Συναδέλφισσα, συνάδελφε,
Εντείνεται η καπιταλιστική αναδιάρθρωση για τη συνέχιση της κερδοφορίας των αφεντικών. Κυβέρνηση Νδ-Πασόκ, Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ΔΝΤ έχουν κηρύξει πόλεμο στην κοινωνία: γενικευμένη ανεργία, φτώχεια, λεηλασία μισθών και συντάξεων, φοροληστεία, χαράτσια, αποκοπές ηλεκτρικού ρεύματος, κατασχέσεις σπιτιών. Διαλύουν και ιδιωτικοποιούν παιδεία και υγεία. Λεηλατούν δάση, παραλίες, δημόσιους ελεύθερους χώρους, ιδιωτικοποιούν δημόσιες υπηρεσίες. Το ηλεκτρικό ρεύμα, ο λιγνίτης, το νερό περνούν στα χέρια του κεφαλαίου.
Επιχειρούν με τη λεηλασία της ζωής μας να ξεπεράσουν την κρίση του κεφαλαίου, επιβάλλοντας μια νέα «νομιμότητα», στην οποία εγκληματοποιείται η πολιτική και η συνδικαλιστική δράση. Με νέο ιδιώνυμο για όσους αντιστέκονται (187Α Π.Κ.) ποινικοποιείται το φρόνημα και προωθείται η εγκληματοποίηση των αντικαθεστωτικών ιδεών. Ποινικοποιείται η απεργία. Επιστρατεύονται όλοι οι κλάδοι που αποφασίζουν να συγκρουστούν με την κυβερνητική πολιτική (ναυτεργάτες, εργαζόμενοι στο μετρό, στη ΔΕΗ, καθηγητές). Η βαρβαρότητα επιβάλλεται με στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους μετανάστες, φυλακές τύπου Γκουαντάναμο. Κατεβάζουν στρατό κατοχής, ενάντια στους κατοίκους στις Σκουριές που υπερασπίζονται γη και ελευθερία ενάντια σε ντόπιο και ξένο κεφάλαιο. Διώκονται για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση κάτοικοι της Χαλκιδικής, προφυλακίζονται αγωνιστές με κατασκευασμένες κατηγορίες. Διώκεται ως έγκλημα ο αγώνας για τη γη και την ελευθερία, ενάντια στη λεηλασία της ζωής, την καταστροφή και την ερημοποίηση που θα επιφέρει η ElDoradoGold. Εκατοντάδες Ματ- Εκαμ-ασφαλίτες έχουν επιβάλει στην περιοχή καθεστώς «έκτακτης ανάγκης». Προφυλακίζουν αγωνιστές με κατασκευασμένα στοιχεία DΝΑ. Στις 7, 8 και 9 Ιουλίου ανακρίνονται 29 κάτοικοι Χαλκιδικής και Θεσσαλονίκης ως ύποπτοι για την εγκληματική οργάνωση με πρόσχημα την κινητοποίηση στο Λάκκο Καρατζά (στις Σκουριές), το Μάιο του 2013, όπου πραγματοποιήθηκε συμπλοκή όταν μονάδες ΜΑΤ άρχισαν να κινούνται στο βουνό για να πλαγιοκοπήσουν τους διαδηλωτές που ήταν συγκεντρωμένοι για να σταματήσουν τις εργασίας της εταιρείας. Οι διωκτικές αρχές ισχυρίστηκαν ότι 4 αστυνομικοί δέχτηκαν πυροβολισμούς από κυνηγετικό όπλο. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι η δικογραφία αυτή είναι η πρώτη στον αγώνα της Χαλκιδικής, η οποία στηρίχθηκε κατά κύριο λόγο σε συνομιλίες των εμπλεκόμενων προσώπων που καταγράφηκαν ύστερα από άρση του τηλεφωνικού τους απορρήτου, ποινικοποιώντας το όποιο περιεχόμενό τους.
Τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης (ΜΜΕ) υλοποιούν τις επιταγές του ολοκληρωτισμού προβάλλουν την κυρίαρχη ιδεολογία του «νόμου και της τάξης», μετατρέπουν σε ριάλιτι την κοινωνική πραγματικότητα, όπου υπέρτατη αξία είναι η προστασία της «φιλήσυχης» κοινωνίας από τον «εσωτερικό εχθρό». Στήνουν σκηνικό μεσοπολέμου. Διαμορφώνονται εμφυλιοπολεμικοί όροι. Το καθεστώς αντιμετωπίζει την κρίση συναίνεσης διαμορφώνοντας λούμπεν συμπεριφορές σε άτομα, τα οποία βλέπουν τον θάνατο του μετανάστη, τον νόμο και την τάξη ως τον δρόμο για να επιβιώσουν – έστω και κανιβαλικά – προσδοκώντας ότι θα βρουν ξανά την καταναλωτική «ευμάρεια» που έχασαν… Μοναδική διέξοδος για το καθεστώς έκτακτης ανάγκης, είναι η διαίρεση της κοινωνίας, ο κανιβαλισμός, ο κοινωνικός εκφασισμός, ο τρόμος και η υποταγή. Όλοι πρέπει να αισθανθούν τον άλλο σαν εχθρό: είτε είναι «προνομιούχοι εργαζόμενοι στο δημόσιο» είτε «αδικημένοι χαμηλόμισθοι» στον ιδιωτικό τομέα είτε μετανάστες είτε άνεργοι για τους οποίους αρχικά στήθηκε πάρτι με ΜΚΟ-δουλεμπορικές εταιρείες οι οποίες εξωράιζαν την εξαθλίωση με συσσίτια και φιλανθρωπίες και στη συνέχεια με τον εκβιασμό της ανεργίας επιβάλλουν 5μηνες ατομικές συμβάσεις εξαθλίωσης μέσω ΟΑΕΔ για «ωφελούμενους» που δεν αναγνωρίζονται ως εργαζόμενοι με 400 Ευρώ. Την ίδια στιγμή σύμφωνα με στοιχεία του ΟΑΕΔ: 9 στους 10 άνεργους δεν δικαιούνται επίδομα ανεργίας, ενώ το συμπληρωματικό βοήθημα για τους μακροχρόνια ανέργους, το παίρνει μόλις το 1,5% αυτών. 102.026 άτομα, σε σύνολο 1.274.843 ανέργων, παίρνουν το επίδομα ανεργίας των 360 ευρώ. Από το 2009 οι εγγεγραμμένοι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 45% και ταυτόχρονα οι δικαιούχοι του επιδόματος μειώθηκαν κατά 47%!
Η επιβολή, λοιπόν, εργασιακής συνθήκης με εργαζομένους «ειδικού σκοπού» χωρίς δικαιώματα αποτελεί στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου, η οποία συνεχώς διευρύνεται, στο δημόσιο με τα «κοινωφελή» προγράμματα και στον ιδιωτικό τομέα με τα voucher.
Η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ) και της υποχρεωτικής εφαρμογής τους για όλους τους εργοδότες δίνει τη δυνατότητα στο κεφάλαιο και την εργοδοσία σε όλους τους κλάδους να επιβάλουν συνθήκη εργασιακού μεσαίωνα. Οι εργαζόμενοι βρίσκονται μπροστά στο δίλημμα: επιβίωση με εξευτελιστικούς όρους εργασίας ή ανεργία, καθώς υποχρεώνονται από την εργοδοσία να αποδεχθούν μισθούς πείνας, χωρίς δώρα Χριστουγέννων-Πάσχα, επίδομα και αποζημίωση αδείας.
Για τα δημόσια σχολεία η συγκυβέρνηση Νδ-Πασόκ ψήφισε στη βουλή το κανιβαλικό νομοσχέδιο για την αξιολόγηση στο δημόσιο με το οποίο καθορίζει ότι το 15% των υπαλλήλων είναι άχρηστο και απολύει χιλιάδες δημόσιους υπαλλήλους, ενώ ανακοινώνει την πρόσληψη δεκάδων χιλιάδων με μεσαιωνικές σχέσεις εργασίας των 400 ευρώ χωρίς κανένα εργατικό δικαίωμα. Με την αυτοαξιολόγηση και την αξιολόγηση, Κυβέρνηση, ΕΕ, ΔΝΤ προωθούν τη «διαθεσιμότητα», την απόλυση των εκπαιδευτικών, με στόχο την υποτίμηση της εργατικής δύναμης, τη διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης και την προώθηση του σχολείου της αγοράς, τον εγκλωβισμό της εκπαιδευτικής διαδικασίας στις ανάγκες των επιχειρήσεων και των μετρήσιμων δεικτών που αυτές επιβάλλουν καθώς και την επιβολή της κατάρτισης, της μαθητείας, της φτηνής και μαύρης εργασία στους μαθητές μας. Το εργατικό εκπαιδευτικό κίνημα είναι ανάγκη να μπλοκάρει και να ακυρώσει, στην πράξη, τις διαδικασίες της αυτοαξιολόγησης και της αξιολόγησης. Την ίδια στιγμή, με την ανεκδιήγητη «παρατράπεζα θεμάτων» οξύνεται ο ταξικός φραγμός, πετιούνται τα παιδιά στο περιθώριο, στην αμάθεια, στα μεταγυμνασιακά ιδιωτικά ΙΕΚ. Τα ρίχνουν στην απόγνωση, στην αυτοκαταστροφική επιλογή του αλκοολισμού και της χρήσης ναρκωτικών ουσιών.
Για τα ιδιωτικά σχολεία, η συγκυβέρνηση Νδ-Πασόκ ψήφισε στη βουλή το πολυνομοσχέδιο, με το οποίο καταργεί τον ν. 682/1977, που κατακτήθηκε με μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις. Οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί είναι έρμαια στις ορέξεις του σχολάρχη. Οι καταγγελίες σύμβασης δεν ελέγχονται, πλέον, από τα υπηρεσιακά συμβούλια. Βαθμοί, εξετάσεις, μισθολογικές καταστάσεις των εκπαιδευτικών, καταγγελίες σύμβασης δεν ελέγχονται πια από κανέναν, παρά μόνο από τον σχολάρχη. Καταργούνται όλες οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας και αντικαθίστανται από ατομικές. Αυτήν την περίοδο γίνονται μαζικές απολύσεις, ενώ με την απειλή της απόλυσης οι εργοδότες επιβάλουν νέες συμβάσεις με χειρότερους όρους εργασίας.
Συναδέλφισσα, συνάδελφε,
Οι ατομικές συμβάσεις εργασίας με την υπασφάλιση και το ελεεινό ωρομίσθιο, που ορίζουν, στερούν τη δυνατότητα στους εργαζομένους στα φροντιστήρια ακόμη και το επίδομα ανεργίας, ενώ καθιστούν τη σύνταξη ουτοπία. Οι εργασιακοί χώροι μετατρέπονται σε χώρους κανιβαλισμού, καθώς η εργοδοσία θέλει εργαζομένους-σκιές, που δεν θα αναρωτιούνται πώς «χάθηκαν» οι συνάδελφοί τους την επόμενη σχολική χρονιά. Προωθείται η τζάμπα, γα τους εργοδότες, εργασία με «voucher» από προγράμματα σκλαβιάς του ΟΑΕΔ, όπως ορίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Διακινείται εσωτερικό κείμενο της εργοδοτικής ένωσης ΟΕΦΕ-ΣΕΦΑ με ωρομίσθιο 4,15 Ευρώ και κατάπτυστους όρους δουλοπαροικίας.
Οι εργοδότες υποτιμούν την εργατική δύναμη, θέλουν να χαθεί η ταξική συνείδηση και οι εργαζόμενοι να αισθάνονται «συνεργάτες». Να δουλεύουν για 3-7 Ευρώ την ώρα και να είναι πάντα χαρωποί και διαθέσιμοι. Να αισθάνονται «ωφελούμενοι απασχολήσιμοι». Να μη συζητούν με τους συναδέλφους τους. Να μη διεκδικούν. Να μην απεργούν. Να μπαίνουν στις τάξεις και να χλευάζουν όσους αγωνίζονται και διεκδικούν. Να έχουν πάντα το υποκριτικό χαμόγελο προς τον πελάτη που έχει πάντα δίκιο.
Συναδέλφισσα, συνάδελφε,
Τον Ιούνη του 2012, το σωματείο χτυπήθηκε από την απόφαση της εργοδοσίας της αλυσίδας φροντιστηρίων «Ένεκα Παιδείας», Α.Μπαντέλης-Π.Πήλιουρας, να προχωρήσει σε lockout των 3 από τα 5 φροντιστήριά της και να ανοίξει διάδοχη επιχείρηση, την «Πυξοίδα», γκρεμίζοντας τη ΣΣΕ. Ακολούθησαν μαζικές απολύσεις συναδέλφων που είχαν παλέψει για την εφαρμογή της ΣΣΕ, με Συνέλευση Εργαζομένων σε συνθήκη εργασίας συμβάσεων ορισμένου χρόνου, αλλά και είχαν πετύχει με μαζική κινητοποίηση την επαναπρόσληψη 10 απολυμένων το 2011.
Στις 10 του Ιούνη του 2014, ο εργοδότης Παναγιώτης Πήλιουρας καταδικάστηκε ερήμην σε 11 μήνες φυλάκιση και 11.300 Ευρώ πρόστιμο, για παράβαση της ΣΣΕ εις βάρος των απολυμένων από την αλυσίδα φροντιστηρίων «Ένεκα Παιδείας». Η εργοδοσία αρνείται να καταβάλει δεδουλευμένα 69.000 Ευρώ στους συναδέλφους που υπερασπίστηκαν τη ΣΣΕ. Θυμίζουμε ότι η εταιρεία αποφάσισε να κλείσει 3 παραρτήματά της, προκειμένου να μην καταβάλει 1.000.000 Ευρώ οφειλόμενα στο ΙΚΑ και 160.000 Ευρώ στην Εφορία, αλλά και να στείλει στην ανεργία τους εργαζομένους που υπερασπίστηκαν την αξιοπρέπειά τους.
Από τον Ιούλη του 2013, το σωματείο δίνει μάχη ενάντια στην εργοδοσία των φροντιστηρίων «Ανέλιξη», Α.Τσαρπαλής-Γ.Πρέσβης, για την επαναπρόσληψη των απολυμένων συναδέλφων και την καταβολή των δεδουλευμένων που τους οφείλει η εργοδοσία. Με συγκεντρώσεις έξω από τα 2 φροντιστήρια της επιχείρησης αλλά και το υπουργείο εργασίας, απεργιακές φρουρές, αφισοκολλήσεις και προκηρύξεις, μαζί με την Επιτροπή Αλληλεγγύης, που αποτελείται από σωματεία, συνελεύσεις γειτονιάς, εργαζομένους και ανέργους, συνεχίζεται ο αγώνας ενάντια στην απόφαση των εργοδοτών να πετάξουν στο δρόμο τούς συναδέλφους που μπήκαν μπροστά στον αγώνα για την καθολική εφαρμογή της ΣΣΕ, για το δικαίωμα των εργαζομένων στα φροντιστήρια να μπορούν να ζήσουν από το μισθό τους. Οι συνάδελφοι απολύθηκαν, γιατί υπερασπίστηκαν την αξιοπρέπειά τους, γιατί αρνήθηκαν να σκύψουν το κεφάλι, υπογράφοντας Ατομικές Συμβάσεις Εργασίας που γκρεμίζουν τη ΣΣΕ. Δεν απεμπολούν το αυτονόητο δικαίωμά τους να καταβληθούν τα δεδουλευμένα που τους οφείλει η εργοδοσία και συνεχίζουν τον αγώνα για την επαναπρόσληψή τους.
9/4: με απόφαση της προηγούμενης συνέλευσης στις 6 του Απρίλη, συμμετέχοντας στην 24ωρη πανεργατική απεργία, προχωρήσαμε σε απεργιακή συγκέντρωση στο φροντιστήριο «Ανέλιξη» στην Ηλιούπολη. Η κινητοποίηση άρχισε με πορεία από την πλατεία Ανεξαρτησίας προς το δεύτερο φροντιστήριο της επιχείρησης στην οδό Γράμμου 24. Η εργοδοσία έκλεισε το φροντιστήριο την ημέρα της 24ωρης πανεργατικής απεργίας, ενώ κάλεσε και το διοικητή του αστυνομικού τμήματος Ηλιούπολης με 4 όργανα και περιπολικό, να βρίσκονται έξω από αυτό. Οι συγκεντρωμένοι επιβάλαμε να απομακρυνθούν από τον χώρο της κινητοποίησης.
18/3: εκδικάστηκε η αγωγή των απολυμένων από τα φροντιστήρια Ανέλιξη, για να τους καταβληθούν τα δεδουλευμένα που οφείλει ο εργοδότης Α.Τσαρπαλής. Oι απολυμένοι συνάδελφοι υπερασπίστηκαν 8 χρόνια τη ΣΣΕ και γι’ αυτό απολύθηκαν.Eναντίον των συναδέλφων του κατέθεσε ο Γαβριήλ Λαμπάτος, ο οποίος παραδέχθηκε δημόσια ότι είχε ζητήσει από την εργοδοσία να απολύσει τον πρόεδρο του σωματείου, γιατί διεκδικούσε να τού καταβληθούν τριετίες, ενώ χαρακτήρισε τις κινητοποιήσεις έξω από τα φροντιστήρια, για την επαναπρόσληψη των απολυμένων «πρωτόγνωρη συνδικαλιστική πρακτική, μπροστά στα μάτια μαθητών και γονέων»... Ο εργοδότης Τσαρπαλής κατέθεσε ότι οι απολυμένοι ήταν πολύ καλοί στο αντικείμενό τους, αλλά έλεγαν μες στην τάξη το σύνθημα: «μπάτσοι-γουρούνια-δολοφόνοι»… Στην προσπάθειά του να νομιμοποιήσει την κατάθεσή του ο Γ. Λαμπάτος δήλωσε ότι είναι μέλος του σωματείου Βύρωνας. Άμεση ήταν η παρέμβαση του σωματείου Βύρωνας, το οποίο με ομόφωνη απόφαση του ΔΣ τον κάλεσε σε απολογία στη Γενική του Συνέλευση με το ερώτημα της oριστικής διαγραφής. Ο Γ. Λαμπάτος δεν προσήλθε. Με ομόφωνη απόφασή της η Γενική Συνέλευση του Βύρωνα τον διέγραψε.
19/6: σε 2 χρόνια και 6 μήνες, καθώς και στην άμεση καταβολή προστίμου 3.150 Ευρώ καταδικάστηκε ο εργοδότης Τάσος Τσαρπαλής από το Α΄ Μονομελές Πρωτοδικείο (απόφαση 53.524/2014) για μη καταβολή δεδουλευμένων 20.000 Ευρώ στους απολυμένους συναδέλφους από τα φροντιστήρια, οι οποίοι μετά από 8 χρόνια εργασίας, απολύθηκαν από τα φροντιστήρια “Ανέλιξη”, γιατί υπερασπίστηκαν τη ΣΣΕ. Το δικαστήριο εκδίκασε την υπόθεση της μη καταβολής των οφειλομένων που αφορούν σε παράβαση της ΣΣΕ του κλάδου που καθορίζει τα χρονικά όρια εργασίας, καθώς οι συνάδελφοι εργάζονταν 50΄ αντί για 45΄. Στο δικαστήριο ο εργοδότης απολογούμενος δήλωσε ότι οι εργαζόμενοι επί 8 χρόνια έκαναν λευκή απεργία και δεν έμπαιναν στις τάξεις όταν χτύπαγε το κουδούνι, αλλά άφηναν να περάσουν 5 λεπτά, ότι ο ΣΕΦΚ είναι σωματείο με σιδερένια πειθαρχία, ότι τα κάναμε μπάχαλο στην Επιθεώρηση Εργασίας και ότι έμπλεξε με τους απολυμένους και τους επαναπροσλάμβανε 8 χρόνια γιατί είναι αριστερών πεποιθήσεων άνθρωπος… Στην έναρξη της δίκης υπέβαλε αίτημα αναβολής, ζητώντας να καταβάλει αμέσως 7.000 Ευρώ και τον Σεπτέμβρη τα υπόλοιπα. Οι απολυμένοι δήλωσαν πως θα το δέχονταν μόνο αν προσλάμβανε τους 5 από τους απολυμένους που διεκδικούν την επαναπρόσληψή τους. Ο εργοδότης αρνήθηκε να προχωρήσει σε επαναπρόσληψη και η δίκη έγινε κανονικά. Στην απολογία του ο εργοδότης δήλωσε ότι δεν παραδέχεται ότι οφείλει και είναι αθώος. Μάλιστα έφτασε στο σημείο να δηλώσει ότι θα έδινε αυτό το ποσό για να πάρει αναβολή και στη συνέχεια θα έκανε αγωγή για να το πάρει πίσω. Η εισαγγελέας πρότεινε την ενοχή του εργοδότη με το μέγιστο της ποινής, διότι αποδείχθηκε από την ακροαματική διαδικασία ότι είχε δόλο, καθώς, αν και μπορούσε, πριν αρχίσει η δίκη να πληρώσει, προσχηματικά ζήτησε αναβολή, προκειμένου δήθεν να πληρώσει μέρος των χρημάτων στη δίκη και τα υπόλοιπα τον Σεπτέμβρη, και στη συνέχεια δήλωσε ότι είναι αθώος και ότι θα έκανε αγωγή για να τα πάρει πίσω… Οι συνάδελφοι με τις μαρτυρικές καταθέσεις του υπερασπίστηκαν τη ΣΣΕ, το δικαίωμα στην εργασία με αξιοπρέπεια, αποδόμησαν τις ερωτήσεις του συνηγόρου του εργοδότη Στυλιανού Βαγιάνου και απέδειξαν ότι απολύθηκαν εκδικητικά για τη συνδικαλιστική τους δράση.
Eντωμεταξύ εκκρεμούν οι μηνύσεις της οικογενείας Πουσπουρίκα, εργοδοτών των φροντιστηρίων «Εκπαίδευση Θετική-τεχνολογική» στο Μαρούσι, ενάντια στον απολυμένο συνάδελφο Γ.Κ. αλλά και κατά των συνδικαλιστών που εργάζονται στην ιδιωτική εκπαίδευση που στήριξαν την κινητοποίηση για την επαναπρόσληψή του.
Από τις 9 του Μάη, έχει απολυθεί μετά από 24 χρόνια αποκλειστικής διδασκαλίας του γνωστικού αντικειμένου της Κοινωνιολογίας και της Οικονομίας η συναδέλφισσα Α.Σ. από το κεντρικό φροντιστήριο Πρίσμα. Η απόλυση αποτελεί εκδικητική συνδικαλιστική δίωξη, γιατί διεκδίκησε μαζί με το σωματείο και της καταβλήθηκαν. μετά την προσφυγή στην Επιθεώρηση Εργασίας, 3.700 Ευρώ δεδουλευμένα από τον εργοδότη Β.Γκούμα. Στις 17/7 ήταν προγραμματισμένη στην Επιθεώρηση Εργασίας στη Στουρνάρη και Πατησίων, η εργατική διαφορά, σχετικά με την υπόθεση της απόλυσης της συναδέλφισσας Α.Σ, μετά από 24 χρόνια αποκλειστικής διδασκαλίας του γνωστικού αντικειμένου της Κοινωνιολογίας και της οικονομίας, από το κεντρικό φροντιστήριο Πρίσμα. Η απόλυση αποτελεί εκδικητική συνδικαλιστική δίωξη, γιατί διεκδίκησε μαζί με το σωματείο και στη συνέχεια της καταβλήθηκαν στην Επιθεώρηση Εργασίας 3.700 Ευρώ δεδουλευμένα από τον εργοδότη Β.Γκούμα. Η εργοδοσία ζήτησε αναβολή στο πρόσωπο του δικηγόρου της και η τριμερής θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 28 Αυγούστου στις 10.00πμ. Πατησίων 37 και Στουρνάρη.
Συναδέλφισσα, συνάδελφε,
Το καλοκαίρι του 2012, η ΟΕΦΕ και ο ΕΣΙΦΜΕΑ-ΣΕΦΑ έβαλαν ως προϋπόθεση για την ύπαρξη ΣΣΕ να αποδεχθούμε 8.80 Ευρώ μεικτά και κατάργηση όλων των θεσμικών κατακτήσεων του κλάδου. Στις 5 Φλεβάρη του 2014, η OΕΦΕ κοινοποίησε στην ΟΙΕΛΕ τη θέση της ότι το ωρομίσθιο 8,8 Ευρώ είναι ήδη αντικειμενικά ανεφάρμοστο. Είναι ήδη γνωστό ότι χρόνια πάλεψαν για να μην υπάρχουν ΣΣΕ στο χώρο. Tο 1998 υπέγραψαν ΣΣΕ πανελλαδική με την ξεπουλημένη πάσκε της ΟΙΕΛΕ, με 30% μείωση του ωρομισθίου που προέβλεπε η ΣΣΕ του ν. Αττικής που υπέγραφε ο ΣΕΦΚ και χωρίς θεσμικές κατακτήσεις. Κατέβασαν εργοδοτικά ψηφοδέλτια πάσκε-δάκε(1998,1999, 2005) Ποινικοποίησαν με συνεχείς διώξεις το ΔΣ του ΣΕΦΚ από το 2000-2006, αλλά ηττήθηκαν. Κατέβηκαν στις διαπραγματεύσεις για τη ΣΣΕ το 2010 κραδαίνοντας ως μόνο συνημμένο το μνημόνιο. Σήμερα, υποκρίνονται ότι θέλουν τη ΣΣΕ –την πανελλαδική και όχι του νομού Αττικής- αλλά δεν μπορούν να υπογράψουν ΣΣΕ με 7 Ευρώ καθαρά, γιατί… θα τους φύγουν τα μέλη! Αυτή τη στιγμή, οι αρχηγοί τους, προχωρούν σε προσλήψεις μέσω voucher, λεηλατούν μισθούς και δικαιώματα με τον εκβιασμό της ανεργίας.
Είναι προφανές ότι μόνο η αλλαγή των ταξικών συσχετισμών στα φροντιστήρια και ο παρατεταμένος απεργιακός αγώνας μπορούν να ανατρέψουν αυτήν τη συνθήκη και να επιβάλουν την υπογραφή ΣΣΕ που θα καλύπτει τις ανάγκες των εργαζομένων. Μέχρι τότε, χρειάζεται να συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε τα εργατικά δικαιώματα, να συζητάμε, να οργανωνόμαστε, να λειτουργούμε με συνελεύσεις εργαζομένων σε κάθε χώρο δουλειάς. Να διεκδικούμε να καταβάλλεται ο μισθός μας, τα δώρα Χριστουγέννων-Πάσχα, επίδομα, αποζημίωση αδείας (αυτόφωρα αδικήματα η μη καταβολή τους). Μέχρι τότε είναι ανάγκη να συνεχίσουμε την προσπάθεια της συνεννόησης μεταξύ των πρωτοβάθμιων σωματείων ιδιωτικής εκπαίδευσης και της ενότητας στη δράση σε κάθε χώρο δουλειάς, ώστε με συγκεκριμένες μάχες να ενισχυθεί το αγωνιστικό φρόνημα των εργαζομένων και η ταξική συνείδηση, να πάρουμε όλοι/ες δύναμη και κουράγιο και να μην εγκλωβιστούμε στην ατομικότητα, διολισθαίνοντας, ακροποδητί, στην αποδοχή της νέας «νομιμότητας». Συνεχίζουμε τον αγώνα. Υπερασπιζόμαστε τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που υπέγραφε ο ΣΕΦΚ με την εργοδοτική ένωση του νομού Αττικής.
Συναδέλφισσα, συνάδελφε,
Κυβέρνηση και ιμπεριαλιστές ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ, κεφάλαιο και εργοδοσία, υποτιμούν την εργατική μας δύναμη, μάς θέλουν σκλάβους. Θέλουν μια κοινωνία σε κατάθλιψη, καθηλωμένη μπροστά στην τηλεόραση, τρομοκρατημένη από τους μηχανισμούς προπαγάνδας και την άγρια καταστολή, καθώς σε συνθήκη άγριας τρομοκρατίας, επελαύνει ο κοινωνικός εκφασισμός, διαμορφώνοντας συνθήκη ολοκληρωτισμού. Υπάρχει ισχυρό ρεύμα, αφομοίωσης, εκλογικών αυταπατών, προσδοκιών ότι η κυβερνητική αλλαγή, θα σημάνει και αλλαγή των όρων της ζωής μας.
Στην πραγματικότητα, χρόνια τώρα εκτρέφεται ο εκφασισμός της κοινωνίας. Οι κυβερνήσεις Πασόκ-νδ, έχουν υπογράψει τη συνθήκη Δουβλίνο 2 που υποχρεώνει την Ελλάδα να μετατραπεί σε ένα απέραντο στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών που έρχονται από τις ερημωμένες πόλεις που βομβαρδίζονται από τις ιμπεριαλιστικές βόμβες του ΝΑΤΟ. Η «υπόθεση Μπαλτάκου» δεν προκαλεί έκπληξη σε όσες/ους καταγγέλλουν ότι με τις πλάτες του καθεστώτος, χρόνια τώρα, οι ναζιστικές συμμορίες της Χρυσής Αυγής δολοφονούν μετανάστες, επιβάλλουν τον τρόμο στις γειτονιές, όπου δεν υπάρχουν Συνελεύσεις Αντίστασης και Αλληλεγγύης.
Θυμίζουμε ότι τον Σεπτέμβρη του 2012 το σωματείο χτυπήθηκε από το φασιστικό εργοδoτικό καθεστωτικό site “Antisefk–GrosseLuge” που λειτούργησε ως μαύρη λίστα στο διαδίκτυο των συνδικαλιστών του ΣΕΦΚ. Τον Ιούνη του 2013, μετά τις δράσεις του σωματείου το site σταμάτησε να λειτουργεί. Μετά από 2 χρόνια ασκήθηκε δίωξη κατά αγνώστων και η υπόθεση στάλθηκε στο Ειρηνοδικείο για προανάκριση.
Θυμίζουμε ότι τον Σεπτέμβρη του 2013 προχώρησαν σε μαζική δολοφονική επίθεση κατά συνδικαλιστών του σωματείου μετάλλου, μελών του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ, επιδιώκοντας με τον τρόμο να επιβάλουν νέο εργοδοτικό σωματείο στο Πέραμα, στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη. Στις 18 Σεπτέμβρη, δολοφόνησαν τον αντιφασίστα αγωνιστή Παύλο Φύσσα. Μετά τη σύλληψη του μισθοφόρου δολοφόνου Ρουπακιά, μεθοδεύεται σχέδιο του καθεστώτος να επιβάλει μια νέα «μεταπολίτευση». Επιχειρείται να επιβληθεί «νόμος και τάξη»: όποιος δεν έχει εκλογικές αυταπάτες για συνδιαχείριση της κρίσης του Κεφαλαίου και παλεύει στα κινήματα και στον δρόμο επιχειρείται να τεθεί εκτός νόμου από την κυβέρνηση που μέχρι χτες ήταν έτοιμη να συγκυβερνήσει με μια «πιο σοβαρή Χρυσή Αυγή». Το καθεστώς ποινικοποιεί τη στοιχειώδη αυτοάμυνα του κινήματος, ταυτίζοντας τους φασίστες με όσους αγωνιζόμαστε για την ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος, χαρακτηρίζοντας όλους “παραστρατιωτικές ομάδες” και τη δράση μας έγκλημα…
Στις 8 Ιουλίου ψήφισαν νομοσχέδιο σύμφωνα με το οποίο δημιουργούνται οι «φυλακές τύπου Γ» για τους κρατούμενους «ειδικής κατηγορίας και εξέχουσας επικινδυνότητας» ανάμεσα στους οποίους συγκαταλέγονται και οι πολιτικοί κρατούμενοι καθώς και όσοι ποινικοί κρατούμενοι αντιστέκονται στην απάνθρωπη πραγματικότητα του εγκλεισμού. Προβλέπεται πλήρης στέρηση των αδειών και -με αγώνες- κεκτημένων όπως τα μεροκάματα που μειώνουν το χρόνο έκτισης ποινής, σκλήρυνση των όρων αποφυλάκισης (10 έτη ως ελάχιστος χρόνος κράτησης), περιορισμός στα επισκεπτήρια και στην επικοινωνία με συγγενείς και φίλους και δημιουργία συνθηκών απομόνωσης και πλήρους επιτήρησης. Η έως τώρα αυθαιρεσία που βίωναν οι κρατούμενοι, θεσμοποιείται με υπερεξουσίες στους διευθυντές και με την ανάθεση της φύλαξης σε ειδικά σώματα της ΕΛ.ΑΣ, ενώ ελαστικοποιείται και η χρήση πυροβόλου όπλου.
Το φασιστικό αυτό νομοσχέδιο, ως βασικό μέρος του συνολικού κατασταλτικού σχεδιασμού του καθεστώτος, έρχεται να δημιουργήσει «μια φυλακή μέσα στη φυλακή» και από μια σκοπιά και να συμπληρώσει το έργο των ήδη ψηφισμένων «τρομονόμων». Στοχεύει στην απομόνωση των «επικίνδυνων» κρατουμένων, τη φίμωση των πολιτικών κρατουμένων, τη συστηματική σωματική και πνευματική τους εξόντωση μέσα στα ειδικά κελιά, στην παρεμπόδιση των κοινών αγώνων ανάμεσα στους πολιτικούς κρατουμένους και τους υπόλοιπους κρατούμενους. Ταυτόχρονα, μέσω αυτού παρέχονται κίνητρα για την προώθηση του χαφιεδισμού που φτάνουν ως την αποφυλάκιση όσων συνεργάζονται με την αστυνομία.
Παράλληλα και σε συνδυασμό με την άγρια καταστολή των ταξικών και κοινωνικών αγώνων, στοχεύει στο σύνολο των αγωνιστών και των καταπιεζομένων της κοινωνίας, δείχνοντας τι επιφυλάσσεται σε όσους τολμούν να αντιστέκονται. Οι ειδικές συνθήκες κράτησης στη φυλακή δεν είναι μέτρο αποκομμένο από τις επιβαλλόμενες από τα αφεντικά και τους κυβερνώντες ειδικές συνθήκες διαβίωσης εκτός αυτής. Πίσω από τη μεθόδευση αυτή βλέπουμε ξεκάθαρα το «ολοκληρωτικό καθεστώς εκτάκτου ανάγκης», την εργοδοτική ασυδοσία και τρομοκρατία, τη συνολική επίθεση στα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια που βιώνουμε ως εργαζόμενοι, ως οι «από κάτω» αυτού του άδικου κόσμου. Απαιτούμε την κατάργηση του φασιστικού νόμου για τη δημιουργία «φυλακών τύπου Γ’». Να σπάσουμε τη σιωπή που το καθεστώς μέσα από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ επιβάλλει. Ο αγώνας αυτός να γίνει υπόθεση κι όλων των εργαζομένων και των σωματείων και των συλλογικοτήτων τους. Να γίνει υπόθεση όλων των καταπιεζόμενων και εκμεταλλευομένων αυτής της κοινωνίας.
Στις 27του Ιούνη, έγινε η σύλληψη του αγωνιστή Σερίφ Τουρουνέ (Ερκάν) και των αγωνιστριών Χαρικά Κιζίλκαγια και Φαντίκ Αντιγιαμάν, πολιτικών προσφύγων στη χώρα μας για χρόνια, και δραστήριων και γνωστών μελών της Επιτροπής Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατουμένους στην Τουρκία και το Κουρδιστάν. Η σύλληψή τους έγινε την Παρασκευή σε μια προσπάθεια εμπλοκής τους με την υπόθεση των όπλων της Χίου, και με βάση τον λεγόμενο «αντιτρομοκρατικό νόμο». Οι συλλήψεις αυτές εντάσσονται στο πλαίσιο της επιχείρησης τρομοκράτησης των αγωνιστών από την Τουρκία και το Κουρδιστάν και ποινικοποίησης της πολιτικής τους δράσης. Επίθεση που έχουν εξαπολύσει εδώ κι ένα μεγάλο χρονικό διάστημα η ελληνική κυβέρνηση και οι υπηρεσίες των ιμπεριαλιστών (Ιντερπόλ), σε συνεργασία και με το στρατοκρατικό φασιστικό καθεστώς της Τουρκίας. Επιχείρηση που έχει εκφραστεί με απαγωγές αγωνιστών, απελάσεις ή αστυνομικές εισβολές σε γραφεία και σπίτια, και που εντάσσεται στο συνολικότερο πλαίσιο φασιστικοποίησης της κυρίαρχης πολιτικής. Επιχείρηση που εντείνεται ποινικοποιώντας ακόμα και τη δράση αλληλεγγύης και στήριξης πολιτικών προσφύγων η οποία θεωρούνταν μέχρι τώρα «νόμιμη».
Από τις 29 Μάη 2014 οι δημόσιες συναθροίσεις στην περιοχή της Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας με σκοπό τη συζήτηση για το Νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αττικής ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ. Το εν λόγω νομοσχέδιο κατατέθηκε στις 9 Μάη στη Βουλή και τις επόμενες μέρες θα τεθεί σε ψηφοφορία για να γίνει νόμος του κράτους. Οποιαδήποτε απόπειρα εκδήλωσης μέχρι σήμερα τιμωρείται με απειλές κατά της ζωής, στοχοποιήσεις προσώπων, προπηλακισμούς, τραμπούκικες επιθέσεις, διάλυση συγκεντρώσεων, αντισυγκεντρώσεις, δολοφονικά πογκρόμ. Τα παραπάνω δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα ακόμη επεισόδιο της επίθεσης των οργανωμένων επιχειρηματικών συμφερόντων και του στρατού του εναντίον πολιτών που ήθελαν απλώς να συζητήσουν. Τα ΜΜΕξαπάτησης προωθούν τη σιγή νεκροταφείου που επιχειρούν να επιβάλουν οι επίδοξοι μιμητές του Βόλου και του Πειραιά. Μετά και τα γεγονότα της Παρασκευής 20/06 (αντισυγκέντρωση, επίθεση με δολοφονικό χαρακτήρα σε κατοίκους, βανδαλισμοί στον αυτοδιαχειρίζόμενο χώρο Στρούγκα), αναβλήθηκε τόσο το Δημοτικό Συμβούλιο που είχε ως μοναδικό θέμα το Άλσος, όσο και η εκδήλωση την επομένη, την οποία διοργάνωναν οι νέοι δήμαρχοι της Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας και της Νέας Ιωνίας. Απάντηση σε όλα αυτά ήταν η μαζική δυναμική και περιφρουρημένη πορεία από 3.000 αγωνιστές που συγκεντρώθηκαν στη Νέα Φιλαδέλφεια για να πουν όχι στο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας-Αττικής(ΡΣΑ), όχι στο ξεπούλημα των ελεύθερων χώρων, όχι στις εμπροσθοφυλακές των επιχειρηματικών συμφερόντων, όχι στα φασιστικά χτυπήματα σε εγχειρήματα αυτοδιαχείρισης. Ο νέος χωροταξικός νόμος που πέρασε με πραξικοπηματική διαδικασία κατεπείγοντος απ’ τη βουλή, το ΡΣΑ οδεύει προς ψήφιση στο β’ θερινό τμήμα της βουλής (μετά τις 22/7).
Από τις 18 Σεπτεμβρίου, οι καθαρίστριες που οποίες έχουν τεθεί σε καθεστώς διαθεσιμότητας δίνουν συνεχή και παρατεταμένο αγώνα για την επαναπρόσληψή τους, έξω από το υπουργείο Οικονομικών, παρά τις συνεχείς επιθέσεις των κατασταλτικών μηχανισμών. Η στάση του καθεστώτος, που αρνήθηκε να εφαρμόσει τη δικαστική απόφαση που τις δικαιώνει, αποτελεί απόδειξη ποια είναι η νέα «νομιμότητά» τους…
Συναδέλφισσα/ε,
Στις 15 του Μάη του 2014 ο ΣΕΦΚ και ο ΣYBXA καταγγείλαμε με οργή τη δολοφονία του συντρόφου δασκάλου Galeano από τα παραστρατιωτικά καθάρματα των καθεστωτικών κομμάτων εξουσίας του Μεξικού. Στείλαμε από τις γειτονιές της Αθήνας την αλληλεγγύη μας στους εξεγερμένους ζαπατίστας. Στηρίζουμε τον αγώνα για την αξιοπρέπεια και την αυτονομία των ιθαγενών κοινοτήτων των ζαπατίστας στην Τσιάπας, οι οποίες 20 χρόνια πριν, την 1η Γενάρη 1994, με τα όπλα στο χέρι εξεγέρθηκαν ενάντια στη λεηλασία της ζωής τους. Οι ζαπατίστας δεν αρκέστηκαν να καταριούνται το σκοτάδι. Κράτησαν αναμμένη τη φωτιά της αντίστασης. Διαβαίνοντας το μονοπάτι της ανατροπής του καπιταλισμού, οικοδομούν την αυτονομία. Μέσα σε 20 χρόνια, κατάφεραν να απελευθερώσουν τη γη των ιθαγενών του Μεξικού από τους τσιφλικάδες στην επαρχία Τσιάπας. Χιλιάδες ιθαγενείς έπαψαν να είναι σκλάβοι, μπόρεσαν να ορίσουν οι ίδιοι τους όρους της ζωής τους: οι ίδιοι, στις κοινότητές τους, δουλεύουν την ανακτημένη γη για να τρέφονται, έφτιαξαν νοσοκομεία, σχολεία. Για την υπεράσπιση αυτών που ταπεινά έχτισαν οι σύντροφοι ζαπατίστας στη Ρεαλιδάδ, δολοφονήθηκε ο δάσκαλος Galeano. Ανταποκρινόμενοι στο διεθνές κάλεσμα του EZLN για κινητοποίηση αυτήν τη μέρα και στην επιστολή που έστειλε στον ΣΕΦΚ ο EZLN, oργανώσαμε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από την πρεσβεία του Μεξικού, την Κυριακή 18 του Μάη, στην πλατεία Κολωνακίου, όπου απαιτήσαμε ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΔΑΣΚΑΛΟ GALEANO, φωνάζοντας ΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ, ΒΟΥΝΑ ΤΟΥ ΜΕΞΙΚΟΥ, ΚΟΙΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ.
Συναδέλφισσα, συνάδελφε,
Σήμερα, στη Γενική Συνέλευση συζητάμε την κατάσταση που επικρατεί σε κάθε χώρο εργασίας, ακούμε, αναζητάμε μαζί το μονοπάτι για την ανατροπή αυτής της συνθήκης.
Υπάρχουν μες σε αυτό το άνυδρο τοπίο μάχες που δόθηκαν, όπως των απολυμένων από τα φροντιστήρια Ανέλιξη, των εργαζομένων σε φροντιστήριο των Βορείων Προαστιών όπου με ταξική ενότητα απέτρεψαν απολύσεις και δεν δέχθηκαν καμία βλαπτική μεταβολή.
Στις 8/7 στη Θεσσαλονίκη έγινε δυναμική παράσταση διαμαρτυρίας του πρωτοβάθμιου ταξικού σωματείου ΣΕΦΙΕ στην εργοδοσία των φροντιστηρίων ‘’so easy’’ και ‘’Αρειμάνιο’’ στον Εύοσμο για την καταβολή δεδουλευμένων και χρωστούμενων στους συνάδελφους εργαζόμενους. Επίσης ζητήθηκε η επαναπρόσληψη συναδέλφου μέλους του σωματείου που απολύθηκε γιατί ‘’τόλμησε’’ να ζητήσει τα δεδουλευμένα της. Η εργοδοσία μετά τη συνάντηση με το Δ.Σ. του σωματείου, δεσμεύτηκε ότι θα εξοφληθούν όλοι οι συνάδελφοι μέχρι τέλος Ιουλίου και ότι θα επαναπροσλάβει την συνάδελφο από τα τέλη Αυγούστου μόλις ξεκινήσει το πρόγραμμα. Ήδη η συνάδελφος πήρε και τα δεδουλευμένα της.
Είναι σαφές σε όλες/ους ότι η κυριαρχία του καθεστωτικού συνδικαλισμού, που συνεχίζει να ξεπουλάει και να νομιμοποιεί τη λεηλασία της ζωής μας, η απαξίωση του συνδικαλισμού, αλλά και η κατάργηση των ΣΣΕ οδηγεί μέρος των εργαζομένων να αποδεχθούν την προπαγάνδα των ΜΜΕ ότι τα σωματεία δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Η σημασία της ύπαρξης των οργανώσεων της εργατικής τάξης, των σωματείων που δεν ελέγχονται από τον καθεστωτικό συνδικαλισμό και την εργοδοσία, ιδιαίτερα σήμερα, είναι τεράστια. Αποτελούν τον χώρο συνάντησης των εργαζομένων και των ανέργων. Χρειάζεται να συνδεθούν με τις Συνελεύσεις γειτονιάς και να προχωρήσουν σε κοινές δράσεις (εκδηλώσεις-συζητήσεις, συλλογικές κουζίνες, χαριστικά ανταλλακτικά παζάρια, προπαγάνδιση της κουλτούρας ότι τη μέρα της απεργίας δεν ψωνίζουμε, απεργιακές συγκεντρώσεις και αποκλεισμούς).
Σε αυτήν τη συνθήκη είναι βέβαιο ότι πολλοί από μας θα μένουν άνεργοι, ενώ νέοι απόφοιτοι καθηγητικών σχολών δεν θα μπορούν να βρουν δουλειά παρά μόνο με συνθήκη «σκλαβιάς», voucher. Θεωρούμε λοιπόν ότι χρειάζεται να προχωρήσουμε στη δημιουργία θεματικής επιτροπής ανέργων και εργαζομένων στα «voucher», στα πλαίσια του σωματείου. Η πλήρης συνδικαλιστική κάλυψη των ανέργων πρέπει να είναι προτεραιότητα του ΣΕΦΚ.
Χρειάζεται, λοιπόν, διεξοδική συζήτηση, που δεν εξαντλείται σε μια ΓΣ, αλλά χρειάζεται να συνεχιστεί τις Τετάρτες το απόγευμα το καλοκαίρι και τις Πέμπτες το πρωί στο ανοιχτό ΔΣ, το φθινόπωρο, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε συνάντηση εργαζομένων και ανέργων.
Καλέσαμε σε αυτήν τη συνέλευση να είναι εργαζόμενοι και απολυμένοι από όλη την ιδιωτική εκπαίδευση. Θέλουμε να ακουστεί η αγωνία όλων, ώστε να υπάρξει κοινή απάντηση. Ο ΣΕΦΚ δεν υπήρξε ποτέ συντεχνία, γιατί είναι αντισυστημικό ακηδεμόνευτο σωματείο. Ο αγώνας είναι λοιπόν ταξικός. Επομένως δεν μας ενδιαφέρει η ατομικότητα – ακόμη και όταν αυτή φαντασιώνεται ότι είναι εξεγερμένη. Θέλουμε να παλέψουμε με όλον τον κλάδο, με όλη την τάξη. Με αυτήν την έννοια, επείγει η λειτουργία κλαδικής Επιτροπής Αγώνα και Αλληλεγγύης εργαζομένων και ανέργων στην Ιδιωτική Εκπαίδευση. Οι εξελίξεις στα φροντιστήρια, η κατάργηση και των τελευταίων κατακτήσεων των καθηγητών στα ιδιωτικά σχολεία, η ασυδοσία στα ΙΕΚ καθιστούν αναγκαία μια Συνέλευση αγώνα που θα αποτελείται από όσους συμμετέχουν σε αυτή, τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες που αποφασίζουν να συζητήσουν, να αποφασίσουν και να δράσουν συλλογικά συντροφικά αλληλέγγυα.
Συναδέλφισσα, συνάδελφε,
Την Κυριακή 20 του Ιούλη θα συνεχιστεί η μάχη ενάντια στη λεηλασία των εργατικών δικαιωμάτων και τον κοινωνικό εκφασισμό. Επιχειρούν να παρουσιάσουν σαν πανηγύρι τον καταναλωτισμό. Θέλουν να μάς μετατρέψουν σε υπηκόους των Μallκaι των supermarket, οι οποίοι τα Σαββατοκύριακα θα αναζητούν προσφορές στη λεηλατημένη ζωή τους.
Γι’ αυτό αρνούμαστε να καταναλώσουμε την Κυριακή, στηρίζουμε το απεργιακό μπλοκάρισμα της αγοράς. Ήδη την Κυριακή 13 του Ιούλη οι απεργιακοί αποκλεισμοί στην Ερμού, από Καπνικαρέα μέχρι Σύνταγμα, ήταν πανηγύρι του αγώνα, γκρέμισαν στην πράξη τη «νομιμότητα» του καθεστώτος. Ο ΣΕΦΚ συμμετέχει στο Συντονιστικό δράσης και πρέπει να δώσει, και πάλι στις 20 του Ιούλη, όλες του τις δυνάμεις στο μπλοκάρισμα της αγοράς, στην αντίσταση στην προσπάθεια των μηχανισμών εξαπάτησης να επιβάλουν σαν πανηγύρι την κανιβαλική καταναλωτική εξαθλίωση. Κανείς εργαζόμενος στα φροντιστήρια να μην ψωνίζει Κυριακή, κανείς μαθητής μας στα Μall της αλλοτρίωσης…
Συναδέλφισσα, συνάδελφε,
Βάζουμε ξανά τις βάσεις του αγώνα από τα κάτω. Για να συνεχίσει ο ΣΕΦΚ να είναι σωματείο της ταξικής πάλης, της αλληλεγγύης σε κάθε συνάδελφο, σε κάθε εργατικό και κοινωνικό αγώνα. Χρειάζεται να συμμετέχουμε όλες/οι στον αγώνα, να μην αναθέσουμε σε άλλους να μας σώσουν. Να συζητήσουμε, να επικοινωνήσουμε, να οργανώσουμε τον καθημερινό αγώνα σε κάθε χώρο δουλειάς. Να αντισταθούμε στον κανιβαλισμό, να μην αποδεχθούμε την εξαθλίωση που μας επιβάλλουν. Δεν είμαστε συνεργάτες με τα αφεντικά ούτε μια οικογένεια, αλλά και δεν έχουμε πελατειακές σχέσεις μαζί τους. Δεν υποτασσόμαστε στη διαπλοκή και τη διαφθορά των «τοπικών κοινωνιών» που κάνουν πλάτες στα αφεντικά στο όνομα της ανάπτυξης και της επιχειρηματικότητας. Δεν αποδεχόμαστε τον ρόλο που μας δίνουν, δεν είμαστε αναλώσιμοι προπονητές αλόγων στον ιππόδρομο των εξετάσεων, λάτρεις του φορμαλισμού και της τυποποίησης.
Συναδέλφισσα, συνάδελφε,
Μη μένεις μόνος. Μην αφήσεις τα αφεντικά να σε ξεζουμίσουν και να σε πετάξουν στον δρόμο. Μην έχεις καμία αυταπάτη πως αφεντικά και εργαζόμενοι σαν μια οικογένεια θα ξεπεράσουμε την κρίση. Είμαστε εργαζόμενοι, είναι αφεντικά. Τάξη εναντίον τάξης. Αυτοί έχουν τη «νομιμότητα» και τις πλάτες του καθεστώτος. Εμείς έχουμε την αλληλεγγύη και την ταξική ενότητα. Γι’ αυτό το μάθημα αρχίζει από Άλφα: Αξιοπρέπεια – Αντίσταση – Αλληλεγγύη – Αυτοοργάνωση σε κάθε χώρο δουλειάς.
Η μάχη προϋποθέτει την υπέρβαση της ατομικότητας και δίνεται με συλλογικούς όρους μες στην κοινωνική και ταξική πάλη, δεν ανατίθεται, δεν διαμεσολαβείται, δεν εξαργυρώνεται… Αντιστεκόμαστε στις εκλογικές αυταπάτες, στον παραγοντισμό και τον ναρκισσισμό. Προτάσσουμε την αυτοοργάνωση, την αλληλεγγύη, την αξιοπρέπεια. Διαχέουμε το μήνυμα του αγώνα και της αντίστασης, διαβαίνοντας το μονοπάτι για την κοινωνική απελευθέρωση και την ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος.
Η Γενική Συνέλευση της 16ης του Ιούλη συμφωνεί με την εισήγηση του ανοιχτού ΔΣ και αποφασίζει:
Καλούμε τις/τους συναδέλφους την Πέμπτη 17 του Ιούλη στις 10.00πμ στην Επιθεώρηση Εργασίας στη Στουρνάρη και Πατησίων 37, όπου συζητείται η υπόθεση της απόλυσης της συναδέλφισσας Α.Σ, μετά από 24 χρόνια αποκλειστικής διδασκαλίας του γνωστικού αντικειμένου της Κοινωνιολογίας και της οικονομίας, από το κεντρικό φροντιστήριο Πρίσμα. Η απόλυση αποτελεί εκδικητική συνδικαλιστική δίωξη, γιατί διεκδίκησε μαζί με το σωματείο και στη συνέχεια της καταβλήθηκαν στην Επιθεώρηση Εργασίας 3.700 Ευρώ δεδουλευμένα από τον εργοδότη Β.Γκούμα. (Η εργοδοσία ζήτησε αναβολή στο πρόσωπο του δικηγόρου της και η τριμερής θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 28 Αυγούστου στις 10.00πμ. Πατησίων 37 και Στουρνάρη).
Κυριακή 20 του Ιούλη: Ποτέ δουλειά την Κυριακή. Ενάντια στη λεηλασία των εργατικών δικαιωμάτων και τον κοινωνικό εκφασισμό, αρνούμαστε να καταναλώσουμε την Κυριακή, στηρίζουμε τις κινητοποιήσεις και το απεργιακό μπλοκάρισμα της αγοράς, αντιστεκόμαστε στην προσπάθεια των μηχανισμών εξαπάτησης να επιβάλουν σαν πανηγύρι την κανιβαλική καταναλωτική εξαθλίωση. Κανείς εργαζόμενος στα φροντιστήρια να μην ψωνίσει την Κυριακή, κανείς μαθητής μας στα Μall της αλλοτρίωσης.
Τρίτη 2 του Σεπτέμβρη, 7.00μμ στην ΑΣΟΕΕ: συμμετέχουμε στη σύσκεψη που καλούν συλλογικότητες γειτονιάς και σωματεία για τη σύνδεση των αγώνων ενάντια στην καπιταλιστική αναδιάρθρωση και την κατάργηση των προγραμμάτων κοινωφελούς σκλαβιάς / voucher. Δημιουργούμε θεματική επιτροπή ανέργων και εργαζομένων στα voucher.
Προωθούμε την ανάπτυξη της οργάνωσης του κλαδικού αγώνα όλων των εργαζομένων και των ανέργων της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Συνέλευση αγώνα και αλληλεγγύης σε κάθε χώρο δουλειάς και σε κάθε περιοχή. Σύνδεση με τις συνελεύσεις γειτονιάς, κοινός αγώνας με τα πρωτοβάθμια ταξικά σωματεία.
Oργανώνουμε τον αγώνα για την επαναπρόσληψη των απολυμένων από τα φροντιστήρια Ανέλιξη και την καταβολή των δεδουλευμένων 20.000 Ευρώ, που τους οφείλει η εργοδοσία Τσαρπαλή-Πρέσβη. Oργανώνουμε τον αγώνα για την καταβολή των δεδουλευμένων 69.000 Ευρώ, από τους εργοδότες Παναγιώτη Πήλιουρα και Αριστείδη Μπαντέλη για παράβαση της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΣΣΕ) εις βάρος των απολυμένων από την αλυσίδα φροντιστηρίων Ένεκα Παιδείας.
Παλεύουμε ενάντια στην εγκληματοποίηση της πολιτικής δράσης και τις φυλακές τύπου Γ΄.
Να αφεθούν ελεύθεροι οι αγωνίστριες Χαρικά Κιζίλκαγια και Φαντίκ Αντιγιαμάν και ο αγωνιστής Σερίφ Τουρουνέ (Ερκάν), πολιτικοί πρόσφυγες στη χώρα μας για χρόνια, δραστήρια μέλη της Επιτροπής Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατουμένους στην Τουρκία και το Κουρδιστάν. Κοινός ταξικός αγώνας σε Ελλάδα και Τουρκία ενάντια στο φασισμό, τον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο!
Στηρίζουμε τον αγώνα των κατοίκων στις Σκουριές και τη Νέα Φιλαδέλφεια.
