Πέμπτη 19 Ιούνη στις 9.οοπμ στο Κτίριο 2, Αίθουσα 4 στην πρώην σχολή Ευελπίδων εκδικάζεται η υπόθεση των απολυμένων από τα φροντιστήρια Ανέλιξη, μετά την ποινική διαδικασία που κίνησε η Επιθεώρηση Εργασίας κατά του εργοδότη Τάσου Τσαρπαλή για παράβαση της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Aπό τις 15 Μάη με δικαστική απόφαση, ο εργοδότης και η διάδοχη επιχείρησή του, “Τσαρπαλής Α.-Πρέσβης.Γ.ΟΕ”  υποχρεώνεται να καταβάλει δεδουλευμένα 20.000 Ευρώ, τα οποία οφείλει στους συναδέλφους, που, μετά από 8 χρόνια εργασίας, απέλυσε από τα φροντιστήρια “Ανέλιξη”, γιατί υπερασπίστηκαν τη ΣΣΕ.

Ο αγώνας για την επαναπρόσληψη των απολυμένων συναδέλφων συνεχίζεται…

…

9 Απρίλη:συμμετοχή στην 24ωρη πανεργατική απεργία την Τετάρτη. Απεργιακή συγκέντρωση στο φροντιστήριο «Ανέλιξη» στην Ηλιούπολη. Η κινητοποίηση άρχισε με πορεία από την πλατεία Ανεξαρτησίας προς το δεύτερο φροντιστήριο της επιχείρησης στην οδό Γράμμου 24. Η εργοδοσία έκλεισε το φροντιστήριο την ημέρα της 24ωρης πανεργατικής απεργίας, ενώ κάλεσε και το διοικητή του αστυνομικού τμήματος Ηλιούπολης με 4 όργανα και περιπολικό, να βρίσκονται έξω από αυτό. Οι συγκεντρωμένοι επιβάλαμε να απομακρυνθούν από τον χώρο της κινητοποίησης.Ο αγώνας συνεχίζεται μέχρι την επαναπρόσληψη των απολυμένων συναδέλφων…

…

18/3:  εκδικάστηκε η αγωγή των απολυμένων από τα φροντιστήρια Ανέλιξη, για να τους καταβληθούν τα δεδουλευμένα που οφείλει ο εργοδότης Α.Τσαρπαλής.

Oι απολυμένοι συνάδελφοι υπερασπίστηκαν 8 χρόνια τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και γι΄αυτό απολύθηκαν. Δεν απεμπολούν το αυτονόητο δικαίωμά τους να καταβληθούν τα δεδουλευμένα που τους οφείλει η εργοδοσία και συνεχίζουν τον αγώνα για την επαναπρόσληψή τους.

Eναντίον των συναδέλφων του κατέθεσε ο Γαβριήλ Λαμπάτος, ο οποίος παραδέχθηκε δημόσια ότι είχε ζητήσει από την εργοδοσία να απολύσει συνάδελφο του που διεκδικούσε να του καταβληθούν τριετίες, ενώ χαρακτήρισε τις κινητοποιήσεις έξω από τα φροντιστήρια, για την επαναπρόσληψη των απολυμένων «πρωτόγνωρη συνδικαλιστική πρακτική, μπροστά στα μάτια μαθητών και γονέων»...

Ο εργοδότης Τσαρπαλής κατέθεσε ότι οι απολυμένοι ήταν πολύ καλοί στο αντικείμενό τους, αλλά έλεγαν μες στην τάξη το σύνθημα: «μπάτσοι-γουρούνια-δολοφόνοι»…

Στην προσπάθειά του να νομιμοποιήσει την κατάθεσή του ο Γ. Λαμπάτος δήλωσε ότι είναι μέλος του σωματείου Βύρωνας. Άμεση ήταν η παρέμβαση του σωματείου Βύρωνας, το οποίο με ομόφωνη απόφαση του ΔΣ τον καλεί σε απολογία στην επόμενη Γενική Συνέλευση με το ερώτημα της oριστικής διαγραφής. Στις 6 Απρίλη η Γενική Συνέλευση του Βύρωνα ομόφωνα τον διέγραψε.

…

 Απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΣΕΦΚ(3/11): Συμμετοχή στην πανεργατική 24ωρη απεργία την Τετάρτη 6 Νοέμβρη. Κινητοποίηση των απεργών έξω από τα φροντιστήρια Ανέλιξη στην Ηλιούπολη. Την προστασία των μηχανισμών καταστολής ζήτησε η εργοδοσία, προσπαθώντας να ποινικοποιήσει τον αγώνα.

Ο αγώνας για την επαναπρόσληψη των απολυμένων συναδέλφων και την καταβολή των δεδουλευμένων που τους οφείλουν οι εργοδότες Α.Τσαρπαλής-Γ.Πρέσβης συνεχίζεται μέχρι τη νίκη…

…

15/10: 24ωρη κλαδική απεργία. Απεργιακή πορεία των ιδιωτικών εκπαιδευτικών ενάντια στην κατάργηση των εργατικών δικαιωμάτων και των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα, την εργοδοτική τρομοκρατία, ενάντια στην αντιεκπαιδευτική πολιτική κυβέρνησης-ντόπιου και ξένου κεφαλαίου, που γεννούν την ανεργία, τη φτώχεια, την εξαθλίωση και τον φασισμό.  Συγκέντρωση της Επιτροπής Αλληλεγγύης και του ΣΕΦΚ έξω από τα φροντιστήρια Ανέλιξη: αδιάλλακτη η εργοδοσία απέναντι στα δίκαια αιτήματα των απολυμένων, επιμένει ότι δεν υπάρχουν θέσεις εργασίας για τους 5 απολυμένους που διεκδικούν την επαναπρόσληψή τους, ενώ ήδη έχει προχωρήσει σε 6 νέες προσλήψεις.

2 Οκτώβρη: δεκάδες εργαζόμενοι, άνεργοι, μαθητές, συνάδελφοι, συλλογικότητες στη συγκέντρωση έξω από τα φροντιστήρια «ΑΝΕΛΙΞΗ» που οργάνωσε η Επιτροπή Αλληλεγγύης.

…

Το αφιέρωμα της εφημερίδας των συντακτών.

…

Ο αγώνας συνεχίζεται μέχρι τη νίκη…

which side are you on

…

5/9: εργατική διαφορά των συναδέλφων που διεκδικούν την επαναπρόσληψή τους και την καταβολή των δεδουλευμένων που τους οφείλει η εργοδοσία στη ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗΣ ΑΘΗΝΩΝ. Η εργοδοσία δηλώνει ότι δεν υπάρχουν ώρες για τους 5 απολυμένους συναδέλφους, ενώ έχει προχωρήσει σε 6 προσλήψεις… Επίσης, δηλώνει ότι μετά τις 16 Σεπτέμβρη, οπότε και θα προκύψουν ώρες, οι συνάδελφοι, για να προσληφθούν, θα πρέπει να αποδεχθούν το ωρομίσθιο που έχουν συμφωνήσει όσοι ήδη εργάζονται, δηλαδή να σπάσουν τη ΣΣΕ και να πληρώνονται καθηγητές που εργάζονται από 18-30 χρόνια στα φροντιστήρια κάτω ακόμη και από το βασικό ωρομίσθιο του έγγαμου νεοπροσλαμβανόμενου…

…

30/8: στην τριμερή Υπουργείου Εργασίας, απολυμένων και εργοδοτών, οι αρμόδιοι υπάλληλοι του υπουργείου κάλεσαν την εργοδοσία να επαναπροσλάβει και τους 5 από τους απολυμένους οι οποίοι διεκδικούν την επαναπρόσληψή τους.

…

29 Ιουλίου: τριμερής συνάντηση στο υπουργείο εργασίας. Στη συγκέντρωση, που οργάνωσε η Επιτροπή Αλληλεγγύης, ανταποκρίθηκαν εργαζόμενοι και άνεργοι, σωματεία και συλλογικότητες. Παρευρέθηκε και αντιπροσωπεία του σωματείου Βύρωνας (ΠΑΜΕ-Ενωτική Πρωτοβουλία). Μια διμοιρία MAT βρήκαν μπροστά τους οι συνάδελφοι. Απαίτησαν και επέβαλαν να αποχωρήσει. Ο εργοδότης Α.Τσαρπαλής, ακολουθώντας παρελκυστική τακτική, τηλεφώνησε στο υπουργείο το πρωί της ίδιας μέρας και δήλωσε ότι βρίσκεται εκτός Αθηνών. Οι απολυμένοι, τα σωματεία και οι συλλογικότητες ανέπτυξαν τα δίκαια αιτήματά τους, για την επαναπρόσληψη των απολυμένων και την καταβολή των δεδουλευμένων, στη γενική γραμματέα του Υπουργείου Εργασίας Άννα Στρατινάκη. Ορίστηκε νέα τριμερής την Παρασκευή 30 Αυγούστου. Αν δεν ικανοποιηθούν τα δίκαια αιτήματά μας, οι κινητοποιήσεις θα συνεχιστούν τον Σεπτέμβρη…

…

Πρώτη απάντηση στη λάσπη των εργοδοτών των φροντιστηρίων «Ανέλιξη»  και όσων τους στηρίζουν…

…

17 Ιούλη: συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από τα φροντιστήρια «Ανέλιξη». Δεκάδες εργαζόμενοι, άνεργοι, αλληλέγγυοι στήριξαν την κινητοποίηση της Επιτροπής Αλληλεγγύης στους απολυμένους καθηγητές από τα φροντιστήρια Ανέλιξη. Η εργοδοσία αρνήθηκε να συζητήσει και κάλεσε τους μηχανισμούς καταστολής. Στην παρέμβαση στο δεύτερο φροντιστήριο, στην Αγία Μαρίνα Ηλιούπολης, η συγκέντρωση έγινε, ενώ έξω από το φροντιστήριο υπήρχαν 2 περιπολικά με τα πληρώματά τους και 2 ασφαλίτες, που δήλωσαν ότι προσήλθαν μετά από κλήση του εργοδότη…

…

15 Ιούλη στην πλατεία Φλέμινγκ στην Ηλιούπολη πραγματοποίηθηκε εκδήλωση-συζήτηση με θέμα την υπεράσπιση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και τον αγώνα των απολυμένων από τα φροντιστήρια «Ανέλιξη» μπροστά στον εκβιασμό της ανεργίας και τον κοινωνικό κανιβαλισμό.

…

Μαζική δυναμική συγκέντρωση της Επιτροπής αλληλεγγύης στους απολυμένους καθηγητές από τα φροντιστήρια «Ανέλιξη»

Συνάδελφοι,

Τετάρτη 10 Ιούλη: μαζική δυναμική συγκέντρωση της Επιτροπής αλληλεγγύης στους απολυμένους καθηγητές από τα φροντιστήρια «Ανέλιξη», έξω από το χώρο των φροντιστηρίων, με αίτημα την επαναπρόσληψή τους και την καταβολή των δεδουλευμένων από την εργοδοσία. Η κινητοποίηση οργανώθηκε χωρίς αφισοκόλληση και δημοσιοποιημένο κάλεσμα. Αρχικά, στις 8.30 το πρωί, έγινε παρέμβαση στο φροντιστήριο στην οδό Φαρμακίδου 2, στην Κάτω Ηλιούπολη και στη συνέχεια, με πορεία μέσα από τη γειτονιά, στο άλλο φροντιστήριο στη Γράμμου 24, στην Αγία Μαρίνα Ηλιούπολης. Η αλληλεγγύη στους απολυμένους καθηγητές που υπερασπίστηκαν τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας αντιμετωπίστηκε από τους εργοδότες των φροντιστηρίων «Ανέλιξη», Α.Τσαρπαλή-Γ.Πρέσβη, με αρνητική στάση, καθώς αρνήθηκαν οποιαδήποτε συζήτηση, ενώ κάλεσαν την αστυνομία, δύο φορές, για να μηνύσουν τους αλληλέγγυους.

Στην κινητοποίηση συμμετείχαν δεκάδες εργαζόμενοι και άνεργοι, μαθήτριες και μαθητές που ήρθαν να υπερασπιστούν τους δασκάλους τους, μέλη του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου, του Σωματείου Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου, του Σωματείου εργαζομένων στη Wind, του Σωματείου Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών, του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών, του Συλλόγου Εργαζόμενων στα Φροντιστήρια Καθηγητών, της Ενωτικής Πρωτοβουλίας του σωματείου ιδιωτικής εκπαίδευσης «Βύρωνας», της Ανοιχτής Συνέλευσης Κατοίκων Ηλιούπολης, της Πρωτοβουλίας Κατοίκων Καισαριανής, της Συνέλευσης για δράσεις ενάντια στα χαράτσια Βύρωνα-Καισαριανής-Παγκρατίου-Ζωγράφου, του αυτοδιαχειριζόμενου χώρου Βίλα Ζωγράφου, της ανοιχτής συνέλευσης Αγ. Δημητρίου, της συλλογικότητα άνεργοι και άνεργες από τις γειτονιές της Αθήνας, της εφημερίδας Δράση. Τα συνθήματα που ακούστηκαν ήταν: «Ένεκα Παιδείας-Ανέλιξη-Πυξοίδα/ ο αγώνας είναι η μόνη μας ασπίδα», «η αλληλεγγύη η συναδελφική στα αφεντικά φέρνει ταραχή», «για τα αφεντικά είναι νόμος της φύσης, πρώτα το ξεζούμισμα μετά οι απολύσεις», «εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά/ χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά», «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη/ του απεργού, του άνεργου και του μετανάστη», «αν δεν αντισταθούμε σε όλες τις γειτονιές οι απολυμένοι θα κάνουνε ουρές»…

Μελανό σημείο της μαζικής κινητοποίησης και της αλληλεγγύης που εκδηλώθηκε μες στις γειτονιές της Ηλιούπολης ήταν η στάση του δημοτικού συμβούλου Ηλιούπολης της Λαϊκής Συσπείρωσης και του ΠΑΜΕ, Π. Μαργαρώνη, ο οποίος δεν προσήλθε στο χώρο εργασίας, για να σταθεί αλληλέγγυος, αλλά επιτέθηκε, μπροστά στα αφεντικά, στον απολυμένο συνάδελφο Σταμάτη Κρητικό με τη απειλή: «με σένα θα τα πούμε αργότερα». Υπενθυμίζουμε ότι κατά την ακαδημαϊκή χρονιά 2012-2013 διαχώρισε τη στάση του, καθώς δεν συμμετείχε στη Γενική Συνέλευση των εργαζομένων και είναι ο μόνος από τη Γενική Συνέλευση που λειτουργούσε πριν τον Ιούνιο του 2012, ο οποίος δεν έχει απολυθεί.

Η Επιτροπή αλληλεγγύης στους απολυμένους καθηγητές   από τα φροντιστήρια «Ανέλιξη» καλεί όλους, εργαζομένους, ανέργους, γονείς, μαθητές, συναδέλφους, συλλογικότητες να στείλουν emailμε κείμενα αλληλεγγύηςστα φροντιστήρια «Ανέλιξη» (aneliji@otenet.gr, anelixi2@hotmail.gr) και να συνεχίσουν να συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις:

Δευτέρα 15 Ιούλη στις 19.00, στην πλατεία Φλέμινγκ στην Ηλιούπολη: εκδήλωση-συζήτηση με θέμα την υπεράσπιση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και τον αγώνα των απολυμένων από τα φροντιστήρια «Ανέλιξη» μπροστά στον εκβιασμό της ανεργίας και τον κοινωνικό κανιβαλισμό.

Τετάρτη 17 Ιούλη 8.30 το πρωί, στην πλατεία 25^ης Μαρτίου, Φαρμακίδου 2 στην Ηλιούπολη: συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από τα φροντιστήρια «Ανέλιξη».

Επιτροπή αλληλεγγύης στους απολυμένους καθηγητές από τα φροντιστήρια «Ανέλιξη»

…

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ (ΣΕΦΚ)

Μέλος ΟΙΕΛΕ

Ανδρέα Λόντου 6, 10681 Αθήνα

τηλ. 210-3820537, 6937547624, 6938204777

e-mail: sefk@sefk.gr, www.sefk.gr

3/7/2013

H Γ.Σ των εργαζόμενων καθηγητών στα φροντιστήρια εκφράζει την αλληλεγγύη της στον αγώνα των εργαζομένων στα φροντιστήρια «Ανέλιξη» στην Ηλιούπολη και καταγγέλλει τις μεθοδεύσεις της εργοδοσίας. Οι εργαζόμενοι, αν και υπέγραφαν επί 8 χρόνια διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου, με 2 απολύσεις κάθε χρόνο, ενώ κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, κατάφεραν να έχουν Γενική Συνέλευση (ΓΣ) εργαζομένων με καθολική συμμετοχή στις πανεργατικές απεργίες. Η εργοδοσία επέλεξε με διάδοχες επιχειρήσεις, καταχρηστική άσκηση του διευθυντικού δικαιώματος και απολύσεις να πετάξει στο δρόμο τους εργαζομένους που υπερασπίζονται τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΣΣΕ) και την αξιοπρέπειά τους, οι οποίοι την οδήγησαν σε κερδοφορία με το ήθος, την ταξική τους συνείδηση και τη συγκρότησή τους στα γνωστικά αντικείμενα που διδάσκουν.

Οι εκδικητικές απολύσεις είναι η απάντηση της εργοδοσίας στην απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των εργαζομένων των δύο παραρτημάτων του φροντιστηρίου «Ανέλιξη» το καλοκαίρι του 2012 να μην αποδεχτεί τις βλαπτικές μεταβολές που προσπάθησε να επιβάλει η εργοδοσία των Α.Τσαρπαλή-Γ.Πρέσβη. Από τους 16 καθηγητές που εργάζονταν μέχρι τον Μάιο του 2012 οι 10, μέλη της ΓΣ των εργαζομένων στα φροντιστήρια και του ΣΕΦΚ, αρνήθηκαν να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις εργασίας με 20% μείωση. Από αυτούς οι 5 απολύθηκαν και οι υπόλοιποι 5 κλήθηκαν να αποδεχτούν τη μονομερή βλαπτική μεταβολή της εργασίας τους με 4-7 ώρες τη βδομάδα, χωρίς μείωση του ωρομισθίου. Οι συνάδελφοι παρέμειναν στο χώρο εργασίας, χωρίς να απεμπολούν τη ΣΣΕ και το δίκαιο αίτημα τους για ίση κατανομή των ωρών και επαναπρόσληψη των απολυμένων συναδέλφων. Αυτό το έπραξαν μετά την πίεση των μαθητριών και των μαθητών να συνεχίσουν να είναι δάσκαλοί τους και να τους στηρίξουν στην προσπάθειά τους να αντιμετωπίσουν το εξεταστικοκεντρικό εκπαιδευτικό σύστημα.

Η μονομερής βλαπτική μεταβολή έγινε με απώτερο σκοπό την απόλυσή και των υπόλοιπων συναδέλφων, οι οποίοι δεν δέχθηκαν τη μείωση του ωρομισθίου τους, τη σχολική χρονιά 2013-2014 ή τον συμβιβασμό τους με τους νέους όρους λειτουργίας της επιχείρησης. Γεγονός που προέκυψε και από τους πίνακες προσωπικού που υποχρεώθηκε να προσκομίσει η εργοδοσία της «Ανέλιξης»κατά τη διάρκεια της εργατικής διαφοράς (Α.Δ.Δ. 31318/12/2012), σύμφωνα με τους οποίους όλοι οι εργαζόμενοι που έχουν επαναπροσληφθεί – πλην των εργαζομένων που είναι μέλη της Γενικής Συνέλευσης και οι οποίοι είχαν υποστεί δραματική μείωση ωρών, αλλά και ενός συναδέλφου ο οποίος είχε λάβει την αύξηση που προβλέπει η ΣΣΕ – είχαν μείωση μισθού κατά 40-50%.

Επίσης, τα φροντιστήρια «Ανέλιξη» λειτουργούσαν παραβαίνοντας το άρθρο 9 παράγραφος 2 της ΣΣΕ του κλάδου το οποίο ορίζει ως διδακτική ώρα τα 45΄. Αν και η ΣΣΕ κηρυσσόταν υποχρεωτική, με ισχύ νόμου για όλους τους εργοδότες στα φροντιστήρια «Ανέλιξη» η διδακτική ώρα ήταν 50΄λεπτά. Η εργοδοσία αρνήθηκε να καταβάλει 23.000 Ευρώ δεδουλευμένα. Από τις 19 Ιούνη, με την έναρξη των θερινών τμημάτων, δεν επαναπροσλήφθηκε κανένα μέλος της Γενικής Συνέλευσης των εργαζομένων στα φροντιστήρια «Ανέλιξη»Η μεθόδευση της εργοδοσίας να απαλλαγεί από τους «ενοχλητικούς» εργαζομένους αποδείχτηκε και από το γεγονός ότι προχώρησε σε νέες προσλήψεις τον Ιούνη του 2012 και τον Ιούνη του 2013.

HΓ.Σ των εργαζόμενων καθηγητών στα φροντιστήρια στηρίζει τον αγώνα των συναδέλφων και απαιτεί:

Να ανακληθούν οι απολύσεις των συναδέλφων

Να καταβληθούν τα δεδουλευμένα

που οφείλει η εργοδοσία

http://www.sefk.gr/selides/agonasstinanelixi.htm

• Μέσα στον επόμενο μήνα, 394 από εμάς και 1158 εργαζόμενοι συνολικά από 8 Πανεπιστήμια οδηγούνται στην απόλυση. Στις 24 Μαΐου απολύονται οι πρώτοι συνάδελφοι από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών χωρίς να έχει προχωρήσει στο ελάχιστο η «ενδοϊδρυματική» και η «δια-ιδρυματική» κινητικότητα που είχε παρελκυστικά υποσχεθεί ο Υπουργός Παιδείας για να σταματήσουμε τον απεργιακό μας αγώνα το Δεκέμβρη. Στις 16 Ιουνίου ακολουθούν τα υπόλοιπα 6 Πανεπιστήμια. Δεν υποκύπτουμε μπροστά στον εκβιασμό και την εξαπάτηση από την πλευρά της κυβέρνησης.

• Οι απολύσεις στα Πανεπιστήμια εντάσσονται στο συνολικότερο σχέδιο συρρίκνωσης και ιδιωτικοποίησης των κρατικά παρεχόμενων κοινωνικών υπηρεσιών (εκπαίδευση, υγεία, κοινωνική προστασία). Σε αυτό το πλαίσιο, από το 2009 έως το 2013 ο αριθμός των εργαζόμενων στο δημόσιο τομέα μειώθηκε κατά 25% (236.240 εργαζόμενοι), ενώ προβλέπεται περαιτέρω μείωσή του κατά 50.000 εργαζόμενους μέχρι το 2016. Τα όπλα που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση ως πολιτικός εκφραστής του κεφαλαίου είναι: οι νέοι Οργανισμοί που προβλέπουν μειώσεις δομών κατά 40%, το νέο σύστημα αξιολόγησης που κατατάσσει αναγκαστικά το 15% των εργαζομένων στην κατηγορία του «ανεπαρκούς» οδηγώντας το στην απόλυση, οι καταργήσεις και συγχωνεύσεις φορέων και υπηρεσιών, ο λεγόμενος επανέλεγχος των συμβάσεων, ο νέος μηχανισμός υποχρεωτικής «κινητικότητας», η πλήρης ιδιωτικοποίηση όποιων υπηρεσιών μπορούν να αποφέρουν κέρδη στο κεφάλαιο.

• Στόχος της κυβέρνησης είναι η μετακύλιση του κόστους των κοινωνικών υπηρεσιών στους χρήστες τους, δηλαδή η μείωση του κοινωνικού μισθού που παίρνουν οι εργαζόμενοι συλλογικά. Ειδικά, στην τριτοβάθμια εκπαίδευση καλούνται να αναλάβουν το κόστος οι φοιτητές και οι οικογένειές τους: η μείωση του προσωπικού συνοδεύεται από μείωση της κρατικής χρηματοδότησης των ιδρυμάτων περισσότερο από 50%. Στο Πανεπιστήμιο Αθηνών η μείωση ανέρχεται σε περίπου 70%. Το πανεπιστήμιο καλείται να λειτουργήσει με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια κόστους και οφέλους. Επόμενο βήμα είναι η επέκταση των διδάκτρων και στα προπτυχιακά προγράμματα σπουδών και η αναζήτηση χορηγών που θα κατευθύνουν την εκπαίδευση και την έρευνα. 500 εκατομμύρια ευρώ για την κάλυψη του «χρηματοδοτικού κενού» των μνημονίων θα προέλθουν από το κλείσιμο τμημάτων ή και ολόκληρων ΑΕΙ/ΤΕΙ με την υλοποίηση του «Σχεδίου Αθηνά ΙΙ».

• Εναντιωνόμαστε στην εντατικοποίηση και τον αυταρχισμό που θέλουν να επιβάλλουν μέσα στα Πανεπιστήμια μεδιαγραφές φοιτητών, σκληρά πειθαρχικά μέτρα, καταστολή των συλλογικών διεκδικήσεων και αγώνων. Δεν θα γίνουμε πειθαρχημένοι μισθωτοί σκλάβοι.

• Εναντιωνόμαστε στα μέτρα απαξίωσης της ζωής και της εργασιακής δύναμης όλων των εργαζόμενων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και την κλιμάκωση της μνημονιακής επίθεσης από την πλευρά του κεφαλαίου και του πολιτικού του προσωπικού το οποίο επιχειρεί να υπερβεί την κρίση απομυζώντας μας.

• Δεν θα γίνουμε ένα ακόμα άθροισμα στο σύνολο των απολύσεων σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Η κυριαρχία τους πρέπει να ανατραπεί και θα αρχίσει από εμάς!

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΠΑΞΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΛΕΗΛΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΞΑΝΑ

————————————–

Αύριο Τετάρτη 14/5/2014, δεύτερη ημέρα των απεργιακών μας  κινητοποιήσεων, στο πλαίσιο της 48ωρης απεργίας που έχει προκηρύξει η Ομοσπονδία Διοικητικού Προσωπικού Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, συνεχίζουμε δυναμικά τον αγώνα μας ενάντια στις διαθεσιμότητες-απολύσεις 1158 συναδέλφων μας.

Στις 06.30 π.μ. συγκεντρωνόμαστε στην πύλη της Πανεπιστημιούπολης στην Ούλωφ Πάλμε, για να περιφρουρήσουμε την απεργία μας και μετά πραγματοποιούμε πορεία προς το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, μαζί με άλλους κλάδους που βρίσκονται σε κινητοποίηση.

Καλούμε όλους τους συλλόγους εργαζομένων και φοιτητών ΑΕΙ-ΤΕΙ Αθήνας καθώς και όλους τους αγωνιζόμενους κλάδους, σε προσυγκέντρωση στις 12.00 στα Προπύλαια. Η πορεία μας θα  καταλήξει στο Υπουργείο Οικονομικών (Καρ. Σερβίας 10, Σύνταγμα), όπου οι καθαρίστριες βρίσκονται σε καθιστική διαμαρτυρία από τις 7/5/2014.

ΜΕ ΑΓΩΝΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΣΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΠΑΞΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΛΕΗΛΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

http://www.apergoiekpa.wordpress.com

e-mail: apergoi.ekpa@gmail.com

Την Πέμπτη 20/3 πραγματοποιήσαμε την δεύτερη παρεμβασή μας στο ιδιωτικοποιημένο εστιατόριο του Παντείου με πανό, κείμενα και αυτοσχέδια αφισάκια. Δεν μπλοκάραμε το ταμείο αλλά προτρέπαμε τον κόσμο να μην πληρώνει και να μην δείχνει την κάρτα σίτισης. Ενάντια στην μετακύληση του κόστους φοίτησης δωρεάν σίτιση για όλες και όλους! Εδώ το κείμενο που μοιράστηκε

https://epp.espivblogs.net/

Για την παρέμβαση στη λέσχη πράξη α΄ βλ.:

https://omniasuntcommunia.espivblogs.net/?p=4777

ΚΑΝΕΝΑΣ/-ΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ    ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ

 ΜΑΖΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ

Στα σχολεία  μας τον τελευταίο καιρό η τρομοκράτηση των συναδέλφων εκπαιδευτικών σε σχέση με το πόσο “αρεστοί” είναι  στο υπουργείο παιδείας ή το πόσο καλά κάνουν τη δουλειά τους έχει σπάσει τις σχέσεις εμπιστοσύνης και συνεργασίας μεταξύ μας και επιπλέον υπονομεύει την  όποια σκέψη αντίδρασης στην πολιτική που ακολουθείται και συμμετοχής σε απεργία .

Για τις 22 Μάρτη έχουν προαναγγελθεί οι πρώτες απολύσεις συναδέλφων μας,  εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Είναι οι πρώτες απολύσεις μόνιμων εκπαιδευτικών τα τελευταία 100 χρόνια, με ένα σύντομο διάλειμμα την περίοδο της χούντας. Κι εμείς τι κάνουμε; Θα τους αφήσουμε μόνους, σαν να μην έρχεται ύστερα η δική μας σειρά;

 Η ΑΔΕΔΥ για άλλη μια φορά κηρύσσει μια απεργία  για την τιμή των όπλων, ενώ στο παρελθόν έχει  σαμποτάρει τους αγώνες, ενεργώντας καταστρεπτικά για την ενότητα του κλάδου και τη συμπόρευση των εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας σε κάθε  προσπάθεια δημιουργίας μεγάλων απεργιακών κινητοποιήσεων.

 Ακόμη και αναιρώντας την προκήρυξη απεργίας για τις 13 και 14 Μάρτη , συνδικαλιστικοί φορείς, που τόσα χρόνια θέλουν να βγάζουν την ουρά τους απέξω και να κρατούν με θρησκευτική ευλάβεια την πολιτική τους καθαρότητα , πίεσαν και κατάφεραν να αποφασιστούν απεργίες χωρίς υπόσχεση συνέχειας, χωρίς ουσιαστική συμπόρευση με άλλους κλάδους και με μικρό ποσοστό συμμετοχής . Τέτοιοι ρήτορες προσπαθούν να πείσουν ότι ξέρουν την αγωνία των συναδέλφων και ότι μπορούν να διασφαλίσουν την αρμονικότητα στις εργασιακές τους διεκδικήσεις.

 Ο τρόπος , ο σκοπός και τα εργαλεία διεκδίκησης ανήκουν σε όσους έχουν την ανάγκη να μιλήσουν για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και  παλεύουν ενάντια σε αυτά. Υπήρχαν πολλοί συνάδελφοι στην πρωτοβάθμια που κοιτούσαν με το τηλεσκόπιο τον αγώνα των καθηγητών, οι οποίοι αντιδρούσαν στις διαθεσιμότητες, που σε λίγες μέρες θα γίνουν απολύσεις , και ακόμη ανενόχλητοι συνεχίζουν να δουλεύουν σε σχολεία με λίγο υλικό , με επισφαλείς σχέσεις εργασίας , σε σχολεία που κλείνουν ή θα κλείσουν, με συναδέλφους που τώρα , μέσα Μάρτη, θα υπογράψουν την πρώτη τους πρόσληψη . Άραγε τι συμβαίνει στον σύγχρονο εκπαιδευτικό; Αναρωτιέται ακόμη για το εργασιακό του μέλλον , τρέφει ακόμη αυταπάτες ότι θα μείνει ανέγγιχτος από την κοινωνική και πολιτική κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια, που, εκτός από οικονομικά εξαθλιωμένο, τον θέλει και μορφωτικά και εργασιακά φτωχότερο , εθνικιστή και φασίστα;

 Ας μη λησμονούμε πως το δικαίωμα στην απεργία κατακτήθηκε, δεν εκχωρήθηκε από κανέναν σοσιαλιστή ηγέτη ούτε του παρελθόντος ( χρυσή εικοσαετία …), ούτε του μέλλοντος . Οι απεργίες , οι συνελεύσεις , ο συνδικαλισμός δεν είναι γραφικές και παρωχημένες δομές που βλάπτουν ή είναι για τους ειδήμονες συνδικαλιστές.  Είναι ο λόγος που ορθώνει ο κάθε εργαζόμενος , η καθεμία εργαζόμενη απέναντι στις πολιτικές νουθεσίας και κοινωνικού στραβισμού. Ο “γιαλός” ίσως να είναι ξεκάθαρα στραβός και θολός , εμείς όμως θα συνεχίσουμε ακόμα να αρμενίζουμε στραβά ,περιμένοντας την πολιτική αλλαγή από τα πάνω ή θα πάρουμε τη ζωή μας και το συνδικαλισμό στα χέρια μας;

 Οι συνελεύσεις τόσο στις ΕΛΜΕ όσο και στους συλλόγους των δασκάλων γίνονται με μικρή συμμετοχή και με πολλά αναμασήματα και φαύλους κύκλους .Ακόμα και οι πιο ειλικρινείς και πολιτικά “αθώοι” συνάδελφοι, προσπαθώντας να βγάλουν άκρη με τους ελιγμούς του υπουργείου και τις συμπληρωματικές εγκυκλίους, αδυνατούν να συζητήσουν και να αποφασίσουν για το ποια τακτική απάντησης θα ακολουθήσουν.

 Η αντίσταση όμως σε εγκυκλίους και νόμους που ψηφίζονται σε κλειστές και άδειες αίθουσες είναι το επίδικο και η μόνη διέξοδος από τον πολιτικό στραγγαλισμό . Άλλωστε, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες του κόσμου,  οι εργαζόμενοι στην εκπαίδευση αντιστέκονται , απεργούν . Το κλείσιμο των σχολείων, η υπολειτουργία τους, ο αποκλεισμός μαθητών από την τριτοβάθμια εκπαίδευση αφορά όλους τους συναδέλφους και όχι μόνο αυτούς που τα ζουν άμεσα. Η ιδιωτικοποίηση των σχολικών μονάδων έχει αρχίσει και το πρώτο βήμα είναι η προσπάθεια εφαρμογής της αξιολόγησης. Τα μπόνους και τα ποσοστά μόνο σε χαρακτηριστικά ιδιωτικού φορέα παραπέμπουν και απέχουν πολύ από το «δημόσιο, δωρεάν σχολείο για όλους», για το οποίο μέχρι τώρα παλεύουμε.

 Η απεργία είναι ακόμη ένα δικαίωμα που πρέπει να διαφυλάξουμε. Πολλοί συνάδελφοί μας στην ιδιωτική εκπαίδευση προσπαθούν για να το έχουν .Το κόστος του χαμένου μεροκάματου θα έπρεπε να μας πεισμώνει, όχι να μας υποδουλώνει ,και να αναλογιζόμαστε αυτά που μας έκλεψαν, σχεδόν χωρίς δική μας αντίσταση, με τις μειώσεις μισθών, τα  χαράτσια και τους φόρους που έχουν επιβληθεί τα τελευταία χρόνια. Τέλος ,δεν πρέπει να ξεχνιέται ο κοινωνικός ρόλος που έχει ο /η εκπαιδευτικός. Όσο δεν αντιστέκεται γίνεται δούλος. Τι άλλο μπορεί να εμφυσήσει σε ένα παιδί ένας υποταγμένος δάσκαλος παρά λύπη και κούραση για τη ζωή και τη μάθηση;

Το επόμενο μάθημα λοιπόν ας είναι η απεργία.

Την Τετάρτη 12/3 πραγματοποιήθηκε παρέμβαση στην σίτιση με κείμενο και πανό ενάντια στις εργολαβίες και την μεταφορά του κόστους φοίτησης στις πλάτες μας. Μοιράστηκαν κείμενα την ώρα αιχμής (η ουρά ήταν τεράστια όπως και τις περισσότερες μέρες) και αναρτήθηκε πανό. Δεν έγινε αποκλεισμός του ταμείου.

Ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε: 

Κάτι ψήνεται στο πάντειο

Σήμερα σας σερβίρουμε την δική μας πραγματικότητα στο πιάτο…

Στο πλαίσιο “εξορθολογισμού” του συστήματος και με πρόφαση την έξοδο από την κρίση ολοένα και περισσότερα κομμάτια του αναδιαρθρώνονται, πλήττοντας τους οικονομικά ασθενέστερους. Από αυτά δεν θα μπορούσε να λείπει το εκπαιδευτικό. Μέχρι τώρα το κράτος μας έδινε τις φοιτητικές παροχές όχι “από την καλή του την καρδία” αλλά για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της εκάστοτε αγοράς. Πλέον αφού οι ανάγκες αυτές αλλάζουν ,το κράτος αποσύρει σταδιακά τις κοινωνικές παροχές που μέχρι τώρα έδινε, αναθέτοντας τες σε ιδιώτες, οι οποίοι εξασφαλίζουν ένα σταθερό κέρδος στις δικές μας πλάτες και πάνω στις δικές μας ανάγκες, με σκοπό να αποκλείσει ακόμη μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας.

Από τη διαδικασία αυτή το Πάντειο δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Οι περικοπές στα συγγράμματα και οι συζητήσεις τις συγκλήτου για δίδακτρα στα μεταπτυχιακά δείχνουν ότι η νέα πραγματικότητα πλησιάζει. Όσον αφορά τη στέγαση, το κτήριο που υποτίθεται ότι προοριζόταν για εστία δεν είναι τίποτα άλλο από τα συντρίμμια που βρίσκονται πάνω από τη λέσχη, το οποίο υποτίθεται ότι από το 1997 ανακαινίζεται. Οι ελάχιστοι φοιτητές που δικαιούνται στέγαση μένουν στο ξενοδοχείο filoxenia, που βρίσκεται κοντά στο σταθμό Λαρίσης. Επίσης εδώ και χρόνια η καθαριότητα όπως και η φύλαξη (εταιρείες security) έχει περάσει στα χέρια εργολάβων. Λέγοντας για εργολαβία μιλάμε για ένα καθεστώς κατά το οποίο μια λειτουργία του πανεπιστημίου ανατίθεται σε κάποια ιδιωτική επιχείρηση μετά από διαγωνισμό. Αυτή η λογική ξεκίνησε με την πρόφαση ότι θα μειωθεί το κόστος των λειτουργιών κάτι που φυσικά δεν ισχύει, αφού το μόνο που μειώνεται είναι ο μισθός των εργαζομένων με στόχο την επίτευξη κέρδους από τον ιδιώτη-εργολάβο, με αποτέλεσμα το κόστος να παραμένει πάνω κάτω το ίδιο. Κάτι άλλο που πρέπει να τονιστεί είναι ότι από τη στιγμή που οι μέχρι πρότινος δωρεάν παροχές μπαίνουν με όρους εργολαβίας, ο εκάστοτε επιχειρηματίας θα κάνει τα πάντα για να μειώσει το κόστος ώστε να έχει μεγαλύτερο κέρδος. Αυτό σημαίνει από χαμηλούς μισθούς, εντατικοποίηση των εργαζομένων ώστε να βγάζουν τη δουλειά όσο το δυνατόν λιγότεροι στον ελάχιστο χρόνο, επισφαλείς, έως στη σίτιση όλο και χειρότερη ποιότητα του φαγητού λόγω φθηνότερης αγοράς και άρα χειρότερης ποιότητας πρώτων υλών.

Η σίτιση έχει μειωθεί σημαντικά από πέρυσι, καθώς μόνο το 1/5 (2.250 φοιτητές) της σχολής δικαιούται να σιτίζεται δωρεάν. Όπως γίνεται στις περισσότερες σχολές πλέον, έτσι και στο Πάντειο η σίτιση έχει ανατεθεί σε εργολαβίες , συγκεκριμένα σε εμάς στην “Το Βυζάντιο (ΑΦΟΙ Μπούντρη ΑΕ)”, η οποία έχει υπογράψει μια πενταετή σύμβαση με το πανεπιστήμιο. Τα κριτήρια για να έχει τη δυνατότητα κάποιος να σιτίζεται είναι αστεία αφού υποτίθεται ότι βασίζονται στο εισόδημα της εκάστοτε οικογένειας, το οποίο μπορεί να μην ανταποκρίνεται καν στην πραγματικότητα. Ακόμα όμως και γι αυτούς που πληρούν τα οικονομικά κριτήρια οι θέσεις είναι συγκεκριμένες και περιορισμένες, βάζοντας τους φοιτητές σε μια διαδικασία ανταγωνισμού. Όποιος από την άλλη δεν δικαιούται, είναι αναγκασμένος για ένα πιάτο φαί να πληρώσει αντίτιμο 3 ευρώ. Παρ’ όλα αυτά, αν κάποιος κάνει μια βόλτα έξω από τη λέσχη την ώρα που κλείνει θα παρατηρήσει πολύ φαγητό που περισσεύει να πετιέται στα σκουπίδια.

Αντιλαμβανόμενοι τα κοινά μας συμφέροντα θέλουμε να αντισταθούμε σε αυτούς που θέλουν να μεταφέρουν το κόστος φοίτησης στις πλάτες μας. Δεν πρέπει να μπούμε στη λογική τους, γιατί αύριο μεθαύριο θα δικαιούμαστε όλο και λιγότερα. Σκοπός μας δεν είναι να προτείνουμε δικαιότερα κριτήρια για το ποιος θα δικαιούται κάρτα σίτισης. Διεκδικούμε δωρεάν σίτιση για όλες/ους τις φοιτήτριες/τες ανεξαρτήτως κριτηρίων. Σε καμία περίπτωση δεν είμαστε ενάντια στους εργαζόμενους. Αντίθετα είμαστε δίπλα τους, αφού αποτελούν κι αυτοί κομμάτι των εκμεταλλευόμενων της κοινωνίας, γνωρίζοντας πως οφείλουν να αγωνιστούν παρόλο που είναι δύσκολο μέσα στο καθεστώς επισφάλειας που τους επιβάλλει η εργολαβία. Είναι καιρός να αποβάλλουμε το αίσθημα ενοχής που μας προκαλεί η διαδικασία του ελέγχου γι’ αυτά που μας αντιστοιχούν. Δε βγάζουμε κάρτες, δεν πληρώνουμε για τα αυτονόητα. Δε δεχόμαστε την υποτίμηση των ζωών μας αλλά παλεύουμε συλλογικά και αντιιεραρχικά πέρα από συντεχνιακά αιτήματα, γι’ αυτά που μας ανήκουν.

https://epp.espivblogs.net/

Κάποιες-κάποιοι εκπαιδευτικοί που δουλεύουμε με διαφορετικές εργασιακές σχέσεις στην εκπαίδευση διαπιστώσαμε ότι μοιραζόμαστε τους ίδιους προβληματισμούς και αγωνίες για τις αδυναμίες της συνδικαλιστικής οργάνωσης των εργαζομένων στον κλάδο αυτό. Μετά από κουβέντες πήραμε την πρωτοβουλία να συγκροτήσουμε την Ελευθεριακή Παρέμβαση Εκπαιδευτικών. Θεωρούμε ότι δεν μας αφορούν μονάχα τα στενά εργασιακά ζητήματα αλλά και η κριτική και οι προτάσεις σε σχέση με το ρόλο μας, το περιεχόμενο και τις μεθόδους διδασκαλίας.

Πρώτο, λοιπόν, κίνητρο για τη συνάντηση μεταξύ μας ήταν ο προβληματισμός γύρω από τις αδυναμίες της συνδικαλιστικής οργάνωσης των εργαζομένων στον κλάδο.

Οι αδυναμίες αυτές κατά τη γνώμη μας οφείλονται:

Α) στον κατακερματισμό του κλάδου με βάση τις διαφορετικές σχέσεις και όρους εργασίας

Β) στον γραφειοκρατικό χαρακτήρα των μεγάλων συνδικάτων του δημοσίου

Γ) στην απαξίωση του συνδικαλισμού στον ιδιωτικό τομέα, όπου το μεγαλύτερο κομμάτι των εργαζόμενων εκπαιδευτικών δεν είναι οργανωμένο στα υπάρχοντα συνδικάτα

Δ) στην πολυδιάσπαση των συνδικαλιστικών φορέων όσων εργάζονται με σχέσεις ιδιωτικού δικαίου στη δημόσια εκπαίδευση.

Στόχοι

Στόχος της Ελευθεριακής Παρέμβασης Εκπαιδευτικών είναι η οργάνωση των εκπαιδευτικών με γνώμονα την ταξική ενότητα. Όλοι μας, ανεξάρτητα από τη σχέση εργασίας ή τον εργοδότη, έχουμε κοινές επιδιώξεις και συμφέροντα, αφού αντιλαμβανόμαστε τον κλάδο της εκπαίδευσης ως ενιαίο. Οι διαιρέσεις εξυπηρετούν μόνο την εργοδοτική πλευρά, γι’ αυτό και σκόπιμα γίνονται όλο και περισσότερες.

Στο διεκδικητικό επίπεδο μας ενώνει το αίτημα για μόνιμη, σταθερή και αξιοπρεπή εργασία για όλους σε ένα δημόσιο-όχι κρατικό- και δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα. Η προϊούσα ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες, εκτός από το αυτονόητο ότι βάζει ακόμα πιο έντονους ταξικούς φραγμούς στη μόρφωση, αποδομεί ακόμα περισσότερο τις εργασιακές σχέσεις της εκπαίδευση.

 Δράση

Το κεντρικό διεκδικητικό αίτημα δεν παραμερίζει τη σημασία των επιμέρους διεκδικητικών αγώνων που είναι αναγκαίοι ανάλογα με τη σχέση εργασίας-εκμετάλλευσης των εργαζομένων στην εκπαίδευση. Βασική επιδίωξη μας είναι η αμοιβαία στήριξη των μελών και η οργάνωση αγώνων από κοινού.

Οι εκπαιδευτικοί που συμμετέχουν στην Ελευθεριακή Παρέμβαση Εκπαιδευτικών συμμετέχουν και παρεμβαίνουν στα σωματεία του εργασιακού τους χώρου, με σκοπό να συμβάλλουν ώστε αυτά να αποκτήσουν όσο το δυνατόν οριζόντια, αμεσοδημοκρατικά και ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά. Δε φιλοδοξούμε να συγκροτήσουμε παρατάξεις που συμμετέχουν σε συνδικαλιστικές εκλογές αλλά μπορούμε να εισηγούμαστε «πλαίσια» και δράσεις στις γενικές συνελεύσεις των σωματείων, ωθώντας σε ριζοσπαστικές αποφάσεις.

Επιδιώκουμε  να συσπειρώσουμε εκπαιδευτικούς με κριτήριο την αποδοχή του αμεσοδημοκρατικού χαρακτήρα της συνέλευσης, την άρνηση της ιεραρχίας και την καταδίκη φασιστικών, ρατσιστικών, σεξιστικών και αυταρχικών αντιλήψεων, τόσο στο εκπαιδευτικό όσο και στο ευρύτερο κοινωνικό πεδίο. Αυτονόητο είναι ότι στη συνέλευση δεν είναι αποδεκτό να συμμετέχουν εργοδότες.

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό μια συλλογικότητα που δραστηριοποιείται συνδικαλιστικά στον κλάδο της εκπαίδευσης να έχει θέσεις για το είδος της εκπαίδευσης που παρέχεται από το κράτος. Όχι επειδή οι εκπαιδευτικοί είναι μια ειδική κατηγορία περιούσιων εργαζομένων/λειτουργών αλλά ακριβώς γιατί, όπως όλοι οι εργαζόμενοι, οφείλουν να έχουν λόγο για το προϊόν που παράγουν. Και επιπλέον γιατί η εκπαίδευση αποτελεί πολύτιμο μέσο στον αγώνα για την κοινωνική χειραφέτηση.

Ένα σχολείο της χειραφέτησης δεν αρκεί να καταργήσει τον καταναγκασμό. Είναι απαραίτητο να προσφέρει στα παιδιά το μορφωτικό υπόβαθρο που απαιτεί η αμφισβήτηση, να αίρει το διαχωρισμό ανάμεσα σε χειρωνακτική και πνευματική εργασία, να μάχεται ενάντια στον ανορθολογισμό, να καλλιεργεί μια ηθική που στηρίζεται στην αλληλεγγύη, τη δικαιοσύνη και την ελευθερία. Η διατύπωση σκέψεων και προτάσεων για ένα σχολείο για όλα τα παιδιά και με αυτήν την κατεύθυνση είναι μέσα στις προτεραιότητές μας.

Για το σκοπό αυτό φιλοδοξούμε να εκδίδουμε έντυπο υλικό και να οργανώνουμε δημόσιες εκδηλώσεις και παρεμβάσεις, οι οποίες απευθύνονται και σε μαθητές και στο ριζοσπαστικό κομμάτι της υπόλοιπης εργαζόμενης κοινωνίας.

Τέλος, οι περισσότερες και περισσότεροι από μας ανήκουμε ή συνδεόμαστε πολιτικά με τον ελευθεριακό χώρο, έναν πολιτικό χώρο που, ενώ έχει στους κόλπους του πολλούς εκπαιδευτικούς και τοποθετεί τους προβληματισμούς γύρω από την εκπαίδευση πολύ ψηλά στην ιεράρχηση των προτεραιοτήτων του, παρόλα αυτά δεν έχει καταφέρει ως τώρα να γεννήσει μια συλλογικότητα εκπαιδευτικών με συνδικαλιστική δράση και διάρκεια στο χρόνο. Η δημιουργία μιας τέτοιας συλλογικότητας, που θα έχει πανελλαδικό χαρακτήρα είναι βασική επιδίωξή μας.

Η ελευθεριακή παρέμβαση εκπαιδευτικών καλείται να δράσει σε ένα δεδομένο πεδίο συνδικαλισμού, όπου κυριαρχεί ο κομματισμός, ο πολιτικαντισμός και οι κάθε λογής διασυνδέσεις με την κυβέρνηση. Οι συνδικαλιστικές παρατάξεις που δραστηριοποιούνται στο χώρο της εκπαίδευσης προσπαθούν επιμελώς να αποκρύψουν τον ομφάλιο λώρο που τις συνδέει με τα κόμματά τους και καλλιεργούν μια θολή εικόνα απολίτικη, όπου, στο πνεύμα της συναδελφικότητας, το συνδικάτο γίνεται όχημα για τυχοδιωκτικές φιλοδοξίες και φυσικά χειραγώγηση του κλάδου. Στο πλαίσιο αυτό αποτείνουν συχνά καλέσματα για ενωτικά ψηφοδέλτια και για κοινούς αγώνες.

Είναι επίσης σαφές ότι στην κουλτούρα του ελευθεριακού συνδικαλισμού το ανακάτεμα των εργατικών διεκδικήσεων με πολιτικές επιδιώξεις, κομματισμό και πολύ περισσότερο με κυβερνητισμό αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή.

Σε παλαιότερες εποχές, όταν το ζητούμενο του συνδικαλισμού ήταν η ποιότητα των εργασιακών σχέσεων, οι δικαιότερες αμοιβές, η αξιοπρέπεια των εργαζομένων στο χώρο τους και γενικά διεκδικήσεις που δεν άγγιζαν την ουσία της κατοχής μιας εργασιακής θέσης, μπορούσε να αποκοπεί η πολιτική θέση από τη συνδικαλιστική. Σήμερα όμως η επίθεση που δέχεται ο κόσμος της εργασίας είναι καθολική. Το κεφάλαιο δημιούργησε στρατιές ανέργων, έσπασε το ταμπού της μονιμότητας και έβαλε τον πήχη της διεκδίκησης στο «έχω ή δεν έχω δουλειά», που μεταφράζεται στο έχω ή δεν έχω ζωή.

Η απάντηση στην παραπάνω επίθεση δεν μπορεί να γίνει με τα εργαλεία και τα όπλα του παρελθόντος, η σφοδρότητά της απαιτεί από μας ανάλογη απάντηση.

Με αυτή την έννοια η ελευθεριακή παρέμβαση εκπαιδευτικών έχει ξεκάθαρη πολιτική θέση και φιλοδοξεί να εκφράζεται επιθετικά, σε αντιδιαστολή με τον κρατικό, κομματικό, συμβιβασμένο συνδικαλισμό.

Η Ελ.Παρ.Εκ. είναι ανοιχτή σε όλες και όλους όσους αποδέχονται τις αρχές μας και μοιράζονται τους ίδιους προβληματισμός με μας, ενώ το πλαίσιο λειτουργίας και δράσης της είναι ανοιχτό στη συνδιαμόρφωση.

περισσότερα:http://elparek.wordpress.com/