Ο Υπουργός Υγειας Μ. Βορίδης με νομοσχέδιο που έχει καταθέσει στη Βουλή (για ψήφιση στις 10/9) παραδίδει σε μια ιδιωτική εταιρία, την ΕΣΑΝ ΑΕ. (Εταιρία Συστήματος Αμοιβών Νοσοκομείων Α.Ε.). τη διαχείριση των χρημάτων του ΕΣΥ καθώς και την κοστολόγηση και την αξιολόγηση όλων των δομών Υγείας.

Ένας από τους βασικούς στόχους του νέου νόμου αποκαλύπτεται στη 2η σελίδα της «αιτιολογικής έκθεσης» που τον συνοδεύει:

«Με τον τρόπο αυτό …αποφεύγεται και η μελλοντική επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού, καθώς η ΕΣΑΝ Α.Ε. δύναται να μετεξελιχθεί με γοργούς ρυθμούς σε μια απολύτως βιώσιμη και οικονομικώς αυτάρκη ανώνυμη εταιρία»

Έτσι ωμά και κυνικά η κυβέρνηση δηλώνει πως στόχος του νομοσχεδίου είναι να σταματήσουν οι νοσοκομειακές δομές να χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό και να λειτουργούν σαν μια εταιρία που συντηρείται και βγάζει κέρδη με βάση την «παραγωγή» της.

Σύμφωνα και με ανακοίνωση της ΕΙΝΑΠ [1] για την ΕΣΑΝ ΑΕ. (2/9/2014):

«Συνολικά ως το 2020 σχεδιάζουν ώστε τα νοσοκομεία να είναι πλήρως αυτοχρηματοδοτούμενα με μηδενική κρατική χρηματοδότηση.»

Παράλληλα, για όσο καιρό το Δημόσιο συνεχίσει να χρηματοδοτεί το ΕΣΥ, η ΕΣΑΝ Α.Ε. στοχεύει να κατευθύνει ένα όλο και μεγαλύτερο μερίδιο αυτών των χρημάτων, όπως και των χρημάτων του ΕΟΠΥΥ και των υπόλοιπων ασφαλιστικών ταμείων προς τις ιδιωτικές κλινικές – και σε βάρος των δημόσιων νοσοκομείων.

Ας δούμε όμως πιο αναλυτικά το νομοσχέδιο και τις συνέπειες του για τους εργαζόμενους και τους ασθενείς:

1. η προίκα της ΕΣΑΝ
Η ΕΣΑΝ Α.Ε. θα προικοδοτηθεί από το Δημόσιο με 1 εκ. ευρώ και θα είναι μετοχική εταιρία: θα εκδοθούν 20.000 μετοχές στην τιμή των 50 € η κάθε μια. Οι μετοχές της θα είναι ονομαστικές και μεταβιβαστές (Μέρος Α – άρθρο 7ο του νομοσχεδίου) δηλαδή θα πωλούνται «στην αγορά», ενώ στο ΔΣ της θα συμμετέχουν και εκπρόσωποι των ιδιωτικών κλινικών.
(Μέρος Α, άρθρο 1ο)

Η κυβέρνηση, έτσι, βάζει το λύκο να φυλάει τα πρόβατα, δίνοντας τη διαχείριση δημοσίου χρήματος για την Υγεία σε μια ιδιωτική εταιρία στην οποία οι εκπρόσωποι των ιδιωτικών κλινικών θα έχουν αποφασιστικό λόγο. Από το ΔΣ της ΕΣΑΝ οι ιδιώτες πάροχοι Υγείας θα έχουν μεγαλύτερη πρόσβαση στους δημόσιους πόρους για την Υγεία και θα τους κατευθύνουν με βάση τα δικά τους συμφέροντα.

Πιο σημαντικό είναι ωστόσο ότι μέσω της ΕΣΑΝ δίνεται η δυνατότητα να περάσει ο έλεγχος ολόκληρου του συστήματος Υγείας της χώρας μας στα χέρια μεγαλοεπιχειρηματιών που θα αγοράσουν ένα σεβαστό ποσοστό των μετοχών της εταιρίας. Όπως στα ΜΜΕ, όπου 3 – 4 οικογένειες «κυβερνούν» ανεξέλεγκτα, όπως στα πετρέλαια, στις τράπεζες, στο εφοπλιστικό κεφάλαιο, κλπ, μια χούφτα μεγαλοκαρχαριών ελέγχουν τα πάντα, έτσι θα γίνει και στην Υγεία. Και μπορούμε εύκολα να φανταστούμε ποιοι θα είναι αυτοί: οι ιδιοκτήτες των μεγάλων ιδιωτικών νοσοκομείων και κλινικών, των φαρμακευτικών βιομηχανιών, των ασφαλιστικών εταιριών – αυτοί θα περάσουν τον έλεγχο του συνόλου της δημόσιας Υγείας στα δικά τους χέρια. Η Υγεία του 99% των Ελλήνων εργαζομένων και λαϊκών στρωμάτων θα αποτελεί αντικείμενο κέρδους για το ιδιωτικό κεφάλαιο!

2. Τα έσοδα της ΕΣΑΝ
Η ΕΣΑΝ. Α.Ε. θα έχει έσοδα:

•από τον ΕΟΠΥΥ και τα υπόλοιπα ασφαλιστικά ταμεία για τις «…νοσοκομειακές υπηρεσίες που παρασχέθηκαν προς τους ασφαλισμένους τους…»
•από κονδύλια της Ε.Ε. που προορίζονται για την Υγεία
•από την διαχείριση των αποθεματικών και των περιουσιακών στοιχείων των νοσοκομείων
•από «αμοιβές των υπηρεσιών που η Εταιρία παρέχει, στα δημόσια νοσοκομεία, στις ιδιωτικές κλινικές, στον ΕΟΠΥΥ και στους άλλους ασφαλιστικούς οργανισμούς, για τη στατιστική επεξεργασία των δεδομένων που αποστέλλονται από τους φορείς αυτούς» (δείτε στη συνέχεια ποια στοιχεία είναι αυτά) (Μέρος Α – άρθρο 8ο)

Δηλαδή, οι ιδιώτες μέτοχοι (ιδιοκτήτες) της ΕΣΑΝ θα καθορίσουν τις τιμές των νοσοκομειακών υπηρεσιών έτσι ώστε να απομυζούν όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα από τα ταμεία, θα τσεπώνουν τα ευρωπαϊκά κονδύλια και θα ροκανίσουν τα αποθεματικά και την περιουσία των νοσοκομείων. Και όλα αυτά στο όνομα του δημοσίου συμφέροντος και της αναβάθμισης του συστήματος δημόσιας υγείας.

3. Το σύστημα των «Διαγνωστικών Ομοιογενών Ομάδων» – DRG
Η ΕΣΑΝ Α.Ε. θα αναπτύξει ένα σύστημα «Διαγνωστικών Ομοιογενών Ομάδων» (DRG). Όλες οι ασθένειες και οι θεραπευτικές μέθοδοι θα ομαδοποιηθούν και θα τιμολογηθούν και θα αποτελούν τα «στάνταρντ» που πρέπει να ακολουθούν όλα τα νοσοκομεία της ΕΣΑΝ.

«Κάθε ομάδα που καθορίζεται ως ομοιογενής προσδιορίζεται κατά κύριο λόγο με αναφορά το κόστος της ιατρικής θεραπείας»
(αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου – 1η σελίδα)

Το σύστημα των DRGs υπολογίζει το κόστος ανά διαγνωστική κατηγορία (μέσω στατιστικών δεδομένων που έχουν συλλεχθεί και επεξεργαστεί) και όχι το κόστος με βάση συγκεκριμένες θεραπευτικές πράξεις ή ημέρες νοσηλείας ανά ασθενή.

«Για παράδειγμα, μια χολοκυστεκτομή , αφού ενσωματωθεί το κόστος των εξετάσεων, των ημερών νοσηλείας, της υλικοτεχνικής υποδομής και των φαρμάκων που απαιτήθηκαν και πιθανά (αυτό δεν έχει διευκρινιστεί σαφώς) της αμοιβής του προσωπικού, κοστολογείται Χ ευρώ. Η ΕΣΑΝ θα πληρώσει το νοσοκομείο Χ ευρώ για κάθε περιστατικό χολοκυστεκτομής, άσχετα αν κάποια περιστατικά θα κοστίσουν στην πραγματικότητα κάτι περισσότερο. »
Γ. Γιαννόπουλος, πρόεδρος της ΕΙΝΑ [2], 7/9/2014

Με την εφαρμογή των DRG αλλάζει όλη η φιλοσοφία του συστήματος Υγείας. Ο ασθενής αντιμετωπίζεται με λογιστική λογική και το νοσοκομείο με λογικές οικονομικού κόστους – οφέλους και όχι με επιστημονικά και κοινωνικά κριτήρια.

Η εφαρμογή συστήματος DRG στη Γερμανία (και όχι μόνο) έχει ως συνέπεια τα λεγόμενα «ματωμένα εξιτήρια», όπου οι γιατροί είναι πολλές φορές αναγκασμένοι να δίνουν εξιτήριο νωρίτερα από ότι είναι πραγματικά ασφαλές για τους ασθενείς, αφού είναι υποχρεωμένοι να ακολουθήσουν πιστά τις DRG.[3]

Πράγματι, με την εφαρμογή των DRG αν κάποιος ασθενής χρειάζεται διαφορετική θεραπευτική μέθοδο από αυτήν που προβλέπει το σύστημα ή περισσότερο χρόνο, το κόστος θα επιβαρύνει τον ίδιο, αφού το «σύστημα» αναγνωρίζει ομάδες με βάση το κόστος και όχι ασθενείς με διαφορετικές ανάγκες.

Στη δε Αγγλία μια από τις συνέπειες της εφαρμογής συστήματος DRG ήταν η απροθυμία νοσοκομείων να προμηθευτούν νέες τεχνολογίες γιατί αυτές θα αύξαναν το κόστος θεραπείας, νοσηλείας κλπ των ασθενών! Το όφελος των ασθενών και η επιστημονική άποψη απουσιάζει από τα κριτήρια για την αγορά ή όχι νέων τεχνολογιών. [4]

4. Επιχειρησιακό Σχέδιο
Η ΕΣΑΝ Α.Ε. καταρτίζει ένα επιχειρησιακό σχέδιο. Αυτό περιλαμβάνει «στόχους εκφρασμένους σε ποσά και ποσοστά», «τους ετήσιους χρηματοοικονομικούς, ποιοτικούς και επιχειρησιακούς δείκτες», «δείκτες αποδοτικότητας» κ.α.
(Μέρος Β – άρθρο 27)

Επίσης, σύμφωνα με την «έκθεση αξιολόγησης συνεπειών του νομοσχεδίου» (έκθεση του Υπουργείου Υγείας)

«Οι διαθέσιμοι πόροι θα κατανέμονται πιο δίκαια στους παρόχους υπηρεσιών από τη στιγμή που ένα αφομοιωμένο και ώριμο σύστημα ομοιογενών ομάδων δημιουργεί ροή χρημάτων στα νοσοκομεία αναλογικά προς τις υπηρεσίες και τα χαρακτηριστικά τους (εγχειρίσεις, σοβαρότητα της ασθένειας κλπ)»

Τα νοσοκομεία θα λειτουργούν λοιπόν με βάση «δείκτες αποδοτικότητας» και άλλα παρόμοια κριτήρια, τα οποία δεν θα έχουν σχέση με το πόσους ασθενείς θεράπευσαν, ανακούφισαν ή κάτι αντίστοιχο, αλλά με βάση πόσα χρήματα έβγαλαν από τα χειρουργεία, τις εξετάσεις κοκ και πόσο μείωσαν τις δαπάνες τους.

Για να χρηματοδοτηθούν τα νοσοκομεία οι γιατροί θα πρέπει να κυνηγάνε χειρουργεία και εξετάσεις, όπως γίνεται στον ιδιωτικό τομέα, για να πιάσουν τους «στόχους» και να αξιολογηθούν θετικά.

Μέσα από τέτοιες φόρμουλες θα προχωρήσουν παραπέρα και οι συγχωνεύσεις και τα κλεισίματα νοσοκομείων που έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση με την Τρόϊκα (στο Μνημόνιο και στο Μεσοπρόθεσμο του 2011 και 2012). Αν ένα νοσοκομείο δεν είναι «αποδοτικό» (π.χ. νοσοκομεία στην επαρχία σε περιοχές με λίγους κατοίκους) οι μάνατζερ της ΕΣΑΝ θα το κλείνουν. Αν προγράμματα προληπτικής ιατρικής θεωρηθούν «μη αποδοτικά» θα μειωθούν και θα εξαλειφθούν. Αν υπηρεσίες νοσοκομείων χαρακτηριστούν «κοστοβόρες» θα ιδιωτικοποιηθούν (για να μειωθεί υποτίθεται το κόστος).

Την ίδια στιγμή, η ΕΣΑΝ σαν ιδιωτική εταιρία θα μπορεί σταδιακά να επιβάλλει στα δημόσια νοσοκομεία εργασιακές σχέσεις ιδιωτικού τομέα. Να αυξήσει τις προσλήψεις με μπλοκάκια, να επιβάλλει ατομικές συμβάσεις κοκ.

Άλλωστε σύμφωνα (και πάλι) «έκθεση αξιολόγησης συνεπειών του νομοσχεδίου»:

«Η σύσταση μια ανώνυμης εταιρίας … δίνει στο ελληνικό δημόσιο τη δυνατότητα άσκησης, άμεσα ή έμμεσα, αποφασιστικής επιρροής σ’ ένα τόσο σημαντικό τομέα όπως ο έλεγχος και η ρύθμιση των δαπανών της παροχής νοσοκομειακών υπηρεσιών υγείας»

5. Όλοι οι φάκελοι των ασθενών στα χέρια των ιδιωτών
Όλα τα νοσοκομεία θα πρέπει να αποστέλλουν στην ΕΣΑΝ Α.Ε. τους φακέλους των ασθενών τους μαζί με στοιχεία ταυτοποίησης (ΑΜΚΑ, ΑΦΜ, κ.α.). Επίσης η ΕΣΑΝ Α.Ε. θα έχει πρόσβαση στα δεδομένα του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων, στο ΕSΥΝΕΤ, στο πρόγραμμα «Χάρτης Υγείας», ενώ όλα τα ασφαλιστικά ταμεία θα πρέπει να αποστέλλουν στην Εταιρία όλα τα αρχεία νοσηλείας και κόστους θεραπείας των ασφαλισμένων τους.
(Μέρος Α – άρθρα 2-5)

Με βάση τα παραπάνω στοιχεία θα καθοριστούν και θα τιμολογηθούν τα συστήματα DRG, με κριτήρια βέβαια που δεν θα έχουν γνώμονα το όφελος των ασθενών αλλά τη μείωση των εξόδων των νοσοκομείων και την αύξηση των κερδών των ιδιωτικών κλινικών, των φαρμακευτικών εταιριών κοκ.

Την ίδια στιγμή η διαχείριση των παραπάνω στοιχείων από την ΕΣΑΝ σημαίνει ότι όλοι οι έμποροι της υγείας (ασφαλιστικές εταιρίες, κ.α.) θα έχουν πρόσβαση στους ιατρικούς φακέλους κάθε πολίτη και σε μια σειρά ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα.

6. Τι πρέπει να γίνει
Πρέπει άμεσα οι γιατροί, οι νοσηλευτές και όλοι οι εργαζόμενοι στη δημόσια υγεία να κινητοποιηθούν με στόχο την κατάργηση του νέου νόμου.Να συγκληθούν τα συμβούλια των γιατρών και τα σωματεία όλων των εργαζομένων στα νοσοκομεία, να οργανώσουν κατ’ αρχήν εκστρατείες ενημέρωσης όλων των εργαζομένων, των ασθενών, των συνοδών τους και των τοπικών κοινωνιών γύρω από τα νοσοκομεία και στη συνέχεια ΠΟΕΔΗΝ [5], ΟΕΝΓΕ [6], να σχεδιάσουν σοβαρά και αποφασιστικά τον αγώνα ενάντια σ’ αυτό το νομοσχέδιο. Στον αγώνα πρέπει να καλεστούν οι γιατροί και οι εργαζόμενοι του ΕΟΠΥΥ και όλων των ασφαλιστικών ταμείων. Τα μαχητικά σωματεία βάσης στα νοσοκομεία πρέπει να μπουν μπροστά, ξεκινώντας ενημερωτικές εκστρατείες και πιέζοντας τις ηγεσίες της ΠΟΕΔΗΝ και της ΟΕΝΓΕ να προχωρήσουν σε σχεδιασμό αγώνα. Στο βαθμό που αρνηθούν, η μάχη πρέπει να δωθεί με οριζόντια διασύνδεση των μαχητικών σωματείων και τη δημιουργία ενός συντονιστικού αγώνα ενάντια στο νόμο της ΕΣΑΝ.

____________________________________
1. Ένωση Ιατρών Νοσοκομείου Αθήνας Πειραιά
2. Ένωση Ιατρών Νοσοκομείου Αθήνας
3,4. Τα παραδείγματα αυτά βρίσκονται στην Έκθεση του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου για τα Συστήματα και τις Πολιτικές στην Υγεία στην ιστοσελίδα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας: http://www.euro.who.int/__data/assets/pdf_file/0004/162265/e96538.pdf
5. Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων Δημοσίων Νοσοκομείων
6. Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας

ΠΗΓΗ:ΞΕΚΙΝΗΜΑ 

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ,

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΒΙΑΙΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΩΝ

ΚΑΙ ΣΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΠΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ

Τρίτη 1^η Απριλίου 2014 στις 18.30

κεντρική αίθουσα Δημαρχείου Χαϊδαρίου

Λεωφόρος Αθηνών 181, Χαϊδάρι

Μπροστά στον καταιγισμό των επιπτώσεων της οικονομικής κρίσης και των διαδοχικών μνημονίων σε κάθε πτυχή της ζωής μας, με την μαζική ανεργία, την ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας, την προϊούσα διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών, την πλήρη κατάργηση του όποιου «κράτους πρόνοιας» υπήρχε μέχρι τώρα και την ραγδαία, εν μέσω όλων αυτών, πτωχοποίηση της πλειονότητας, η συστηματική διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών υγείας (με αποκορύφωμα, μέχρι τώρα, την διάλυση του ΕΟΠΥΥ) και η πλήρης ιδιωτικοποίησή τους αποτελεί μιαν από τις πρώτες προτεραιότητες της νεοφιλελεύθερης διακυβέρνησης.

Στο χώρο της Ψυχικής Υγείας, ακριβώς τη στιγμή που η κρίση αυξάνει με γεωμετρική πρόοδο και κάνει όλο και πιο πολύπλοκη την εμφάνιση προβλημάτων ψυχικής υγείας σε όλο και πιο πλατειά κοινωνικά στρώματα, ακριβώς την ίδια στιγμή οι υπάρχουσες δημόσιες υπηρεσίες (τα τρία ψυχιατρεία που απέμειναν και οι όποιες άλλες, ανεπαρκέστατες αριθμητικά, διάσπαρτες, κατακερματισμένες και ισχνές υπηρεσίες ψυχικής υγείας) αποδυναμώνονται και οδηγούνται στο κλείσιμο.

Αυτό το βίαιο κλείσιμο/κατάργηση των ψυχιατρείων δεν έχει σε τίποτα να κάνει με την πάλαι ποτέ επιδίωξη για ένα σύστημα Ψυχικής Υγείας, δημόσιο και δωρεάν, «πέρα από» τον κατασταλτικό και, κατ΄ ουσίαν, αντιθεραπευτικό θεσμό του ψυχιατρείου, ενός οργάνου πρωτίστως κοινωνικού ελέγχου αντί θεραπευτικής φροντίδας και υποστήριξης των ανθρώπων με σοβαρά προβλήματα ψυχικής υγείας.

Η μετάβαση «πέρα από» το ψυχιατρικό άσυλο ήταν πάντα συνυφασμένη

–με την δημιουργία ενός ολοκληρωμένου δικτύου κοινοτικών υπηρεσιών, για στήριξη και φροντίδα στον «τόπο κατοικίας» και εντός του κοινωνικού ιστού.

–με μιαν «άλλη ψυχιατρική» που ακούει ισότιμα τον «άλλο», αντί να τον μετατρέπει σε «πράγμα».

–με μια ψυχιατρική που δίνει σημασία και αξία στο βίωμα τουυποκειμένου και πασχίζει για την κατανόηση και την απάντηση στις ανάγκες του, αντί για την ταξινόμηση των εκάστοτε αναγκών σε διαγνωστικές κατηγορίες, που απλώς στιγματίζουν και αποκλείουν, χρήσιμες μόνο για τον κοινωνικό έλεγχο και για τις φαρμακοβιομηχανίες.

–με κοινοτικές υπηρεσίες που θα λειτουργούσαν σε μια λογική προστασίας που σέβεται και στηρίζει την ελευθερία και τα δικαιώματα του προσώπου, σε αντιδιαστολή με τη δήθεν «προστασία» του ασύλου, στην υπηρεσία της «δημόσιας τάξης» (κατά των, υποτίθεται, «επικίνδυνων» διαφορετικών συνανθρώπων μας) και συνυφασμένης με το πνίξιμο της ελευθερίας.

–με κοινωνικά κινήματα και διαδικασίες «από τα κάτω» και όχι με άνωθεν διοικητικούς χειρισμούς.

Το να πάμε «πέρα από» το ψυχιατρείο σημαίνει μια διαδικασία κλεισίματος στη διάρκεια της οποίας θα οικοδομούνταν οι εναλλακτικές κοινοτικές υπηρεσίες έτσι ώστε, για όποια μονάδα κλείνει, να υπάρχει ήδη σε λειτουργία η εναλλακτική μονάδα που θα την αντικαταστήσει.

Το κλείσιμο των ψυχιατρείων που προωθούν τώρα δεν αρκείται καν στην μέχρι τώρα απανθρωποποιητική «καταπιεστική προστασία» του παραδοσιακού ψυχιατρείου. Είναι συνυφασμένο με την πλήρη νεοφιλελευθεροποίηση της οικονομίας που μετατρέπει ένα όλο και μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού σε περιττούς, με πρώτους μεταξύ αυτών τους ψυχικά πάσχοντες. Ακόμα και το ψυχιατρείο (πόσο μάλλον ένα «κοινωνικό κράτος») αποτελεί όχι απλώς ένα δυσβάστακτο βάρος για την δημοσιονομική προσαρμογή, αλλά

αντιστρατεύεται την ίδια τη λογική και τις ανάγκες της «ελεύθερης αγοράς».

Στη θέση τους έχουν αποφασίσει την δημιουργία «δικαστικών ψυχιατρείων» (τουλάχιστον δυο) για την φύλαξη (και όχι για την θεραπεία) των λεγόμενων «ακαταλογίστων» του άρθρου ΠΚ 69, στα πλαίσια της δημιουργίας φυλακτικών καταστημάτων υψίστης ασφαλείας, στη λογική της οικοδόμησης ενός επιτελικού «κράτους ασφαλείας», για την κατασταλτική διαχείριση αυτού που η κυρίαρχη τάξη πραγμάτων κατασκευάζει ως «κοινωνική επικινδυνότητα».

Ήδη τα υπάρχοντα ψυχιατρεία μαραζώνουν και «κλείνουν», μέρα με τη μέρα, «εκ των έσω», χωρίς καν να έχει μπει το οριστικό λουκέτο που ετοιμάζουν. Με την τεράστια μείωση του προσωπικού (σε σημείο αδυναμίας λειτουργίας), με την έλλειψη βασικών υλικών και φαρμάκων, με το πρωτοφανές ποσοστό των ανασφάλιστων ασθενών (πάνω από ένας στους τρεις), που οδηγεί σε αδυναμία ακόμα και προμήθειας της φαρμακευτικής αγωγής που έχουν ανάγκη, με την πτώχευση και την αδυναμία των οικογενειών να παράσχουν την αναγκαία στήριξη. Ήδη προωθείται, με αυταρχικό τρόπο, από την Διοίκηση του ΨΝΑ, το βιαστικό και βάναυσο πέταγμα των ασθενών χρόνιας παραμονής, με πρώτους αυτούς των γηροψυχιατρικών τμημάτων, παντού όπου βρεθεί διαθέσιμος χώρος, στο όποιο ίδρυμα ανά την επικράτεια, καταστρατηγώντας κατάφωρα την όποια θεραπευτική διαδικασία.

Ο δρόμος, που ‘φιλοξενεί’ όλο και περισσότερους ψυχικά πάσχοντες μεταξύ των αστέγων, είναι ο τελικός προορισμός – μια στάση πριν το θάνατο.

Είναι πάνω σε αυτό το έδαφος της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης που έρχεται με φυσικό, όπως πάντα, τρόπο να ακουμπήσει η επαναφορά των ναζιστικών πρακτικών της «στείρωσης» και της «ευθανασίας» από την Χρυσή Αυγή, ως η επαναφορά της «τελικής λύσης» που τότε, όπως και τώρα, έχει ως αφετηρία τους ψυχικά πάσχοντες.

Το ζήτημα της ψυχικής υγείας, το ολοκαύτωμα που ετοιμάζουν, μας αφορά όλους.

Το Χαϊδάρι, πέρα από τις πολύμορφες ιστορικές του παραδόσεις, έτυχε να φιλοξενεί εδώ και δεκαετίες τα δυο ψυχιατρεία – πολλοί εκ των εργαζομένων σε αυτά είναι δημότες του.

Η μοίρα, όπως πάντα σε ολόκληρη τη διαδρομή των νεοφιλελεύθερων πρακτικών στην ψυχική υγεία σε μια σειρά από χώρες, κοινή: στο δρόμο οι ασθενείς, διαθεσιμότητα/κινητικότητα απόλυση των εργαζομένων.

Χωρίς ένα κίνημα από τα κάτω, χειραφετητικό, ενιαιομετωπικό, οργανωμένο και διαρκείας, αυτή η ‘κοινή μοίρα’, όπως η αντίστοιχη σε ολόκληρη την κοινωνία, δεν μπορεί να ανατραπεί. Για αυτό και η αφετηρία, η πρώτη στιγμή ενός κοινωνικού κινήματος για την ψυχική υγεία από το Χαϊδάρι, μπορεί να έχει και μια συμβολική σημασία.

Ένα κοινωνικό κίνημα για την απόκρουση των καταστροφικών τους σχεδίων, που αντιστρατεύεται το βίαιο κλείσιμο των ψυχιατρείων, όχι γιατί είναι αγκυλωμένο στο παραδοσιακό ψυχιατρικό άσυλο, αλλά από τη σκοπιά μιας άλλης, εναλλακτικής και χειραφετητικής προσέγγισης στην ψυχική υγεία.

Καλούμε όλους και όλες στη συγκέντρωση την 1^η Απριλίου 2014, 6.30 μμ, στην αίθουσα του Δημαρχείου Χαϊδαρίου, στο Παλατάκι, για ενημέρωση, συζήτηση και από κοινού οργάνωση των επόμενων βημάτων ενός αγώνα διαρκείας,

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΕΙΑ

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ-ΑΠΕΓΚΛΩΒΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΟ ΚΑΙ ΚΡΑΤΙΚΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ

– ΩΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ, ΣΠΑΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΘΕΣΗ

Τη συμπαράστασή τους στους εργαζομένους στο ΙΚΑ Αταλάντης δηλώνουν έμπρακτα οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ. Σήμερα 20/3 πραγματοποιήθηκε 4ωρη στάση εργασίας,10:00 έως 14:00, και εκτός βάρδιας από 11:00-15:00, καθώς επίσης και παράσταση διαμαρτυρίας στο ΙΚΑ Αταλάντης.

Ακολουθεί η σχετική ανακοίνωση του Σωματείου Εργαζομένων ΛΑΡΚΟ Λάρυμνας:

Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι,

Συμπαραστεκόμαστε στους εργαζόμενους συναδέλφους του ΙΚΑ ΑΤΑΛΑΝΤΗΣ , στην προσπάθεια να μείνει το ΙΚΑ ΑΤΑΛΑΝΤΗΣ στο ΔΗΜΟ μας .
Αντί η ζωή των κατοίκων της Λοκρίδας να είναι πιο απλή , τα κυβερνητικά σχέδια συνεχίζονται μαζί με την Τρόικα .
Συρρικνώνουν τον τόπο μας , αιχμαλωτίζουν τη ζωή μας και καταστρέφουν τη Λοκρίδα ,
δημιουργούν παράκεντρα και κέντρα αποφάσεων στη Λαμία και στην Αθήνα.
Μπορούν ακόμα και σήμερα να καταλάβουν πόσοι πληθυσμιακά κάτοικοι εξυπηρετούνται από το ΙΚΑ Αταλάντης ;  Εξυπηρετείται το εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ –
η Λάρυμνα – Μαλεσίνα – Μαρτίνο – Αταλάντη και τα γύρω χωριά της Αταλάντης.
Οι ευθύνες είναι μεγάλες.
Οι πολιτικοί μας έχουν ευθύνη για το κατάντημα της Περιφέρειας και των επαρχιών .
Τώρα , που πολλοί θα τάξουν λαγούς με πετραχήλια , τους λέμε ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα. Αυτή η στάση έχει και την έννοια του ιατρείου μας που πολλοί προσπάθησαν να το δώσουν , αλλά του έδωσαν άλλο πατέρα και το «ΠΕΔΥ» έγινε ΤΕΡΑΣ.
Αν δεν αντιδράσουμε από κοινού , τότε θα μας τα πάρουν όλα στις μεγάλες πόλεις για να κάνουν πολιτική και να μοιράζουν οφίτσια στους δικούς τους πελάτες.
Να αντισταθούμε όλοι για να έχουμε κέρδος τις ζωές μας και τις υπηρεσίες μας στον τόπο μας . Πάνε να στεγνώσουν την τοπική αυτοδιοίκηση , να σαλαμοποιήσουν τα πάντα.
Οι κύριοι της Αθήνας πρέπει να καταλάβουν ότι όλα δεν είναι ξέφραγο αμπέλι.
Έχουν χρέος να λειτουργήσει και η επαρχία.
Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι,

Την  ΠΕΜΠΤΗ 20 ΜΑΡΤΙΟΥ 2014 θα πραγματοποιηθεί 4ωρη στάση εργασίας από 10:00 έως 14:00 . Οι συνάδελφοι εκτός βάρδιας , θα απεργήσουν από 11:00-15:00.
Να είμαστε όλοι παρόντες την ΠΕΜΠΤΗ 20/03/2014 στο ΙΚΑ ΑΤΑΛΑΝΤΗΣ , να συμπαρασταθούμε μαζί με τους εργαζόμενους .
Το ΙΚΑ ΑΤΑΛΑΝΤΗΣ είναι κομμάτι και των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ.
Τώρα είναι οι υπάλληλοι του ΙΚΑ , αύριο εμείς .
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ!

http://somatiolarcosel.blogspot.gr/

Καλούμε όλους και όλες στη συγκέντρωση τηνΤΡΙΤΗ 1 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2014, 6.30 μμ, στην αίθουσα του Δημαρχείου Χαϊδαρίου, στο Παλατάκι, για ενημέρωση, συζήτηση και από κοινού οργάνωση των επόμενων βημάτων ενός αγώνα διαρκείας.

Μπροστά στον καταιγισμό των επιπτώσεων της οικονομικής κρίσης και των διαδοχικών μνημονίων σε κάθε πτυχή της ζωής μας, με την μαζική ανεργία, την ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας, την προϊούσα διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών, την πλήρη κατάργηση του όποιου «κράτους πρόνοιας» υπήρχε μέχρι τώρα και την ραγδαία, εν μέσω όλων αυτών, πτωχοποίηση της πλειονότητας, η συστηματική διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών υγείας (με αποκορύφωμα, μέχρι τώρα, την διάλυση του ΕΟΠΥΥ) και η πλήρης ιδιωτικοποίησή τους αποτελεί μιαν από τις πρώτες προτεραιότητες της νεοφιλελεύθερης διακυβέρνησης.

Στο χώρο της Ψυχικής Υγείας, ακριβώς τη στιγμή που η κρίση αυξάνει με γεωμετρική πρόοδο και κάνει όλο και πιο πολύπλοκη την εμφάνιση προβλημάτων ψυχικής υγείας σε όλο και πιο πλατειά κοινωνικά στρώματα, ακριβώς την ίδια στιγμή οι υπάρχουσες δημόσιες υπηρεσίες (τα τρία ψυχιατρεία που απέμειναν και οι όποιες άλλες, ανεπαρκέστατες αριθμητικά, διάσπαρτες, κατακερματισμένες και ισχνές υπηρεσίες ψυχικής υγείας) αποδυναμώνονται και οδηγούνται στο κλείσιμο.

Αυτό το βίαιο κλείσιμο/κατάργηση των ψυχιατρείων δεν έχει σε τίποτα να κάνει με την πάλαι ποτέ επιδίωξη για ένα σύστημα Ψυχικής Υγείας, δημόσιο και δωρεάν, «πέρα από» τον κατασταλτικό και, κατ΄ ουσίαν, αντιθεραπευτικό θεσμό του ψυχιατρείου, ενός οργάνου πρωτίστως κοινωνικού ελέγχου αντί θεραπευτικής φροντίδας και υποστήριξης των ανθρώπων με σοβαρά προβλήματα ψυχικής υγείας.

Η μετάβαση «πέρα από» το ψυχιατρικό άσυλο ήταν πάντα συνυφασμένη

-με την δημιουργία ενός ολοκληρωμένου δικτύου κοινοτικών υπηρεσιών, για στήριξη και φροντίδα στον «τόπο κατοικίας» και εντός του κοινωνικού ιστού.

-με μιαν «άλλη ψυχιατρική» που ακούει ισότιμα τον «άλλο», αντί να τον μετατρέπει σε «πράγμα».

-με μια ψυχιατρική που δίνει σημασία και αξία στο βίωμα του υποκειμένου και πασχίζει για την κατανόηση και την απάντηση στις ανάγκες του, αντί για την ταξινόμηση των εκάστοτε αναγκών σε διαγνωστικές κατηγορίες, που απλώς στιγματίζουν και αποκλείουν, χρήσιμες μόνο για τον κοινωνικό έλεγχο και για τις φαρμακοβιομηχανίες.

-με κοινοτικές υπηρεσίες που θα λειτουργούσαν σε μια λογική προστασίας που σέβεται και στηρίζει την ελευθερία και τα δικαιώματα του προσώπου, σε αντιδιαστολή με τη δήθεν «προστασία» του ασύλου, στην υπηρεσία της «δημόσιας τάξης» (κατά των, υποτίθεται, «επικίνδυνων» διαφορετικών συνανθρώπων μας) και συνυφασμένης με το πνίξιμο της ελευθερίας.

-με κοινωνικά κινήματα και διαδικασίες «από τα κάτω» και όχι με άνωθεν διοικητικούς χειρισμούς.

Το να πάμε «πέρα από» το ψυχιατρείο σημαίνει μια διαδικασία κλεισίματος στη διάρκεια της οποίας θα οικοδομούνταν οι εναλλακτικές κοινοτικές υπηρεσίες έτσι ώστε, για όποια μονάδα κλείνει, να υπάρχει ήδη σε λειτουργία η εναλλακτική μονάδα που θα την αντικαταστήσει.

Το κλείσιμο των ψυχιατρείων που προωθούν τώρα δεν αρκείται καν στην μέχρι τώρα απανθρωποποιητική «καταπιεστική προστασία» του παραδοσιακού ψυχιατρείου. Είναι συνυφασμένο με την πλήρη νεοφιλελευθεροποίηση της οικονομίας που μετατρέπει ένα όλο και μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού σε περιττούς, με πρώτους μεταξύ αυτών τους ψυχικά πάσχοντες. Ακόμα και το ψυχιατρείο (πόσο μάλλον ένα «κοινωνικό κράτος») αποτελεί όχι απλώς ένα δυσβάστακτο βάρος για την δημοσιονομική προσαρμογή, αλλά

αντιστρατεύεται την ίδια τη λογική και τις ανάγκες της «ελεύθερης αγοράς».

Στη θέση τους έχουν αποφασίσει την δημιουργία «δικαστικών ψυχιατρείων» (τουλάχιστον δυο) για την φύλαξη (και όχι για την θεραπεία) των λεγόμενων «ακαταλογίστων» του άρθρου ΠΚ 69, στα πλαίσια της δημιουργίας φυλακτικών καταστημάτων υψίστης ασφαλείας, στη λογική της οικοδόμησης ενός επιτελικού «κράτους ασφαλείας», για την κατασταλτική διαχείριση αυτού που η κυρίαρχη τάξη πραγμάτων κατασκευάζει ως «κοινωνική επικινδυνότητα».

Ήδη τα υπάρχοντα ψυχιατρεία μαραζώνουν και «κλείνουν», μέρα με τη μέρα, «εκ των έσω», χωρίς καν να έχει μπει το οριστικό λουκέτο που ετοιμάζουν. Με την τεράστια μείωση του προσωπικού (σε σημείο αδυναμίας λειτουργίας), με την έλλειψη βασικών υλικών και φαρμάκων, με το πρωτοφανές ποσοστό των ανασφάλιστων ασθενών (πάνω από ένας στους τρεις), που οδηγεί σε αδυναμία ακόμα και προμήθειας της φαρμακευτικής αγωγής που έχουν ανάγκη, με την πτώχευση και την αδυναμία των οικογενειών να παράσχουν την αναγκαία στήριξη. Ήδη προωθείται, με αυταρχικό τρόπο, από την Διοίκηση του ΨΝΑ, το βιαστικό και βάναυσο πέταγμα των ασθενών χρόνιας παραμονής, με πρώτους αυτούς των γηροψυχιατρικών τμημάτων, παντού όπου βρεθεί διαθέσιμος χώρος, στο όποιο ίδρυμα ανά την επικράτεια, καταστρατηγώντας κατάφωρα την όποια θεραπευτική διαδικασία.

Ο δρόμος, που ‘φιλοξενεί’ όλο και περισσότερους ψυχικά πάσχοντες μεταξύ των αστέγων, είναι ο τελικός προορισμός – μια στάση πριν το θάνατο.

Είναι πάνω σε αυτό το έδαφος της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης που έρχεται με φυσικό, όπως πάντα, τρόπο να ακουμπήσει η επαναφορά των ναζιστικών πρακτικών της «στείρωσης» και της «ευθανασίας» από την Χρυσή Αυγή, ως η επαναφορά της «τελικής λύσης» που τότε, όπως και τώρα, έχει ως αφετηρία τους ψυχικά πάσχοντες.

Το ζήτημα της ψυχικής υγείας, το ολοκαύτωμα που ετοιμάζουν, μας αφορά όλους.

Το Χαϊδάρι, πέρα από τις πολύμορφες ιστορικές του παραδόσεις, έτυχε να φιλοξενεί εδώ και δεκαετίες τα δυο ψυχιατρεία – πολλοί εκ των εργαζομένων σε αυτά είναι δημότες του.

Η μοίρα, όπως πάντα σε ολόκληρη τη διαδρομή των νεοφιλελεύθερων πρακτικών στην ψυχική υγεία σε μια σειρά από χώρες, κοινή: στο δρόμο οι ασθενείς, διαθεσιμότητα/κινητικότητα απόλυση των εργαζομένων.

Χωρίς ένα κίνημα από τα κάτω, χειραφετητικό, ενιαιομετωπικό, οργανωμένο και διαρκείας, αυτή η ‘κοινή μοίρα’, όπως η αντίστοιχη σε ολόκληρη την κοινωνία, δεν μπορεί να ανατραπεί. Για αυτό και η αφετηρία, η πρώτη στιγμή ενός κοινωνικού κινήματος για την ψυχική υγεία από το Χαϊδάρι, μπορεί να έχει και μια συμβολική σημασία.

Ένα κοινωνικό κίνημα για την απόκρουση των καταστροφικών τους σχεδίων, που αντιστρατεύεται το βίαιο κλείσιμο των ψυχιατρείων, όχι γιατί είναι αγκυλωμένο στο παραδοσιακό ψυχιατρικό άσυλο, αλλά από τη σκοπιά μιας άλλης, εναλλακτικής και χειραφετητικής προσέγγισης στην ψυχική υγεία.

Καλούμε όλους και όλες στη συγκέντρωση της 31 Μαρτίου 2014, 6.30 μμ, στην αίθουσα του Δημαρχείου Χαϊδαρίου, στο Παλατάκι, για ενημέρωση, συζήτηση και από κοινού οργάνωση των επόμενων βημάτων ενός αγώνα διαρκείας,

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΕΙΑ

Χαιρετίζουμε τις κινητοποιήσεις ενάντια στο κλείσιμο των υποκαταστηματων ΕΟΠΥΥ (πρώην ΙΚΑ) και καλούμε σε στήριξη στις συγκεντρώσεις περιφρούρησης την Τρίτη 18/2/2014.

Τονίζουμε στους συναδέλφους που αμφισβητούν τη σημασία των κινητοποιήσεων μετά τη δημοσίευση του ΦΕΚ ως «παράνομες» και «χωρίς κάλυψη», πως το δίκαιο βρίσκεται με το μέρος όλων όσων θα υποφέρουμε από τους σαρωτικούς σχεδιασμούς στον τομέα της δημόσιας Υγειας: με το μέρος των εργαζομένων, των ανέργων, των συνταξιούχων, με το μέρος των υγειονομικών που μπαίνουν σε διαθεσιμότητα και απολύονται σαν αναλώσιμοι.

Η απάντηση μπορεί μόνο να δοθεί μέσα από οργάνωση πέρα από γραφειοκρατίες, με συνελεύσεις ανά υποκατάστημα και γειτονιά. Οι αγώνες μας δεν είναι ούτε νόμιμοι, ούτε παράνομοι. Είναι δίκαιοι!

Όλοι στις ανα τόπους συγκεντρώσεις!

Α.Π. Ροσινάντε

Ελλάδα 2014: Για κάθε νοσοκομείο που κλείνει, ανοίγει και ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης.

Την Παρασκευή 14/2 υπάλληλοι του υπουργείου υγείας επιδίωξαν να εφαρμόσουν το σφράγισμα των τοπικών ιατρείων και διοικητικών υπηρεσιών του ΙΚΑ σε πανελλαδικό επίπεδο. Πρόκειται για άλλο ένα επεισόδιο στην επιβαλλόμενη αναδιάρθρωση των δομών υγείας που κλείνει νοσοκομεία και επιβάλλει εισιτήρια και αντίτιμα, απολύει χιλιάδες εργαζόμενους στις υπηρεσίες υγείας και προσλαμβάνει άλλους με όρους δουλεμπορίου (κοινωφελή προγράμματα κτλ), αποκλείει ολόκληρες κοινωνικές ομάδες από την ανάγκη της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Η μεθόδευση του υπουργείου σε πολλές περιπτώσεις μπλοκαρίστηκε από τους ίδιους τους εργαζόμενους στα κατά τόπους υποκαταστήματα του ΙΚΑ.

Στην περίπτωση του ΙΚΑ Παγκρατίου, υπήρξε η αντίδραση δεκάδων εργαζομένων του ΙΚΑ (ιατρικό προσωπικό, υγειονομικούς, διοικητικούς κ.α) μαζί με την αυθόρμητη υποστήριξη μερικών χρηστών των δομών υγείας και άλλων αλληλέγγυων κατοίκων των περιοχών. Παρόμοιες αντιδράσεις υπήρξαν και στις γειτονιές του Κερατσινίου, της Ηλιούπολης, του Ζωγράφου κ.α. Στις πιο πολλές περιπτώσεις, οι υπάλληλοι του υπουργείου έφυγαν άπραγοι εκτοξεύοντας απειλές ότι θα επανέλθουν με κουστωδία εισαγγελέων και μπάτσων για να “εφαρμόσουν το νόμο”…

Το πρωινό της Δευτέρας 17/2 θα κριθούν μονομιάς 2 σημαντικά διακυβεύματα. Αφενός, αν η πρόθεση σφραγίσματος των τοπικών υπηρεσιών του ΙΚΑ υπακούει σε ένα “μεσοπρόθεσμο σχέδιο” αναδιάρθρωσης των δομών αυτών στην κατεύθυνση της απαξίωσής τους (όπως εμμέσως παραδέχτηκε σε πρόσφατες δηλώσεις και ο φασίστας υπουργός υγείας) ή αποτελεί ένα καθοριστικό βήμα για τον “ξαφνικό θάνατό” τους και την άμεση κατάργησή τους. Έτσι ή αλλιώς, το δεύτερο διακύβευμα είναι πιο σημαντικό και μπορεί να καθορίσει σε μεγάλο βαθμό τις περαιτέρω εξελίξεις. Αυτό έχει να κάνει με το αν θα καταφερθεί το έμπρακτο μπλοκάρισμα της υπουργικής μεθόδευσης από τους ίδιους τους “ενδιαφερόμενους” με όρους αδιαμεσολάβητους και ισότιμους: από τους ίδιους τους εργαζόμενους πέρα από ειδικότητες και συντεχνίες σε σύμπραξη με τους “χρήστες των υπηρεσιών υγείας”, αντιλαμβανόμενοι τα κοινά τους συμφέροντα και τις κοινές τους ταξικές ανάγκες. Ας μετατρέψουμε τα τοπικά υποκαταστήματα του ΙΚΑ σε σημεία συνάντησης και οργάνωσης των “από κάτω” αυτής της κοινωνίας, σπάζοντας στη πράξη τον ατομισμό, τη μοιρολατρεία, τις συντεχνίες και την χειραγώγηση. Έχουμε ανάγκη από πραγματικούς κοινωνικούς αγώνες που θα υπερασπίζονται τα δίκια και τις ανάγκες μας, όχι συντεχνιακές κλαδικές διεκδικήσεις που μας στέλνουν στον κατακερματισμό και την ήττα. Κι αυτό διότι η αναδιάρθρωση της ζωής μας από την κλίκα κράτους και αφεντικών αγγίζει κάθε έκφανση της. Διότι οι πολιτικές εξαίρεσης και αποκλεισμού που εφαρμόζει το καθεστώς έκτακτης ανάγκης πάνω στην κοινωνία επιβάλλουν συνθήκες εξόντωσης για το σύνολο των εκμεταλλευομένων, για όλους μας: από τις ουρές των ΟΑΕΔ και των εφοριών ως τον αποκλεισμό στις δομές/υπηρεσίες υγείας, από την μαύρη/ανασφάλιστη/ανακυκλώσιμη εργασία ως τις εξώσεις και τους πλειστηριασμούς, από τον εγκλεισμό και την παρανομοποίηση ολόκληρων κοινωνικών ομάδων ως τις απελάσεις, τις “επαναπροωθήσεις” και τις κρατικές δολοφονίες στα σύνορα της επικράτειας.

Να υπερασπιστούμε τα δίκια και τις ανάγκες μας μέσα από τις κοινότητες αγώνα σε κάθε εργασιακό χώρο, γειτονιά, σχολείο και σχολή.

Να εξεγερθούμε για τη ζωή και της αξιοπρέπειά μας!

Συγκέντρωση στο υποκατάστημα του ΙΚΑ Παγκρατίου (Κόνωνος και Φιλολάου)

Δευτέρα 17/2, 8.00 π.μ

Πρωτοβουλία αναρχικών-αντιεξουσιαστών από τους πρόποδες του Υμηττού

Τα τελευταία χρόνια, η επίθεση του Κράτους στην Υγεία εκδηλώνεται με σφοδρότητα και ένταση. Ήδη έχουν κλείσει 11 γενικά νοσοκομεία και σχεδιάζεται να κλείσουν 3 ψυχιατρικά στο άμεσο μέλλον .

Με το νέο νομοσχέδιο για την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας και τη μετατροπή του ΕΟΠΥΥ σε αποκλειστικά αγοραστή υπηρεσιών υγείας, πρόκειται να καταργηθούν οι μονάδες υγείας του ΕΟΠΥΥ (πρώην ΙΚΑ) και να απολυθούν οι 8.500 εργαζόμενοι σε αυτές, με τη διαδικασία της διαθεσιμότητας.

Στις όποιες δημόσιες δομές υγείας που θα απομείνουν, οι φτωχοί και οι “μαύροι” εργαζόμενοι, οι άνεργοι και οι μετανάστες χωρίς χαρτιά, θα αντιμετωπίσουν τον πλήρη αποκλεισμό τους από τις υπηρεσίες υγείας και πρόνοιας ή τον σοβαρό περιορισμό της πρόσβασής τους σ΄ αυτές.

Και αν σήμερα το 1 ευρώ για κάθε συνταγή και τα 5 ευρώ για την είσοδο στα εξωτερικά ιατρείατων νοσοκομείων αναγκάζουν τον φτωχό κόσμο να περιορίζει τις ανάγκες του σε άλλα αγαθά, όπως η τροφή και η θέρμανση, αύριο για πολλούς από εμάς απλώς δεν θα υπάρχουν. Άλλωστε, με τον προσανατολισμό της οικονομικής πολιτικής, είναι σχεδόν βέβαιο ότι όλο και θα αυξάνεται η συμμετοχή μας στο φάρμακο, στην ιατρική εξέταση, στις ιατρικές διαγνωστικές εξετάσεις, στη νοσηλεία και στην αποκατάσταση.

Είναι γνωστό πως σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης το κράτος αποσύρεται από την “υποχρέωσή” του στην παροχή δημόσιων κοινωνικών αγαθών , όπως η υγεία και η παιδεία, και “ξεφορτώνεται” τους εργάτες που περισσεύουν. Εξάλλου, τα δημόσια συστήματα ασφάλισης υγείας και πρόνοιας αναπτύχθηκαν από τον ίδιο τον καπιταλισμό για την αναπαραγωγή και τη συντήρηση του εργατικού δυναμικού που χρειαζόταν.

Για την Ελλάδα, η διάλυση των δημόσιων δομών υγείας δεν γίνεται μόνο στη βάση της εξυπηρέτησης της μνημονιακής δέσμευσης για δεκάδες χιλιάδων απολύσεις στο δημόσιο τομέα αλλά και στα πλαίσια της διευκόλυνσης του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου για κερδοφόρες επενδύσεις στο χώρο της υγείας.

Ένας ολόκληρος στρατός από απολυμένους από το δημόσιο υγειονομικούς, που θα εργάζονται με χαμηλούς μισθούς, με ελαστικές σχέσεις εργασίας και σε εντατικοποιημένες συνθήκες, θα στελεχώσει τα παλιά και τα νέα επιχειρηματικά μαγαζιά της υγείας.

Η διάλυση της δημόσιας υγείας είναι μια ταξική επίθεση σε εξέλιξη, που οι εργάτες θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε οργανωμένα μέσα από τα σωματεία μας.

Από τη διασφάλιση των συνθηκών ασφάλειας στη δουλειά (εκατοντάδες εργατικά ατυχήματα από την αδιαφορία της εργοδοσίας για υγιές και ασφαλές εργασιακό περιβάλλον) μέχρι την κατοχύρωση της ανεμπόδιστης πρόσβασης όλων στο γιατρό, η αντεπίθεσή μας να οργανωθεί από τα εργατικά σωματεία.

Να γίνει προτεραιότητα των εργατικών και κοινωνικών αγώνων η διεκδίκηση της δημόσιας υγείας για τον κόσμο της εργασίας, ασχέτως ασφαλιστικής κατάστασης.

• Καμία επιπλέον πληρωμή για τα ήδη πληρωμένα από τον μόχθο μας νοσοκομεία και φάρμακα.
• Να μην κλείσουν τα πολυιατρεία του ΕΟΠΥΥ.
• Να ενισχυθούν με προσωπικό με σταθερή σχέση εργασίας και αξιοπρεπείς μισθούς.
• Να εφοδιαστούν με σύγχρονο ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό.
• Να στηριχτεί ο απεργιακός αγώνας των γιατρών του ΕΟΠΥΥ.
• Καμία δομή υγείας δώρο στο κεφάλαιο.

Κλαδική Ενωση Υγείας της Αναρχοσυνδικαλιστικής πρωτοβουλίας Ροσινάντε