Συνδικαλιστικές διώξεις: η περίπτωση της ΕΛΣΤΑΤ με αφορμή τη στάση εργασίας 19/1/2015. Μια ανταπόκριση από το omnia sunt communia
Γράφει η blackgcat
Σήμερα 19/1 πραγματοποιήθηκε τρίωρη στάση εργασίας στην ΕΛΣΤΑΤ (11.00-13.00) και συγκέντρωση στο κτίριο με μικροφωνική και παρουσία συνδικαλιστικών φορέων, ύστερα από τη σχετική απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του Πανελληνίου Συλλόγου Υπαλλήλων της ΕΛΣΤΑΤ.
Η κινητοποίηση καλέστηκε σε αντίδραση στη γνωστή και πάγια αυταρχική στάση του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ Γεωργίου και την ποινικοποίηση των συνδικαλιστικών πρακτικών που επιδιώκει.
Το πιο πρόσφατο αυταρχικό ολίσθημα του Γεωργίου στρέφεται ενάντια στον πρόεδρο του Συλλόγου Εργαζομένων Νίκο Κλουβάτο. Ο Πρόεδρος του Συλλόγου, ασκώντας τα συνδικαλιστικά του καθήκοντα, διένειμε κατά τη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ελληνικού Στατιστικού Συστήματος τις θέσεις του Συλλόγου (σε τέσσερα μέλη), και εκδιώχθηκε κακήν κακώς από την αίθουσα, από τον ίδιο τον Γεωργίου.
Στη συνέχεια ο Γεωργίου κάλεσε τον συνδικαλιστή σε απολογία για «αναξιοπρεπή, ανάρμοστη και ανάξια για υπάλληλο συμπεριφορά εντός υπηρεσίας» σύμφωνα με τον ν. 4057/2012. Να σημειωθεί ότι, ο Γεωργίου αναγάγει σκοπίμως σε προσωπική επίθεση την υπόθεση, καθώς εκτός από την απολογία, επέβαλε ποινή (περικοπή μισθού κατά 3/4) στον πρόεδρο του Συλλόγου, ενώ, ταυτόχρονα, η απολογία αφορά την ιδιότητά του ως υπαλλήλου και όχι τη θεσμική ως προέδρου του συλλόγου των εργαζομένων.
Να θυμίσουμε, ότι ακόμα τέσσερα άτομα έχουν διωχθεί το τελευταίο διάστημα από τον Γεωργίου και ακόμα παλεύουν με την ισοπεδωτική γραφειοκρατία των διοικητικών δικαστηρίων, που μπορεί να φτάσει και τα δέκα χρόνια για να δικαιωθούν και να αποκατασταθούν οικονομικά, μετά το αυταρχικό πλήγμα που δέχτηκαν από τον Πρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ.
Η ιταμή απάντηση του επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ απέναντι στις εργατικές διεκδικήσεις και κινητοποιήσεις, είναι το εξώδικο που απέστειλε στο Σύλλογο Εργαζομένων για τη σημερινή στάση εργασίας και κινητοποίηση (το οποίο παραθέτουμε αυτούσιο παρακάτω). Σύμφωνα με τον ταγό της ΕΛΣΤΑΤ, οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων δεν πρέπει να εμποδίζουν την εύρυθμη λειτουργία της Υπηρεσίας (και αναρωτιέμαι, κινητοποίηση που δεν επιφέρει παρεμπόδιση είναι αγώνας ή «παρέλαση»). Πρόκειται για μια ξεκάθαρη πρακτική εκφοβισμού των εργαζομένων για να απέχουν από τις κινητοποιήσεις και για όποιον έχει αμφιβολία παραθέτουμε από το εξώδικο:
«ΣΑΣ ΚΑΛΟΥΜΕ όπως στο μέτρο και στο βαθμό που ισχύει η ανωτέρω πληροφόρηση, απόσχετε από τέτοιες συμπεριφορές, είτε δια πράξεων είτε δια παραλείψεών σας, άλλως διαφορετικά
ΣΑΣ ΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ότι, με αποκλειστική ευθύνη σας θα μας αναγκάσετε να λάβουμε πάραυτα όλα τα εκ του νόμου προβλεπόμενα μέτρα».
Ο αυταρχισμός και η αντεργατική στάση, εξάλλου, ήταν κάτι που διαφάνηκε με την ανάληψη των καθηκόντων του Γεωργίου στην Αρχή. Εν αρχή, διέλυσε το συμβούλιο, επιβάλλοντας το νόμο και την τάξη που ο ίδιος επιθυμεί. Σύμφωνα με καταγγελίες εργαζομένων: «Συστηματικά εξανάγκαζε αρκετούς υπαλλήλους (μέσω των διευθυντών φυσικά), ιδιαίτερα της Διεύθυνσης των Εθνικών Λογαριασμών, να εργάζονται επανειλημμένα εκτός ωραρίου μέχρι αργά τη νύχτα, και τα Σαββατοκύριακα. Έφτασε στο σημείο να περικόψει αποδοχές υπαλλήλων, διότι δεν είχε δώσει την προέγκριση του σε υπηρεσιακές θέσεις, χωρίς αυτό να οφείλεται σε ολιγωρία των υπαλλήλων! Κατόπιν ανακάλυψε τη μέθοδο της περικοπής μισθού ακόμη και για ένα λεπτό καθυστέρηση στην πρωινή προσέλευση, ενώ αποδεδειγμένα είχε υπερκαλυφθεί πριν την αποχώρηση, τραβώντας στα άκρα τα όρια του σχετικού νόμου. Εφευρίσκει τρόπους να δυσκολέψει τη ζωή των υπαλλήλων ζητώντας αποδεικτικά στοιχεία για τις γονικές άδειες, παρότι η σχετική νομοθεσία δεν το προβλέπει!»
Επιπλέον, ο κ. Γεωργίου δογματικά περιφρονεί υπηρεσιακούς και συνδικαλιστικούς παράγοντες. Εκτός από τα παραπάνω, αρνείται την παρακράτηση εισφορών από τους εργαζομένους υπέρ του Συλλόγου τους, παρά το γεγονός ότι οι ίδιοι το έχουν δηλώσει ρητά. Σημειώνουμε επίσης, ότι αρνείται εδώ και τρία χρόνια να συναντηθεί με τους εργαζόμενους.
Και για να απαντήσουμε σε κάποιους που ίσως θέσουν την ερώτηση, η παραπάνω ανάδειξη του θέματος, αφορά σε καθαρά εργατικά θέματα και συνδικαλιστικές διώξεις. Όπως και σε κάθε αγώνα, μέχρι να αλλάξει αυτό το σύστημα, μπορεί κανείς να επιχειρήσει να τον «καπελώσει, να τον οικειοποιηθεί, και να τον επικαλεστεί και για πολιτικές σκοπιμότητες. Το γεγονός ότι καταγγέλλεται η αυταρχική συμπεριφορά του Γεωργίου από κόμματα (ακόμα και από τη χουντοκρατία της Ν.Δ. που άνοιξε λεξικό για να δει πώς γράφεται η λέξη συνδικαλισμός) δεν σημαίνει ότι αυτό θα πρέπει να ταυτιστεί με τους αγώνες στους τόπους δουλειάς εναντίον αντεργατικών, και αυταρχικών συμπεριφορών, και αυτό θα πρέπει να το προσέξουν οι εργαζόμενοι.
Επίσης, να θυμίσουμε για όποιον δεν το γνωρίζει ότι ο κ. Γεωργίου υπήρξε στέλεχος του ΔΝΤ από το 1989 έως το 2010, όταν ανέλαβε την προεδρία της ΕΛΣΤΑΤ, ως πολιτική επιλογή των ταγών της εξουσίας. Κατηγορείται για παραποίηση στατιστικών στοιχείων και εσκεμμένη διόγκωση του ελλείμματος του 2009, που έδωσε τη συγκεκαλυμμένη και απαιτούμενη από το σύστημα κάλυψη για την εφαρμογή των αντεργατικών – και όχι μόνο – πρακτικών όπως τις βιώνουμε στο πετσί μας.
φωτογραφίες από τη σημερινή κινητοποίηση στην ΕΛΣΤΑΤ από το omnia sunt communia
Μία απάντηση στο “Συνδικαλιστικές διώξεις: η περίπτωση της ΕΛΣΤΑΤ με αφορμή τη στάση εργασίας 19/1/2015. Μια ανταπόκριση από το omnia sunt communia”