Η μεγαλύτερη απεργία στην σύγχρονη ιστορία της Κίνας έχει εισέλθει η έβδομη ημέρα, αψηφώντας τις κρατικές προσπάθειες για την καταστολή των εργαζομένων που αγωνίζονται ενάντια στην οικονομική και κοινωνική αδικία. Η αστυνομία συνέλαβε αρκετούς διοργανωτές των απεργών στο εργοστάσιο Yue Yuen, το οποίο παράγει παπούτσια για τις Nike και Adidas.
Καθώς η κατάσταση επιδεινώνεται, οι χιλιάδες των εργαζομένων είναι όλο και πιο θυμωμένοι μετά του ότι η διαχείριση του εργοστασίου αρνείται πλήρως τυχόν παραβιάσεις στην καταβολή των εισφορών της κοινωνικής ασφάλισης τους. Οι εργαζόμενοι στο Dongguan, όπου υπάρχει το μεγαλύτερο κίνημα για τα δικαιώματα εργασίας, έχουν προβεί σε ενέργειες αλληλεγγύης με τους απεργούς της Yue Yuen. Μεγάλος αριθμός των εργαζομένων στο Dongguan βγήκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν για την αδικία που συντελείται στους μισθούς και την καταπίεση των μεταναστών εργαζομένων από την κυβέρνηση, και για να απαιτούν από αυτήν να πληρώσει την κοινωνική ασφάλιση που δικαιούνται οι εργαζόμενοι.
Οι εργαζόμενοι στοDongguan προειδοποίησαν τους απεργούς του εργοστασίου Yue Yuen, ότι η κυβέρνηση και οι εταιρείες θέλουν να χρησιμοποιήσουν βία εναντίον τους.
Η παραγωγή του εργοστασίου έχει σχεδόν παραλύσει, καθώς τα στελέχη του κόμματος έχουν ξεκινήσει μια εκστρατεία δυσφήμισης σε βάρος των εργαζομένων, αποκαλώντας τους “προδότες”. Η αστυνομία έχει συλλάβει αρκετούς διοργανωτές. Απεργοί αντέδρασαν στις ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας SWAT, στους δρόμους της πόλης, που τους επιτέθηκαν βάναυσα και συνέλαβαν αρκετούς από αυτούς.
Όταν η σύζυγος ενός διοργανωτή έμαθε ότι η αστυνομία συνέλαβε τον σύζυγό της κατά τη διάρκεια της πέμπτης νύχτα, χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στο διοικητικό κέντρο και απαίτησαν την άμεση απελευθέρωση του Yang.
Σύμφωνα με την Υπηρεσία διαφορών Εργασίας στις 17 Απριλίου, οι αστυνομικοί συνέλαβαν στο σπίτι τους, τους νεότερους απεργούς εργαζομένους και τους πήρε μακριά. Την επόμενη μέρα, ζητώντας την απελευθέρωσή τους, χιλιάδες εργαζόμενοι που βγήκαν στους δρόμους, αλλά η πορεία τους μπλοκαρίστικε και πολλοί διαδηλωτές στην ουσία απήχθηκαν μακριά από την αστυνομία. Κάποιοι φαίνεται ότι έχουν συλληφθεί μόνο για τη λήψη φωτογραφιών των ταραχών. Πολλοί αστυνομικοί με πολιτική περιβολή – προφανώς εκατοντάδες – διείσδυσαν ανάμεσα στους διαδηλωτές με σκοπό να κλέψουν τα τηλέφωνά τους, ώστε μην μπορέσουν να τραβήξουν φωτογραφίες.
Ο αριθμός των συγκεντρωμένων εργαζομένων έξω από το εργοστάσιο που αρνούνται να εργαστούν ήταν πολύ πάνω από 20.000.
Οι εταιρείες και η κυβέρνηση παρουσίασαν μια τρίτη δέσμη προτάσεων, ελπίζοντας να πείσουν τους απεργούς να επιστρέψουν στην εργασία τους. Προφανώς το κράτος και οι εταιρείες παραδέχθηκαν ότι οφείλουν από την καταβολή της κοινωνικής ασφάλισης σε κάθε εργαζόμενο, και υποσχέθηκαν να χρηματοδοτήσουν το ταμείο στέγασης, αλλά οι εργάτες δεν εγκατέλειψαν, και η απεργία στο εργοστάσιο συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό.
Σύμφωνα με το Συμβούλιο Επίλυσης Διαφορών εργασίας Shenzhen Chunfeng οι εργαζόμενοι συνεχίζουν την απεργία τους, επειδή οι απαντήσεις που πήραν από την κυβέρνηση δεν ήταν ικανοποιητικές. Αυτό που φαίνεται να τους εξόργισε ήταν το γεγονός ότι η διαχείριση του εργοστασίου αρνήθηκε πλήρως ότι έχει υποπέσει σε παραβάσεις όσον αφορά την καταβολή των εισφορών για τις συντάξεις των εργαζομένων και άλλων κοινωνικών ασφαλίσεων.
Η κυβέρνηση δεν μπορεί να ελέγξει την κίνηση των διακινούμενων εργαζομένων. Οι χαμηλότερα αμειβόμενες και οι με χειρότερες συνθήκες εργασίας θέσεις προσφέρονται σε 300 εκατομμύρια διακινούμενους εργαζόμενους της χώρας. Άνθρωποι που αναγκάστηκαν να μετακινηθούν προς τις πόλεις και την εργασία στα εργοστάσια για τα χρήματα ώστε να μπορούν να στηρίξουν τις οικογένειές τους.
Το κράτος και οικυρίαρχες τάξεις της χώρας επιβάλουν βάναυσες διακρίσεις εις βάρος αυτών των προλετάριων. Ενώ οι αστικοί εργαζόμενοι κατέχουν ακόμα και 2 ή 3 σπίτια, το σύστημα hukou , το σύστημα καταγραφής των νοικοκυριών, έχει διαιρέσει την εργατική τάξη σε δύο διακριτές κατηγορίες του αστικού και του αγροτικού. Αυτό το σύστημα αρνείται την πρόσβαση των διακινούμενων εργαζομένων, οι οποίοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα χωριά τους για να εργαστούν σε εργοστάσια στις πόλεις, στην βασική υγειονομική περίθαλψη, την εκπαίδευση όπως στους άλλους κατοίκους της πόλης. Οι διακινούμενοι εργαζόμενοι εκτίθενται σε χειρότερη κακοποίηση στο χώρο εργασίας, πληρώνοντας με τη ζωή τους, ενώ κάποια από αυτούς κάηκαν ζωντανοί , ενώ κατασκεύαζαν τα παπούτσια για τις δυτικές εταιρείες.
Τις περισσότερες φορές είναι αναγκασμένοι να δουλεύουν χωρίς να πληρώνονται . Οι ταραχές που προκαλούνται συχνά από την εγκληματική συμπεριφορά των αφεντικών απέναντι στους εργαζομένους – μερικά αφεντικά ακόμα και σκοτώνουν τους εργάτες αν διεκδικούν τα δικαιώματά τους. Στην Κίνα, η αλυσίδα μεσαζόντων των υπεργολάβων είναι τόσο παχιά που οι εργαζόμενοι είναι πάντα η τελευταίοι που πρέπει να πληρωθούν. Αν είναι.
Ο Ιανουάριος είναι συνήθως ο μήνας των απεργιών, καθώς οι διακινούμενοι εργαζόμενοι σταματούν να εργάζονται για να αναγκάσουν τους εργοδότες να τους πληρώσουν τα υπόλοιπα των μισθών τους, έτσι ώστε να μπορούν να στείλουν τα χρήματα στις οικογένειές τους πριν από το κινεζικό νέο έτος. Υπήρξαν πάνω από 70 απεργίες μόνο κατά την πρώτη εβδομάδα του Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους. Οι απεργίες έχουν ενταθεί από τότε, και εκατοντάδες απεργίες, στις οποίες συμμετέχουν έως και 10.000 εργαζόμενοι, έχουν ήδη λάβει χώρα.
ΠΗΓΗ:http://revolution-news.com/biggest-strike-chinas-history-enters-6th-day-police-arrested-organizers-workers-battle-swat-troops/
ΠΗΓΗ:https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1522923