Αρχείο ετικέτας εργατικοί αγώνες& εργατικές διεκδικήσεις

[Παρ.11/7, 7μμ, Ερμού – πλ. Καπνικαρέας] συγκέντρωση-μικροφωνική ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας

Την Παρασκευή 11 Ιούλη στις 7μμ στην πλατεία Καπνικαρέας επί της Ερμού το Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια οργανώνει συγκέντρωση-μικροφωνικήαντιπληροφόρησης και διαμαρτυρίας.

Η πολυμέτωπη επίθεση εργοδοτών και κυβερνώντων προς τον κόσμο της εργασίας, στα εργατικά μας δικαιώματα, τις κατακτήσεις μας και την αξιοπρέπειά μας συνεχίζεται. Στον κλάδο του εμπορίου η επίθεση τους αυτή έχει ως μια από τις βασικές της αιχμές την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. Αυτό καταδεικνύεται ξεκάθαρα από την έως τώρα εφαρμογή του μέτρου, με επόμενο σταθμό την Κυριακή 20/7, αλλά κυρίως από τον -πλέον σε πλήρη εφαρμογή- σχεδιασμό της επέκτασής του για όλες τις Κυριακές. Ήδη από την Κυριακή 13/7 για ένα μεγάλο μέρος της Αθήνας, όπως και σε άλλες περιοχές, στο πλαίσιο της «πιλοτικής» εφαρμογής του μέτρου, τα μαγαζιά θα είναι ανοιχτά για 52 Κυριακές το χρόνο. Ενώ από την ερχόμενη άνοιξη αυτή η φρικιαστική πραγματικότητα θα έχει εξαπλωθεί σε όλη την ελληνική επικράτεια. […]    

> από σχετική ανακοίνωση του Συντονιστικού δράσης που θα κυκλοφορήσει

ΠΟΤΕ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ

Η Κυριακάτικη αργία με αγώνες κατακτήθηκε
και με αγώνες θα την κρατήσουμε

Αν επιλέγεις να ψωνίζεις Κυριακή
ετοιμάσου να δουλεύεις και Κυριακή

Κάθε Κυριακή που θα ανοίγουν τα μαγαζιά
θα είναι αιτία πολέμου

Να καταργήσουμε τους νόμους που ορίζουν
την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ

Συντονιστικό δράσης
ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας
και τα «απελευθερωμένα» ωράρια

επικοινωνία: syntonistiko_drasis@espiv.net

* * *

H επόμενη συνέλευση του Συντονιστικού Δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια έχει οριστεί για την Τρίτη 15 Ιούλη στις 7μμ στα γραφεία του ΣΥΒΧΑ (Λόντου 6, Εξάρχεια)

Proledialers: OnLine Sales: Απολύσεις και εξώδικα σε όποιον διαμαρτύρεται, οργανώνεται και διεκδικεί

Στις 16 Ιουνίου, ημερομηνία συζήτησης στο Σώμα ΕΠιθεώρησης Εργασίας Αθήνας των απολύσεων των τριών συναδελφισσών από την εταιρεία OnLineSales,ο εργοδότης δεν εμφανίστηκε ούτε δια του αντιπρόσωπου του, με την αιτιολογία ότι ο εκπρόσωπός του, εν προκειμένω ο δικηγόρος του, είχε άλλη υποχρέωση. Η συζήτηση αναβλήθηκε για τις 14 Ιουλίου, 9 π.μ. στο ΣΕΠΕ Αθήνας, Αγησιλάου 10.

Στο μεσοδιάστημα, ο εργοδότης κινήθηκε ακόμα πιο επιθετικά, όχι μόνο στις απολυμένες συναδέλφους, αλλά και στη συλλογικότητά μας. Συγκεκριμένα, απέστειλε εξώδικο με πολλαπλούς παραλήπτες όπου καταφέρεται ενάντια στις συναδέλφους και τη συνέλευσή μας, εγκαλώντας μας για συκοφαντική δυσφήμηση του ίδιου και ζητώντας από τη διαχειριστική ομάδα Cybrigade του κινηματικού server espiv, στον οποίο φιλοξενείται το blog μας, και το Πάντειο Πανεπιστήμιο, όπου βρίσκεται ο εν λόγω server, να γνωστοποιηθούν τα στοιχεία των μελών των Proledialers, να κατέβουν συγκεκριμένες αναρτήσεις που αφορούν τον ίδιο κι άλλα τέτοια “δημοκρατικά”. Τη Δευτέρα 7/7/2014, ο πρύτανης του Πάντειου Πανεπιστημίου έδωσε εντολή να τεθεί εκτός λειτουργίας ο espiv . Η άμεση κινητοποίηση της Cybrigade και μελών της συνέλευσής μας είχε ως αποτέλεσμα την επαναλειτουργία του server εντός 24ώρου.

Δηλώνουμε ξεκάθαρα ότι οι τακτικές εκφοβισμού και φίμωσης των εργαζόμενων από τον εργοδότη, με αφετηρία τις απολυμένες και τη συνέλευσή μας, δεν θα βρουν πρόσφορο έδαφος. Οι αυθαιρεσίες και η τρομοκρατία των εργοδοτών στα τηλεφωνικά κέντρα είναι γενικευμένο φαινόμενο με την πλήρη κάλυψη του κράτους και θα μας βρίσκουν πάντοτε ενωμένους απέναντί τους.

Ο ιδιοκτήτης και δερβέναγας Νίκος Ηλίας ξέρει ποιοι είμαστε. Αντίστοιχα και εμείς ξέρουμε πολύ καλά ποια είναι η OnLine Sales και ορισμένες από τις τακτικές που χρησιμοποιεί, όπως:

  • η μη απόδοση αντιγράφου της σύμβασης εργασίας στους εργαζόμενους για να μην ξέρουν συνειδητά τι έχουν υπογράψει και τι δικαιώματα απορρέουν από αυτή,

  • η εν κρυπτώ μετατροπή των συμβάσεων με μειωμένο ημερομίσθιο,

  • η υποχρέωση υπογραφής από τους εργαζόμενους αποδείξεων μισθοδοσίας εν ώρα δουλειάς και κατά τη διάρκεια κλήσεων με τους πελάτες χωρίς αναγραφή ποσού, το οποίο συμπληρώνεται εκ των υστέρων και περιέργως(;) μειωμένο,

  • οι απλήρωτες υπερωρίες (που μετά τις πρόσφατες παρεμβάσεις μας φαίνεται ότι σταμάτησαν, πάντως),

  • η συνεχής ανακύκλωση εργαζομένων και άλλα πολλά.

Έχουμε κάνει συλλογικά την επιλογή μας και έχουμε διαλέξει συνειδητά στρατόπεδο. Είμαστε με το πλευρό των εργαζόμενων και των ανέργων των τηλεφωνικών κέντρων που διεκδικούν αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, μισθούς και δικαιώματα. Μεταξύ αυτών των τηλεφωνικών κέντρων, που η παραπάνω συνθήκη που διεκδικούμε είναι ανύπαρκτη, είναι και το μαγαζί που διοικεί ο ίδιος. Για όλους αυτούς τους λόγους, λοιπόν…

Καλούμε σε:

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας και αλληλεγγύης στην Επιθεώρηση Εργασίας (Αγησιλάου 10) στις 14 Ιουλίου, στις 9 το πρωί, όταν και θα εξετάζονται οι υποθέσεις των τριών συναδελφισσών μας.

Απαιτούμε:

Άμεση επαναπρόσληψη των απολυμένων συναδελφισσών μας

Άμεση καταβολή των οφειλουμένων

ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΑ ΤΕΙΧΗ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ, ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ

ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΥΣ ΜΑΣ ΑΓΩΝΕΣ

ANTIΣΤΑΣΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΑ ΚΑΤΕΡΓΑ

Proledialers-Τηλεφωνητ(ρι)ές

Ιούλιος 2014

ΥΓ. Θα επανέλθουμε τις προσεχείς ημέρες με αναλυτική ανακοίνωση για το πολιτικό θέμα με τον espiv

Proledialers33`

Ο πολιτισμός των σκάνερ βρωμάει απολύσεις [3η ανακοίνωση ΣΥΒΧΑ για τον αγώνα ενάντια στα “μηχανάκια” στα βιβλιοπωλεία ΙΑΝΟΣ]

Πριν λίγες ημέρες είχαμε δημοσιεύσει μια απάντηση σχετικά με τις επιστολές υποστήριξης εργαζομένων σε εργοδότες (βλ. σχετικά: Μια ταξική απάντηση στους φυγόπονους της ταξικής πάλης : οι περιπτώσεις του Βοτανοπωλείου και του Ιανού).

Σήμερα ο ΣΥΒΧΑ επανέρχεται στο θέμα, και ορθά πράττει, με την ακόλουθη ανακοίνωση : 

Ο πολιτισμός των σκάνερ βρωμάει απολύσεις

Στο πάγιο ερώτημα “πώς παράγεται ο πολιτισμός” η διοίκηση του βιβλιοπωλείου ΙΑΝΟΣ δίνει μια από τις ανομολόγητες μεν, πλην όμως κλασικές, απαντήσεις: απαραίτητη προϋπόθεση είναι η συντριβή της αξιοπρέπειας αυτών που εργάζονται με τη χρήση, μάλιστα, των πιο σαδιστικών ιδεών στην υπηρεσία των πιο βάρβαρων πρακτικών. Αφού φόρεσε μηχανάκια στους υπαλλήλους, αφού δέχθηκε την κατακραυγή, τώρα ζητάει από τους ίδιους τους εργαζόμενους να τη ξελασπώσουν! Εκμεταλλευόμενη στο έπακρο την κανιβαλική κοινωνική πραγματικότητα και το φόβο των υπαλλήλων μήπως προστεθούν στην απέραντη λίστα των ανέργων, τους έπιανε έναν-έναν και μία-μία για να υπογράψουν «δήλωση». Μάλιστα φρόντισε να επιβεβαιώσει την σκοπιμότητα μια τέτοιας κίνησης, απολύοντας με τον πιο εκδικητικό τρόπο λίγες ημέρες μετά δύο από τους υπαλλήλους που δεν είχαν βάλει την υπογραφή τους, αποδεικνύοντας πόσο αναλώσιμους θεωρεί τους ίδιους της τους εργαζομένους και πόσο σημαντικό είναι για αυτήν η επικράτηση ενός κλίματος τρομοκρατίας.

Το κείμενο με τον τίτλο «ανοιχτή επιστολή των εργαζομένων του ΙΑΝΟΥ», το οποίο συνέταξαν μεγαλοστελέχη της εταιρείας, μόνο θυμηδία θα προκαλούσε, αν δεν είχε ζητηθεί από τους εργαζόμενους της επιχείρησης να το υπογράψουν. Γιατί τώρα προκαλεί θλίψη και οργή. Θλίψη για την υποχωρητικότητα των εργαζομένων και οργή για το πώς θεωρούν οι υπεύθυνοι της εταιρείας το ρόλο του προσωπικού της.

Αφού λοιπόν το ψεύδος δεν καρποφόρησε ως τακτική, δηλαδή ο ισχυρισμός ότι τα μηχανάκια-σκάνερ είναι τάχα για απογραφή αποθεμάτων και όχι για «μέτρημα» των ατομικών πωλήσεων, η εργοδοσία αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τη γνωστή της ιανοϊκή πρακτική να ζητάει υπογραφές από τους υπαλλήλους της σ’ ένα κείμενο-μνημείο για όποιον/α ενδιαφέρεται να μελετήσει τη σχέση μεταξύ είναι και φαίνεσθαι, μεταξύ βαρβαρότητας και πολιτισμού. Στο κείμενο αυτό η διεύθυνση, η οποία περιέργως ονομάζει τους εργαζόμενους βιβλιοπώλες, τους έβαλε σαδιστικά να λένε ότι δεν έχουν πρόβλημα με τα μηχανάκια, ότι δεν έχουν πρόβλημα με το να δουλεύουν Κυριακές και άλλα παρόμοια. Πνιγμένη μέσα στις αντιφάσεις της, η εργοδοσία, αφού παραδέχεται πλέον ότι τα σκάνερ μετράνε ατομικές πωλήσεις, αφού παραδέχεται ότι εφαρμόζει ένα εργασιακό καθεστώς όπου οι εργαζόμενοι δουλεύουν ακόμα και Κυριακή (παρέλειψε βέβαια να αναφερθεί στα πρόστιμα και στα εξαήμερα), παρουσιάζει στη συνέχεια ως «συκοφαντία» την καταγγελία αυτών των συνθηκών από το Σύλλογο Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής…

Αντί η εργοδοσία του βιβλιοπωλείου ΙΑΝΟΣ να προβεί απλώς στην απόσυρση των σκάνερ της αναξιοπρέπειας, αποφασίζει να χρησιμοποιήσει ως ασπίδα τους ίδιους τους εργαζόμενους που φοράνε μηχανάκια κρεμασμένα από το λαιμό. Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που κάτι τέτοιο συμβαίνει. Δύσκολα μπορεί να ξεχάσει κανείς το πακέτο με τις δηλώσεις του Ν.105 που έβαλε η εργοδοσία στο πρόσφατο παρελθόν τους υπαλλήλους να υπογράψουν ότι δήθεν δεν υφίσταται Αργία του Αγίου Πνεύματος για τα βιβλιοπωλεία. Δύσκολα επίσης μπορεί να ξεχάσει κανείς το κείμενο με τις υπογραφές των υπαλλήλων ενάντια στις κινητοποιήσεις του Σωματείου Υπαλλήλου Βιβλίου-Χάρτου Θεσσαλονίκης για την μη πληρωμή Κυριακάτικης εργασίας μετά από καταγγελία εργαζομένου.

Οι εργαζόμενοι που υπέγραψαν το έκαναν με το αίσθημα ότι «τους μπαίνει το μαχαίρι στο λαιμό», ότι είναι μόνοι και αδύναμοι μπροστά στην αυθαιρεσία της εργοδοσίας, ότι είναι άνεργοι «με αναστολή». Δεν πίστεψαν στη δύναμη της συλλογικής διεκδίκησης και έβαλαν την υπογραφή τους σε κάτι που εμφανώς εναντιώνεται στο συμφέρον τους. Αλλά οι εργαζόμενοί σας σκέφτονται, κύριοι του Ιανού, μπορούν και ξεχωρίζουν ακόμη την αλήθεια από το ψέμα, ξέρουν ότι λέτε ψέματα για τα μηχανάκια και ότι το σωματείο έχει δίκιο! Και το σωματείο είναι εδώ και θα συνεχίζει να δίνει τη μάχη, ώστε οι εργαζόμενοι να καταλάβουν τη δύναμή τους, δύναμη που απορρέει από τη συλλογική οργάνωση, που μόνο αυτή εξασφαλίζει την αξιοπρέπεια κάθε εργαζόμενου μπροστά στα τελεσίγραφα κάθε εργοδότη. Μην έχετε την ψευδαίσθηση ότι μπορείτε να παίζετε αέναα με την αξιοπρέπειά τους!

Τελικά, πράγματι κάτι σάπιο κρύβεται πίσω από το βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ. Πίσω από το κείμενο-βιτρίνα της «αλυσίδας πολιτισμού» υπάρχουν εργαζόμενοι που βιώνουν τη βαρβαρότητα του αγοραίου καθεστώτος του «πωλητή του μήνα», του σκάνερ της «αξιολόγησης» με βάση το τζίρο, του ανταγωνισμού μεταξύ των συναδέλφων, του κυνηγιού του πελάτη και του ευτελισμού των «δηλώσεων υπερηφάνειας» όσων υφίστανται τα παραπάνω. Και σε κάθε «εθελοντική» υπογραφή των κειμένων της εργοδοσίας, σε κάθε σκανάρισμα της ατομικής απόδοσης του εργαζομένου, σε κάθε απόλυση, σε κάθε Κυριακή Ανοιχτή, σε κάθε εξαήμερη εργασία και σε κάθε πρόστιμο θα μυρίζει ένα πτώμα σε αποσύνθεση: αυτό του πολιτισμού.

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Αττικής
Λόντου 6, Εξάρχεια, 10681, Αθήνα | τηλ: 210 – 3820537
sylyp_vivliou@yahoo.gr | https://bookworker.wordpress.com

* * *

η πρώτη σχετική ανακοίνωση του Συλλόγου μας: “Οι πωλητές του μήνα” ή αλλιώς “Πήραν φωτιά τα μηχανάκια μου…”

η δεύτερη σχετική ανακοίνωση του Συλλόγου μας: ΠΑΡΤΕ ΠΙΣΩ ΤΑ ΜΗΧΑΝΑΚΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ ΤΩΡΑ | Μια οφειλόμενη απάντηση στην «αλυσίδα πολιτισμού» ΙΑΝΟΣ Α.Ε.

αρχείο δημοσιεύσεων στο blog του Συλλόγου μας για τον αγώνα ενάντια στα “μηχανάκια” της αναξιοπρέπειας στα βιβλιοπωλεία ΙΑΝΟΣ:http://goo.gl/wxUzVI

ianos_mixanakia_16_05_14

Παρέμβαση στην pizza fan Βόλου

ΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗΝ ΑΠΟΛΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ ΔΙΑΝΟΜΕΑ
Η ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΕΙ ΤΟΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΟ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑ

Στα καταστήματα της Pizza Fan οι άθλιες και εξοντωτικές συνθήκες εργασίας συναντούν το εργοδοτικό τσαμπουκά, με τους εργαζόμενους να δέχονται συνεχώς εκφοβισμούς, απειλές, μπαράζ εκδικητικών και συνδικαλιστικών απολύσεων και γενικότερα κάθε μορφή εργασιακής τρομοκρατίας. Τα ένσημα (δώρα, άδειες, επιδόματα) που αναλογούν στους εργαζόμενους πάνε περίπατο, ο χρόνος εργασίας συρρικνώνεται, ενώ ταυτόχρονα εντατικοποιείται, τα εργατικά ατυχήματα είναι αμέτρητα, τα παραπάνω λεφτά που αναλογούν στους εργαζόμενους (πχ για Κυριακές, υπερωρίες, νύχτες) δεν πληρώνονται ποτέ, το ωράριο ποτέ δεν είναι σταθερό, οι εργαζόμενοι παρακολουθούνται σε κάθε τους κίνηση από κάμερες, ενώ οι διανομείς αναγκάζονται να χρησιμοποιούν τα δικά τους μηχανάκια, τα οποία, τη στιγμή που είναι κακοπληρωμένοι, δυσκολεύονται πολλές φορές να τα συντηρούν επαρκώς, με αποτέλεσμα να θέτουν σε κίνδυνο την ίδια τους τη ζωή για να πλουτίζουν τα αφεντικά εις βάρος των ζωών τους.

Απέναντι στις συνθήκες κάτεργου, που επικρατεί στα καταστήματα της Pizza Fan και στο καθεστώς εργοδοτικής τρομοκρατίας όποιος αντιδράσει δέχεται απαντήσεις από τα αφεντικά όπως: «ότι λέμε στο μαγαζί μας είναι νόμος» , «από ‘δω και στο εξής θα σου μιλάω άσχημα», «είσαι υπάλληλος μου, πώς τολμάς και μιλάς;» και η λίστα δεν έχει τελειωμό.
Στην περίπτωση του συναδέλφου ΑΜ, ο οποίος προσλήφθηκε ως διανομέας στην Pizza FAN με τετράωρη απασχόληση στο υποκατάστημά της στο Βόλο (Δεληγιώργη – Κωνσταντά), απολύθηκε σε λιγότερο από ένα μηνά τη στιγμή που πριν απ αυτή τη δουλεία ήταν 3 χρόνια άνεργος. Η απόλυση του συναδέλφου είναι τελείως άδικη και ήρθε να προστεθεί στο καθεστώς αδικίας που ο ίδιος βίωνε με απλήρωτες υπερωρίες, δουλειά σε ρεπό, απασχόληση σε θέματα που δεν ήταν της ειδικότητας του, στην υπερβολικά αυστηρή χρονομέτρηση του χρόνου για τη διανομή, πριν καν ο ίδιος ανέβει στο μηχανάκι κτλ.

Η ειδοποίηση για την απόλυση του ήταν τηλεφωνική, ενώ όταν την επόμενη μέρα πήγε από το κατάστημα και ρώτησε για ποιο λόγο απολύονταν τη στιγμή που ήταν συνεπής στα καθήκοντα του και δεν είχε δώσει ποτέ δικαίωμα, η προϊστάμενη του είπε να υπογράψει την καταγγελία της σύμβασης με την παραίτηση και μετά θα λάμβανε εξηγήσεις. Ο συνάδελφος δεν υπέγραψε την καταγγελία και με εντολή της προϊσταμένης αποχώρησε από τη δουλειά του. Η εταιρεία αναγκάστηκε να κοινοποιήσει την απόλυση του με εξώδικο.

Ο επόπτης των καταστημάτων Θεσσαλίας και Βορείου Ελλάδας επικοινώνησε με το συνάδελφο και του είπε ότι η έλλειψη χημείας μεταξύ του εργαζόμενου και της προϊσταμένης είναι ο λόγος απόλυσης. Προφανώς, τα αφεντικά και τα τσιράκια τους εννοούν με τη λέξη «χημεία» τη δουλικότητα που θεωρούν ότι πρέπει να τους δείχνει ο εργαζόμενος.
Επίσης, θα πρέπει να αναφερθεί ότι στο κατάστημα τις Pizza Fun στην Πάτρα, η Ράντκα Νικόλοβα, 38 χρονών, που ήταν εργάτρια στην κουζίνα βρέθηκε νεκρή εν ώρα εργασίας, κλειδωμένη μέσα στο κατάστημα. Η επιτροπή εργαζόμενων στην Pizza Fan έχει ενημερώσει πολλές φορές για τη στυγνή και απάνθρωπη εκμετάλλευση των εργαζόμενων στη κουζίνα και γενικότερα σε κάθε εργασιακό καθήκον στα καταστήματα, που ουσιαστικά θέτουν την ίδια την ανθρωπινή ζωή σε κίνδυνο.
Ενάντια στην επίθεση των αφεντικών στις ζωές μας, καλούμε τους εργαζόμενους στον κλάδο του επισιτισμού να οργανωθούν και να προετοιμάσουν εκείνες τις συνθήκες για τη συνδικαλιστική-ταξική τους αντεπίθεση. Ενάντια στα εργατικά ατυχήματα, στους μισθούς πείνας, στον εργοδοτικό τσαμπουκά-τρομοκρατία και στους χώρους εργασίας κάτεργα, η οργάνωση της τάξης μας και η ταξική αλληλεγγύη.

                          ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΨΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ ΔΙΑΝΟΜΕΑ

http://pizzafanworkers.wordpress.com/2014/07/05/%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AD%CE%BC%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-pizza-fan-%CE%B2%CF%8C%CE%BB%CE%BF%CF%85/#more-484

Σκάλα Λακωνίας:Με απεργία απαντούν οι εργάτες γης ενάντια στην τρομοκρατία των μπάτσων

not-pay
4/7/2014 Απεργία εργατών γης στην Σκάλα Λακωνίας για αξιοπρέπεια..

Με απεργία στα χωράφια και τα συσκευαστήρια απάντησαν 800 περίπου Πακιστανοί εργάτες γης στις ρατσιστικές  επιχειρήσεις σκούπα της αστυνομίας στη Σκάλα Λακωνίας.

Μπαίνουν στα σπίτια των εργατών κάθε Παρασκευή (μέρα πληρωμής!) χαράματα σπάζοντας λουκέτα και πόρτες.  Ο Αζχαρ Ικμπάλ, ο Μοχάμεντ Αβζελ και ο Μοχάμεντ Κασίφ καταγγέλλουν ότι σε αυτές τις επιχειρήσεις χτυπήθηκαν από τους αστυνομικούς με κλωτσιές, γροθιές και γκλόμπ. Ο Μοχάμεντ Κασίφ  έχει σπασμένο πόδι  και είναι κρατούμενος στους Μολάους.

Είναι καθαρό ότι στα χωράφια υπάρχει ανάγκη για εργάτες και η τρομοκρατία της Αστυνομίας αποσκοπεί στο να γίνουν  ακόμη χειρότεροι οι  όροι εργασίας των εργατών.

Οι απεργοί ζητάνε αξιοπρεπή αντιμετώπιση από την Αστυνομία και χαρτιά για να δουλεύουν με πλήρη δικαιώματα.

Το Σεπτέμβρη του 2010 μετά από μαζική απεργία και μεγάλη διαδήλωση στη Σκάλα Λακωνίας είχε σταματήσει μια ανάλογη επιχείρηση σκούπα όπου οι αρχές σε συνεργασία με το Δήμο είχαν πετάξει έξω από τα σπίτια τους αυθαίρετα εκατοντάδες μετανάστες.

Είναι πρόκληση τις μέρες που δικάζονται οι μπράβοι και ο Βαγγελάτος για τις δολοφονικές επιθέσεις στα φραουλοχώραφα της Ν.Μανωλάδας η κυβέρνηση να τους κάνει πλάτες με ένταση των ρατσιστικών επιχειρήσεων διώξεων στον αγροτικό χώρο.

Η μόνη λύση για ανθρώπινη και αξιοπρεπή δουλειά και όχι να βγάζουν μαύρο χρώμα από τον ιδρώτα και το αίμα των εργατών Γής οι μεγαλοπαραγωγοί είναι η ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ τώρα των μεταναστών στην Σκάλα Λακωνίας, στην Μανωλάδα και όπου δουλεύουν σα σκλάβοι μετανάστες εργάτες γης .

 

Πηγή: http://www.antiracismfascism.org/index.php/2013-09-08-22-14-42/2013-09-08-23-06-21/2013-09-08-23-06-54/item/1011-2014-07-04-11-36-10

 

Αναδημοσίευση από : athens indymedia

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΔΡΟΜΟΚΑΪΤΕΙΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΣΥΝΕΡΓΕΙΩΝ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟΚΑΪΤΕΙΟ

Οι καθαρίστριες μαζί με εργαζόμενες σε εργολάβο καθαρισμού στο Δρομοκαϊτιο.

 

Το σωματείο εργαζομένων του Δρομοκαϊτείου καταγγέλλει τις ακραίες συνθήκες εκμετάλλευσης που επικρατούν στις εταιρείες υπηρεσιών καθαριότητας και εστίασης που λυμαίνονται ζεστό κρατικό χρήμα και εκβιάζουν εργαζόμενους στα νοσοκομεία . Το Δρομοκαίτειο δεν αποτελεί εξαίρεση. Μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, εκβιασμοί, υφαρπαγές υπογραφών εργαζομένων για χρήματα που δεν λαμβάνουν, απειλές , τρομοκρατία. Στο Δρομοκαϊτειο,η εταιρεία «Παπαχριστόπουλος και ΣΙΑ ΟΕ» αφήνει για μήνες απλήρωτους τους εργαζόμενους και η εταιρεία JCB, με σωρεία καταγγελιών εις βάρος της, συνεχίζει ,παρά τις καταγγελίες του σωματείου, να εκφοβίζει εργαζόμενους, ανενόχλητη, επικαλούμενη «πλάτες» και πατώντας πάνω σε σώματα.
Οι εργαζόμενοι των συνεργείων υπηρεσιών καθαριότητας και εστίασης καλύπτουν ζωτικής σημασίας ανάγκες του νοσοκομείου . Δουλεύουμε κάθε μέρα μαζί σε πολύ δύσκολες και ιδιαίτερες συνθήκες και έχουν γίνει ένα με τις θεραπευτικές ομάδες . Παρόλα αυτά υπάρχει «εργασιακή άβυσσος» , ακριβώς δίπλα μας , που μας «χωρίζει» . Αυτοί οι εργαζόμενοι με το πέρας του δύσκολου ωραρίου τους , μένουν απλήρωτοι για μήνες, εξαναγκάζονται να εργαστούν αλλού χωρίς αυτό να φαίνεται πουθενά στις πληρωμές τους, υπογράφουν ότι εισπράττουν 700 ευρώ το μήνα ενώ παίρνουν μόνο 400, απολύονται και επαναπροσλαμβάνονται χωρίς να το ξέρουν, εμφανίζονται με λιγότερες μέρες εργασίας, τους «πετάνε στα μούτρα» 50 ευρώ για δώρο Χριστουγέννων αντί για 500 , αρρωσταίνουν και δεν πληρώνονται, υπογράφουν σε λευκά χαρτιά της εταιρείας υπό το καθεστώς φόβου. Προσβάλλονται όχι μόνο τα δικαιώματα τους αλλά και η αξιοπρέπεια τους με απειλές και ταπεινωτικές πρακτικές των απεσταλμένων της εταιρείας.
Αυτή είναι η «Διαρθρωτική Προσαρμογή Εργαζομένων και Επιχειρήσεων εντός της Οικονομικής Κρίσης» για την οποία παίρνει και επιδοτήσεις (!!!) από ομώνυμο πρόγραμμα μέσω ΕΣΠΑ η εταρεία JCB και το διαφημίζει . Η «εργασιακή άβυσσος» που μας «χωρίζει» όχι μόνο είναι τόσο κοντά αλλά και επιδοτείται!
Αν δεν αντισταθούμε μαζί αυτό θα είναι το μέλλον όλων μας. Το παράδειγμα των απολυμένων καθαριστριών του Υπουργείου Οικονομικών και της Ιδιωτικοποίησης όλων των δημόσιων υπηρεσιών είναι εύγλωττο για το μέλλον που μας επιφυλάσσουν . Ένα κράτος που θα υπάρχει μόνο για τα συμφέροντα των εργολάβων και για να τους στρώνει δρόμο για τα οργανωμένα σκλαβοπάζαρα τους . Ένα κράτος που θα τρομοκρατεί και θα τραμπουκίζει εργαζόμενους χέρι χέρι με τους εργολάβους.
Για εμάς η έμπρακτη αλληλεγγύη προς τους συναδέλφους μας των Ιδιωτικών συνεργείων αλλά και των απολυμένων καθαριστριών του υπουργείου οικονομικών είναι μονόδρομος. Μαζί στη δουλειά, μαζί θα αντισταθούμε στις απειλές, τους εκβιασμούς και τις απολύσεις , μαζί στο δρόμο.
Για να ενωθούμε σε ένα κοινό αγώνα που μας αφορά όλους.
Για κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στις Δημόσιες υπηρεσίες και στο χώρο της Υγείας .
Διεκδικούμε αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας για όλους , ένταξη των εργαζομένων των ιδιωτικών συνεργείων στο Δημόσιο με κανονικές προσλήψεις

Για να μην «καθαρίζουν για εμάς» αλλά για να «καθαρίζουμε» μαζί.

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΔΡΟΜΟΚΑΪΤΕΙΟΥ

 

Πηγή: http://agwnkatharistries595.wordpress.com/

NIKHΣΕ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ” ΒΟΤΑΝΟΠΩΛΕΙΟ”!

ΣΣΜ
Ο εναλλακτισμός στα Πετράλωνα πουλάει, τώρα μαθαίνει και να πληρώνει! 
Η συναδέλφισσα Δ.Π. εργαζόταν στην καφετέρια “Βοτανοπωλείο” στην πλατεία Μερκούρη, στα Άνω Πετράλωνα, για ένα χρόνο. Αρχές Μαρτίου, το πρώην αφεντικό της – εκδικητικά – δεν την έβαλε στο πρόγραμμα για δουλειά, μετά από απαίτησή της για τήρηση των ωραρίων, καταβολή των νόμιμων ωρομισθίων και ενσήμων και γενικότερα για βελτίωση των όρων εργασίας. Μετά από μερικές μέρες ύστερα από απαίτηση της ίδιας, ήρθε στα χέρια της και το χαρτί της απόλυσης. Τότε ξεκίνησε ο αγώνας της για διεκδίκηση όλων αυτών που της χρωστούσε ο ιδιοκτήτης του “Βοτανοπωλείου”.
Το σωματείο σερβιτόρων μαγείρων, σε συνδυασμό με συλλογικότητες και αυτοδιαχειριζόμενους χώρους που υπάρχουν στην περιοχή, από την πρώτη στιγμή στάθηκε δίπλα στην Δ.Π. στηρίζοντας την με όποιο τρόπο μπορούσε. Από το ραντεβού στην επιθεώρηση εργασίας (όπου το αφεντικό δεν εμφανίστηκε), μέχρι την παρέμβαση στο “Βοτανοπωλείο”, η οποία ήταν μαζική και έδωσε στο αφεντικό να καταλάβει ότι μόνο αν ικανοποιούσε τις απαιτήσεις της θα “έβρισκε την ηρεμία του”.
 Οι αντιδράσεις του αφεντικού στην αρχή ήταν οι αναμενόμενες. Πανικός, σπασμωδικές αντιδράσεις και λασπολόγηση. Τις λίγες φορές που ήρθαμε σε επαφή μαζί του, μίλαγε για ψέματα και υπερβολές από την μεριά της συναδέλφισσας και μας διαβεβαίωνε ότι είναι νόμιμος και πως δεν έχει να φοβηθεί τίποτα. Η ρητορική του φάνηκε να πείθει και τους εργαζόμενους-ες της καφετέριας, οι οποίοι/ες έβγαλαν ανακοίνωση υπέρ του αφεντικού τους.
 Η κατάληξη όμως του αγώνα μας ήρθε ως η καλύτερη απάντηση και έδειξε πως οι μαζικές, κινηματικές διεκδικήσεις φέρνουν αποτέλεσμα. Κάτω από τον φόβο ενός συνεχόμενου συνδικαλιστικού αγώνα, το αφεντικό του “Βοτανοπωλείου” υποχώρησε και ικανοποίησε της απαιτήσεις της Δ.Π. μέχρι τελευταίου σεντ. Χωρίς τα συνηθισμένα παζάρια και διακανονισμούς. Με σκυμμένο το κεφάλι, έδωσε όλα τα χρήματα που χρωστούσε στην συναδέλφισσα και παραδέχτηκε το λάθος του, ζητώντας συγνώμη και δηλώνοντας ότι θα είναι τυπικός από δω και πέρα.
 Ξέρουμε πολύ καλά ότι τα αφεντικά δεν τα πιάνουν κρίσεις συνειδήσεως. Ξέρουμε ότι δε φοβούνται τα πρόστιμα και τους νόμους, αφού το κράτος έχει βάλει πλάτες στην ασυδοσία και τη βαναυσότητα που βιώνουμε. Ξέρουμε ότι το μόνο που φοβούνται είναι ο μαζικός, κινηματικός αγώνας των εργαζομένων. Ας είναι λοιπόν….
 Όσο δεν μας σέβονται, θα μας βρίσκουν μπροστά τους!
Όλες και όλοι μαζί μπορούμε να πάρουμε αυτά που μας ανήκουν!

Μια ταξική απάντηση στους φυγόπονους της ταξικής πάλης : οι περιπτώσεις του Βοτανοπωλείου και του Ιανού

γράφει η blackgcat

Το τελευταίο διάστημα λάβαμε απαντήσεις σε δύο αναρτήσεις μας που αφορούσαν σε παρεμβάσεις σωματείων και αλληλέγγυων. Η μία αφορούσε στην παρέμβαση του Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων στην καφετέρια «Βοτανοπωλείο» στα Άνω Πετράλωνα, σε αλληλεγγύη σε εργαζόμενη  η οποία διεκδικεί δώρα, άδειες , επιδόματα που δεν της έχουν δοθεί καθώς και διαφορά ενσήμων. 

Για την παρέμβαση στο Βοτανοπωλείο και για το σχόλιο που λάβαμε με το κείμενο των εργαζομένων βλ. εδώ. Οι απαντήσεις του Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων εδώ και κυρίως εδώ

Η άλλη παρέμβαση αφορά στις δράσεις του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Αττικής (ΣΥΒΧΑ) και αλληλέγγυων και συλλογικοτήτων (π.χ. ΕΣΕ) στον Ιανό. Οι δράσεις και παρεμβάσεις στρέφονται στο «καινοτόμο» σύστημα της εργοδοσίας που επιβάλλει στους εργαζόμενους να σκανάρουν τα βιβλία που πωλούν για «καταγραφή», ενώ είναι ευνόητο ότι αφορά σε καταγραφή ατομικών πωλήσεων (βλ. σχετικά εδώ αλλά και εδώ).

Σχετικά με τις παρεμβάσεις στον Ιανό βλ. εδώ. Για την ανοιχτή επιστολή των εργαζομένων του ΙΑΝΟΥ ακολουθήστε το λινκ. Μια πρώτη απάντηση του ΣΥΒΧΑ στην επιστολή μπορείτε να τη βρείτε εδώ.

Και οι δύο απαντήσεις αναφέρουν ότι προέρχονται από τους εργαζόμενους στα εν λόγω καταστήματα. Το μεν κείμενο των εργαζομένων στο Βοτανοπωλείο με υπογραφές τα αρχικά των εργαζομένων και η ανοικτή επιστολή των εργαζομένων στον Ιανό δημοσιεύτηκε στο siteτου ΙΑΝΟΥ ανυπόγραφη. Στη δε περίπτωση του ΙΑΝΟΥ, πληροφορίες αναφέρουν ότι δήθεν εργαζόμενοι «αυτοβούλως» ζητούσαν σε κατ΄ ιδίαν συναντήσεις με τους εργαζόμενους να το υπογράψουν. Η πλειοψηφία το υπέγραψε.  

Παρά τις διαφορές που μπορεί κανείς να διακρίνει στις δύο αυτές περιπτώσεις, το συμπέρασμα είναι ένα : η έλλειψη ταξικής συνείδησης. Ο «υπάλληλος του μήνα» δεν είναι αυτός με τις καλύτερες πωλήσεις, αυτός που στρέφεται ενάντια στις διεκδικήσεις του συναδέλφου του, αυτός που υποτάσσεται στην εργοδοσία εις βάρος των εργατικών διεκδικήσεων. Η εντατικοποίηση της εργασίας, η ελαστικότητα των ωραρίων, εργατικές νίκες όπως είναι η κυριακάτικη αργία, είναι απαράδεκτο να λοιδορούνται από την ίδια την τάξη που έδωσε το αίμα της να αγωνίζεται ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία και να διεκδικεί εργατικά δικαιώματα.   

Η απάντηση αυτή δεν αποτελεί κανένα ιδεολογικό κείμενο αλλά μια έκκληση. Σε εσένα που υπέγραψες και κατά βάθος ήξερες ότι είναι λάθος. Σε εσένα που ίσως αντιστάθηκες. Γιατί ξέρεις ότι ένας είναι ο δρόμος. Και είναι δύσκολος. Ο δρόμος της ταξικής πάλης, της αλληλεγγύης, της οργάνωσης. Ναι της οργάνωσης σε όλες αυτές τις συλλογικότητες που μάχονται ενάντια στον ανηλεή ταξικό πόλεμο. Το είπαμε ξανά και το τονίζουμε εδώ: Τα συμφέροντα των εργατών δεν ταυτίζονται με τα συμφέροντα των αφεντικών.

 

Ο Ιανός απεικονιζόταν συχνά με δύο πρόσωπα και τοποθετούνταν στις πύλες ως σύμβολο ενός νέου δρόμου. Εσύ ποιον δρόμο θα επιλέξεις; Ποιους θα κρατήσεις ποιους θα αφήσεις;

Και ερχόμαστε στο κρίσιμο διακύβευμα : Εσύ με ποιους είσαι τελικά;

 

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=RChgpftfa2c#t=70[/youtube]

 

 

ενημέρωση ΣΥΒΧΑ για τις εξελίξεις στον αγώνα ενάντια στα «μηχανάκια-scanners της αναξιοπρέπειας» που έχουν επιβληθεί στους εργαζόμενους στα βιβλιοπωλεία Ιανός

Ανάμεσα στις διάφορες μικρές και μεγάλες μάχες που δίνουμε ως Σύλλογος στους χώρους δουλειάς μας κατά τους τελευταίους μήνες ξεχωρίζει και ο αγώνας ενάντια στα «μηχανάκια-scanners της αναξιοπρέπειας» που έχουν επιβληθεί στους εργαζόμενους στα βιβλιοπωλεία Ιανός (σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη). Από την πλευρά μας κυκλοφόρησε στις αρχές Μάη σχετικήανακοίνωση που απαιτούσε την άμεση απόσυρσή τους. Στη συνέχεια κυκλοφορήσαμε και μια νέα ανακοίνωση ως μια οφειλόμενη απάντηση στη σχετική συκοφαντική και γεμάτη ψεύδη ανακοίνωση της εργοδοσίας του Ιανού.

Πριν από μερικές ημέρες κυκλοφόρησε ένα κατάπτυστο κείμενο με τίτλο «ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΙΑΝΟΥ». Όπως ενημερωθήκαμε, μεγαλοστελέχη (δήθεν απλοί εργαζόμενοι) του Ιανού και σύμφωνα με το δικό τους ισχυρισμό …δίχως την σχετική καθυπόδειξη από την πλευρά της εργοδοσίας (Καρατζάς), διακίνησαν το εν λόγω κείμενο ζητώντας αιφνιδιαστικά και σε κατ’ ιδίαν συναντήσεις με εργαζόμενους να το υπογράψουν. Και ήδη η πλειοψηφία το υπέγραψε (όπως ενημερωθήκαμε υπήρχαν ορισμένοι που αρνήθηκαν να το υπογράψουν).

Από την πλευρά μας, ως μια άμεση αντίδραση στην εξέλιξη αυτή, την επόμενη ημέρα της δημοσίευσης του κειμένου συντάξαμε και μοιράσαμε στους εργαζομένους επιστολή με την οποία επιχειρήσαμε να καταδείξουμε την κρισιμότητα του ζητήματος, να τους ζητήσουμε να πάρουν πίσω –όσοι είχαν υπογράψει– την υπογραφή τους (πράγμα που το γράψαμε και το εννοούσαμε!) και διαμηνύσαμε προς κάθε κατεύθυνση ότι (και αυτό επίσης το εννοούμε!) ο αγώνας ενάντια στα «μηχανάκια-scanners της αναξιοπρέπειας» συνεχίζεται.

Σύντομα θα δημοσιεύσουμε νέα ανακοίνωση του Συλλόγου μας σε σχέση με την όλη αυτή εξέλιξη.

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής

***

από την ενημέρωση για την απεργία της 18ης Ιούνη στον κλάδο του βιβλίου:

[…] Ο επόμενος σταθμός της διαδήλωσής μας ήταν έξω από το βιβλιοπωλείο Ιανός, όπου κατά τις τελευταίες εβδομάδες δίνεται η μάχη ενάντια στα μηχανάκια-scanners της αναξιοπρέπειας που έχουν επιβληθεί στους εργαζόμενους.

syvxa_apergia_180614_e

Στη συνέχεια, […]  

* το σύνολο της ανταπόκρισης από την εν λόγω απεργία βρίσκεται εδώ

Proledialers: Απεργία των τηλεφωνικών κέντρων στην Ιταλία. Συνέντευξη με μία εργαζόμενη της Accenture

tel center

Στις 4 Ιουνίου είχε προκηρυχτεί απεργία για τους εργαζόμενους των τηλεφωνικών κέντρων στη γειτονική μας Ιταλία. Στα ιταλικά call centers εργάζονται περίπου 80.000 άνθρωποι και σύμφωνα με τα συνδικάτα η πλειοψηφία των εργαζομένων στήριξε την απεργία. Ωστόσο, όπως και στα μέρη μας, έτσι και στην Ιταλία υπάρχουν χιλιάδες εργαζόμενοι που δεν μπορούν να απεργήσουν είτε λόγω της εργοδοτικής τρομοκρατίας είτε λόγω του εργασιακού τους καθεστώτος (πχ. επισφάλεια, ενοικιαζόμενη εργασία).

Βρήκαμε, μεταφράσαμε (ευχαριστούμε τον Α. για τη βοήθεια) και αναδημοσιεύουμε από την ιστοσελίδα clashcityworkers τη συνέντευξη μίας εργαζόμενης σε call center στη Νάπολη. Η ομοιότητα των καταστάσεων που περιγράφει με όσα βιώνουμε ως τηλεφωνητές και τηλεφωνήτριες εδώ στην Ελλάδα είναι τρομακτικά πανομοιότυπη. Εργοδοτική αυθαιρεσία, απολύσεις, επισφάλεια, στόχοι, μηδαμινά εργασιακά δικαιώματα, ατομικισμός.

Τελικά, η εκμετάλλευση των αφεντικών είναι ίδια παντού. Καιρός είναι λοιπόν να συλλογικοποιήσουμε και να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας και να απαντήσουμε και εμείς οι εργαζόμενοι με τον τρόπο που μας αρμόζει στις καθημερινές εργοδοτικές αυθαιρεσίες.

Απεργία των τηλεφωνικών κέντρων: συνέντευξη με μία εργαζόμενη της Accenture (Νάπολη).

Πέμπτη, 4 Ιουνίου 2014, Clash City Workers

http://www.clashcityworkers.org/lotte/interviste/1458-sciopero-call-center-intervista-lavoratrice-accenture-napoli.html

Η 4η Ιουνίου ήταν μία ημέρα γενικής κινητοποίησης για τους εργαζόμενους στα τηλεφωνικά κέντρα (80.000 χιλιάδες εργαζόμενοι στην Ιταλία). Τα συνδικάτα SLCCgil, FistelCisl, UilcomUil εξήγγειλαν μία μεγάλη διαδήλωση στη Ρώμη, από τις Θέρμες του Διοκλητιανού μέχρι την Πλατεία Σαντίσιμι Απόστολι, διεκδικώντας σαφείς κανόνες όσον αφορά τις συμβάσεις εργασίας και το μπλοκάρισμα των μετεγκαταστάσεων. Σύμφωνα με τα συνδικάτα η συμμετοχή στην απεργία ξεπερνάει το 80% και στη Ρώμη έφτασαν 7.000 εργαζόμενοι. Σύμφωνα με τον Saccone (SLCCgil): «Από την Almaviva μέχρι την Call&Call, από την Teleperformance μέχρι την Comdata, η συμμετοχή κυμάνθηκε στο 87% αγγίζοντας σε ορισμένες εταιρείες και το 98%, με ολόκληρα τμήματα εξυπηρέτησης πελατών να σταματάνε τη λειτουργία τους».

Από την πορεία αναδύονται χιλιάδες ιστορίες, όλες διαφορετικές αλλά με μεγάλες ομοιότητες: ιστορίες εκμετάλλευσης, συμβάσεων έργου που ανανεώνονται κάθε 6 ή, συχνότερα, κάθε 2 ή 3 μήνες ή, ακόμα χειρότερα, με μηδενικό σταθερό μισθό: πληρώνεσαι μόνο εάν πιάσεις τους στόχους, διαφορετικά έχεις δουλέψει επί ματαίω, τζάμπα. Οι εργαζόμενοι που δουλεύουν με συμβάσεις αορίστου χρόνου είναι αληθινές «λευκές μύγες» και τα πράγματα δεν είναι ρόδινα ούτε για αυτούς: εξαρτημένοι από τις παραγγελίες που σήμερα υπάρχουν και  ποιος ξέρει τι θα ξημερώσει αύριο, ακόμα και οι «προστατευμένοι» εργαζόμενοι είναι δυνατόν να μείνουν χωρίς δουλειά από τη μια στιγμή στην άλλη.

Πολλές εταιρείες αναθέτουν την οργάνωση των τηλεφωνικών κέντρων σε εταιρείες του εξωτερικού. Η εξυπηρέτηση πελατών πηγαίνει σε χώρες όπως η Αλβανία, η Ρουμανία, η Τυνησία και το Μαρόκο στις οποίες η γνώση των ιταλικών είναι διαδεδομένη και όπου μπορούν να πληρώνουν ακόμα λιγότερο –και να εκμεταλλεύονται ακόμα περισσότερο– τους τηλεφωνητές. Τοζήτημα των μετεγκαταστάσεων τέθηκε με επικίνδυνο τρόπο στο κέντρο της χθεσινής κινητοποίησης [εννοεί της 4ης Ιουνίου], κινδυνεύοντας να πάρει ανοιχτά ρατσιστικούς τόνους: αν και αληθεύει το γεγονός ότι η διάδοση ευαίσθητων προσωπικών στοιχείων –ονόματα, διευθύνσεις, τραπεζικοί λογαριασμοί, πιστωτικές κάρτες– στο εξωτερικό μπορεί να αποτελέσει έναν κίνδυνο για τους πελάτες και έτσι να χρησιμοποιηθεί σαν ένα ισχυρό επιχείρημα ώστε να πειστούν οι καταναλωτές να «εγκαταλείψουν» τις εταιρείες που θέλουν να μεταφέρουν τα τηλεφωνικά κέντρα τους στο εξωτερικό και να τις ωθήσουν να παραμείνουν στην Ιταλία, μία οπτική που βλέπει τους εργαζόμενους στις διάφορες χώρες να συγκρούονται μεταξύ τους σε έναν πόλεμο μεταξύ φτωχών δεν ωφελεί κανέναν πέρα από τα αφεντικά, όπως διδάσκει η ιστορία. Ένα μεγαλύτερο ενδιαφέρον των συνδικάτων για τον τομέα των τηλεφωνικών κέντρων, θα σήμαινε και μία μεγαλύτερη προσπάθεια εκ μέρους τους για την επίλυση των προβλημάτων των εργαζομένων, πέρα από το να επισείουν το φόβητρο του «ξένου». Ο τομέας αυτός είναι, και για αντικειμενικούς λόγους που οφείλονται στη μικρή διάρκεια των συμβάσεων και το διαρκή εκβιασμό που υφίστανται οι εργαζόμενοι, μία από τις λιγότερο συνδικαλισμένες κατηγορίες. Με την εξαίρεση του αυτο-οργανωμένου αγώνα στην Atesia, ήταν ελάχιστες οι νίκες σε έναν τομέα που η εκμετάλλευση και η επισφάλεια είναι τόσο έκδηλες ώστε οι τηλεφωνητές να αποτελούν πραγματικό σύμβολο της οπισθοδρόμησης –όσον αφορά το μισθό και τα δικαιώματα– του κόσμου της εργασίας στην εποχή μας.

Με αφορμή την κινητοποίηση στα τηλεφωνικά κέντρα, δημοσιεύουμε τη συνέντευξη μίας τηλεφωνήτριας της AccentureTechnologySolution από τη Νάπολη, η οποία μας προσφέρει μίαεικόνα της ζωής στα τηλεφωνικά κέντρα όσον αφορά τις αργίες, τις ασθένειες, το δικαίωμα στη μητρότητα. Όπως και πολλοί άλλοι συνάδελφοί της που εργάζονται σαν ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι, η εργαζόμενη που μας έδωσε τη συνέντευξη δεν μπόρεσε να συμμετάσχει στην απεργία.

Σε ποια εταιρία εργάζεσαι και σε ποια πόλη;

Εργάζομαι για την Accenture Technology Solution στη Νάπολη.

Πόσοι εργαζόμενοι είστε; Ποια είναι η αναλογία ανδρών-γυναικών στο χώρο εργασίας σου; Τι σύμβαση έχετε;

Αυτή τη στιγμή είμαστε περίπου 80 εργαζόμενοι, όταν έπιασα δουλειά ήμασταν περίπου 200, αλλά τους τελευταίους μήνες το προσωπικό μειώθηκε σημαντικά. Η εταιρεία αποφάσισε να μεταφέρει ένα τμήμα των δραστηριοτήτων της έξω από την Ιταλία (κατά μέσο όρο ένας εργαζόμενος της Accenture που εργάζεται στην Ιταλία κερδίζει περίπου 900 ευρώ το μήνα, ενώ ένας εργαζόμενος της  Accenture που εργάζεται στην Ινδία πληρώνεται περίπου 40 ευρώ το μήνα), επομένως φρόντισε να μειώσει το προσωπικό. Σήμερα εργάζονται στην εταιρεία πολλοί εργαζόμενοι με σύμβαση μαθητείας, η οποία λήγει το 2015, ημερομηνία στην οποία τελειώνει και το έργο. Οι ενοικιαζόμενοι/ες εργαζόμενοι/ες σήμερα είναι περίπου 30 και οι συμβάσεις τους ανανεώνονται ανάλογα με το δείκτη παραγωγικότητάς του προηγούμενου μήνα. Οι τελευταίες ανανεώσεις είχαν διάρκεια 12 ημερών.

Τι γνωρίζεις για την εταιρεία στην οποία εργάζεσαι;

Είναι μία από τις μεγαλύτερες πολυεθνικές συμβούλων επιχειρήσεων στον κόσμο, παρέχουμε συμβουλές σε μεγάλες εταιρείες.

Ποια είναι η εργασία που κάνεις;

Εργάζομαι σε ένα έργο (πρότζεκτ) που διαχειρίζεται τα Κρατικά Μονοπώλια, απασχολούμαι στο γραφείο dataentry (εισροή στοιχείων). Παίρνω και καταχωρώ τις παραγγελίες που έρχονται για τις πωλήσεις ειδών καπνού και τιμολογώ τα εμπορεύματα που βρίσκονται στις αποθήκες πριν την παράδοσή τους.

Τι είδους σύμβαση έχεις;

Έχω μία σύμβαση ενοικιαζόμενης εργασίας, εργάζομαι σε μία εταιρεία ενοικίασης εργαζομένων η οποία με αναγκάζει να εργάζομαι στην Accenture. Η σύμβασή μου είναι μερικής απασχόλησης, για τέσσερις ώρες την ημέρα, αλλά σχεδόν πάντα εργάζομαι έξι και, ορισμένες φορές, ακόμα και οκτώ ώρες. Οι υπερωρίες μου ανακοινώνονται πάντα στο τέλος της βάρδιας ή πολύ συχνά μου τηλεφωνούν λίγες ώρες νωρίτερα για να μου ανακοινώσουν ότι πρέπει να πιάσω δουλειά νωρίτερα.

Οι εργασίες που κάνεις, προβλέπονται από τη σύμβασή σου;

Με τον όρο «εξυπηρέτηση πελατών» υπονοούνται τα πάντα, οι εισερχόμενες και εξερχόμενες κλήσεις για την εξυπηρέτηση πελατών, οι λειτουργίες dataentry για την κατανομή των εμπορευμάτων στις αποθήκες και εξυπηρέτηση πελατών γενικότερα. Όσοι εργάζονται στην Accenture πρέπει να γνωρίζουν να εκτελούν αυτές τις εργασίες και στη διάρκεια της βάρδιας σε μετακινούν από θέση σε θέση ανάλογα με τις ανάγκες της στιγμής.

Τι προβλέπει η σύμβασή σου όσον αφορά άδειες, ασθένειες,διαλείμματα;

Η σύμβαση προβλέπει και άδειες και ασθένειες και διαλείμματα, αλλά στην πραγματικότητα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μόνο αναρρωτικές άδειες, πληρωμένες από το ασφαλιστικό μας ταμείο. Προβλέπονται ημέρες άδειας, και για αυτόν το λόγο, θεωρητικά, θα μπορούσαμε να ζητήσουμε άδεια, αλλά δεν μας δίνονται σχεδόν ποτέ και, εδώ και κάποιους μήνες, αφαιρέθηκε από την ον-λάιν πλατφόρμα η δυνατότητα αυτή και επομένως δεν υπάρχει κανένας τρόπος να κανονίσουμε ημέρες διακοπών. Το γραφείο Ανθρωπίνων Πόρων λέει ότι υπάρχει έλλειψη προσωπικού, τη στιγμή που οι ίδιοι απέλυσαν εργαζομένους λόγω «επιλογών της εταιρείας».

Θα μπορούσες να μου πεις ποιον τύπο ατόμων είναι πιο εύκολο να συναντήσεις ως συναδέλφους στην εταιρεία που εργάζεσαι; Α) Νέους ή λιγότερο νέους; Β) Παντρεμένους/ες ή μη; Γ) Με παιδιά ή χωρίς; Δ) Τι τίτλο σπουδών διαθέτουν: Απολυτήριο γυμνασίου, λυκείου ή πανεπιστημιακό πτυχίο; Είναι δυνατόν να σκιαγραφήσειςένα προφίλ που συναντάμε πιο συχνά από τα άλλα;

Οι εργαζόμενοι της εταιρίας στην οποία εργάζομαι, είναι ως επί το πλείστον νέοι κάτω των 35, ορισμένοι από τους οποίους είναι παντρεμένοι και έχουν παιδιά. Οι γυναίκες και οι άντρες είναι μοιρασμένοι, αν και στον καταμερισμό των υπερωριών οι άντρες είναι περισσότερο ευνοημένοι, δεδομένου ότι τα ωράρια που κάνουμε προβλέπουν βάρδιες από τις 6 π.μ. μέχρι τις 10 μ.μ. και πολύ συχνά οι γυναίκες που έχουν παιδιά και οικογένεια δεν μπορούν να κάνουν μη προγραμματισμένες υπερωρίες. Η σύμβαση κάποιων συναδελφισσών δεν ανανεώθηκε επειδή, ως μητέρες και σύζυγοι, δεν ήταν «προδιατεθειμένες» να κάνουν υπερωρίες. Κατά μέσο κάνουμε σχεδόν 40 ώρες υπερωριών το μήνα, σε περιόδους όπως τα Χριστούγεννα, φτάνουμε σχεδόν τις 50.

Ποιες είναι οι χειρότερες πτυχές αυτής της εργασίας, κατά τη γνώμη σου;

Δεν μπορείς να προγραμματίσεις την ημέρα σου, γνωρίζεις πότε θα μπεις, αλλά δεν γνωρίζεις πότε θα βγεις. Εάν δεν κάνεις υπερωρίες σε κοιτάνε με μισό μάτι. Καθώς η σύμβασή σου παρατείνεται για μικρό χρονικό διάστημα, σε εκβιάζουν για να δεχθείς τις υπερωρίες και τρελά ωράρια εργασίας. Έχω δει συναδέλφους που ξέχασαν να φύγουν στο τέλος της βάρδιάς τους, επειδή δεν θυμόντουσαν τι ώρα είχαν πιάσει δουλειά. Όσοι εργάζονται στη φάση της καταχώρησης των παραγγελιών, πρέπει να το κάνουν μέσα σε καθορισμένο χρόνο. Μία παραγγελία πρέπει να καταχωρηθεί μέσα σε χρόνους καθορισμένους από την εταιρεία (ο χρόνος υπολογίζεται στα 4 λεπτά και σαράντα δευτερόλεπτα)· όλοι οι εργαζόμενοι πρέπει να λογοδοτούν για ορισμένες επιδόσεις τους κάθε εβδομάδα και οι ανανεώσεις των συμβάσεων όπως και η κατανομή των υπερωριών γίνονται βάσει αυτών των επιδόσεων. Το γεγονός ότι πρέπει να εργαστείς μέσα σε προκαθορισμένους χρόνους σου δίνει μία διαρκή αίσθηση άγχους, για να μη μιλήσουμε καλύτερα για την αλλοτρίωση που αισθάνεσαι όντας αναγκασμένη να σέβεσαι τα στάνταρτ της εταιρείας. Οι συνάδελφοι και οι συναδέλφισσές μου που ασχολούνται με τις εισερχόμενες και εξερχόμενες κλήσεις εργάζονται διαρκώς με τα ακουστικά και αυτό σου προκαλεί προβλήματα στην ακοή. Το να εργάζεσαι σε βάρδιες όπως οι δικές μου σου καθιστά δύσκολη τη διαχείριση του ύπνου. Υπάρχουν μέρες που ξυπνάω στις 4 και 30 το πρωί για να πιάσω δουλειά στις 6 και ημέρες που τρώω βραδινό μετά τις 10 το βράδυ και το σώμα αισθάνεται τις συνέπειες αυτής της συνήθειας. Μετά από οκτώ μήνες που εργάζομαι σε αυτή την εταιρεία, ξυπνάω όλες τις ημέρες στις 4 και 30, ακόμα και όταν δεν χρειάζεται, και υποφέρω από διαταραχές του ύπνου.

Υπάρχουν συνδικάτα στην εταιρεία σου; Εάν ναι, ποια; Τι σχέση έχουν με εσάς, τι λειτουργίες εκτελούν;

Στους οκτώ μήνες που εργάζομαι σε αυτή την εταιρεία, δεν ήταν ποτέ παρών κάποιο συνδικάτο, ούτε καν την περίοδο των απολύσεων. Παρά τις μαζικές απολύσεις που πραγματοποιήθηκαν, κανένα συνδικάτο δεν έδειξε το παραμικρό ενδιαφέρον για το ζήτημα. Επ’ ευκαιρίας της Πρωτομαγιάς πάρθηκε μία πρωτοβουλία στην οποία συγκεντρώθηκαν οι εργαζόμενοι για να συζητήσουν τη μετεγκατάσταση των τηλεφωνικών κέντρων, αλλά μου φάνηκε μια προπαγανδιστική πρωτοβουλία.

Σήμερα είναι η ημέρα της απεργίας στα τηλεφωνικά κέντρα, έχετε πληροφορηθεί για αυτήν τη διαμαρτυρία; Απεργήσατε;

Κανένα από τα συνδικάτα που εξήγγειλαν την απεργία δεν επικοινώνησε μαζί μας για να συμμετάσχουμε σε αυτή την απόφαση, μολονότι εργαζόμαστε σε ένα από τα μεγαλύτερα τηλεφωνικά κέντρα στη Νάπολη. Εγώ γνωρίζω ότι είχε προκηρυχθεί απεργία για σήμερα, αλλά κανένας από τους συναδέλφους μου δεν συμμετείχε. Όσον αφορά εμένα προσωπικά, όντας μία ενοικιαζόμενη εργαζόμενη, δεν μπορώ να απεργήσω.

http://proledialers.espivblogs.net/2014/06/23/%CE%B1%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%84%CE%B7%CE%BB%CE%B5%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CE%BA%CE%AD%CE%BD%CF%84%CF%81%CF%89%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD/

ΣΥΒΧΑ: ανταπόκριση από την απεργία της 18ης Ιούνη 2014 στον κλάδο του βιβλίου

ªøÛäéï 1  apliroti_ergasia_poster_final syvxa_apergia_180614_d

[ανταπόκριση και εικόνες από την απεργιακή κινητοποίηση της 18ης Ιούνη 2014 στον κλάδο του βιβλίου / από τις απεργιακές περιφρουρήσεις, τη διαδήλωση που ακολούθησε και τη συνάντηση με τις αγωνιζόμενες καθαρίστριες του υπ. οικονομικών / + σχετικά κείμενα κι αφίσες]

Την Τετάρτη 18 Ιούνη, ημέρα απεργίας στον κλάδο του βιβλίου, ως Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής και από κοινού με αρκετούς συναδέλφους και συναδέλφισσες από άλλα εργατικά σωματεία, από συλλογικότητες εργαζομένων κι ανέργων, από συνελεύσεις γειτονιάς, από φοιτητικούς συλλόγους και διάφορα άλλα εγχειρήματα αγώνα, συνολικά πάνω από 200 άτομα, προχωρήσαμε σε μια σειρά απεργιακών δράσεων.

Από νωρίς το πρωί, λίγο μετά τις 8πμ ξεκινήσαμε με απεργιακές περιφρουρήσεις σε βιβλιοπωλεία κι εκδοτικούς οίκους στη συμβολή των οδών Σόλωνος και Ιπποκράτους (Χριστάκης, Τσιγαρίδας, εκδ. Σάκκουλας, Λιβάνης, Πύρινος Κόσμος). Παράλληλα μοιράζονταν κείμενα στους διερχόμενους, ενώ μέσω μικροφωνικής ακούγονταν τραγούδια και τα μηνύματα της απεργίας μας.

syvxa_apergia_180614_a

apergia_syvxa_ok_180614_h apergia_syvxa_ok_180614_g apergia_syvxa_ok_180614_f

apergia_syvxa_ok_180614_b apergia_syvxa_ok_180614_a

Στη συνέχεια, κατά τις 11πμ, προχωρήσαμε σε απεργιακό αποκλεισμό του βιβλιοπωλείου Πολιτεία.

syvxa_apergia_180614_b

Παράλληλα με την παρέμβαση αυτή ξεκίνησε και η απεργιακή μαςσυγκέντρωση στη συμβολή των οδών Σόλωνος κι Ασκληπιού, από όπου λίγο μετά τις 12 το μεσημέρι ξεκίνησε η απεργιακή μας πορεία. Η τελευταία, κινούμενη μέσω Σόλωνος, Μπενάκη και Σταδίου και με ένα κεντρικό πανό που ανέγραφε «ΚΑΤΩ Ο ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΣ ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ – ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ» έφτασε μετά από λίγη ώρα στο υπ. εργασίας. Η αίτηση που από καιρό είχαμε κάνει για συνάντηση με την ηγεσία του υπουργείου για την ημέρα εκείνη δεν είχε γίνει αποδεκτή.

syvxa_apergia_180614_csyvxa_apergia_180614_c1 apergia_syvxa_ok_180614_c apergia_syvxa_ok_180614_esyvxa_apergia_180614_dapergia_syvxa_ok_180614_d

Ο επόμενος σταθμός της διαδήλωσής μας ήταν έξω από το βιβλιοπωλείο Ιανός, όπου κατά τις τελευταίες εβδομάδες δίνεται η μάχη ενάντια στα μηχανάκια-scanners της αναξιοπρέπειας που έχουν επιβληθεί στους εργαζόμενους.

syvxa_apergia_180614_e

Στη συνέχεια, κινούμενοι και πάλι επί της Σταδίου και κρατώντας ένα πανό στο οποίο αναγραφόταν «Η ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ, ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΩΝ» φτάσαμε στο υπ. οικονομικών, στο σημείο που είναι συγκεντρωμένες οι αγωνιζόμενες καθαρίστριες, ως μια ελάχιστή κίνηση στήριξης του αγώνα τους και ως μια προσπάθεια σύνδεσης των αγώνων μας σε διακλαδικό επίπεδο. Κατά τη συνάντησή μας αυτή φωνάξαμε αρκετά συνθήματα από κοινού με τις καθαρίστριες, ενώ μέσω ντουντούκας ανταλλάξαμε αγωνιστικούς χαιρετισμούς και μιλήσαμε για το περιεχόμενο των αγώνων μας. Επίσης τους παραδώσαμε για την οικονομική στήριξη του αγώνα τους και τα χρήματα που είχαμε μαζέψει κατά τη διάρκεια της όλης κινητοποίησής μας.

syvxa_apergia_180614_f syvxa_apergia_180614_z

Επίσης, μια εβδομάδα πριν, στο πλαίσιο της προετοιμασίας της απεργίας μας, πραγματοποιήθηκε συνάντηση-συζήτηση των απλήρωτων συναδέλφων του κλάδου μας, κατά την οποία έγινε αλληλοενημέρωση για το πώς έχει η κατάσταση στους επίμαχους χώρους δουλειάς και για τις κινήσεις που έχουν γίνει ως τώρα από την πλευρά μας. Επίσης, συζητήθηκε εκτενώς το πώς θα συνεχίσουμε τη μάχη μας στο πεδίο αυτό τόσο συνολικά όσο και ειδικά σε κάθε χώρο δουλειάς. Καλούμε όλους τους συναδέλφους μας που βιώνουν το ζήτημα της «απλήρωτης εργασίας» να έρθουν σε επαφή με το Σύλλογο, να δώσουμε από κοινού τη μάχη αυτή.

Η κλαδική απεργία της 18ης Ιούνη 2014 επρόκειτο για μια ακόμα μάχη που τη δώσαμε με αξιοπρέπεια, με προετοιμασία σε βάθος χρόνου, με προσπάθεια σύνδεσής της με τις αντίστοιχες μάχες αντιστεκόμενων εργαζομένων-ανέργων κι άλλων δοκιμαζόμενων κομματιών της κοινωνίας, με πίστη στο δίκιο του αγώνα μας, με την πεποίθησή ότι με τον ενωτικό, μαχητικό, ανυποχώρητο κι οργανωμένο από εμάς τους ίδιους αγώνα, μπορούμε να νικήσουμε.

Και η απεργία αυτή αποτέλεσε ένα σημαντικό σταθμό στο διαρκή, πολύμορφο και πολυμέτωπο αγώνα μας, ο οποίος προφανώς και συνεχίζεται.

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής

http://bookworker.wordpress.com

> ακολουθούν τα κείμενα και το περιεχόμενο των αφισών που μοιράζαμε/κολλάγαμε:

Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,

Η απεργία της Τετάρτης 18 Ιούνη 2014 στον κλάδο του βιβλίου, στην οποία ως Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής, ως ένα αγωνιζόμενο κομμάτι της εργατικής τάξης, προχωράμε, αποτελεί έναν ακόμα σημαντικό σταθμό του συνολικού αγώνα μας, σε μια συγκυρία ενός ανελέητου κοινωνικού πολέμου που δεχόμαστε από την τάξη των αφεντικών, από τις ντόπιες και ξένες οικονομικές και πολιτικές ελίτ. Ενός αγώνα που επιδιώκει την ανατροπή των νόμων που έχει θεσπίσει το “μαύρο μέτωπο” ΕΕ-ΔΝΤ-κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, νόμων που ισοπεδώνουν τους μισθούς, ελαστικοποιούν τις εργασιακές σχέσεις και υπονομεύουν το δικαίωμα της συλλογικής δράσης των εργαζόμενων. Ενός αγώνα που σταθερά επιδιώκουμε να τον δίνουμε από κοινού με το σύνολο των εργαζομένων κι ανέργων και των αντιστεκόμενων κομματιών της κοινωνίας.

Αποτελεί μια ακόμα ευκαιρία να εκφράσουμε τις αγωνίες μας, να διατρανώσουμε το δίκιο μας και το πρόταγμά μας για αξιοπρεπή ζωή, να συλλογικοποιήσουμε τις αντιστάσεις μας, να υψώσουμε το ανάστημά μας καινα ακουστεί ακόμα πιο δυνατά η φωνή μας.

Ως κύρια αιχμή της απεργίας μας αυτής, παράλληλα με τον αγώνα μας για την υπογραφή κλαδικής συλλογικής σύμβασης εργασίας και το σύνολο των ζητημάτων που παλεύουμε στους χώρους δουλειάς μας, προβάλλουμε το «αίσχος της απλήρωτης εργασίας», την καθυστερημένη (ή και «ξεχασμένη») καταβολή μισθών και αποζημιώσεων απόλυσης, καθεστώς στο οποίο πρέπει άμεσα να δώσουμε ένα τέλος.

Ο συνδικαλισμός και οι εργατικοί αγώνες δεν είναι υπόθεση κάποιων «ειδικών», αλλά υπόθεση όλων των εργαζομένων. Και παράλληλα αποτελεί ευθύνη όλων μας η όποια τύχη μπορεί να έχουν οι αγώνες αυτοί, τόσο στο χώρο του βιβλίου όσο και γενικότερα στο εργατικό κίνημα. Όσο και αν οι συνθήκες στο εργασιακό πεδίο, αλλά και στο ίδιο το πεδίο του συνδικαλισμού αλλάζουν, με τα αφεντικά μας πλέον να αρνούνται ακόμα και τη συλλογική διαπραγμάτευση μαζί μας, ο Σύλλογός μας συνεχίζει να αποτελεί βασικό βήμα της συλλογικής έκφρασης των εργατικών συμφερόντων και δικαιωμάτων μας και πολύτιμο εργαλείο για την διεκδίκηση τους. Και είναι υπόθεση όλων μας η συσπείρωση στο Σύλλογο και το με ποιο τρόπο θα γίνει ακόμα πιο αποτελεσματικό όπλο στα χέρια μας.

Να σπάσουμε το κλίμα του φόβου και της ηττοπάθειας που προσπαθούν να μας επιβάλλουν. Με τη συναδελφική αλληλεγγύη, την από τα κάτω οργάνωσή μας και τη συλλογική αντίσταση σε κάθε χώρο δουλειάς, με τη σύνδεση όλων των αντιστάσεων μας και σε διακλαδικό επίπεδο και τη συνειδητοποίηση ότι όλοι εμείς οι εργαζόμενοι έχουμε τη δύναμη στα χέρια μας, μπορούμε να βάλουμε φρένο στην επίθεσή τους και να φέρουμε τα πάνω κάτω!

Όλοι και όλες στην απεργία!

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Αττικής
Λόντου 6, Εξάρχεια, 10681, Αθήνα | τηλ: 210 – 3820537
sylyp_vivliou@yahoo.gr | http://bookworker.wordpress.com

* * *

Nα σταµατήσει το αίσχος της απλήρωτης εργασίας!

Σε χιλιάδες απολυµένους οφείλονται αποζηµιώσεις. Σε 800.000 εργαζόµενους οφείλονται δεδουλευµένα από 3 έως 12 µήνες. Στο χώρο του βιβλίου πολλές επιχειρήσεις οφείλουν δεδουλευµένα π.χ. Καστανιώτης, Libro, Άγρα, Ωκεανίδα, Ελευθερουδάκης… Στους απολυµένους από Απόλλωνα, Ευσταθιάδη, Modern Times, Metropolis… ακόµη οφείλονται δεδουλευµένα και αποζηµιώσεις.

Να σταµατήσει το καθεστώς του «έναντι» και η µη καταβολή του µισθού. Στις επιχειρήσεις που οφείλονται δεδουλευµένα, οι εργαζόµενοι να ελέγχουν τις εισπράξεις και να µοιράζονται µεταξύ τους τα έσοδα από τη λιανική και τη χονδρική πώληση. Αφού καλυφθεί η µισθοδοσία, τότε να έχει πρόσβαση στις εισπράξεις ο εργοδότης.

Παράλληλα απαιτούµε νοµοθετικές ρυθµίσεις ώστε:
• Να καταβάλει το κράτος τα οφειλόµενα από µισθούς ή/και αποζηµιώσεις και κατόπιν να κυνηγά τον εργοδότη να τα πάρει.
• Να θίγεται η προσωπική περιουσία του εργοδότη που χρωστά δεδουλευµένα ή/και αποζηµιώσεις, ανεξάρτητα από την εταιρική µορφή της επιχείρησηςτου.
• Απαγόρευση της µείωσης µισθού σε εργαζόµενο που του οφείλονται δεδουλευµένα.
• Απαγόρευση της απόλυσης εργαζόµενου που του οφείλονται δεδουλευµένα.
• Επαναφορά της προτεραιότητας των εργαζοµένων έναντι των χρεών προς το δηµόσιο, για τις επιχειρήσεις που κλείνουν.
• Να µην δέχεται ο ΟΑΕ∆ χαρτί παραίτησης εργαζόµενου, χωρίς την υπογραφή του εργαζόµενου επάνω.

ΚΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ στο χώρο του βιβλίου: Τετάρτη 18 Ιουνίου

Απεργιακή συγκέντρωση: 11.30πμ, Πνευματικό κέντρο (Ασκληπιού και Σόλωνος)

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Αττικής
Λόντου 6, Εξάρχεια, 10681, Αθήνα | τηλ: 210 – 3820537
sylyp_vivliou@yahoo.gr | http://bookworker.wordpress.com

Αγωνιζόμενες καθαρίστριες του ΥΠΟΙΚ: 41η μέρα στο Υπ. Οικ. με ξύλο και τώρα με “τυχαίες προσαγωγές”

 

 

dt_160614