Την περασμένη Τετάρτη, εμφανίστηκε στις οθόνες μας ο Σαμαράς αυτοπροσώπως, για να μας ανακοινώσει ότι μέχρι τα τέλη της χρονιάς η κυβέρνησή του θα προσφέρει «κατάρτιση και πρώτη επαφή με την εργασία σε 145.000 νέους και μακροχρόνια ανέργους». Πρόκειται για τα γνωστά προγράμματα δουλείας, τα οποία αναγκαστικά αποδέχονται οι άνεργοι, προκειμένου να εξασφαλίσουν αυτό έστω το άθλιο πεντακοσάρικο (χωρίς ασφάλιση) για ένα πεντάμηνο.
Την Παρασκευή, ήταν η σειρά του Βρούτση, ο οποίος βγήκε και ανακοίνωσε περιχαρής: «Είναι ενθαρρυντικό ότι και αυτό το μήνα συνεχίζεται η θετική εικόνα της μισθωτής απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας, ακολουθώντας τη γενική τάση εξομάλυνσης της αγοράς εργασίας. Πράγματι, σύμφωνα με το πληροφοριακό σύστημα ΕΡΓΑΝΗ που καταγράφει ψηφιακά τις ροές της μισθωτής απασχόλησης σε όλη την Ελλάδα και σε κάθε κλάδο της οικονομίας, οι αναγγελίες πρόσληψης τον Ιούλιο ήταν κατά 13.275 θέσεις περισσότερες από τις απολύσεις. Σε επίπεδο πρώτου επταμήνου του έτους (Ιανουαρίου – Ιουλίου) το 2014 δημιουργήθηκαν 189.572 νέες θέσεις μισθωτής εργασίας, που πρόκειται για επίδοση σημαντικά υψηλότερη από αυτή του αντίστοιχου χρονικού διαστήματος πέρυσι (91.611 θέσεις εργασίας) και, σαφώς, την υψηλότερη επίδοση πρώτου επταμήνου από το 2001 μέχρι σήμερα».
Ενδιαμέσως τους τα χάλασε λίγο η ΕΛΣΤΑΤ, αλλά τα δικά της πορίσματα δεν συζητιούνται, δεν γίνονται λαϊκά αναγνώσματα και θεάματα από τα παπαγαλάκια της «ενημέρωσης». Δίνοντας στη δημοσιότητα την τελευταία Ερευνα Εργατικού Δυναμικού, η ΕΛΣΤΑΤ ανακοίνωσε ότι «το εποχικά διορθωμένο ποσοστό ανεργίας τον Μάιο του 2014 ανήλθε σε 27,2% έναντι 27,7% τον Μάιο του 2013 και 27,3% τον Απρίλιο του 2014».
Εδώ και ενάμιση περίπου χρόνο ο Βρούτσης ανακοινώνει ότι μήνα με το μήνα αυξάνονται οι απασχολούμενοι, αλλά η ΕΛΣΤΑΤ επιμένει να «μετράει» την ανεργία (με ένα μοντέλο που την υποεκτιμά, όπως πολλάκις έχουμε γράψει) στα ίδια θηριώδη επίπεδα. Σταθερά πάνω από 27%, χωρίς καμιά ουσιαστική τάση κάμψης. Αν μάλιστα πάρουμε υπόψη μας τη μετανάστευση πολλών νέων και τη λειτουργία των προγραμμάτων δουλείας (οι συμμετέχοντες σ’ αυτά λογίζονται ως… απασχολούμενοι), θα συνειδητοποιήσουμε ότι τα πράγματα είναι χειρότερα και σε σχέση με τις καταγραφές της ΕΛΣΤΑΤ.
Αν, μάλιστα, κοιτάξουμε λίγο και μερικά ποιοτικά στοιχεία, όπως καταγράφονται στις επίσημες κρατικές στατιστικές, αλλά περνάνε ψιλοαπαρατήρητα, θα καταλήξουμε σε πιο μαύρα συμπεράσματα.
Η ίδια η ΕΡΓΑΝΗ, το παιχνιδάκι του Βρούτση, αποκαλύπτει ότι οι μισές περίπου από τις «νέες» θέσεις εργασίας είναι μερικής ή εκ περιτροπής απασχόλησης! Το πρώτο επτάμηνο του 2014, σύμφωνα με την ΕΡΓΑΝΗ, έγιναν 917.336 προσλήψεις. Το 46,84% απ’ αυτές (429.684) ήταν προσλήψεις για μερική και εκ περιτροπής απασχόληση. Μιλάμε για τετράωρα ή για δουλειά μία, δύο ή τρεις μέρες την εβδομάδα! Κι επειδή οι πάντες προσλαμβάνονται πλέον με τα «κινεζοποιημένα» βασικά της μνημονιακής περιόδου, μιλάμε για δουλειές με 150 μέχρι 300 ευρώ το μήνα! Για τέτοιες θέσεις εργασίας καμαρώνει ο άθλιος δεξιός υπουργός!
Κοιτάζοντας την Ερευνα Εργατικού Δυναμικού της ΕΛΣΤΑΤ βλέπουμε ότι έχουμε μικρή μείωση του αριθμού των ανέργων, αλλά ταυτόχρονα και μείωση των απασχολούμενων και μείωση του οικονομικά μη ενεργού πληθυσμού! Δεδομένου ότι απασχολούμενοι και άνεργοι, από τη μια, και οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός, από την άλλη, είναι συγκοινωνούντα δοχεία, μία μόνο λογική εξήγηση μπορούμε να βρούμε γι’ αυτή την (σε πρώτη ανάγνωση ανεξήγητη) τριπλή μείωση. Aύξηση της μετανάστευσης στο εξωτερικό και αύξηση των θανάτων σε σχέση με τις γεννήσεις. Κοιτάζοντας τα στοιχεία της Eurostat για το 2012 και το 2013, διαπιστώνουμε ότι και τις δύο αυτές χρονιές οι θάνατοι είναι περισσότεροι από τις γεννήσεις (γύρω στις 17.000 κάθε χρονιά), ενώ ως μετανάστες δίνονται περίπου 44.000 το 2012 και περίπου 52.000 το 2013. Μέσα σε μια διετία, δηλαδή, έχουμε μείωση του πληθυσμού κατά περίπου 160.000 άτομα!
Eίναι κι αυτό ένα από τα «καλά» της κρίσης και της κινεζοποίησης. Ποιο νέο ζευγάρι θα τολμήσει να γεννήσει παιδιά σ’ αυτές τις συνθήκες; Σε μια δεκαετία η Ελλάδα θα χάσει μια ολόκληρη γενιά και σε μια εικοσαετία θα είναι μια γερασμένη χώρα, καθώς ούτε οι μετανάστες μπορούν πλέον να δώσουν ώθηση στην αύξηση του πληθυσμού (δεν έχουμε μαζική μετανάστευση νέων εργατών από την Αλβανία, πλέον). Αν αυτό δε λέγεται κοινωνική εξαθλίωση, τότε πώς λέγεται;
Και βέβαια, η προσπάθεια της κυβέρνησης να μετατρέψει τον κάθε άνεργο σε… Πηνελόπη που περιμένει υπομονετικά την επιστροφή του Οδυσσέα ναυαγεί. Αρκεί να κοιτάξει κανείς τον Δείκτη Βιομηχανικής Παραγωγής, που έδωσε στη δημοσιότητα η ΕΛΣΤΑΤ την Παρασκευή, για να πλημμυρίσει από… απαισιοδοξία. Αντιγράφουμε: «Ο Γενικός Δείκτης Βιομηχανικής Παραγωγής του μηνός Ιουνίου 2014, σε σύγκριση με τον αντίστοιχο Δείκτη του Ιουνίου 2013, παρουσίασε μείωση κατά 6,7%, έναντι αύξησης 2,3% που σημειώθηκε κατά την αντίστοιχη σύγκριση του έτους 2013 προς το 2012. Ο μέσος Δείκτης Βιομηχανικής Παραγωγής της περιόδου Ιανουαρίου – Ιουνίου 2014,
σε σύγκριση με τον αντίστοιχο Δείκτη της περιόδου Ιανουαρίου – Ιουνίου 2013, παρουσίασε μείωση κατά 3,2%, έναντι μείωσης 1,2% που σημειώθηκε κατά την αντίστοιχη σύγκριση του έτους 2013 προς το 2012».
Επί κυβερνήσεων ΓΑΠ, τον δεύτερο μνημονιακό χρόνο, κατεβλήθη προσπάθεια να παραμυθιαστούν οι άνεργοι με μια επικείμενη ανάπτυξη, η οποία θα στηριχτεί στις εξαγωγές, οι οποίες δήθεν κάλπαζαν. Μαϊμούδισαν τα στοιχεία για μερικούς μήνες, αλλά δεν μπορούσαν να τα μαϊμουδίζουν επ’ άπειρον.
Τώρα, η ανάπτυξη που θα στηρίζεται στις εξαγωγές διατυπώνεται ως όραμα, από χειλέων Χαρδούβελη. Προς το παρόν, όμως, η εικόνα είναι αυτή που περιγράφουν οι Δείκτες της ΕΛΣΤΑΤ. Η βιομηχανική παραγωγή, στην οποία θα αποτυπωθεί το… όραμα του Χαρδούβελη και όλων των εκπροσώπων του κομπραδόρικου και ξενόδουλου ελληνικού καπιταλισμού, παρουσιάζει το πρώτο εξάμηνο του… αναπτυξιακού 2014 εικόνα χειρότερη του πρώτου εξάμηνου του 2013!
