Όλα τα άρθρα του/της blackgcat

Εργαζόμενοι Pizza Fun: Τι ρόλο παίζει το ΣΕΠΕ στην οδό Αγησιλάου;

pizza-fan-w-parembash-sepe3

Στις 15/01/2014, τα σωματεία σερβιτόρων μαγείρων και λοιπών εργαζομένων του κλάδου του επισιτισμού, συνέλευση βάσης εργαζομένων οδηγών δικύκλου καθώς και η επιτροπή εργαζομένων στην pizza fan πραγματοποιήσαμε παρέμβαση έξω από το σώμα επιθεώρησης εργασίας στην οδό Αγησιλάου 10. Η παρέμβαση καλέστηκε στο πλαίσιο της προσφυγής μας στο συγκεκριμένο ΣΕΠΕ και της κωλυσιεργείας που αντιμετωπίσαμε. Μοιράστηκε το παρακάτω κείμενο:

 

Σωματεία Βάσης και Επιθεωρήσεις Εργασίας

 

(με αφορμή το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας της οδού Αγησιλάου 10 στην Αθήνα)

 

Με το παρακάτω κείμενο το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και η Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου θέλουμε να δώσουμε μια νέα διάσταση, να διευρύνουμε το διάλογο των σωματείων βάσης με τις Επιθεωρήσεις Εργασίας και να κοινωνικοποιήσουμε τα όσα συμβαίνουν πίσω από τις κλειστές πόρτες των δημόσιων υπηρεσιών. Γιατί, πολύ απλά, για εμάς ο συνδικαλισμός βάσης δεν είναι μια υπόθεση κάποιων ειδικών αλλά αφορά κάθε εργαζόμενο-η.

 

Στις 17 Ιανουαρίου του 2013, μέλος του Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων κατήγγειλε επώνυμα στην Επιθεώρηση Εργασίας της οδού Αγησιλάου το κατάστημα της Pizza Fan που βρίσκεται στην οδό Σιώκου 5 στα Σεπόλια. Στόχος της καταγγελίας ήταν να διενεργηθεί έλεγχος στο συγκεκριμένο κατάστημα προκειμένου να διαπιστωθεί η καταστρατήγηση της εργατικής νομοθεσίας (γεγονός που αποτελεί τον κανόνα στο σύνολο σχεδόν των καταστημάτων της αλυσίδας εστίασης με τον διακριτικό τίτλο Pizza Fan). Τον Μάρτιο του 2013 τα σωματεία Σ.Σ.Μ και Σ.Β.Ε.Ο.Δ επισκέφθηκαν το Σ.ΕΠ.Ε της οδού Αγησιλάου για να ενημερωθούν για την εξέλιξη του ελέγχου που είχε ζητηθεί. Εκεί, η προϊσταμένη κα Αρετή Κατσιαούνη πληροφόρησε τους εκπροσώπους των σωματείων πως αρκετοί επιθεωρητές απέχουν από τους ελέγχους επειδή, λόγω περικοπών, η υπηρεσία δεν έχει τη δυνατότητα να τους καλύψει τα έξοδα κίνησης. Μετά τη λήξη της αποχής, οι εκπρόσωποι των σωματείων ήρθαν σε νέα, τηλεφωνική αυτή τη φορά, επικοινωνία με το Σ.ΕΠ.Ε και πήραν τη διαβεβαίωση πως ο έλεγχος θα προχωρήσει άμεσα.

 

Δυστυχώς, και παρόλες τις διαβεβαιώσεις, φτάσαμε στο Σεπτέμβριο του 2013 και ο έλεγχος δεν είχε ακόμη πραγματοποιηθεί, οπότε οι εκπρόσωποι των σωματείων επισκέπτονται εκ νέου το Σ.ΕΠ.Ε προκειμένου να ενημερωθούν για το λόγο της οχτάμηνης πλέον κωλυσιεργίας. Η απάντηση που δόθηκε από την κα Κατσιαούνη ήταν πως η υπηρεσία έδινε προτεραιότητα στον έλεγχο επιχειρήσεων που χρωστάνε χρήματα (περίπτωση που ταίριαζε γάντι με την καταγγελία μας για το κατάστημα Pizza Fan των Σεπολίων!) Τελικά, ο έλεγχος έγινε σχεδόν εννέα μήνες μετά την μέρα καταγγελίας και μόνο κατόπιν αλλεπάλληλων πιέσεών μας. Δυστυχώς, όμως, ο έλεγχος διενεργήθηκε διαφορετική μέρα και ώρα από αυτή που είχε ζητηθεί και τηλεφωνικώς αλλά και κατ’ ιδίαν από τους εκπροσώπους των σωματείων. Έτσι, τα σωματεία δεν ενημερώθηκαν και η παρουσία τους στον έλεγχο κατέστη αδύνατη παρότι είχε συμφωνηθεί το ακριβώς αντίθετο. Στην αντίδρασή μας, η προϊσταμένη απάντησε πως η ενημέρωσή μας κατέστη αδύνατη γιατί είχαν καταγραφεί λάθος οι αριθμοί των τηλεφώνων μας!

 

Πλέον κι επειδή έχουμε επιδείξει απεριόριστη κατανόηση και υπομονή θα θέλαμε να επισημάνουμε μια σειρά από γεγονότα που θεωρούμε πως δεν τιμούν το Σ.ΕΠ.Ε Αγησιλάου καθώς και το σημαντικό έργο που καλείται να επιτελέσει. Από την πρώτη κιόλας επίσκεψη μελών μας, οι επιθεωρητές στο τμήμα καταγγελιών επέδειξαν απροθυμία να βοηθήσουν τους εργαζόμενους-ες της Pizza Fan Σεπολίων με κυνικά σχόλια του τύπου “αφού υπέγραψες τι ψάχνεις δώρα και συμβάσεις;” και “πληρωνόσουνα; ε, τι θέλεις τώρα;”. Δυστυχώς, μόνο όταν οι εργαζόμενοι-ες δήλωσαν μέλη των σωματείων οι επιθεωρητές έγιναν ελάχιστα συνεννοήσιμοι και στοιχειωδώς τυπικοί.

 

Επίσης, σε τριμερή συνάντηση για εργατική διαφορά που αφορούσε την Pizza Fan Σεπολίων ο επιθεωρητής χειρίστηκε την υπόθεση περισσότερο σαν ένας οποιοσδήποτε διεκπεραιωτικός γραμματέας και λιγότερο ως επιθεωρητής εργασίας. Για παράδειγμα, όταν πήρε στα χέρια του τους πίνακες προσωπικού για το 2011 και το 2012 δεν μπήκε καν στον κόπο να διερωτηθεί πως είναι δυνατόν ένα κατάστημα εστίασης να λειτουργεί επί δύο συνεχόμενα χρόνια χωρίς καθαριστές, λαντζιέρες και υπεύθυνους βάρδιας. Δεν έθεσε καν ζήτημα για το γεγονός ότι στο κατάστημα φαίνονταν να δουλεύουν μόνο ψήστες και διανομείς. Προφανώς, θεώρησε πως ο ίδιος ο εργοδότης καθάριζε τις τουαλέτες και τους λοιπούς χώρους, διεκπεραίωνε λάντζα και λοιπές εργασίες μόνος του και μάλιστα σε τρία καταστήματα ταυτόχρονα (τόσες Pizza Fan έχει στην κατοχή του ο ένας από τους δύο εργοδότες των Σεπολίων!) Οπότε, δεν μπορούμε παρά να συμπεράνουμε πως οι πίνακες προσωπικού ζητούνται από την επιθεώρηση για τυπικούς και όχι για ουσιαστικούς λόγους.

 

Από την εμπειρία μας στους εργασιακούς χώρους και την κινηματική μας παρουσία γνωρίζουμε    πως το συλλογικό μας κέρδος επιτυγχάνεται κυρίως από τις δικές μας δυνάμεις, το δικό μας κόπο και τρέξιμο, με κινητοποιήσεις, παρεμβάσεις, στάσεις εργασίας και απεργίες. Γνωρίζουμε, επίσης, πως οι Επιθεωρήσεις Εργασίας λειτουργούν και έχουν οργανωθεί με τέτοιο τρόπο από το κράτος, ώστε οι λιγοστοί έλεγχοι να γίνονται για τα μάτια του κόσμου, με ελάχιστες κυρώσεις και με ένα τεράστιο οπλοστάσιο αντεργατικών νόμων να προστατεύει τα αφεντικά και να διαιωνίζει την κοινωνική πανούκλα που ονομάζεται υποτίμηση της εργασίας, της ζωής και της ύπαρξής μας. Από την πλευρά μας και απέναντι στις κωλυσιεργίες της Επιθεώρησης Εργασίας, δεν θα επιτρέψουμε καμιά απροθυμία και καμιά ολιγωρία σε κανέναν, ούτε στους εαυτούς μας ούτε σε άλλους. Για μας κάθε απόφαση και κάθε έγγραφο έχει καθοριστική σημασία. Είτε στην προοπτική συναινετικών λύσεων είτε σε προδικαστικό επίπεδο, όσο πιο καλά δομημένη και εμπεριστατωμένη είναι μια εργατική διαφορά τόσο πιο σαφής είναι η εικόνα σε περίπτωση που οποιαδήποτε υπόθεση εργαζόμενου καταλήξει στη δικαστική αίθουσα. Δεν ζητάμε από κανένα να μεροληπτήσει υπέρ μας. Όμως, απαιτούμε τον σεβασμό και τη δίκαιη αντιμετώπισή μας απέναντι στη συνεχώς αυξανόμενη εργοδοτική ασυδοσία που εξευτελίζει και την εργασία και τους/τις εργαζόμενους-ες.

 

Αυτοοργανωνόμαστε σε σωματεία βάσης και εργατικές συλλογικότητες στους χώρους δουλειάς με σκοπό να δημιουργήσουμε τις δικές μας μη ιεραρχικές δομές και να παλέψουμε ενάντια στην καταπάτηση των δικαιωμάτων μας και την υποτίμηση της εργασίας μας. Στηριζόμενοι πάντοτε στις δικές μας δυνάμεις και συνδικαλιστικές δομές και έχοντας συνείδηση της ταξικής μας θέσης, αποφασίζουμε οι ίδιοι συλλογικά, και όχι το κράτος και τα αφεντικά, τα χαρακτηριστικά μας, δίνουμε νέες σημασίες και οργανώνουμε τους αγώνες μας για να διαμορφώσουμε τους όρους και τις συνθήκες της εργασίας μας και της ζωής μας.

 

Δεν έχουμε σκοπό να συνεχίσουν να μην μας υπολογίζουν και αν μας αντιμετωπίζουν σαν μόνους-ες και κακομοίρηδες εργάτες-ριες. Και για αυτό προσπαθούμε και αγωνιζόμαστε, και ας το γνωρίζουν τα αφεντικά της Pizza Fan και οι Επιθεωρήσεις Εργασίας.

 

Για το νικηφόρο μέλλον που κερδίζεται συλλογικά ενάντια στο παρόν που μας θέλει μόνους και ηττημένους.

 

Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων

 

Συνέλευση Βάσης Εργαζόμενων Οδηγών Δικύκλου

 

Επιτροπή εργαζομένων στην pizza fan

 

Ιανουάριος 2014

 

 

Περισσότερα: http://pizzafanworkers.wordpress.com/2014/01/15/%CF%84%CE%B9-%CF%81%CF%8C%CE%BB%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CE%AF%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CE%BF-%CF%83%CE%B5%CF%80%CE%B5-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BF%CE%B4%CF%8C-%CE%B1%CE%B3%CE%B7%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%AC%CE%BF/#more-439

 

Ελεύθερος με περιοριστικούς όρους ο Κώστας Σακκάς

Ελεύθερος με περιοριστικούς όρους αφέθηκε πριν από λίγο ο Κώστας Σακκάς. Προστέθηκε εγγύηση 5.000 ευρώ στους προηγούμενους περιοριστικούς όρους.

https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1512175

Ποτέ δουλειά την Κυριακή όλη τη βδομάδα αγώνες ταξικοί – Αυτόνομη Συνέλευση Ζωγράφου

Την Κυριακή 19 Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε από την αυτόνομη συνέλευση Ζωγράφου παρέμβαση σε καταστήματα της γειτονιάς με πανό, προκηρύξεις και τρικάκια ενάντια στο κυριακάτικο άνοιγμα των μαγαζιών.PVzt1ccukSHzIC5hlLjo8

 

Απεργία στην PRAKTIKER Hellas

praktiker

Σε 24ωρη πανελλαδική απεργία σήμερα Σάββατο 18/1, προχώρησε το Σωματείο Εργαζομένων στην PRAKTIKER ΕΛΛΑΣ.

Στην ανακοίνωσή του αναφέρει ότι: “Η πολυεθνική εταιρεία PRAKTIKER στις 10/1/2014 επέδωσε ενημερωτικές επιστολές σε όλους τους εργαζομένους, ανακοινώνοντας την περικοπή κατά 7% στους μισθούς. Παράλληλα, έκανε συγκεντρώσεις προσωπικού σε όλα τα καταστήματα, πιέζοντας να αποδεχτούμε τις απαιτήσεις της, προσπαθώντας να δημιουργήσει κλίμα ανασφάλειας και φοβίας για τη “δήθεν” διατήρηση των θέσεων εργασίας μας.

Το Δ.Σ. του Σωματείου μας, πλήρως εναρμονισμένα με την ομόφωνη απόφαση της Γενικής Συνέλευσης στις 20/10/2013 που μας εξουσιοδότησε για κάθε μορφή αντίδρασης και για την περιφρούρηση των κεκτημένων μας, αποφάσισε να κηρύξει 24ωρη Πανελλαδική Απεργία το σάββατο 18/01/2014 για όλα τα καταστήματα.

Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι,

Εάν η εταιρεία επιχειρήσει να μας επιβάλει την υπογραφή νέων ατομικών συμβάσεων εργασίας θα οδηγηθούμε σε έναν εργασιακό μεσαίωνα με απρόβλεπτες συνέπεις για όλους μας. Πρέπει όλοι μαζί να συμμετέχουμε στις κινητοποιήσεις του Σωματείου μας για να εμποδίσουμε τέτοιες αυθαίρετες ενέργειες, που σκοπό έχουν να μας κάνουν σύγχρονους σκλάβους και θυσία στο βωμό του κέρδους κάθε λογής επενδυτών. Όλοι μαζί να πιέσουμε την εταιρεία για υπογραφή νέας επιχειρησιακής σύμβασης χωρίς μειώσεις μισθών.

ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΕ ΑΤΟΜΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ – 24ΩΡΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ – ΣΑΒΒΑΤΟ 18/1/2014

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΗΣ PRAKTIKER ΣΤΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΤΟΥ ΤΑΥΡΟΥ (302)

ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ!”.

Έφεση κατά της αθώωσης του Κώστα Σακκά

Η εισαγγελία άσκησε έφεση υπέρ του νόμου κατά της δικαστικής απόφασης που αθώωνε τον Κώστα Σακκά για το αδίκημα της παραβίασης περιοριστικού όρου.

Υπενθυμίζεται ότι το Αυτόφωρο Τριμελές Πλημμελειοδικείο τον έκρινε αθώο μετά την πρόσφατη σύλληψή του με την κατηγορία ότι παραβίασε έναν από τους περιοριστικούς όρους που του είχαν τεθεί, όταν έμεινε ένα βράδυ στο σπίτι της φίλης του.

Απαλλακτικό βούλευμα για τον Σπύρο Στρατούλη!

Εκδόθηκε επιτέλους το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών, το οποίο απαλλάσσει τον Σπύρο  Στρατούλη, αλλά και τους υπόλοιπους 59 κατηγορούμενους για την πολιτική υπόθεση “Στέκια Θεσσαλονίκης”  από τις κατηγορίες για κακουργηματικές πράξεις που σχετίζονται με την υπόθεση. Παρέμειναν μόνο οι κατηγορίες για πλημμελήματα.

Αυτό σημαίνει ότι  ο Σπύρος Στρατούλης δικαιούται να του επαναχορηγηθούν οι άδειες εξόδου, που του είχαν απαγορεύσει επειδή εκκρεμούσε η δίκη για την υπόθεση.
Η εξέλιξη αυτή αποτελεί μια εξαιρετικά σημαντική νίκη που δικαιώνει τον ίδιο αλλά και το κίνημα  αλληλεγγύης που τον στήριξε.

Ο  αγώνας που έδωσε ο Σπύρος Στρατούλης μέσω της έσχατης λύσης που μπορεί να επιλέξει ένα κρατούμενος, της απεργίας πείνας, ήταν ένας αγώνας όχι μόνο για να απαλλαχθεί από τις κακουργηματικές κατηγορίες και να ξαναπάρει τις άδειες του αλλά και για να υποστηρίξει έναν εξαιρετικά επιτυχημένο θεσμό, αυτό των αδειών εξόδου, που έχουν διεκδικήσει και κερδίσει οι κρατούμενοι εδώ και 25 χρόνια και που προσφάτως αμφισβητήθηκε από την κυβέρνηση και απειλείται με κατάργηση.

Να θυμίσουμε ότι ο Σπύρος Στρατούλης σταμάτησε την απεργία πείνας που είχε ξεκινήσει στις 11 Νοεμβρίου 2014 όταν ανακοινώθηκε ότι έγινε η συνεδρίαση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών, δηλαδή μετά από 61 ημέρες απεργία πείνας.

 

http://omniatv.com/blog/3990-%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%B2%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B5%CF%85%CE%BC%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%83%CF%80%CF%8D%CF%81%CE%BF-stratoulis

Απολύθηκαν όλοι οι εργαζόμενοι της εταιρείας Καριπίδη. Ανακοίνωση – κάλεσμα της Ο.Ε.Χ.Β.Ε.

Ανακοίνωση της Ομοσπονδίας Εργατοϋπαλλήλων Χημικής Βιομηχανίας Ελλάδος (Ο.Ε.Χ.Β.Ε.)

          ΑΠΟΛΥΘΗΚΑΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΚΑΡΙΠΙΔΗ
                   ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 15/1/2014 ΣΤΙΣ 8.00π.μ.
            ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ

    Με μια αισχρή δήλωση-καταγγελία, της εταιρείας ΑΦΟΙ ΚΑΡΙΠΙΔΗ, που  αποτυπώνει ανάγλυφα την εποχή που βιώνουμε και αναδεικνύει τις τεράστιες ευθύνες της πολιτείας για τον «σταυρό» που φορτώνονται οι εργαζόμενοι και ο λαός, απολύει το σύνολο των εργαζομένων.

    Σας εκθέτουμε το κείμενο όπως ακριβώς δόθηκε στους εργαζόμενους.
«….. Δυστυχώς με νεότερη νομοθετική ρύθμιση, δίδεται το δικαίωμα στον ασφαλιστικό φορέα ΙΚΑ, όταν υπάρχουν οφειλές, να στερεί στον οφειλέτη, τη δυνατότητα εισόδου στο σύστημα ηλεκτρονικής καταχώρησης των καταστάσεων ασφάλισης (ΑΠΔ), και κατ’ επέκταση της ασφαλιστικής κάλυψης των σ’ αυτή απασχολούμενων γεγονός το οποίο συνέβη και στην επιχείρησή μας. Ως εκ τούτου  στερούμεθα αναίτια πλέον, να σας παρέχουμε ασφαλιστική κάλυψη και συνακόλουθα με τούτο δεν δυνάμεθα να σας απασχολούμε ανασφάλιστους. Μέσα στα πλαίσια της καλής πίστης και προκειμένου να σας παρασχεθεί η δυνατότητα εγγραφής στο Ταμείο Ανεργίας, με την παρούσα καταγγέλλουμε την από 2/10/1995 υφιστάμενη μεταξύ μας εργασιακή σχέση.
Σας ενημερώνουμε ότι αδυνατούμε να καταβάλλουμε την νόμιμη αποζημίωσή σας, η οποία ανέρχεται στο ποσόν των …………μέχρι 8/1/2014 ………».
Είναι βέβαιο όμως ότι οι συγκεκριμένες απολύσεις είναι παράνομες για τους παρακάτω λόγους:
Η εταιρεία ΚΑΡΙΠΙΔΗ, φαίνεται  ότι μεταβιβάστηκε (ενοικιάστηκε) από 12/12/2013 στην άγνωστη νεοϊδρυθείσα εταιρεία, LOW POWER GREINTECH MON IKE, ενώ οι απολύσεις πραγματοποιήθηκαν στις 8/1/2014 χωρίς καταβολή αποζημίωσης !!!
Καταστρατηγώντας βάναυσα ακόμα και το Π.Δ. υπ’ αριθ. 178/12-7-2002, που προστατεύει δήθεν, τα δικαιώματα των εργαζομένων σε περίπτωση μεταβίβασης της εταιρείας, παρόλα αυτά ο νέος υποτιθέμενος εργοδότης αδιαφορεί πλήρως λέγοντας ότι, εγώ ενοικίασα τις εγκαταστάσεις της εταιρείας και δεν μ’ ενδιαφέρουν οι εργαζόμενοι !!
Χιλιάδες συνάδελφοί μας, απολύονται καθημερινά μέσα από παράνομες διαδικασίες, πολλές φορές χωρίς να αποζημιώνονται και αναγκάζονται να κινηθούν δικαστικά μέσα από μια επίπονη διαδικασία που για να τελεσιδικήσει μπορεί να περάσουν και πέντε (5) χρόνια.
Εκατοντάδες επιχειρηματίες-απατεώνες χωρίς να διαθέτουν ίδια κεφάλαια  δανειζόντουσαν εκατομμύρια ευρώ για να επενδύσουν, υποτίθεται, στις επιχειρήσεις τους και τα έστελναν κατευθείαν στους προσωπικούς τους λογαριασμούς.

Σήμερα καλείται ο εξαθλιωμένος ελληνικός λαός μέσα από την ανά-κεφαλαιοποίηση των Τραπεζών να στηρίξει το σάπιο τραπεζικό σύστημα που έδινε ανεξέλεγκτα  δάνεια και τα οποία κατασπατάλησαν οι τραπεζίτες από κοινού με  διαπλεγμένους επιχειρηματίες.
Ταυτόχρονα οι εργαζόμενοι βασανίζονται από ένα νομικό πλαίσιο που βολεύει και εξυπηρετεί όλους αυτούς, που με δανεικά χρήματα έστηναν επιχειρήσεις και σήμερα έχουν κλείσει,  παραμένοντας εγκλωβισμένοι χωρίς απόλυση, χωρίς αποζημίωση, χωρίς να έχουν εξοφληθεί ούτε τα δεδουλευμένα τους, χωρίς  να μπορούν να αποδείξουν ότι είναι ουσιαστικά, άνεργοι.
Μέσα απ’ αυτό το απαράδεκτο νομικό πλαίσιο που επιτρέπει στους εργοδότες να ζητούν και να παίρνουν συνεχής αναβολές χωρίς κανένα ουσιαστικό λόγο οι εργαζόμενοι παραμένουν εγκλωβισμένοι και μόνιμα θύματα.

ΑΛΗΘΕΙΑ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
ΕΙΝΑΙ ΑΜΕΤΟΧΟΙ ;

Τρανταχτό παράδειγμα , ο μέγας επενδυτής της χώρας μας, Λαυρέντης Λαυρεντιάδης !!!, που έστειλε χιλιάδες εργαζόμενους στην ανεργία  από τις εταιρείες του κλάδου μας ΝΕΟΧΗΜΙΚΗ, ΙΝΤΕΡΚΕΜ,ΜΠΑΛΗΣ,ΓΕΡΟΛΥΜΑΤΟΣ και ALAPIS, ενώ οι προσωπικοί του λογαριασμοί αυξάνονταν συνεχώς.
Τις  αμαρτίες αυτών των εργοδοτών και της αδιάφορης κυβέρνησης πληρώνουν  οι 300 εργαζόμενοι-άνεργοι, της εταιρείας ΠΕΤΖΕΤΑΚΙΣ:  Τρία  (3)  χρόνια   ταλαιπωρούνται   δικαστικά μέσα   από  παράλογες αναβολές που εξυπηρετούν μόνο τον εργοδότη, διεκδικώντας το αυτονόητο δικαίωμα τουλάχιστον να μπορούν ν’ αποδείξουν ότι είναι άνεργοι και όχι εργαζόμενοι, σε μια επιχείρηση  κλειστή αφού καμία αποζημίωση  δεν τους έχει  καταβληθεί αλλά ούτε και στο Ταμείο Ανεργίας μπορούν να εγγραφούν.
Η Ομοσπονδία μας αποφάσισε, με τους εργαζόμενους-απολυμένους του εργοστασίου ΑΦΟΙ ΚΑΡΙΠΙΔΗ και τους άνεργους-εργαζόμενους της εταιρείας ΠΕΤΖΕΤΑΚΙΣ, να πραγματοποιήσουμεσυγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Εργασίας, την Τετάρτη 15/1/2014 και ώρα 8.00 π. μ. , με προσυγκέντρωση στην πλατεία Κλαυθμώνος.
Καλούμε τα Σωματεία – μέλη μας αλλά και γενικότερα τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, να ενισχύσουν με την παρουσία τους ένα δίκαιο αγώνα, που στόχο έχει να ανατραπεί στην πράξη αυτή η βάρβαρη πολιτική σε βάρος των εργαζομένων.

ΟΛΟΙ   ΜΑΖΙ   ΟΛΟΙ  ΕΝΩΜΕΝΟΙ
ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ

Επιτροπή εργαζομένων στην Pizza Fun- Οι πίτσες είναι εντάξει;;

Οι πίτσες είναι εντάξει;;

Πρόσφατα, διανομέας από το κατάστημα pizza fan Κυψέλης είχε τροχαίο εν ώρα εργασίας με αποτέλεσμα να τον τραυματισμό του που τον έθεσε εκτός δουλειάς. Όταν κάλεσε στο μαγαζί για να ενημερώσει, το πρώτο πράγμα που τον ρώτησε η υπεύθυνη ήταν αν χάλασαν οι πίτσες από τη πτώση. Συνάδελφός του που έσπευσε στο σημείο του ατυχήματος για συμπαράσταση, δέχτηκε παρατηρήσεις από την υπεύθυνη: «Φύγε από εκεί, κρυώνουν οι πίτσες» και «οι πελάτες κάνουν παράπονα».

Συνήθως, σε περίπτωση ατυχήματος, ο πρώτος που καταφτάνει είναι το αφεντικό ή το τσιράκι του. Όχι τόσο για να τσεκάρει την υγεία του υπαλλήλου αλλά για να βγάλει το κουτί από το μηχανάκι. Στην καλύτερη, φροντίζει να συνοδεύσει τον εργαζόμενο ως το νοσοκομείο για να μη του ξεφύγει κουβέντα για εργατικό ατύχημα. Το παραπάνω εργατικό ατύχημα δεν έχει δηλωθεί. Το ίδιο συμβαίνει και με τα περισσότερα εργατικά ατυχήματα στην pizza fan (και όχι μόνο). Καθώς τα αφεντικά πιέζουν τους/τις εργαζόμενους-ες να μη τα δηλώσουν ως τέτοια. Και συνήθως αυτό γίνεται με την απειλή της απόλυσης.

Πάντως, δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που έχουμε ακούσει ή βιώσει αντίστοιχη μεταχείριση. Τέτοιες φράσεις δείχνουν πως οι συνάδελφοί μας χάνουν την ίδια τους την ανθρωπιά πάνω στο φόρτο της δουλειάς. Αυτό συμβαίνει σαν αποτέλεσμα της αλλοτρίωσης των ανθρώπων. Η λογική του «κοιτάω την πάρτη μου πάνω απ’ όλα, θα ‘μια άσσος στη δουλειά, ας πάνε να πνιγούν οι υπόλοιποι». Στην pizza fan οι εργάτες δουλεύουν σαν ρομπότ. Ναι μεν γιατί η δουλειά είναι τυποποιημένη αλλά επίσης γιατί είναι εντατικοποιημένη (δηλαδή, συμπιέζεται ο χρόνος εργασίας και τα εργατικά χέρια, ενώ ο φόρτος της παραμένει ίδιος). Οπότε οι συνάδελφοι δεν σκέφτονται τίποτα άλλο πέρα από την ίδια τη δουλειά, αγνοώντας τους κινδύνους που αυτή κρύβει. Εξού και οι σκατόψυχες ερωτήσεις από συναδέλφους.

Γιατί είναι συχνά οι παραγγελίες καθυστερημένες; Η μητρική εταιρεία, από το ξεκίνημα της pizza fan, έχει καθιερώσει ένα σύστημα καταμέτρησης χρόνου. Κατά την στιγμή της λήψης της παραγγελίας από το τηλεφωνικό κέντρο, δηλώνεται στον πελάτη σε πόση ώρα θα είναι το φαί σπίτι του. Δηλαδή από τη στιγμή που θα έρθει η παραγγελία στο μαγαζί με φαξ, θα βγει στην οθόνη που υπάρχει στην κουζίνα, θα ετοιμαστεί η πίτσα, θα ψηθεί, θα πακεταριστεί και θα δοθεί σε διανομέα. Οι χρόνοι παράδοσης της πίτσας στο πελάτη κυμαίνεται από 20 λεπτά μέχρι μιάμιση ώρα. Όταν η δουλειά αυξάνεται πρέπει να αυξηθεί και ο χρόνος παράδοσης. Όμως η συντριπτική πλειοψηφία των εργοδοτών πιέζουν τους υπεύθυνους να μην “ανεβάσουν” χρόνο ώστε να μην αποθαρρυνθούν οι πελάτες από το να παραγγείλουν και έτσι να μην πέσει ο τζίρος του μαγαζιού. Δηλαδή, το τηλεφωνικό κέντρο πληροφορεί τον πελάτη πως το φαί θα φτάσει σε κάποιο λογικό χρονικό διάστημα προκειμένου ο πελάτης να κάνει την παραγγελία άσχετα από τον πραγματικό χρόνο παράδοσης.

Η πίεση μεταφέρεται στους εργάτες. Η κουζίνα ακούει όλη την γκρίνια, τα νεύρα, το άγχος, την πίεση των υπευθύνων. Από την άλλη, οι διανομείς παίρνουν αυτές τις “καθυστερημένες” ή τις οριακά στο χρόνο παραγγελίες. Είναι οι τελευταίοι στην αλυσίδα παραγωγής και καλούνται να πάνε εμπρόθεσμα το φαί. Πέρα από τους υπεύθυνους που ασκούν πιέσεις για να σπεύσει, ο διανομέας είναι αυτός που αντιμετωπίζει την ξινίλα των πελατών.

Στο τέλος της βάρδιας δε, υπάρχει καταγεγραμμένη η απόδοση των διανομέων (και της κουζίνας) στο σύστημα της pizza fan στο οποίο έχουν πρόσβαση οι υπεύθυνοι και οι ανώτεροί τους. Η απόδοση αυτή εκφράζεται με ένα νούμερο που δείχνει αν οι διανομείς είναι «σβέλτοι». Γενικότερα, είναι καταγεγραμμένα δεδομένα όπως πόσες παραγγελίες πήρανε, πότε τις πήρανε, πόσο «γρήγορα» πήγαν τις παραγγελίες, πόσα χρήματα είναι να παραδώσουν κλπ και είναι αποθηκευμένα για να τα ανακαλεί κάποιος-α όποτε θελήσει. Κάτι σαν στατιστικά ποδοσφαιριστών. Μόνο που στην pizza fan οι εργάτες με το ζόρι παίρνουν το βασικό μισθό και δεν έχουν τη χλιδή των ποδοσφαιριστών. Άρα τα αφεντικά γνωρίζουν και απειλούν πλαγίως ή μη με απολύσεις τους/τις εργαζόμενους-ες αν δεν γρηγορεύουν. Και αντίθετα με τους ποδοσφαιριστές σε περίπτωση τραυματισμού θα έρθουν αντιμέτωποι-ες με τις πολυέξοδες και χρονοβόρες ιατρικές διαδικασίες που η δημόσια υγεία προσφέρει.

Οπότε αν απορεί κανείς γιατί είναι αυξημένα τα εργατικά “ατυχήματα” στους διανομείς η απάντηση είναι η εξής: Τρέχουν, βάζοντας σε ρίσκο τη σωματική τους ακεραιότητα για να κρατήσουν τη δουλειά. (Δεν υπάρχει διανομέας που θα γούσταρε να τρέχει με την ψυχή στο στόμα ή να πάει ανάποδα δρόμους ή να παραβιάζει φανάρια, να ζημιωθεί χρηματικά και σωματικά, για να παραδώσει μία πίτσα.) Στις πιτσαρίες dominos είχε καθιερωθεί ένα point system αντίστοιχο που όμως αν η πίτσα δεν πήγαινε στην ώρα της o πελάτης έτρωγε τζάμπα. Σιγά που θα έμπαινε μέσα η εταιρεία. Την νύφη την πλήρωνε ο διανομέας τελικά. Γι’ αυτό εκείνην την περίοδο η dominos είχε τα πιο πολλά εργατικά “ατυχήματα” στον κλάδο. Να γιατί όλα αυτά δεν είναι τυχαία.

Σαν να μην έφταναν αυτά, η μητρική εταιρεία της pizza fan έχει θεσπίσει το σύστημα των παραπόνων. Τα παράπονα γίνονται από πελάτες που καλούν για να ρωτήσουν γιατί καθυστερεί η παραγγελία και για πάρα πολλούς άλλους λόγους (λόγους, αληθείς ή ψευδείς στους οποίους τα αφεντικά της pizza fan έχουν στηριχθεί για να απολύσουν εργαζόμενους-ες). Αν κάποιο κατάστημα έχει πολλά παράπονα μπαίνει στο στόχαστρο της μητρικής εταιρείας. Η μητρική δίνει συστάσεις και κατευθύνσεις στο ανάλογο αφεντικό και μετά το αφεντικό στους υπευθύνους. Δε νοείται κατάστημα καθημερινά να υπερβεί ένα συγκεκριμένο νούμερο παραπόνων. Όλα αυτά που σας περιγράφουμε δε μεταφέρονται σαφώς με ήρεμο τρόπο, αλλά με πίεση. Μέσα στις δουλειές λοιπόν του υπευθύνου είναι να μετατρέψει τη πίεση αυτή σε ευχαριστημένους πελάτες. Στόχος πια γίνεται η πίτσα να φτάσει ζεστή και γρήγορα στον πελάτη. Αν ο διανομέας χτυπήσει κάπου στη διαδρομή σκοπός είναι τι είπαμε; Η πίτσα να φτάσει ζεστή και γρήγορα στον πελάτη. Είναι οι πίτσες καλά; Ποια παραγγελία είναι που εκκρεμεί να παραδοθεί; Αυτά μας ρωτάνε.

Οπότε, ναι εννοείται, δε νοιάζονται για εμάς τους εργάτες. Πρέπει να νοιαστούμε εμείς για εμάς. Δεν προσλαμβάνουν άτομα για να βγει πιο άνετα η δουλειά. Πιέζουν τα ήδη υπάρχοντα να δουλεύουν όλο και πιο γρήγορα, όλο και πιο σκληρά. Επειδή τα αφεντικά γνωρίζουν ότι είμαστε με το μαχαίρι στο λαιμό, προσπαθούν να μας εκμεταλλευτούν όσο δεν πάει. Τα κορμιά μας όμως κανένα αφεντικό δεν τα υπολογίζει. Είναι αναλώσιμα. Και όταν «χαλάνε» από τη δουλειά υπάρχουν άλλα τόσα να τα διαδεχτούν.

Τα αφεντικά της pizza fan κάνουνε περιουσίες από τη δουλειά μας. Γινόμαστε σαράβαλα ώστε να μπορέσουμε να επιβιώσουμε. Γιατί, πια, έτσι επιβάλλει η εξόντωση που ονομάζουμε εργασία.

Τα εργατικά ατυχήματα δεν είναι ατυχήματα. Δεν τα παθαίνουμε από την κακή μας την τύχη. Είναι οι όροι της δουλειάς που μας θέλει νέους-ες, ωραίους-ες γρήγορους-ες, αποδοτικούς-ές και να μην αντιμιλάμε στο αφεντικό.

Όλα καλά στην pizza fan. Όλα καλά.

Μία υποσημείωση: Τέτοια ατυχήματα σαν αυτό δεν ήταν ούτε το πρώτο ούτε το τελευταίο στην pizza fan. Πριν δύο χρόνια, διανομέας στο κατάστημα pizza fan Ελληνικού σκοτώθηκε σε τροχαίο την ώρα της δουλειάς. Δεν σκοτώθηκε από απροσεξία, όπως και όλοι εμείς δεν χτυπάμε γιατί είμαστε αφηρημένοι. Πέθανε για να είναι γρήγορος, γιατί εντατικοποίηση σημαίνει να σε ντοπάρουν με άγχος. Ο θάνατός του θα μείνει στην ιστορία ως ατύχημα. Αλλά όχι από εμάς τους συναδέλφους και συναδέλφισσες εργάτες και εργάτριες που ξέρουμε πως ο θάνατός του ήταν μία συνέπεια της εργατικής καθημερινότητας. Είναι αυτή η καθημερινότητα που τελικά όλοι-ες ζούμε για να δουλεύουμε. Είναι η κτηνωδία της επιβίωσης.

http://pizzafanworkers.wordpress.com/2014/01/12/%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B5%CF%82-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%AC%CE%BE%CE%B5%CE%B9/#more-437

Θεσσαλονίκη – Νέα συνέλευση της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στον αγώνα της ΒΙΟΜΕ, 15/1/2014

Νέα συνέλευση της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στον αγώνα της ΒΙΟΜΕ
την Τετάρτη 15/1/14 18.30 στον 3ο όροφο του Μικρόπολις.
Με βάση την πρόσφατη (Κυριακή 12/1) συνέλευσή των εργαζομένων και τις αποφάσεις που αυτή πήρε.

Θέματα:

1. Η νομική έκφραση του εγχειρήματος
2. Η πολιτική και υλική στήριξη από την πλευρά του κινήματος
3. Η πανελλαδική καμπάνια με στόχο την ενδυνάμωση του πρώτου εργοστασίου που τελεί υπό εργατικό έλεγχο.

Πρύτανης της ΑΣΟΕΕ Κ.Γάτσιος “προαναγγέλει” εισαγγελική παρέμβαση στο Κυλικείο της σχολής

O Πρύτανης της Ασοεε Κ.Γάτσιος προετοιμάζει το έδαφος για εισαγγελική παρέμβαση και προσωπικές διώξείς σε βάρος φοιτητών που έχουν κατάλαβει το χώρο του κυλικείου

Σήμερα, μετά από τη συνεδρίαση της Συγκλήτου που αποτελείται από Πρύτανη(κ.Γάτσιος), Αντιπρύτανη (Γιακουμάκη) και τους προέδρους των τμημάτων, αναρτήθηκε στο σαιτ της σχολής ανακοίνωση με την οποία προετοιμάζουν το έδαφος για εισαγγελική παρέμβαση και ακολούθως προσωπικές μηνύσεις σε φοιτητές που διαχειρίζονται το χώρο εδώ και ένα χρόνο. Στο παρακάτω κομμάτι φαίνεται ξεκάθαρα.

“Η Σύγκλητος του ΟΠΑ καταδικάζει ομόφωνα και με τον ισχυρότερο δυνατό τρόπο την παραπάνω παράνομη ενέργεια και καλεί τους καταληψίες άμεσα να αποχωρήσουν και να παραδώσουν την αίθουσα στις υπηρεσίες του Πανεπιστημίου.

Στην περίπτωση που αυτό δεν συμβεί, εξουσιοδοτεί τον Πρύτανη να απευθυνθεί στις αρμόδιες Δημόσιες Αρχές, ώστε να ληφθούν όλα τα προβλεπόμενα από το νόμο μέτρα για την αποκατάσταση της νομιμότητας και της καλής λειτουργίας του
Πανεπιστημίου.
http://www.aueb.gr/pages/suglhtos/files/Apofasi_Siglitou_13-01-2014.pdf

Η σημερινή ανακοίνωση έρχεται σε συνέχεια προηγούμενων ανακοινώσεων και προειδοποιήσεων εκ του σύνεγγυς. Διαπιστώνεται ξεκάθαρα ο ρόλος του Κ. Γατσιου και όλων των ακολούθων του απέναντι στους αγωνιζόμενους φοιτητές της Ασοεε. Δεν είναι τυχαίο ότι χάλασε μια έτοιμη αίθουσα διδασκαλίας για να μετατρέψει το αυτοδιαχειριζόμενο κυλικείο σε μια αίθουσα ξοδεύοντας χιλιάδες ευρω. Μόνο και μόνο για να τρομοκρατήσει και να φοβίσει τους φοιτητές.

https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1510952

Kείμενο που μοιράστηκε στην πορεία ενάντια στα κέντρα κράτησης μεταναστών και τον “ξένιο δία”, 11.01.2014]

Από την πατησίων ως την αμυγδαλέζα ο “ξένιος” δίας και τα κέντρα κράτησης μεταναστών είναι πόλεμος

 

Tα σύνορα της ελλάδας δεν βρίσκονται μόνο στον έβρο ή στα υπόλοιπα εδαφικά της όρια. Για τους μετανάστες και τις μετανάστριες τα σύνορα αυτά βρίσκονται σε ολόκληρη την ελλαδική επικράτεια και δεν μπορούν ποτέ να τα διαβούν ολοκληρωτικά. Εμπόδιο σε αυτό είναι ένα δίκτυο σημείων ελέγχου που όλο και πυκνώνει, ένα σύνολο τειχών και συρματοπλεγμάτων που όλο και περισσότερο υψώνεται, ένα σύμπλεγμα εγκλεισμών κι   αποκλεισμών που συνεχώς απλώνεται. Και όλα αυτά οργανώνονται από ένα στρατιωτικοποιούμενο μηχανισμό ρύθμισης, καταστολής κι εκμετάλλευσης (αστυνομία, στρατός, συνοριοφύλακες και λιμενικοί, μαφία, φασίστες) και ρατσιστικού στιγματισμού και διαχείρισης (μκο, μμε) που εργάζεται προς την κατασκευή και τη διατήρηση μιας συνθήκης που θέλει τους/ις μετανάστες/τριες αποκλεισμένους/ες. Αυτός ο αποκλεισμός είναι ταυτόχρονα όμως και ο μόνος τρόπος να ενταχθούν στο κοινωνικό σώμα: ως απόλυτα υποτιμημένες ζωές, στο μεταίχμιο μεταξύ παρανομίας και νομιμότητας, ελέγχου και εγκλεισμού, οριακής επιβίωσης και θανάτου, προσμονής-ελπίδας και ματαίωσης-απόγνωσης.

Εδώ και είκοσι χρόνια, με στρατηγικό όχημα την παρανομοποίηση της μετανάστευσης και με κεντρική ιδεολογία τον κίνδυνο για την εθνική συνοχή και την ασφάλεια, οι ζωές των μεταναστών/τριών θεωρούνται ανάξιες να βιωθούν, όχι μόνο από τους κυρίαρχους αλλά και από ηθικά και πολιτισμικά εξαχρειωμένους υποτελείς. Αυτό που γινόταν σε όλη την ελλάδα για δεκαετίες, άλλοτε υπόγεια κι αόρατα και άλλοτε όχι και τόσο, τώρα θεσμοποιείται, οργανώνεται, αναβαθμίζεται ποιοτικά και ποσοτικά, αποκτά όνομα και μεταμορφώνεται στην νέα κανονικότητα, με την οποία όλοι πρέπει απαρέγκλιτα να συμμορφώνονται αν δεν θέλουν να αντιμετωπιστούν με παρόμοιες μεθόδους. Έτσι, ειδικά οι γειτονιές γύρω από την Πατησίων όπου κατοικούν πολλοί μετανάστες/τριες γίνονται τόποι διαρκούς αστυνομικού ελέγχου, μιας συνεχούς επιθετικής αστυνομικής επιχείρησης η οποία στην περίπτωση των μεταναστών/τριών παίρνει το κυνικό όνομα «Ξένιος Δίας», ενώ υπήρξε και η αντίστοιχη για τους τοξικοεξαρτημένους και άστεγους του κέντρου με την ονομασία «Θέτις». Αυτές οι επιχειρήσεις δεν έχουν ως στόχο την αντιμετώπιση κάποιας συγκεκριμένης παράβασης. Απεναντίας, παρεμβαίνουν προληπτικά και ρυθμιστικά με μεθόδους στρατιωτικής κατοχής: στρατοπέδευση στο κέντρο τεράστιων αστυνομικών δυνάμεων, βαρύς οπλισμός, συνεχείς εποχούμενες περιπολίες και έλεγχοι, μαζικές προσαγωγές και συλλήψεις, διασπορά των συλληφθέντων σε διάφορους χώρους εγκλεισμού, από τα αστυνομικά τμήματα και τις φυλακές μέχρι τα επίσημα κέντρα κράτησης, όπου κρατούνται για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα εκτός ποινικού δίκαιου, στο έλεος μιας εκτελεστικής εξουσίας που δεν δεσμεύεται από τα τυπικά νομικά όρια. Με την παραπάνω πολιτική συντονίζονται ρατσιστικές – φασιστικές επιτροπές κατοίκων που βαυκαλίζονται πως μιλούν στο όνομα της εκάστοτε γειτονιάς και προσπαθούν να επιβάλουν σε αυτή ένα καθεστώς τρομοκρατίας (με πιο γνωστή περίπτωση αυτή στον Άγιο Παντελεήμονα).

Άλλωστε, σε ένα καθεστώς γενικευμένης αστυνομικής διακυβέρνησης, όπου η αστυνομία έχει την αρμοδιότητα να παρεμβαίνει απευθείας στο κοινωνικό πεδίο επιβάλλοντας όχι απλώς το νόμο αλλά μια συγκεκριμένη κοινωνική τάξη πραγμάτων, η διαχείριση των μεταναστών/τριών αποτελεί προνομιακό πεδίο δράσης γι’ αυτήν. Και η αστυνομία δρα ολοένα και περισσότερο στα όρια της τυπικής νομιμότητας, σε μια γκρίζα ζώνη μεταξύ επιβολής του νόμου και παράβασής του, μια παράβαση που προλειαίνει το έδαφος για την αυριανή επέκταση του νόμου. Η αστυνομία δρα έτσι όπως δρα όχι λόγω της πολιτικής της εξουσίας (του υπ. δημ. τάξης) ούτε λόγω των πολιτικών τοποθετήσεων όσων την στελεχώνουν (φασιστικων στην πλειοψηφία τους), αλλά επειδή δομικα ενσαρκώνει μια διαρκή κατάσταση εξαίρεσης και επειδή σήμερα, υπό το φόβητρο της πανταχού παρούσας κρίσης, το τι είναι αποδεκτό και επιτρεπτό διολισθαίνει όλο και περισσότερο από τη βουλή και τις έδρες των δικαστηρίων εκεί όπου πάντοτε ρίζωνε: στις κάννες των αστυνομικών όπλων.

Η διαχείριση αυτή στοχεύει βέβαια στην πειθάρχηση και την «επισφαλειοποίηση» της ζωής των μεταναστών/τριών, στην εσωτερίκευση του φόβου που φτάνει ενίοτε στο σημείο να αποφεύγουν ακόμη και να κυκλοφορήσουν. Μιλάμε για μια τεχνική διακυβέρνησης που, μεταξύ άλλων, χρησιμοποιεί την «εικονική νομιμότητα», με την έννοια ότι, αν δούμε τις αναφορές και τις στατιστικές της ΕΛ.ΑΣ. για την πρόοδο της επιχείρησης «Ξένιος Δίας», από τους μετανάστες και τις μετανάστριες που προσάγονται από τους δρόμους της Αθήνας ελάχιστοι/ες δεν έχουν καθόλου χαρτιά και επομένως κρατούνται για διοικητικούς λόγους κι ακόμα λιγότεροι/ες διώκονται τελικά για κάποιο ποινικό αδίκημα. Βλέπουμε δηλαδή εδώ ότι δεν ενδιαφέρει τόσο η αποτελεσματικότητα της «πάταξης της λαθρομετανάστευσης και του εγκλήματος» όσο ο διαρκής μηντιακός λόγος γύρω από το ζήτημα «μετανάστες στο κέντρο της πόλης» και η καθημερινή, διαρκής και πανταχού παρουσία της αστυνομίας ως υποτιθέμενου αντεγκληματικού μηχανισμού• μάλλον η διαχείριση της αταξίας και της ανεξέλεγκτης κίνησης παρά αυτή καθεαυτή η καταστολή της παρανομίας• μάλλον η διάδοση του ηθικού πανικού παρά η αποτροπή του• μάλλον η διακυβέρνηση μέσω του φόβου παρά η εμπέδωση ενός αισθήματος ασφάλειας.

Όλα τα παραπάνω βέβαια δεν συμβαίνουν σε κοινωνικό κενό• απεναντίας λαμβάνουν χώρα σε μια έντονα πολωμένη κοινωνική συνθήκη. Από τη μία, όσοι συναινούν στον εκφασισμό, είτε με το να κάθονται απαθείς και αμέτοχοι, κοιτάζοντας τη δουλειά τους, είτε με το να τον στηρίζουν έμπρακτα. Και αυτή η στήριξη γίνεται με χίλιους τρόπους: από τα υποτιμητικά βλέμματα στο δρόμο, την εκμετάλλευση των μεταναστών/τριών στις χειρότερες των εργασιών και υπό τις χειρότερες των συνθηκών, την επίμονη απαίτηση από το κράτος να τους «μαντρώσει», να τους καταστείλει ή να τους εκδιώξει από τη χώρα, μέχρι και τη στελέχωση των νεοναζιστικών συμμοριών.

Από την άλλη πλευρά, αυτοί που τους γυρίζει το μάτι κάθε φορά που γίνονται μάρτυρες μαζικών προσαγωγών και ρατσιστικών συμπεριφορών στην ίδια τους τη γειτονιά, που βλέπουν στους/ις μετανάστες/τριες τα ταξικά τους αδέρφια, που ασφυκτιούν μες στη νέα κανονικότητα που χτίζεται στο κέντρο της αθήνας και όχι μόνο, που δεν ανέχονται να ζουν σε μια κοινωνία η οποία επιτρέπει την κράτηση ανθρώπων με μοναδική αιτιολογία το γεγονός ότι στερούνται νομιμοποιητικών εγγράφων, που για όλους τους λόγους του κόσμου νιώθουν την ανάγκη να βρεθούν στο πλάι άλλων αγωνιζόμενων ανθρώπων -είτε αυτοί βρίσκονται στην Αμυγδαλέζα είτε στο Φυλάκιο Έβρου είτε έξω από την ΑΣΟΕΕ- και να αντιπαρατεθούν στη σύγχρονη βαρβαρότητα.

 

Να αντισταθούμε στον εκφασισμό
Κοινός αγώνας ντόπιων και μεταναστών/τριών, εντός και εκτός των τειχών
Μέχρι την απελευθέρωση και του τελευταίου μετανάστη/τριας από τα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης
Ιανουάριος 2014

http://nolager.espiv.net/index.php/ylikosyn/keimena/67-2014-01-12-12-24-44

Eπιστολή του Σπύρου Στρατούλη σχετικά με τη λήξη της απεργίας πείνας

Χτες, στις 10/1/2014 μετά από 60 ημέρες απεργίας πείνας, το Συμβούλιο πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης εξέδωσε την πολυπόθητη απόφαση σχετικά με την τύχη της υποτιθέμενης ποινικής μου εμπλοκής. Το αποτέλεσμα δε μου ανακοινώθηκε, μέχρι την επίσημη δημοσίευση του βουλεύματος.

Έχοντας αντιληφθεί ότι η υπόθεση μου έχει κριθεί ήδη και αρνούμενος να συμμετέχω σε ένα παιχνίδι γραφειοκρατίας ή να χειρίζομαι το μέλλον της υγείας μου με τους όρους που διαμορφώθηκαν, σταμάτησα  την απεργία πείνας που ξεκίνησα από 11-11-2013.

Η απεργία πείνας δεν είναι ένα συμβολικό παιχνίδι εντυπώσεων αλλά μία πραγματική μάχη που μετριέται σε λεπτά και δευτερόλεπτα. Είναι μία μάχη απέναντι σε όσους βάλθηκαν να κρίνουν τις ζωές μας, με σύμμαχο πάντοτε, τη συλλογική αντίσταση. Αρνούμαι να απαξιώσω αυτό το σκληρό μέσο αγώνα ή να υποβιβάσω την αδιαπραγμάτευτη αξία της απεργίας, παίζοντας κρυφτούλι με τη δικαστική εξουσία, μέχρι την τυπική γνωστοποίηση του αποτελέσματος. Παρ΄όλα αυτά, πολιτικές σκοπιμότητες και καιροσκοπισμοί και η σταθερή προσπάθεια της εξουσίας να εμφανίζεται ως ακλόνητη από τις πιέσεις, φαινόταν πως ικανοποιούταν από την πλήρη εξάντληση των σωματικών και ψυχικών μου δυνάμεων, από τις πολυήμερες καθυστερήσεις και τη διαρκή αναμονή. Εγώ δε θα τους κάνω καμία τέτοια χάρη, ούτε επιθυμώ να γίνω μάρτυρας αναμονής μίας ήδη τελεσίδικης απόφασης. Το ίδιο δεν θα επέτρεπα για τις συντρόφισσες και τους συντρόφους μου…

Στέλνω τους αγωνιστικούς χαιρετισμούς μου σ΄όσους στάθηκαν δίπλα μου προκειμένου να καταφέρουμε από κοινού, όσα διεκδικήσαμε μέχρι σήμερα. Η δύναμη τους με έφερε έως εδώ.

Υπάρχουν πολλοί αγώνες ακόμη και θα τους δώσουμε μαζί!

μέχρι το ολοκληρωτικό γκρέμισμα των φυλακών…

 

Θα δημοσιοποιήσω το αποτέλεσμα μόλις μου γνωστοποιηθεί και θα κάνω μια συνολικότερη τοποθέτηση τόσο για την απόφαση της παύσης της απεργίας πείνας όσο και για την ίδια την απεργία και το πώς αυτή εξελίχτηκε.

ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ!

Σπύρος Στρατούλης

Κρατούμενος της φυλακής Λάρισας

https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1510636