Της Νικολέττας Ρούσσου
Πριν από ένα χρόνο οι εργαζόμενοι της «Βιομηχανικής Μεταλλευτικής» (ΒΙΟΜΕ) πήραν την απόφαση να αναλάβουν την αυτοδιαχείριση του εργοστάσιου μετά το κλείσιμό του. Ο Μάκης Αναγνώστου, εκπρόσωπος εργαζομένων της ΒΙΟΜΕ μίλησε για το ένα χρόνο της αυτοδιαχειριζόμενης ΒΙΟΜΕ, το εγχείρημα τους, τις δυσκολίες που
ακόμα αντιμετωπίζουν, αλλά και για το μέλλον του εργοστασίου.
Η ΒΙΟ.ΜΕ. εγκαταλείφθηκε από την πρώην εργοδοσία μετά την πτώχευση της μητρικής «Φίλκεραμ Τζόνσον», η οποία τέθηκε σε καθεστώς εκκαθάρισης, αφήνοντας εκατοντάδες ανέργους και χρέη πολλών εκατομμυρίων ευρώ. Απλήρωτοι από την άνοιξη του 2011, με απεργίες και στη συνέχεια με επίσχεση εργασίας, οι εργαζόμενοι της ΒΙΟ.ΜΕ. διεκδικούσαν τα δεδουλευμένα τους, ενώ με ασφαλιστικά μέτρα κατόρθωσαν τη δέσμευση των μηχανημάτων και των υλικών που είχαν απομείνει. «Μας ζητούσαν να εγγυηθούμε και για τα χρέη που άφησε η πρώην εργοδοσία, αλλά αυτό δεν έχουμε τη δυνατότητα να το κάνουμε. Εμείς έχουμε μόνο τη δουλειά μας για την επιβίωση μας» τόνισε ο κ. Αναγνώστου.
Οι εργαζόμενοι της ΒΙΟΜΕ μέσα από τις διαδικασίες λειτουργίας του σωματείου προσπάθησαν να δημιουργήσουν μια ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. (Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση), προκειμένου να υπερβούν τα προβλήματα που εγείρονται από το ισχύον νομικό πλαίσιο και να προβούν στη διαδικασία παραγωγής. Στόχος των υπευθύνων είναι να διαμορφωθεί το κατάλληλο έδαφος για να γίνουν οι εξαγωγές απευθείας σε καταναλωτές ή σε συνεταιρισμούς χωρών της Ε.Ε, ώστε όπως εκτιμάται να τετραπλασιαστεί ο κύκλος των εργασιών σε σύγκριση με τους τζίρους που είχε η εταιρεία, όταν λειτουργούσε υπό την προηγούμενη εργοδοσία.
«Είμαστε στη διαδικασία όπου έχουμε καταθέσει ένα καταστατικό το οποίο αφού λάβει την έγκριση από το υπουργείο εργασίας θα μας επιτρέψει τη νομιμοποίηση της παραγωγής. Αυτή είναι και η διαδικασία δημιουργίας μιας επιχείρησης. Ωστόσο μέχρι στιγμής παράγουμε για όρους επιβίωσης, για να διατηρήσουμε το εργοστάσιο. Σε αυτή τη φάση δεν έχουμε ως βασικό στόχο το κέρδος. Σύμφωνα με το ισχύον νομικό πλαίσιο ήταν αναγκαίο να πραγματοποιήσουμε αυτές τις διαδικασίες προκειμένου να προωθήσουμε την παραγωγή και εκτός ελλαδικού χώρου.», δήλωσε ο Μιχάλης Αναγνώστου.
Όπως ανέφεραν σε συνέντευξη τύπου οι εργαζόμενοι του εργοστασίου έχουν εισάγει στο καταστατικό που έχουν καταθέσει και την έννοια του αλληλέγγυου υποστηρικτή με στόχο την στήριξη του εγχειρήματος της αυτοδιαχείρισης. Μέσω μια μικρής συνδρομής οι πολίτες θα έχουν το δικαίωμα συμμετοχής στη γενική συνέλευση της Κοιν.Σ.Επ. και συμβουλευτικής ψήφου στις αποφάσεις της διεύθυνσης του εργοστασίου. «Πρέπει, οι εργαζόμενοι σε τέτοια εργοστάσια να πάρουν τις τύχες τους στα χέρια τους» τόνισε εκ μέρους της επιτροπής αλληλεγγύης, η Καλλιόπη Κουντουρά.
Οι εργαζόμενοι μπορούν να παράγουν πλέον οικολογικά απορρυπαντικά σε μικρές ποσότητες που διαθέτουν σε συγγενείς, φίλους και σε αλληλέγγυα παζάρια, επιδιώκοντας να εξασφαλίσουν τα προς το ζην. Όλα ξεκίνησαν με τον εκπλειστηριασμό του στοκ που είχε απομείνει, ώστε με αυτά τα χρήματα να ξεκινήσουν τη γραμμή παραγωγής και να αποτρέψουν την ερήμωση του εργοστασίου. Στην πορεία ορισμένοι αναγκάστηκαν να αναζητήσουν αλλού δουλειά για βιοπορισμό.
Ερωτώμενος σχετικά με τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν, ο κ. Αναγνώστου τόνισε ότι μολονότι ακόμα προσπαθούν να επιβιώσουν ο αγώνας τους περιέχει και κάποια γοητεία, καθώς δεν πρόκειται για την απλή επαναλειτουργία ενός αυτοδιοαχειριζόμενου εργοστασίου, αλλά για μια πολιτική πράξη. «Όλος αυτός ο αγώνας αποτελεί μια πολιτική πράξη. Δεν πρόκειται απλά για την παραγωγή ενός ορισμένου προιόντος, δημιουργείς ιδέες και μαθαίνεις πράγματα από αυτή την διαδικασία. Προσπαθούμε να χτυπήσουμε το κατεστημένο σύστημα από τη δική μας σκοπιά».
Το μέλλον του εργοστασίου μπορεί ακόμη να είναι αβέβαιο, όπως είπε, ωστόσο στόχος των εργαζομένων παραμένει ένας: Η διαχείριση της παραγωγής να περάσει στα χέρια αυτών που παράγουν τον πλούτο. Επιπλέον τόνισε ότι είναι αναγκαίο να επιτύχει το εγχείρημα της αυτοοργάνωσης του εργοστασίου ειδικά στη σημερινή εποχή, όπου το κεφάλαιο έχει στρέψει την προσοχή του μακριά από την παραγωγή.
Επιπλέον ο κ. Αναγνώστου υπογράμμισε ότι το παράδειγμα της ΒΙΟΜΕ μπορεί να αποτελέσει πρότυπο για άλλες επιχειρήσεις στην Ελλάδα, κάτι που αποτελεί και τον απώτερο στόχο του αγώνα τους. «Πιστεύουμε ότι είναι εφικτό, αλλιώς δεν θα το κάναμε. Η ΒΙΟΜΕ από μόνη της δεν είναι λύση, Ωστόσο αν δημιουργηθούν πολλές τέτοιες εταιρείες πιστεύουμε ότι όχι απλά θα λειτουργήσει το δικό μας εργοστάσιο, αλλά θα αλλάξουμε και την επικρατούσα κατάσταση.»
Το μήνυμα των εργαζομένων της ΒΙΟΜΕ:
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=w5ri3j1ZThE[/youtube]
Πριν από ένα χρόνο οι εργαζόμενοι της «Βιομηχανικής Μεταλλευτικής» (ΒΙΟΜΕ) πήραν την απόφαση να αναλάβουν την αυτοδιαχείριση του εργοστάσιου μετά το κλείσιμό του. Ο Μάκης Αναγνώστου, εκπρόσωπος εργαζομένων της ΒΙΟΜΕ μίλησε στο Tvxs.gr για το ένα χρόνο της αυτοδιαχειριζόμενης ΒΙΟΜΕ, το εγχείρημα τους, τις δυσκολίες που ακόμα αντιμετωπίζουν, αλλά και για το μέλλον του εργοστασίου. Της Νικολέττας Ρούσσου
Η ΒΙΟ.ΜΕ. εγκαταλείφθηκε από την πρώην εργοδοσία μετά την πτώχευση της μητρικής «Φίλκεραμ Τζόνσον», η οποία τέθηκε σε καθεστώς εκκαθάρισης, αφήνοντας εκατοντάδες ανέργους και χρέη πολλών εκατομμυρίων ευρώ. Απλήρωτοι από την άνοιξη του 2011, με απεργίες και στη συνέχεια με επίσχεση εργασίας, οι εργαζόμενοι της ΒΙΟ.ΜΕ. διεκδικούσαν τα δεδουλευμένα τους, ενώ με ασφαλιστικά μέτρα κατόρθωσαν τη δέσμευση των μηχανημάτων και των υλικών που είχαν απομείνει. «Μας ζητούσαν να εγγυηθούμε και για τα χρέη που άφησε η πρώην εργοδοσία, αλλά αυτό δεν έχουμε τη δυνατότητα να το κάνουμε. Εμείς έχουμε μόνο τη δουλειά μας για την επιβίωση μας» τόνισε ο κ. Αναγνώστου.
Οι εργαζόμενοι της ΒΙΟΜΕ μέσα από τις διαδικασίες λειτουργίας του σωματείου προσπάθησαν να δημιουργήσουν μια ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. (Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση), προκειμένου να υπερβούν τα προβλήματα που εγείρονται από το ισχύον νομικό πλαίσιο και να προβούν στη διαδικασία παραγωγής. Στόχος των υπευθύνων είναι να διαμορφωθεί το κατάλληλο έδαφος για να γίνουν οι εξαγωγές απευθείας σε καταναλωτές ή σε συνεταιρισμούς χωρών της Ε.Ε, ώστε όπως εκτιμάται να τετραπλασιαστεί ο κύκλος των εργασιών σε σύγκριση με τους τζίρους που είχε η εταιρεία, όταν λειτουργούσε υπό την προηγούμενη εργοδοσία.
«Είμαστε στη διαδικασία όπου έχουμε καταθέσει ένα καταστατικό το οποίο αφού λάβει την έγκριση από το υπουργείο εργασίας θα μας επιτρέψει τη νομιμοποίηση της παραγωγής. Αυτή είναι και η διαδικασία δημιουργίας μιας επιχείρησης. Ωστόσο μέχρι στιγμής παράγουμε για όρους επιβίωσης, για να διατηρήσουμε το εργοστάσιο. Σε αυτή τη φάση δεν έχουμε ως βασικό στόχο το κέρδος. Σύμφωνα με το ισχύον νομικό πλαίσιο ήταν αναγκαίο να πραγματοποιήσουμε αυτές τις διαδικασίες προκειμένου να προωθήσουμε την παραγωγή και εκτός ελλαδικού χώρου.», δήλωσε ο Μιχάλης Αναγνώστου στο tvxs.gr.
Διαβάστε επίσης:
Όπως ανέφεραν σε συνέντευξη τύπου οι εργαζόμενοι του εργοστασίου έχουν εισάγει στο καταστατικό που έχουν καταθέσει και την έννοια του αλληλέγγυου υποστηρικτή με στόχο την στήριξη του εγχειρήματος της αυτοδιαχείρισης. Μέσω μια μικρής συνδρομής οι πολίτες θα έχουν το δικαίωμα συμμετοχής στη γενική συνέλευση της Κοιν.Σ.Επ. και συμβουλευτικής ψήφου στις αποφάσεις της διεύθυνσης του εργοστασίου. «Πρέπει, οι εργαζόμενοι σε τέτοια εργοστάσια να πάρουν τις τύχες τους στα χέρια τους» τόνισε εκ μέρους της επιτροπής αλληλεγγύης, η Καλλιόπη Κουντουρά.
Οι εργαζόμενοι μπορούν να παράγουν πλέον οικολογικά απορρυπαντικά σε μικρές ποσότητες που διαθέτουν σε συγγενείς, φίλους και σε αλληλέγγυα παζάρια, επιδιώκοντας να εξασφαλίσουν τα προς το ζην. Όλα ξεκίνησαν με τον εκπλειστηριασμό του στοκ που είχε απομείνει, ώστε με αυτά τα χρήματα να ξεκινήσουν τη γραμμή παραγωγής και να αποτρέψουν την ερήμωση του εργοστασίου. Στην πορεία ορισμένοι αναγκάστηκαν να αναζητήσουν αλλού δουλειά για βιοπορισμό.
Ερωτώμενος σχετικά με τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν, ο κ. Αναγνώστου τόνισε ότι μολονότι ακόμα προσπαθούν να επιβιώσουν ο αγώνας τους περιέχει και κάποια γοητεία, καθώς δεν πρόκειται για την απλή επαναλειτουργία ενός αυτοδιοαχειριζόμενου εργοστασίου, αλλά για μια πολιτική πράξη. «Όλος αυτός ο αγώνας αποτελεί μια πολιτική πράξη. Δεν πρόκειται απλά για την παραγωγή ενός ορισμένου προιόντος, δημιουργείς ιδέες και μαθαίνεις πράγματα από αυτή την διαδικασία. Προσπαθούμε να χτυπήσουμε το κατεστημένο σύστημα από τη δική μας σκοπιά».
Το μέλλον του εργοστασίου μπορεί ακόμη να είναι αβέβαιο, όπως είπε, ωστόσο στόχος των εργαζομένων παραμένει ένας: Η διαχείριση της παραγωγής να περάσει στα χέρια αυτών που παράγουν τον πλούτο. Επιπλέον τόνισε ότι είναι αναγκαίο να επιτύχει το εγχείρημα της αυτοοργάνωσης του εργοστασίου ειδικά στη σημερινή εποχή, όπου το κεφάλαιο έχει στρέψει την προσοχή του μακριά από την παραγωγή.
Επιπλέον ο κ. Αναγνώστου υπογράμμισε ότι το παράδειγμα της ΒΙΟΜΕ μπορεί να αποτελέσει πρότυπο για άλλες επιχειρήσεις στην Ελλάδα, κάτι που αποτελεί και τον απώτερο στόχο του αγώνα τους. «Πιστεύουμε ότι είναι εφικτό, αλλιώς δεν θα το κάναμε. Η ΒΙΟΜΕ από μόνη της δεν είναι λύση, Ωστόσο αν δημιουργηθούν πολλές τέτοιες εταιρείες πιστεύουμε ότι όχι απλά θα λειτουργήσει το δικό μας εργοστάσιο, αλλά θα αλλάξουμε και την επικρατούσα κατάσταση.»
Το μήνυμα των εργαζομένων της ΒΙΟΜΕ
Γυρίζουμε το γρανάζι, όλοι μαζί
Εμείς οι εργάτες της ΒΙΟ.ΜΕ. εγκαταλειμμένοι από την εργοδοσία που μας χρωστάει τεράστια ποσά – δεδουλευμένα και υπερήμερα- αποφασίσαμε να κρατήσουμε το εργοστάσιο και να επιβιώσουμε, κόντρα σε αυτό που επιβάλουν οι καιροί της καπιταλιστικής κρίσης και των αντεργατικών μέτρων.
Μέσα από διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας και πλήρους οριζοντιότητας, προσπαθούμε δυο-μισή χρόνια τώρα (και ενώ όλη η κοινωνία υποφέρει ) να κρατηθούμε ζωντανοί, δυνατοί , με πλήρη ενέργεια και μακριά από τον φόβο της κατάθλιψης. Αποφασίσαμε μέσα σε αυτό το εργοστάσιο που έχουμε κατειλημμένο να κάνουμε αυτό που κυβερνώντες, καθεστωτικά ΜΜΕ και τα τσιράκια τους, θέλουν να πείσουν την εργατική τάξη πως είναι αδύνατο.
Καταφέρνουμε να επιβιώσουμε και παράλληλα να επιβάλουμε μια λύση, για την επαναλειτουργία του εργοστασίου κάτω από: «Eργατικό έλεγχο της παραγωγής και αυτό-διεύθυνση μέσα από την συνέλευση των εργαζομένων». Σε αλλεπάλληλες συναντήσεις με το υπουργείο εργασίας, και με τον καθημερινό μας αγώνα, καταφέραμε να προωθήσουμε μια λύση που μας επιτρέπει να το κάνουμε πράξη.
Σήμερα ζητάμε την υποστήριξη συνανθρώπων μας που έτσι κι αλλιώς είναι δίπλα μας από την πρώτη στιγμή και μας δίνουν κουράγιο να συνεχίσουμε.
Ζητάμε την υπογραφή σας για την στήριξη στον αγώνα που δίνουμε μαζί.
Ζητάμε με την υπογραφή σας να γίνετε “Αλληλέγγυος υποστηρικτής -τρια” *για να έχει η πλειοψηφία της κοινωνίας την ευκαιρία να συμμετέχει στις δημοκρατικές διαδικασίες λειτουργίας του εργοστασίου.
Ζητάμε να γίνεται συμμέτοχοι στο άνοιγμα του δρόμου για να περάσουν τα εργοστάσια στα χέρια των
εργατών, για μια κοινωνία χωρίς αφεντικά και εκμετάλλευση.
Αγωνιστικά οι εργαζόμενοι της ΒΙΟ.ΜΕ.
*Τι είναι «Αλληλέγγυος υποστηρικτής –τρια»:
Στα πλαίσια της συνεχούς επαφής με όλα τα κομμάτια της κοινωνίας, ο συνεταιρισμός της ΒΙΟΜΕ αναγνωρίζει στο νέο καταστατικό του το ρόλο του «αλληλέγγυου υποστηρικτή», που με μία μικρή συνδρομή, ανταλλάξιμη με προϊόντα του εργοστασίου, έχει δικαίωμα να ενημερώνεται για κάθε εξέλιξη, τόσο στον αγώνα όσο και στην παραγωγή, να παρακολουθεί και να παρεμβαίνει στις ανοιχτές συνελεύσεις του συνεταιρισμού και να συνδιαμορφώνει την εξέλιξη του εγχειρήματος με το δικαίωμα συμβουλευτικής ψήφου. Χτίζεται έτσι μία γέφυρα ανάμεσα στον εργατικό και τον κοινωνικό έλεγχο της παραγωγής, και δίνεται η δυνατότητα σε όλους μας να συμμετάσχουμε ενεργά στο σημαντικότερο εγχείρημα εργατικής αυτοδιεύθυνσης στη χώρα μας.
Τι ορίζει το καταστατικό της Σ.Ε.Βιο.Με. για τους/τις «Αλληλέγγυους Υποστηρικτές-τριες»:
Φυσικά πρόσωπα ανεξαρτήτως φύλου, εθνικότητας και θρησκείας που συμφωνούν και εμπνέονται από τις αρχές της ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. και που επιθυμούν – χωρίς να είναι μέλη – να συμβάλλουν στην επίτευξη των σκοπών της, όπως αυτοί προσδιορίζονται στο παρόν καταστατικό, μπορούν να συμμετέχουν ως αλληλέγγυοι φίλοι – υποστηρικτές του εγχειρήματος. Για την απόκτηση της ως άνω ιδιότητας απαιτείται υποβολή γραπτής ή ηλεκτρονικής αίτησης προς τη διοικούσα επιτροπή και αποδοχή της από τη γενική συνέλευση.
Οι αλληλέγγυοι φίλοι – υποστηρικτές του εγχειρήματος υποστηρίζουν τις δράσεις της ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. προσφέροντας εθελοντικά γνώσεις, πληροφορίες, οικονομική ενίσχυση, ή όποια άλλη ενέργεια ή υλικό συμβάλλει προς την επίτευξη των σκοπών της. Προβλέπεται υποχρέωση καταβολής μηνιαίας συνδρομής ως εξής : γενική συνδρομή ύψους 3€ και μειωμένη συνδρομή ύψους 1,5 € για ανέργους, πολύτεκνους, τρίτεκνους και φοιτητές. Η συνδρομή ανταποκρίνεται σε προϊόντα της ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.
Μόνη η μη καταβολή της συνδρομής, εφόσον αυτή οφείλεται σε πραγματική οικονομική αδυναμία που γνωστοποιείται στη διοικούσα επιτροπή, δεν οδηγεί στην απώλεια της ιδιότητας και των δικαιωμάτων του αλληλέγγυου φίλου – υποστηρικτή του εγχειρήματος, εκτός αν άλλως αποφασίσει η Γενική Συνέλευση. Οι αλληλέγγυοι φίλοι – υποστηρικτές μπορούν και ενθαρρύνονται να παρακολουθούν τις Γενικές Συνελεύσεις της ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. έχοντας δικαίωμα λόγου και συμβουλευτικής ψήφου.
Δικαιούνται να ενημερώνονται για τα πεπραγμένα της ΚΟΝ.Σ.ΕΠ. τους ετήσιους οικονομικούς ισολογισμούς, τις αλλαγές στο Καταστατικό και κάθε άλλη σημαντική εξέλιξη. Υπεύθυνη για την ενημέρωση τους, όπως και για κάθε απόφαση σχετική με την κατάστασή τους, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους, πέραν των οριζομένων στην παρούσα παράγραφο, είναι η Γενική Συνέλευση.
Εγγραφές συμπληρώνοντας τα παρακάτω στοιχεία στο protbiometal@gmail.com & viomesynergatiki@yahoo.gr
Ονοματεπώνυμο
Ιδιότητα (πχ. άνεργος-η, ιδ.υπάλληλος κτλ)
Ηλεκτρονική διεύθυνση
Τηλέφωνο και διεύθυνση
ή/και στο τηλέφωνο 2313 031 154
Πηγή: tvxs.gr/node/148673
Φωτογραφία: Κωνσταντίνος Τσακαλίδης / FosPhotos
Εδώ και δεκαπέντε μήνες, ένα μικρό εργοστάσιο στην Θεσσαλονίκη, χαράζει μια διαφορετική πορεία στα τεκταινόμενα του εργατικού και κοινωνικού κινήματος της χώρας. Εδώ και δεκαπέντε μήνες το εργοστάσιο της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής βρίσκεται κάτω από πλήρη εργατικό έλεγχο και αυτοδιεύθυνση υπό την γενική συνέλευση των εργαζομένων. Ένας τόπος εκμετάλλευσης του ιδρώτα των εργατών, μετατρέπεται σε χώρο ελευθερίας. Ένας τόπος ιεραρχίας σε χώρο ισονομίας και άμεσης δημοκρατίας. Ένας τόπος καπιταλιστικής πειθαρχίας, σημείο παράδειγμα για την κοινωνική απελευθέρωση.
Της Νικολέττας Ρούσσου
