Αρχείο κατηγορίας ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ

Η ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΙΕΡΩΝΥΜΑΚΗΣ INOX ΑΒΕΕ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ / ΨΗΦΙΣΜΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΣΥΒΧΑ

523583_496887470359721_700917420_nΚαταγγέλλουμε την αυθαίρετη, άδικη και καταχρηστική απόλυση του Θανάση Αποστολόπουλου από την εργοδοσία της Ιερωνυμάκης ΙΝΟΧ ΑΒΕΕ, στην οποία εργάζεται εδώ και έξι χρόνια. Το πρόσχημα της απόλυσης ήταν η «δύσκολη οικονομική συγκυρία» και η «πτώση του τζίρου».
Η αλήθεια είναι ότι ο συνάδελφος αρνήθηκε τη «γενναιόδωρη» πρόταση της εργοδοσίας για μείωση των αποδοχών του κατά 20%, ενώ δεν αποδέχθηκε στη συνέχεια τη «συναινετική-οικειοθελή» αποχώρησή του από την επιχείρηση.

Τα τελευταία χρόνια ως μέλος του κλαδικού Συνδικάτου Μετάλλου Θήβας και από φέτος ως αναπληρωματικό μέλος της διοίκησης, δεν έλειψε από κανένα εργατικό αγώνα, ενώ έδωσε μάχες για να μην περάσουν οι συνεχείς περικοπές μισθών στην επιχείρηση που εργαζόταν, χωρίς να έχει αποδεχθεί ο ίδιος καμία περικοπή.
Αυτός είναι ο λόγος που ξέσπασε πάνω του η εργοδοτική μανία της ΙΕΡΩΝΥΜΑΚΗΣ ΙΝΟΧ, που αξιοποιεί τη διάλυση της εργατικής νομοθεσίας της τελευταίας τετραετίας απο την μνημονιακή κυβέρνηση για να τσακίσει κάθε εργατικό δικαίωμα. Πρόκειται για μια καθαρά συνδικαλιστική δίωξη που έχει ως σκοπό την τρομοκράτηση όλων των εργατών.
Είμαστε στο πλευρό του συναδέλφου που δίνει την μάχη για την επαναπρόσληψή του και καλούμε κάθε εργαζόμενο, κάθε σωματείο και συλλογικότητα, να εκφράσουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους διεκδικώντας:
 
Άμεση ανάκληση της αυθαίρετης και καταχρηστικής απόλυσης του συναδέλφου Θανάση Αποστολόπουλου. Η εργοδοτική τρομοκρατία και αυθαιρεσία δεν θα περάσουν.
 
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ


Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Αττικής
Λόντου 6, Εξάρχεια, 10681, Αθήνα | τηλ: 210 – 3820537
sylyp_vivliou@yahoo.gr | http://bookworker.wordpress.com

Καταγγελία τρομοκρατικής εκδικητικής απόλυσης γιατρού από την εργοδοσία της «Ευρωκλινικής»

you are firedΚαταγγέλλουμε την τρομοκρατική εκδικητική απόλυση συναδέλφου γιατρού από την εργοδοσία της «Ευρωκλινικής».
Ο συνάδελφος, μέλος του ΔΣ του σωματείου μας, απολύθηκε γιατί συμμετείχε στις τελευταίες απεργιακές κινητοποιήσεις για υπογραφή ΣΣΕ με αυξήσεις.
Η εργοδοτική τρομοκρατία δεν θα περάσει.
Θα μας βρουν απέναντι τους!

Καλούμε όλους τους συναδέλφους να μη σκύψουν το κεφάλι, να οργανωθούμε και να δυναμώσουμε το σωματείο μας.
Συνεχίζουμε τον αγώνα για :
Υπογραφή ΣΣΕ στο ύψος της ΣΣΕ του 2009 που έγινε διαιτητική απόφαση το 2011
ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΠΟΛΥΣΗΣ

Αθήνα, 1/7/2014

 

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΙΑΤΡΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΚΛΙΝΙΚΩΝ ΑΘΗΝΑ Σ- ΠΕΙΡΑΙΑ (ΣΕΙΙΝΑΠ)

 

αναρχική συλλογικότητα Οκτάνα: Οι καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών δεν είναι μόνες τους…

«Δεν πιθανολογείται ότι υπάρχει πρόβλημα με την κατάργηση των οργανικών θέσεων των καθαριστριών, η οποία θα επέβαλε τη ματαίωση της πολιτικής της κυβέρνησης»

Άρειος πάγος

Με το παραπάνω σκεπτικό ο Άρειος Πάγος έκανε δεκτή την αίτηση του Υπουργείου Οικονομικών για αναστολή της απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών που δικαίωνε τα αιτήματα των καθαριστριών. Η επαναπρόσληψη λοιπόν των 397 εργαζόμενων καθαριστριών θα ματαίωνε κατά το σκεπτικό του Αρείου Πάγου, το ‘’λαοφιλές’’ έργο της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, ενώ το ατομικό συμφέρον κάθε καθαρίστριας να διασφαλίσει τη θέση της, απειλεί στην παρούσα φάση το ‘’γενικό συμφέρον’’ που δεν είναι άλλο από τη συνέχιση της παρούσας οικονομικής πολιτικής! Σύμφωνα λοιπόν με τον Άρειο Πάγο «η διασφάλιση της συνέχειας της οικονομικής πολιτικής του κράτους κατά τη διάρκεια μιας χρονικής περιόδου με έκτακτες δημοσιονομικές δυσχέρειες εθνικού επιπέδου αποτελεί μείζον αγαθό, συνδεόμενο με το γενικό συμφέρον, σε σχέση με το ατομικό συμφέρον κάθε μιας καθαρίστριας, να διαταραχθεί η οργανική της θέση και να εξακολουθήσουν να απασχολούνται σε αυτή αμειβόμενη όπως και πριν». Έτσι, τα μεροκάματα μιας χούφτας εργαζομένων απειλούν το ‘’γενικό συμφέρον’’, σύμφωνα με την κυβέρνηση, τους δικαστές και κάθε τσιράκι της τρόικας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης· το ‘’γενικό συμφέρον’’ που γι’αυτούς δεν είναι παρά η διάσωση των τραπεζών, η διάλυση των ταμείων, η διαθεσιμότητα, οι ιδιωτικοποιήσεις, η καθίζηση μισθών και συντάξεων, οι μαζικές απολύσεις, η κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων, με λίγα λόγια: η υποδούλωση της εργατικής τάξης.

 

Την ώρα που απολύουν τον εργαζόμενο λαό για να μειώσουν υποτίθεται τις κρατικές δαπάνες, την ίδια ώρα:

–          η Ελλάδα παραμένει σταθερά μέσα στις δέκα πρώτες χώρες με τις υψηλότερες δαπάνες σε εισαγωγές στρατιωτικών εξοπλισμών παγκοσμίως, ενώ ακόμα και σε συνθήκες κρίσης, είναι η χώρα με τις μεγαλύτερες κατά κεφαλή στρατιωτικές δαπάνες σε ποσοστό επί του ΑΕΠ, ανάμεσα στις χώρες της ΕΕ (βλ. http://ergatikosagwnas.gr/EA/index.php/2012-02-04-20-01-31/909).

–          το ελληνικό κράτος συνεχίζει να πληρώνει παπάδες, μητροπολίτες και αρχιεπισκόπους τη στιγμή που τα κέρδη της Εκκλησίας Α.Ε, παραμένουν στα ύψη ενώ η περιουσία μόνο της Εκκλησιαστικής Κεντρικής Υπηρεσίας Οικονομικών (ΕΚΥΟ) της Εκκλησίας της Ελλάδος (χωρίς δηλαδή την περιουσία μητροπόλεων, μονών και ναών) υπολογίζεται περίπου στο ποσό των 700 εκατ. Ευρώ (βλ. http://www.kathimerini.gr/388458/article/epikairothta/politikh/h-aktinografia-ths-perioysias-ths-ekklhsias).

–          η ΔΕΗ και άλλες δημόσιες και κερδοφόρες κοινωνικές υπηρεσίες ξεπουλιούνται για ψίχουλα σε εγχώρια και διεθνή κεφάλαια, ‘’υπεξαιρώντας’’ στην ουσία εκατομμύρια ευρώ από τα κρατικά ταμεία για να εξυπηρετήσουν τους μεγαλοκαρχαρίες του κεφαλαίου.

–          ψηφίζουν νέες φοροαπαλλαγές για τους εφοπλιστές (νέος επενδυτικός νόμος υπ’ αριθμόν 4141 + σχετική τροπολογία 286/60). Το προκλητικό νομοσχέδιο ψηφίστηκε στις 26 Μαρτίου 2013, με τη στήριξη της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜΑΡ και της Χρυσής Αυγής  (βλ. http://unfollow.com.gr/web-only/3961-θες-φοροαπαλλαγή-γίνε-εφοπλιστής/).

–          τέλος, χτίζουν φυλακές υψίστης ασφαλείας για να κλείσουν ‘’κακοποιούς’’ και ‘’τρομοκράτες’’. Την ώρα δηλαδή που η ελληνική κοινωνία υποφέρει, την ώρα που οι άνθρωποι του μόχθου πετιούνται στον δρόμο, επειδή τάχα δεν υπάρχουν λεφτά, το κράτος  σπαταλάει εκατομμύρια για την ανέγερση των κολαστηρίων που ονόμασαν ‘’Φυλακές υψίστης ασφαλείας τύπου Γ’’ (με αφορμή το υπό ψήφιση νομοσχέδιο, 4360 κρατούμενοι βρίσκονται σε απεργία πείνας από τις 23 Ιουνίου 2014).

Άμεση επαναπρόσληψη των καθαριστριών του ΥΠ.ΟΙΚ

Αλληλεγγύη στον αγώνα των 4360 κρατουμένων που βρίσκονται σε απεργία πείνας

                                             αναρχική συλλογικότητα

Οκτάνα

oktana.espivblogs.net

*το παρόν κείμενο μοιράστηκε σήμερα στην παράσταση διαμαρτυρίας που πραγματοποιήθηκε στη Β ΔΟΥ και στην περιφέρεια Ηρακλείου, από καθαρίστριες του Ηρακλείου και του Λασιθίου.

NIKHΣΕ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ” ΒΟΤΑΝΟΠΩΛΕΙΟ”!

ΣΣΜ
Ο εναλλακτισμός στα Πετράλωνα πουλάει, τώρα μαθαίνει και να πληρώνει! 
Η συναδέλφισσα Δ.Π. εργαζόταν στην καφετέρια “Βοτανοπωλείο” στην πλατεία Μερκούρη, στα Άνω Πετράλωνα, για ένα χρόνο. Αρχές Μαρτίου, το πρώην αφεντικό της – εκδικητικά – δεν την έβαλε στο πρόγραμμα για δουλειά, μετά από απαίτησή της για τήρηση των ωραρίων, καταβολή των νόμιμων ωρομισθίων και ενσήμων και γενικότερα για βελτίωση των όρων εργασίας. Μετά από μερικές μέρες ύστερα από απαίτηση της ίδιας, ήρθε στα χέρια της και το χαρτί της απόλυσης. Τότε ξεκίνησε ο αγώνας της για διεκδίκηση όλων αυτών που της χρωστούσε ο ιδιοκτήτης του “Βοτανοπωλείου”.
Το σωματείο σερβιτόρων μαγείρων, σε συνδυασμό με συλλογικότητες και αυτοδιαχειριζόμενους χώρους που υπάρχουν στην περιοχή, από την πρώτη στιγμή στάθηκε δίπλα στην Δ.Π. στηρίζοντας την με όποιο τρόπο μπορούσε. Από το ραντεβού στην επιθεώρηση εργασίας (όπου το αφεντικό δεν εμφανίστηκε), μέχρι την παρέμβαση στο “Βοτανοπωλείο”, η οποία ήταν μαζική και έδωσε στο αφεντικό να καταλάβει ότι μόνο αν ικανοποιούσε τις απαιτήσεις της θα “έβρισκε την ηρεμία του”.
 Οι αντιδράσεις του αφεντικού στην αρχή ήταν οι αναμενόμενες. Πανικός, σπασμωδικές αντιδράσεις και λασπολόγηση. Τις λίγες φορές που ήρθαμε σε επαφή μαζί του, μίλαγε για ψέματα και υπερβολές από την μεριά της συναδέλφισσας και μας διαβεβαίωνε ότι είναι νόμιμος και πως δεν έχει να φοβηθεί τίποτα. Η ρητορική του φάνηκε να πείθει και τους εργαζόμενους-ες της καφετέριας, οι οποίοι/ες έβγαλαν ανακοίνωση υπέρ του αφεντικού τους.
 Η κατάληξη όμως του αγώνα μας ήρθε ως η καλύτερη απάντηση και έδειξε πως οι μαζικές, κινηματικές διεκδικήσεις φέρνουν αποτέλεσμα. Κάτω από τον φόβο ενός συνεχόμενου συνδικαλιστικού αγώνα, το αφεντικό του “Βοτανοπωλείου” υποχώρησε και ικανοποίησε της απαιτήσεις της Δ.Π. μέχρι τελευταίου σεντ. Χωρίς τα συνηθισμένα παζάρια και διακανονισμούς. Με σκυμμένο το κεφάλι, έδωσε όλα τα χρήματα που χρωστούσε στην συναδέλφισσα και παραδέχτηκε το λάθος του, ζητώντας συγνώμη και δηλώνοντας ότι θα είναι τυπικός από δω και πέρα.
 Ξέρουμε πολύ καλά ότι τα αφεντικά δεν τα πιάνουν κρίσεις συνειδήσεως. Ξέρουμε ότι δε φοβούνται τα πρόστιμα και τους νόμους, αφού το κράτος έχει βάλει πλάτες στην ασυδοσία και τη βαναυσότητα που βιώνουμε. Ξέρουμε ότι το μόνο που φοβούνται είναι ο μαζικός, κινηματικός αγώνας των εργαζομένων. Ας είναι λοιπόν….
 Όσο δεν μας σέβονται, θα μας βρίσκουν μπροστά τους!
Όλες και όλοι μαζί μπορούμε να πάρουμε αυτά που μας ανήκουν!

Εξελίξεις για την υπόθεση στο “φούρνο του Λάμπρου” στη Θεσσαλονίκη

Πρώτη δικαστική νίκη των εργαζομένων, ερώτηση στη βουλή για τη στάση των μπάτσων.

 

Στη Βουλή φέρνουν το θέμα της στάσης των δυνάμεων της αστυνομίας στον αγώνα που βρίσκεται σε εξέλιξη στην επιχείρηση «Φούρνος του Λάμπρου» οι Βουλευτές Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ.

Σε ερώτηση που κατέθεσαν οι Δ. Χαραλαμπίδου, Λ. Αμμανατίδου, Γ. Αμανατίδης, Τ. Κουράκης και Ι. Γαϊτάνη κάνουν λόγο για «προκλητική χρήση αστυνομικών δυνάμεων για την καταστολή των κινητοποιήσεων απέναντι τον εργατικό μεσαίωνα».

 Σε σειρά παραστάσεων διαμαρτυρίας που πραγματοποιήθηκαν από τους απλήρωτους απολυμένους και εργαζόμενους μεγάλες αστυνομικές δυνάμεις κινητοποιήθηκαν (4 διμοιρίες ΔΙΑΣ και ΥΜΕΤ με συνοδεία από κλούβες) εμποδίζοντας μια μικρή ειρηνική συγκέντρωση, ενώ μετά το πέρας της συγκέντρωσης και ενώ οι διαδηλωτές αποχωρούσαν, η αστυνομία προχώρησε και σε αναίτιες προσαγωγές με την υπόδειξη της εργοδοσίας της επιχείρησης……Η διάθεση δυνάμεων της Αστυνομίας για την φύλαξη ιδιωτικής επιχείρησης δημιουργεί ερωτηματικά…..Η αστυνομία δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως ιδιωτικός στρατός διαφόρων επιχειρηματιών για την υπεράσπιση της εργατικής αυθαιρεσίας που επιβάλλουν, ούτε η «επίλυση» των εργατικών διαφορών μπορεί να γίνεται από δυνάμεις καταστολής απέναντι σε απεργούς, διαδηλωτές και αλληλέγγυους πολίτες….Σε κάθε περίπτωση, η Πολιτεία οφείλει να επιστρατεύει το ίδιο τουλάχιστον ενδιαφέρον στην κινητοποίηση των κρατικών μηχανισμών όσον αφορά τις συνθήκες και τους όρους εργασίας, πράγμα που θα είχε αποτρέψει πιθανόν απολύσεις και εργασία σε ένα κατάφωρα παράνομο καθεστώς εργασιακής «γαλέρας» και να μην εξαντλεί τον ζήλο της στην καταστολή των εργατικών διεκδικήσεων…..  με βάση ποιο σκεπτικό προέκυψε η εντολή για τέτοιου μεγέθους αστυνομικές επιχειρήσεις, για την φύλαξη ενός φούρνου, και με ποια αιτιολογία, για ποιο λόγο προχώρησαν οι αστυνομικές δυνάμεις σε προσαγωγές εργαζομένων, οι οποίοι ασκούσαν το συνταγματικό δικαίωμά τους στη συνάθροιση, στην παράσταση διαμαρτυρίας που πραγματοποιήθηκε στις 15/4/2014, σε τι ενέργειες θα προχωρήσει, το αρμόδιο Υπουργείο Εργασίας για την καταβολή εκ μέρους της επιχείρησης όλων των οφειλών σε εργαζόμενους-απολυμένους και τι μέτρα θα πάρουν για τον τακτικό έλεγχο των συνθηκών εργασίας και των εργασιακών σχέσεων που εφαρμόζονται στην συγκεκριμένη, αλλά και σε άλλες επιχειρήσεις στον κλάδο του επισιτισμού.

 

 

Νέα διαμαρτυρία

Nέα παράσταση διαμαρτυρίας διοργάνωσε το απόγευμα της Πέμπτης η πρωτοβουλία αλληλεγγύης στον αγώνα των εργαζομένων/ απολυμένων στο φούρνο.

Εργαζόμενοι της επιχείρησης οι οποίοι διεκδικούν δεδουλευμένα και διαμαρτύρονται για τις συνθήκες εργασίας μαζί με αλληλέγγυο κόσμο προσυγκεντρώθηκαν στο ΕΚΘ και ξεκίνησαν πορεία προς την επιχείρηση.

Ωστόσο, άνδρες των ΜΑΤ απαγόρευσαν στους διαμαρτυρόμενους να προσεγγίσουν τον φούρνο, ακινητοποιώντας τους στο απέναντι πεζοδρόμιο. Την ίδια στιγμή, μία κλούβα των ΜΑΤ ήταν μπροστά στην επιχείρηση.

Οι διαδηλωτές, αφού παρέμειναν για ώρα στο σημείο φωνάζοντας συνθήματα, αποχώρησαν και κατευθύνθηκαν στο ΕΚΘ, από όπου είχαν ξεκινήσει.

Νικηφόρα η πρώτη δικαστική διαμάχη

Υπενθυμίζεται πως η πρώτη δικαστική διαμάχη για ασφαλιστικά μέτρα εναντίον του ιδιοκτήτη ήταν νικηφόρα για τους εργαζόμενους.

Συγκεκριμένα οι επτά εργαζόμενοι κατέθεσαν ασφαλιστικά μέτρα, ζήτησαν και πέτυχαν από το Δικαστήριο την έκδοση προσωρινής διαταγής σε βάρος του ιδιοκτήτη του φούρνου.

Σημειώνεται ότι οι περισσότεροι των εργαζομένων παρείχαν ολοσχερώς και καθόλο το διάστημα της απασχόλησης τους ανασφάλιστη εργασία. Οι υπόλοιποι ήταν για μικρό διάστημα ασφαλισμένοι, όμως ούτε όλες τις ημέρες, ούτε όλες τις ώρες της απασχόλησής τους- ενώ το μεγαλύτερο διάστημα της απασχόλησής τους παρείχαν ανασφάλιστη εργασία.

Το Δικαστήριο, παρά τις αντίθετες αιτιάσεις του εργοδότη, αναγνώρισε ότι υπήρχε εργασιακή σχέση ανάμεσα τους εργαζομένους και τον εργοδότη και ότι οι εργαζόμενοι παρείχαν ανασφάλιστη εργασία

Επιπλέον αναγνώρισε ότι το νόμιμο των αιτημάτων εργαζομένων και απαγόρευσε στον εργοδότη να μεταβάλει την πραγματική και νομική κατάσταση της περιουσίας του, προκειμένου να εξασφαλιστούν οι απαιτήσεις των εργαζομένων.

 

http://www.alterthess.gr/content/kinitopoiisi-sto-foyrno-toy-lamproy-sti-voyli-thema-gia-rolo-tis-elas

 

Απορούν οι βουλευτές αλλά ξέρουν, με μπραβιλίκια και ψευτοκαταγγελίες καλύπτονται οι μπάτσοι για κάθε είδους επέμβαση σε οποιαδήποτε επιχείρηση. Το θέμα είναι πως η γαμοδικαιοσύνη τους αδιαφορεί αν οι εργαζόμενοι αρρωσταίνουν ή πεινάνε και καθυστερεί πολύ να “λειτουργήσει” τουλάχιστον για τα προσχήματα.

ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ Η ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΕΧΕΙ ΟΝΟΜΑ: Athinai Bistrot

ΣΣΜ

Tην Τετάρτη 18 Ιουνίου το σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων στον κλάδου του επισιτισμού με την παρουσία αλληλέγγυων πραγματοποίησε μαζικό μοίρασμα κειμένου στην περιοχή της Ακρόπολης. 

Το κείμενο που μοιράστηκε:

ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ Η ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΕΧΕΙ ΟΝΟΜΑ:
Athinai Bistrot

Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με άλλη μια περίπτωση εργοδοτικής αυθαιρεσίας στο καφέ-εστιατόριο Athinai bistro, στην άκρως τουριστική περιοχή της Αθήνας, στον πεζόδρομο Μακρυγιάννη. Τα αφεντικά του μαγαζιού Πέτρος και Λευτερης Παυλής προχώρησαν σε εκδικητικές απολύσεις την Δευτέρα του Πάσχα αφού οι συνάδελφοι τόλμησαν να ζητήσουν το δώρο τους τη Μ. Τετάρτη. Μάλιστα, το εν λόγω κατάστημα δεν είναι πρώτη φορά που απολύει αφού μέσα σε ούτε ένα χρόνο λειτουργίας του έχει απολύσει 6 συνολικά άτομα. 
 Η πρώτη απόλυση έγινε εντελώς απροειδοποίητα και μέσω τηλεφώνου σε συναδέλφισσα, η οποία τις προηγούμενες μέρες εν ώρα εργασίας ψυχολογικό πόλεμο για την ποιότητα της δουλειάς της. Μη έχοντας λάβει τα δεδουλευμένα , τα επιδόματα και δώρα που της αναλογούσαν προχώρησε σε καταγγελία στην επιθεώρηση εργασίας όπου κατά τη διάρκεια των διαδικασιών η εργοδοσία προσφέρθηκε να δώσει τα χρήματα που διεκδικούσε η συναδέλφισσα .Ωστόσο, τις επόμενες μέρες η στάση της εργοδοσίας άλλαξε με αποτέλεσμα να μην καταβληθούν ποτέ τα δεδουλευμένα ενώ κατέληξαν μέχρι και να στέλνουν υβριστικά μηνύματα στο κινητό της συναδέλφου. 
 Αφού έγιναν και άλλες απολύσεις, κάποιοι συνάδελφοι που μπήκαν σε διαδικασία διεκδικήσεων, αποζημιώθηκαν με βάση αυτά που απαιτούσαν. Στη συνέχεια η εργοδοσία του athinai bistro απολύει και τους επόμενους δύο συναδέλφους τη Δευτέρα του Πάσχα, στη λήξη της βραδινής τους βάρδιας λέγοντας τους ότι λήγει η συνεργασία τους χωρίς μάλιστα να υπάρχει ο παραμικρός λόγος απόλυσης. 
 Οι συνάδελφοι, ξέροντας τον χαρακτήρα και τον τρόπο που λειτουργούν τα αφεντικά, κατάλαβαν ότι η απόλυσή τους ήταν καθαρά εκδικητική, αφού λίγες μέρες πριν είχαν ζητήσει το δώρο του Πάσχα, καθώς και τις συμβάσεις εργασίας που δεν είχαν πάρει ποτέ στα χέρια τους. Επιπλέον, είχαν ήδη ανακαλύψει πως η εργοδοσία κολλούσε λιγότερα από μισά ένσημα από την πρώτη μέρα εργασίας τους εν αγνοία των εργαζομένων ,ενώ η απάντηση των αφεντικών ήταν πως κάτι τέτοιο είναι αυτονόητο για το μεροκάματο που έπαιρναν, παρόλο που οι ίδιοι είχαν προτείνει το μεροκάματο αυτό με ολόκληρα ένσημα.
 Την ίδια στιγμή που η “βαριά βιομηχανία” της Ελλάδας, ο επισιτισμός-τουρισμός, υπερπολλαπλασιάζει τα έσοδά του, γνωρίζουμε πως το 42% αύξηση της απασχόλησης που ευαγγελίζεται για τα επόμενα χρόνια θα προέρχεται από εργαζόμενους που βιώνουμε τον πιο βάρβαρο εργασιακό μεσαίωνα. Μαύρη εργασία ή στην καλύτερη ένα ένσημο τετράωρου, όλο και μικρότερα μεροκάματα, χωρίς ωράρια, απλήρωτα δώρα, υπερωρίες, βραδινά και πάντα με το τσεκούρι της απόλυσης σε όποιον σκεφτεί να ζητήσει τα αυτονόητα. Αυτό είναι το succes story των αφεντικών και η «ανάπτυξή» τους θα έρθει μέσα από τη μεγαλύτερη καταπάτηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων και το ξεζούμισμά μας. 
 Οι συνάδελφοι από τη μέρα απόλυσής τους κινήθηκαν μαζί και θα διεκδικούν τα δικαιώματα τους μέχρι να δικαιωθούν. Το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων προσπαθεί να είναι παρόν σε κάθε αγώνα που συμβαίνει, σε κάθε προσπάθεια να βελτιωθούν οι συνθήκες εργασίας μας. Το σωματείο μας λειτουργεί με οριζόντιες διαδικασίες όπου όλα τα μέλη του έχουν λόγο και ευθύνη για τις κινήσεις, το λόγο και τις πράξεις του. Δουλεύουμε σε έναν κλάδο όπου η εργασιακή κατάσταση του κάθε μαγαζιού επηρεάζει και τα υπόλοιπα και για αυτό για εμάς ο αγώνας κάθε εργαζόμενου/ης είναι αγώνας όλων μας. Τα αφεντικά συνεχώς επικαλούνται την «πιάτσα», δηλαδή το τί συνθήκες επικρατούν στα γύρω μαγαζιά και είναι ώρα να επικαλούμαστε τους δικούς μας αγώνες, τους αγώνες που δημιουργούνται από τα κάτω, από εμάς τους ίδιους.

  ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΩΝ

Ανταπόκριση από τη διαδήλωση έξω από τα βραβεία MAD (23/6)

Αντιμέτωποι με την αδιαλλαξία του επιχειρηματία Ανδρέα Κουρή, που αρνείται παράνομα εδώ και 2,5 χρόνια να μας καταβάλλει τους μισθούς και τις αποζημιώσεις που μας οφείλει, προχωρήσαμε σε μια ακόμη συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από την απονομή των βραβείων MAD χθες (23/6) στο Στάδιο Ειρήνης & Φιλίας.

 

Η συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε μπροστά από την κεντρική είσοδο της διοργάνωσης με τη συνδρομή αλληλέγγυων από πρωτοβάθμια σωματεία και συλλογικότητες. Με συνθήματα, παλμό, τρικάκια και μοίρασμα κειμένων καταγγείλαμε για μια ακόμη φορά την εργοδοτική ασυδοσία του Ανδρέα Κουρή και το καθεστώς ασυλίας στο οποίο τυγχάνει και του παρέχεται απλόχερα από πολιτικούς παράγοντες, επιχειρηματίες, αλλά και από την ίδια τη Δικαιοσύνη. Την ίδια στιγμή που ο Ανδρέας Κουρής επεκτείνει συνεχώς τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες διοργανώνοντας το ένα σόου μετά το άλλο, σε όλο και μεγαλύτερους χώρους, με όλο και περισσότερους χορηγούς, φουσκώνοντας όλο και περισσότερο τις ήδη φουσκωμένες τσέπες του.

Αυτό το καθεστώς ασυλίας που αγκαλιάζει τον υπόδικό για χρέη και προς το Δημόσιο Ανδρέα Κουρή γίνεται παραπάνω από αισθητό κάθε φορά που διαδηλώνουμε έξω από τα σόου που διοργανώνει με την υπερβολική παρουσία κάθε λογής  αστυνομικών δυνάμεων που, αντί να σπεύσουν να τον συλλάβουν για τις παρανομίες που διαπράττει, φροντίζουν να τον προστατεύουν. Μόνο που αυτή τη φορά η αστυνομική παρουσία ξεπέρασε τα όρια αφού ανάμεσα στους αστυνομικούς με πολιτικά που επόπτευαν τη διαδήλωσή μας υπήρξε και ένας που φορούσε μπλούζα χρώματος μπλε με το λογότυπο της ertopen. Ο συγκεκριμένος αστυνομικός παρακολουθούσε σε μικρή απόσταση τόσο την προσυγκέντρωσή μας έξω από το σταθμό του ΗΣΑΠ στο Φάληρο χώνοντας το πρόσωπό του σε διερχόμενο περιπολικό για να συνομιλήσει με το πλήρωμά του και στη συνέχεια παραβρέθηκε και στη διαδήλωσή μας έξω από το ΣΕΦ. Θεωρούμε επιβεβλημένο να καταγγείλουμε αυτό το γεγονός, δεδομένου ότι με αυτή την παραποίηση και το καμουφλάρισμα του συγκεκριμένου αστυνομικού οργάνου στην  πράξη αμαυρώνεται και συκοφαντείται ο επίμονος αγώνας των συναδέλφων μας της ΕΡΤ.

 

Και εδώ θα ήταν παράλειψη αν δεν αναφέραμε και την ισχυρή παρουσία ανδρών security που φορούσαν μαύρες μπλούζες δίχως τα διακριτικά της εταιρείας στην οποία εργάζονται.

Κατά τα λοιπά, δεν θα μπορούσαμε να αφήσουμε ασχολίαστο το γεγονός ότι λίγο πριν τη διαδήλωσή μας έγινε γνωστό ότι η Διεθνής Ενωση Αερομεταφορών ανέστειλε τη λειτουργία της εταιρείας που ήταν κύριος χορηγός των φετινών βραβείων MAD, εξαιτίας της καθυστέρησης πληρωμών προς τις αεροπορικές εταιρείες για το μήνα Μάιο. Όπως είναι φυσικό -και παρόλη τη διάψευση της εταιρείας λίγο αργότερα- οι συνειρμοί ήταν αναπόφευκτοι και το ερώτημα που προέκυψε ένα: μα, είναι δυνατόν  ο διοργανωτής του χθεσινού σόου και ο χορηγός του να έχουν κοινό παρανομαστή τις οφειλές;

 

Και για να μην ξεχνιόμαστε. Μόλις τέσσερις μέρες πριν ανακοινώθηκε η επέκταση του καναλιού MAD στην Αλβανία με την έναρξη λειτουργίας του MAD Albania, στις 16 Ιουνίου μετά τη λειτουργία του στη Βουλγαρία και στην Κύπρο. Σύμφωνα με το σχετικό δελτίο Τύπου «Το MAD, μέσα από αυτή την κίνηση, στοχεύει στη διαμόρφωση του μεγαλύτερου οργανισμού μουσικών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και interactive μουσικών υπηρεσιών (internet, κινητή τηλεφωνία, social media κτλ.) στην Ελλάδα και τα ευρύτερα Βαλκάνια, παρέχοντας υπηρεσίες που καλύπτουν όλες τις πλατφόρμες επικοινωνίας και αναπτύσσονται διαρκώς βάσει των τεχνολογικών εξελίξεων και των αναγκών της αγοράς».

 

Συνεπώς, δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι  για τον Ανδρέα Κουρή λεφτά υπάρχουν και με το παραπάνω. Αλλά μόνο για να επεκτείνει τις μπίζνες του και να θησαυρίζει περισσότερο. Με τα λεφτά που οφείλει σε εμάς και σε άλλους. Πατώντας πάνω σε πτώματα και πετώντας στην ανέχεια και την εξαθλίωση τους εργαζόμενούς του.

 

ΑΝΔΡΕΑ ΚΟΥΡΗ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΑΜΕ ΜΑΖΙ ΣΟΥ.

ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΑΣ!

 

Απολυμένοι/ες καταστημάτων Metropolis

 

Ακολουθούν περισσότερες φωτογραφίες από τη διαδήλωση:

 

 

 

 

http://ergazomenoimetropolis.blogspot.gr/2014/06/mad-236.html#more

 

 

 

Κείμενο εργαζομένων του Σαλαντίν μετά από το κλείσιμο του από τα αφεντικά του:

αρχείο λήψης (3)

Πάντα τα αφεντικά έχουν το πάνω χέρι στις διαφορές τους με τους εργαζόμενους και το δείχνουν με κάθε ευκαιρία. Στην περίπτωση των αφεντικών του Σαλαντίν το έδειξαν για άλλη μια φορά πως είναι αδίστακτοι και δεν υπολογίζουν τίποτα μπρστά στα δικά τους συμφέροντα. Η απόφαση για το κλείσιμο του Σαλαντίν πάρθηκε ξεκάθαρα από τα ίδια τα αφεντικά και δεν ευθύνεται κανείς άλλος για αυτό. Η εργοδοσία ποτέ δεν ανταποκρίθηκε στις ευθύνες που της αναλογούν και από την αρχή της υπόθεσης έδειξε μια αδιάλλακτη στάση και ουδέποτε δέχθηκε να συζητήσει πραγματικά τα δίκαια αιτήματα των 3 απολυμένων. Συνέχιζαν να έχουν την ίδια προκλητική στάση και στους εργαζόμενους που παρέμειναν στο μαγαζί καθυστερώντας μάλιστα τις καταβολές των νόμιμων δώρων τους.
Οι απολυμένοι προσπαθώντας να διασφαλίσουν τα δεδουλευμένα τους απευθήνθηκαν στο Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων του οποίου ήταν μέλη. Ακολούθησαν οι συνδικαλιστικές παρεμβάσεις του σωματείου με σκοπό να πληροφορήσουν και να αναδείξουν το γεγονός των εκδικητικών απολύσεων.
Έφτασε η σειρά μας να απολυθούμε μετά το ξαφνικό κλείσιμο του Σαλαντίν αλλά και να αγωνιστούμε ώστε να δικδικήσουμε όσα μας οφείλονται από την εργοδοσία. Δεν είμαστε αναλώσιμοι ώστε να μας πετάνε στο δρόμο όποτε νομίζουν πως είναι καλό για τους ίδιους, έχουμε αξιοπρέπεια και είμαστε ενωμένοι μεταξύ μας.

Εργαζόμενοι στο Σαλαντίν

 

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΝΟΜΗ ΤΩΝ ΒΡΑΒΕΙΩΝ MAD (Δευτέρα 23 Ιουνίου, Στάδιο Ειρήνης & Φιλίας, 7:00 μμ)

afisa_madwalk_230614ΟΤΑΝ Η ΑΔΙΚΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΟΜΟΣ, 

Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΘΗΚΟΝ

 

Κατά τη διάρκεια των 2,5, πλέον, χρόνων που αγωνιζόμαστε προκειμένου να λάβουμε τους μισθούς και τις αποζημιώσεις που μας οφείλει ο μεγαλοεπιχειρηματίας  Ανδρέας Κουρής που κατέχει τον όμιλο MAD, που ξεπερνούν το ποσό των 600.000 ευρώ, είμαστε σε θέση να διαπιστώσουμε κάποιες τραγικές αλήθειες.

 

Από την πρώτη στιγμή που απολυθήκαμε δίχως να λάβουμε ούτε ένα ευρώ από τα οφειλόμενα από τoν πρώην εργοδότη μας, ο Ανδρέας Κουρής έδειχνε βέβαιος για τον εαυτό του με τη σιγουριά του επιχειρηματία που έχει ως πάγια τακτική του τη δημιουργία οφειλών προς όλες τις κατευθύνσεις και σχεδόν σίγουρος ότι τα χρωστούμενα προς εμάς δεν πρόκειται να τα δώσει ποτέ. Θεωρώντας τον ιδρώτα μας σαν κάτι που καταλήγει πανεύκολα στα σκουπίδια.

 

Σε όλο αυτό το διάστημα ο Ανδρέας Κουρής  ζει μέσα στην πολυτέλεια, ασχολείται με πανάκριβα extreme sports και επιδίδεται τακτικά στο αγαπημένο του χόμπι, τις καταδύσεις. Παρόλο που είναι υπόδικος για χρέη προς το Δημόσιο και το όνομά του έχει αναφερθεί σε σκάνδαλα, όπως αυτό του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και του ΟΠΑΠ, παίρνει ολοένα και περισσότερες δουλειές από τους κρατικούς φορείς,  έχοντας τη στήριξη επιχειρηματικών και πολιτικών παραγόντων, καθώς και ισχυρών εκδοτικών ομίλων, συνεχίζοντας απρόσκοπτα τις επικερδείς επιχειρηματικές του δραστηριότητες με τη συνεχή διοργάνωση όλο και πιο ακριβών σόου, αποκομίζοντας όλο και μεγαλύτερα κέρδη.

 

Αντίθετα, εμείς, έχοντας κερδίσει πολλές δικαστικές αποφάσεις εναντίον του Ανδρέα Κουρή  διεκδικώντας τα αυτονόητα, παραμένουμε απλήρωτοι για τρίτη χρονιά, έχοντας φτάσει στο επίπεδο της ένδειας. Κι όμως, παρόλο το δεδομένο του δίκιου μας, και παρόλο που η υπόθεσή μας είναι ευρέως γνωστή, εξαιτίας του επίμονου, μακροχρόνιου αγώνα μας και των δεκάδων καταγγελιών μας, κανένα αυτί κανενός λειτουργού της Δικαιοσύνης δεν έχει ιδρώσει μέχρι σήμερα ώστε να μεριμνήσει γι αυτή την καραμπινάτη παρανομία του Ανδρέα Κουρή και την απόδοση της περιβόητης, αλλά λαμπρώς απούσας δικαιοσύνης.

 

Κι όπως διαπιστώνουμε, μετά και την κατάρρευση της όποιας υπάρχουσας εργατικής νομοθεσίας, η ζυγαριά της Θέμιδας στις περισσότερες των περιπτώσεων όπου έχουν υπάρξει εργατικές διαφορές και έχουν γεννηθεί εργατικοί αγώνες, μένει ακίνητη και στάσιμη, όπως συμβαίνει στη δική μας περίπτωση, ενώ σε άλλες γέρνει απότομα προς την πλευρά των εργοδοτών. Τελευταία, εξωφρενικά τέτοια παραδείγματα αποτελούν η απόφαση του Αρείου Πάγου που αναστέλλει την δικαστική απόφαση δικαίωσης για τις αγωνιζόμενες απολυμένες καθαρίστριες μέχρι να συζητηθεί η κύρια προσφυγή και η απόφαση του Ανωτάτου Συμβουλίου Εργασίας για τις ομαδικές απολύσεις στη Χαλυβουργία Ελλάδος που ανοίγει το δρόμο σε όλο και περισσότερες εταιρίες να καταθέτουν αντίστοιχα αιτήματα με προσχηματικό τον κίνδυνο της πτώχευσης. Αλλά και η δικαστική απόφαση που, μέσω προσωρινών ασφαλιστικών μέτρων, απαγορεύει σε 3 απολυμένους του μεζεδοπωλείου «Σαλαντίν» να αναφέρονται με κάθε τρόπο στην ιδιοκτήτρια της επιχείρησης, απαγορεύοντας έτσι τις συνδικαλιστικές δράσεις, αλλά και να το πλησιάζουν σε απόσταση μικρότερη των 500 μέτρων!

 

Αντιμέτωποι με το νέο εργασιακό μεσαίωνα που μας επιβάλλουν και με ένα «κράτος δικαίου» που υπηρετεί αποκλειστικά τα συμφέροντα των ντόπιων και ξένων κεφαλαιοκρατών, θεωρούμε ότι ο δρόμος του αγώνα είναι μονόδρομος περισσότερο από ποτέ. Κι ότι είναι πιο επιτακτική και αναγκαία από ποτέ η στήριξη και ενίσχυση όλων των αγώνων που βρίσκονται σε εξέλιξη και δεν το βάζουν κάτω.

 

Καλούμε σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από την απονομή των βραβείων MAD τη Δευτέρα 23 Ιουνίου στο Στάδιο Ειρήνης & Φιλίας, στις  7:00 μμ

 

 

Απολυμένοι/ες καταστημάτων Metropolis

http://ergazomenoimetropolis.blogspot.gr/

Proledialers: Παρέμβαση με μοίρασμα κειμένου στην 360 Connect Α.Ε.: 3 και 60 να ‘ναι οι ώρες σας…..

To Δεκέμβρη του 2013 η εταιρεία HOL αποφάσισε να «απολύσει» όλους τους εργαζόμενους των τηλ. κέντρων και να τους μεταφέρει σε  νεοσύστατη τρίτη εταιρεία (εργολάβο)  με το όνομα 360 Connect A.E. υπογράφοντας ατομικές συμβάσεις (ενώ μέχρι τότε είχαν γενική συλλογική σύμβαση) και μειώσεις μισθών έως 20%. Περισσότερα μπορεί να διαβάσει κανείς εδώ.

logo

Τα αποτελέσματα αυτής της αλλαγής φάνηκαν αρκετά γρήγορα με αύξηση της εντατικοποίησης, ενασχόληση με άλλα άσχετα έργα (π.χ. το νέο «Ξυστό» που ονομάζεται «Σκρατς») πέραν του τηλεπικοινωνιακού και προσωπική παραίτηση αρκετών συναδέλφων. Παρόλα αυτά, μια μικρή ομάδα εργαζομένων προσέφυγε στη δικαιοσύνη απαιτώντας να επανέλθουν οι αμοιβές τους στη προηγούμενη κατάσταση καθώς και την επαναπρόσληψη ενός συναδέλφου που αρνήθηκε  να δεχθεί τη μείωση μισθού και απολύθηκε. Το δικαστήριο είχε αρχικά οριστεί για τις 10 Ιούνη αλλά η εργοδότρια αποφάσισε να ζητήσει αναβολή. Στο πλαίσιο αυτό μοιράσαμε στις 5 Ιούνη σχετικό κείμενο έξω από το γραφεία της 360 Connect στο Φάληρο. Παρακολουθούμε το θέμα από κοντά και θα επανέλθουμε όταν έχουμε κάποια εξέλιξη.

Ακολουθεί το κείμενο που μοιράσαμε:

3 και 60 να ‘ναι οι ώρες σας…..

(και πολλές είναι…)

Agents στο τηλ. κέντρο της 360,

Στα τέλη Δεκέμβρη η εταιρία HOL αποφάσισε, με κύριο όπλο την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, να σας απολύσει έμμεσα και να σας μεταφέρει σε μια νεοσύστατη εταιρία-εργολάβο, υπογράφοντας ατομική σύμβαση με ανύπαρκτα εργασιακά δικαιώματα και μειώσεις μισθών έως 20%. Ενδεικτικά αναφέρουμε, ότι στη νέα σύμβαση δεν ορίζεται ωράριο, ούτε αντικείμενο εργασίας. Η εταιρία μπορεί να μεταφέρει τους agents από έργο σε έργο, από το Customer Care της HOL στο Σκρατς ή και οπουδήποτε αλλού χωρίς κάποια διασφάλιση για τους ίδιους. Τα πάντα κρίνονται πλέον από την «ελευθεριότητα του εργοδότη». Ο τότε CEO της HOL, Α. Κεραστάρης, ήταν απόλυτα ξεκάθαρος στο e-mail που σας έστειλε:  υπογράφεις ή μένεις χωρίς αντικείμενο εργασίας «με ό,τι αυτό συνεπάγεται». Ο εκβιασμός ήταν προφανής.

Το σενάριο αυτό δεν είναι καθόλου πρωτότυπο. Αντίθετα, ίδιες και απαράλλαχτες ιστορίες έχουν διαδραματιστεί (και συνεχίζουν να διαδραματίζονται) σε πολλά call centers της χώρας στα πλαίσια της επίθεσης στον κόσμο της εργασίας που λαμβάνει χώρα τα τελευταία χρόνια. Το μόνο που διαφοροποιεί την περίπτωση της HOL είναι η εν κρυπτώ μεταφορά του εξοπλισμού και το στήσιμο της νέας εταιρίας μέσα μόλις σ’ ένα βράδυ, χωρίς καμία συνεννόηση ή διαβούλευση με τους εργαζόμενους. Το σίγουρο πάντως είναι ότι τα αφεντικά εφαρμόζουν κατά γράμμα το πλάνο τους και αδιαφορούν στυγνά για το μέλλον και την ζωή των ανθρώπων. Δεν υπάρχουν συναισθήματα γι’ αυτούς. Αυτό που υλοποιούν σήμερα στην 360 είναι πράξη βίας. Και για να ρυθμίσουν τα σχέδιά τους θυσιάζουν βάναυσα εμάς. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Τώρα που η περίοδος μέλιτος στη νέα εταιρία ολοκληρώνεται, τα ψέματα για τους περισσότερους σιγά-σιγά τελειώνουν. Όποιος/α έχει μάτια και κοιτάει γύρω του βλέπει τους καινούργιους συναδέλφους να πληθαίνουν. Δεν είναι ότι αυξήθηκε η δουλειά, απλά είναι φθηνότεροι από εμάς τους υπόλοιπους.

Δύο είναι τα μονοπάτια που ανοίγονται μπροστά σας: Το πρώτο είναι ο ατομικός δρόμος και η υποταγή που περιλαμβάνει το γλείψιμο, ρουφιάνεμα και παρακάλι  για μια καλύτερη θεσούλα, η λογική ότι «εγώ θα την σκαπουλάρω γιατί είμαι καλύτερος/η».  Το μονοπάτι αυτό το βλέπετε καθημερινά στα πρόσωπα των team leaders σας, που από μπροστά μπορεί να είναι τα καλύτερα φιλαράκια, από πίσω όμως είναι αυτοί που αξιολογούν και ρουφιανεύουν στους supervisors, που ο λόγος τους βαραίνει περισσότερο στο ποιος θα απολυθεί, τα «παιδιά» που  ξεκίνησαν από χαμηλά και αναρριχήθηκαν πατώντας επί πτωμάτων. Αυτοί είναι που μεταβιβάζουν την πίεση που δέχονται από τους managers και supervisors για εντατικοποίηση των ρυθμών παραγωγής, που επιβάλλουν στην πράξη την πειθαρχία, την υπακοή στους κανόνες της εταιρίας και μάλιστα συχνά με προσωπικές επιθέσεις και ταπεινώσεις προς τους agents.

Το δεύτερο μονοπάτι είναι αυτό της αξιοπρέπειας, προσωπικής και συλλογικής. Χωρίς ξεβώλεμα και θυσίες τίποτα δεν κερδίζεται. Τα πάντα, ακόμα και τα πιο μικρά ζητήματα  κατακτιούνται. Δεν τα χάρισε ποτέ κανένα αφεντικό. Αν θέλουμε να επιβιώσουμε, αν θέλουμε να κρατήσουμε τη δουλειά μας, θα πρέπει να τη διεκδικήσουμε ενεργά χωρίς μοιρολατρίες και υποχωρήσεις.  Δεν υπάρχει άλλος δρόμος πέρα από αυτόν του αγώνα. Τι σημαίνει όμως αυτό συγκεκριμένα;

Μερικοί συνάδελφοι από εσάς, αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Χρησιμοποίησαν ότι θεσμικό εργαλείο είχαν στη διάθεσή τους, για να αποδείξουν τις παρανομίες της εταιρίας. Προσέφυγαν στην Επιθεώρηση Εργασίας και στη συνέχεια κατέφυγαν ομαδικά στην δικαιοσύνη (αυτής της χειραγωγούμενης από συμφέροντα και λειψής εναπομείνασας εργατικής νομοθεσίας) και διεκδικούν το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια, το δικαίωμα να μπορούν να επιβιώσουν από τον μισθό τους. Το αίτημά τους είναι ένα και απλό: να ανακληθούν οι μειώσεις αποδοχών και να επανέλθουν οι μισθοί τους στην προηγούμενη κατάσταση. Η δίκη τους έχει οριστεί για τις 10 Ιούνη. Με τη βοήθεια του επιχειρησιακού σας σωματείου προσπαθούν να βάλουν φραγμούς στην εργοδοτική αυθαιρεσία. Είναι αυτοί που αναμετριούνται καθημερινά με την εργοδοσία, με την πίεση και τις προστριβές, με το φόβο και την ανασφάλεια που γεννά η αντίσταση, όταν όλα τριγύρω συνηγορούν στο να σκύψεις το κεφάλι, να κάνεις και άλλο ένα βήμα πίσω, να σφίξεις τα δόντια και να μη μιλήσεις. Σαν συνέλευση τηλεφωνητ(ρι)ών Proledialers θα είμαστε ολόψυχα δίπλα τους στον δικαστικό αγώνα, όπως και σε κάθε καθημερινή κόντρα μέσα στους χώρους δουλειάς απέναντι στις προσπάθειες εξευτελισμού και εντατικοποίησης.

Ο δρόμος για την ανατροπή αυτής της κατάστασης που μας θέλει δούλους περνάει μόνο μέσα από τη συλλογικοποίηση και την αντίσταση στους χώρους δουλειάς. Το κύριο όπλο που έχουμε να προτάξουμε είναι η ενότητα μας, η συναδελφική μας αλληλεγγύη και η μαχητικότητά μας. Κανένας συνάδελφος δεν είναι μόνος του. Για αυτό ακριβώς, πρέπει σε κάθε τηλεφωνικό κέντρο, να οικοδομούμε σχέσεις σεβασμού, κατανόησης και αλληλεγγύης με τους συναδέλφους μας, αναγνωρίζοντας στο πρόσωπό τους το σύμμαχό μας απέναντι στο αφεντικό και όχι τον αντίπαλο που θα μας πάρει το μπόνους –άλλωστε όσοι «συνάδελφοι» θέλουν να μοιάσουν στα αφεντικά τους, θα αντιμετωπίζονται το ίδιο με αυτά.

ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΠΕΙΡΑΙΑ ΣΤΙΣ 10 ΙΟΥΝΗ

Proledialers – τηλεφωνητ(ρι)ές
proledialers.espivblogs.net
proledialers@espiv.net

Είμαστε μία συνέλευση εργαζομένων και ανέργων τηλεφωνητ(ρι)ών. Η συνέλευσή μας λειτουργεί οριζόντια, αυτοοργανωμένα και αντιιεραρχικά. Συζητάμε και αποφασίζουμε το λόγο και τις δράσεις μας συνθέτοντας τις απόψεις μας, μακριά από κομματικές γραμμές και λογικές ανάθεσης. Η συνέλευσή μας διέπεται από τις διαδικασίες βάσης στοχεύοντας στην οργάνωση των αντιστάσεών μας στα τηλεφωνικά (και όχι μόνο) κάτεργα. Βρισκόμαστε κάθε 1η και 3η Τετάρτη του μήνα στο Σύλλογο Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής (Εξάρχεια, Λόντου 6 και Μεσολογγίου, β’ όροφος) στις 20:00.

Θυμάται κανείς το σκάνδαλο της απευθείας ανάθεσης της Eurovision στο MAD του Ανδρέα Κουρή;

metropolis1492013

 

Έχει περάσει σχεδόν ενάμισης χρόνος από τότε που καταγγείλαμε δημόσια ότι η απευθείας ανάθεση της διοργάνωσης του σόου του ελληνικού τελικού της Eurovision στο MAD TV του Ανδρέα Κουρή  από την άλλοτε ΕΡΤ και στη συνέχεια από τη ΔΤ και τη ΝΕΡΙΤ αποτελεί μια εξόφθαλμη σκανδαλώδη διαδικασία. Και είχαμε επισημάνει ότι είναι παραπάνω από άξιο απορίας το γεγονός ένας κρατικός φορέας παραχωρεί δωρεάν και ως δώρο μια τέτοια μεγάλη, κερδοφόρα διοργάνωση μαζί με ένα (άγνωστο) μέρος των κερδών της σε έναν ιδιώτη με τεράστιες οφειλές, εκτός των άλλων, και προς το Δημόσιο, λόγος για τον οποίο είναι υπόδικος. Κι όμως, σε όλο αυτό το διάστημα, δεν ίδρωσε το αυτί κανενός εισαγγελέα.

 

Εντούτοις,  το τελευταίο διάστημα έγινε γνωστό ότι θα ξεκινήσει έλεγχοςτης  νομιμότητας της διαδικασίας ανάθεσης των προγραμμάτων που επελέγησαν κατά τη διάρκεια της θητείας του προηγούμενου προέδρου της ΝΕΡΙΤ, ενώ όπως έγινε γνωστό η ΝΕΡΙΤ δαπάνησε 2,5 εκατομμύρια ευρώ σε 3 μήνες με απευθείας αναθέσεις. Και τα δύο αυτά γεγονότα μας δίνουν την αφορμή να επανέλθουμε στο ζήτημα του σκανδάλου της απευθείας ανάθεσης της Eurovision στο MAD TV (ιδιοκτησίας του πρώην εργοδότη μας, που δεν μας έχει καταβάλλει ούτε ένα ευρώ από τα 600.000 που μας οφείλει από χρωστούμενους μισθούς και αποζημιώσεις).

 

Ξεκινώντας από το 2011 που η ΕΡΤ στον ετήσιο απολογισμό τηςκαμαρώνει για τα αυξημένα νούμερα τηλεθέασης: «Αξιοσημείωτη και για αυτή την τηλεοπτική χρονιά ήταν η απόδοση του 56ου διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision από τη ΝΕΤ. Και αυτή τη χρονιά είχαμε δυο ημιτελικούς (α’ ημιτελικός μερίδιο 33,0% με συμμετοχή Ελλάδος και ο β’ ημιτελικός μερίδιο 18,2%).Τον Τελικό είδαν κατά μέσο όρο 2.904.554 άτομα (28,5% τμλ) και μερίδιο 68,6%».

 

Εντούτοις, λιγότερο από ένα χρόνο μετά, η ΕΡΤ  διαπιστώνει «ξαφνικά» ότι ο διαγωνισμός είναι ζημιογόνος δια στόματος Σίμου Κεδίκογλου στην εφημερίδα «Το Βήμα» (29.11.2012) ο οποίος  ανακοινώνει ότι «η δημόσια τηλεόραση δεν θα πρέπει να συμμετάσχει εφέτος στον διαγωνισμό της Eurovision ανταποκρινόμενη στο κυρίαρχο λαϊκό αίσθημα», «εκτός κι αν»,όπως αναφέρει το ρεπορτάζ της εφημερίδας, «βρεθεί κάποιος χορηγός που να αναλάβει τα έξοδα». 

 

Δύο μήνες μετά (14.1.2013), το Δ.Σ. της ΕΡΤ με απόφασή τουγνωστοποιεί ότι «λαμβάνοντας υπόψη την υψηλή τηλεθέαση της διοργάνωσης, αποφασίζει καταρχήν τη συμμετοχή της ΕΡΤ Α. Ε. στον 58οΠανευρωπαϊκό Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision με την προϋπόθεση ότι η εταιρία δεν θα έχει οικονομική επιβάρυνση αλλά θα επιδιωχθεί να υπάρξει κέρδος. Ο τρόπος συμμετοχής θα αποφασισθεί, αφού διερευνηθούν όλες οι δυνατότητες και προτάσεις και κατατεθεί σχετική εισήγηση στο Διοικητικό Συμβούλιο».

 

Και μόλις δυο μέρες αργότερα (16.1.2013), δίχως να τηρούνται καν τα προσχήματα, αποκαλύπτεται σε ποιόν πάει το δώρο που λέγεται Eurovision«Το Διοικητικό Συμβούλιο, ύστερα από άκαρπες επαφές με δισκογραφικές εταιρίες και εκτενή συζήτηση σχετικά με τις οικονομοτεχνικές παραμέτρους του ζητήματος και τις ποιοτικές προδιαγραφές, αποφασίζει να αναθέσει στο μουσικό κανάλι MADTV την παραγωγή του ελληνικού τελικού για την επιλογή του τραγουδιού που θα εκπροσωπήσει τη χώρα μας καθώς και όλων των υποστηρικτικών δράσεων για την προετοιμασία της ελληνικής συμμετοχής». Και, όπως φαίνεται, όταν η ΕΡΤ μιλάει για ανάθεση, μάλλον εννοεί την παραχώρηση χωρίς αντίτιμο.

 

Εδώ γεννιέται το διόλου φιλοσοφικό ερώτημα: από τη στιγμή που η ΕΡΤ δεν θα είχε οικονομική επιβάρυνση, αλλά θα επιδίωκε και κέρδη μέσα από την ανάθεση(!), τη στιγμή που οι επαφές με τις δισκογραφικές εταιρείες ήταν άκαρπες, θα μπορούσε ο Ανδρέας Κουρής ως ιδιοκτήτης του MADTV να εκμεταλλευτεί κερδοφόρα ένα τόσο πολυδάπανο τηλεοπτικό προϊόν;

 

Η απάντηση είναι ναι, συνοδευομένη με κάποιες μικρές λεπτομέρειες στη σχετική συμφωνία μεταξύ του MAD και της ΕΡΤ. Ο Ανδρέας Κουρής, λοιπόν, διαλέγει το φιλέτο των τηλεοπτικών μεταδόσεων και όλων των event, συμπεριλαμβανομένου και του ελληνικού τελικού της Eurovision,και η ΕΡΤ από την πλευρά της τα χοντρά έξοδα. Με  πολλές ευκαιρίες για έσοδα (τηλεοπτικές μεταδόσεις, τηλεοπτικά δικαιώματα, διαφημίσεις, σπόνσορες, εισιτήρια, τηλεφωνική ψηφοφορία) ο ιδιοκτήτης του MAD καταφέρνει να προσθέσει κάποια μηδενικά παραπάνω στον τραπεζικό του λογαριασμό. Κι ας μην παραβλεφθούν και τα μακροπρόθεσμα κέρδη για τον Ανδρέα Κουρή αφού στο επίσημο site της Eurovision, ο ελληνικός τελικός πλέον μετονομάζεται και ξαναβαφτίζεται ως «Eurosong 2014 – a Mad Show». Σε αυτά τα πλαίσια, ακόμα και για τις φωτογραφίες που υπάρχουν στην επίσημη ιστοσελίδα της Eurovision τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν στοMAD TV. Έτσι, ο Ανδρέας Κουρής, μέσω ενός σχεδόν 60χρονου προϊόντος που ονομάζεται Eurovision κονομάει χοντρά σήμερα και επενδύει για να τα κονομήσει ακόμα πιο χοντρά αύριο.

 

Και σε ότι αφορά την ΕΡΤ; Μέσα από τις λίγες δαπάνες του κρατικο-δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα που έχουν δημοσιευθεί μπορούμε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι τελικά η ΕΡΤ πλήρωσε πολλά για το…MAD SHOW. Ας δούμε τα φετινά νούμερα, με τη διαφορά ότι όπου εμφανιζόταν μέχρι το 2013 η ΕΡΤ, πλέον υπάρχει «ΔΤ», «Ειδικός Διαχειριστής Στοιχείων Ενεργητικού και Παθητικού ΕΡΤ ΑΕ και Θυγατρικών της», μέχρι και ο ΕΟΤ.

 

Στις 14.03.2014 και σε μορφή κατεπείγοντος η ειδική διαχειρίστριααποφασίζει την πληρωμή 122.000,00 € στην EBU, ένα ποσό που αντιστοιχεί στη συμμετοχή της χώρας μας στο διαγωνισμό.

Δέκα μέρες μετά, η ειδική διαχειρίστρια, θα εγκριθεί το ποσό των 325,00 €, με απευθείας ανάθεση,  για την παραγγελία ελληνικών σημαιών(!) που θα χρησιμοποιηθούν στη βραδιά του τελικού. Στην απόφαση με ημερομηνία 24.03.2014, λήφθηκε υπόψη ηλεκτρονική επιστολή με ημερομηνία 09.04.2014 (back to the future)!

 

Την ίδια μέρα, με απευθείας ανάθεση και πάλι η ειδική διαχειρίστρια θα εγκρίνει το  ποσό των 2.091,00 € για την προμήθεια press kit και διαφημιστικού υλικού. Και πάλι, στην απόφαση με ημερομηνία 24.3.2014 επικαλούνται ηλεκτρονική επιστολή με ημερομηνία 26.03.2014.

 

Στις 03.04.2014 ο γενικός γραμματέας του ΕΟΤ εγκρίνει δαπάνη 700,00€για την κάλυψη κόστους φιλοξενίας σε Λονδίνο και Κοπεγχάγη, ελλήνων καλλιτεχνών στο πλαίσιο της προώθησης της ελληνικής συμμετοχής.

 

Στις 29.04.2014 εγκρίνεται από την ειδική διαχειρίστρια δαπάνη 5.500,00 €για θάλαμο σχολιασμού στο χώρο του ημιτελικού και του τελικού στην Κοπεγχάγη.

 

Στις 30.04.2014 η ειδική διαχειρίστρια εγκρίνει δαπάνη 498,15€ την προμήθεια Cattering για την 5μελή κριτική επιτροπή που θα συνεδριάσει και θα ψηφίσει τα διαγωνιζόμενα τραγούδια στις 7 και 9 Μαΐου.

 

Επιπλέον, στις 03.04.2014 ο γενικός γραμματέας του ΕΟΤ εγκρίνει δαπάνη700,00€ για την κάλυψη κόστους φιλοξενίας σε Λονδίνο και Κοπεγχάγη, ελλήνων καλλιτεχνών στο πλαίσιο της προώθησης της ελληνικής συμμετοχής.

 

Σε όλα αυτά ας προσθέσουμε και τις δαπάνες που γίνονται κάθε χρονιά, αλλά δεν έχουν ακόμα δημοσιευτεί φέτος, όπως έξοδα μετακίνησηςυπαλλήλων και διαμονής καλλιτεχνών και υπαλλήλων.

 

Συνοψίζοντας καταλήγουμε στα παρακάτω:

Η ΔΤ-ΝΕΡΙΤ αποφασίζει να μην αναλάβει η ίδια τη διοργάνωση τηςEurovision, όπως συνέβαινε πάντα, λόγω υψηλού κόστους, αλλά πληρώνει γι’ αυτό πάνω από 140.000,00€ από τα ταμεία της (μας). Ο Ανδρέας Κουρής κρατώντας ψηλά, επί δυο συναπτά έτη, το ελληνικό λάβαρο της Eurovision, αναλαμβάνει το επιχειρηματικό ρίσκο, χωρίς να πληρώσει σχεδόν τίποτα και με άγνωστα σε όλους μας κέρδη. Το κοινό των δύο πρωταγωνιστών σε αυτό το εξόφθαλμο και προκλητικό σκάνδαλο είναι ότι καμία από τις δύο πλευρές δεν λογοδοτεί για τίποτα και σε κανένα.

Οπότε, άλλος μπορεί να κερδίζει κι άλλος να πληρώνει.

 

ΥΓ. Ο Ανδρέας Κουρής, που τόσο άνετα παίρνει απευθείας δουλειές από το Κράτος, συνελήφθη τον Απρίλιο του 2013 για χρέη 1.300.000 € προς το Δημόσιο.

 

Απολυμένοι/ες καταστημάτων Metropolis

 

Δείτε και αυτά:

Αυτόπτες μάρτυρες της διαπλοκής ή όταν η «ανεξάρτητη Δικαιοσύνη» δεν ξέρει τίποτα για όλα αυτά

 

Όταν η ανάθεση της Eurovision στον Ανδρέα Κουρή γίνεται σκάνδαλο διετίας

 

Επερώτηση στη Βουλή από το ΣΥΡΙΖΑ για το σκάνδαλο της ανάθεσης της Eurovision στο MAD TV και τις οφειλές στους απολυμένους των Metropοlis

Αγωνιζόμενες καθαρίστριες του ΥΠΟΙΚ: 41η μέρα στο Υπ. Οικ. με ξύλο και τώρα με “τυχαίες προσαγωγές”

 

 

dt_160614