του Δημήτρη Αργυρού
Με υπουργούς τον Α. Γεωργιάδη και Ν. Δένδια, την πιο λάιτ εκδοχή της ακροδεξιάς, ήταν αναμενόμενο η κατάληψη της Αντιβίωσης- που ανήκε στο νοσοκομείο Χατζηκώστα και κατά συνέπεια στο υπουργείο υγείας- να έμπαινε στο στόχαστρο των δυνάμεων της τάξης και της ευνομίας, και των στρατοπέδων του Ξένιου Δία. Ξέρετε αυτές τις δυνάμεις που στοχοποιούν τους ταλαίπωρους μετανάστες, τις καταλήψεις και τα στέκια του ευρύτερου αντιεξουσιαστικού χώρου. Φέροντας εις πέρας την ακροδεξιά και βαθιά συστημική ατζέντα της ΧΑ, ικανοποιώντας το θυμικό και καλύπτοντας την ανασφάλεια των πιο συντηρητικών νοικοκυραίων.
Η τραγική ειρωνεία της υπόθεσης είναι πως χιλιάδες νοικοκυραίοι με την απελευθέρωση των πλειστηριασμών θα έχουν να αντιμετωπίσουν ένα πραγματικό πρόβλημα στέγης και κατά συνέπεια επιβίωσης. Όχι φυσικά από τους αναρχικούς και τους αντιεξουσιαστές που θα μπουν στα σπίτια τους για κτυπήσουν την ατομική ιδιοκτησία, μα από τις οικονομικές δομές, όπως είναι οι τράπεζες, που δια της οικονομικής και παραγωγικής συγκεντροποίησης, βάζουν μπουρλότο στα θεμέλια της ατομικής ιδιοκτησίας. Και τότε οι κατασταλτικές δυνάμεις του Δένδια με βάση τον νόμο και την τάξη θα πατάξουν τις εστίες ανομίας των νοικοκυραίων που δεν πληρώνουν τα δάνεια στα πραγματικά αφεντικά της υπόθεσης, δηλαδή τις τράπεζες.
Το κλίμα για την επέμβαση στην κατάληψη Αντιβίωση βέβαια ετοίμασαν και οι ντόπιοι προύχοντες, ο Δήμαρχος Ιωαννίνων, ο Περιφερειάρχης, ο διευθυντής της αστυνομίας και ο διοικητής του νοσοκομείου Χατζηκώστα. Σε πρόσφατη ευρεία σύσκεψη είχαν μιλήσει για την αξιοποίηση των κτηρίων του παλαιού Χατζηκώστα.
Είναι επίσης αστείο και τραγική ειρωνεία. Στο εγκαταλειμμένο για χρόνια παλαιό Χατζηκώστα η μόνη αξιοποίηση που έγινε είναι από διάφορες μη-κυβερνητικές δομές, όπως αυτή του συλλόγου φίλων και γονέων ΑμεΑ και του αθλητικού συλλόγου Πύρρος και από την κατάληψη Αντιβίωση.
Στην τελευταία, με κόπο, μεράκι και προσωπική προσπάθεια οι αγωνίες αυτών των ανθρώπων πήραν τα ερείπια και τα εγκαταλειμμένα κτήρια και τα μετέτρεψαν σε βιώσιμη κατοικία, σε μουσικό στούντιο, σε βιβλιοθήκη και αρχείο, σε χώρο συνεύρεσης και συζήτησης, σε χώρο πραγματοποίησης βιβλιοπαρουσιάσεων, εκδηλώσεων, θεατρικών παραστάσεων, συναυλιών, σε εργαστήρι μελισσοκομίας και απόσταξης.
Και όλα αυτά δωρεάν, κομμουνιστικά θα έλεγαν κάποιοι. Συμπληρώνοντας πως με οάσεις δεν πάμε πουθενά. Και σε μεγάλο βαθμό θα συμφωνήσω, μόνο που μέγα λάθος να περιμένουμε την βασιλεία των ουρανών, για να δημιουργήσουμε ένα άλλο κόσμο. Με την ιστορία να έχει δείξει, πως αλίμονο αν οι προοδευτικές και ανατρεπτικές δυνάμεις δεν δυναμώνουν τις τάσεις του αύριο που γεννιούνται σήμερα.
Στην πραγματικότητα τέτοια εγχειρήματα όπως είναι η αντιβίωση σε περιόδους ταξικής ειρήνης ενσωματώνονται με ευκολία σε εναλλακτικά εγχειρήματα, γεμάτη η Ευρώπη από δαύτα. Μα σε περιόδους ταξικής και κοινωνικής έντασης, μπορούν να μετατραπούν σε εστίες- όχι βέβαια ανομίας- μα σε εστίες κοινωνικής και ταξικής σύγκρουσης. Και αυτό είναι που φοβίζει την κρατική εξουσία, για αυτό και η επίθεση σε αυτούς τους χώρους. Βέβαια η αριστερά που θα μπορούσε να παίξει ένα σημαντικό ρόλο στην οικοδόμηση τέτοιων αντάρτικων εστιών αντίστασης, κοινωνικής παρέμβασης και πολιτιστικής δημιουργίας περί άλλων τυρβάζει, μα αυτό συσχετίζεται με το χαρακτήρα της, δηλαδή είναι μιας άλλης τάξης συζήτηση.
Είμαι περίεργος για την ποιότητα της αξιοποίησης που ετοιμάζουν. Και εδώ φοβούμαι 2 πράγματα. Την αξιοποίηση του μηδέν, δηλαδή να παραμείνει ο χώρος ένα νεκροταφείο κτηρίων, όπως ήταν πριν την αντιβίωση και σε μεγάλο βαθμό συνεχίζει να είναι και τώρα. Αν πάρουμε πχ υπόψη την κατάσταση των κτηρίων που διέμεναν οι μετανάστες. Σε αντίθεση με λόγου χάρη με το χώρο της αντιβίωσης, όπως δείχνουν άλλωστε και τα βίντεο και οι φωτογραφίες που κυκλοφόρησε η αστυνομία. Όπως φοβάμαι μια εμπορευματικού τύπου αξιοποίηση, όπως η πλατεία, όπως η ΟΑΣΗ, το ΞΕΝΙΑ. Θα είναι καταστροφικό γιατί εκεί που υπάρχει ένας δημόσιος χώρος θα εμπορευματοποιηθεί, μα ποιος τα χαμπαριάζει αυτά. Μόνο ο Δένδιας όταν υπερασπίζεται(;;) τους δημόσιους χώρους με τα ΜΑΤ, ενάντια στους καταληψίες αντιεξουσιαστές. Η γλώσσα της εξουσίας εύκολα αντιστρέφει τις έννοιες και την σημασία των λέξεων, τον Ξένιο Δία αν πάρουμε δεν θέλουμε κάτι άλλο.
Θα μπορούσε να γίνει και μια άλλου τύπου αξιοποίηση με βάση την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών και επιθυμιών. Να αποδοθούν τα κτήρια σε κοινωνικές, πολιτιστικές -μη κυβερνητικές- ομάδες και συλλογικότητες καθώς και σε δημόσιες δομές. Να γίνει λόγου χάρη ένα πραγματικό, ανοικτό και ανθρώπινο κέντρο φιλοξενίας μεταναστών, όχι στρατόπεδο συγκέντρωσης. Σε μια τέτοιου τύπου αξιοποίηση πρέπει να αποδοθεί ο χώρος της αντιβίωσης στα μέλη της.
Όμως με αυτή την κυβέρνηση, την τοπική ηγεσία του Δήμου Ιωαννίνων και της Περιφέρειας. Με αυτό τον καταθλιπτικό ακόμη, συσχετισμό δύναμης ανάμεσα στα κινήματα και τις δυνάμεις της καπιταλιστικής τάξης. Καθώς και με ένα εργαζόμενο λαό υποταγμένο στην σιδερένια φτέρνα του κεφαλαίου- ΕΕ-ΔΝΤ, φαντάζει μάλλον ουτοπία μια τέτοια αξιοποίηση. Μόνο που αγώνας συνεχίζεται και όταν ανάψει μια φλόγα με δυσκολία σβήνει.
Πηγή: sufired