Με μια άνευ προηγουμένου -και κυρίως άνευ οιουδήποτε αντικρίσματος- κίνηση στα συνδικαλιστικά χρονικά, το Διοικητικό Συμβούλιο της Ε.Σ.Η.Ε.Α. αποφάσισε να προχωρήσει στη δημιουργία «Μητρώου δημοσιογράφων-μη μελών της Ενώσεως» που εργάζονται σε ενημερωτικά διαδικτυακά μέσα.
Η κατάρτιση αυτού του μοναδικού στο είδος του μητρώου, που αναπτέρωσε τις ελπίδες πολλών συναδέλφων που εργάζονται στο διαδίκτυο, καθώς θεώρησαν ότι μπαίνει ένα λιθαράκι που θα φτάσει στη στιγμή να αναγνωριστεί η επαγγελματική τους ιδιότητα από ένα σωματείο που, μέχρι και σήμερα, τους κλείνει ερμητικά τις πόρτες του, θα γίνει με την εθελοντική προσέλευση των ίδιων των εργαζομένων.
Ετσι, λοιπόν, το Δ.Σ. αποφάσισε να προχωρήσει στη δημιουργία ενός μητρώου που, όσο και ψάξει κανείς, όμοιό του (μη μελών!) δεν έχει καταρτίσει κανένα συνδικαλιστικό σωματείο, «προκειμένου να καταγράψει την κατάσταση που επικρατεί και στη συνέχεια να προχωρήσει σε καίριες παρεμβάσεις για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των συναδέλφων», σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση.
Επειδή, η συγκεκριμένη κίνηση του ΔΣ αφορά έναν τεράστιο αριθμό εργαζομένων στο χώρο του Διαδικτύου, αγρίως εκμεταλλευόμενων από τους εργοδότες τους, θεωρούμε σκόπιμο να επισημάνουμε κάποια απλά και σχετικά γνωστά πράγματα.
Η εμφάνιση των ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης και η δημιουργία αυτής της νέας αγοράς στην οποία απασχολούνται χιλιάδες συνάδελφοί μας, στην πλειοψηφία τους νέοι που βγαίνουν στην αγορά εργασίας, δεν εμφανίστηκε προχθές, αλλά έχει εγκαθιδρυθεί και γιγαντωθεί εδώ και τουλάχιστον μία δεκαετία. Και είναι ευρέως γνωστό ότι οι περισσότεροι δημοσιογράφοι στο Ιντερνετ δουλεύουν για χρόνια σε καθεστώς «μαθητείας» χωρίς καν να αμείβονται, ενώ οι περισσότεροι που πληρώνονται είναι «μαύροι» εργαζόμενοι που δεν «εμφανίζονται» πουθενά ή δουλεύουν με μπλοκάκι. Οπότε, όχι μόνο δεν αναγνωρίζονται ως δημοσιογράφοι, αλλά ούτε καν ως εργαζόμενοι!
Σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα κανένα από τα πέντε ΔΣ που πέρασαν από τις καρέκλες του 5ου ορόφου στην Ακαδημίας δεν ασχολήθηκε ποτέ με τους εργαζόμενους συναδέλφους στο διαδίκτυο και, πέρα από κάποιες πρόσφατες, αόριστες προεκλογικές αοριστολογίες, ποτέ δεν έκαναν τις απαραίτητες ενέργειες προκειμένου να δρομολογηθούν οι χρονοβόρες (και πιθανά αδιέξοδες) διαδικασίες για την αλλαγή του καταστατικού της ΕΣΗΕΑ, ώστε να αποκατασταθεί αυτή η χρόνια αδικία. Και αυτό, βέβαια, συνέβαινε γιατί τόσο τα ΔΣ που περνούν από την ΕΣΗΕΑ, όσο και τα περισσότερα από τα μέλη της, επέλεγαν αυστηρά και ξεδιάντροπα, για καθαρά συντεχνιακούς και ωφελιμιστικούς λόγους, να κρατούν κλειστές τις πόρτες του σωματείου καταδικάζοντας έτσι τους συναδέλφους μας να πέφτουν παντελώς ανυπεράσπιστοι στα χέρια της άγριας εκμετάλλευσης. Λόγος για τον οποίο, άλλωστε, τα μέλη της ΕΣΗΕΑ ανέρχονται σε περίπου 5.500, όταν συνολικά οι εργαζόμενοι στο χώρο του έντυπου και ηλεκτρονικού Τύπου είναι τουλάχιστον τριπλάσιοι, ενώ ήταν πολύ περισσότεροι πριν τον ερχομό των μνημονίων, οπότε και μπήκαν λουκέτα σε αρκετά μαγαζιά, κυρίως στο χώρο των έντυπων όπου και πραγματοποιήθηκαν χιλιάδες απολύσεις.
Σε όλο αυτό το διάστημα, όλα τα ΔΣ της ΕΣΗΕΑ σφύριζαν αδιάφορα στις δημόσιες εκκλήσεις των συναδέλφων εργαζόμενων στο Ιντερνετ προκειμένου να αναγνωριστεί η ύπαρξή τους από το σωματείο. Οι πεφωτισμένοι συνδικαλιστές όχι μόνο καμώνονταν ότι δεν αναγνωρίζουν τη νέα, ηλεκτρονική πραγματικότητα που διεύρυνε το «πλάτος» της ενημέρωσης και το μέγεθος της σχετικής αγοράς εργασίας, αλλά έκλειναν και τα μάτια (όπως και συνεχίζουν να κάνουν) μπροστά στο γεγονός της απεργοσπασίας πολλών sites κατά τις ημέρες των απεργιακών κινητοποιήσεων, οι ιδιοκτήτες των οποίων καλούν τους εργαζόμενους να δουλέψουν κανονικά, επικαλούμενοι με περισσή υποκρισία, ωσαν να ενδιαφέρονται για τα συνδικαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων τους, ότι δεν καλύπτονται από την ΕΣΗΕΑ.
Κάτι που είχε ως αποτέλεσμα, ακόμη κι αν πετύχαινε μια απεργία με τη συμμετοχή των εργαζόμενων στα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης, η ροή του προϊόντος που (καλώς ή κακώς) παράγουμε να συνεχίζεται ανεμπόδιστα στο διαδίκτυο, αφού στην πράξη, ως μη μέλη της ΕΣΗΕΑ οι συνάδελφοι στα sites δεν μπορούσαν να απεργήσουν, όντας ακάλυπτοι απέναντι στους εργοδότες και στο ενδεχόμενο απόλυσης. Κι, όμως, παραγκωνίζοντας επιδεικτικά την ωμή πραγματικότητα, οι συνδικαλιστές της ΕΣΗΕΑ παρέβλεπαν ακόμη και τις υπογεγραμμένες από εργαζόμενους σε ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης καταγγελίες εναντίον της για «την υποκριτική στάση της στο θέμα των εργαζόμενων δημοσιογράφων στο Ιντερνετ», με τις οποίες εξηγούσαν ότι γι’ αυτό το λόγο δεν θα απεργήσουν. Φυσικά, όσο κι αν ότι αυτή η στάση των συναδέλφων ήταν καίρια απεργοσπαστική σε ότι αφορά το πλήγμα που επέφερε σε ολόκληρο τον κλάδο κι όσο κι αν εξυπηρετούσε ή κατευθυνόταν άλλοτε υπόγεια κι άλλοτε φανερά στους χώρους εργασίας από τους εργοδότες με απόλυτη ευθύνη της ΕΣΗΕΑ, δεν έγινε η παραμικρή κίνηση για την αποτροπή της.
Και, εντάξει, τόσο καιρό οι συνδικαλιστές της ΕΣΗΕΑ, υπερασπιζόμενοι τα συμφέροντα της κλειστής δημοσιογραφικής τους κάστας, αρνούνταν να αναγνωρίσουν το αυτονόητο της ύπαρξης των εργαζόμενων στα ιντερνετικά μέσα ενημέρωσης καθιστώντας τους στην πράξη κάτι σαν φαντάσματα. Εντούτοις, είναι αδύνατο να πιστέψει κανείς ότι το σημερινό ΔΣ της ΕΣΗΕΑ δεν γνωρίζει τη γέννηση και ύπαρξη, εδώ και ενάμιση περίπου χρόνο, της ΕΝΩΣΗΣ ΕΚΔΟΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ (ΕΝΕΔ). Αλλά και το πώς, μέσω αυτής της σχετικά νέας «Ενωσης», οι ίδιοι παραδοσιακοί ιδιοκτήτες των ΜΜΕ προσπαθούν να μοιράσουν την καινούρια πίτα, μόνο και μόνο για να την ελέγχουν απόλυτα, λόγος για τον οποίο έχουν αρχίσει τις μονοπωλιακές μετρήσεις της αγοράς στον ηλεκτρονικό Τύπο, στην ουσία με τις ίδιες μεθόδους που χρησιμοποιούσαν και με τον παραδοσιακό, προκειμένου να μοιράσουν τη νέα αγορά: αναμεταξύ τους και με ελάχιστους νεόκοπους παίχτες
.
“Για να αναβαθμιστεί και να ωριμάσει η ελληνική αγορά απαιτείται η καθιέρωση υποχρεωτικών κανόνων δεοντολογίας αλλά και ενός νομικού πλαισίου προστασίας των φορέων παραγωγής και διανομής πρωτότυπου και αδειοδοτημένου ψηφιακού περιεχομένου και υπηρεσιών στο χώρο του διαδικτύου», αναφέρει στο ινερνετικό της προφίλ της η ΕΝΕΔ. Και το σημερινό ΔΣ της ΕΣΗΕΑ δεν έχει βγάλει την παραμικρή καταγγελία για το νέο άγριο πεδίο εργοδοτικής εκμετάλλευσης, που πλέον έχει και όνομα και εκπροσωπείται ως «Ενωση» της νέας και της παλιάς γενιάς των εκδοτών-εργοδοτών που εγκαταλείπουν τα απαξιωμένα από τους ίδιους παραδοσιακά ακριβά μέσα ενημέρωσης και στρέφονται προς τα νέα φθηνότερα και λαμπρά προς εκμετάλλευση ιντερνετικά μέσα.
Αλλά, γιατί να απαιτεί κανείς μια τέτοια καταγγελία όταν το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ δεν έχει κάνει καν τον κόπο να «προσεγγίσει» την ΕΝΕΔ και να απαιτήσει τα αυτονόητα; Να ζητήσει, δηλαδή, την καταγραφή των εγγεγραμμένων στην ΕΝΕΔ χώρων εργασίας, τον αριθμό των απασχολούμενων, το καθεστώς εργασίας κλπ, κλπ. Εκτός κι αν δεν γνωρίζει που στεγάζονται τα γραφεία της και δεν τη βρίσκει, οπότε να τους αποκαλύψουμε εμείς τη διεύθυνση που εδρεύει: η βρεφικής ηλικίας νέα συνένωση των ιδιοκτητών του Τύπου στεγάζεται στην οδό Μιχαλακοπούλου, στοναριθμό 80 στην Αθήνα, στο κτίριο που στεγάζεται το -γνωστό και μη εξαιρετέο για τις σφαγές των εργαζομένων του- εκδοτικό συγκρότημα του ΔΟΛ του Σταύρου Ψυχάρη!
Συν τοις άλλοις, η ΕΣΗΕΑ καμώνεται ότι δεν γνωρίζει την ύπαρξη ενός άλλου σωματείου, που κατά τα λοιπά συνεργάζεται, αυτό της Ένωσης Συντακτών Περιοδικού και Ηλεκτρονικού Τύπου (ΕΣΠΗΤ) το οποίο, σχετικά πρόσφατα, έχει αρχίσει να εντάσσει τους συναδέλφους στα ηλεκτρονικά μέσα στο μητρώο της ως μέλη (και όχι ως μη!). Ούτε και το ότι η ΕΣΠΗΤ έχει ξεκινήσει (υποτίθεται) κι αυτή από τη μεριά της την καταγραφή των ηλεκτρονικών μέσων που υπάρχουν στη χώρα μας καθώς και το ιδιοκτησιακό τους καθεστώς. Κάτι που σημαίνει ή ότι δεν υπάρχει ουδεμία επαφή και συνεννόηση μεταξύ αυτών των δύο σωματείων, ή ότι λειτουργούν παντελώς ανταγωνιστικά. Οπως και να έχει, εις βάρος των συναδέλφων στο Ιντερνετ.
Υπό αυτές τις συνθήκες, είναι κάτι παραπάνω από ξεκάθαρο ότι αυτή η κίνηση της ΕΣΗΕΑ που απευθύνεται στους συναδέλφους που εργάζονται στο Ιντερνετ για την καταγραφή τους σε ένα άχρηστο και ανεπίσημο μητρώο είναι κάτι παραπάνω από απατηλή, μα κυρίως έντεχνα παραπλανητική, αφού στην πραγματικότητα δεν πρόκειται να οδηγήσει απολύτως πουθενά, όχι τόσο εξαιτίας των γραφειοκρατικών διαδικασιών που απαιτούνται για να συμβεί κάτι τέτοιο (αλλαγή νόμου ή αλλαγή καταστατικού) . Και είναι εξοργιστική όχι μόνο γιατί εμπαίζει τους ήδη ταλαιπωρημένους από την άγρια εκμετάλλευση συναδέλφους μας στο Ιντερνετ, αλλά και γιατί τους δημιουργεί φρούδες ελπίδες για ένα τόσο πολυπόθητο και αυτονόητο αίτημά τους. Κι εδώ και κάποιο καιρό, όχι μόνο των ίδιων αλλά και πολλών συναδέλφων μελών της ΕΣΗΕΑ.
Το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ καλεί για τη δημιουργία ενός (μη) μητρώου και για την ακρίβεια μιας καταγραφής που δεν έχει απολύτως κανένα καταστατικό αντίκρισμα και αυτό το γνωρίζει περισσότερο από τον καθένα. Αν πραγματικά ήθελε να κάνει μια αξιόπιστη καταγραφή των εργαζόμενων στα sites, το πιο απλό που θα μπορούσε να πράξει θα ήταν να στελεχώσει ένα κλιμάκιο που θα προχωρούσε σε αυτοψίες και θα έκανε την καταγραφή. Και όχι να ζητάει από τους εργαζόμενους να προσκομίσουν εθελοντικά μια δήλωση για na μπουν σε αυτό, κάτι που από τη φύση ενός τέτοιου εγχειρήματος δεν θα οδηγήσει σε καμιά ολοκληρωμένη καταγραφή.
Τώρα, σε ότι αφορά αυτό που λέγεται στη σχετική ανακοίνωση ότι, «με το πέρας τη δημιουργίας του μητρώου των μη μελών, η ΕΣΗΕΑ θα προχωρήσει σε καίριες παρεμβάσεις για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των συναδέλφων», τα ίδια τα μέλη της ΕΣΗΕΑ είναι τα πρώτα που μπορούν να γελάσουν ή και να κλάψουν μαζί . Ενθυμούμενα τις όχι καίριες, αλλά ανύπαρκτες παρεμβάσεις της ΕΣΗΕΑ τα τελευταία χρόνια στους χώρους εργασίας τους. Που ήταν απούσα ή που κορόιδευε με υποσχέσεις για στήριξη και κινητοποιήσεις που δεν έγιναν ποτέ, την ώρα που γινόντουσαν χιλιάδες απολύσεις και απανωτές μειώσεις μισθών. Και με κάτι απεργίες που όλοι γνωρίζαμε ότι ήταν «τουφεκιές στον αέρα».
Ένα σωματείο που δεν έχει την παραμικρή ικανότητα να υπερασπίσει τα μέλη του ας σταματήσει, τουλάχιστον, κάπου εδώ την υποκρισία και την εξαπάτηση των μη μελών συναδέλφων στα sites. Πέρα από τις όποιες σκοπιμότητες, το καλύτερο που θα είχε να κάνει θα ήταν να το… βουλώσει.
Συνέλευση έμμισθων, άμισθων, «μπλοκάκηδων», «μαύρων», ανέργων και φοιτητών στα ΜΜΕ
http://katalipsiesiea.blogspot.gr/2014/05/sites.html
