Καθώς πλησιάζουμε στην 20η Σεπτεμβρίου, μέρα κορύφωσης των κινητοποιήσεων της εβδομάδας διεθνούς αλληλεγγύης στις 595 Ελληνίδες καθαρίστριες, ο τόνος των διαδηλώσεων τείνει να αλλάξει, να γίνει πιο μαχητικός, να συνδέσει τα τοπικά προβλήματα με το διεθνές κίνημα συμπαράστασης.
Τρανό παράδειγμα, η – καθώς φαίνεται, μεγάλη και πρωτοποριακή – κινητοποίηση που θα γίνει σήμερα στις Βρυξέλλες, όχι σε κάποια μεγάλη πλατεία ή μπροστά στην ελληνική πρεσβεία όπως συμβαίνει συνήθως, αλλά σε έναν από τους σιδηροδρομικούς σταθμούς της πόλης, στο σταθμό του Σκαρμπέεκ. Το λόγο αυτής της πρωτότυπης επιλογής μάς τον εξηγούν οι οργανωτές της διαδήλωσης στην προκήρυξή τους:
«Μαζί με τις 595 καθαρίστριες του ελληνικού υπουργείου Οικονομικών που αγωνίζονται εδώ και ένα χρόνο ενάντια στην απόλυσή τους που διέταξε η κυβέρνηση Σαμαρά, ενάντια στις συκοφαντίες και στην αστυνομική καταστολή πρωτοφανούς αγριότητας. Και μαζί με τους καθαριστές τρένων του σταθμού του Σκαρμπέεκ που απεργούν από τις 21 Αυγούστου ενάντια στις βάναυσες μεθόδους του εργοδότη τους, του υπεργολάβου BM&S, και για την αποκατάσταση στην εργασία τους των συνδικαλιστών εκπροσώπων τους που απολύθηκαν παράνομα»!
Αυτή η δράση που είναι κάτι πολύ παραπάνω από μια παραδοσιακή διαδήλωση αλληλεγγύης, θα κρατήσει από τις 16.00 μέχρι τις 19.00 το απόγευμα, και θα περιλαμβάνει μοίρασμα προκηρύξεων στους επιβάτες των τρένων, συγκέντρωση στο ντεπό και στα εργαστήρια των βελγικών σιδηροδρόμων (SNCB) κοντά στο σταθμό, και φυσικά «κατάληψη» του σταθμού από τους διαδηλωτές.
Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι επικεφαλής της κινητοποίησης είναι η ισχυρή Γενική Συνομοσπονδία Εργατών του Βελγίου (FGTB-1,5 εκατομμύρια μέλη), και ειδικότερα τα συνδικάτα της των καθαριστών/στριών και σιδηροδρομικών καθώς και η οργάνωση νέων της Συνομοσπονδίας , σημαντικές κοινωνικές οργανώσεις και κινήματα όπως η CADTM και η ATTAC, φεμινιστικές οργανώσεις όπως η Vie Feminine με τις πολλές χιλιάδες μέλη, οργανώσεις της αριστεράς και της άκρας αριστεράς καθώς και η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης με την «Ελλάδα που Αντιστέκεται».
Στη προκήρυξή τους, που θα μοιραστεί μαζικά και στους επιβάτες των βέλγικων σιδηροδρόμων, οι οργανωτές απευθύνονται καταρχήν στις 595 Ελληνίδες καθαρίστριες τονίζοντας, μεταξύ πολλών άλλων, ότι «ο αγώνας σας είναι εμβληματικός του Γολγοθά του ελληνικού λαού, όπως και της παραδειγματικής του αντίστασης στη βάρβαρη πολιτική, οικονομική και (αντι)κοινωνική επίθεση που υφίσταται εδώ και τέσσερα χρόνια, γεγονός χωρίς προηγούμενο από την εποχή της δικτατορίας των συνταγματαρχών». Και αφού συνδέσουν τους – πάντα σε εξέλιξη – αγώνες των Ελληνίδων και Βέλγων καθαριστών και καθαριστριών, οι οργανωτές αυτής της εξαιρετικής εκδήλωσης καταλήγουν: «Είμαστε και θα είμαστε στο πλευρό σας στη μάχη σας, που είναι αποφασιστικής σημασίας όχι μόνο για σας, αλλά και για όλους τους εργαζομένους και τις εργαζόμενες, τους δημοκράτες και τους προοδευτικούς ανθρώπους της Ευρώπης».
Ο σταθμός του Σκαρμπέεκ
Κλείνουμε αυτό το τέταρτο σημείωμα για τη διεθνή καμπάνια αλληλεγγύης στις Ελληνίδες 595 καθαρίστριες, με τη διαπίστωση ότι, με το πέρασμα των ημερών, γνωρίζουμε πια μόνο μερικές από τις κινητοποιήσεις που γίνονται στο πλαίσιό της. Έτσι, διαδηλώσεις και άλλες εκδηλώσεις αλληλεγγύης που θα γίνουν π.χ. σε μικρότερες πόλεις της Καταλονίας όπως η Αλικάντε και η Έλτσε, τις πληροφορηθήκαμε μόνο από σύμπτωση ή μέσω τρίτων, ενώ κατόπιν εορτής μαθαίνουμε ότι έγιναν – ή πρόκειται να γίνουν – ανάλογες εκδηλώσεις σε επαρχιακές πόλεις της Γαλλίας και της Γερμανίας ή σε γειτονιές του Λονδίνου και της Βαλένθια.
Το δίδαγμα βγάζει μάτια. Υπάρχει σχεδόν παντού, αν και με διαφορετική ένταση, διάθεση και για αγώνες και για έμπρακτη διεθνιστική αλληλεγγύη υπό έναν όμως όρο: Να προσφέρεται η δυνατότητα όλη αυτή η διάθεση να εκδηλωθεί έμπρακτα, συγκεκριμένα και ενωτικά…
