Άρθρα ανά μήνα: Σεπτέμβριος 2013
Αυτόνομη Εκπαίδευση των Ζαπατίστας: Τα Μικρά Σχολεία των προλετάριων
του Raúl Zibech
Μετάφραση: Κρυσταλένια Αμπρέου Τσιτσιρίκ
Θα υπάρξει «πριν» και «μετά» το Μικρό Σχολείο των Ζαπατίστας, τόσο αυτού του πρόσφατου όσο και αυτών που θα επέλθουν. Θα έχει μια αργή διάχυτη επίδραση, η οποία θα γίνει μεν αισθητή σε μερικά χρόνια, αλλά θα πλαισιώσει τη ζωή των λαϊκών στρωμάτων για δεκαετίες ολόκληρες. Αυτό που βιώσαμε ήταν μία μη θεσμική εκπαίδευση, που το αντικείμενό της το εκπαιδευτικό είναι η κοινότητα. Μία μορφή αυτοδιδασκαλίας, πρόσωπο με πρόσωπο. Να μαθαίνει κανείς με το πνεύμα και με το σώμα, όπως θα έλεγε κι ο ποιητής.
Πρόκειται για μέθοδο μη παιδαγωγική, εμπνευσμένη από τον πολιτισμό του κόσμου της αγροτιάς: συλλέγεις τους καλύτερους σπόρους, τους διασπείρεις σε γόνιμο έδαφος και ποτίζεις τη γη έτσι ούτως ώστε το θαύμα της βλάστησης να αρχίσει να παράγει καρπούς, κάτι το οποίο δεν είναι ποτέ βέβαιο ότι θα συμβεί και δεν είναι δυνατό να προσχεδιαστεί.
Το Μικρό Σχολείο των Ζαπατίστας, για το οποίο περισσότεροι από χίλιοι μαθητές εισήλθαν σε αυτόνομες κοινότητες, ήταν ένας διαφορετικός τρόπος εκμάθησης και διδασκαλίας, χωρίς τάξεις ή πίνακες, χωρίς δασκάλους ή καθηγητές, χωρίς πρόγραμμα σπουδών ή προαπαιτούμενα προσόντα. Η αληθινή διδασκαλία αρχίζει με τη δημιουργία ενός κλίματος αλληλεγγύης[1] στα πλαίσια πληθώρας μαθημάτων, κι όχι αφού προηγηθεί ο διαχωρισμός μεταξύ ενός παιδαγωγού με ισχύ και γνώση, και αδαών μαθητών, στους οποίους πρέπει να εμφυσήσει τη γνώση αυτή (όπως συμβαίνει στα συμβατικά σχολεία).
Ανάμεσα στις πολυάριθμες μαθητείες, οι οποίες είναι αδύνατο να συνοψιστούν σε λίγες μόνο γραμμές, θα’ θελα να δώσω έμφαση σε πέντε πτυχές αυτών, επηρεασμένος ίσως από τις κρίσιμες στιγμές που διανύουμε στο νότιο τμήμα της ηπείρου.
Η πρώτη πτυχή αφορά στο γεγονός ότι οι Ζαπατίστας νίκησαν τις πολιτικές των κοινωνικών αντεξεγέρσεων, οι οποίες είναι ο τρόπος που μηχανεύτηκε η μπουρζουαζία για να διαχωρίζει, να επιλέγει και να υποβάλλει τους ανθρώπους που επαναστατούν. Πλάι σε κάθε κοινότητα των Ζαπατίστας βρίσκονται κοινότητες, που σχετίζονται με την κακή κυβέρνηση του Μεξικού, σε μικρά συγκροτήματα σπιτιών από θράκα που λαμβάνουν χρηματικές ανταμοιβές και μετά βίας δουλεύουν τη γη. Χιλιάδες οικογένειες υπέκυψαν, όπως συμβαίνει παντού άλλωστε, και δέχθηκαν ανταλλάγματα από την άρχουσα τάξη. Ωστόσο, αυτό που είναι αξιοσημείωτο κι εξαιρετικό, είναι ότι χιλιάδες άλλες προχωρούν μπροστά, χωρίς να αποδέχονται τίποτα.
Δε γνωρίζω ανάλογη διαδικασία σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική που να έχει σταθεί ικανή να εξουδετερώσει τις κοινωνικές πολιτικές. Αυτή είναι μια σημαντική αρετή του Ζαπατισμού, κατεκτημένη με μαχητική αποφασιστικότητα, πολιτική διαύγεια και ατέρμονη ικανότητα για θυσία. Αυτό είναι το πρώτο μάθημα: Είναι δυνατό να νικήσουμε τις κοινωνικές πολιτικές.
Το δεύτερο μάθημα είναι η αυτονομία. Πριν χρόνια, ακούγαμε ομιλίες σχετικά με την αυτονομία στα πιο ποικιλόμορφα κοινωνικά κινήματα, γεγονός σίγουρα σημαντικό. Στους αυτόνομους δήμους και στις κοινότητες που απαρτίζουν την περιοχή Caracol της Morelia[2] μπορώ να καταθέσω με βεβαιότητα ότι οικοδόμησαν ένα αυτόνομο σύστημα οικονομίας, υγείας, εκπαίδευσης και δύναμης. Με άλλα λόγια, μια ενσωματωμένη στη χώρα αυτονομία η οποία περιλαμβάνει κάθε πτυχή της ζωής. Δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι το ίδιο συμβαίνει και στις υπόλοιπες τέσσερις περιοχές Caracol[3].
Ας αναφέρουμε εν συντομία κάτι σχετικά με την οικονομία και την υλική ζωή: οι οικογένειες των κοινοτήτων δεν «αγγίζουν» την καπιταλιστική οικονομία. Μετά βίας προσεγγίζουν την αγορά. Παράγουν όλα τα υλικά για να καλύψουν τις σιτιστικές τους ανάγκες, συμπεριλαμβανομένης μιας καλής αναλογίας πρωτεϊνών. Ό,τι δεν παράγουν (αλάτι, λάδι, σαπούνι, ζάχαρη) το αγοράζουν σε καταστήματα των Ζαπατίστας. Εξοικονομούν από το περίσσευμα των οικογενειών και των κοινοτήτων σε βοοειδή, ανάλογα με την πώληση του καφέ. Όταν υπάρχει ανάγκη, για λόγους υγείας ή για τις ανάγκες του αγώνα, πουλούν ένα κεφάλι.
Η αυτονομία στην εκπαίδευση και στην υγεία εναπόκειται στον έλεγχο των κοινοτήτων. Η κοινότητα εκλέγει αυτούς που θα διδάξουν στους γιους και στις κόρες τους και αυτούς που θα φροντίσουν για την υγεία τους. Υπάρχει ένα σχολείο σε κάθε κοινότητα, στο χώρο που προορίζεται για τις υπηρεσίες υγείας, οι μαίες, οι φυσικοθεραπευτές κι εκείνοι που εξειδικεύονται στα φαρμακευτικά βότανα, εργάζονται μαζί. Η κοινότητα τους συντηρεί κατά τον ίδιο τρόπο που συντηρεί τις αρχές τους.
Το τρίτο μάθημα σχετίζεται με τη συλλογική εργασία. Όπως είπε ένας Votán[4]: «Η συλλογική δουλειά είναι ο κινητήριος μοχλός της διαδικασίας.» Οι κοινότητες έχουν τη δική τους γη, χάρη στην απαλλοτρίωση, το αναπόφευκτο πρώτο βήμα για τη δημιουργία ενός νέου κόσμου. Άντρες και γυναίκες έχουν τη δική τους συλλογική δουλειά και το δικό τους συλλογικό χώρο απασχόλησης.
Η συλλογική εργασία είναι ένας απ’ τους θεμέλιους λίθους της αυτονομίας, του οποίου οι καρποί συνήθως σπείρονται σε νοσοκομεία, σε κλινικές, στην πρωτοβάθμια και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, στην ενίσχυση των δήμων και των Συμβουλίων Καλών Κυβερνήσεων[5]. Πολλά από αυτά που έχουν οικοδομηθεί στις αυτόνομες κοινότητες, δε θα ήταν δυνατό να συμβούν χωρίς τη συλλογική δουλειά των ανδρών, των γυναικών, των αγοριών, των κοριτσιών και των ηλικιωμένων.
Το τέταρτο ζήτημα είναι η νέα πολιτική νοοτροπία, η οποία έχει τις ρίζες της στις οικογενειακές σχέσεις και διεισδύει σε όλη την «κοινωνία» των Ζαπατίστας. Οι άντρες συνεργάζονται στις οικιακές εργασίες, οι οποίες εξακολουθούν να εμπίπτουν στις γυναικείες αρμοδιότητες. Ακόμη, φροντίζουν τα παιδιά τους, όταν οι γυναίκες αφήνουν την κοινότητα για να επιτελέσουν το έργο τους στις διοικητικές αρχές. Οι σχέσεις πατέρα – γιου είναι στοργικές και πλήρεις σεβασμού, στα πλαίσια ενός γενικότερου κλίματος αρμονίας και καλής διάθεσης. Δεν παρατήρησα ούτε μία κίνηση βίας ή επιθετικότητας στην οικογενειακή εστία.
Μεγάλη πλειονότητα των Ζαπατίστας είναι νέοι ή πολύ νέοι, και υπάρχουν τόσες πολλές γυναίκες όσοι και άντρες. Η επανάσταση δεν μπορεί να τα καταφέρει χωρίς τους πολύ νέους κι αυτό είναι κάτι το οποίο δε χωράει συζήτηση. Εκείνοι που κυβερνούν, υπακούν, και αυτή η ιδέα δεν είναι απλά μια διαύγαση. Αυτοί θέτουν το ίδιο το σώμα, το οποίο αποτελλεί ένα από τα κλειδιά για τη νέα πολιτική νοοτροπία.
Ο καθρέφτης είναι το πέμπτο σημείο. Οι κοινότητες λειτουργούν ως διπλοί καθρέφτες: Στους οποίους μπορούμε να κοιτάξουμε τους εαυτούς μας και μπορούμε να δούμε και τις ίδιες. Όχι όμως ετεροχρονισμένα, αλλά ταυτόχρονα βλέπουμε τους εαυτούς μας να αντικατοπτρίζονται μέσα από το είδωλο των κοινοτήτων στους καθρέφτες. Σε αυτό το αλισβερίσι μαθαίνουμε να δουλεύουμε μαζί, να κοιμόμαστε και να τρώμε κάτω απ’ την ίδια στέγη, υπό τις ίδιες συνθήκες, χρησιμοποιώντας τα ίδια αποχωρητήρια, βαδίζοντας στην ίδια λάσπη και βρεχόμενοι από την ίδια βροχή.
Είναι η πρώτη φορά που ένα επαναστατικό κίνημα διεξάγει ένα πείραμα τέτοιου είδους. Μέχρι τώρα η εκμάθηση μεταξύ επαναστατών αναπαρήγαγε τα πνευματικά πρότυπα της ακαδημαϊκής κοινότητας, με μια ψυχρή διαστρωμάτωση ανώτερων και κατώτερων. Αυτό είναι κάτι διαφορετικό. Διδασκόμαστε με το δέρμα και τις αισθήσεις μας.
Εν τέλει, υπάρχει το ζήτημα της μεθόδου ή της μορφής της εργασίας. Ο EZLN[6] γεννήθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, όπου εκπροσωπούνταν κάθετες και βίαιες σχέσεις που επιβάλλονταν από τους γαιοκτήμονες. Έμαθαν να εργάζονται οικογένεια προς οικογένεια, και κρυφά, καινοτομώντας τον τρόπο εργασίας των αντισυστημικών κινημάτων. Όταν ο κόσμος μοιάζει καθημερινά ολοένα και περισσότερο με στρατόπεδο συγκέντρωσης, οι μέθοδοί τους μπορεί να φανούν χρήσιμοι για όσους από εμάς συνεχίζουν να επιδίδονται με αποφασιστικότητα στη διαμόρφωση ενός νέου κόσμου.
——————–
[1] Ισπανιστί hermanamiento, δηλαδή αδελφοποίηση.
[2] Morelia: Πόλη του Μεξικού, πρωτεύουσα της πολιτείας Michoacán de Ocampo.
[3] Caracoles: Οργανωμένες περιοχές των αυτόνομων κοινοτήτων των Zapatistas.
[4] Votán: Λέξη προερχόμενη από τους Mayas που χρησιμοποιήθηκε από τους Zapatistas για να αναφερθούν σε κάθε μέλος της αυτόνομης κοινότητας. Σημαίνει «φρουρός και καρδιά του λαού/της γης».
[5] Βλ. Juntas de Buen Gobierno, τα λεγόμενα δηλαδή Συμβούλια Καλής Διακυβέρνησης, οργανωμένα από το Στρατό των Zapatistas για την Εθνική Απελευθέρωση, τα οποία έδρασαν κυρίως στην πολιτεία Chiapas του Μεξικού.
[6] EZLN: Αρχικά που αντιστιχούν στην ονομασία Ejército Zapatista de Liberación Nacional, δηλαδή Στρατός των Zapatistas για την Εθνική Απελευθέρωση.
ου
Πηγή: barikat.gr
i
2ο Underground Φεστιβάλ Κινηματογράφου (Καβάλα 5-8/9)
Η Κινηματογραφική Ομάδα ΑΚ-46 και η Κατάληψη Βύρωνος 3 σας προσκαλούν στο 2ο Underground Φεστιβάλ Κινηματογράφου που θα πραγματοποιηθεί 5-8 Σεπτεμβρίου στο παρκάκι μπροστά από την Κατάληψη. Οι προβολές θα ξεκινούν στις 20.00 και θα ολοκληρώνονται μέχρι τις 12.00. Στο Φεστιβάλ θα παραβρεθούν σκηνοθέτες και συντελεστές των ταινιών.Πέμπτη 5/9
20:00 Κωλόπαιδα του Στέλιου Καμμίτση (76′)
21:30 Κλέφτρα της Αργυρώς Κουρλίτη (18′)
22:00 Κίτρινη πόλη του Σάββα Κατιρτζίδη (98′)
Θα ακολουθήσει συζήτηση με το σκηνοθέτη
Παρασκευή 6/9
20:00 Συγχαρητήρια στους αισιόδοξους? της Κωνσταντίνας Βούλγαρη (88′)
22:00 Βίντεο για την καταστολή ενάντια στις Καταλήψεις (60′)
Σάββατο 7/9
20:00 Το αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού του Έκτορα Λυγίζου (80′)
22:00 Κατερίνα Γώγου – Για την αποκατάσταση του μαύρου του Αντώνη Μποσκοϊτη (67′)
Θα ακολουθήσει συζήτηση με το σκηνοθέτη
Κυριακή 8/9
20:00 Rec του Δημήτρη Αργυρίου (13′)
20:15 One line του Δημήτρη Αργυρίου (3′)
21:00 Δεμένη Κόκκινη Κλωστή του Κώστα Χαραλάμπους (106′)
Σε περίπτωση βροχής οι προβολές μεταφέρονται στο Αυτόνομο Στέκι (Φιλίππου 46)
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ & ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ
http://anarxikoikavalas.squat.gr/2013/08/30/2o-underground-%CF%86%CE%B5%CF%83%CF%84
προγραμμα σημερινο:
> Κωλόπαιδα του Στέλιου Καμμίτση (76′)
Αθήνα. Αύγουστος. Τρείς φίλοι, ο Φοίβος ο Ανδρέας και ο Σάββας ξενυχτάνε κάνοντας βόλτες στους δρόμους των Εξαρχείων, στη γειτονιά όπου και μεγάλωσαν, το τελευταίο βράδυ προτού εγκαταλείψουν μόνιμα την Αθηνα για να εγκατασταθούν στο Βερολίνο.
> Κλέφτρα της Αργυρώς Κουρλίτη (18′)
Η ιστορία μιας κοπέλας που μέσα στην εξαθλίωση της αναγκάζεται να ” κλέψει”. Η ανικανότητα του περίγυρου της να το κατανοήσει, τον καθιστά δικαστή απέναντί της, την ενοχοποιεί και γίνεται συνένοχος στην περιθωριοποίηση της. Ποιός είναι το θύμα και ποιός τελικά θα σωθεί;
> Κίτρινη πόλη του Σάββα Κατιρτζίδη (98′)
Μέσα στην Κίτρινη πόλη, σ’ένα από τα λίγα σπίτια που έχουν ακόμη τα φώτα αναμμένα τα βράδια όταν δεν ακούγονται πυροβολισμοί, κατοικούν κάποιοι «άστεγοι αλήτες». Πέντε ανόμοιοι άνθρωποι, που υπόκεινται στον ίδιο νόμο, αλλά για διαφορετικό λόγο ο καθένας. Δύο γυναίκες και τρεις άνδρες σε κατ’ οίκον περιορισμό. Έλεγχος, ψυχολογική βία, σεξουαλική καταπίεση, παράνοια. Όλ’αυτά μέσα σ’ ένα παλιό αρχοντικό που έχει φανερά σημάδια φθοράς, που τώρα πια –λόγω της συνθήκης– παίζει το ρόλο της φυλακής, αλλά και της κρυψώνας για τους πέντε ήρωες. Δημιουργούν ένα δικό τους σύμπαν και αποφασίζουν να στήσουν ένα παιχνίδι παίρνοντας πολιτική θέση απέναντι στο κράτος και στη διαταγή. Κανόνας του παιχνιδιού είναι η προσωπική κατάθεση ενός φανταστικού-ονειρικού θανάτου του καθενός. Ούτως ή άλλως, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, θα μας φάνε. Και το παιχνίδι αρχίζει…
συζητηση με τον σκηνοθετη Σαββα Κατιρτζιδη (κιτρινη πολη)
προγραμμα 4ημερου:
Πέμπτη 5/9
20:00 Κωλόπαιδα του Στέλιου Καμμίτση (76′)
21:30 Κλέφτρα της Αργυρώς Κουρλίτη (18′)
22:00 Κίτρινη πόλη του Σάββα Κατιρτζίδη (98′)
Θα ακολουθήσει συζήτηση με το σκηνοθέτη
Παρασκευή 6/9
20:00 Συγχαρητήρια στους αισιόδοξους? της Κωνσταντίνας Βούλγαρη (88′)
22:00 Βίντεο για την καταστολή ενάντια στις Καταλήψεις (60′)
Σάββατο 7/9
20:00 Το αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού του Έκτορα Λυγίζου (80′)
22:00 Κατερίνα Γώγου – Για την αποκατάσταση του μαύρου του Αντώνη Μποσκοϊτη (67′)
Θα ακολουθήσει συζήτηση με το σκηνοθέτη
Κυριακή 8/9
20:00 Rec του Δημήτρη Αργυρίου (13′)
20:15 One line του Δημήτρη Αργυρίου (3′)
Θα ακολουθήσει συζήτηση με το σκηνοθέτη
21:00 Δεμένη Κόκκινη Κλωστή του Κώστα Χαραλάμπους (106′)
Σε περίπτωση βροχής οι προβολές μεταφέρονται στο Αυτόνομο Στέκι (Φιλίππου 46)
Η κινηματογραφική ομάδα ΑΚ-46 μετά από έναν χειμώνα προβολών στο Αυτόνομο Στέκι Καβάλας (Φιλίππου 46) και θερινών στην Κατάληψη Βύρωνος 3 διοργανώνει το 2ο Underground Φεστιβάλ Κινηματογράφου…
Οπως και πέρσι έτσι και φέτος θα είναι παρόντες σκηνοθέτες και συντελεστές των ταινιών…
Ενα χρόνο μετά εξακολουθούμε να πιστεύουμε αυτά που γράφαμε για το 1ο Undeground Φεστιβάλ “H Κινηματογραφική Ομάδα ΑΚ-46 ξεκίνησε την πορεία της τον περασμένο χειμώνα (2011) κάνοντας προβολές στο Αυτόνομο Στέκι Καβάλας (Φιλίππου 46) και συνέχισε το καλοκαίρι στο παρκάκι μπροστά από τον απελευθερωμένο κοινωνικό χώρο της Κατάληψης Βύρωνος 3 & Σκρα. Πάνω και πρώτα από όλα για μας ο Κινηματογράφος είναι Τέχνη και όπως κάθε Τέχνη έχει το δικό της μυστηριακό κόσμο, τη δική της αθέατη πλευρά. Σκοπός μας λοιπόν μέσα από τις αυτό-οργανωμένες προβολές είναι να μυηθούμε συλλογικά στα μυστικά αυτού του κόσμου. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο διοργανώνουμε το 1ο Underground Φεστιβάλ Κινηματογράφου στην Κατάληψη Βύρωνος 3 & Σκρα, 6-9 Σεπτέμβρη 2012, φεστιβάλ όχι με τη γνώριμη κινηματογραφική διαγωνιστική έννοια αλλά περισσότερο με την έννοια της γιορτής, όπου κοινό και δημιουργοί συνυπάρχουν κατά τη διάρκεια των προβολών και συζητούν στα διαλείμματα, πριν και μετά από αυτές. Μ’ αυτόν τον τρόπο επιχειρούμε να μειώσουμε την απόσταση που χωρίζει αυτούς που δημιουργούν τις ταινίες με αυτούς που διοργανώνουν τις προβολές και αυτούς που τις παρακολουθούν…”
https://www.facebook.com/events/221889221296347/
http://anarxikoikavalas.squat.gr/files/2013/08/2nd-underground-A3-plus2.2-650×1024.jpg
%CE%B9%CE%B2%CE%AC%CE%BB-%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%
ACS – Η νέα τάξη πραγμάτων
ACS ΑΛΙΜΟΥ: 2ος ΜΗΝΑΣ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ…
Στις αρχές Αυγούστου του 2013 και χωρίς καμιά προειδοποίηση, οι πράκτορες του υποκαταστήματος της ACS Αλίμου με την επωνυμία Αφοι Σακκά Ο.Ε ανακοινώνουν στους εργαζόμενους πως το μαγαζί θα μεταφερθεί στη λεωφόρο Κύπρου 158 στην Αργυρούπολη κι ότι στο εξής θα λειτουργεί υπό νέα διεύθυνση.
Η ACS Διεθνείς Μεταφορές και Διευκολύνσεις ΑΕΕ, κρυπτόμενη πίσω από το διακριτικό τίτλο Αφοι Σακκά Ο.Ε:
α) χρωστά στους εργαζόμενους μισθούς και άδειες
β) αρνείτε να καταβάλει τις αποζημιώσεις απόλυσης
γ) προτείνει στους εργαζόμενους να υπογράψουν νέες ατομικές συμβάσεις των 500 ευρώ στο «νέο» υποκατάστημα της ACS Αργυρούπολης
δ) τους εκβιάζει να παραιτηθούν των δικαιωμάτων τους προκειμένου να μη μείνουν άνεργοι.
Ταυτόχρονα το σύνολο του εξοπλισμού (αυτοκίνητα, hardware, έπιπλα κ.τ.λ) μεταφέρονται από τον Άλιμο στην Αργυρούπολη. Εννοείτε, πως η γεωγραφική περιοχή που κάλυπτε το «παλιό» υποκατάστημα καθώς και το πελατολόγιο περνούν στη δικαιοδοσία του «νέου» υποκαταστήματος της ACS.
Αυτό το καλοστημένο εργοδοτικής εμπνεύσεως τέχνασμα της ACS Διεθνείς Μεταφορές και Διευκολύνσεις ΑΕΕ ακούει στο όνομα «σύστημα δικαιόχρησης» ή όπως έχει επικρατήσει να λέγεται «franchise». Με αυτό τον τρόπο η ACS έχει καταφέρει:
α) να εξαιρούνται τα 350 υποκαταστήματά της από την εταιρική συνδικαλιστική εκπροσώπηση και να μη συμπεριλαμβάνονται στις επιχειρησιακές συμβάσεις που ξεπερνούν κατά το διπλάσιο τις ατομικές συμβάσεις των 500 ευρώ.
β) να απασχολεί 2.500 εργαζόμενους στα υποκαταστήματά της που ενώ δουλεύουν σε μαγαζιά με την ταμπέλα της ACS, φορούν εταιρικό ρουχισμό με τα διακριτικά της ACS, διακινούν φακέλους και μικροδέματα με αποδεικτικά παραλαβής-παράδοσης (voucher) με το σήμα της ACS και οδηγούν μηχανάκια και αυτοκίνητα που φέρουν το σήμα της ACS
γ) να καμώνεται πως δε φέρει καμία ευθύνη όταν καταστρατηγούνται τα εργασιακά δικαιώματα των υπαλλήλων της.
Με λίγα λόγια έχει καταφέρει να απασχολεί χιλιάδες εργαζόμενους κάτω από ένα ενιαίο brand name χωρίς να έχει καθόλου υποχρεώσεις παρά μόνο δικαιώματα.
Αυτό που συμβαίνει στην ACS Αλίμου εντάσσεται στο πλαίσιο της «αναδιάρθρωσης» του Νότιου Τομέα της ACS και περιλαμβάνει μια τεράστια περιοχή που ξεκινά από την Καλλιθέα και τελειώνει στο Κορωπί. Σε αυτό το πλαίσιο η ACS θέλει να πετύχει
α) μείωση προσωπικού (απολύσεις)
β) μείωση κόστους εργασίας (υπογραφή νέων ατομικών συμβάσεων των 500 ευρώ)
γ) και αύξηση της παραγωγικότητας με εντατικοποίηση της εργασίας.
Ουσιαστικά στην περίπτωση της ACS Αλίμου ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια από τις κεντρικές πτυχές του περιβόητου «μνημονίου» που αποκτά πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, και από κάτι γενικό κι αόριστο μετουσιώνεται σε μια πολύ συγκεκριμένη επίθεση που στόχο έχει την υποτίμηση της εργασίας (μισθοί των 500 ευρώ) και της ζωής μας (φτωχοποίηση, περιθωριοποίηση, εξαθλίωση).
Αυτό που συμβαίνει στην ACS Αλίμου ετοιμάζονται να το επαναλάβουν στην ACS Γλυφάδας, σταδιακά θα είναι το νέο εργασιακό μοντέλο σε ολόκληρο το Νότιο Τομέα της ACS ενώ συμβαίνει ήδη σε ολόκληρη τη χώρα την τελευταία πενταετία.
Έχει έρθει η ώρα να δώσουμε τέλος στη λογική του «κοινωνικού αυτοματισμού», να δώσουμε τέλος στη λογική του «κοινωνικού κανιβαλισμού» να δώσουμε νόημα στη λογική που λέει Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΤΗΝ ACS ΑΛΙΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΟΛΩΝ ΜΑΣ.
Επιτροπή Εργαζομένων ACS Αλίμου
Συνέλευση Βάσης Εργαζόμενων Οδηγών Δικύκλου
Ανοιχτή Συνέλευση Ελληνικού – Αργυρούπολης
Αλληλέγγυοι/ες από τα Νότια Προάστια
αφίσα κατάληψης ορφανοτροφείου
Ξημερώματα δευτέρας, πραγματοποιείται αστυνομική επιχείρηση για την εκκένωση της κατάληψης ορφανοτροφείου και συλλαμβάνονται 7 άτομα που βρίσκονται εντός της. Είναι η τρίτη εισβολή τα 2 τελευταία από τα 7 χρόνια που το κτήριο τελεί υπό κατάληψη. Η “ιερά” μητρόπολη θεσσαλονίκης, στην οποία έχει παραχωρηθεί το ορφανοτροφείο από το υπουργείο υγείας, σκοπεύει να κατεδαφίσει το κτήριο ώστε να χτίσει εκεί ένα κέντρο αποκατάστασης για χρόνια πάσχοντες. Και τι ειρωνία, λένε ότι θέλουν να το μεταφέρουν εκεί γιατί το άλλο οικόπεδο το οποίο προορίζονταν για αυτήν τη δουλειά είναι μπλεγμένο στη χαρτούρα του σκανδάλου της μονής βατοπεδίου.
Εν μέσω ποιάς συγκυρίας συμβαίνουν όμως όλα αυτά;
Τη στιγμή που συζητιέται ο πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας αποφασίζουν να συλλάβουν ανθρώπους που επέλεξαν να λύσουν το δικό τους πρόβλημα στέγασης μέσω της κατάληψης ενός παρατημένου κτηρίου. Μια πρακτική που μπορεί να γίνει εργαλείο στα χέρια των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων και των κινημάτων, όπως συνέβη και συμβαίνει σε άλλες χώρες όπως την πορτογαλία, ισπανία, ιταλία, γερμανία κοκ.
Τη στιγμή που τον κρατικό μηχανισμό δεν τον απασχολεί πλέον να αποσπάσει τη συναίνεση χορτάτων πολιτών αλλά να πειθαρχήσει κοινωνικά κομμάτια που έρχονται αντιμέτωπα με τα αδιέξοδα του καπιταλισμού και ως εκ τούτου τείνουν να κινηθούν πιο απρόβλεπτα. Μέσα σε ένα ολοένα και εντεινόμενο κλίμα ολοκληρωτισμού, όπου το εύρος της επίθεσης απλώνεται από το καθεστώς κατοχής στα χωριά της χαλκιδικής και την επιστράτευση των απεργών, μέχρι την επίθεση στον ευρύτερο αναρχικό αντιεξουσιαστικό χώρο και τις δομές του. Μόνο τον τελευταίο μήνα μετράμε 6 καταλήψεις που δέχθηκαν επίθεση σε γιάννενα, μεσολόγγι, θεσσαλονίκη και πιο χαρακτηριστικά στην πάτρα, οπού τρείς από αυτές εκκενώθηκαν σε μια νύχτα εν είδη μιας στρατιωτικής απάντησης στη δυναμική που αναπτύσσεται από την κινηματική καθημερινότητα και τον μαχητικό αντιφασισμό της πόλης. Μέσα στο κοινωνικό χάος που παράγεται οι καταλήψεις είναι μια πρόταση αυτοοργάνωσης, το άνοιγμα μιας συζήτησης για τη χειραφέτησή μας, μέσω της καταστροφής του κόσμου του κεφαλαίου.
Τη στιγμή που τα κυρίαρχα κοινωνικά στρώματα οργανώνουν τον κανιβαλισμό των υφιστάμενών τους και την εξόντωση των πιο επικίνδυνων από αυτά, μέσα στο ορφανοτροφείο επιχειρήσαμε να ορίσουμε τις ζωές μας με σχέσεις αλληλεγγύης. Συντηρούσαμε το χώρο, οργανώναμε κινήσεις για την οικονομική υποστήριξη φυλακισμένων αγωνιστών και πρόσφατα ετοιμάζαμε αυτοοργανωμένο γυμναστήριο και καφενείο με σκοπό να ανοιχτούν στη γειτονιά απευθυνόμενα σε ανθρώπους που δεν αφήνουν διαχωρισμούς φυλής και φύλου να καλλιεργούν μέσα τους ένα μίσος που είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των κυρίαρχων.
Για όλα αυτά συμμετέχουμε στην κατάληψη του ορφανοτροφείου και αν νομίζουν ότι με αυτή τους την κίνηση θα μας αποτρέψουν από το να συνεχίσουμε να οργανώνουμε τις ζωές μας προς αυτές τις κατευθύνσεις, έχουμε μόνο να δηλώσουμε ότι δε θα έπρεπε να βγάζουν βιαστικά συμπεράσματα. “Δεν αρκεί πλέον να αποτελούμε τροχοπέδη στους σχεδιασμούς της εξουσίας, περιορίζοντας τη δράση μας σε μια απαντητική λογική. Πρέπει μαζί με την υπεράσπιση των παλιών, να ανοίξουμε νέα μέτωπα και να δημιουργήσουμε νέες δικτυακές δομές αυτοοργάνωσης και δράσης”.
Συγκέντρωση αλληλεγγύης
στους συλληφθέντες του ορφανοτραφείου, Παρασκευή 6/9/13, 11:00, δικαστήρια
Πορεία στη γειτονιά της τούμπας
Παρασκευή 6/9/13, 18:00, συγκέντρωση μπροστά στο πολιτιστικό κέντρο τούμπας
Συγκέντρωση για τη συμμετοχή στην πορεία της ΔΕΘ
Σάββατο 7/9/13, 18:00, πλατεία αγίας σοφίας
ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ:Συγκεντρωτικό δράσεων αλληλεγγύης στις καταλήψεις στα πλαίσια του πανελλαδικού συντονισμού
Συγκεντρωτικό δράσεων αλληλεγγύης στις καταλήψεις στα πλαίσια του πανελλαδικού συντονισμού της 5ης Σεπτεμβρίου 2013.
Ηράκλειο: Συμβολική κατάληψη του δημαρχείου Ηρακλείου από τις 6,30 το πρωί ως τις 13.00.
Χανιά: Συμβολική κατάληψη της πρώην κατάληψης Παπαδόπετρου, η οποία 3,5 χρόνια μετά την εκκένωση της από τους μπάτσους παραμένει κτήριο φάντασμα.
Ρέθυμνο: Μικροφωνική αλληλεγγύης έξω από το δημαρχείο Ρεθύμνου.
Γιάννενα: συμβολική κατάληψη του δημαρχείου Ιωαννίνων.
Βόλος: Συμβολική κατάληψη στα γραφεία της επιτροπής ερευνών του πανεπιστημίου Βόλου.
Βέροια: Μικροφωνική αλληλεγγύης σε κεντρικό σημείο της πόλης.
Μαρούσι
Μαρούσι
Κηφισίας
villa amalias
Γκάζι
Κέρκυρα: Συμβολική επίθεση, με αυγά και μπογιές, στο κτήριο της περιφέρειας Ιονίων Νήσων.
Ακολουθεί το κοινό κείμενο που μοιραζόταν στις δράσεις:
Η θρασύδειλη επίθεση ενάντια στους ελεύθερους κοινωνικούς χώρους συνεχίζεται με τηνκρατική συμμορία να ξεσαλώνει σε ένα όργιο ωμής καταστολής
Αγία Παρασκεύη
Το ανακοίνωσαν και στα media ότι ο νόμος και η τάξη θα επιβληθεί. Αυτό που εννοούν φυσικά είναι ότι θα χρησιμοποιήσουν ότι μέσα τους είναι διαθέσιμα για να τρομοκρατήσουν να απειλήσουν και να υποτάξουν οτιδήποτε είναι εχθρικό και επικίνδυνο για τα συμφέροντα τους.
Φυσικά αυτή η επιδίωξη εναντίον του αναρχικού και καταληψιακού κινήματος πέφτει στο κενό.Ο στόχος τους όμως είναι μέσω του παραδειγματισμού κανείς να μην τολμά να σηκώσει κεφάλι στην χειμαζόμενη και σαστισμένη από την ορμή της επίθεσης κοινωνία.
Όλες αυτές οι επιθέσεις είναι ακόμη μια ψηφίδα στο μωσαϊκό των δράσεων εναντίων των αντιστεκόμενων στο ολοκληρωτικού και φασιστικού τύπου καθεστώς που μας έχει κάτσει στο σβέρκο χωρίς να τηρεί ούτε καν τα προσχήματα που μια αστικού τύπου δημοκρατία επικαλείται.
Μετά λοιπόν την εισβολή των μπάτσων στο Α.Π.Θ. και το Ε.Μ.Π στα μέσα του Αυγούστου, μετά τις εκκενώσεις των 3 καταλήψεων της Πάτρας (Παράρτημα, Μαραγκοπούλειο, αυτοδιαχειριζόμενο στέκι ΤΕΙ) και της κατάληψης της Βαλβείου στο Μεσολόγγι, το θέαμα της “ευταξίας και του νόμου” συνεχίζει το έργο του με με επόμενο σταθμό τα Γιάννενα, εκκενώνοντας και την κατάληψη Αντιβίωση στις 29 Αυγούστου καθώς και την κατάληψη Ορφανοτροφείου στην Θεσσαλονίκη.
Εκμεταλλευόμενοι τους βραδείς ρυθμούς του καλοκαιριού επιχειρούν να δημιουργήσουν τετελεσμένα γεγονότα εκ του ασφαλούς, στα κλεφτά, με στρατιές αστυνομικών δυνάμεων και με την επικουρική στήριξη διαφόρων κρατικών φορέων.
Νάξος
Κανένα κτίριο όμως από αυτά δεν έχει χαθεί οριστικά. Κανένας κοινωνικός χώρος δεν είναι μόνο ταντουβάρια. Είναι πρωτίστως οι άνθρωποι και οι κοινωνικές και πολιτικές σχέσεις που τους συνδέουν.
Όσοι νομίζουν λοιπόν ότι μπορούν να επαναφέρουν το πρότερο καθεστώς εγκατάλειψης και φθοράς δεκαετιών αυτών των κτιρίων για να παίξουν το προπαγανδιστικό χαρτί της “αξιοποίησης δημόσιας περιουσίας” είναι βαθιά γελασμένοι.
Είμαστε συσπειρωμένοι και αποφασισμένοι να απαντήσουμε όπως απαιτούν οι καιροί στις συνεχείς επιχειρήσεις των “νόμιμων και ηθικών” προπαγανδιστών που έχουν δημιουργήσει ασφυξία σε μια εν βρασμώ κοινωνία. Η αλαζονεία της εξουσίας είναι και αυτή που θα την θάψει.
Το ζήτημα είναι πως θα καταφέρει η κοινωνία να μην καταπλακωθεί από τα συντρίμμια που θα φέρει αυτή η κατάρρευση.
Ο αρχιγκαιμπελίσκος Δένδιας και η κρατική και παρακρατική συμμορία του καθώς και οι πρόθυμοιπαρατρεχάμενοι τους ένα πράγμα πρέπει να γνωρίζουν,
Οι μέρες ασυδοσίας τους είναι μετρημένες
Όποιο χέρι σηκώνεται εναντίων των δομών κοινωνικής αντίστασης θα κόβεται
Πανελλαδικός συντονισμός με αφορμή τις εκκενώσεις των καταλήψεων
[youtube]http://youtu.be/gqdNxmrSB1c[/youtube]
[youtube]http://youtu.be/BaOERSbLddM[/youtube]
ΠΗΓΗ:https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1488859
ΠΗΓΗ:https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1488989
δείτε επίσης:
Σύρος : 10-100-1000 ΚΑΤΑΛΉΨΕΙΣ
Ξάνθη : Δράσεις για τις καταλήψεις
Καρδίτσα παρέμβαση αλληλεγγύης για τις καταλήψεις
Παρέμβαση στην Ελευσίνα για τις καταλήψεις
Ενημέρωση από μηχανοκίνητη πορεία στα Ιωάννινα
Χαλκίδα – Δράσεις αλληλεγγύης στις καταλήψεις
Βίντεο για καταλήψεις – Κάλεσμα σε πορεία (Βόλος)
Παρεμβάσεις αλληλεγγύης για τις καταλήψεις – Βέροια
Άρτα μικροφωνική αλληλεγγύης στην κατάληψη ορφανοτροφείο
Θεσσαλονίκη: ενημέρωση από τη δίκη για τους συλληφθέντες του Ορφανοτροφείου
Νάξος: Αλληλεγγύη στις καταλήψεις
Λάρισα: Παρέμβαση αλληλεγγύης στις καταλήψεις
Ταμπλώ για τις καταλήψεις στους δρόμους του Αιγάλεω
Ουλαλούμ – Για τις επιθέσεις του Κράτους στις καταλήψεις (αφίσα)
Άρτα μικροφωνική αλληλεγγύης στην κατάληψη ορφανοτροφείο
Αλληλεγγύη στην Κατάληψη Ορφανοτροφείο
Αθώοι οι 7 συλληφθέντες της κατάληψης «Ορφανοτροφείο»
Επίθεση με μπογιές στα πρώην δημαρχεία Ρίου, Οβριάς, Παραλίας (Πάτρα).
Συγκέντρωση – Μικροφωνική Αλληλεγγύης στις καταλήψεις (Αγρίνιο)
Δράση αλληλεγγύης Αναρχικών Γαλατσίου
Πάτρα: Ηχητικό από την παρέμβαση στην ΕΡΑ Πάτρας για τις καταλήψεις και την καταστολή
Βόλος: Παρέμβαση και κάλεσμα για τις καταλήψεις
ΒΟΛΟΣ.ΠΑΝΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣΜΑ
Rosa Nera: Το κατασταλτικό σχέδιο και οι ιδέες των εγχειρημάτων
Πάτρα: Συνέλευση αλληλεγγύης στις καταλήψεις
Κείμενο αλληλεγγύης στις καταλήψεις
Κατάληψη σε τοπικό τηλ. σταθμό Ιωάννινα
Βίντεο από σημερινή κατάληψη Ιωάννινα(10/09)
Φασίστας τράβηξε όπλο στη συγκέντρωση στο Αιγάλεω(σε εκδήλωση για τις καταλήψεις)
Πάτρα-Πλ.Όλγας στις 18.00 : Συγκέντρωση – Μικροφωνική Αλληλεγγύης στις Καταλήψεις.
Αιγάλεω: συγκέντρωση αλληλεγγύης στις καταλήψεις
Πάτρα: Συγκέντρωση – Μικροφωνική Αλληλεγγύης στις Καταλήψεις
Κέρκυρα/ Πανο αλληλεγγύης στην κατάληψη Αντιβίωση
Ανοιχτή συνέλευση για πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις
Αγρός:Αλληλεγγύη στις καταλήψεις
Βίντεο αλληλεγγύης στην κατάληψη Αντιβίωση 09/09/13
Σέρρες: Δράσεις αλληλεγγύης στις καταλήψεις
Για την συγκέντρωση αλληλεγγύης στις καταλήψεις και το επεισόδιο με το ένοπλο φασιστοειδές
Γιάννενα 10/9 : πορεία αλληλεγγύης στην Αντιβίωση και σε όλες τις καταλήψεις
Καβάλα: Παρέμβαση για τις Καταλήψεις
Κομοτηνή παρέμβαση για καταλήψεις
Όλοι μαζί σε μιαν επίθεση!
Αλληλεγγύη στην Αντιβίωση, Κέρκυρα
Ξάνθη : Δράσεις για τις καταλήψεις – 2η εβδομάδα
Μοτοπορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις, Σάββατο 14/9, 11.30πμ, από Πάρκο Τρίτση (Ίλιον)
Aλληλεγγύη στις καταλήψεις (ΛΚ37)
Πάτρα: Ηχητικό αρχείο από την κατάληψη στο ραδιοφωνικό σταθμό mojo radio
Πάτρα :Παρέμβαση αλληλεγγύης στις καταλήψεις στο δημοτικό συμβούλιο.
Για τη μηχανοκίνητη πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις
Ενημέρωση απο μηχανοκίνητη πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις
Η αντιβίωση κατάληψη θα μείνει, συγκέντρωση-πορεία 10/9
Κατάληψη «Αντιβίωση»: Μπορεί να γίνει αλλιώς;
του Δημήτρη Αργυρού
Στη φωτογραφία είναι η εστία ανομίας που εξάρθρωσε η αστυνομία του Δένδια, βλέπετε και το φονικό μαχαίρι…Με υπουργούς τον Α. Γεωργιάδη και Ν. Δένδια, την πιο λάιτ εκδοχή της ακροδεξιάς, ήταν αναμενόμενο η κατάληψη της Αντιβίωσης- που ανήκε στο νοσοκομείο Χατζηκώστα και κατά συνέπεια στο υπουργείο υγείας- να έμπαινε στο στόχαστρο των δυνάμεων της τάξης και της ευνομίας, και των στρατοπέδων του Ξένιου Δία. Ξέρετε αυτές τις δυνάμεις που στοχοποιούν τους ταλαίπωρους μετανάστες, τις καταλήψεις και τα στέκια του ευρύτερου αντιεξουσιαστικού χώρου. Φέροντας εις πέρας την ακροδεξιά και βαθιά συστημική ατζέντα της ΧΑ, ικανοποιώντας το θυμικό και καλύπτοντας την ανασφάλεια των πιο συντηρητικών νοικοκυραίων.
Η τραγική ειρωνεία της υπόθεσης είναι πως χιλιάδες νοικοκυραίοι με την απελευθέρωση των πλειστηριασμών θα έχουν να αντιμετωπίσουν ένα πραγματικό πρόβλημα στέγης και κατά συνέπεια επιβίωσης. Όχι φυσικά από τους αναρχικούς και τους αντιεξουσιαστές που θα μπουν στα σπίτια τους για κτυπήσουν την ατομική ιδιοκτησία, μα από τις οικονομικές δομές, όπως είναι οι τράπεζες, που δια της οικονομικής και παραγωγικής συγκεντροποίησης, βάζουν μπουρλότο στα θεμέλια της ατομικής ιδιοκτησίας. Και τότε οι κατασταλτικές δυνάμεις του Δένδια με βάση τον νόμο και την τάξη θα πατάξουν τις εστίες ανομίας των νοικοκυραίων που δεν πληρώνουν τα δάνεια στα πραγματικά αφεντικά της υπόθεσης, δηλαδή τις τράπεζες.
Το κλίμα για την επέμβαση στην κατάληψη Αντιβίωση βέβαια ετοίμασαν και οι ντόπιοι προύχοντες, ο Δήμαρχος Ιωαννίνων, ο Περιφερειάρχης, ο διευθυντής της αστυνομίας και ο διοικητής του νοσοκομείου Χατζηκώστα. Σε πρόσφατη ευρεία σύσκεψη είχαν μιλήσει για την αξιοποίηση των κτηρίων του παλαιού Χατζηκώστα.
Είναι επίσης αστείο και τραγική ειρωνεία. Στο εγκαταλειμμένο για χρόνια παλαιό Χατζηκώστα η μόνη αξιοποίηση που έγινε είναι από διάφορες μη-κυβερνητικές δομές, όπως αυτή του συλλόγου φίλων και γονέων ΑμεΑ και του αθλητικού συλλόγου Πύρρος και από την κατάληψη Αντιβίωση.
Στην τελευταία, με κόπο, μεράκι και προσωπική προσπάθεια οι αγωνίες αυτών των ανθρώπων πήραν τα ερείπια και τα εγκαταλειμμένα κτήρια και τα μετέτρεψαν σε βιώσιμη κατοικία, σε μουσικό στούντιο, σε βιβλιοθήκη και αρχείο, σε χώρο συνεύρεσης και συζήτησης, σε χώρο πραγματοποίησης βιβλιοπαρουσιάσεων, εκδηλώσεων, θεατρικών παραστάσεων, συναυλιών, σε εργαστήρι μελισσοκομίας και απόσταξης.
Και όλα αυτά δωρεάν, κομμουνιστικά θα έλεγαν κάποιοι. Συμπληρώνοντας πως με οάσεις δεν πάμε πουθενά. Και σε μεγάλο βαθμό θα συμφωνήσω, μόνο που μέγα λάθος να περιμένουμε την βασιλεία των ουρανών, για να δημιουργήσουμε ένα άλλο κόσμο. Με την ιστορία να έχει δείξει, πως αλίμονο αν οι προοδευτικές και ανατρεπτικές δυνάμεις δεν δυναμώνουν τις τάσεις του αύριο που γεννιούνται σήμερα.
Στην πραγματικότητα τέτοια εγχειρήματα όπως είναι η αντιβίωση σε περιόδους ταξικής ειρήνης ενσωματώνονται με ευκολία σε εναλλακτικά εγχειρήματα, γεμάτη η Ευρώπη από δαύτα. Μα σε περιόδους ταξικής και κοινωνικής έντασης, μπορούν να μετατραπούν σε εστίες- όχι βέβαια ανομίας- μα σε εστίες κοινωνικής και ταξικής σύγκρουσης. Και αυτό είναι που φοβίζει την κρατική εξουσία, για αυτό και η επίθεση σε αυτούς τους χώρους. Βέβαια η αριστερά που θα μπορούσε να παίξει ένα σημαντικό ρόλο στην οικοδόμηση τέτοιων αντάρτικων εστιών αντίστασης, κοινωνικής παρέμβασης και πολιτιστικής δημιουργίας περί άλλων τυρβάζει, μα αυτό συσχετίζεται με το χαρακτήρα της, δηλαδή είναι μιας άλλης τάξης συζήτηση.
Είμαι περίεργος για την ποιότητα της αξιοποίησης που ετοιμάζουν. Και εδώ φοβούμαι 2 πράγματα. Την αξιοποίηση του μηδέν, δηλαδή να παραμείνει ο χώρος ένα νεκροταφείο κτηρίων, όπως ήταν πριν την αντιβίωση και σε μεγάλο βαθμό συνεχίζει να είναι και τώρα. Αν πάρουμε πχ υπόψη την κατάσταση των κτηρίων που διέμεναν οι μετανάστες. Σε αντίθεση με λόγου χάρη με το χώρο της αντιβίωσης, όπως δείχνουν άλλωστε και τα βίντεο και οι φωτογραφίες που κυκλοφόρησε η αστυνομία. Όπως φοβάμαι μια εμπορευματικού τύπου αξιοποίηση, όπως η πλατεία, όπως η ΟΑΣΗ, το ΞΕΝΙΑ. Θα είναι καταστροφικό γιατί εκεί που υπάρχει ένας δημόσιος χώρος θα εμπορευματοποιηθεί, μα ποιος τα χαμπαριάζει αυτά. Μόνο ο Δένδιας όταν υπερασπίζεται(;;) τους δημόσιους χώρους με τα ΜΑΤ, ενάντια στους καταληψίες αντιεξουσιαστές. Η γλώσσα της εξουσίας εύκολα αντιστρέφει τις έννοιες και την σημασία των λέξεων, τον Ξένιο Δία αν πάρουμε δεν θέλουμε κάτι άλλο.
Θα μπορούσε να γίνει και μια άλλου τύπου αξιοποίηση με βάση την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών και επιθυμιών. Να αποδοθούν τα κτήρια σε κοινωνικές, πολιτιστικές -μη κυβερνητικές- ομάδες και συλλογικότητες καθώς και σε δημόσιες δομές. Να γίνει λόγου χάρη ένα πραγματικό, ανοικτό και ανθρώπινο κέντρο φιλοξενίας μεταναστών, όχι στρατόπεδο συγκέντρωσης. Σε μια τέτοιου τύπου αξιοποίηση πρέπει να αποδοθεί ο χώρος της αντιβίωσης στα μέλη της.
Όμως με αυτή την κυβέρνηση, την τοπική ηγεσία του Δήμου Ιωαννίνων και της Περιφέρειας. Με αυτό τον καταθλιπτικό ακόμη, συσχετισμό δύναμης ανάμεσα στα κινήματα και τις δυνάμεις της καπιταλιστικής τάξης. Καθώς και με ένα εργαζόμενο λαό υποταγμένο στην σιδερένια φτέρνα του κεφαλαίου- ΕΕ-ΔΝΤ, φαντάζει μάλλον ουτοπία μια τέτοια αξιοποίηση. Μόνο που αγώνας συνεχίζεται και όταν ανάψει μια φλόγα με δυσκολία σβήνει.
Πηγή: sufired
Νότια Αφρική: Οι απεργίες στον βιομηχανικό τομέα εξαπλώνονται
Σημαντικά τμήματα της βιομηχανικής εργατικής τάξης της Νότιας Αφρικής βρίσκονται σε απεργία, με περισσότερες πιθανές απεργίες να ξεκινήσουν τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες.
Από τη Δευτέρα, 90.000 εργάτες στον τομέα των κατασκευών βρίσκονται σε μια απεργία η οποία ξεκίνησε την περασμένη εβδομάδα, και άλλοι 72.000 σε αντιπροσωπείες αυτοκινήτων και βενζινάδικα ετοιμάζονται να κατέβουν σε απεργία από τις 9 Σεπτεμβρίου. Οι τεχνικοί της αεροπορικής εταιρείας South African ξεκίνησαν επίσης απεργία την περασμένη Δευτέρα.
Οι μεταλωρύχοι χρυσού της Νότιας Αφρικής οι οποίοι ειναι προσεταιρισμένοι στην Εθνική Ένωση Εργατών Ορυχείων (National Union of Mineworkers, NUM) και το Σύνδεσμο Εργατών Ορυχείων και της Κατασκευαστικής Ένωσης (Association of Mineworkers and Construction Union, AMCU) είναι έτοιμοι να ξεκινήσουν απεργία αυτή την εβδομάδα, σύμφωνα με πολυάριθμες αναφορές των μέσων ενημέρωσης. Εργοτάξια που είναι υπό την διεύθυνση των AngloGold Ashanti, Gold Fields and Harmony πιθανόν να είναι μεταξύ αυτών που θα επηρεαστούν. Λαμβάνοντας υπόψη τις επικείμενες δράσεις στον τομέα της κλωστοϋφαντουργίας, της βενζίνης και των ορυχείων, πάνω από 200.000 επιπλέον εργαζόμενοι της Νότιας Αφρικής μπορεί να ξεκινήσουν απεργία την επόμενη εβδομάδα, σύμφωνα με το Reuters.Ενώ ο τομέας της εξόρυξης έχει βρεθεί στο επίκεντρο της αναταραχής όσον αφορά τα εργασιακά τα προηγούμενα χρόνια, σημαντικές δράσεις ξεσπάνε σε άλλους τομείς. Πριν από δύο εβδομάδες, δεκάδες χιλιάδες εργάτες της Νοτίου Αφρικής του τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας άφησαν τα εργαλεία τους (αρνούμενοι να δουλέψουν), παραλύοντας εργοστάσια αυτοκινήτων στην Πρετόρια, στο Πορτ Ελίζαμπεθ, στο Τουρμπάν και το Ανατολικό Λονδίνο.
Σύμφωνα με το Reuters, η απεργία στον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας κοστίζει 60 εκατομμύρια δολάρια την ημέρα και επηρεάζει τις δραστηριότητες των μεγάλων εταιρειών, όπως είναι η Toyota, η Ford και η BMW. Οι απαιτήσεις των εργαζομένων στον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας περιλαμβάνει μια αύξηση κατά 14% των απολαβών και επιδότηση στέγασης που ισοδυναμεί με περίπου 70 δολάρια. Οι εργοδότες αρχικά προσέφεραν 6 με 8% αύξηση των απολαβών. Την περασμένη εβδομάδα, οι εργαζόμενοι απέρριψαν μια νέα προσφορά που περιλαμβάνει 10% αύξηση των απολαβών.
Την προηγούμενη χρονιά είδαμε μια απότομη κλιμάκωση των ταξικών εντάσεων στη χώρα, καθώς βίαιες συγκρούσεις ξέσπασαν μεταξύ των εργατών, οι οποίοι είχαν ξεκινήσει επαναλαμβανόμενες άγριες απεργίες, και τις κρατικές δυνάμεις ασφαλείας που στηρίχθηκαν από τα συνδικάτα και το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο (African National Congress, ANC).
Μόνο στον τομέα των ορυχείων, πάνω από 60 εργάτες δολοφονήθηκαν το προηγούμενο έτος, ως αποτέλεσμα αυτών των συγκρούσεων, συμπεριλαμβανομένης της σφαγής των 34 ανθρακωρύχων της Νότιας Αφρικής από τις δυνάμεις ασφαλείας κατά τη διάρκεια της απεργίας στο Marikana τον Αυγούστου του 2012. Η σφαγή των εργατών υποστηρίχθηκε από το ANC και της συνδικαλιστικής ομοσπονδίας COSATU, συμπεριλαμβανομένου του NUM.Η όξυνση του ταξικού αγώνα στη Νότια Αφρική τροφοδοτείται από άγριες επιθέσεις στην εργατική τάξη από τις εταιρείες, οι οποίες προσπαθούν να μειώσουν το κόστος παραγωγής κάνοντας μαζικές απολύσεις. Η Anglo American Platinum επιδιώκει να κάνει 3.300 απολύσεις τον επόμενο μήνα και έχει απειλήσει να κλείσει μια σειρά των δραστηριοτήτων της στη Νότια Αφρική, λέγοντας ότι δεν είναι πλέον κερδοφόρες.
Τα συνδικάτα της Νότιας Αφρικής συνεργάζονται με τους εργοδότες για να διαλύσουν την αντιπολίτευση και να περιχαρακώσουν τους αγώνες που προκύπτουν από την εργατική τάξη. Ελπίζουν ότι οι απεργίες θα αφήσουν απλά έναν ατμό, συγκρατώντας τους αγώνες των εργατών στο να αναπτυχθούν σε μια πολιτική σύγκρουση με την κυβέρνηση ANC.
Ο Joseph Mathunjwa, πρόεδρος του AMCU, που έχει παρουσιαστεί ως το πιο ριζοσπαστικό συνδικάτο, αναγνώρισε ανοιχτά, μιλώντας στο Reuters την Δευτέρα, ότι τα συνδικάτα επιδιώκουν να παράξουν περισσότερους ευνοϊκούς όρους για τις διαπραγματεύσεις με τις επιχειρήσεις. «Δεν είναι η απεργία αυτό που επιδιώκουμε, είμαστε στριμωγμένοι στη γωνία» παραπονέθηκε.
Το σχόλιο του Mathunjwa καθιστά σαφές ότι ο πραγματικός στόχος των απειλών του περί απεργίας είναι να βελτιωθεί η ισορροπία των δυνάμεων μεταξύ των συνδικάτων και των αφεντικών στα μεταλλεία, και αυτό, αν είναι δυνατόν, να γίνει χωρίς την προσφυγή σε απεργιακή κινητοποίηση.
Εκπρόσωπος της Εθνικής Συνδικαλιστικής Ένωσης Μεταλλουργών της Νότιας Αφρικής (NUMSA) , ο Castro Ngobese, επιδίωξε να καθησυχάσει τους εργοδότες λέγοντας ότι η ένωσή του είναι αξιόπιστος συνεργάτης του νοτιοαφρικανικού κεφαλαίου. «Δεν είμαστε μια ένωση που έχει μανία με την απεργία, υποστηρίζουμε τη διαδικασία της εποικοδομητικής διαπραγμάτευσης.» Με την «εποικοδομητική διαπραγμάτευση» o Ngobese εννοούσε ότι είναι διαθέσιμος να συνωμοτήσει με τη νοτιοαφρικανική κυβερνώσα ελίτ ενάντια στην εργατική τάξη.Σε ένα άρθρο την Δευτέρα, με τίτλο «Τα συνδικάτα στα ορυχεία, τα αφεντικά σε πόλεμο με τις λέξεις πριν από την απεργία στο χρυσό στην Νότια Αφρική» το Reuters προώθησε τον ισχυρισμό, ο οποίος επαναλαμβανόταν συνεχώς στα μέσα μαζικής ενημέρωσης , ότι οι άγριες απεργίες που ταρακούνησαν τη Νότια Αφρική κατά τη διάρκεια του προηγούμενου έτους έγιναν από « παιχνίδια εξουσίας μεταξύ της NUM και του AMCU.»
Αυτή η εξήγηση χρησιμεύει για να καλύψει τις πραγματικές κατευθυντήριες δυνάμεις πίσω από τις ταραχές, ιδιαίτερα την εκρηκτική αύξηση της κοινωνικής ανισότητας. Η Νότια Αφρική ταξινομείται σταθερά μεταξύ των κοινωνιών με την μεγαλύτερη ανισότητα στον κόσμο.
Κατά τη διάρκεια των προηγούμενων δύο δεκαετιών, το Αφρικανικό Εθνικό Συνέδριο έχει αναδειχθεί ως το κύριο ανάχωμα του κεφαλαιοκρατικού κανόνα στη Νότια Αφρική, που διοικείται από μαύρους εκατομμυριούχους που θανατώνουν μαύρους ανθρακωρύχους εκ μέρους του αμερικανικού και ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού. Από την δική του πολιτική τροχιά , το εικονικό κόμμα του μαύρου εθνικισμού έχει αποδείξει την πτώχευση όλων των κομμάτων που βασίζονται σε εθνικιστικά προγράμματα.
Το ANC έχει την πλήρη υποστήριξη της ομοσπονδίας συνδικάτων του COSATU, συμπεριλαμβανομένου και του NUM. Το κρίσιμο ζήτημα επομένως παραμένει η οικοδόμηση μιας επαναστατικής ηγεσίας μέσα στη νοτιοαφρικανική εργατική τάξη που να μπορεί να ενώσει τους εργάτες απέναντι στα συνδικάτα και την κυβέρνηση. Ελλείψει μιας τέτοιας ηγεσίας, οι απεργίες θα απομονωθούν αναπόφευκτα και θα στραγγαλιστούν με τη συνεργασία των συνδικάτων.
πηγή: https://www.wsws.org/en/articles/2013/09/03/soaf-s03.html
Μετάφραση: Athens Imc Translations Team
Κείμενο της οργάνωσης “Φίλοι του Ντουρούτι” για την Ήττα της Ισπανικής Επανάστασης
Φίλοι του Ντουρούτι – Κέιμενο για την Ήττα της Ισπανικής Επανάστασης
Οι Φίλοι του Ντουρούτι δημιουργήθηκαν το 1937 αντιδρώντας στην πολιτική ταξικής συνεργασίας της αναρχικής ηγεσίας. Το κείμενο που ακολουθεί γράφτηκε στην εξορία και κυκλοφόρησε σ’ ολόκληρο τον κόσμο σε αναρχικές εφημερίδες και περιοδικά που είχαν έρθει σε ρήξη με τη CNT – FAI.
Είναι αναγκαίο για τους μαχητές, τους επαναστάτες των εργατικών οργανώσεων, που γνώρισαν τη σκληρή ήττα και την ταπείνωση του πρόσφυγα, να δώσουν σοβαρή και επικεντρωμένη προσοχή στα μαθήματα του Ισπανικού πολέμου και επανάστασης, καθώς αυτοί το πλήρωσαν τόσο ακριβά με το αίμα τους και το αίμα των καλύτερων συντρόφων τους.
Σπάζοντας τη σιωπή που επέβαλε πάνω μας η τυραννία των Σταλινικών και των αντεπαναστατών, θα μιλήσουμε εδώ με την ίδια καθαρότητα, μ’ αυτήν που θα αναμενόταν να βρούμε στο όργανο της ομάδας μας «Οι Φίλοι του Λαού». Η ομάδα μας που είναι κάτω από το σύμβολο του Ντουρούτι, έχει μια σημαντική θέση στην Ισπανική Επανάσταση. Αυτό ισχύει ακόμα περισσότερο για τις αιματηρές μέρες του Μάη του 1937, όταν σηκώσαμε το λάβαρο της εξέγερσης κατά των αντεπαναστατών (του Κομμουνιστικού Κόμματος, της Δημοκρατικής Κυβέρνησης κ.λ.π.) και κατά του ρεφορμισμού των ηγετών της CNT-FAI.
Είχαμε προβλέψει ότι η γραμμή που ακολουθήθηκε μετά τον Ιούλιο [1936], της αποσύνδεσης του πολέμου από την επανάσταση θα οδηγούσε αναπόφευκτα στην καταστροφή. Η θέση μας έχει επιβεβαιωθεί από τα γεγονότα. Η Επανάσταση χάθηκε τον Μάιο του 1937 ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΤΗΣ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ. Σταδιακά οι ζώνες οικονομικής σημασίας χάθηκαν και το απόγειο αυτής της κατάστασης ήταν η πτώση της Αραγωνίας, η μεγάλη ήττα του Levant, τελειώνοντας με την καταστροφή της Καταλωνίας και την παράδοση της Μαδρίτης καθώς και την άνευ όρων παράδοση όλων των υπόλοιπων ζωνών.
Οι αιτίες της ήττας ήταν εμφανείς. Από τη στιγμή που το επαναστατικό πνεύμα των πολιτοφυλακών υπονομεύτηκε με την αντικατάσταση τους μ’ ένα στρατό που δεν είχε τον προηγούμενο ενθουσιασμό και δυναμισμό, σφυρηλατήθηκε και ο πρώτος κρίκος στην αλυσίδα που οδήγησε τελικά στην ήττα.
Οι πολλαπλές επιθέσεις και οι διαστρεβλώσεις του Επαναστατικού έργου του Ιουλίου του 1936, ήταν οι καρποί της τραγικής σοδειάς που μας οδήγησε στην αιματηρή εξορία, που δεν είναι δυνατό να κατανοήσουμε παρά μόνο αν κατανοήσουμε τις πρώτες κινήσεις της προδοσίας, ανικανότητας, τα πισώπλατα χτυπήματα και την ανηθικότητα που έλαβε χώρα.
ΔΥΟ ΧΑΜΕΝΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ
Δυο εμφανείς περίοδοι παρουσιάστηκαν στην Ισπανική επανάσταση: ο Ιούλιος του 1936 και Μάιος του 1937. Σ’ αυτές τις δυο περιπτώσεις, πραγματοποιήθηκε το ίδιο λάθος. Οι ηγέτες της CNT-FAI δεν επέβαλαν την εξουσία των οργανώσεων μας, που υποστηρίζονταν από τις μάζες στους δρόμους, στα εργοστάσια, στους αγρούς και στα εργαστήρια. Οι ηγέτες αυτοί λοιπόν ήταν οι κύριοι υπεύθυνοι για την καταστροφή που έχει λάβει χώρα – την απώλεια της επανάστασης, την στρατιωτική ήττα στον πόλεμο και την αιματηρή υποχώρηση στη Γαλλία. Φοβόντουσαν την ξένη επέμβαση. Δεν ήθελαν να καταλάβουν τη χώρα και να τη διευθύνουν οικονομικά και πολιτικά φοβούμενοι την οργή των «δικτατόρων». Από τη στιγμή όμως που δεν καθοδήγησαν την επανάσταση, δεν την άφησαν και μόνη, άρχισαν να την οδηγούν στην ήττα. Ο φόβος τους ήταν υπεύθυνος για την αντεπανάσταση, καθώς οι Σταλινικοί πήραν τη γη από τους αγρότες και τους εργάτες και αυτός ήταν ο σημαντικότερος παράγοντας για τη συντριβή της επαναστατική ενότητας των μαζών.
Οι ηγέτες της CNT-FAI δεν ήθελαν να επιβάλουν μια δικτατορία στα αντεργατικά κόμματα. Παρόλα αυτά όμως έγιναν βοηθοί των φιλελεύθερων αστών, της μικροαστικής τάξης του διεθνούς καπιταλισμού, που με τη μάσκα της δημοκρατίας, βοήθησαν το φασισμό, οδηγώντας μ’ αυτό τον τρόπο σε ήττα την Ισπανική επανάσταση.
Το τέλος του πολέμου ήταν καταστροφικό. Όλα χάθηκαν, τίποτα δεν κερδίσαμε. Πολλά θα μπορούσαν να είχαν σωθεί και να χρησιμοποιηθούν για να αποσοβήσουμε την τρομερή ήττα. Ο Νεγκρίν και όλοι οι λακέδες του είχαν τοποθετήσει όλα τα χρήματα και όλο το χρυσό σε ξένες τράπεζες. Έκαναν άλλωστε πολύ καλή δουλειά σφάζοντας τον Ισπανικό λαό.
Ο στρατός των εργατών δεν ήξερε γιατί πολεμούσε. Οι στρατιώτες δεν επιθυμούσαν να πολεμήσουν καθώς γνώριζαν ότι τη στιγμή που πολεμούσαν και σφαγιάζονταν στον Έβρο, στα μετόπισθεν, οι γραφειοκράτες της Δημοκρατίας φλέρταραν με όμορφες γυναίκες και οργίαζαν.
Οι άνθρωποι εργάζονταν και πέθαιναν από την πείνα. Στις ουρές για το ψωμί οι γυναίκες και ο πληθυσμός γενικά μισούσαν τον Νεγκρίν και την γεμάτη κόλακες αυλή του. Οι εργάτες και οι οικογένειες τους δεν είχαν ψωμί ενώ στα σπίτια και τις κατοικίες της κυβέρνησης οι γραφειοκράτες και οι αξιωματούχοι του ΚΚ έτρωγαν λευκό ψωμί. Ολόκληρος ο κόσμος είχε κάποια ιδέα για το ηθικό των κατοίκων της Βαρκελώνης. Ήταν οι εργάτες της Βαρκελώνης που υπέφεραν από τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς. Δεν υπήρχε καταφύγιο γι’ αυτούς. Οι υψηλά αξιωματούχοι και οι γραφειοκράτες ήταν πάντα σε καταφύγια και οι οικογένειες τους ήταν μακριά σε απόμακρα χωριά.
Ο ΛΑΟΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ
Η κυβέρνηση δεν εκπροσωπούσε το λαό (τους εργάτες) και υπερασπιζόταν συμφέροντα που στρέφονταν εναντίον τους. Αυτοί που έπρεπε να ακούσουν τα αιτήματα της Ισπανικής εργατικής τάξης, να τα υπερασπιστούν, αυτοί ήταν οι ηγέτες της CNT-FAI, που τους πρόδωσαν. Το γεγονός αυτό το έχουμε επιβεβαιώσει, ξεκάθαρα και χωρίς λεπτότητα και θα συνεχίζουμε πάντα να επαναλαμβάνουμε την κατηγορία μας.
Αποκάλεσαν τους «Φίλους του Ντουρούτι» προβοκάτορες και Φασίστες. Δυο φορές προσπάθησαν να μας διαγράψουν από τη CNT-FAI. Οι εργάτες όμως απέρριψαν αυτή τη διαταγή της διαγραφής, που προήλθε από το ρεφορμιστικό τμήμα.
Αφήσαμε την Ισπανία με το κεφάλι μας ψηλά. Μπήκαμε σε ξένες χώρες άφραγκοι. Πεινάσαμε και παγώσαμε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Αρκετοί όμως από τους ρεφορμιστές που απαίτησαν την διαγραφή μας περνάνε καλά. Δεν μιλάμε για το Νεγκρίν και τους κομμουνιστές δολοφόνους του, που μας καταδίωξαν και μας φυλάκισαν. Οι άνθρωποι αυτοί κατέχουν σκανδαλώδη χρηματικά ποσά αλλά κάποια μέρα θα πληρώσουν για την προδοσία τους.
Τα γεγονότα απέδειξαν ότι είχαμε δίκιο. Τα ίδια προβλήματα που θέσαμε στην κρυφή εφημερίδα μας, μπορούν να τεθούν και σήμερα, όπως και αύριο. Δεν μας έκαμψαν και, αν και ζούμε μέσα σε αυτή την τραγωδία, πρέπει να εμμείνουμε στις αρχές μας και την κριτική μας. Ο ρεφορμισμός της CNT-FAI μας οδήγησε στην ήττα.
Η ηγεσία έπαιξε σημαντικό ρόλο στην άνευ όρων παράδοση της Μαδρίτης στον Φράνκο. Οι Σταλινικοί με τις διαμαρτυρίες τους κατά της παράδοσης της Μαδρίτης μπόρεσαν να εμφανιστούν ως επαναστάτες. Δεν εξαπάτησαν όμως τους εργάτες, καθώς πάντα τους μισούσαν, πολύ πριν την πρωτοβουλία του Casado εναντίον τους. Τους μισούσαν από την πρώτη στιγμή της επανάστασης, ιδιαίτερα από τις μέρες του Μαΐου του 1937. Το μάθημα ήταν σκληρό και η τεράστια σημασία και εξουσία της Ισπανικής επανάστασης μπορεί να κριθεί από την επαναστατική επίδραση που είχε στις Ευρωπαϊκές; υποθέσεις.
Αν η Ισπανική επανάσταση είχε νικήσει, ο Φασισμός θα είχε ηττηθεί, με σημαντική συνέπεια την έναρξη της διεθνούς προλεταριακής επίθεσης. Δεν υπάρχει αμφιβολία, το προλεταριάτο και ο καπιταλισμός έχουν αποδείξει ότι βρίσκονται σε μόνιμη και διαρκή πάλη ζωής και θανάτου. Ο καπιταλισμός έχει θριαμβεύσει αλλά γνωρίζουμε τους λόγους.
Η Δημοκρατία νίκησε τον Ισπανικό λαό και όχι ο Φασισμός, ο Φράνκο δεν θα είχε κερδίσει χωρίς το Κομμουνιστικό Κόμμα και τον Νεγκρίν. Και το διεθνές όμως προλεταριάτο είναι υπεύθυνο ή μάλλον οι ηγέτες που μετατράπηκαν σε προπύργια της καπιταλιστικής τάξης. Αν όμως δεν μιλούσαμε σε αργκό και με μια ασαφή γλώσσα, αν ήμασταν ειλικρινείς και σαφείς, ποιος ξέρει, ίσως να είχαμε αγγίξει τους εργάτες ολόκληρου του κόσμου.
ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ
Από την καταστροφή πρέπει να βγάλουμε πολύτιμα μαθήματα. Ως Αναρχικοί πρέπει να διορθώσουμε μια σειρά τακτικών σημείων και θέσεων που εμποδίζουν την επιτυχία της επαναστατικής δράσης. Μέσα σε μια επανάσταση η βία είναι κάτι το υποχρεωτικό και θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί εναντίον των αντίδρασης. Επίσης είναι ξεκάθαρο πως όταν κάποιος κατέχει μια τέτοια προλεταριακή μαχητική δύναμη, είναι αναγκαίο να ξέρει πώς να τη χρησιμοποιήσει και πώς να τη διατηρήσει.
Είμαστε εχθροί της ταξικής συνεργασίας με την καπιταλιστική τάξη και με τις μεσαίες τάξεις. Η εργατική διαχείριση καθιστά αναγκαίο τον εργατικό έλεγχο. Η επανάσταση απαιτεί την απόλυτη κυριαρχία των εργατικών οργανώσεων όπως συνέβη τον Ιούλιο του 1936, όταν η CNT-FAI ήταν κύριοι της όλης κατάστασης. Υπάρχουν πολλές όψεις της κατάστασης και θα ήταν αναγκαίο να τις μελετήσουμε λεπτομερώς αλλά αυτό που δεν θα πρέπει να ξεχαστεί είναι ότι το εργατικό κίνημα πρέπει να ανοικοδομηθεί πάνω σε μια νέα βάση, πάνω σε μια νέα ηθική και με την εξαφάνιση των ηγετών που ήταν υπεύθυνοι για την καταστροφή.
Θεωρούμε ότι είναι αναγκαίο να δημιουργήσουμε μια Επαναστατική Συμμαχία, ένα Εργατικό Μέτωπο, όπου κανένας δεν θα επιτρέπεται να μπαίνει και να έχει θέση παρά μόνο πάνω σε μια επαναστατική βάση, εμποδίζοντας τους ρεφορμιστές, το κομμουνιστικό κόμμα, τους; Δημοκράτες καθώς; και όλους εκείνους τους μαχητές στην Ισπανική υπόθεση που βοήθησαν στην καταστροφή.
Στην αρχή αυτής της μετανάστευσης από τη χώρα μας, που ξεκίνησε πριν από 30 μήνες μαχών, οι «Φίλοι του Ντουρούτι» συνέχισαν να υπερασπίζουν τα συμφέροντα του προλεταριάτου με την ίδια ενέργεια και τιμιότητα, όπως και κατά τη διάρκεια της Ισπανικής Επανάστασης.
Φίλοι του Ντουρούτι
(Ιούνιος-Ιούλιος 1939)
Αλληλεγγύη στον αγώνα των εργαζομένων της ACS Aλίμου
Η ACS “έκλεισε νύχτα” το κατάστημα στον Άλιμο αφήνοντας απλήρωτους τους εργαζομένους-courier(χρωστά μισθούς και άδειες) και αρνείται να καταβάλει τις αποζημιώσεις απόλυσης. Επιπλέον τους προτείνει να παραιτηθούν των δικαιωμάτων τους ώστε να τους επαναπροσλάβει στο “νέο” κατάστημα με νέα ατομική σύμβαση και μισθό 500 ευρώ.
Κάποιοι απο τους απολυμένους δεν κάτσαν με σταυρωμένα χέρια και δημιούργησαν την Επιτροπή Εργαζομένων ACS Αλίμου με σκοπό να διεκδικήσουν τα δεδουλευμένα, τις αποζημιώσεις και την αξιοπρέπεια τους.
Αυτές τις μέρες μαζί με την Συνελευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλων(ΣΒΕΟΔ) και με την βοήθεια συλλογικοτήτων της περιοχής(Αναρχική συλλογικότητα ναμούς, Ανοιχτή συνέλευση Ελληνικού Αργυρούπολης) πραγματοποιούν μικροφωνική(κάθε πρωί στις 8 30) έξω απο το νέο κατάστημα με παράλληλο μοίρασμα κειμένων. Οι μικροφωνικές θα συνεχιστούν τουλάχιστον μέχρι το τέλος της εβδομάδας.(θα ακολουθήσει νέα ενημέρωση)
Ο αγώνας τους είναι αγώνας όλων μας
Κέρκυρα: Αλληλεγγύη στις καταλήψεις
..
Χθές το βράδυ πραγματοποιήθηκε γραφτική σε κεντρικούς και όχι μόνο δρόμους στην πόλη της κέρκυρας, ως ελάχιστο δείγμα αλληλεγγύης στις καταλήψεις και όλους τους διωκόμενους αγωνιστές.
Οι καταλήψεις είναι ανάληψη ευθύνης για τις ζωές μας.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ
αναρχικοί/ες
αλληλέγγυοι/ες
Πηγή:
https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1488651