Πέρασε και το 2013 με τις υποσχέσεις και το ενδιαφέρον της κυβέρνησης, της αποκεντρωμένης διοίκησης Θεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας και της Περιφέρειας Θεσσαλίας, για την επαναλειτουργία του κλειστού, εργοστασίου παραγωγής Οινοπνεύματος, να αποδείχνονται χωρίς κανένα απολύτως αντίκρυσμα.

Και μετά μας μιλούν για την ανάπτυξη που θα έρθει από τους επιχειρηματίες, οι οποίοι όμως έκλεισαν και κλείνουν επιχειρήσεις, κάνουν συνεχώς απολύσεις, μειώνουν μισθούς, ανατρέπουν εργασιακές σχέσεις.

Θυμίζουμε ότι ο βιομήχανος Σ. Χατζηδήμας, μετά από πρόστιμο που του επέβαλε το τελωνείο για φορολογική παράβαση, ανέστειλε την λειτουργία του εργοστασίου παραγωγής Οινοπνεύματος που βρίσκεται στο δρόμο Ομορφοχωρίου – Αγιάς, τον Ιούνη του 2009, πετώντας στο δρόμο 50 εργαζόμενους που παραμένουν ακόμα απλήρωτοι τα δεδουλευμένα και τις αποζημιώσεις τους, τα οποία ανέρχονται σε 1.600.000 ευρώ.

Το εργοστάσιο παραγωγής Οινοπνεύματος Σ. Χατζηδήμα, ήταν μια από τις 2 βιομηχανίες του είδους πανελλαδικά, που είχε μονοπωλιακή θέση στην αγορά, είχε πελάτες το δημόσιο σύστημα υγείας, το στρατό, την ποτοποιία, με υψηλή κερδοφορία, που απασχολούσε μέχρι τον Ιούνη του 2009 περίπου 50 εργαζόμενους και απέφερε μεγάλα έσοδα και στο δημόσιο, πάνω από 4 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, από τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης και τον ΦΠΑ, ενώ τώρα γίνονται εισαγωγές οινοπνεύματος από τη Βουλγαρία, ξοδεύοντας αρκετά χρήματα σε ετήσια βάση.

Οι 50 απολυμένοι εργάτες αφού προχώρησαν σε επίσχεση εργασίας για την καταβολή των δεδουλευμένων και μετά από την επιδότηση ανεργίας, μη έχοντας άλλη επιλογή, προχώρησαν σε κατάσχεση του εργοστασίου και του οικοπέδου, προκειμένου να το βγάλουν σε πλειστηριασμό και από την πώλησή του να μπορέσουν να πάρουν τα δεδουλευμένα και τις αποζημιώσεις τους. Μέχρι σήμερα έγιναν 3 πλειστηριασμοί που απέβησαν άκαρποι λόγω μη εκδήλωσης ενδιαφέροντος, παρ’ ότι μειώθηκε σημαντικά το τίμημα του εργοστασίου.
Το αποτέλεσμα είναι αφενός οι 50 περίπου απολυμένοι να μην έχουν εισπράξει μέχρι τώρα ούτε ένα ευρώ από τα δεδουλευμένα και τις αποζημιώσεις τους και αφετέρου μια σύγχρονη παραγωγική και κερδοφόρα τότε επιχείρηση να απαξιώνεται, ενώ θα μπορούσε να λειτουργήσει.

Το Εργατικό Κέντρο Ν. Λάρισας, μαζί με τους απολυμένους εργάτες, με μια σειρά παρεμβάσεις του, στην Περιφέρεια Θεσσαλίας, στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Θεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας, στο Υπουργείο Ανάπτυξης, σε κλιμάκιο της κεντρικής διοίκησης της Ν.Δ, ζήτησαν επανειλημμένα:
Α) Να βρεθεί λύση για την πώληση του εργοστασίου προκειμένου να εισπράξουν τα χρήματα (δεδουλευμένα και αποζημιώσεις απόλυσης) που οφείλονται κάτι που αποκτά ιδιαίτερη σημασία, αφού πλέον αντιμετωπίζουν σοβαρότατο πρόβλημα επιβίωσης,
Β) Να επαναλειτουργήσει το εργοστάσιο, με κρατική ευθύνη, αφού η λειτουργία του θα έχει πολλαπλά οφέλη για τους εργαζόμενους, το κράτος, την τοπική οικονομία.

Το Εργατικό Κέντρο Ν. Λάρισας, ρωτά μήπως έχει να μας απαντήσει κανείς τίποτα μετά από τόσα χρόνια και τόσες υποσχέσεις;

http://www.larissanet.gr/2014/01/04/eknl-gia-to-ergostasio-oinopneymatos/#sthash.9ov3Qp5Z.dpuf

Μια δυσάρεστη έκπληξη επιφύλαξε η Διοίκηση της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης στους εννιά εναπομείναντες εργαζομένους του Τμήματος Συσκευασίας του εργοστασίου στην Ξάνθη, καθώς παραμονές Χριστουγέννων τους ανακοινώθηκε πως το εδώ Τμήμα κλείνει και υποχρεούνται να μεταφερθούν στο Πλατύ Ημαθίας. 

Η είδηση αυτή έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία για τους εργαζόμενους καθώς σύμφωνα με τον πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Ξάνθης υπήρχαν δεσμεύσεις για τη συνέχιση λειτουργίας του Τμήματος Συσκευασίας στην Ξάνθη.

«Το 2014 δεν μπήκε καθόλου καλά για τον κόσμο της εργασίας. Τις παραμονές των Χριστουγέννων ανακοινώθηκε στους εργαζόμενους της ΕΒΖ Ξάνθης ότι πρέπει να μεταφερθούν και να πάνε στο Πλατύ Ημαθίας μια απόφαση που ήταν τελείως ανεξήγητη» αναφέρει ο κ. Άγγελος Μπεμπεκίδης, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ξάνθης μιλώντας στον Ρ/Σ Ξάνθη FM100 και την εκπομπή Σχολιάζοντας την Καθημερινότητα.

Πρόκειται για εργαζόμενους που απασχολούνται στο Τμήμα Συσκευασίας, που είναι ότι είχε απομείνει εν λειτουργία στην ΕΒΖ Ξάνθης, ενώ στο σύνολό τους απασχολούνται επί σειρά ετών στο εργοστάσιο.

«Υπήρχε δέσμευση ότι οι εργαζόμενοι δεν θα πειραχτούν, δυστυχώς η εταιρία παραμονές των Χριστουγέννων πήρε μια απόφαση που έχει πολύ δυσάρεστες συνέπειες για τους εργαζόμενους. Τώρα πρέπει να φύγουν και να πάνε στο Πλατύ να νοικιάσουν σπίτια και να μείνουν εκεί. Αυτό μπορεί να το κάνει ένας οικογενειάρχης που δούλευε 30 και 35 χρόνια;» συμπληρώνει ο ίδιος.

Οι εργαζόμενοι κινήθηκαν δικαστικά κατά της ως άνω απόφασης, καταθέτοντας ασφαλιστικά μέτρα, τα οποία θα εκδικαστούν στις 5 Φεβρουαρίου. Ωστόσο το Πρωτοδικείο Ξάνθης εξετάζοντας την προσφυγή τους για έκδοση προσωρινής διαταγής εκτέλεσης των ασφαλιστικών αποφάνθηκε αρνητικά, υποχρεώνοντας πρακτικά τους εργαζόμενους να μεταφερθούν στο Πλατύ, τουλάχιστον μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσής τους. «Από εκεί και πέρα δεν ξέρω τι απόφαση θα πάρει ο καθένας, εάν δεν θέλει να πάει και να απολυθεί. Προς το παρόν απ’ όσο γνωρίζω έχουν πάρει την άδεια τους περιμένοντας να δουν τι θα συμβεί» εξηγεί ο κ. Μπεμπεκίδης.

Η ταφόπλακα που πρακτικά τοποθετείται πλέον στο εργοστάσιο της ΕΒΖ, το οποίο φυσικά τα τελευταία χρόνια δεν θυμίζει ούτε στο ελάχιστο τις εποχές πλήρους ανάπτυξης του, έρχεται να προσθέσει και άλλα λιθαράκια στον μακρύ κατάλογο των ανέργων της Ξάνθης, ο οποίος φαίνεται πως είναι ο μόνος που ακολουθεί αναπτυξιακή πορεία καθώς αυξάνεται συνεχώς. «Οι εγγεγραμμένοι άνεργοι μπορεί να ξεπερνάνε και τους 18.000. Δεν προβλέπω ότι τέτοιες μεγάλες μονάδες που έχουν κλείσει μπορούν εύκολα να αντικατασταθούν με άλλες. Ξεκινάμε το 2014 με δυσάρεστα μαντάτα» τονίζει με νόημα ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου.