Η ανησυχία της κοινωνίας για τη βιαιότητα της αστυνομίας, η φτώχεια και η διαφθορά, έχουν οδηγήσει στην υποστήριξη του Black Block.
Όταν ένα δακρυγόνο εκσφενδονίστηκε στα πόδια της Andrea Coelho, και ένας νεαρός άνδρας με καλυμμένο το πρόσωπό του το σήκωσε και το ξαναπέταξε στους αστυνομικούς, η νηπιαγωγός αποφάσισε να στηρίξει αυτόν και τους αναρχικούς συντρόφους του τού Black Block.
Η Coelho ήταν μία από τις χιλιάδες δασκάλους/ες που διαδήλωναν στο κέντρο του Ρίο ντε Τζανέιρο ζητώντας καλύτερους μισθούς και καλύτερες συνθήκες εργασίας στα σχολεία όταν η αστυνομία αποφάσισε να διαλύσει τη διαδήλωση. Λίγα βράδια νωρίτερα, η αστυνομικοί είχαν χτυπήσει και σύρει βίαια έξω τους απεργούς δασκάλους που είχαν καταλάβει το δημαρχείο της πόλης.
“Σ’ εκείνη τη διαδήλωση, το Black Block με προστάτευσε”, είπε την περασμένη βδομάδα η Coelho, 47 ετών, πριν ξεκινήσει μια διαδήλωση, η οποία πάλι κατέληξε σε συγκρούσεις ανάμεσα στους αναρχικούς και την αστυνομία. “Οι αστυνομικοί όρμησαν πετώντας δακρυγόνα και χτυπώντας μας με τα γκλομπς. Ένας νεαρός του Black Block μπήκε ανάμεσα σ’ εμένα και τους αστυνομικούς. Αν δεν ήταν αυτοί, η αστυνομία θα μας είχε αφανίσει”.
Αυτή η αίσθηση βοήθησε ώστε οι αναρχικοί στη Βραζιλία να μετατραπούν σε κινητήρια δύναμη πίσω από τις διαδηλώσεις τις λίγες τελευταίες βδομάδες. Οι διαδηλώσεις είναι πλέον μικρότερες, αλλά είναι εξίσου συχνές όπως και οι μαζικές διαδηλώσεις του Ιούνη, όπου τα πλήθη κατέκλυσαν τους δρόμους απηυδισμένα από τα ατέλειωτα προβλήματα – με επίκεντρο κυρίως τη διαφθορά, τις αξιοθρήνητες δημόσιες υπηρεσίες, και τις μεγάλες δαπάνες που γίνονται για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014 και τους Ολυμπιακούς του 2016.
Καινούργιες διαδηλώσεις ξέσπασαν την περασμένη Δευτέρα, όπου οι διαδηλωτές διαμαρτύρονταν ενάντια στη δημοπρασία από την Κυβέρνηση μιας μεγάλης θαλάσσιας περιοχής με πετρέλαια, την ώρα που τα συνδικάτα των εργαζομένων στα πετρέλαια υποστήριζαν ότι έπρεπε να παραμείνει εξολοκλήρου στην ιδιοκτησία της Βραζιλίας. Οι αναρχικοί διαδήλωσαν στο ιστορικό κέντρο του Ρίο, στηρίζοντας τις απεργίες των δασκάλων και των εργαζομένων στα πετρέλαια.
Το Black Block είναι μια βίαιη μορφή διαμαρτυρίας και βανδαλισμών, που εμφανίστηκε το 1980 στη Δυτική Γερμανία, και βοήθησε το 1999 στην ακύρωση της Συνόδου του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου στο Σιάτλ.
Είναι ξεκάθαρο ότι οι νεαροί Βραζιλιάνοι με τα καλυμμένα πρόσωπα ακολουθούν τις βασικές αντικαπιταλιστικές αρχές των προηγούμενων εκδοχών τους, σπάζουν δεκάδες τράπεζες και πολυεθνικές κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων και αντιπαρατίθενται ευθέως στα ΜΑΤ. Η αλλαγή που συνέβη στη Βραζιλία, λένε οι ειδικοί, είναι ότι τις τακτικές τους δεν τις απέρριψε η πλειοψηφία των συνηθισμένων διαδηλωτών, όπως συνέβη στο Μεξικό, στη Χιλή και στη Βενεζουέλα. Κι αυτό μπορεί να οδηγήσει στη σημαντική ενίσχυση του εκεί κινήματος.
Την περασμένη βδομάδα, κατά τη διάρκεια μιας διαδήλωσης στο Ρίο, ένας νεαρός αναρχικός έτρεξε μέσα στην ομίχλη των δακρυγόνων, ενώ ο λαιμός του έκαιγε και τα αυτιά του κουδούνιζαν από τον καταιγισμό κρότου-λάμψης που είχαν ρίξει οι αστυνομικοί λίγες στιγμές νωρίτερα. Καλυπτόμενος πίσω από έναν κατεστραμμένο μεταλλικό πάγκο εφημερίδων στην ιστορική περιοχή Cinelandia του Ρίο, ο 25άχρονος με τα ράστα μαλλιά σηκώθηκε, έσφιξε τα λουριά των γυαλιών που φορούσε, και ούρλιαξε στους 30 περίπου μαυροντυμένους διαδηλωτές που βρίσκονταν απέναντι στα ΜΑΤ μισό τετράγωνο παρακάτω: “Βαράτε! Βαράτε! Βαράτε!” φώναξε, στο μέσο μιας από τις πιο βίαιες διαμαρτυρίες μετά τον Ιούνη. “Όλοι τώρα είναι μαζί σας!” Οι διαδηλωτές πετούσαν πέτρες στην αστυνομία. Οι αστυνομικοί απάντησαν με περισσότερες κρότου-λάμψης και περισσότερα δακρυγόνα, διασκορπίζοντας τελικά τους υποστηρικτές του Black Block.
“Ο κόσμος έχει απηυδήσει, και εξαιτίας της βιαιότητας της αστυνομίας ενάντια σε ειρηνικούς διαδηλωτές, η βία με την οποία ανταπαντά το Black Block είναι ένας τρόπος για να εκφράσει ο κόσμος την αγανάκτησή του”, είπε ο νεαρός άνδρας στο τέλος της διαδήλωσης. Όπως και οι επτά άλλοι υποστηρικτές του Black Block που έδωσαν συνεντεύξεις, δεν είπε το όνομά του – ανέφερε τον κίνδυνο σύλληψης, καθώς και το ότι η ανωνυμία είναι το σήμα κατατεθέν αυτής της τακτικής. “Δεν περιμένω να ακολουθήσει η πλειοψηφία του κόσμου αυτή την τακτική, αλλά ξέρω ότι κατανοούν το θυμό”.
Το Black Block, με τη βοήθεια των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, μεταπήδησε από τον ανεπτυγμένο κόσμο σε χώρες όπως η Αίγυπτος και η Βραζιλία, όπου οι ειδικοί λένε ότι εκεί δυνητικά αποτελεί μια ύλη περισσότερο εύφλεκτη, γιατί τρέφεται από βαθύτερη κοινωνική αναταραχή. Στη Βραζιλία, είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα επηρεάσει το Παγκόσμιο Κύπελλο και τους Ολυμπιακούς. “Η αστυνομία, η βία, η φτώχεια, οι στερήσεις στην καθημερινότητα, και η οικονομική ανισότητα στη Βραζιλία μπορεί να ριζοσπαστικοποιήσει ακόμη περισσότερο την όλη κατάσταση”, λέει ο Saul Newman, καθηγητής στο Goldsmiths College στο Λονδίνο, του οποίου η έρευνα έχει επικεντρωθεί στον αναρχισμό. “Είναι δύσκολο να κάνει κανείς προβλέψεις, αλλά λόγω αυτών των συνθηκών, και λόγω του ότι είναι κάτι καινούργιο για τη Βραζιλία, μπορεί να αποκτήσει δύναμη”.
Στις συνεντεύξεις με τους υποστηρικτές του Black Block, όλοι επαναλάμβαναν αυτό που έχει ήδη ειπωθεί στην Αμερική και στην Ευρώπη: Δεν έχουν αρχηγούς, λειτουργούν ανώνυμα, και δεν έχουν αιτήματα για την κυβέρνηση. Φορώντας μαύρα και καλύπτοντας τα πρόσωπά τους για να μην μπορεί η αστυνομία να τους αναγνωρίσει, πηγαίνουν στις διαδηλώσεις οπλισμένοι με σφεντόνες, μολότοφ και αυτοσχέδιες ξύλινες ασπίδες, που έχουν σχεδιασμένο πάνω τους με άσπρα γράμματα το “ΒΒ”. Πολλοί φαίνονται να είναι στο μέσο ή στο τέλος της εφηβείας. Με τη δράση τους -την καταστροφή π.χ. της περιουσίας των πολυεθνικών εταιρειών-, καθώς και με τις επιθέσεις τους στα ΜΑΤ, στόχος τους είναι η ανατροπή ενός πολιτικού συστήματος που δεν επιτρέπει τη συμμετοχή τους και που εκπροσωπεί μόνο τα περιχαρακωμένα οικονομικά συμφέροντα.
Όμως, όπως και στην Αίγυπτο και αλλού, το Black Block στη Βραζιλία λέει ότι υπάρχει και για να προστατεύει τους άλλους διαδηλωτές από τις βάρβαρες τακτικές της αστυνομίας.
Οι Βραζιλιάνοι πιστεύουν ότι οι αστυνομικοί τους είναι ελάχιστα εκπαιδευμένοι και βίαιοι, και η αστυνομία τους είναι διαβόητη για παράνομες δολοφονίες. Το 2008, μια έκθεση των Ηνωμένων Εθνών ανέφερε ότι η αστυνομία της Βραζιλίας είναι υπεύθυνη για ένα σημαντικό ποσοστό από τις 48.000 ανθρωποκτονίες που είχαν συμβεί στη χώρα το προηγούμενο έτος.
ΠΗΓΗ:https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1499390
ΠΗΓΗ:http://anarchistnews.org/content/support-anarchists-rising [από “Vancouver Sun”, του Bradley Brooks]