Ενώ ο οικονομικός πόλεμος που υφίσταται η τάξη μας μαίνεται, το κράτος-κεφάλαιο και τα καθεστωτικά μέσα επιχειρούν να καλλιεργήσουν ένα ψευδές κλίμα που δημιουργεί αυταπάτες για ανάπτυξη και έξοδο από την κρίση. Η οικονομική και πολιτική κατοχή της εργασίας από το κεφάλαιο έχει λάβει πλέον χαρακτήρα ολοκληρωτικού πολέμου. Βιώνουμε την πλήρη απαξίωση του εργατικού δυναμικού και μια παρατεταμένη ανεργία που οδηγεί καθημερινά την εργατική τάξη στην φτωχοποίηση και την εξαθλίωση της.
Η εξέγερση του Σικάγου το 1886, η Κομμούνα του Παρισιού, η γέννηση των Σοβιέτ στη Ρωσία, η επανάσταση του 1936 στη Βαρκελώνη, είναι μερικές μόνο από τις μεγάλες μάχες αυτού του πολέμου, που συνεχίζεται καθημερινά στους δρόμους και σε κάθε εργασιακό χώρο. Οι οργανώσεις και οι δομές, οι εξεγέρσεις και οι επαναστάσεις αυτές είναι εικόνες μιας νέας κοινωνίας που προωθεί την αυτοργάνωση, την αλληλεγγύη και την ισότητα.
Σ’ αυτές τις συνθήκες του ολοκληρωτικού πολέμου που μας επιβλήθηκε οφείλουμε να αρνηθούμε κάθε ιεραρχική δομή και κάθε λογική ανάθεσης με μέσο την οριζοντιότητα και όπλο την αλληλεγγύη. Κρίνεται επιτακτική η ανάγκη να αντισταθούμε στις μαζικές απολύσεις, τις μειώσεις μισθών, τα απελευθερωμένα ωράρια, την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και την γενικότερη υποτίμηση των ζωών μας κάτω από το σύγχρονο καθεστώς εργασιακής τρομοκρατίας.
Κράτος και αφεντικά θα ήθελαν την πρώτη του Μάη να είναι απλά μια αργία. Εμείς απαντάμε ότι είναι απεργία, υπενθυμίζουμε τους αγώνες και τις ιστορικές διεκδικήσεις του εργατικού κινήματος προωθώντας τις μαζικές κινητοποιήσεις, γεμίζοντας τους δρόμους και οργανώνοντας την ταξική μας αντεπίθεση στην κοινωνία φυλακή. Εναντία σε κράτος, φασίστες, αφεντικά και εργατοπατέρες.
– Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑΞΙΚΟΣ
– ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΤΑΞΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
– ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΑΞΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ
