Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Συσπειρωνόμαστε στο σωματείο μας!
Να συμμετέχουμε όλες και όλοι
> στις εκλογές του Συλλόγου μας: Τρίτη 10/3, 11πμ-6.30μμ | Τετάρτη 11/3, 11πμ-6.30μμ | Πέμπτη 12/3, 9.30πμ-9.30μμ
> και στην εκλογοαπολογιστική συνέλευση: Κυριακή 1 Μάρτη, 11πμ
:: ανακοίνωση ::
Καμιά ανάθεση. Οι αγώνες μας συνεχίζονται.
Ο σύλλογός μας, η φωνή και ο λόγος μας
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, ήρθε ο καιρός να πούμε και να σκεφτούμε δυο-τρία πράγματα για το σύλλογό μας και για τους ίδιους τους εαυτούς μας ως εργαζόμενες και εργαζόμενοι. Χωρίς βερμπαλισμούς και με τα αυτιά ανοιχτά. Ίσως τότε θα μπορέσουμε να συνειδητοποιήσουμε και να φωνάξουμε με στιβαρή φωνή αυτό το πολύ απλό: δεν είμαστε ούτε σκυφτοί ούτε μόνοι. Είμαστε εδώ, όρθιοι και όρθιες γιατί για ό,τι έχουμε παλέψει, το έχουμε παλέψει με τις δικές μας δυνάμεις. Έχουμε το Σύλλογό μας ως μέσο αγώνα και σημείο αναφοράς στον κλάδο του βιβλίου γιατί τόσα χρόνια τον έχουμε οικοδομήσει με συντροφικότητα και οριζόντιες και ισότιμες διαδικασίες. Νιώθουμε υπερήφανοι/ες όχι γιατί τα κάνουμε όλα σωστά, αλλά γιατί έχουμε κατακτήσει τον τρόπο να αγωνιζόμαστε μαζί και με αξιοπρέπεια για τα δικαιώματά μας. Έχουμε τέλος τη συνείδησή μας καθαρή, όχι γιατί τα λέμε απαραιτήτως όλα σωστά, αλλά για τον απλό λόγο ότι μπορούμε να επικοινωνούμε ειλικρινά με όλους τους συναδέλφους μας και γιατί μπορούμε να στεκόμαστε άλληλέγγυοι με οποιονδήποτε μας ζητά βοήθεια ή κοινούς αγώνες.
Αυτό είναι και το πιο σημαντικό συνάδελφοι: Να έχουμε οικοδομήσει αυτό το κοινό πλαίσιο αναφοράς μέσα στο οποίο θα μπορούμε να εκφραζόμαστε και να αγωνιζόμαστε, αυτήν την κοινή φωνή που όταν χρειαστεί θα βροντοφωνάζει υπέρ της αξιοπρέπειάς μας, αυτόν τον κοινό λόγο που όταν χρειαστεί θα καυτηριάζει τα όσα τραβάμε καθημερινά στους χώρους όπου εργαζόμαστε. Το σωματείο παίζει αυτόν τον ρόλο. Για τον απλό λόγο ότι είναι αυτό που δέχεται ανοιχτά τον οποιονδήποτε εργαζόμενο, ακούει την κάθε φωνή (έστω και ψιθυριστή) των συναδέλφων, προσπαθεί με όλες του τις δυνάμεις να υπερασπιστεί τα δίκαια αιτήματα όλων μας. Είναι αυτό στο οποίο έρχεται ο νους μας όταν τα βρίσκουμε σκούρα με τον εργοδότη μας ή με τους διευθυντάδες. Είναι αυτό στο οποίο καταφεύγουμε (ή έστω σκεφτόμαστε να καταφύγουμε) όταν μένουμε για καιρό απλήρωτοι, όταν μας πιέζουν με υπερωρίες και προσβολές, όταν μας απειλούν (πότε εμμέσως και πότε ρητώς) να μην απεργήσουμε ή να μη ζητήσουμε αυτά που μας χρωστάνε, όταν γενικότερα μας πνίγει το δίκιο! Το σωματείο είμαστε τέλος όλοι εμείς που τρέχουμε γι’ αυτό, όλοι εμείς που μοιράζουμε ή διαβάζουμε τα κείμενά μας, όλοι εμείς που διαφωνώντας ή συμφωνώντας ιδεολογικά έχουμε μάθει να μιλάμε και να παλεύουμε μαζί.
Η δράση μας και η παρούσα συγκυρία
Με αυτή την λογική βαδίσαμε τόσο καιρό. Νοιαστήκαμε και τρέξαμε για κάθε συνάδελφο και κάθε συναδέλφισσα που ήρθε σε επαφή με εμάς, που κυνήγησε το δίκιο του/της, που τελικά συμπορεύτηκε μαζί μας σε κινητοποιήσεις. Ως σύλλογος αψηφήσαμε με πείσμα όλες τις δυσκολίες και το κλίμα της εποχής. Αψηφήσαμε τις ενορχηστρωμένες φωνές των εργοδοτών που απαξιώνουν καθετί συλλογικό και πετούν τη λάσπη τους από εδώ κι από εκεί. Πήγαμε κόντρα στη συναίνεση και την υποχωρητικότητα που απαιτούν από εμάς οι εργοδότες, την ίδια ώρα που οι ίδιοι αποποιούνται των ευθυνών τους ή συνεχίζουν να πλουτίζουν εις βάρος μας. Και αυτό όχι λόγω κάποιων ιδεολογικών ή ακτιβιστικών εμμονών (όπως μας κατηγορούν κατά καιρούς οι προκλητικές «αναλύσεις» της ΕΝΕΛΒΙ), αλλά επειδή έχουμε τη στοιχειώδη συνείδηση να μην παρατάμε τον αγώνα που έχουμε ξεκινήσει.
Είναι τελικά αυτή η αξιοπρέπεια, συνάδελφοι, που μας ώθησε να κάνουμε τον αγώνα για την επαναπρόσληψη της άδικα απολυμένης συναδέλφου στον Ευριπίδη, είναι αυτή η αξιοπρέπεια που για πάνω από ένα χρόνο τώρα μας στρατεύει στις πολύμορφες δράσεις υπέρ της Κυριακάτικης αργίας, είναι αυτή η αξιοπρέπεια που μας αναγκάζει να στηλιτεύουμε την εργοδοτική τρομοκρατία και ασυδοσία σε κάθε χώρο δουλειάς που εμφανίζονται. Είναι τέλος η πεποίθηση ότι έχουμε το δίκιο με το μέρος μας που μας βοηθά να στεκόμαστε αλληλέγγυοι και σε άλλους εργατικούς (και όχι μόνο) αγώνες.
Κι αν στην παρούσα συγκυρία έρχονται στην επιφάνεια και συζητιούνται ανοιχτά ζητήματα όπως η επαναφορά της Κυριακάτικης αργίας, το σταμάτημα των μειώσεων στους μισθούς και η επανάκτηση εργασιακών δικαιωμάτων, ε…ας μην έχουμε αυταπάτες! Αυτό γίνεται μόνο και μόνο επειδή εμείς -οι εργαζόμενοι, οι απεργοί, οι αγωνιζόμενοι, οι πεισμωμένοι και αποφασισμένοι- το έχουμε απαιτήσει με τις δράσεις και τους αγώνες μας. Δίχως αυτούς καμία κυβέρνηση δε θα έθετε ποτέ στο τραπέζι το δικό μας δίκιο, κάτι που το είδαμε ξεκάθαρα με την απόφαση του ΣΤΕ που ακύρωσε -έστω και προσωρινά- την υπουργική απόφαση του περασμένου καλοκαιριού, που προέβλεπε το άνοιγμα των καταστημάτων κάθε Κυριακή! Έτσι και με την κυβερνητική αλλαγή που προέκυψε από τις πρόσφατες εκλογές, είναι η δική μας ξεκάθαρη πίεση και επιμονή που μπορεί να οδηγήσει στην υλοποίηση των εργατικών αιτημάτων. Όλοι εμείς οι εργαζόμενοι δε χρωστάμε, ούτε πρόκειται να πληρώσουμε το τεράστιο χρέος που δημιούργησαν οι τραπεζίτες, οι μεγαλοεργολάβοι, οι καναλάρχες και το πολιτικό τους προσωπικό και που εδώ και χρόνια το έχουν φορτώσει στις πλάτες μας με τα μνημόνια και τα προγράμματα -ή όπως αλλιώς τα βαφτίσουν- των ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ. Δε θα υποταχτούμε στα σχέδια των οικονομικών και πολιτικών εκπροσώπων της κυρίαρχης τάξης, των τραπεζιτών και των πολυεθνικών που κάνουν τα πάντα για να επιβάλλουν τα συμφέροντά τους σε βάρος των εργαζόμενων στην Ελλάδα και σε ολόκληρη την Ευρώπη. Υπάρχει και άλλος δρόμος για το ξεπέρασμα της κρίσης, αρκεί να πληρώσουν αυτοί που τη δημιούργησαν. Η κερδοφορία του κεφαλαίου χτίζεται πάνω στην εκμετάλλευση της δικιάς μας εργασίας και πρέπει να την ανατρέψουμε, αν θέλουμε να αλλάξουμε τη ζωή μας.
Οι αγώνες μας από εδώ κι εμπρός
Στην παρούσα συγκυρία δεν υπάρχει χώρος ούτε καν για επαγρύπνηση. Ακριβώς επειδή τίποτα δε χαρίζεται έτσι απλά, καλούμαστε εμείς να επιμείνουμε για να κατά-κτήσουμε αυτά που και σε άλλες παλαιότερες εποχές -όπως μας διδάσκει η ιστορία- δε δωρήθηκαν, αλλά κατακτήθηκαν. Αυτό σημαίνει συσπείρωση στο σωματείο μας και αλληλεγγύη μεταξύ όλων των συναδέλφων, από τα μικρά και τα μεγάλα μαγαζιά μέχρι τις αλυσίδες-πολυκαταστήματα και τις απoθήκες. Αυτό είναι το καθήκον μας: να συνεχίσουμε αυτό που ξέρουμε να κάνουμε ως σωματείο, οργανωμένο συλλογικά αγώνα, στηριζόμενοι στις δικές μας πλάτες, χωρίς να αφήνουμε τίποτα στην τύχη του.
Ως σύλλογος εργαζομένων στον κλάδο του βιβλίου και χάρτου έχουμε μπροστά μας μια σειρά από μάχες να δώσουμε:
> Η κεντρική μας μάχη είναι η άμεση διεκδίκηση μιας νέας αξιοπρεπούς συλλογικής σύμβασης για όλους τους συναδέλφους. Πρόκειται για ένα εργατικό δικαίωμα για το οποίο δεν προτιθέμεθα να κάνουμε καμία υποχώρηση, όσο και να κάνει τον κινέζο η ομάδα εργοδοτών της ΕΝΕΛΒΙ. Θα παλέψουμε για την υπογραφή συλλογικής σύμβασης που θα δίνει σημαντικές αυξήσεις στους μισθούς και θα επιβάλλει αξιοπρεπείς εργασιακές συνθήκες. Επίσης θα απαιτήσουμε την κατάργηση των μορφών ελαστικής εργασίας και των προγραμμάτων μερικής απασχόλησης τύπου voucher που έχουν μετατρέψει τους νέους συναδέλφους σε πάμφθηνο και αναλώσιμο εργατικό δυναμικό.
> Στον κλάδο μας θα συνεχίσουμε να απαιτούμε την παύση της απλήρωτης εργασίας και άλλων εργοδοτικών αυθαιρεσιών σε μια σειρά από εταιρείες.
> Ο αγώνας ενάντια στην κυριακάτικη εργασία και τα απελευθερωμένα-ξεχειλωμένα ωράρια έχει ακόμα δρόμο, κάτι που επεξεργαζόμαστε, σχεδιάζουμε και υλοποιούμε από κοινού με άλλα σωματεία και συλλογικότητες στο Συντονιστικό Δράσης Ενάντια στην Κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας και τα Απελευθερωμένα Ωράρια, που δραστηριοποιείται όλον αυτόν τον καιρό. Το σωματείο μας σκοπεύει να απαιτήσει από τους ιθύνοντες άμεση υλοποίηση του σχεδίου για επαναφορά σε πλήρη μορφή της Κυριακάτικης αργίας στα καταστήματα.
Συνάδελφοι, καλούμαστε όλοι να συσπειρωθούμε στο σωματείο, να γραφτούμε μέλη, να το στηρίξουμε οικονομικά, πολιτικά και ηθικά. Όλοι και όλες στην προσεχή εκλογοαπολογιστική συνέλευση του Συλλόγου την Κυριακή 1 Μαρτίου στις 11.00 στα γραφεία μας. Όλοι και όλες να συμμετάσχουμε στις εκλογές του Συλλόγου στις 10, 11 και 12 Μάρτη, όχι για να αναθέσουμε τα καθήκοντά μας σε κάποιο Δ.Σ. αλλά για να δείξουμε τη δυναμική του σωματείου μας. Η μαζική συμμετοχή όλων των συναδέλφων θα αποτελέσει δυνατό διαπραγματευτικό χαρτί στους αγώνες που έχουμε να δώσουμε με τους εργοδότες μας.
Η αλληλεγγύη η συναδελφική
στα αφεντικά φέρνει ταραχή!
Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Αττικής
| Λόντου 6, Εξάρχεια, 10681, Αθήνα | 210-3820537 | sylyp_vivliou@yahoo.gr |bookworker.wordpress.com |
παρακάτω σχόλιο της ATTACK με αφορμή το άρθρο του παραπάνω συνδέσμου
