Τις κινήσεις της διοίκησης του ΙΜΑΣ Α.Ε. για μείωση προσωπικού μέσα από ένα πρόγραμμα <<οικειοθελών>> εξόδων εντατικοποιώντας την εργασία κι εκμετάλλευση για τους εργαζόμενους του εργοστασίου, που παρέμειναν, ακολούθησε η ανακοίνωση της ότι από 1η Σεπτεμβρίου ξεκινάει η εκ περιτροπής εργασία όλου του προσωπικού καταστρατηγώντας, παράλληλα, την επιχειρησιακή σύμβαση που είχε υπογραφτεί. Για τους εργάτες η κίνηση αυτή ισοδυναμεί με 3 βδομάδες το μήνα εργασία και μείωση μισθών 25%. Η εργοδοσία ισχυρίζεται ότι είναι η οικονομική κρίση και οι μειώσεις παραγγελιών που την ωθούν σε τέτοιες ενέργειες, όπως άλλωστε ισχυρίζονται κάθε φορά τα αφεντικά, όταν επιθυμούν να αυξήσουν ακόμη περισσότερο τα κέρδη τους μειώνοντας το εργατικό κόστος και ασκώντας ακόμη πιο στυγνή εκμετάλλευση στους εργάτες.
Απέναντι σ’ όλα αυτά οι εργαζόμενοι των ΙΜΑΣ-ΣΥΡΜΑ μέσα από τις συνελεύσεις που πραγματοποίησαν και αντιλαμβανόμενοι τα ψέματα της εργοδοσίας, όπως και τους στόχους της για επιβολή ενός καθεστώτος ελαστικής εργασίας από δω και μπρος, ξεκινώντας με στάση εργασίας και την κήρυξη μιας 48ωρης απεργίας κλιμάκωσαν τη δράση τους με την κήρυξη απεργίας διαρκείας. Η εργοδοσία, όπως ήταν αναμενόμενο, απάντησε στην απεργία διαρκείας με αγωγή ενάντια του σωματείου σε μια προσπάθεια να κριθεί παράνομος ο δίκαιος αγώνας των εργατών για το αυτονόητο με τη δίκη να γίνεται σήμερα 10/9 και η συνέχεια της αύριο 11/9.
Σε μια περίοδο, που η επίθεση του Κράτους και των αφεντικών στις ζωές μας εντείνεται ακόμη περισσότερο λαμβάνοντας τα χαρακτηριστικά σφαγής της εργατικής τάξης, ο αγώνας των εργατών των ΙΜΑΣ-ΣΥΡΜΑ είναι αναγκαίο να γίνει αντιληπτό ότι είναι αγώνας όλης της εργατικής τάξης και ότι πρέπει να δεχθεί την ταξική αλληλεγγύη του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος της περιοχής. Επιτροπές εργαζόμενων από ΙΜΑΣ-ΣΥΡΜΑ θα πρέπει τις επόμενες μέρες να βρεθούν σε κοινές συνελεύσεις με τα σωματεία των εργοστασίων της περιοχής και πάνω στα κοινά κι ενιαία συμφέροντα που έχουμε όλοι οι εργάτες να οργανωθούν κινήσεις αλληλεγγύης, όπως απεργιακό ταμείο με μαζική στήριξη (το οποίο να ανοιχθεί κι ευρύτερα στην πόλη του Βόλου), εργατικές κινητοποιήσεις των πρωτοβάθμιων σωματείων στην πόλη, απεργίες αλληλεγγύης σε διάφορους χώρους εργασίας απέναντι στον κοινό εχθρό: τους εκμεταλλευτές μας.
Ταυτόχρονα, σήμερα περισσότερο από ποτέ το εργατικό κίνημα θα πρέπει να απεγκλωβιστεί από τον ξεπουλημένο εργοδοτικό συνδικαλισμό της ΓΣΕΕ και του Εργατικού Κέντρου Βόλου (ΕΚΒ) χτίζοντας νέες εργατικές δομές μέσα από έναν οριζόντιο συνδικαλισμό, που θα ανταποκρίνονται στο χαρακτήρα που πρέπει να λάβουν οι αγώνες μας για τη συνδικαλιστική μας αντεπίθεση και την οργάνωση των προϋποθέσεων για νικηφόρους αγώνες. Τα πρωτοβάθμια σωματεία των εργοστασίων της περιοχής θα πρέπει να συγκροτήσουν ένα Ανεξάρτητο Εργατικό Μέτωπο, το οποίο υπό την μορφή ενός συντονιστικού οργάνου θα προετοιμάζει τις απεργίες σε διάφορα εργοστάσια σε μια βάση ενοποίησης των εργατών ενάντια στους εκμεταλλευτές μας και θα οργανώνει τις κινήσεις αλληλεγγύης. Η εργατική τάξη της πόλης οφείλει να πάρει τους αγώνες στα χέρια της, η οργή και η δυσαρέσκεια προς τους ξεπουλημένους εργατοπατέρες του ΕΚΒ που πάντα λειτουργούσαν εχθρικά στα ταξικά συμφέροντα, πρέπει να πάρει οργανωτική διάσταση συγκροτώντας αυτό το συντονιστικό όργανο, το οποίο θα πρέπει να έχει πρωταρχικό στόχο να σπάσει την ανάθεση μέσα από έναν συνδικαλισμό χωρίς ιεραρχίες. Για να επιτευχθεί αυτό θα πρέπει να αλλάξουν τα πρωτοβάθμια σωματεία, να γίνουν πραγματικά μαχητικά και κοινωνικά υπεύθυνα, όλες οι αποφάσεις σ’ αυτά να παίρνονται από τους ίδιους τους εργάτες και όχι από κάποιο ΔΣ, οργανώνοντας τον οριζόντιο συνδικαλισμό, ο οποίος θα εκπροσωπεί πραγματικά τα συμφέροντα του εργάτη, θα συγκρουστεί με τον εργοδοτικό συνδικαλισμό, που εκφράζουν παρατάξεις όπως ΠΑΣΚΕ ή ΔΑΚΕ και δε θα έχει τη μορφή κάποιου κομματικού συνδικαλισμού, που βάζει το κόμμα στην 1η θέση της ατζέντας.
Απέναντι στις κινήσεις της εργοδοσίας με την αγωγή που έκανε, η απάντηση των εργαζόμενων επιβάλλεται να είναι η συνέχιση της απεργίας και η ενδυνάμωση της περιφρούρησης η οποία θα πρέπει να γίνει με την στήριξη όλου του εργατικού κινήματος του Βόλου. Ταυτόχρονα, την Παρασκευή 12/9 θα πρέπει οπωσδήποτε να πραγματοποιηθεί η εργατική κινητοποίηση των σωματείων στην πόλη. Η εμπειρία σ’ εργοστάσια της περιοχής μας, όπως και πανελλαδικά επιβεβαιώνει το χιλιοειπωμένο: η υποχώρηση είναι ήττα και μόνο ο διαρκής αγώνας φέρνει τη δικαίωση.
Η Τοπική Ένωση Βόλου της Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας Ροσινάντε χαιρετίζει κι εκφράζει την αμέριστη αλληλεγγύη της στον αγώνα των εργατών των ΙΜΑΣ-ΣΥΡΜΑ και καλεί το συνδικαλιστικό κι εργατικό κίνημα της πόλης στη συγκέντρωση αλληλεγγύης για τη δίκη των απεργών Πέμπτη 11/9, 1μμ στα Δικαστήρια Βόλου. Το εργατικό κίνημα της πόλης πρέπει άμεσα να οργανώσει την αλληλεγγύη του στους αγώνες των απεργών, αναδεικνύοντας την απεργία σε κεντρικό ζήτημα της πόλης και είναι σαφές ότι η νίκη των απεργών θα είναι νίκη της εργατικής τάξης συνολικά.
-Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ, ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
-ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΩΣ ΕΜΠΡΑΚΤΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
-ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ
-ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΒΟΛΟΥ ΠΕΜΠΤΗ 11/9, 1ΜΜ
