Η αυταρχική πολιτική που ακολουθείται από το ελληνικό κράτος τα τελευταία χρόνια εφαρμόστηκε για μια ακόμα φορά εκεί όπου αντικειμενικά στοχεύει κάθε είδος επιβολής και ολοκληρωτισμού, που κινητοποιείται από την κυριαρχία: Στην εργατική τάξη. Συγκεκριμένα, το πρωί της Πέμπτης (6/3), η κινητοποίηση που πραγματοποιήθηκε από συνδικάτα που πρόσκεινται στο ΠΑΜΕ, διεκδικώντας μέτρα προστασίας των ανέργων, χτυπήθηκε από τις δυνάμεις καταστολής έξω από το υπουργείο Εργασίας. Το αποτέλεσμα ήταν δεκάδες χτυπημένοι διαδηλωτές.
Η απρόκλητη επίθεση της αστυνομίας στην διαδήλωση είχε βρει νομιμοποίηση δύο μέρες πριν. Με αφορμή την επίσκεψη του Γερμανού προέδρου Γιοαχίμ Γκάουκ, η ΓΑΔΑ είχε… αποφασίσει και διατάξει απαγόρευση όλων των διαδηλώσεων για την… «τήρηση της τάξης», σε μια απόφαση που θυμίζει ξεκάθαρα εποχές χούντας και έχει γίνει συνήθης πρακτική τα τελευταία χρόνια.
Φυσικά, η εν λόγω απόφαση ήταν μάλλον προσχηματική, δεδομένου πως την Πέμπτη
είχαν προαναγγελθεί κινητοποιήσεις καθαρά συνδικαλιστικού περιεχομένου. Συγκεκριμένα, κινητοποιήσεις από τους σχολικούς φύλακες, την ΟΛΜΕ, την ΠΟΕ –ΟΤΑ, την Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων του υπουργείου Πολιτισμού καθώς και η διαδήλωση για το ζήτημα της ανεργίας, που τελικά χτυπήθηκε, είχαν προγραμματιστεί για την Πέμπτη. Συνεπώς, η απαγόρευση στόχευε κατά κύριο λόγο στις εργατικές δράσεις που γινόντουσαν την ίδια μέρα.
Η απαγόρευση των διαδηλώσεων και η βάναυση καταστολή που δέχθηκε η πορεία στο υπουργείο Εργασίας εντάσσονται σε ένα πλαίσιο καταστολής και ελέγχου που διαχέεται από το ελληνικό κράτος σε όλη την κοινωνία και στοχεύει στο να εκφοβίζει και κρατάει «φρόνιμο» το εργατικό κίνημα και τις οργανώσεις του. Αυτή η μεθόδευση δεν πρέπει να περάσει. Ενάντια στις χουντικές απαγορεύσεις και ενάντια στην καταστολή των εργατικών διαδηλώσεων, η ενότητα της εργατικής τάξης και η συλλογική της δύναμη είναι τα πιο δυναμικά όπλα στην κινηματική φαρέτρα και πρέπει να χρησιμοποιηθούν ανάλογα ώστε να στείλουν αυτή την βάρβαρη και απάνθρωπη πολιτική στα σκουπίδια.
