήσεων των κεφαλαιοκρατών για την επανεκκίνηση της διαδικασίας συσσώρευσης ενσωματώνοντας βίαια στο κόμμα τους κάθε εξουσία και κοινωνική δραστηριότητα, καταλύοντας το σύστημα της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και εφαρμόζοντας ένα μοντέλο κρατικού παρεμβατισμού στην οικονομία με τις απαραίτητες ρυθμίσεις και δράσεις για τη στήριξη του κεφαλαίου και με την παράλληλη διασφάλιση της εργασιακής τρομοκρατίας για την αποδοχή από τους εργαζόμενους των πιο σκληρών όρων εκμετάλλευσης.  Η επίκληση της «εθνικής ανάτασης και αξιοπρέπειας» δεν αφορά σε τίποτα άλλο πέρα από την δημιουργία ενός ισχυρού φασιστικού κράτους που θα υπηρετεί τα συμφέροντα μιας ισχυρής άρχουσας οικονομικά τάξης, ακόμα και αν αυτό απαιτεί μαζικές δολοφονίες και πολέμους. Και αν σε άλλες περιπτώσεις ο φασισμός στηρίχθηκε και υπηρέτησε το εθνικό κεφάλαιο των αντίστοιχων χωρών (Γερμανία, Ιταλία) σε περιόδους έντονης ιμπεριαλιστικής διαμάχης και ενώ η διαδικασία της παγκοσμιοποίησης αναστελλόταν λόγω του αυξημένου ανταγωνισμού στο εσωτερικό της καπιταλιστικής άρχουσας τάξης, στην Ελλάδα όπου ποτέ δεν δημιουργήθηκε εθνική αστική τάξη, ο φασισμός ανέκαθεν υπηρετούσε ξένες πολιτικές και οικονομικές δυνάμεις, αποτελούσε ένα εργαλείο για την προάσπιση των συμφερόντων κάποιας μεγάλης δύναμης με βασική αποστολή την επιβολή της καθεστωτικής σταθερότητας μέσω της φασιστικοποίησης της κοινωνίας και της εξάλειψης του εσωτερικού εχθρού. Αν υποθέσουμε λοιπόν, ότι η Χρυσή Αυγή κατάφερνε κάποια στιγμή να πάρει την εξουσία και να δημιουργήσει το πολυπόθητο για αυτή φασιστικό κράτος, αυτό δεν θα ήταν τίποτα περισσότερο από έναν υπηρέτη τμήματος της υπερεθνικής ελίτ με σχέσεις συμφέροντος στην Ελλάδα και θα έπαιζε το ρόλο της «σιδερένιας γροθιάς» του κεφαλαίου ενάντια στους προλετάριους.

Αυτή που φέρει μεγάλη ευθύνη για την ενίσχυση της Χρυσής Αυγής είναι η Νέα Δημοκρατία. Η δεξιά πτέρυγα του πολιτικού συστήματος έχει στραφεί σε μεγάλο βαθμό προς την ακροδεξιά πολιτική πρακτική βλέποντας τις ενισχυτικές τάσεις των νεοφασιστών που οφείλονταν τόσο στην από τα κάτω στήριξή τους όσο και στην από την οικονομική ολιγαρχία πριμοδότησή τους. Μεγάλο τμήμα των δεξιών ψηφοφόρων στράφηκαν στη Χρυσή Αυγή ξεθάβοντας τα φασιστικά τους χαρακτηριστικά που είχαν κρύψει καθ’ όλη την περίοδο της «συστημικής σταθερότητας» και της «οικονομικής ευμάρειας». Την επικύρωση του εμφυλίου την έδωσαν με την ψήφο τους οι χιλιάδες ψηφοφόροι που ψήφισαν τους νεοναζί, δίνοντάς τους τη νομιμοποίηση να τρομοκρατούν και να δολοφονούν, πολλοί εκ των οποίων είχαν σχέσεις οικονομικού συμφέροντος με την οργάνωση. Η φασιστική στροφή ενός τμήματος της κοινωνίας και η εντεινόμενη αποσταθεροποίηση του πολιτικού κατεστημένου λόγω της υποταγής του στις εντολές των πιστωτών της χώρας, επανέφεραν και τη ΝΔ στα χαρακώματα του εμφυλίου, καθώς υιοθέτησε τη μια μετά την άλλη τις πολιτικές κατευθύνσεις της Χρυσής Αυγής κάνοντάς τες νόμους του κράτους, είτε αυτές αφορούσαν το κυνήγι των μεταναστών και τη σκλήρυνση της πολιτικής στο μεταναστευτικό είτε αφορούσε στην καταστολή απέναντι σε δράσεις και πρακτικές εκτός καθεστωτικών πλαισίων, ενώ στήριζε σιωπηρά την καθημερινή τρομοκρατία των νεοναζί στους δρόμους, στην οποία και συνέδραμαν απροκάλυπτα οι αστυνομικές δυνάμεις.
Η ένταση της ακροδεξιάς στροφής της εκλογικής βάσης της ΝΔ, η φανερή υποστήριξη των φασιστών από τμήμα της ελληνικής ολιγαρχίας, η προσχώρηση σημαντικού μέρους των κρατικών μηχανισμών στην φασιστική παράταξη, η προοπτική της χρεοκοπίας του μεσαίου πολιτικά χώρου και τα οικονομικά αδιέξοδα της κρίσης και των μνημονιακών πολιτικών, άνοιξαν και τη συζήτηση για συνεργασία της ΝΔ με τους νεοναζί στις επόμενες εκλογές.
Το κοινό παρελθόν φυσικά, είναι αυτό που τους ένωσε για μια ακόμη φορά στην ελληνική ιστορία. Για δεκαετίες από τον μεσοπόλεμο ως και τον εμφύλιο που ακολούθησε τη ναζιστική γερμανική κατοχή, η δεξιά παράταξη του συστήματος ήταν ταυτισμένη με την ακροδεξιά φασιστική πτέρυγα του καθεστώτος. Πραξικοπήματα, διωγμοί, διώξεις, τρομοκρατία, πολιτικές δολοφονίες, κυριαρχούν στην ιστορία της δεξιάς και των κυβερνήσεων που σχημάτιζε σε όλη τη σύγχρονη ιστορία.
Η συνεργασία αυτή μέχρι πριν τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, φαινόταν να γίνεται υποχρεωτική για τη ΝΔ, καθώς οι μνημονιακές συνταγές που έχουν επιβληθεί από τους δανειστές όχι μόνο δεν έχουν φέρει τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα, αλλά έχουν φέρει σε οικονομικό αδιέξοδο την κυβέρνηση και οι πιθανοί συνεργάτες της στη δημιουργία νέου κυβερνητικού σχηματισμού έχουν εξαντληθεί. Για πολλούς μέσα στη ΝΔ όμως, δεν ήταν μια διέξοδος ανάγκης αλλά μια επιθυμητή εξέλιξη στην προοπτική δημιουργίας ενός διευρυμένου δεξιού συνασπισμού με εθνικιστικά χαρακτηριστικά μέσα από τον εναγκαλισμό με τα ακροδεξιά αδέλφια τους. Αυτή την ακροδεξιά τάση δεν την έκρυψε η ΝΔ και μέσα από στενούς συνεργάτες του Σαμαρά την εξέφραζε σε κάθε ευκαιρία. Και χαρακτηριστικό παράδειγμα ο σύμβουλος του Σαμαρά, Λαζαρίδης που με επιμέλεια και επιμονή διαμορφώνει εδώ και καιρό το εμφυλιοπολεμικό κλίμα προωθώντας τη δίωξη των αντικυβερνητικών θέσεων και πρακτικών, καθώς εντάσσει ακόμα και ένα καθεστωτικό κόμμα όπως ο Σύριζα στα πολιτικά άκρα, αλλά και ο Φ. Κρανιδιώτης -ακροδεξιό φιλοφασίζον στοιχείο όπως δείχνει το παρελθόν του με συμμετοχή σε εθνικιστική ομάδα- που δεν κάλυψε τα ακροδεξιά του χαρακτηριστικά λόγω της ενεργής παρουσίας του στην κυβέρνηση και ως προσωπικού συμβούλου του Σαμαρά. Αντιθέτως, ήταν αυτός που υπεράσπιζε δημοσίως τη Χρυσή Αυγή μέσα από δηλώσεις του σε εφημερίδα σε προηγούμενο χρόνο, υποστηρίζοντας ότι «η Χρυσή Αυγή στη χειρότερη περίπτωση κάνει αντιποίηση αρχής, ενίοτε πέφτει και καμία ψιλή, ήτοι έργω εξύβριση και σωματικές βλάβες. Οι εκατόμβες των μαχαιρωμένων αλλοδαπών υπάρχουν στην ευφάνταστη και βλακώδη προπαγάνδα της «προοδευτικιάς» δημοσιογραφίας», ενώ σε πρόσφατο εθνικιστικό παραλήρημά του στο διαδίκτυο και μετά τις συλλήψεις των βουλευτών της Χρυσής Αυγής δηλώνει μεταξύ άλλων πως τις «σφαίρες» του τις κρατάει για τον πραγματικό αντίπαλο και όχι για την Χρυσή Αυγή. Και αυτόν τον φασίστα των καλύπτει πλήρως ο Σαμαράς και η κυβέρνηση. Γι’ αυτό είναι πραγματικά γελοίο σήμερα ο Σαμαράς προσωπικά, το ακροδεξιό του επιτελείο και η κυβέρνηση αυτή να σηκώνει τα λάβαρα του «αντιφασισμού», τη στιγμή που η ίδια και ο Σαμαράς προσωπικά τη στήριζαν και την κάλυπταν πολιτικά και επιχειρησιακά. Και να μην ξεχνάμε πως δολοφονικά τάγματα εφόδου είχε και η ίδια η ΝΔ στα οποία ανήκε και ο νεοδημοκράτης Καλαμπόκας που δολοφόνησε τον καθηγητή Τεμπονέρα το 1991 όταν ο Σαμαράς ήταν υπουργός τότε Εξωτερικών. Και είναι εξίσου γελοίο αλλά και επικίνδυνο το γεγονός ότι όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα δείχνουν να στοιχίζονται πίσω από το «κοινό μέτωπο κατά της βίας» που εξήγγειλε η κυβέρνηση και που εκβιαστικά βάζει με το θεώρημα των «δύο άκρων», δεν έχει άλλο στόχο από την σύνθλιψη κάθε διάθεσης για μια ουσιαστική αντίσταση στις κυβερνητικές πολιτικές.
Το επόμενο μνημόνιο που ετοιμάζει η τρόικα διαμηνύεται από τα ευρωπαϊκά πολιτικά κέντρα εξουσίας ότι δεν θα έχει νέα μέτρα, αλλά θα συνοδεύεται από «όρους». Οι όροι αυτοί ως γνωστό θα αφορούν την πλήρη εκχώρηση κάθε περιουσιακού στοιχείου της χώρας σε ευρωπαϊκά κέντρα εξουσίας και συγκεκριμένα στις Βρυξέλλες. Ο Σαμαράς έχει προαναγγείλει στην ευρωπαϊκή και την αμερικάνικη πολιτική ελίτ την πολιτική αδυναμία της κυβέρνησής του να σηκώσει ένα τέτοιου είδους μνημόνιο και ότι επρόκειτο να απειληθεί πλέον σοβαρά η πολιτική σταθερότητα. Μπροστά σε αυτή την προοπτική και εν όψει του τρίτου μνημονίου η ΝΔ έβλεπε τη συνεργασία με τη Χρυσή Αυγή ως μια διέξοδο και το σχηματισμό κυβέρνησης με ψευτοπατριωτικά, ακόμα και «αντιμνημονιακά» συνθήματα για «άρνηση του ξεπουλήματος της χώρας στους δανειστές» και επαναδιαπραγμάτευση του νέου μνημονίου. Το σχήμα ΝΔ – Χρυσή Αυγή στο βαθμό που κατάφερνε να δημιουργηθεί αν δεν προηγείτο η δολοφονία του Παύλου Φύσσα και δεν ακολουθούσε η μεγάλη πολιτική πίεση που ασκήθηκε στη ΝΔ να δράσει εναντίον των νεοναζί, θα κατάφερνε μέσα από «πατριωτική» – φασιστική ρητορική αλλά και πολιτική να ολοκληρώσει τη διαδικασία εργασιακής εξόντωσης και οικονομικής ισοπέδωσης του μεγαλύτερου μέρους της κοινωνίας, στο όνομα της οικονομικής ανασυγκρότησης και της δημιουργίας πλεονάσματος στον προϋπολογισμό, απαραίτητης προϋπόθεσης για να βγει το ελληνικό κράτος ξανά στις αγορές για να δανειστεί. Και αυτό το σχηματισμό – εγγύηση για τη συνέχιση της καταστροφικής οικονομικής πολιτικής και τη διατήρηση της καθεστωτικής σταθερότητας την πριμοδοτούσαν οικονομικοί παράγοντες, αφού είχε γίνει αποδεκτή η πολιτική ατζέντα των νεοναζί, όχι όμως και οι πολύ ακραίες και κυρίως, απρόσεκτες πρακτικές τους, που θα μπορούσαν να αποσταθεροποιήσουν το καθεστώς. Μετά τις διώξεις εναντίον της Χρυσής Αυγής, της σύλληψης ηγετών και στελεχών της και την προφυλάκιση του αρχηγού της και άλλων δύο βουλευτών της, ο φασισμός δεν απαλείφεται φυσικά, καθώς και η Χρυσή Αυγή παρά τις όποιες απώλειες παραμένει ζώσα και κυρίως γιατί το πολιτικό πλαίσιο του φασισμού παραμένει αλώβητο. Το κράτος τώρα θα επιχειρήσει την ενσωμάτωση του φασισμού στο κράτος, την αποκατάσταση του κρατικού ελέγχου επί των ακροδεξιών τάσεων στην κοινωνία και την επιβολή μιας χούντας με σημαία την εξόντωση όσων εναντιώνονται στις κυβερνητικές πολιτικές, καθώς η κυβέρνηση έχει εξαγγείλει ότι θα χτυπήσει όχι μόνο αυτούς που στρέφονται βίαια ενάντια στο καθεστώς αλλά και αυτούς που «προτρέπουν σε πράξεις βίας» εναντίον του.

Όπως προείπαμε, η ενίσχυση του φασισμού στην εποχή μας ήταν απόρροια των οικονομικών και πολιτικών συνθηκών που ζούμε. Μόνο η από τα κάτω δράση ενάντια σε αυτή την εξέλιξη θα μπορούσε να ανακόψει από την αρχή αυτή την πορεία. Γι’ αυτό και ο σημαντικότερος παράγοντας που ευνόησε την άνοδο της φασιστικής συμμορίας των χρυσαυγιτών και την ισχυροποίηση του φασιστικού ρεύματος ήταν η απουσία ενός ισχυρού επαναστατικού κινήματος που θα στήριζε και θα ενίσχυε την ταξική και κοινωνική αλληλεγγύη στον αντίποδα της πιο άγριας μορφής κοινωνικού ανταγωνισμού που φέρνει η κρίση και που ενίσχυσε η Χρυσή Αυγή, που θα διέλυε το φόβο για μια ουσιαστική μάχη ενάντια στις καθεστωτικές πολιτικές, φόβο που αξιοποίησαν προς όφελός τους οι φασίστες, που δεν θα άφηνε την παραίτηση και την ηττοπάθεια να βρει έδαφος στους κοινωνικά αδύναμους, στοιχεία που επίσης ευνοούν την άνοδο του φασισμού.  Μόνο αυτό στην εποχή μας θα μπορούσε να είναι το ανάχωμα στην ισχυροποίησή του. Και μόνο αυτός ο παράγοντας μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την παρουσία και τη δράση τέτοιων φασιστικών μορφωμάτων, τώρα και στο μέλλον.  Γιατί ακόμα και αν υποθέσουμε πως η Χρυσή Αυγή έχει υποστεί σοβαρότατο και μη αναστρέψιμο πολιτικό πλήγμα, η προοπτική της συνέχισης της κρίσης και της ύφεσης στην Ελλάδα που όλο και βαθαίνει και αναμένεται να φτάσει το 23% στο τέλος του 2013, οι αυξητικές τάσεις στην ανεργία που σήμερα ήδη έχουν ξεπεράσει και τις πλέον απαισιόδοξες προβλέψεις και θα φτάσει το 31,5% το 2014 με τάσεις ραγδαίας ανόδου τα επόμενα χρόνια, η προοπτική της οριστικής χρεοκοπίας και εξαθλίωσης ακόμα περισσότερων ανθρώπων που ανήκουν στα χαμηλά κοινωνικά στρώματα, και στο βαθμό μάλιστα που εξακολουθεί να κυριαρχεί η πολιτική σύγχυση στα τμήματα αυτά της κοινωνίας που πλήττονται περισσότερο από την κρίση για τα αίτιά της, τους υπεύθυνους και τα μέσα ξεπεράσματός της, θα ενισχύσουν ξανά τα φασιστικά αποβράσματα καθώς θα επιδιώξουν μέσω του ίδιου ή διαφοροποιημένου μηχανισμού, να κεφαλαιοποιήσουν πολιτικά τις συνθήκες. Αυτό βέβαια, αν καταφέρουν να περάσουν τη φουρτούνα και να αποφύγουν το ολοκληρωτικό ναυάγιο, το οποίο είναι πολύ πιθανό να προκαλέσει περισσότερο ακόμα και από αυτό καθαυτό το χτύπημα που δέχτηκαν, η γλοιώδης στάση των στελεχών της και κυρίως του θλιβερού αρχηγού της, του Μιχαλιολιάκου, που δήλωσε μετάνοια και αποκήρυξε τα πάντα. Ίσως στο μέλλον μια νέα εκδοχή οργάνωσης των φασιστών, πιο προσεκτικά διαχωρισμένης από τις βίαιες φασιστικές πρακτικές, να μπορέσει να παίξει ρόλο στην κεντρική καθεστωτική πολιτική.  Όμως, περισσότερο από βέβαιο είναι πως από εδώ και μπρος το δόγμα «νόμος και τάξη» που θα επιβάλει το κράτος θα φέρει με τους όρους της καθεστωτικής νομιμότητας τον κοινωνικό εκφασισμό και θα χτυπήσει αμείλικτα, όπως διαβεβαίωσε ο ίδιος ο Σαμαράς, κάθε πολιτική κίνηση που θα στρέφεται ενάντια στο καθεστώς και τη νομιμότητα βαφτίζοντας ως «τάγματα εφόδου» τις συλλογικές δράσεις ανατρεπτικού αγώνα. Η δημιουργία ενός επαναστατικού κινήματος εδώ και τώρα γίνεται όσο ποτέ άλλοτε επιτακτική ανάγκη όχι μόνο για την αντιμετώπιση του φασιστικού φαινομένου, αλλά κυρίως για την αντιμετώπιση του ίδιου του καθεστώτος που θα εκφασίζεται όλο και περισσότερο. Και ένας μεγάλος ριζοσπαστικός αγώνας ενάντια στο οικονομικό και πολιτικό καθεστώς είναι σίγουρα ο αποτελεσματικότερος παράγοντας που θα μπορούσε να φράξει το δρόμο τόσο στον καθεστωτικό ολοκληρωτισμό όσο και στον φασισμό.
Ίσως μια αυτοκριτική ματιά να βοηθούσε όχι μόνο ως απολογισμός της μέχρι τώρα δράσης -ή της μη δράσης- αλλά κυρίως ως εφαλτήριο για αυτό που θέλουμε να μετεξελιχτούμε, ως στοιχείο βοηθητικό για τη διαμόρφωση του επαναστατικού κινήματος. Ας δούμε πρώτα απ’ όλα τις δικές μας ευθύνες για την άνοδο του φασισμού, που ήρθε ως αποτέλεσμα της απουσίας ενός ισχυρού ριζοσπαστικού αγώνα και της αποδυνάμωσης των κοινωνικών αντιστάσεων, ας δούμε τις δικές μας ευθύνες για την άσχημη εξέλιξη που ζήσαμε και που αντί να διεξάγεται ένας συνεχής ανατρεπτικός αγώνας στους δρόμους από τους επαναστάτες με τη συμμετοχή και τη στήριξη μεγάλου τμήματος της κοινωνίας απειλώντας πραγματικά την καταστροφική πολιτική των κυβερνήσεων και το καθεστώς, παρέλαυναν τα τάγματα εφόδου των νεοναζί, έκαναν επιδρομές, χτυπούσαν, τρομοκρατούσαν, δολοφονούσαν σε δρόμους που κυριαρχούσε ο φόβος και η σιωπή. Και απέναντι σε αυτή τη διάχυτη βία και τρομοκρατία των φασιστών, όπως και την πολιτική διείσδυσή τους στην κοινωνία και την μέχρι πρότινος εξοικείωση και ως ένα βαθμό αποδοχή της δράσης της από σημαντικό τμήμα της κοινωνίας, κανένας ουσιαστικός μαχητικός κοινωνικός-πολιτικός φραγμός δεν υψώθηκε που να καταφέρει να επιφέρει κόστος στους φασίστες, κόστος τόσο σε πολιτικό όσο και κοινωνικό επίπεδο. Και αυτό είναι ζήτημα των πραγματικά αντικαθεστωτικών πολιτικών τάσεων, των αναρχικών, των αντικαπιταλιστών, των ανένταχτων κομμουνιστών. Και στο βαθμό που την άνοδο των φασιστών στην πραγματικότητα μόνο ένα ισχυρό επαναστατικό κίνημα μπορούσε να ανακόψει, ας δούμε ως αναρχικοί τις δικές μας ευθύνες που δεν έχουμε μέχρι τώρα καταφέρει να δημιουργήσουμε αυτό το κίνημα.
Όταν η συστημική κρίση άρχισε να εκδηλώνεται, δείχνοντας ολοφάνερα τις τεράστιες κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές που θα ακολουθούσαν, αλλά και τις ευκαιρίες που ανοίγονται μπροστά μας, πολλοί εθελοτυφλούσαν μιλώντας για «πλασματική κρίση», για «σχέδιο του συστήματος». Αυτό ήταν μια σημαντική αιτία για να τους βρει ανέτοιμους πολιτικά ο μεγάλος σεισμός της κρίσης που ακολούθησε. Και όταν έγινε τελικά αντιληπτό ότι πρόκειται για ουσιαστική και όχι τεχνητή κρίση, πολλοί προεξοφλούσαν την φασιστικοποίηση του καθεστώτος, ως απάντηση στη θέση που είχαμε και εμείς ως Επαναστατικός Αγώνας ότι οι κρίσεις δημιουργούν ευκαιρίες για την εντατικοποίηση και τη ριζοσπαστικοποίηση του αγώνα, δημιουργούν τις αντικειμενικές συνθήκες για την καθεστωτική ανατροπή. Ο ολοκληρωτισμός που ακολουθεί τις συστημικές κρίσεις, έρχεται και νικά μόνο ενώ απουσιάζουν τα επαναστατικά κινήματα που θα τον πολεμήσουν. Και τα επαναστατικά κινήματα δεν μπορούμε να περιμένουμε την κοινωνία να τα δημιουργήσει. Αν δεν τα συγκροτήσουν οι επαναστάτες δεν θα το κάνει κανείς.
Το να προεξοφλούμε ότι ο ολοκληρωτισμός θα είναι αναπόφευκτος, καταθέτουμε στην ουσία την ανυπαρξία βούλησης να αδράξουμε την ευκαιρία για αντεπίθεση στο καθεστώς, τη στιγμή που αυτό αποκαλύπτει πόσο σάπιο και πόσο επιρρεπές είναι σε κάθε αποσταθεροποιητικό πολιτικό παράγοντα. Προεξοφλούμε ότι δεν υπάρχει η βούληση να μπούμε μπροστά σε ένα αγώνα που θα καταφέρει να διαμορφώσει τις υποκειμενικές συνθήκες για την Επανάσταση. Γιατί το σύστημα μας προσφέρει την ευκαιρία διαμορφώνοντας τις αντικειμενικές συνθήκες για την ανατροπή του, αλλά οι ανατρεπτικές, οι επαναστατικές δυνάμεις είναι αυτές που οφείλουν να διαμορφώσουν τις υποκειμενικές συνθήκες που θα φέρουν αυτή την ανατροπή. Έτσι κι αλλιώς είναι γνωστό από την ιστορία του καπιταλισμού πως αυτός δεν πρόκειται να καταρρεύσει ποτέ από μόνος του, όσο βαθιά και μακροχρόνια είναι η κρίση που περνά.
Όπως έχουμε πει πολλές φορές στο παρελθόν σε κείμενα και δημόσιες τοποθετήσεις μας, η κρίση δημιουργεί έντονη πολιτική και κοινωνική ρευστότητα καθώς το καθεστώς απονομιμοποιείται στις συνειδήσεις των περισσότερων ανθρώπων και η κοινοβουλευτική δημοκρατία κλονίζεται λόγω της συνυπευθυνότητάς της στην κρίση αυτή και λόγω των χειρισμών της για τη σωτηρία του. Δημιουργείται μια ρευστή πολιτική κατάσταση και μεγάλα τμήματα της κοινωνίας παύουν να εμπιστεύονται τα μέχρι πρότινος κυρίαρχα καθεστωτικά κόμματα, κάποια εκ των οποίων απειλούνται με εξαφάνιση (ΠΑΣΟΚ). Αυτή τη ρευστότητα εξάλλου αποτυπώνει και η όλη ιστορία με τη Χρυσή Αυγή, καθώς ένα κυβερνητικό κόμμα, όχι μόνο εγκαταλείπει την προοπτική της συνεργασίας με αυτήν, αλλά από τη μια στιγμή στην άλλη και λόγω των επαπειλούμενων πολιτικών και κοινωνικών αναταράξεων μετατρέπεται σε διώκτη της.
Το πολιτικό κενό που γεννά η εγκατάλειψη του καθεστωτικού πολιτικού κέντρου από μεγάλο τμήμα της κοινωνίας, ευνοεί τόσο την ισχυροποίηση φασιστικών ακροδεξιών μορφωμάτων, όσο και τις αντικαθεστωτικές τάσεις στην αριστερά. Αυτή η τάση που θα καταφέρει να επωφεληθεί περισσότερο αυτού του κενού θα είναι αυτή που θα βρει τα σημαντικότερα ερείσματα στην κοινωνική βάση. Το πόσο τελικά θα ενισχυθούν οι ανατρεπτικές διαθέσεις στην κοινωνία, το αν θα μπορέσει να γίνει ευρεία η διάθεση στην κοινωνική βάση, στους προλετάριους για έναν γενικευμένο αντικαθεστωτικό αγώνα, είναι αποκλειστικά και μόνο ευθύνη των επαναστατικών πολιτικών δυνάμεων. Και επειδή υπάρχει πάντα ισχυρή διαλεκτική σχέση μεταξύ των δρώντων πολιτικά χώρων στην κοινωνία, είναι αναπόφευκτο η ισχυροποίηση ενός επαναστατικού πόλου να παρεμποδίζει και να δυσκολεύει την ανάπτυξη του φασισμού, ο οποίος και στην ελληνική περίπτωση βρήκε ελεύθερο πολιτικό έδαφος να καλλιεργηθεί και να αναπτυχθεί, αξιοποιώντας στο έπακρο τις ευκαιρίες που του δόθηκαν λόγω της κρίσης και των επιπτώσεών της στην κοινωνία.
Το δρόμο προς την κατεύθυνση της φασιστικοποίησης ενός σημαντικού τμήματος της κοινωνίας τον αφήσαμε εμείς ορθάνοιχτο για τους φασίστες. Εξάλλου ποτέ στην ιστορία ο φασισμός δεν πολεμήθηκε μέσα από τα θεσμικά όργανα του ίδιου του κράτους και θα ήταν μεγάλη πλάνη να πιστεύουμε ότι αυτό θα γίνει τώρα. Και πώς θα μπορούσε να γίνει αυτό άλλωστε αφού ο φασισμός είναι γέννημα θρέμμα του ίδιου του καπιταλισμού, είναι η ιδεολογία και πρακτική του ολοκληρωτισμού του κράτους;
Ιστορικά ποτέ οι δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις δεν στάθηκαν εμπόδιο στην επέλαση του φασισμού παρά μόνο ο ένοπλος λαός και οι επαναστάτες. Στην Ιταλία η ένοπλη μαζική οργάνωση Arditi de Popolo, στην οποία συμμετείχαν σοσιαλιστές και αναρχικοί αντιπαρατέθηκε με τα όπλα στους μελανοχίτωνες του Μουσολίνι και παρ’ ολίγο να ματαιώσει την κατάληψη της εξουσίας από τους φασίστες. Αντίθετα στην Γερμανία όπου ο Χίτλερ και οι ναζί κέρδισαν τις εκλογές του 1933 χωρίς να έχουν αυτοδυναμία, ο πρόεδρος της χώρας στρατάρχης Χίντεμπουργκ τελικά έχρισε τον Χίτλερ καγκελάριο και η κατάληψη της εξουσίας από τους ναζί πραγματοποιήθηκε χωρίς καμία αντίσταση, χωρίς να αντισταθεί το ΓΚΚ το μαζικότερο κομμουνιστικό κόμμα της  Ευρώπης, ενώ τη μοναδική πράξη αντίστασης, τον εμπρησμό του Ράιχσταγκ, η επίσημη αριστερά την κατήγγειλε ως προβοκάτσια των ίδιων των ναζί. Στην Ισπανία οι αναρχικοί οι οποίοι εχθρεύονταν το ίδιο τόσο την αντιπροσωπευτική δημοκρατία όσο και τον φασισμό, ήταν η μοναδική πολιτική δύναμη που με τα όπλα κατέστειλε το πραξικόπημα του Φράνκο στη μισή ισπανική επικράτεια, ενώ η εκλεγμένη κυβέρνηση του Λαϊκού Μετώπου όταν εκδηλώθηκε το πραξικόπημα, πρόσφερε υπουργεία στους πραξικοπηματίες ως απάντηση. Τελικά ο Φράνκο χρειάστηκε 3 χρόνια να επικρατήσει μετά από έναν αιματηρό εμφύλιο πόλεμο. Στην Ελλάδα παρόμοια ιστορικά παραδείγματα αντίστασης στον φασισμό είναι το ΕΑΜ- ΕΛΑΣ στην κατοχή, οι αυτοαμυνίτες της μετά τη Βάρκιζα περιόδου και φυσικά, ο Δημοκρατικός Στρατός. Η νίκη του φασισμού, δηλαδή του ολοκληρωτισμού του κράτους και του κεφαλαίου, είναι προϊόν της δικής μας αδράνειας και ήττας. Όπως και η νίκη του Μουσολίνι είχε ως προϋπόθεση την ήττα του κινήματος των εργοστασιακών καταλήψεων στην Ιταλία και η νίκη του Χίτλερ είχε ως προϋπόθεση την ήττα των Σπαρτακιστών και την παραίτηση του ΓΚΚ από την επαναστατική προοπτική.
Ο αγώνας ενάντια στους φασίστες είναι αδιαχώριστος από τον αγώνα για την ανατροπή του καπιταλισμού και την καταστροφή του κράτους, είναι αδιαχώριστος από τον αγώνα για την κοινωνική Επανάσταση.
Όποιος ισχυρίζεται ότι έχουμε πολύ μικρές δυνάμεις και δυνατότητες για κάτι τέτοιο, απλώς προδιαγράφει την ήττα του. Όπως έχουμε ξαναπεί είναι τόσο επιτακτικές οι συνθήκες που το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα είναι υποχρεωμένο να σκληρύνει στο έπακρο τη στάση του απέναντι στις κοινωνίες για να επιβιώσει.
Δεν θα αναλωθούμε σε αυτό το κείμενο για να αναλύσουμε την κρίση, τις αιτίες και τα αδιέξοδα που έχει επιφέρει στο οικονομικό και πολιτικό σύστημα. Αυτό το έχουμε κάνει πολλές φορές κατά το πρόσφατο -και όχι μόνο- παρελθόν, τόσο μετά τις συλλήψεις όσο και πριν ως Επαναστατικός Αγώνας. Αυτό που κυρίως θέλουμε με αυτό το κείμενο να επαναφέρουμε είναι η γνωστή θέση μας (μια πιο αναλυτική τοποθέτηση πάνω σε αυτό το ζήτημα θα κάνουμε σε επόμενο κείμενο) για την ανάγκη δημιουργίας εδώ και τώρα -και πριν είναι πολύ αργά για όλους- ενός επαναστατικού κινήματος. Γιατί αν δεν το επιχειρήσουμε είμαστε καταδικασμένοι σε πλήρη πολιτικό αφανισμό. Αυτό είναι κάτι που έχουμε κατ’ επανάληψη επισημάνει και σήμερα πιστεύουμε πως είναι η πιο κρίσιμη στιγμή, καθώς από εδώ και στο εξής η χούντα της κυβέρνησης Σαμαρά και το κράτος θα σκληρύνει τη στάση του απέναντι σε κάθε αντιπολιτευόμενη με αυτήν πολιτική τάση και θα επιδιώξει τη δίωξη όχι μόνο των αντικαθεστωτικών δράσεων, αλλά και όσων προτρέπουν στην ανατροπή του καθεστώτος. Με άλλα λόγια η ίδια η υπεράσπιση της αναρχικής ταυτότητας που μόνο ως πολιτική τάση ανατροπής του συστήματος, μόνο ως πολιτική τάση επαναστατική έχει νόημα, θα έχει κόστος. Επιχειρώντας να προβλέψουμε τη συνέχεια στην περίπτωση συνέχισης της αδράνειας των συντρόφων και συντήρησης της υστέρησης που ήδη υπάρχει στις απαιτήσεις της εποχής, το αποτέλεσμα αυτού θα είναι είτε ο πολιτικός αφανισμός και η παραίτηση για κάποιους είτε η διέξοδος της παρανομίας για όσους επιμένουν ως άτομα ή μικρές ομάδες να αγωνίζονται.  Για την αποφυγή μιας τέτοιας εξέλιξης η μόνη απάντηση είναι η κατά μέτωπο σύγκρουση με την κυβέρνηση και το πολιτικό σύστημα μέσω της οργάνωσης, της συσπείρωσης των επαναστατικών δυνάμεων για την αντεπίθεση.
Για να μπουν τα θεμέλια ενός τέτοιου κινήματος προϋπόθεση είναι να ανατρέψουμε την ίδια την αντίληψή μας και τη νοοτροπία μας για τον αγώνα. Οφείλουμε να εγκαταλείψουμε κάθε μορφή εναλλακτισμού που τόσο καθόριζε τη δράση πολλών κατά την περίοδο πριν το ξέσπασμα της κρίσης. Να επαναστατικοποιηθούν οι ίδιες οι συνειδήσεις των αγωνιστών, να ορίσουμε μια κοινή στρατηγική κατεύθυνση που δεν μπορεί να είναι άλλη από την ίδια την Επανάσταση. Να πιστέψουμε οι ίδιοι ότι μπορούμε να νικήσουμε και να κατανοήσουμε ότι για να γίνει αυτό, οφείλουμε να προχωρήσουμε άμεσα σε μια οργάνωση του κινήματος με δυο παράλληλες κατευθύνσεις: την πολύμορφη επίθεση στο σύστημα και την επιδίωξη της μέγιστης δυνατής κοινωνικοποίησης των επιλογών αγώνα και του επαναστατικού προτάγματος. Γιατί Επανάσταση χωρίς ένα σημαντικό τμήμα της κοινωνίας στο πλευρό μας είναι αδύνατο να επιχειρηθεί.
Η παράλληλη αυτή διαδρομή απαιτεί την πολιτική οργάνωση όλων μας σε ένα ενιαίο επαναστατικό κίνημα, με σαφή ταξικά χαρακτηριστικά, με θέσεις πάνω στη συστημική κρίση, με θέσεις για την αναγκαιότητα της Επανάστασης ως της μόνης απάντησης για το οριστικό ξεπέρασμά της. Και αυτές οι θέσεις, τα επιχειρήματά μας δεν μπορούν να μένουν μόνο στη συνθηματολογία. Η εναπόθεση των ελπίδων για το τέλος του εφιάλτη που ζουν σήμερα εκατομμύρια άνθρωποι στη χώρα, σε μια… μακρινή επανάσταση που θα έρθει από μόνη της ως «καιρικό φαινόμενο», μόνο τη μοιρολατρία και την παραίτηση των προλετάριων συντηρεί και καμία δυνατότητα δεν έχει να αφυπνίσει τις συνειδήσεις των ανθρώπων ώστε να αγωνιστούν για αυτήν. Και η ηττοπάθεια μόνο με την επαναστατική δράση πολεμιέται. Μιας δράσης συγκροτημένης με σαφείς κατευθύνσεις και στοχεύσεις που θα συγκλίνουν στον ίδιο συλλογικό σκοπό: την κοινωνική Επανάσταση. Αυτόν τον αγώνα οφείλουμε να οργανώσουμε, φτιάχνοντας ένα κίνημα που η πολυμορφία του δεν θα πηγάζει από την εξιδανίκευση της ατομικής πολιτικής θέσης που συχνά δεν επικοινωνεί με κανέναν άλλον εκτός του εαυτού της, αλλά ως η αναγκαία παράμετρος ενός πολυδιάστατου κινήματος όπου κάθε μορφή δράσης θα συγκλίνει στην ίδια συλλογική επαναστατική κατεύθυνση.
Το σπάσιμο της πολιτικής και κοινωνικής απομόνωσης που δεν είναι αποτέλεσμα μόνο των συνθηκών που επιβάλλει η εξουσία αλλά είναι αποτέλεσμα κυρίως των δικών μας ελλείψεων και αγκυλώσεων, μπορεί να γίνει τόσο μέσα από την ουσιαστική πολιτική επικοινωνία με τα τμήματα αυτά της κοινωνίας που πλήττονται περισσότερο από την κρίση μέσα από την ανάλυση και τις θέσεις μας για τη συστημική κρίση και τον τρόπο ξεπεράσματός της, όσο και με συγκεκριμένες θέσεις πάνω σε πιο άμεσα ζητήματα που θέτει η ίδια η πολιτική κατάσταση και που απασχολούν τους περισσότερους ανθρώπους, όπως για παράδειγμα η προοπτική της εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ και την ΕΕ, ζητήματα που λόγω ανεπάρκειας που συχνά καλύπτουμε πίσω από την βιτρίνα της «πολιτικής καθαρότητας» αρνούμαστε να αγγίξουμε. Το ίδιο ισχύει και όσον αφορά τα μεγάλα ζητήματα της οικονομικής και κοινωνικής οργάνωσης μετά την Επανάσταση που οφείλουμε επί τέλους να ανοίξουμε και να καταθέσουμε, αφήνοντας στην άκρη τους όποιους ενδοιασμούς δημιουργεί ο «φόβος του καπελώματος της κοινωνίας» που επικαλούνται πολλοί για να αποφύγουν τα δύσκολα ζητήματα που θέτει για τους επαναστάτες η ίδια η ανάγκη κοινωνικοποίησης της Επανάστασης.
Σημαντικότατος πάντα παράγοντας για ένα τέτοιο κίνημα είναι ο σαφής ταξικός του προσδιορισμός όπως και ο ταξικός χαρακτήρας της δράσης και των στοχεύσεών του. Και αυτό οφείλουμε να το επαναφέρουμε, αφού η «διαταξικότητα» που πολύ συχνά χαρακτηρίζει τη δράση αρκετών στον α/α χώρο -απόρροια κατά τη γνώμη μας της σύγχυσης που καλλιέργησε όλα τα προηγούμενα χρόνια το ίδιο το καθεστώς εν μέσω «καταναλωτισμού» και «οικονομικής ευμάρειας»- έχει καταλήξει να φέρνει ως «αντίπαλο πολιτικά στο σύστημα δέος» την «εξεγερμένη ατομικότητα», να ταυτίζει την επανάσταση με την ατομική εξεγερσιακή πράξη ακυρώνοντας κάθε έννοια κοινωνικού -και πόσο μάλλον ταξικού- αγώνα και καταλήγοντας σε αδιέξοδο. Γιατί σε αδιέξοδο καταλήγει κάθε δράση που δεν προάγει την Επανάσταση ως αυτό που είναι: ως τη βίαιη ανατροπή του οικονομικού και πολιτικού καθεστώτος και την δημιουργία μιας επαναστατικής οριζόντιας οικονομικής και πολιτικής οργάνωσης της κοινωνίας, χωρίς ταξικούς και κάθε είδους κοινωνικούς διαχωρισμούς (εθνικούς, φυλετικούς). Μιας κοινωνίας οικονομικής ισότητας και πολιτικής ελευθερίας για όλους τους ανθρώπους. Μιας κοινωνίας πραγματικής αλληλεγγύης. Και για να γίνει αυτό πραγματικότητα απαιτεί τη συμμετοχή των προλετάριων, απαιτεί τη συμμετοχή μεγάλων τμημάτων των καταπιεσμένων. Άλλου τύπου Επανάσταση δεν υπάρχει. Γι’ αυτό και κάθε είδους ατομική δράση μόνο ως συνιστώσα μιας επαναστατικής στρατηγικής κατεύθυνσης μπορεί να είναι αποτελεσματική.
Η πολιτική ριζοσπαστικοποίηση είναι προϋπόθεση για να ξεκινήσει μια επαναστατική κινηματική συγκρότηση. Και ακολούθως, η συζήτηση πάνω σε μια συλλογική επαναστατική πολιτική κατάθεση στην κοινωνία, είναι η αναγκαία και ικανή συνθήκη για να επικοινωνήσουμε με ανθρώπους που υπερβαίνουν τον πολιτικό μας χώρο και ίσως και κάποιους εξεγερμένους νεολαίους. Μια απόπειρα οργάνωσης κινήματος που δεν απαντά τουλάχιστο στα παραπάνω φλέγοντα ζητήματα και δεν θέτει εξ’ αρχής ως στόχο την κοινή οργάνωση για την Επανάσταση και μόνο για αυτήν, θα καταλήξει σε μια φορμαλιστική απόπειρα κενή πολιτικού περιεχομένου που το μόνο που θα καταφέρει είναι να οργανώσει την αυταρέσκεια, την εσωστρέφεια και την ανεπάρκεια σε ευρύτερο συλλογικό επίπεδο, σφραγίζοντας το δρόμο για μια ουσιαστική επαναστατική οργάνωση. Αυτό που χρειάζεται δεν είναι να οργανώσουμε τις ήδη υπάρχουσες μορφές δράσης, πολλές από τις οποίες δεν υπερβαίνουν ένα εναλλακτικό εγχείρημα, δεν επικοινωνούν παρά με ελάχιστες παρόμοιες δράσεις και που πολλές από αυτές δεν περιέχουν καμία στόχευση επαναστατική -πέρα ίσως από την εναλλακτική θέση «της επανάστασης στην καθημερινή ζωή» που είχε την τιμητική της στην πριν την εκδήλωση της κρίσης περίοδο της «καπιταλιστικής ευμάρειας», περίοδο που είχε θέσει εκτός συζήτησης το ζήτημα της ανατροπής και της Επανάστασης.  Δεν αρκεί να συντονίσουμε τις ομάδες και τις ήδη υπάρχουσες δραστηριότητές μας, επαναλαμβάνοντας με συντονισμένο τρόπο αυτή τη φορά αυτό που ήδη είμαστε. Ιδίως όταν «αυτό που είμαστε», όχι μόνο δεν μας έχει βοηθήσει να κοινωνικοποιήσουμε το ζήτημα της Επανάστασης, αλλά φέρει την βασική ευθύνη για την αδράνεια και την πολιτική υστέρησή μας εν μέσω μιας καθοριστικής και κρίσιμης πολιτικά εποχής. Με δυο λόγια το πολιτικό περιεχόμενο, οι πολιτικές κατευθύνσεις και οι στοχεύσεις ενός επαναστατικού κινήματος είναι η πρώτη προϋπόθεση για να συγκροτηθεί. Και επαναλαμβάνουμε, αν αυτό το κίνημα δεν έχει ως κεντρική συλλογική κατεύθυνση την κοινωνική Επανάσταση και δεν συγκροτηθεί στην κατεύθυνση της ουσιαστικής προώθησής της, δεν έχει νόημα. Γιατί ένα κίνημα ή θα είναι επαναστατικό ή δεν θα είναι τίποτα.
Η πολυμορφία αυτού του κινήματος (από την οργάνωση συσσιτίων, καταλήψεων για αστέγους, κέντρων υγείας για απόρους, διαδηλώσεων, συζητήσεων και εκδηλώσεων ως τον ένοπλο αγώνα) οφείλει να στοχεύει στην αποτελεσματική κοινωνικοποίηση του επαναστατικού προτάγματος, να συγκλίνει προς την ίδια επαναστατική κατεύθυνση, να είναι στοιχείο μιας κοινής στρατηγικής. Οφείλει να ξαναζωντανέψει την ελπίδα σε όσους πρώτα απ’ όλα έχει τσακίσει η κρίση, τους προλετάριους αυτού του τόπου, μέσα από καίριες δράσεις ενάντια στο καθεστώς. Να προάγει την κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη στην πράξη μέσα από δράσεις υποστηρικτικές ανθρώπων που έχει καταστρέψει η κρίση, αναδεικνύοντας παράλληλα την ανάγκη μετουσίωσης αυτής της αλληλεγγύης σε επαναστατική αλληλέγγυα σχέση στην βάση της κοινωνίας. Να οργανώνει με πολιτικοστρατιωτικούς όρους την αυτοπροστασία των αγωνιστών και όσων πλαισιώνουν με οποιοδήποτε τρόπο το κίνημα και να διασφαλίζει με κάθε μέσο τη διεύρυνση και την ποιοτική αναβάθμισή του. Να είναι διαρκώς σε θέση να μετεξελίσσεται με στόχο τη συνεχή ενδυνάμωσή του και να μη χάνει ποτέ και υπό οποιεσδήποτε αντιξοότητες την επαναστατική του κατεύθυνση.
Για να τα καταφέρουμε να δημιουργήσουμε το επαναστατικό κίνημα, οφείλουμε να αφήσουμε οριστικά πίσω μας τη νοοτροπία του θύματος. Οι επαναστάσεις γίνονται από όσους αποφασίζουν να κάνουν αυτή την υπέρβαση και να μετατραπούν σε θύτες, παίρνοντας θέση μάχης απέναντι στο σύστημα, πολεμώντας για την ανατροπή του. Και με αυτή τη νοοτροπία οφείλουμε να μπολιάσουμε κατ’ αρχήν μέσα από την ίδια μας τη δράση τους προλετάριους. Ο ένοπλος αγώνας ως αδιαχώριστη παράμετρος ενός επαναστατικού κινήματος, πέρα από το ότι μέσα από τις επιτυχίες αλλά και την επαναστατική στάση όσων διώκονται για αυτόν, συμβάλλει στη διαμόρφωση των αγωνιστικών συνειδήσεων και καταφέρνει με άμεσο και αποτελεσματικό τρόπο την ευρύτερη δυνατή διάχυση των επαναστατικών θέσεων, είναι η κατεξοχήν δράση που υποστηρίζει εμπράκτως και σε πείσμα του μεγάλου κόστους που πιθανώς να έχει για τους αγωνιστές που τον διεξάγουν, αυτή την επαναστατική στάση και νοοτροπία.
Οφείλουμε λοιπόν με κάθε τρόπο να μεταφέρουμε το μήνυμα ότι «φτάνει πια». Δεν είμαστε, δεν θα είναι οι προλετάριοι, δεν θα είναι οι φτωχοί άλλο τα θύματα των αφεντικών, τα θύματα των καθεστωτικών πολιτικών, τα θύματα των κυβερνήσεων, τα θύματα του κράτους, τα θύματα των φασιστών, τα θύματα του συστήματος. Έχουμε την υποχρέωση να πολεμήσουμε, και να αποδεχτούμε την σκληρή αλήθεια ότι αν θέλουμε νίκες θα πρέπει να περάσουμε στην επίθεση. Όχι όμως ως οι «ταλαίπωροι που διαμαρτύρονται για την καθεστωτική αυταρχικότητα», που παθητικά υπομένουν τη βία του συστήματος ως αναπόφευκτη, που μαχαιρώνονται από τους νεοναζί μπράβους του καπιταλιστικού καθεστώτος και του κράτους, αλλά ως αυτοί που επιχείρησαν να το νικήσουν. Μόνο μέσα από μια τέτοια οπτική θα αλλάξουμε θέση και θα βρεθούμε στη θέση του επαναστάτη. Μόνο μέσα από μια τέτοια οπτική για τον αγώνα και τον εαυτό μας θα νικήσουμε το σύστημα. Μόνο μέσα από μια τέτοια οπτική θα κάνουμε την Επανάσταση.

ΚΑΤΩ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ
ΚΑΤΩ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ
ΤΙΜΗ ΣΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΤΟΥ ΤΑΞΙΚΟΥ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
ΖΗΤΩ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Νίκος Μαζιώτης   Πόλα Ρούπα

Παραθέτουμε τμήμα μιας τοποθέτησης από την εκδήλωση με θέμα «ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ» που πραγματοποίησε η Συνέλευση για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα στο Πάντειο πανεπιστήμιο στις 7 και 8 Ιούνη του 2012, γιατί περιέχει συνεκτικά τις θέσεις και προτάσεις μας για την οργάνωση ενός επαναστατικού κινήματος. Και να επισημάνουμε πως αυτή η τοποθέτηση – πρόταση, έγινε πριν από 16 μήνες –πριν την έξαρση του φασισμού, την ανάπτυξη των «κοινωνικών» του δράσεων με τα συσσίτια και πριν την μεγάλη έκρηξη της φασιστικής βίας στους δρόμους. Λόγω των πολιτικών και κοινωνικών συνθηκών σήμερα, λόγω της επικαιρότητας των ζητημάτων που θίγει -ζητήματα που είναι επιτακτική ανάγκη άμεσα να βρουν πρακτική διέξοδο και εφαρμογή-, πιστεύουμε πως οφείλουμε να επαναφέρουμε αυτή την τοποθέτηση μέσα στο πλαίσιο της προώθησης ενός επαναστατικού κινήματος. Η τοποθέτηση αυτή όπως και το σύνολο της εκδήλωσης στο Πάντειο έχει δημοσιευτεί σε έκδοση της Συνέλευσης για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα.

… Η κρίση χτύπησε ήδη την Ελλάδα, το γνωρίζουμε όλοι. Έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια και έχει εκφραστεί με διάφορους τρόπους: με την κρίση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, με την κρίση των πρώτων υλών, με την κρίση των χρηματιστηρίων. Όλες αυτές οι μορφές που λαμβάνει αποτελούν εκφάνσεις μιας ενιαίας κρίσης, της συστημικής κρίσης. Πρόκειται για μια πραγματική κρίση και όχι για προσχηματική. Αυτή η κρίση είναι πραγματική και είναι η πιο σοβαρή κρίση του συστήματος στην ιστορία του. Κατά την άποψή μου είναι σοβαρότερη και από αυτή του ’29 για τους εξής λόγους: είναι η πρώτη παγκόσμια κρίση, είναι πιο βαθιά ακόμα και από αυτή γιατί η αλληλεξάρτηση του συστήματος έχει προχωρήσει τόσο, που είναι πολύ πιο δύσκολο σήμερα ελεγχθεί και τα περιθώρια ανάπτυξης του συστήματος είναι πάρα πολύ περιορισμένα σε σχέση με εκείνη την περίοδο.
Υπάρχουν απόψεις ακόμα και στον α/α χώρο, οι οποίες στηρίζουν την άποψη ότι αυτή η κρίση δεν είναι υπαρκτή, είναι προσχηματική. Αυτή η θέση κατά τη γνώμη μου είναι λάθος και εγκυμονεί κινδύνους. Ένας κίνδυνος είναι ότι εύκολα μπορεί να εγκλωβιστούμε σε λογικές καθεστωτικές όσον αφορά την επίλυσή της. Και πιο συγκεκριμένα σε καθεστωτικές λογικές που αφορούν τη σοσιαλδημοκρατία και δίνουν μια σειρά προτάσεων-λύσεων διεξόδου, οι οποίες είναι λάθος.
Η κρίση αυτή οφείλεται στη δυναμική του συστήματος. Είναι το ίδιο το σύστημα το πρόβλημα. Είναι το κεφάλαιο το πρόβλημα. Είναι οι διαχωρισμοί, οι κοινωνικοί και ταξικοί που ευθύνονται για αυτή τη κρίση.  Μια επαναστατική θέση που μπορεί να στηρίξει το επαναστατικό πρόταγμα σήμερα, οφείλει να αναγνωρίσει αυτή τη δυναμική, γιατί εύκολα με αυτό ξεμπερδεύουμε με καθεστωτικές  λογικές που προτείνουν πολιτικές διαχείρισής της, οι οποίες είναι αδιεξοδικές και αντεπαναστατικές.
Μια ανάλυση για την κρίση είναι βασική προϋπόθεση για να επικοινωνήσουμε με την κοινωνία σήμερα. Γιατί η κοινωνία σήμερα θέτει πρακτικά ζητήματα ως ερωτήματα, ερωτήματα που αφορούν: την κρίση χρέους για την Ελλάδα, πώς θα λύσουμε το πρόβλημα του χρέους, αν πρέπει να βγούμε από την ΟΝΕ ή όχι, αν πρέπει να βγούμε από την ΕΕ ή όχι, αν πρέπει να γυρίσουμε στη δραχμή ή όχι, αν υπάρχει πολιτικός τρόπος διαχείρισης και διεξόδου από το πρόβλημα.
Κατά την άποψή μου οι επαναστάτες οφείλουν να οπλιστούν πρώτα απ’ όλα θεωρητικά για να επικοινωνήσουν πάνω σε αυτά τα ζητήματα με όσους περισσότερους ανθρώπους γίνεται, για να μπορέσουν να παρουσιάσουν μια εμπεριστατωμένη θέση για την ίδια την Επανάσταση. Γιατί η μόνη λύση σε αυτή την κρίση είναι η Επανάσταση.
Αυτή η κρίση μας προσφέρει ευκαιρίες. Η κοινωνία «βράζει». Υπάρχει έντονος κοινωνικός προβληματισμός σε σχέση με το μέλλον, εκδηλώνονται διάφορες μορφές αντίστασης και αντίδρασης στο καθεστώς και ενισχύονται πολιτικά τα άκρα. Αυτή την κοινωνική και πολιτική ρευστότητα αν δεν μπορέσουμε να τη διαχειριστούμε και να την εκμεταλλευτούμε, ώστε η εξέλιξη, η παγίωση κοινωνικά αυτής της ρευστής κατάστασης να καταλήξει προς συμφέρον δικό μας, όχι μόνο θα χαθεί μια μεγάλη ευκαιρία για εμάς που μας δίνεται από την ιστορική συγκυρία που διανύουμε, αλλά θα βρεθούμε σε πάρα, πάρα πολύ δύσκολη θέση.
Βρισκόμαστε σε ένα δίλημμα αυτή την περίοδο. Ή θα επιχειρήσουμε τώρα τη διαμόρφωση ενός επαναστατικού κινήματος  που θα μπορέσει να προωθήσει το επαναστατικό πρόταγμα ή θα χαθούμε.
Ένα επαναστατικό κίνημα οφείλει να συγκροτηθεί εδώ και τώρα και να έχει βασικές κατευθύνσεις και βασικές θέσεις:
Πρώτα απ’ όλα τη διαμόρφωση συνεκτικών θέσεων για την κρίση. Τις αιτίες, τις προοπτικές διεξόδου από αυτήν.
Την ετοιμότητα για να έχουμε αποτελεσματική πολιτική αντιπαράθεση με όλες τις καθεστωτικές λογικές.
Τη διαμόρφωση επαναστατικών προτάσεων τώρα, μέσα από τις οποίες μπορούμε να επικοινωνήσουμε με την κοινωνία και να δώσουμε διεξόδους πρακτικές για την ίδια την Επανάσταση.
Τη διαμόρφωση δομών που θα μπορούν να δίνουν εδώ και τώρα πρακτικές λύσεις σε προβλήματα καθημερινά για αυτούς που πλήττονται περισσότερο από την κρίση. Παραδείγματος χάριν, προβλήματα στέγης, διατροφής, ένδυσης, περίθαλψης.
Τη δημιουργία πολύμορφων δομών δράσης με κεντρικό πολιτικό χαρακτήρα που θα επικεντρώνουν στη προώθηση της σύγκρουσης με την κεντρική εξουσία.
Τη δημιουργία δομών αυτοπροστασίας για τους αγωνιστές από τις πάσης φύσεως επιθέσεις του καθεστώτος.
Την οργάνωση  σε ομοσπονδία του επαναστατικού κινήματος που θα συμπεριλαμβάνει όλες τις πολιτικές δραστηριότητες και οργανώσεις.
Η διαμόρφωση ενός επαναστατικού κινήματος οφείλει να ξεκινήσει τώρα. Τα ζητήματα που μπαίνουν είναι επιτακτικά: αν δεν κάνουμε Επανάσταση, θα ζήσουμε έναν νέο ολοκληρωτισμό. Το γνωρίζουμε όλοι. Αντιθέτως, οι υποκειμενικές συνθήκες κατά την άποψή μου είναι αντιστρόφως ανάλογες με τις αντικειμενικές, με την έννοια ότι δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε σήμερα στις ιστορικές προκλήσεις.
Αντί να επικεντρώνουμε σε πολιτικές κατευθύνσεις σύγκρουσης με την κεντρική εξουσία, εγκυμονεί τον κίνδυνο ο αγώνας σήμερα να χαθεί στις άπειρες θεματικές και κατευθύνσεις, οι οποίες αδυνατούν όχι μόνο να επικοινωνήσουν μεταξύ τους, αλλά δεν έχουν και πολιτικό περιεχόμενο που να μπορεί να συνδεθεί με την ίδια την κοινωνία και το κύριο ζητούμενο σήμερα, που είναι το ξεπέρασμα αυτής της κρίσης.
…Κατά την άποψή μου οφείλουμε τώρα επίσης, να διαμορφώσουμε θέσεις πάνω στο ζήτημα της ίδιας της Επανάστασης και της επαναστατικής κοινωνίας. Οφείλω να αναφέρω βέβαια και το ζήτημα του ένοπλου αγώνα μέσα σε όλα αυτά. Άποψή μου είναι ότι είναι πολύ σημαντική η ανάπτυξη ένοπλου αγώνα αυτή την περίοδο γιατί στην πραγματικότητα μέσω αυτού του αγώνα έχεις μοναδικές ευκαιρίες να κοινωνικοποιήσεις το επαναστατικό-βίαιο-ανατρεπτικό πρόταγμα. Και αυτό βέβαια, στο βαθμό που προϋπάρχει μια στρατηγική πάνω στον αγώνα αυτό. Και αυτή η στρατηγική αφορά δυο κατευθύνσεις: η πρώτη είναι η υπονόμευση των δομών του συστήματος που έχουν κεντρικό ρόλο στη λειτουργία του· και δεύτερον η απόπειρα κοινωνικοποίησης στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό μιας επαναστατικής ανάλυσης για την κρίση και τις προοπτικές διεξόδου από αυτήν.
Όσο αφορά το ζήτημα των προταγμάτων σε σχέση με ένα επαναστατικό κοινωνικό μετασχηματισμό αυτές οι προτάσεις είναι οι εξής:
-Άμεση παύση πληρωμών για το σύνολο του ελληνικού χρέους
-Έξοδο από την ΟΝΕ και την ΕΕ.
-Κατάλυση του συστήματος της οικονομίας της αγορά και του καπιταλισμού,
άμεση απαλλοτρίωση των εταιριών «κοινής ωφέλειας» που είτε βρίσκονται στα χέρια του κράτους είτε έχουν ιδιωτικοποιηθεί.
-Κατάργηση του κράτους και της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας.
-Απαλλοτρίωση όλης της μεγάλης ιδιοκτησίας, δημόσιας ή ιδιωτικής.
-Δημιουργία οριζόντιων μορφών οικονομικής οργάνωσης έξω από τη λογική του κέρδους.
-Δημιουργία οριζόντιων μορφών κοινωνικής και πολιτικής οργάνωσης παντού και κατάργηση κάθε
διαχωρισμού κοινωνικού, ταξικού, φυλετικού, εθνικού.
Ο πυρήνας μια επαναστατικής κοινωνικής οργάνωσης μπορεί να είναι η «Κομμούνα» ή
«Κοινότητα».
Οι συνελεύσεις παντού στο χώρο δουλειάς, στις γειτονιές, τα χωριά, τις πόλεις θα αποτελούν τον χώρο λήψης αποφάσεων για κάθε δραστηριότητα.
Μια Επανάσταση σήμερα δεν μπορεί να γίνει με άλλο τρόπο πέρα από τη βία – δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο παρά μια ένοπλη Επανάσταση όπως μας δείχνει η πάντα ιστορία. Για αυτό για μένα μια συζήτηση σήμερα για τον ένοπλο αγώνα, είναι μια συζήτηση για την ίδια την Επανάσταση…
Πόλα Ρούπα

Βουλευτές της Χρυσής Αυγής, ανάμεσα στους οποίους και ο επικεφαλής της Νίκος Μιχαλολιάκος, συνελήφθησαν στο πλαίσιο αστυνομικής επιχείρησης.

περισσοτερα:Συνελήφθησαν ναζιστές της συμμορίας, Μιχαλολιάκος και Κασιδιάρης

Δεν επιαχαιρουμε για τις συλληψεις των στελεχων και των μελων της ναζιστοσυμμοριας.

Χθεςτο βραδυ  (σημειωση μπλογκ:Παρασκευη 27/9/13 )ομάδα περίπου 15 νεοναζί από Σπάρτη, Μολάους και γύρω περιοχές έκαναν παρέμβαση στο κέντρο της πόλης των Μολάων με μοίρασμα της σκατοφυλλάδας τους κυρίως.

Εκεί οι γνωστοί θρασύδειλοι επιτέθηκαν κ χτύπησαν έναν αριστερό της περιοχής ηλικίας 40 περίπου χρόνων, ο οποίος νοσηλεύεται βαριά χτυπημένος στο νοσοκομείο της περιοχής.Δεν γνωρίζουμε κάτι παραπάνω (προς το παρόν) για την κατάσταση της υγείας του.

ΤΥΧΑΙΑ, ΑΡΑΓΕ, Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΩΝ ΜΟΛΑΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ “ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΔΥΝΑΜΗΣ” ΤΗΣ Χ.Α. ; ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ!!!

Η ΧΑ επέλεξε τους Μολάους για να κάνει την παρέλασή της γιατί:

1. Αναπτύσσεται τα τελευταία χρόνια στην περιοχή ένα πλατύ κοινωνικό κίνημα ενάντια στο κλείσιμο του Νοσοκομείου Μολάων. Η ΧΑ άρχισε να μυρίζεται “ψητό” και προσπαθεί να “χωθεί” ως δήθεν αντισυστημικό κόμμα, παρότι απουσιάζει εντελώς από τις συνελεύσεις και τις δημόσιες συγκεντρώσεις που γίνονται γι’ αυτό το θέμα στους Μολάους.

2. Πρόσφατα έγιναν δηλώσεις από μέλος του Ιατρικού Συλλόγου Λακωνίας που αποδοκίμαζαν τις ρατσιστικές πρακτικές της ΧΑ σε στυλ “αιμοδοσία μόνο για Έλληνες”. ” Τέτοια φαινόμενα δεν θα γίνουν δεκτά στη Λακωνία” έλεγε η δήλωση που προφανώς τους ενόχλησε.

3. Ο ξυλοδαρμός μεταναστών που έγινε στις 4 Φεβρουαρίου 2011 από μειοψηφία κατοίκων μετά από απόπειρα κλοπής τσάντας εκπαιδευτικού από μεθυσμένο μετανάστη στους Μολάους αποτελεί προφανώνς ‘ανδραγάθημα’ για την ΧΑ, που δεν θέλει να ξεχαστεί. Αντίθετα, θέλει να αναμοχλεύσει το ρατσιστικό μίσος. Μόνο που, και τότε, ση δημόσια κουβέντα που έγινε στους Μολάους για το συμβάν, πάλι η ΧΑ είχε κουβαλήσει κόσμο από Σπάρτη, Καλαμάτα και αλλού. Εκείνη τους η παρέμβαση ση δημόσια συζήτηση είχε εξαγριώσει τους ντόπιους.

Αμεσοδημοκρατική Συνέλευση Λακωνίας (Α.Σ.Λ.) – Μολάοι

περισσοτερα:

ΕΚΤΑΚΤΟ: Μολάοι Λακωνίας – επίθεση από νεοναζί

Τυχαία, άραγε, η επιλογή των Μολάων για την ‘επίδειξη δύναμης’

της Χ.Α. ; ~ Δεν νομίζουμε!

Μολάοι-Λακωνίας: επίθεση από νεοναζί

Για τη σύλληψη των 4 συντρόφων στην Πάτρα:

Ο Εργαλειοφόρος είναι μια ανοιχτή συνέλευση που μέχρι πρόσφατα έκανε τις συναντήσεις της στην κατάληψη παραρτήματος και, παρά τις πρόσφατες εκκενώσεις, συνεχίζει ακάθεκτα τη δράση της. Εδώ και τρία χρόνια επιδιώκει σταθερά τη συμμετοχή σε κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες, εκφέροντας λόγο και κάνοντας παρεμβάσεις για τη ριζοσπαστικοποίηση και τη σύνδεση των αγώνων, μακριά από συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες και κόμματα. Συμμετέχει σε απεργιακές πορείες, καθώς και σε τοπικές απεργιακές κινητοποιήσεις (απολυμένων της Ολυμπίας οδού, εργαζομένων στα τηλεφωνικά κέντρα του ΟΤΕ) και σε παρεμβάσεις σε εργασιακούς χώρους (Blanco, Ελευθερουδάκη). Έχει κάνει εκδήλωση για την απεργία των χαλυβουργών, μοιράσματα/αφισοκολλήσεις για τον αγώνα των εργαζομένων στο ΜΕΤΡΟ και των εκπαιδευτικών, την εργατική διαχείριση στη ΒΙΟΜΕ κ.ά., καθώς και σειρά προβολών σε γειτονιές στην πόλη.

Η σύλληψη των 4 συντρόφων μας από τον Εργαλειοφόρο σήμερα το πρωί, με εξοργιστικά προκλητικό τρόπο, επειδή κουβαλούσαν σημαίες αποχωρώντας από απεργιακή πορεία (στο πλαίσιο 48ωρης απεργίας της ΑΔΕΔΥ παρακαλώ, ούτε καν αυτόνομης πορείας) σηματοδοτεί μια νέα σελίδα καταστολής στην πόλη, που δεν θα αφήσουμε ως αναρχικοί να πέσει κάτω. Αποτελεί άλλη μια έκφανση της ποινικοποίησης της απεργίας, όπως οι επιστρατεύσεις, οι προληπτικές συλλήψεις πριν από τις πορείες και η άγρια καταστολή στη διάρκειά τους. Η παρουσία μας σήμερα στο δρόμο, χθες στις περιφρουρήσεις στα σχολεία, αύριο στο πλευρό άλλων αγωνιζόμενων κομματιών είναι αδιαπραγμάτευτη: παλεύουμε για την ανατροπή του καπιταλισμού και την κατάργηση κάθε εξουσίας, μιλάμε ανοιχτά για μαχητικούς και αδιαμεσολάβητους αγώνες, για κοινωνική αυτοδιεύθυνση, για ισότητα, αλληλεγγύη, ελευθερία.

Η σύλληψη αυτή, λίγες μόνο μέρες μετά τη πολιτική δολοφονία του Π.Φύσσα από φασίστες, είναι μια προσπάθεια του κράτους να θυμίσει ποιος κάνει κουμάντο. Μπορεί το (αναπόσπαστο) μακρύ χέρι του συστήματος, η Χρυσή Αυγή, να «ξέφυγε λιγάκι» αλλά η αστυνομία συνεχίζει να την επικουρεί φυλώντας τα γραφεία της (εδώ στην πάτρα άλλωστε συστεγάζονται με το μεταγωγών), τα ΜΜΕ μιλάνε για «δύο άκρα» (λες και το φασισμός-αντιφασισμός ερμηνεύεται με γηπεδικούς όρους), ο πολιτικός θίασος ρίχνει κροκοδείλια δάκρυα (σαν η δολοφονία αυτή να μην ήταν από καιρό προδιαγεγραμμένη). Αυτός ο όψιμος «αντιφασισμός» της κυριαρχίας, αυτή η εμμονή με τη «δημοκρατικότητα», τα «συνταγματικά τόξα» και άλλους γελοίους όρους δεν πείθουν κανέναν. Εδώ και πολύ καιρό -εξόφθαλμα και συστηματικά- αγωνιστές, διαδηλωτές και απεργοί, από τη Χαλκιδική έως τα αντιφασιστικά οδοφράγματα σε κάθε πόλη, τσακίζονται (και κυριολεκτικά με επιθέσεις ΜΑΤ και μεταφορικά με τα μέτρα που εξαπολύονται). Μετανάστες και αντιφασίστες δέχονται δολοφονικές επιθέσεις.

Μπορεί να πιστεύει ο κάθε Δένδιας, το κάθε τοπικό Α.Τ. και οι παρατρεχάμενοι τοπικοί άρχοντες ότι εκκενώνοντας τις καταλήψεις μας (τόση σιγουριά νιώθουν που χτίζουν τα ανοίγματα…) θα αποδιοργανώσουν τον α/α χώρο, διότι εκεί στεγάζονταν πολλές κινηματικές δομές του, και θα «απαλλαγούν» μια και καλή από μας. Ας κοιτάξουν λίγο καλύτερα τα συνθήματα και τις αφίσες στο δρόμο, ας θυμηθούν τις πρόσφατες πορείες και δράσεις… είμαστε παντού, ζούμε και αναπνέουμε σε αυτή την πόλη, ο δρόμος μας ανήκει. Θα μας βρίσκουν πάντα μπροστά τους να καταδεικνύουμε την υποκρισία τους, να βροντοφωνάζουμε ότι το κράτος και το κεφάλαιο είναι οι μόνοι τρομοκράτες, να οργανώνουμε την ταξική αντεπίθεση που θα τους σαρώσει.

Αλληλεγγύη στους 4 συλληφθέντες

ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ Η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

αναρχική ομάδα, dinamitera

********************************************************************************************************

Χθες το απόγευμα της Δευτέρας στις 17:00 πραγματοποιήθηκε μικροφωνική στην πλατεία Καλογήρων στο μετρό Δάφνης. Για 2 ώρες οι περίπου 40-50 συγκεντρωμένοι μοίρασαν κείμενα και κόλλησαν αφίσες. Ήταν ακόμα μία ενέργεια αντιπληροφόρησης γύρω από τα τελευταία γεγονότα με την δολοφονία του Π.Φύσσα στο Κερατσίνι και τους πυροβολισμούς στην αντιφασιστική πορεία που έγινε στη Δάφνη και στο Μπραχάμι την Παρασκευή.

Χθες το απόγευμα της Δευτέρας στις 17:00 πραγματοποιήθηκε μικροφωνική στην πλατεία Καλογήρων στο μετρό Δάφνης. Για 2 ώρες οι περίπου 40-50 συγκεντρωμένοι μοίρασαν κείμενα και κόλλησαν αφίσες. Ήταν ακόμα μία ενέργεια αντιπληροφόρησης γύρω από τα τελευταία γεγονότα με την δολοφονία του Π.Φύσσα στο Κερατσίνι και τους πυροβολισμούς στην αντιφασιστική πορεία που έγινε στη Δάφνη και στο Μπραχάμι την Παρασκευή. Κυρίως όμως ήταν μία έμπρακτη απόδειξη ότι οι δρόμοι και οι πλατείες της πόλης μας ανήκουν και θα υπερασπιστούμε την ελευθερία στις γειτονιάς μας. Ακολουθεί το κείμενο και η αφίσα που έχουμε εκδώσει ως συνέλευση και μοιράζαμε χθες.

Εδώ και πολλά χρόνια οι εγκληματικές τους επιθέσεις μένουν στα ψιλά γράμματα των εφημερίδων, η κάλυψη τους από την αστυνομία ήταν για πολλούς κάτι σαν αστικός μύθος, η υπερπροβολή τους από τα μίντια θεωρήθηκε αυτονόητη εν καιρώ δημοκρατίας. Για ποια δημοκρατία μιλάτε; Κράτος και παρακράτος έκαναν τα αδύνατα-δυνατά ώστε η κοινωνία να εκφασιστεί, ώστε τα συσσίτια μόνο για Έλληνες να θεωρούνται κοινωνική προσφορά. Το ίδιο μαχαίρι που κόβει ψωμί μόνο για Έλληνες, σκότωσε τον Παύλο Φύσσα, έχει δολοφονήσει μετανάστες, έχει στείλει στο νοσοκομείο αγωνιστές.

Δράσεις για τον KillahP στα Μελίσσια

*************************************************************************************************************

Ανακοίνωση για τον τραυματισμένο & συλληφθέντα στην αντιφασιστική συγκέντρωση στη Κοζάνη

Ένα όργιο κρατικής βίας και τρομοκρατίας εξελίσσεται στην πόλη της Κοζάνης λίγο μετά τη διάλυση της αντιφασιστικής συγκέντρωσης που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 20/9/2013 στην πλατεία Γιολδάση. Η συγκέντρωση ήταν συνέχεια πολλαπλών αντιφασιστικών διαδηλώσεων που πραγματοποιήθηκαν στο νομό Κοζάνης (σε Πτολεμαΐδα και Κοζάνη) τις τελευταίες ημέρες με αφορμή τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα στο κέντρο του Κερατσινίου. Στις διαδηλώσεις αυτές συμμετείχε πολύς κόσμος από την πόλη της Πτολεμαΐδας και της Κοζάνης, εργαζόμενοι, άνεργοι, φοιτητές, μαθητές, καθηγητές, δάσκαλοι και γονείς, με αφορμή μάλιστα και την απόφαση των συνδικαλιστικών οργάνων δασκάλων και καθηγητών να δοθεί και αντιφασιστικός χαρακτήρας στις απεργιακές κινητοποιήσεις των τελευταίων ημερών.

Στο κάλεσμα για αντιφασιστική συγκέντρωση στις 20/9/2013 ανταποκρίθηκαν περίπου 120 άτομα και κατά την τρίωρη διάρκεια της παρέμβασης αναρτήθηκαν πανό, στήθηκε μικροφωνική, μοιράστηκαν προκηρύξεις και γράφτηκαν συνθήματα. Η επιλογή της συγκέντρωσης στη συγκεκριμένη πλατεία σχετιζόταν προφανώς με την εδώ και μήνες λειτουργία των γραφείων της Χρυσής Αυγής σε παρακείμενο διαμέρισμα. Κατά τη διάρκειά της, οι συγκεντρωμένοι θέλησαν να εκφράσουν τη διαμαρτυρία και την οργή τους για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα με αποδέκτες τη γειτονιά που «φιλοξενεί» τα γραφεία της Χ.Α. και προφανώς τους ιθύνοντες τους «ευαγούς» αυτού παραρτήματος…

Μισή ώρα μετά την έναρξη της συγκέντρωσης, δεκάδες αστυνομικές δυνάμεις εμφανίστηκαν στην περιοχή με ρυθμό γεωμετρικής προόδου. Κι ενώ ήταν πρόδηλη η διάθεση των διαδηλωτών να διατηρήσουν για ένα εύλογο χρονικό διάστημα την πλατεία ως ένα δημόσιο χώρο διαμαρτυρίας, τα τάγματα εφόδου της αστυνομίας περιέφραξαν την πλατεία κι επιτέθηκαν απρόκλητα και λυσσαλέα στους συγκεντρωμένους, με ξεκάθαρη την πρόθεσή τους να τούς διαλύσουν δίχως καμία αναστολή. Το χτύπημα των συγκεντρωμένων ήταν τέτοιο που πολλά άτομα ποδοπατήθηκαν, ξυλοκοπήθηκαν και δέχτηκαν τα χημικά των αστυνομικών δυνάμεων καταπρόσωπα. Ανάμεσά τους και ο Χ.Ο., ο οποίος παρά την ηλικία του κατέληξε να δέχεται απανωτά χτυπήματα με τα γκλοπ και τις ασπίδες των ταγμάτων εφόδου των ΜΑΤ. Ο όχλος των εφορμούμενων δυνάμεων της «τάξης» δεν αρκέστηκε μονάχα στη «δημοκρατική βία» (που παραδόξως εξαιρείται από κάθε έννοια του «ακραίου») αλλά προχώρησε και σε χρήση χημικών έτσι ώστε οι συγκεντρωμένοι να «εξουδετερωθούν», να «λυγίσουν» και τελικά να πέσουν στα χέρια των διωκτικών αρχών και άλλων επίδοξων αρπακτικών. Ποδοπατημένος και αιμόφυρτος πλέον στο έδαφος, ο Χ.Ο., με αναπνευστικά προβλήματα από τη στοχευμένη χρήση χημικών, δέχτηκε μια τελική «φυσουνιά» στο πρόσωπο. Ο δόλος των ΜΑΤ που άδειασαν το χημικό στο πρόσωπό του ήταν αδιαμφισβήτητος. Οι θρασύδειλοι «προστάτες του πολίτη» συνέχισαν το «θεάρεστο» έργο τους στον λιπόθυμο και πεσμένο στο έδαφος Χ.Ο. με κλωτσιές σε σημεία του σώματός του τα οποία έχουν προσφάτως χειρουργηθεί με αποτέλεσμα να τεθεί σε κίνδυνο η ζωή του «παρά 2 εκατοστά» όπως ανέφεραν και οι σχετικές γνωματεύσεις των γιατρών.

Δε θα σταθούμε μόνο στις δημοκρατικές αντιφάσεις που προκύπτουν εύλογα από αυτή την καταγγελία ξυλοδαρμού από τα ΜΑΤ. Εξάλλου δεκάδες είναι τα αντίστοιχα περιστατικά που στέλνονται στις καλένδες των ΕΔΕ και άλλων κωμικοτραγικών «εσωτερικών ερευνών». Δε θα σταθούμε μόνο στην απαγόρευση της διέλευσης του πρώτου ασθενοφόρου από τα ακούνητα στρατιωτάκια των ΜΑΤ στο πεζοδρόμιο όπου ο Χ.Ο. είχε καταφύγει μετά από λίγο υποβασταζόμενος, με συνέπεια να τεθεί και πάλι η ζωή του σε κίνδυνο εξαιτίας τόσο της παρεμπόδισης διέλευσης του ασθενοφόρου από δυνάμεις των ΜΑΤ όσο και των αναπνευστικών προβλημάτων και των υπόλοιπων χτυπημάτων. Δε θα σταθούμε μόνο στις ύπουλες προσεγγίσεις που δέχτηκε στο νοσοκομείο από γνωστές «προσωπικότητες» της τοπικής Χρυσής Αυγής, οι οποίοι εμφανίστηκαν προκλητικά στα επείγοντα περιστατικά, μετά τη διάλυση της συγκέντρωσης, αναζητώντας προφανώς κάποιον τραυματισμένο διαδηλωτή σε ένα χώρο που -ιστορικά ακόμα και στις μεγαλύτερες θηριωδίες- έχει χαρακτηριστικά ασύλου. Δε θα σταθούμε τέλος στην οργανωμένη τους αναχώρηση από το νοσοκομείο όταν κατάλαβαν ότι ο χτυπημένος διαδηλωτής δεν είναι μόνος και δεν πρόκειται να αφεθεί μόνος από συναγωνιστές και φίλους του.

Θα σταθούμε και στην εκδικητικότητα των διωκτικών αρχών της πόλης που το τελευταίο 48ωρο αποφάσισαν να ενοχοποιήσουν με έναν πρωτόγνωρο και χυδαίο τρόπο το σύντροφο-φίλο-σύζυγο-πατέρα μας με σαφείς άνωθεν πολιτικές εντολές. Ενδεικτικό των σχετικών εντολών που έπεσαν είναι ότι η σύλληψή του έγινε δύο ώρες μετά την εισαγωγή του στα εξωτερικά ιατρεία. Όπως επίσης ότι στη δικογραφία που σχηματίστηκε για το πρόσωπό του αναδεικνύονται μια σειρά από ανυπόστατες και κατασκευασμένες κατηγορίες. Φαίνεται λοιπόν πως στοχευμένα ήθελαν να τον ενοχοποιήσουν για την εδώ και χρόνια αγωνιστική του δράση πολύ πριν τις 20/9/2013.

Θα σταθούμε και στις προσπάθειες συκοφάντησής του από πολλούς καλοθελητές που τις τελευταίες ημέρες επιχείρησαν αποτυχημένα να τον διασύρουν την στιγμή μάλιστα που ο ίδιος νοσηλευόταν στο νοσοκομείο. Κανένας αστυνομικός διώκτης, κανένας συντάκτης των ΜΜΕ και κανένας ανώνυμος αρθρογράφος δεν μπορεί να μιλάει για αυτόν δίχως αυτόν και φυσικά δίχως εμάς που τον γνωρίζουμε καλύτερα από κάθε άλλον.
Θα μιλήσουμε εμείς για αυτόν. Έναν αγωνιστή των τοπικών, κοινωνικών και εργασιακών αγώνων, που εδώ και 30 χρόνια ποτέ του δεν κρύφτηκε, ποτέ του δε μάσησε τα λόγια του, ποτέ του δεν παρακάλεσε, ποτέ του δεν έσκυψε το κεφάλι, ποτέ του δεν αρνήθηκε να υπερασπιστεί αδύναμους και διωκόμενους από την κατασταλτική μανία, ποτέ του δεν έκρυψε τις πολιτικές του απόψεις, ποτέ του δεν αρνήθηκε να σταθεί δίπλα σε απολυμένους, φτωχούς, κομμουνιστές, αντιεξουσιαστές, αναρχικούς, κυνηγημένους, απεργούς… Έναν αγωνιστή που οι τοπικές αρχές είχαν εδώ και χρόνια βάλει στο μάτι αφού τους ενοχλούσε η κοινωνική του δράση και η ευπρόσωπή του παρουσία. Αυτόν τον αγωνιστή, τώρα, οι τοπικές διωκτικές αρχές, κατόπιν προφανώς κεντρικής πολιτικής επιλογής για ανακοπή των αντιφασιστικών κινητοποιήσεων σε όλη την επικράτεια, επιχειρούν να του στρώσουν το ποινικό χαλί και να του κατασκευάσουν μια πλαστή εικόνα. Και αυτό σε έναν άνθρωπο που έχει εδώ και δεκαετίες ορίσει την πολιτική, προσωπική και επαγγελματική του ταυτότητα με βάση τις ξεκάθαρες επιλογές του και τίποτε άλλο. Αυτή την πολιτική, προσωπική και επαγγελματική του ταυτότητα θα υπερασπιστούμε, εμείς, αυτός και κάθε ένας-μία που τον έχει γνωρίσει. Και δυστυχώς για  την εξουσία, δε θα δυσκολευτούμε και πολύ, αφού οι κοινωνικές σχέσεις είναι πολύ πιο δυνατές από τις άνοστες σούπες των κατασταλτικών μαγειρείων του κράτους και του παρακράτους. Γνωρίζει πολύ καλά η τοπική κοινωνία…

Σε όσους λοιπόν κακόβουλους θελήσουν να αναμασήσουν την κατασταλτική ρητορεία των ταγμάτων εφόδου και των διωκτικών αρχών και να διαστρεβλώσουν την ταυτότητά του, διαμηνύουμε ότι θα εκτεθούν ανεπανόρθωτα. Και ότι δε θα μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια.

Στην ίδια κατεύθυνση της τρομοκράτησης και εγκληματοποίησης των αγωνιστών της περιοχής είναι και το πογκρόμ που εξαπόλυσε η αστυνομική διεύθυνση Κοζάνης μετά τη διάλυση της αντιφασιστικής συγκέντρωσης. Προσαγωγές και συλλήψεις αντιφασιστών από κατοικίες και  χώρους εργασίας με ανυπόστατες και κατασκευασμένες κατηγορίες, εντάλματα σύλληψης μέχρι και για ανθρώπους που δε ζουν και δε δραστηριοποιούνται στην Κοζάνη(!), υπαγορευμένες καταθέσεις ψευδομαρτύρων αστυνομικών σε δικογραφίες κ.ά. Και όλα αυτά, για να ποινικοποιηθούν πρόσωπα γνώριμα στις «αρχές» για τη συμμετοχή τους στους κοινωνικούς αγώνες. Για να ποινικοποιηθεί ο αντιφασισμός που δεν ελέγχεται από το φασισμό του συστήματος.

Το κατηγορητήριο που προσάπτουν στο Χ.Ο., όπως και στους υπόλοιπους έως τώρα συλληφθέντες, θυμίζει κάτι από τις «παλιές εποχές» των κρατικών σκευωριών. Τακτική που ακολουθεί την τελευταία περίοδο το καθεστώς απέναντι σε όσους-ες μετέχουν ενεργά στους κοινωνικούς αγώνες.

Επιπλέον, στο πλαίσιο της τρομοκράτησης αγωνιστών, ένας αστυνομικός στρατός έχει στρατοπεδεύσει τις τελευταίες ημέρες σε κεντρικά σημεία της πόλης. Πτυχές αυτής της αστυνομοκρατίας  βιώσαμε τις δύο τελευταίες μέρες και στο νοσοκομείο της Κοζάνης. Πλήθος ένστολων εγκαταστάθηκαν αρχικά στο προαύλιο και μετέπειτα στο πεζοδρόμιο μπροστά από το νοσοκομείο. Η αποκορύφωση της στρατοπέδευσης ήταν η παρουσία δεκάδων αστυνομικών, μέσα και έξω από το δωμάτιο-κελί όπου φυλασσόταν για ένα 24ωρο ο συλληφθέντας. Αυτή η συνθήκη, οδήγησε τόσο εμάς όσο και τους γιατρούς σε έντονες διαμαρτυρίες για να διεκδικήσουμε το αυτονόητο: ο χώρος του νοσοκομείου δεν είναι ούτε αστυνομικό τμήμα, ούτε στρατόπεδο.

Γελιούνται όσοι πιστεύουν πως με τέτοιες μεθόδους θα καταφέρουν να μας/τον φοβίσουν. Γελιούνται αν νομίζουν ότι θα καταφέρουν να συκοφαντήσουν και να εγκληματοποιήσουν τις κοινωνικές αντιστάσεις, για να προχωρήσουν στην περαιτέρω φτωχοποίηση και υποδούλωση της κοινωνίας. Γελιούνται αν νομίζουν ότι οι αγωνιστές θα ανασχέσουν τις επιλογές τους, θα φιμώσουν τα στόματά τους και θα ακυρώσουν τους εαυτούς τους απέναντι στον κοινωνικό εκφασισμό και τον ολοκληρωτισμό του κράτους. Οι δρόμοι του Κερατσινίου, οι δρόμοι της Κοζάνης αλλά και οι δρόμοι των περισσότερων πόλεων του ελλαδικού χώρου έδειξαν τις τελευταίες ημέρες μια διαφορετική κοινωνική δυναμική. Εκείνη τη δυναμική των αντιστεκόμενων και των εξεγερμένων που δίχως αρχηγούς, δίχως καθοδηγητές, δίχως ειδικούς, δίχως διακρίσεις, δίχως φετίχ και θεαματικές διαδικασίες, δίχως επιβολές, δίχως κανιβαλικές συμπεριφορές, δίχως προσωπικές ματαιοδοξίες, αλλά με πολλή αυταπάρνηση και βολονταρισμό, αλληλεγγύη και μοίρασμα, ισότητα και ελευθερία, θα δώσουν τέλος στο γερασμένο αυτό κόσμο.

Δεν είμαστε αφελείς και ούτε θα γίνουμε

Δε θα επιτρέψουμε καμιά διαστρέβλωση και συκοφάντηση

Μακριά τα χέρια σας από τους αγωνιστές

Απόσυρση όλων των κατηγοριών του Χ.Ο. και των άλλων διωκόμενων

Αλληλεγγύη στους διωκόμενους για τα γεγονότα της αντιφασιστικής συγκέντρωσης στην Κοζάνη

23/9/2013

Συγγενείς και φίλοι του τραυματία και διωκόμενου 54χρονου στην Κοζάνη

******************************************************************************************

6 σημεία για μια προεξαγγελθείσα δολοφονία…

α. Ο Παύλος Φύσσας έπεσε νεκρός από το μαχαίρι του χρυσαυγίτη δολοφόνου, Γιώργου Ρουπακιά, μεγαλοστελέχους της Τ.Ο. Νίκαιας της Χρυσής Αυγής και έμμισθου μπράβου των νεοναζί στην περιφέρεια Πειραιά, όταν αυτός και η παρέα του δέχτηκαν επίθεση από οργανωμένη ομάδα χρυσαυγιτών, το βράδυ της 17ης Σεπτέμβρη, στο Κερατσίνι.

β. Πρόκειται για την ίδια συμμορία που λίγες μέρες πριν επιτέθηκε στο Πέραμα σε συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ και μέλη του ΚΚΕ κατά τη διάρκεια αφισοκόλλησης. Είναι οι ίδιοι τραμπούκοι που, εδώ και κάποια χρόνια, δρουν μέσα στη νύχτα, ξυλοκοπώντας ανυπεράσπιστους μετανάστες επειδή δεν τους αρέσει το χρώμα τους και τραμπουκίζοντας νεολαίους επειδή δεν ταιριάζουν στην αισθητική τους.

γ. Δεν περιμέναμε τίποτα καλύτερο από τους φασίστες: Η Χρυσή Αυγή, κρατικό ενεργούμενο και υποχείριο από τη στιγμή της ίδρυσης της και πολιτικό εγγόνι των χιτών και των ταγματασφαλιτών της κατοχής και του εμφυλίου και κληρονόμος της παρακρατικής δράσης των γκοτζαμάνηδων που δολοφόνησαν το Λαμπράκη, αλλά και των κένταυρων και των rangers της ΟΝΝΕΔ που δολοφόνησαν και τον αγωνιστή καθηγητή Νίκο Τεμπονέρα, μπορεί σήμερα να προωθείται διακαώς ως αντισυστημική δύναμη και να προβάλλει ένα δήθεν κοινωνικό προσωπείο, στην πραγματικότητα όμως υπάρχει για να αναπτύξει τα πιο συντηρητικά και αντιδραστικά ένστικτα μια κοινωνίας σε κρίση, διαλύοντας του όποιους συλλογικούς, ταξικούς δεσμούς είχε και προωθώντας το σταδιακό εκφασισμό της. Έφτασε ήδη ο καιρός που χρησιμοποιείται ξανά και εντελώς απροκάλυπτα ως συστημική εφεδρεία, βρισκόμενη στο πλευρό της κατασταλτικής και αντικινηματικής δράσης των επίσημων κρατικών δυνάμεων. Ενδεικτικά να αναφέρουμε τις επιθέσεις σε πάγκους μεροκαμματιάρηδων μικροπωλητών σε Ραφήνα και Μεσολόγγι, τις επιθέσεις σε καταλήψεις και ανοιχτά κοινωνικά κέντρα, τις αμέτρητες επιθέσεις σε μετανάστες με αποκορύφωμα τη δολοφονία τους ξυλοδαρμούς και τους τραμπουκισμούς αντιφασιστών νεολαίων και αγωνιστών σε μια προσπάθεια τρομοκράτησης όσων αντιστέκονται στο καθεστώς της εξαθλίωσης και του ολοκληρωτισμού. Ίδια είναι και η στάση της στο εσωτερικό της βουλής καθώς, ανάμεσα σε άλλα, δε δίστασε να υπερψηφίσει την ιδιωτικοποίηση της Αγροτικής Τράπεζας και να υπερασπιστεί τα ιδιωτικά συμφέροντα διαφόρων επιχειρηματικών ομάδων.

δ. Δεν τρέφουμε καμιά αυταπάτη για το κράτος: Ο Δένδιας και ο στρατός κατοχής του μπορεί σήμερα να εμφανίζονται επικοινωνιακά ως λυτρωτές από τους δολοφόνους φασίστες, αργά ή γρήγορα όμως θα ξανασυμπράξουν μαζί τους για να οργανώσουν τους νέους αντικοινωνικούς και αντικινηματικούς σχεδιασμούς τους. Ο φασισμός σήμερα δεν είναι προνόμιο της Χρυσής Αυγής. Εκπορεύεται από το ίδιο το κράτος και επιβάλλεται σε κάθε πεδίο της καθημερινής ζωής με κυρίαρχο στόχο την καθυπόταξη των αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας, την κατατρομοκράτηση των υπόλοιπων και την επιβολή παντού σιγής νεκροταφείου

ε. Πρόκειται για το ίδιο κράτος που καταδικάζει στην ανέχεια, την πείνα, την εξαθλίωση και το θάνατο εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους εξαιτίας της εφαρμογής ενός διευρυμένου σχεδιασμού ολοένα και εντεινόμενης επίθεσης σε βάρος της κοινωνίας, τόσο από τα εγχώρια πολιτικά και οικονομικά αφεντικά, όσο και τους υπερεθνικούς τους συμμάχους (ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ). Ένας σχεδιασμός που έχει διαμορφώσει μια ζοφερή, αποπνικτική ατμόσφαιρα για εκατομμύρια προλετάριους. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο συνολικής επίθεσης της κυριαρχίας, την εμφάνιση τους έχουν κάνει και οι παρακρατικές-φασιστικές ομάδες κρούσης που έσπευσαν να συνδράμουν στη διαδικασία εγκαθίδρυσης του κρατικού ολοκληρωτισμού.

στ. Αν θέλουμε να συνεχίσουμε να ελπίζουμε στην ανάπτυξη ενός ζωντανού και μαχητικού κινήματος που θα ανατρέψει την υπάρχουσα ζοφερή πραγματικότητα αντιπροτείνοντας μια κοινωνία ισότητας, ελευθερίας, δικαιοσύνης και αλληλεγγύης, τότε θα πρέπει άμεσα να ξεμπερδέψουμε με τους φασίστες δολοφόνους, μην αφήνοντας τους χώρο πουθενά για να διαχύσουν τις μισάνθρωπες αντιλήψεις τους. Παράλληλα δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως ο βασικός εχθρός είναι το σύστημα που δημιουργεί τη φτώχεια, την εκμετάλλευση, την καταπίεση, το ρατσισμό. Είναι το ίδιο σύστημα που γεννάει και τροφοδοτεί το φασισμό για να τον χρησιμοποιήσει ως πιστό μαντρόσκυλο απέναντι στις επερχόμενες κοινωνικές και ταξικές εξεγέρσεις.

ΤΙΜΗ ΣΤΟΝ ΠΑΥΛΟ ΦΥΣΣΑ που δολοφονήθηκε από χρυσαυγίτες το βράδυ της Τρίτης 17 Σεπτέμβρη στο Κερατσίνι

ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΕΣ ΣΥΜΜΟΡΙΕΣ σε κάθε απόπειρα εκδήλωσης τους στο κοινωνικό πεδίο

ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ – ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ

αναρχική ομάδα “Δυσήνιος Ίππος”

***********************************************************************************************

Μπάτσοι και Φασίστες τα δύο άκρα

Την Τετάρτη 18 Σεπτέμβρη, στην περιοχή

Ο δολοφόνος Ρουπακιάς Γιώργος [ 2 ]  ομολογεί την δολοφονία καθώς και ότι είναι μέλος της ναζιστικής οργάνωσης Χ.Α.  Η ομολογία αυτή έρχεται μετά την προσπάθεια των μμε να κρύψουν τα πολιτικά κίνητρα της δολοφονίας.

Καλέσματα για συγκεντρώσεις 19 Σεπτεμβρίου
Ενημέρωση: Αθήνα | Πάτρα | Δράμα | Κατερίνη | Καστοριά | Ηγουμενίτσα | Ορεστιάδα | Λευκάδα | Τύρναβος |
Ενημέρωση για τους συλληφθέντες [ 1 | 2 | 3 ] | Κείμενο συλληφθέντων της 18 Σεπτεμβρίου |

Καλέσματα για τις πορείες στις 18 Σεπτεμβρίου
Αθήνα: Αντιφασιστική συγκέντρωση Τετάρτη 18 Σεπτέμβρη [ ενημέρωση | φώτο ] | Μηχανοκίνητη Πορεία (Περιστέρι) |

Θεσσαλονίκη [ ενημέρωση ] | Μυτιλήνη| Πάτρα [ ενημέρωση | 2 ] | Λάρισα [ ενημέρωση ] | Τρίκαλα [ ενημέρωση ] | Κοζάνη [ ενημέρωση ] | Κομοτηνή [ ενημέρωση | 2 ] | Ρέθυμνο [ ενημέρωση ] | Αγρίνιο | Χίος [ ενημέρωση ] | Κόρινθος [ ενημέρωση ] | Πρέβεζα [ ενημέρωση ] | Χανιά [ ενημέρωση ] | Βόλος | Βέροια [ ενημέρωση ] | Ηγουμενίτσα | Ηράκλειο [ ενημέρωση ] | Σπάρτη | Λιβαδειά [ ενημέρωση ] | Άρτα [ ενημέρωση ] | Μεσολόγγι | Σέρρες [ ενημέρωση ]  | Καρδίτσα [ ενημέρωση ] | Ιωάννινα [ ενημέρωση ] | Ναύπλιο | Σάμος  [ ενημέρωση | 2 ] | Ξάνθη [ ενημέρωση ] | Καβάλα | Ορεστιάδα | Κέρκυρα | Πύργος | Νάξος | Πάρος | Αλεξανδρούπολη | Αγρίνιο | Φολέγανδρος | Λαμία |

Εξωτερικό: Βαρκελώνη [ ενημέρωση ] | Λονδίνο | Λυών | Άμστερνταμ | Αμβούργο | Βερολίνο | Παρίσι |

Ανακοινώσεις: Ανταρσύα | ΕΕΚ | Κόντρα | Prolet Connect | Αντιεξουσιαστική Κίνηση Αθήνας | Αντιφασιστική πρωτοβουλία Σάμου | Σωματείο ΠΑΣΕΤΙΜ (Wind) | ΟΚΔΕ Σπάρτακος |

ΜΕΓΑΡΑ: μικροφωνική και πορεία

Αντισυγκεντρωση για τα εγκαίνια των γραφείων της χα στη Δράμα

ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ! Αναβολή εκδήλωσης για Ενίσχυση Φεστιβάλ!

Ανοικτή Αντιφασιστική Συνέλευση

Συνέλευση Χανιά

Συνάντηση συντονισμού Αντιφασιστικών Επιτροπών και Συλλογικοτήτων Αθήνας – Πειραιά, Παρασκ

Aγρίνιο/ Νέα αντιφασιστική συγκέντρωση
Συνέλευση Ηράκλειο Κρήτης

Mπλόκο στις ρατσιστικές εκδηλώσεις, Σάββατο 11.00 πμ, Νίκαια.

Κάλεσμα για ανοικτή αντιφασιστική συνέλευση

Αντιφασιστική συγκέντρωση ενάντια στα εγκαίνια γραφείων της Χ.Α.

Χαλκίδα: Κάλεσμα σε πορεία

Ενημέρωση από αντιφασιστική στη Ρόδο {19.09}

Ενημέρωση από Αγρίνιο

Αντιφασιστική πορεία στη Βέροια από καθηγητές

H Μάνα του Παύλου στον Skai nazi tv: Εσείς τον φάγατε το παιδί μου

για τα εγκαινια της Χ.Α. στην Καβαλα

Συγκεντρωμένο υλικό για Ρουπακιά, ΧΑ, ΔΙΑΣ, Αυτόπτες

Σερρες : Ενημερωση από αντιφασιστική 18-09-2013

Συλληφθέντες πορείας 18/9

Ανταπόκριση από την αντιφασιστική συγκέντρωση στην Αμφιάλη (18-09-2013)

Μπατζανάκης του δολοφόνου ο αρχηγός της Τ.Ο Χρυσής Αυγής Νίκαιας

Ενημέρωση από Θεσσαλονίκη

Ενημέρωση απο Τύρναβο

Αντιφασιστική πορεία στη Λευκάδα

ΕΠΕΙΓΟΝ! Ζητείται οπτικοακουστικό υλικό για συλληφθέντα

Αντιφασιστική – Απεργιακή πορεία στην Ορεστιάδα

Ενημέρωση από δικαστήρια Πειραιά

Ενημέρωση απο Ηγουμενιτσα

Για τη μνήμη του Π. Φύσσα απο καστορια

Ενημέρωση από Κατερίνη

Ενημέρωση για την υπόθεση του αναρχικού Μ. Τσιλιανίδη

Aλητεία χωρίς πάτο από Ευαγγελάτο και ΣΚΑΙ για τον δολοφόνο χρυσαυγίτη

Eνημέρωση απο Δράμα

Αγώνας Ταξικός, Αντιφασιστικός, είναι η απάντηση από εδώ και μπρός..

ΜΑΡΙΔΑ- Ο Παυλος Φυσσας ζει. Κάτω η κυβέρνηση και οι νεοναζι

 αντιφασιστικές κινητοποιήσεις για τον παύλο στην ευρώπη

Φωτογραφίες από την αντιφασιστική συγκέντρωση στο Αμστερνταμ

Αντιφασιστικη συγκεντρωση-πορεια Στοκχολμη.

Φλωρεντία – Αντιφασιστικό κάλεσμα – Σάββατο 17.00

Πατρα-Ενημερωση για τα χτεσινα επεισοδια

Αναβολή εγκαινίων των φασιστών στην Αν.Μακεδονία

Άρτα ενημέρωση από κινητοποιήσεις 19/9

Θεσσαλονίκη: Ενημέρωση για την αντιφασιστική πορεία

Ενημερωση απο αντιφασιστικη δραση στο παγκρατι

επιθεση σε φασιστομαγαζο (Θεσνικη)

Ενημέρωση από την αντιφασιστική πορεία στη Δάφνη – Φασίστας τράβηξε όπλο

Ενημερωση απο Εδεσσα

Κοζάνη: ενημέρωση από την αντιφασιστική συγκέντρωση στην πλ. Γιολδάση

Μεσολόγγι: Αντιφασιστική συγκέντρωση – Πορεία

Προβολή αναβάλλεται

Το αίμα κυλάει…

Εργατικά συνδικάτα καλούν σε πορεία ενάντια στην διανομή τροφίμων της Χ.Α. το Σάββατο στη

Αντιφασιστική πορεία:Παρασκευή 20/9 Θεσσαλονικη

Κτηνοτρόφοι Λακωνίας προς Χρυσή Αυγή:«Δεν θα σας χωρά ο τόπος»

ΑΡΤΑ – Δεν ξεχνάμε, δεν συγχωρούμε

Μεσολόγγι: Αντιφασιστική συγκέντρωση – Πορεία

Το αίμα κυλάει…(ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΜΕΔ)
Κομοτηνή: δίκη συλληφθέντων

Antifa συγκέντρωση στο Λονδίνο

Φρανκφούρτη: αντιφασιστική πορεία σήμερα

Τσάκισμα φασιστών στην Πάτρα

Συγκεντρωτική ενημέρωση από Αγρίνιο

ΑΝΤΙΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 21/9 ΩΡΑ 18:00 ΠΛΑΤΕΙΑ ΠΕΡΙΒΟΛΑΚΙΑ ΚΟΡΙΝΘΟ

Πάτρα -Συγκέντρωση / Μικροφωνική και Συνέλευση

Κάλεσμα για μαθητική συνέλευση

Κοινωνικό Στέκι- Στέκι Μεταναστών Χανίων : Αγώνας Ταξικός, Αντιφασιστικός, είναι η απάντηση

Αντιφασιστικό Δίκτυο (UK). Αφίσα και κάλεσμα σε διαδήλωση στην Ελληνική πρεσβεία.
Λευκωσια 19 Σεμπτεβρη- Φωτογραφιες απο αντιφασιστικη πορεια/δραση

Αντιφασιστική / Απεργειακή πορεία στην Ηλιούπολη

Ο αρχιμαφιόζος Θέμος Αναστασιάδης ετοιμάζεται να πουλήσει αίμα

Χρυσαυγίτικοι νόμοι αποκλεισμού αλλοδαπών από την εκπαίδευση

Ρέθυμνο : Ενημέρωση από αντιφασιστική πορεία (20/9)

Ενημέρωση απο αντιφασιστική στη Νίκαια

Χρυσαυγίτης χτύπησε μετανάστη στο κέντρο της Λαμίας

ΜΑΤατζής σημάδεψε εν ψυχρώ στο μάτι διαδηλωτή. Παρόμοιο περιστατικό καταγράφηκε σε βίντεο.

Καλλιθέα: Ο Παύλος Φύσσας ζει – Θάνατος στο φασισμό

Αντιφασιστική πορεία

Κορυδαλλός: ανακοίνωση για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα (Killah P)

Ενημέρωση από την μεγάλη αντιφασιστική σύσκεψη της Παρασκευής

34χρονος αντιφασίστας νεκρός από νεοναζί δολοφόνο!

Μπάτσοι και Φασίστες τα δύο άκρα

Μικροφωνική στην πλατεία Κύπρου από Σωματείο Υπαλλήλων Δήμου Καλλιθέας

Λαμία: Αντιφασιστική συγκέντρωση

Αντιφασιστική συναυλία στην πλατεία Δημάδη – Αγρίνιο

21/9 στισ 19:00 Πλατεια Αγ.Λαυρας Αιγιο

Σκωτία :Συγκεντρωση για τη Δολοφονία του Παύλου Φύσσα

Γερμανια (Ληψεία) αφίσα για Π.Φύσσα

Αντιφασιστική Συγκέντρωση στο Βερολίνο

Θεσσαλονίκη: Παρεμβάσεις αλληλεγγύης στις καταλήψεις

Aνάρτηση πανό σε γήπεδα για την δολοφονία Φυσσα

Αντιφασιστική Πορεία Μεσολόγγι

Όταν το Πρώτο Θέμα μυρίζει το πρώτο αίμα

Αντιφασιστική παρέμβαση στα Καρδαμίτσια (Ιωάννινα)

Αντιφασιστική παρέμβαση στη Νέα Μάκρη

Αντιφασιστική / Απεργειακή πορεία στην Ηλιούπολη

Κοζάνη : Σύλληψη τραυματία αντιφασίστα μέσα στο νοσοκομείο

Ανακοίνωση της οικογένειας του Παυλου Φύσσα σχετικά με την δημοσιευση φωτογραφίων του.

Τρίκαλα / Aντιφασιστική συγκέντρωση / Δευτέρα 23-9-2013 / ώρα: 21:00

Το Αίμα κυλαει…

Άρτα-κάλεσμα για συγκέντρωση,πορεία,συζήτηση

ΠΑΤΡΑ : Αντιφασιστική Πορεία Κυριακή 18:30 από την πλ.Παναχαϊκής.

Καλλιθέα: Ο Παύλος Φύσσας ζει – Θάνατος στο φασισμό

Κορυδαλλός: ανακοίνωση για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα (Killah P)

Ενημέρωση από την μεγάλη αντιφασιστική σύσκεψη της Παρασκευής

34χρονος αντιφασίστας νεκρός από νεοναζί δολοφόνο!

Μπάτσοι και Φασίστες τα δύο άκρα

πορείες αλληλεγγύης στην Γερμανία για τον Παύλο

Το ηχητικό της επικοινωνίας με τραυματία, χτυπημένο στο μάτι απο μπάτσο-Τζάνειο (20/09)

Το ηχητικό της επικοινωνίας με τραυματία, χτυπημένο στο μάτι απο μπάτσο-Τζάνειο (20/09)

Πεσιμο στα Εξαρχεια

φασιστας στην καλαρη στα γιαννενα

Καλεσμα για πορεια 22-9 Ναυπλιο

Αντιφασιστική απεργία την Τετάρτη 25 Σεπτέμβρη και διαδήλωση στα κεντρικά Γραφεία της Χ.Α

Μαθητική-Αντιφασιστική Πορεία(Ζωγράφου)
Κοπεγχάγη – Δράση αλληλεγγύης στον Παύλο

Συγκέντρωση στη μνήμη του Παύλου Φύσσα/ Σουηδία (Λούντ)

Στη μνήμη του Παύλου Φύσσα, Δράση άπο Montreal.Quebec

Στη μνήμη του Παύλου Φύσσα, Μάντσεστερ

Αντιφασιστική συγκέντρωση στην ελληνική πρεσβεία στη Μαδρίτη

πορείες αλληλεγγύης στην Γερμανία για τον Παύλο

Καρδίτσα: ενημέρωση από αυθόρμητη πορεία σήμερα το βράδυ

Συγκεντρωτικό αντιφασιστικών δράσεων ΣΥΡΟΣ

Αντίφα πορεία Καβάλα

Αντιφασιστική συγκέντρωση – Πορεία Κεφαλονιά

Aνάρτηση πανό σε γήπεδα για την δολοφονία Φυσσα

Αντιφασιστική Πορεία Μεσολόγγι

Όταν το Πρώτο Θέμα μυρίζει το πρώτο αίμα

Αντιφασιστική παρέμβαση στα Καρδαμίτσια (Ιωάννινα)

Αντιφασιστική παρέμβαση στη Νέα Μάκρη

Αντιφασιστική / Απεργειακή πορεία στην Ηλιούπολη

Ενημέρωση για τους συλληφθέντες της αστυνομοκρατούμενης Κοζάνης
Συνάντηση αναρχικών αντιφασιστών

Τρίκαλα / Aντιφασιστική συγκέντρωση / Δευτέρα 23-9-2013 / ώρα: 21:00

…σιγά μη φοβηθώ…

Διαδηλώση στο Λονδίνο για τη δολοφονία Φύσσα
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΑΠΟ ΔΑΝΙΑ

Ενιαίο αντιφασιστικό εργατικό μέτωπο – Αντιφασιστικές πολιτοφυλακές παντού

Χρυσή Αυγή: Όλο το πακέτο

Ενημέρωση από συναυλία στη Σάμο

Παύλος Φύσσας: Όρθιος μέχρι το τέλος!

Αντιφασιστική διαδήλωση / Παρασκευή 27-9 / Ζωγράφου

6 σημεία για μια προεξαγγελθείσα δολοφονία…

ΔΑΝΙΑ: Δράση αλληλεγγύης και αντίστασης από την Ομάδα Crisis Mirror στη Κοπεγχάγη

Διαδηλώση στο Λονδίνο για τη δολοφονία Φύσσα

Βερολίνο: Συγκέντρωση Σαββάτου για τον Παύλο Φύσσα

Ο πόλεμος δύο ολόκληρων κόσμων… για τον Παύλο Φύσσα

Για τον Παύλο Φύσσα

Σύλληψη 7 ατόμων για σπρέι ΤΩΡΑ στο Μαρούσι

Πάτρα: Αντιφασιστική πορεια στην Αγυια

Ζάκυνθος- Ενημέρωση από την αντιφασιστική συγκέντρωση και πορεία της Πέμπτης 19/9/13

XANIA – Πανεργατικό αντιφασιστικό συλλαλητήριο

Φωτογραφίες από την παρέμβαση αλληλεγγύης στο ατ λευκου πύργου

Ανακοίνωση τν Αγωνιστών Μαθητών Σπάρτης

Δράσεις για τον KillahP στα Μελίσσια

ΤΑΞΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ, ΑΓΩΝΑΣ ΠΑΝΤΟΥ

Φλωρεντία: πορεία για τον Παύλο Φύσσα

Αντιφασιστική πορεία και συναυλία, Παρασκευή 27/09 στο Αιγάλεω

Αντιφασιστική πορεία στις 25/09 προσυγκέντρωση 17:00 Προπύλαια

Αντιφασιστική Διαδήλωση στην Κατερίνη

Αντιφασιστική πορεία Δράμας 22/09

Καταδικάστηκε ο χρυσαυγίτης στην Λαμία

Μονεμβάσια(Λακωνία):για τον Παύλο Φύσσα

Εdinburgh-Scotland, Συγκέντρωση για Φύσσα

****************************************************************************************

Αφίσα για Killah P από Αντιφασιστικη συνελευση Βεροιας/Στεκι La Rage

πλήρη ενημέρωση-Κομοτηνή

Αντιφασιστική συγκέντρωση απόψε 23-9-2013 στα Τρίκαλα.Αντιφασιστική Πορεία Στη Μυτιλήνη 18/9/2013

Αντιφασιστική Ιωάννινα,αφίσα

Αντιφασιστική συγκέντρωση – πορεία

Μονεμβάσια(Λακωνία):για τον Παύλο Φύσσα

Εdinburgh-Scotland, Συγκέντρωση για Φύσσα

Παύλος Φύσσας- Αλληλεγγύη από Μάλμο Σουηδίας

Παρέμβαση με πανό Λεωνίδιο

Hράκλειο :Αντιφασιστική/Αντικαθεστωτική Πορεία 25/9 -ωρα:19:00 – πλ.Ελευθερίας

Σπάρτη: Παύλο ζεις, όλα τώρα αρχίζουν..

Ερεσός, Λέσβος, Αντιφασισμός / Eresos, Lesvos Isla, Antinazism

αντιφασιστικη συναυλια καρδιτσα

Άρτα αντιφασιστική δράση Κυριακής –ενημέρωση.
Αντιεξουσιαστική Κίνηση Αθήνας για Αντιφασιστική Πορεία

 clip4kilahp – τιμής ένεκεν – Video κάλεσμα για αυτές της ημέρες:

[vimeo]https://vimeo.com/75289536[/vimeo]

clip4kilahp – τιμής ένεκεν from Anarchists Heraklion Crete on Vimeo.

***************************************************************************

εργατική- αντιφασιστική συγκέντρωση –πορεία την ΠΕΜΠΤΗ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΣΤΙΣ 18:30 ΣΤΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓ.ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ ΑΙΓΑΛΕΩ

Τρίτη 24/9, Πλατεία Καισαριανής 18:00 Αντιφασιστική Πορεία

Αντιφασιστική Συνέλευση στην Ορεστιάδα, Τετάρτη 25/9

Βίντεο από την συγκέντρωση στην ελληνική πρεσβεία στην Μαδρίτη

*Γράφει ο Ιός

Όπως συμβαίνει κατά κανόνα με τις περισσότερες επιθέσεις της, η δολοφονική ενέδρα της Χρυσής Αυγής κατά μελών του ΚΚΕ στο Πέραμα ήταν κι αυτή προσχεδιασμένη. Και μάλιστα η ναζιστική οργάνωση αισθάνεται τόσο ασφαλής, ώστε διατηρεί στον ιστότοπό της ακόμα και σήμερα το βίντεο με το οποίο τεκμηριώνεται η πρόθεσή της να επιτεθεί στο ΚΚΕ στο Πέραμα (http://goo.gl/AsMKNv).

Πρόκειται για αποσπάσματα από την οργανωμένη επίσκεψη ομάδας της Χρυσής Αυγής με τους βουλευτές Λαγό, Παναγιώταρο και Μίχο στις 8 Αυγούστου σε καφενείο της περιοχής. Στη συζήτηση που περιλαμβάνεται στο βίντεο όχι μόνο προαναγγέλλεται η επίθεση, αλλά επιβεβαιώνεται και η ταύτιση της οργάνωσης με τα συμφέροντα των εφοπλιστών.

Ο Λαγός εμφανίζεται εξαρχής κατηγορηματικός, απευθυνόμενος σε οπαδούς της οργάνωσής του: «Τα πράγματα υπέρ σας για μένα δεν πρόκειται να αλλάξουν μέσα από τη Βουλή. Αυτό είναι παραμύθι. Από μας δεν θα το δείτε». Κάποιος οπαδός αποκαλύπτει τη σχέση με την εργοδοσία: «Θέλουμε να φάμε ψωμί, αξιοπρεπέστατα. Μαζί με τους εφοπλιστές μας, γιατί από κει πέρα εξαρτιόμαστε». Από κοντά και κάποιος τρίτος που καταγγέλλει τις εργατικές κινητοποιήσεις: «Τα πλοία έχουν φύγει γιατί κάνανε απεργίες».

Ένας άλλος αναφέρεται στους τρόπους δράσης κατά των συνδικάτων και της Αριστεράς: «Με το σεις και με το σας δεν βγαίνει τίποτα. Υπάρχει το κατεστημένο εδώ πέρα, υπάρχει ο σταλινισμός, υπάρχει το ΚΚΕ μου λου ξου του, οι οποίοι αποφασίζουν και διατάζουν χρόνια. Θα πρέπει να χαλάσουμε την καρδιά μας με το κατεστημένο, με τη χούντα την κόκκινη».

Ο Λαγός δεν χάνει την ευκαιρία: «Αν αντιμετωπίζετε πρόβλημα με το ΠΑΜΕ, να έρθουμε εδώ μαζί σας και να είμαστε απέναντί τους». Το σκηνικό της επίθεσης έχει στηθεί. Κάποιος αναλαμβάνει να απευθύνει το κάλεσμα: «Εάν καλέσουμε το κόμμα, τη Χρυσή Αυγή, να έρθει στο συνδικάτο μετάλλου στον Πειραιά, θα πάμε στη φωλιά του Κου Κου. Να τους ξεριζώσουμε εκεί μέσα. Να τους ξεριζώσουμε».

Ο Λαγός δίνει την υπόσχεση: «Εμείς σαν Χρυσή Αυγή θα είμαστε. Εσείς θα είσαστε;». Το ίδιο μήνυμα δίνει κι ο Παναγιώταρος: «Βρείτε τη σωστή λύση, τον τρόπο με τον οποίο θα έχετε δουλειά». Και στο τέλος υπάρχει η εξαγγελία της επίθεσης: «Θα δώσουμε μια υπόσχεση. Οι λακέδες του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ θα εξαφανιστούνε από δω πέρα» (Λαγός). «Να είστε σίγουροι ότι πολύ σύντομα, το απόστημα που υπάρχει εδώ και δημιουργεί τα προβλήματα και έχει και όνομα, είναι το ΠΑΜΕ, θα τελειώσει. Και όλα αυτά με την αρωγή της Χρυσής Αυγής» (Παναγιώταρος).

ΠΗΓΗ:Εφημέριδα των Συντακτών

ΠΗΓΗ:tvxs.gr/node/138521

Επίθεση από νεοναζί δέχθηκε μια ομάδα μαθητών ηλικίας 14 και 15 ετών, που πραγματοποιούσε σχολική εκδρομή στην Σαξονία, με αποτέλεσμα το σοβαρό τραυματισμό ενός εξ αυτών. Οι 87 μαθητές από το Αμβούργο κατευθύνονταν στην αγροτική Σαξονία, στην Ανατολική Γερμανία, όταν πραγματοποιήθηκε η επίθεση, σύμφωνα με την εφημερίδα Welt.

Μια ομάδα μαθητών ηλικίας 14 και 15 ετών, από το σχολείο Goethe Grammar, βγήκαν από το ξενοδοχείο τους την Παρασκευή το βράδυ, κρυφά από τους καθηγητές, με κατεύθυνση μια εκδήλωση σε γειτονικό χωριό. Η εκδήλωση γινόταν για τον εορτασμό των 888 γενεθλίων του χωριού Οστράου, και διαφημιζόταν στην περιοχή. Ουσιαστικά όμως το πάρτι ήταν μια εστία ακροδεξιάς δραστηριότητας με τον αριθμό 88 που είναι σημαντικός στους ναζιστικούς κύκλους ως το όγδοο γράμμα της αλφαβήτου, το H.

Η ομάδα των μαθητών, ηλικίας ως επί το πλείστον 15 ετών, δέχθηκε την επίθεση 12 ανδρών περίπου στις τρεις το πρωί σε χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων, την ώρα που βγήκαν για να πάνε στην εκδήλωση. Στη συνέχεια οι άνδρες ακολούθησαν τους μαθητές μέσα στην πόλη, μέχρι που έφτασαν στον ξενώνα που διέμεναν. Σύμφωνα με τους καθηγητές, τρεις από αυτούς μπήκαν μέσα στο κτίριο μαζί με τα παιδιά.

Ένας μαθητής είχε απλώς ξυπνήσει για να πάει τουαλέτα όταν άκουσε μια αναταραχή στον κάτω όροφο. Στην τουαλέτα τον ακολούθησαν τρεις άντρες που τον πέταξαν στη λεκάνη. Ένα αγόρι, 15 ετών, κινεζικής καταγωγής, ξυλοκοπήθηκε τόσο άσχημα που του έσπασαν την κόγχη του ματιού και την κάτω γνάθο. Μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο και παραμένει στην εντατική από την Κυριακή.

Μετά την επίθεση, οι νεοναζί βγήκαν έξω από το ξενοδοχείο φωνάζοντας «NSDAP! Δε θα ξεχάσουμε ποτέ». Το NSDAP, το Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα, ήταν το κυβερνών κόμμα των ναζί κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Η αστυνομία έφτασε μισή ώρα μετά την επίθεση, παρά το γεγονός, σύμφωνα με την Welt, ότι το αστυνομικό τμήμα βρισκόταν σε απόσταση μόλις τριών χιλιομέτρων. Συνελήφθησαν εννέα ύποπτοι ενώ ξεκίνησε έρευνα.

πηγή:Άγρια επίθεση νεοναζί σε 15χρονους μαθητές στη Σαξονία | TVXS …

Την Παρασκευή το βράδυ, στις 21.00, προϊσταμένη τμήματος της Μονάδας Απεξάρτησης 18άνω, βρισκόταν έξω από το σταθμό του Μετρό Δάφνης, συνοδευόμενη από Αφρικανό φίλο της. Φασίστας που περνούσε με το ποδήλατό του από τον πεζόδρομο, πλησίασε απειλητικά το ζευγάρι και έφτυσε τη γυναίκα στο πρόσωπο. Ακολούθησε συμπλοκή του με τον Αφρικανό αλλά και με νεαρούς από τις γύρω καφετέριες οι οποίοι αντέδρασαν δυναμικά ενάντια στη φασιστική επίθεση. Ο φασίστας διέφυγε αιμόφυρτος, και θα ξεκινήσει διαδικασία μηνύσεων εις βάρος του καθώς υπάρχουν μάρτυρες που τον αναγνωρίζουν. Ταυτόχρονα ενημερώθηκαν Δημοτικοί Σύμβουλοι της Δάφνης, κάτοικοι και οργανώσεις της περιοχής, προκειμένου να καταγγείλουν τις φασιστικές προκλήσεις αλλά και να συμμετάσχουν μαχητικά σε κινητοποιήσεις και δράσεις που θα οργανωθούν τις επόμενες μέρες στην περιοχή.