Η ΑΔΕΔΥ για 19 και 20 Μαρτίου προκήρυξε μία ακόμη 48ωρη απεργία «τουφεκιά» την οποία δεν έδειξε το παραμικρό ενδιαφέρον να προετοιμάσει και να οργανώσει, τη στιγμή που σε λίγες μέρες οι δημόσιοι υπάλληλοι (εκπαιδευτικοί, σχολικοί φύλακες, καθαρίστριες), που το προηγούμενο διάστημα είχαν τεθεί σε διαθεσιμότητα, θα απολυθούν. Μια διαθεσιμότητα που επίσης αντιμετωπίζουν 8500 γιατροί, υγειονομικοί υπάλληλοι και διοικητικοί υπάλληλοι των πανεπιστημίων και η κυβέρνηση ως εκφραστής των συμφερόντων και των ορέξεων του Κεφαλαίου θα κινηθεί ακριβώς με τον ίδιο τρόπο και θα στείλει χιλιάδες κόσμο να προστεθούν στη λίστα των εκατομμύρια ανέργων της κοινωνίας.

Απέναντι στον κρατικό αυταρχισμό και στη γενικευμένη επίθεση του Κεφαλαίου, τα δικά μας μέσα και τρόποι αγώνα δεν ανταποκρίνονται στα δεδομένα και στις ανάγκες της εποχής. Ταυτόχρονα με τις απολύσεις στο δημόσιο τομέα, σε μια σειρά από εργασιακούς χώρους η επίθεση παίρνει όλο και πιο άγρια χαρακτηριστικά. Συνδικαλιστές απολύονται, δικαιώματα αφαιρούνται, ρεπό και αργίες πάνε περίπατο. Πολλές φορές η απεργία έρχεται ως απάντηση αλλά στις εποχές που βρισκόμαστε κανένας μεμονωμένος αγώνας ενός εργασιακού χώρου δεν μπορεί να σταθεί όρθιος σε μια συνολική κατάσταση. Η εργατική τάξη πρέπει να βρει τρόπους να συνδέσει τις επιμέρους μάχες της, να δώσει κεντρικά χαρακτηριστικά στον αγώνα της, να κάνει τις διεκδικήσεις των αναγκαιοτήτων της δικιά της υπόθεση και να τελειώσει με τις λογικές της ανάθεσης που επικρατούν στο εσωτερικό της: Η εργατική τάξη πρέπει να αλλάξει δομές.

Το εργατικό κίνημα πρέπει σε κάθε χώρο εργασίας τη δυσαρέσκεια, που έχει απέναντι στους ξεπουλημένους εργατοπατέρες, να τη μετατρέψει σε ουσιαστική ρήξη με το γραφειοκρατικό-εργοδοτικό συνδικαλισμό, αλλάζοντας τους συσχετισμούς και δημιουργώντας δομές που εκφράζουν την τάξη μας και τα συμφέροντα της. Ως εργάτες πρέπει να πάρουμε τα σωματεία στα χέρια μας και οι ίδιοι να σχεδιάσουμε από τη βάση τους αγώνες μας. Η ανάθεση του σχεδιασμού των αγώνων σε κάποιο ΔΣ και η αναμονή-ανάθεση οι ξεπουλημένοι γραφειοκράτες της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ να προκηρύξουν και να οργανώσουν τις κινητοποιήσεις μας, σημαίνουν εκ νέου αποτυχίες, βήματα πίσω, απολύσεις, τσάκισμα των δικαιωμάτων μας, μειώσεις μισθών και περεταίρω κλέψιμο όσων μας ανήκουν (δωρεάν Υγεία, Παιδεία κτλ). Χρέος μας να σχεδιάσουμε την ταξική μας αντεπίθεση ενάντια στα σχέδια των οικονομικών μας δυναστών, με όπλο μας το συνδικαλισμό και τις εργατικές μας δομές, συνδέοντας τους αγώνες σε τοπικό και κεντρικό επίπεδο στη βάση των κοινών κι ενιαίων ταξικών μας συμφερόντων.

Στις επερχόμενες απεργίες και κινητοποιήσεις, απεργούμε και κατεβαίνουμε μαζικά στο δρόμο. Φιλοδοξούμε να μετατρέψουμε την ηττοπάθεια σε ευκαιρία. Γιατί κάθε φορά που οι εργάτες βρίσκονται μαζί στον δρόμο είναι μια υπέροχη ευκαιρία. Κόντρα στις μεθοδεύσεις του Κράτους και του Κεφαλαίου που μας θέλουν δούλους, χωρίς δικαιώματα και ενάντια στις συνδικαλιστές και κρατικές ελεγχόμενες γραφειοκρατίες, που κρύβονται μπροστά στα προβλήματα της τάξης μας, απεργούμε, βρισκόμαστε στον δρόμο, δημιουργούμε τις συνθήκες για τις κεντρικές μας μάχες, που οφείλουν να ακολουθήσουν. Παλεύουμε για την τάξη μας και την χειραφέτηση μας, προετοιμάζουμε την Γενική Απεργία που θα παραλύσει και θα ρίξει το καπιταλιστικό σύστημα της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.

-ΑΠΕΓΚΛΩΒΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΚΡΑΤΙΚΑ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΕΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΕΣ \