Δουλοπάζαρο σε βάρος των “επωφελούμενων”από τα προγράμματα «κοινωφελούς εργασίας»

Δουλοπάζαρο  σε  βάρος  των  “επωφελούμενων” από τα προγράμματα «κοινωφελούς εργασίας».

Δεν πρόκειται για σχήμα λόγου η  υπερβολή.

Η Περιφέρεια Αττικής τους έδωσε «δανεικούς» στο «Αττικόν» Νοσοκομείο, όπου δουλεύουν σαν νοσηλευτές και σε άλλες ειδικότητες

Τους έδωσε «δανεικούς» στο «Αττικόν» Νοσοκομείο αφού προηγουμένως τους βάφτισε ως «φιλοξενούμενους».

Στην «παραχώρηση» εργαζομένων στο «Αττικόν» Νοσοκομείο προχώρησε η Περιφέρεια Αττικής πριν λίγες μέρες. Το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι αυτοί έχουν προσληφθεί μέσα από τα προγράμματα «κοινωφελούς εργασίας», επιβεβαιώνει ότι η Περιφέρεια όχι μόνο συμβάλλει στη διαμόρφωση πάμφθηνου και ευέλικτου εργατικού δυναμικού, αλλά και ανοίγει το δρόμο για την αξιοποίησή του μέσα από το σύγχρονο «δουλεμπόριο».

Δύο ακόμα πτυχές αυτής της «παραχώρησης» δείχνουν με ποιο τρόπο τα προγράμματα παίζουν καταλυτικό ρόλο για τη δημιουργία στρατιών εργαζομένων χωρίς δικαιώματα. Η μία είναι ότι οι επτά εργαζόμενοι που δόθηκαν «δανεικοί» στο νοσοκομείο, θεωρείται ότι «φιλοξενούνται» (!) σε αυτό.

Θυμίζουμε ότι στους όρους του προγράμματος, οι πενταμηνίτες χαρακτηρίζονται «ωφελούμενοι». Ετσι, εξαφανίζεται το γεγονός ότι πρόκειται για εργαζομένους και μαζί με αυτό παραγράφονται τα όποια δικαιώματα έχουν απομείνει για τους άλλους συναδέλφους τους. Να πώς διατύπωσε το δανεισμό των εργαζομένων η Περιφέρεια στο «Αττικόν» νοσοκομείο: «Ως εκ τούτου προτείνουμε να φιλοξενηθούν στο νοσοκομείο της αρμοδιότητάς σας τα παρακάτω άτομα για χρονικό διάστημα πέντε μηνών»!

Η δεύτερη πτυχή, είναι ότι αυτή η «φιλοξενία» στοιχίζει πολύ ακριβά στους ίδιους τους «φιλοξενούμενους». Συγκεκριμένα, η διοίκηση του νοσοκομείου απαιτεί να δουλεύουν πλήρες ωράριο, βάρδιες και φυσικά σε ένα ανθυγιεινό περιβάλλον. Ολα αυτά μόνο με 19,6 ευρώ τη μέρα (!) για εργαζομένους 25 ετών και άνω, με 17,1 ευρώ τη μέρα (!) για εργαζομένους κάτω των 25 ετών, χωρίς ασφάλιση για ανθυγιεινή εργασία. Σε αυτές τις συνθήκες οι εργαζόμενοι καλούνται να προσφέρουν υπηρεσίες ως νοσηλευτές και άλλες παρεμφερείς ειδικότητες.

Αττικον

 

Μεσαίωνας για όλους στο καζίνο Ρίο;

33579_164858033540185_6037521_n«Η κρίση είναι ένα αγγούρι που τ’ αφεντικά έχουν στον κ*λο τους και θέλουν να το χώσουν στον δικό μας».


Μπροστά στην νέα κατάσταση, σίγουρα δεν μπορεί ακόμα μια φορά η απάντηση να είναι η αδιέξοδη πολιτική του συμβιβασμού και της υποταγής, που όλα αυτά τα χρόνια αποδυνάμωσε το συνδικαλιστικό κίνημα. 

Από πού κι ως πού εξομοιώνεται ο καθημερινός Γολγοθάς των εργαζομένων, με τις τύχες Πηλαδάκηδων, Κοντομηνάδων, Αντζουλάτων…; 


Από το «χέρι-χέρι λαός και Κολωνάκι»  φτάσαμε στο «Μεσαίωνας για όλους»; 

Από την απλήρωτη εργασία ολοταχώς στις αναγκαίες απολύσεις για το καλό της επιχείρησης (δηλ. τα κέρδη του εργοδότη); 

Δυστυχώς η ηγεσία του Σωματείου Εργαζομένων Καζίνο Ρίο με την κάλυψη που παρέχει προς την εργοδοσία(τι έχει να κερδίσει το ΙΚΑ από τη σύλληψη…), ξεπερνάει ακόμα και τη ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ όταν εκείνη με τη σειρά της αιτούνταν για λογαριασμό του κεφαλαίου εκτεταμένες φοροαπαλλαγές και αθρόο κρατικό δανεισμό. Λες κι έχουν τσεπώσει λίγα τόσα χρόνια δανεικά κι αγύριστα ή δεν έχουν στείλει στον Καιάδα τα ασφαλιστικά ταμεία με το συνεχές μπήξιμό  τους.  

Η εποχή του  «πνεύματος ταξικής συνεργασίας» με πρόσχημα την «καλή» κατάσταση  της επιχείρησης τέλειωσε. Κανένα όφελος για τους εργαζόμενους δεν πρόκειται να υπάρξει, από την προσπάθεια απενεχοποίησης της εργοδοσίας. 

Ακολουθεί η ανακοίνωση του Δ.Σ του Σωματείου Εργαζομένων Καζίνο Ρίο:

“Πληροφορηθήκαμε από τα ΜΜΕ  το γεγονός της σύλληψης του ιδιοκτήτη τουΚαζίνο Ρίο και ιδιοκτήτη των συγγενών επιχειρήσεων Καζίνο Ξάνθης και Κέρκυρας, για ρυθμισμένα χρέη απέναντι σε ΙΚΑ και Ελληνικό Δημόσιο.
Η θέση μας ως εργαζομένων και ως συνδικαλιστικών στελεχών, για την υποχρέωση καταβολής κάθε οφειλής προερχόμενης από φόρους και ασφαλιστικές εισφορές, δεν μπορεί να είναι διαφορετική από την πάγια και εκπεφρασμένη θέση του εργατικού κινήματος της χώρας. ΚΑΘΕ ΟΦΕΙΛΗ  ΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΕΙΣΦΟΡΩΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ ΜΕΧΡΙ ΚΕΡΑΙΑΣ!
Όταν όμως η πραγματικότητα της συγκυρίας προκλητικά αγνοείται από τους Κυβερνώντες, οι οποίοι ζουν σε “παράλληλο σύμπαν” και χιλιάδες επιχειρήσεις ήλθαν αντιμέτωπες ξαφνικά, απρόβλεπτα και απροειδοποίητα με το ενδεχόμενο πτώχευσης, τότε θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψιν ότι τα περιθώρια αντίδρασής τους είναι μηδαμινά.
Σε αυτή την πραγματικότητα, σ’ αυτή τη συγκυρία, οι εργαζόμενοι βρίσκονται αντιμέτωποι με την ανεργία, την απλήρωτη εργασία, την κακοπληρωμένη εργασία, ενώ πολλοί επιχειρηματίες είναι αντιμέτωποι τώρα και με την δαμόκλειο σπάθη της “κάθειρξης” και του δημόσιου εξευτελισμού. Μεσαίωνας δηλαδή για όλους!
Με τον κ. Κ. Πηλαδάκη έχουμε βρεθεί αντιμέτωποι και έχουμε συγκρουστεί ουκ ολίγες φορές για δυσμενείς αποφάσεις που έλαβε εις βάρος των εργαζομένων στο παρελθόν. Έχει κι αυτός τις δικές του ευθύνες. Ίσως τις περισσότερες! Δεν είναι ώρα όμως για τέτοιες συζητήσεις.
Δεν μπορούμε όμως να παραγνωρίσουμε ότι τον τελευταίο 1,5 χρόνο έχουμε στρατευτεί όλοι σε μια κοινή προσπάθεια για να διασώσουμε επιχείρηση και θέσεις εργασίας. Και είναι γεγονός ότι αυτό το διάστημα δεν έχει πραγματοποιηθεί ούτε μια απόλυση!
Όταν πληροφορηθήκαμε το γεγονός της σύλληψής του, για ρυθμισμένες μάλιστα οφειλές, πραγματικά διερωτηθήκαμε τι έχει να κερδίσει το Ελληνικό Δημόσιο και το ΙΚΑ από τη σύλληψη και ενδεχομένως το κλείσιμο επιχειρήσεων που πέρα από κουλοχέρηδες και επιτραπέζια τυχερά παιχνίδια (μηδαμινής αξίας) δεν έχουν κανένα άλλο περιουσιακό στοιχείο;
Τι είναι προτιμότερο; Να στείλεις στην ανεργία εκατοντάδες εργαζόμενους και να κλείσεις μια επιχείρηση από την οποία δεν έχεις να εισπράξεις τίποτα ή να εισπράττεις με έναν ευνοϊκό διακανονισμό λίγα λίγα τα οφειλόμενα;
Αλήθεια, γιατί το Υπουργείο Οικονομικών δεν προχωρά σε συμψηφισμό των δικών του οφειλών προς τις εταιρείες του Κ. ΠΗΛΑΔΑΚΗ, από επιστροφή ΦΠΑ ύψους 7.750.000€, με τα χρέη των εταιρειών του ομίλου;
Γιατί πρέπει οι θυσίες των εργαζομένων για τη διάσωση της εταιρείας να πεταχτούν στον κάλαθο των αχρήστων;
Στα παραπάνω ερωτήματα δεν αναμένουμε απάντηση. Ξέρουμε ότι ίσως καταλήξουμε να έχουμε και εμείς την τύχη όλων εκείνων των συναδέλφων που εργάζονταν στις 100.000 και πλέον επιχειρήσεις που έκλεισαν τα 4 τελευταία χρόνια. Σε πολλές απ’ αυτές ακόμα χρωστά το κράτος το Φ.Π.Α!!! Ένας ακόμα αριθμός στις στατιστικές τους; ΟΧΙ, θα το παλέψουμε, θα αγωνιστούμε και θα επιβιώσουμε. ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗ ΧΑΡΗ!!!

Όταν ο Ανδρέας Κουρής πέρασε από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο

Metropolis_Loukareos 8.1_4Με ενδιαφέρον, αλλά και αγανάκτηση, παρακολουθούμε τις αποκαλύψεις για το σκάνδαλο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και τα «θαλασσοδάνεια» που δόθηκαν προς επώνυμους επιχειρηματίες την περίοδο 2008 – 2012, χωρίς να υπάρχουν οι απαραίτητες εξασφαλίσεις, ενώ πολλά από αυτά κατέληγαν σε άλλους σκοπούς από αυτούς για τους οποίους είχαν συναφθεί. Λόγος για τον οποίο οι εισαγγελικές αρχές άσκησαν διώξεις σε κάποιους από τους εμπλεκόμενους επιχειρηματίες. Κι ακόμη, για τις «χρυσές χορηγίες» που δόθηκαν προς μέσα μαζικής ενημέρωσης, επιχειρήσεις, ακόμη και «καλλιτεχνικές εκδηλώσεις».

Από τα πόρισμα της αρμόδιας εισαγγελικής λειτουργού που είδε το φως της δημοσιότητας, πληροφορηθήκαμε ότι -μόνο το 2011- το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο χάρισε, υπό τη μορφή χορηγίας, το ποσό των 60.000 ευρώ στη φιέστα των βραβείων MAD (MAD AWARDS) που διοργάνωσε και εξακολουθεί να διοργανώνει, παράλληλα με ανάλογες φιέστες, ο Ανδρέας Κουρής. Επιπλέον, ανάμεσα στα δάνεια που φιγουράρουν στο σχετικό πόρισμα, αναφέρεται και αυτό των 900 χιλιάδων ευρώ που έλαβε η εταιρεία METROPOLIS AEE από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.

Από την πλευρά μας αισθανόμαστε την ανάγκη να υπενθυμίσουμε ότι το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο ήταν χορηγός στα βραβεία MAD ξανά και την επόμενη χρονιά (2012) και ότι το ποσό της χορηγίας που δόθηκε στον Ανδρέα Κουρή εκείνη τη χρονιά παραμένει ακόμη άγνωστο.

Και, δεδομένου ότι κομβικό ρόλο στην υπόθεση των «κόκκινων δανείων» του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου παίζει η υπόθεση της Postcredit (της εταιρείας πιστωτικών καρτών που είχε δημιουργήσει η τράπεζα, σε συνεργασία με τον μεγαλοεπιχειρηματία Δ. Κοντομηνά που διώκεται ήδη), να υπενθυμίσουμε και ότι η εταιρεία Postcredit είχε εκδώσει πιστωτική κάρτα και για το MAD του Ανδρέα Κουρή.

Να είναι, άραγε, τυχαίο το γεγονός ότι μέτοχος στο MAD TV με ποσοστό 7.02% είναι η κόρη του Δημήτρη Κοντομηνά, Μαρία, της οποίας το όνομα ήδη αναφέρεται στο σκάνδαλο, αφού ένα από τα δάνεια που χορηγήθηκαν, και που κάλυψαν άλλες ανάγκες από αυτές για τις οποίες δόθηκαν, ήταν και η εξόφληση της αγοράς ακινήτου της κόρης του Δημήτρη Κοντομηνά στο Λονδίνο;

Εδώ και δυο περίπου χρόνια επιμένουμε να καταγγέλλουμε ότι ο Ανδρέας Κουρής πλουτίζει από τις γκλαμουράτες φιέστες που διοργανώνει, στις περισσότερες από τις οποίες έχουμε παραβρεθεί ως διαδηλωτές, την ώρα που ισχυρίζεται ότι δεν έχει τα χρήματα που μας οφείλει ώστε να εξοφλήσει τους μισθούς και τις αποζημιώσεις που μας χρωστάει. Στη δε μήνυση που κατέθεσε πρόσφατα εναντίον μας για συκοφαντική δυσφήμιση αναφέρει ότι ανάμεσα στους «ψευδέστατους ισχυρισμούς» μας που περιέχονται στην αγωγή που καταθέσαμε εναντίον του και κερδίσαμε -σε μια δικαστική απόφαση σταθμό για όλους τους εργαζόμενους και κόλαφο για τον ίδιο- είναι και ότι έβγαζε τεράστια κέρδη από τις δραστηριότητες του MAD TV.

Αναμένοντας με αγωνία την εξέλιξη της δικαστικής έρευνας για το σκάνδαλο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου -και ανεξαρτήτως της έκβασής της- θέλουμε να εκφράσουμε την απόλυτη βεβαιότητά μας, ιδιαίτερα προς τον Ανδρέα Κουρή, ότι… έχει ο καιρός γυρίσματα.

Απολυμένοι/ες καταστημάτων Metropolis

http://ergazomenoimetropolis.blogspot.gr/2014/01/blog-post_31.html

http://ergazomenoimetropolis.blogspot.gr/

Η pizza fan Σεπολίων στο εδώλιο

Tην Τετάρτη 29/1, μέλη των σωματείων ΣΒΕΟΔ και ΣΣΜ πραγματοποίησαν παρεμβάσεις στα καταστήματα pizza fan των Σεπολίων, Πατησίων, Γαλατσίου, Νέας Ιωνίας, Ηρακλείου, Κυψέλης. Μοιράσαμε την μπροσούρα για την pizza fan, την εφημερίδα του ΣΒΕΟΔ στο Ρελαντί καθώς και το παρακάτω κείμενο εν όψη του δικαστηρίου για επαναπρόσληψη συναδέλφισσας στην pizza fan Σεπολίων.

Η pizza fan Σεπολίων στο εδώλιο

Στις 4/2 εκδικάζεται η εκδικητική απόλυση της συναδέλφου Π.Π., η οποία εργαζόταν για δύο χρόνια στην κουζίνα του καταστήματος pizza fan Σεπολίων. Τα καθήκοντα που της είχαν ανατεθεί ήταν πολλά παραπάνω από την ειδικότητα της ψήστριας (που αναγράφονταν στη σύμβαση). Καθήκοντα όπως αυτά της καθαρίστριας, της υπεύθυνης καταστήματος, της λαντζιέρας κλπ. Όταν προσπάθησε να διεκδικήσει τα δικαιώματά της βάσει της εργατικής νομοθεσίας, η απάντηση των αφεντικών (Φωτ. Πρινάρης-Αικ. Στρατουδάκη) ήταν η απόλυσή της. Έγινε καταγγελία και τριμερής συνάντηση στην επιθεώρηση εργασίας όσον αφορά την απόλυση της ως εκδικητική, καθώς και για τη διαφορά δεδουλευμένων και προσαυξήσεων που τα παραπάνω αφεντικά έχουν «ξεχάσει» να καταβάλλουν (ύψους 14.500 €). Την καταγγελία διαδέχτηκε μια αγωγή για επαναπρόσληψη και μία ακόμα για τα δεδουλευμένα.

Ένας επιπλέον λόγος που η συναδέλφισσά μας , μέλος του σωματείου ΣΣΜ, απολύθηκε αποτελεί η συνδικαλιστική  δράση που είχε αναπτύξει στα καταστήματα της pizza fan και η συμμετοχή της στα μοιράσματα της επιτροπής εργαζομένων στην pizza fan.

Γι’ αυτούς τους λόγους, καθώς και για να αναδείξουμε τα προβλήματα στα εν λόγω καταστήματα, προβήκαμε σε κινητοποιήσεις σε συνεργασία με τη Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου (ΣΒΕΟΔ), καθώς και με τη συμμετοχή ατόμων από αλληλέγγυα σωματεία, εργαζόμενους-ες, άνεργους-ες, συνελεύσεις γειτονιών.

Οι κινητοποιήσεις κορυφώθηκαν το Σάββατο 6/4/2013 όπου και έγινε στάση εργασίας στην pizza fan και συγχρόνως πραγματοποιήθηκαν παρεμβάσεις στα καταστήματα Πατησίων και Σεπολίων. Ανάλογη παρέμβαση πραγματοποιήθηκε και την ημέρα της πρωτομαγιάς. Είχε μεσολαβήσει εντωμεταξύ  από τη μητρική εταιρία πρόταση συμβιβασμού  για να καταβάλει τα μισά λεφτά,  κάτι που δεν έγινε δεκτό.

Μετά από όλες αυτές τις παρεμβάσεις και τα μοιράσματα, υπήρξε μικρή βελτίωση, η οποία αφορά τις συνθήκες εργασίας στο κατάστημα των Σεπολίων. Σταμάτησε, δηλαδή, να ασκείται η τόσο αφόρητη πίεση την ώρα της δουλειάς. Σε αυτό άλλωστε, συμφωνούν όσοι και όσες εργάζονται ακόμα εκεί. Κατά τα άλλα, τα βασικότερα ζητήματα που είναι οικονομικής φύσης πήραν τον κατήφορο. Όχι μόνο ένσημα παραπάνω δεν κολλήθηκαν και δεν πληρώνονται  Κυριακές, νυχτερινά, αργίες κλπ,  αλλά έβαλαν και το προσωπικό να υπογράψει ατομικές συμβάσεις, με χειρότερους όρους.

Έτσι, λίγες ημέρες πριν το δικαστήριο της συναδέλφισσας Π.Π, παρεμβαίνουμε για να υπενθυμίσουμε στους εργοδότες της pizza fan Σεπολίων πως δεν αφήνουμε κανέναν και καμία εργαζόμενο-η στη μοίρα του/της. Ειδικά όταν αυτός-ή έχει επιλέξει να αντιταχθεί στην επιβίωση με εξευτελιστικούς όρους. Επιβίωση η οποία πια ονομάζεται ζωή. Στο δίλημμα  σκλαβιά ή ανεργία που μας επιβάλλεται, εμείς θα αγωνιζόμαστε συλλογικά για την αξιοπρέπεια και το δίκιο μας, ως εργάτριες/ες.

-ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΜΙΜΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΕΝΣΗΜΩΝ ΚΑΙ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΩΝ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ-

-ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΟΣΟΥΣ ΚΑΙ ΟΣΕΣ ΤΑ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ-

-ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΗΣ ΑΠΟΛΥΣΗΣ ΤΗΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΣΣΑΣ ΣΤΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΤΩΝ ΣΕΠΟΛΙΩΝ-

 Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων του Κλάδου του Επισιτισμού

http://pizzafanworkers.wordpress.com/

Ιωάννινα – 2η Παρέμβαση 5μηνιτών Κάλεσμα Για Συγκρότηση Συνέλευση Βάσης

140130 - keimeno 02 gia 5mhna gianninaΗ πρωτοβουλία εργαζομένων σε κοινωφελή προγράμματα μέσω ΟΑΕΔ “5μηνίτες δίχως ίχνος υπομονής…” μαζί με αλληλέγγυους/ες, προχωρήσαμε στις 30/01/2014 στη 2η παρέμβαση μας στα κτίρια Περιφέρειας Ηπείρου και του Δήμου Ιωαννιτών.

Το κείμενο μας, με το δεικτικό τίτλο “Χορεύει νηστικό αρκούδι;;;”, αναδεικνύει την τραγική κατάσταση στα 5μηνα, με αφορμή την μη καταβολή δεδουλευμένων στους 677 εργαζόμενους των προγραμμάτων. Την ίδια ώρα που περιφεριάρχης και δήμαρχος δίνουν συνεντεύξεις για τα προβλήματα της περιοχής, πετώντας προεκλογικές δήθεν επαναστατικές ατάκες τους στυλ “δεν αντέχει άλλη φτωχοποίηση ο τόπος”, εμείς είμαστε απλήρωτοι. Αυτοί που κόπτονται για τη φτωχοποίηση μπροστά στα μικρόφωνα, είναι οι ίδιοι που μας αφήνουν απλήρωτους!!!

Καλούμε Τη Δευτέρα 3 Φλεβάρη

(Τη Μέρα Που Οι Πρώτοι Από Εμάς Θα Συμπληρώνουμε 2 Μήνες Απλήρωτοι)

Σε Συζήτηση, Στις 3μμ Στο Εργατικό Κέντρο

Για Τη Συγκρότηση Συνέλευσης Βάσης 5μηνιτών

http://radio-i.org/index.php/15-homepage/406-5mina.html

Στις εκδικητικές απολύσεις απαντούμε με αγώνες

Το νέο κείμενο του Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων που μοιράστηκε στις παρεμβάσεις των προηγούμενων ημερών

Στο μεζεδοπωλείο-εναλλακτικό καφενείο Σαλαντίν, στο Μεταξουργείο, οι εργαζόμενοι δούλευαν ενάμιση χρόνο ανασφάλιστοι ,με μηδαμινές απολαβές δώρων , χωρίς επιδόματα αδείας ,χωρίς προσαυξήσεις νυχτερινών και αργιών. Τα αφεντικά νομιμοποιούσαν αυτή τη στάση επικαλούμενοι τη συνήθη ανάλογη τακτική πληρωμών που επικρατεί στα περισσότερα μαγαζιά της πιάτσας του κέντρου.Έπειτα από πιέσεις των εργαζομένων αναγκάστηκαν να καταβάλλουν ορισμένα ένσημα, στην αρχή μισά και έπειτα από την ψήφιση του νέου νόμου -και υπο την πίεση των προστίμων- σχεδόν ολόκληρα. Οι συνθήκες εργασίας ήταν και παραμένουν εντατικές, με το μαγαζί να είναι γεμάτο καθημερινά ,όπως και το ταμείο του. Ωστόσο η εργοδοσία επιμένει να προσπαθει να μειώσει τα έξοδα της πιέζοντας τους εργαζόμενους να βγάζουν δουλειά που αναλογεί σε διπλάσιο προσωπικό.Στην καταβολή των δώρων (που ξεκινά μετά από ενάμιση χρόνο λειτουργίας) συστηματικά συμβαίνουν λογιστικά “λάθη”,που όλως τυχαίως εμφανίζουν ποσά πάντα χαμηλότερα του νόμιμου. Παραλληλα δρομολογείται η μείωση των μισθών, με πρόσχημα τα πολλά έξοδα του μαγαζιού, τα οποία “προφανώς” θα κρατηθούν από τις απολαβές των εργαζόμενων,όπως προτάσσει το πνεύμα της εποχής.
Στις αρχές του χρόνου ανακοινώθηκε η απόλυση ενός συναδέλφου ως απάντηση στην διεκδίκηση της καταβολής ολόκληρου του δώρου αλλά και με σκοπό την διάλυση της αλληλεγγύης που είχε αναπτυχθεί μεταξύ των εργαζομένων. Παρά τις διαμαρτυρίες όλων των υπόλοιπων η απόλυση δεν αναιρείται, αλλά αντίθετα απολύονται ακόμη δυο συνάδελφοι που δείχνουν την έμπρακτη αλληλεγγύη τους, προκειμένου να εγκαθιδρυθεί ο φόβος και να σταματήσουν οι διεκδικήσεις.
Η επαναπρόσληψη των απολυμένων αποτελεί γιa αυτούς κεντρικό ζήτημα σε σχέση με τις υπόλοιπες διεκδικήσεις τους (ένσημα/δεδουλευμένα), καθώς είναι θέμα εργατικής αξιοπρέπειας. Στέκονται ενάντιοι στις αποφάσεις των αφεντικών και στο φόβο, που θέλουν να σπείρουν.
Το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών Εργαζομένων του κλάδου του Επισιτισμού στέκεται αλληλέγγυο στους/στις εργαζόμενους/ες του Σαλαντίν.. Δεν αναγνωρίζουμε σε κανένα αφεντικό το «δικαίωμα» να απολύει εκδικητικά και καταχρηστικά εργαζόμενους για συνδικαλιστικούς λόγους (διεκδίκηση των αυτονόητων και βελτίωση των συνθηκών εργασίας τους, ταξική αλληλεγγύη). Η παραίτηση και η αναζήτηση άλλης εργασίας αποτελούν ατομικές λύσεις, ενώ ο αγώνας για επαναπρόσληψη σημαίνει διεκδίκηση για την αλλαγή των συνθηκών και των όρων εργασίας και σπάσιμο της ηττοπάθειας και του φόβου απέναντι στην εργοδοσία. Οι εργαζόμενοι πρέπει να συνειδητοποιήσουμε τη δύναμή μας και να σηκώσουμε το ανάστημά μας απέναντι στις απειλές και τους καθημερινούς εκβιασμούς των αφεντικών.
Η αλληλεγγύη και η ενεργός δράση του σωματείου μας είναι δεδομένη στον αγώνα των 3 απολυμένων και στους εργαζόμενους του καφενείου Σαλαντίν.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΨΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΑΠΟΛΥΜΕΝΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ, ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ
Φωτογραφία: Το νέο κείμενο του Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων που μοιράστηκε στις παρεμβάσεις των προηγούμενων ημερών Στις εκδικητικές απολύσεις απαντούμε με αγώνες Στο μεζεδοπωλείο-εναλλακτικό καφενείο Σαλαντίν, στο Μεταξουργείο, οι εργαζόμενοι δούλευαν ενάμιση χρόνο ανασφάλιστοι ,με μηδαμινές απολαβές δώρων , χωρίς επιδόματα αδείας ,χωρίς προσαυξήσεις νυχτερινών και αργιών. Τα αφεντικά νομιμοποιούσαν αυτή τη στάση επικαλούμενοι τη συνήθη ανάλογη τακτική πληρωμών που επικρατεί στα περισσότερα μαγαζιά της πιάτσας του κέντρου.Έπειτα από πιέσεις των εργαζομένων αναγκάστηκαν να καταβάλλουν ορισμένα ένσημα, στην αρχή μισά και έπειτα από την ψήφιση του νέου νόμου -και υπο την πίεση των προστίμων- σχεδόν ολόκληρα. Οι συνθήκες εργασίας ήταν και παραμένουν εντατικές, με το μαγαζί να είναι γεμάτο καθημερινά ,όπως και το ταμείο του. Ωστόσο η εργοδοσία επιμένει να προσπαθει να μειώσει τα έξοδα της πιέζοντας τους εργαζόμενους να βγάζουν δουλειά που αναλογεί σε διπλάσιο προσωπικό.Στην καταβολή των δώρων (που ξεκινά μετά από ενάμιση χρόνο λειτουργίας) συστηματικά συμβαίνουν λογιστικά “λάθη”,που όλως τυχαίως εμφανίζουν ποσά πάντα χαμηλότερα του νόμιμου. Παραλληλα δρομολογείται η μείωση των μισθών, με πρόσχημα τα πολλά έξοδα του μαγαζιού, τα οποία “προφανώς” θα κρατηθούν από τις απολαβές των εργαζόμενων,όπως προτάσσει το πνεύμα της εποχής. Στις αρχές του χρόνου ανακοινώθηκε η απόλυση ενός συναδέλφου ως απάντηση στην διεκδίκηση της καταβολής ολόκληρου του δώρου αλλά και με σκοπό την διάλυση της αλληλεγγύης που είχε αναπτυχθεί μεταξύ των εργαζομένων. Παρά τις διαμαρτυρίες όλων των υπόλοιπων η απόλυση δεν αναιρείται, αλλά αντίθετα απολύονται ακόμη δυο συνάδελφοι που δείχνουν την έμπρακτη αλληλεγγύη τους, προκειμένου να εγκαθιδρυθεί ο φόβος και να σταματήσουν οι διεκδικήσεις. Η επαναπρόσληψη των απολυμένων αποτελεί γιa αυτούς κεντρικό ζήτημα σε σχέση με τις υπόλοιπες διεκδικήσεις τους (ένσημα/δεδουλευμένα), καθώς είναι θέμα εργατικής αξιοπρέπειας. Στέκονται ενάντιοι στις αποφάσεις των αφεντικών και στο φόβο, που θέλουν να σπείρουν. Το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών Εργαζομένων του κλάδου του Επισιτισμού στέκεται αλληλέγγυο στους/στις εργαζόμενους/ες του Σαλαντίν.. Δεν αναγνωρίζουμε σε κανένα αφεντικό το «δικαίωμα» να απολύει εκδικητικά και καταχρηστικά εργαζόμενους για συνδικαλιστικούς λόγους (διεκδίκηση των αυτονόητων και βελτίωση των συνθηκών εργασίας τους, ταξική αλληλεγγύη). Η παραίτηση και η αναζήτηση άλλης εργασίας αποτελούν ατομικές λύσεις, ενώ ο αγώνας για επαναπρόσληψη σημαίνει διεκδίκηση για την αλλαγή των συνθηκών και των όρων εργασίας και σπάσιμο της ηττοπάθειας και του φόβου απέναντι στην εργοδοσία. Οι εργαζόμενοι πρέπει να συνειδητοποιήσουμε τη δύναμή μας και να σηκώσουμε το ανάστημά μας απέναντι στις απειλές και τους καθημερινούς εκβιασμούς των αφεντικών. Η αλληλεγγύη και η ενεργός δράση του σωματείου μας είναι δεδομένη στον αγώνα των 3 απολυμένων και στους εργαζόμενους του καφενείου Σαλαντίν. ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΨΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΑΠΟΛΥΜΕΝΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ, ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ

ΣΣΜ

ΠΑΠΟΥΤΣΑΝΗΣ:Οι λίγοι απεργοσπάστες μπήκαν για δουλειά συνοδεία ισχυρών αστυνομικών δυνάμεων στη Ριτσώνα

παπουτσανηςΜε δυνάμεις των ΜΑΤ και της αστυνομίας επιχείρησε η εργοδοσία να σπάσει την απεργία των εργαζομένων στον κλάδο της ελαιουργοσαπωνοποιίας, κατά τη διάρκεια της απεργιακής συγκέντρωσης χτες το πρωί έξω από το εργοστάσιο «Παπουτσάνης» στη Ριτσώνα.

Οι εργαζόμενοι του κλάδου, με πρωτοβουλία για συντονισμό που ανέλαβε Πανελλαδική Ενωση Προσωπικού Ελαιουργοσαπωνοποιείων, παλεύουν για να ανακληθούν οι απολύσεις 6 συναδέλφων τους από την εταιρεία «Παπουτσάνης» και αντιστέκονται στα αντεργατικά μέτρα που μεθοδεύονται συνολικά στα «σαπουνάδικα».

Η απόφαση της Πανελλαδικής Ενωσης για 24ωρη απεργία πάρθηκε μετά από Γενικές Συνελεύσεις στα μεγαλύτερα εργοστάσια του κλάδου («ΕΛΑΪΣ», «ΛΕΒΕΡ», «ΜΙΝΕΡΒΑ») και στον «Παπουτσάνη». Εκτός από την επαναπρόσληψη των 6 απολυμένων, οι απεργοί διεκδικούν ακόμη καταβολή των υπόλοιπων επιδομάτων του 2013 και συνάντηση με την εργοδοσία για να δοθούν λύσεις στα προβλήματα που υπάρχουν.

Χτες, για τρίτη φορά μέσα σε ένα μήνα, η εργοδοσία ζήτησε τη συνδρομή της συγκυβέρνησης και της αστυνομίας, προκειμένου να αντιμετωπίσει τους εργαζόμενους, τον αγώνα που συλλογικά οργανώνουν και την αλληλεγγύη που αυτός προκαλεί.

Στις 24/12/2013 οι δυνάμεις καταστολής, δρώντας ως επιστάτης της εργοδοσίας, επιτέθηκαν στους απεργούς του «Παπουτσάνη» και έκαναν 8 συλλήψεις. Επίσης, τα ΜΑΤ καλέστηκαν να προστατεύσουν την εταιρεία στις 7/1/2014, μέρα που δεν είχε καν προκηρυχτεί απεργία αλλά μόνο γενική συνέλευση των εργαζόμενων στο εργοστάσιο. Ετσι και χτες, κάτω από την «επίβλεψη» των ΜΑΤ και της αστυνομίας, μικρή μερίδα απεργοσπαστών μπήκε για δουλειά.

Από τα ξημερώματα εργαζόμενοι του κλάδου, εκπρόσωποι πολλών σωματείων από διάφορους κλάδους, εργαζόμενοι του «Καριπίδη», εκπρόσωποι του ΠΑΜΕ και της Ομοσπονδίας Εργαζομένων στη Χημική Βιομηχανία Ελλάδας, συγκεντρώθηκαν έξω από το εργοστάσιο «Παπουτσάνης». Φώναξαν συνθήματα, όπως «Πάρτε πίσω τις απολύσεις», ενώ στο πανό της Πανελλαδικής Ενωσης Προσωπικού Ελαιουργοσαπωνοποιείων (ΟΕΧΒΕ) αναγραφόταν: «Η τρομοκρατία στον Παπουτσάνη δε θα περάσει».

Η πλειοψηφία των εργαζομένων στήριξε την απεργία. Ωστόσο, μια μικρή ομάδα απεργοσπαστών εμφανίστηκαν νωρίς το πρωί και ζήτησαν από την περιφρούρηση να μπουν στο εργοστάσιο. Μετά από λίγες ώρες, εμφανίστηκε η αστυνομία και απείλησε με συλλήψεις αν δε διαλυθεί η απεργιακή συγκέντρωση. Οι απεργοί και οι συγκεντρωμένοι παρέμειναν έξω από το εργοστάσιο. Ακολούθησαν αστυνομικές δυνάμεις και κλούβες των ΜΑΤ, με το πρόσχημα ότι κάποιοι εμποδίζονται να μπουν στο εργοστάσιο. Τελικά, λίγοι απεργοσπάστες, υπό την επίβλεψη των ΜΑΤ, πέρασαν την πύλη.

Την ώρα που εξελισσόταν η αστυνομική επιχείρηση στη Ριτσώνα, οι συνδικαλιστες  εξέδωσαν  ανακοίνωση, καταγγέλλοντας ότι «η κυβέρνηση για ακόμα μια φορά με την απειλή των συλλήψεων προστατεύει τη μεγαλοεργοδοσία και τα κέρδη της».

Αμέσως μετά, οι εργαζόμενοι έκαναν γενική συνέλευση στη Χαλκίδα. Οπως καταγγέλλουν η Πανελλαδική Ενωση Προσωπικού Ελαιουργοσαπωνοποιείων και η ΟΕΧΒΕ, οι απολύσεις δεν έχουν σχέση με τη μείωση της παραγωγής, όπως επικαλείται η εταιρεία. Μοναδικός στόχος είναι η τρομοκράτηση των εργαζομένων, η κατάργηση των εργατικών κατακτήσεων και η διάλυση του σωματείου.

Απόδειξη γι’ αυτό είναι ότι, το τελευταίο διάστημα, η εταιρεία, για να καλύψει την παραγωγή, βάζει το προσωπικό να δουλεύει υπερωρίες και 12ωρα, ενώ ταυτόχρονα συζητάει για νέες προσλήψεις. Φαίνεται, δηλαδή, ότι κινείται στην κατεύθυνση να ξεμπερδεύει με τις κατακτήσεις και τα δικαιώματα των παλιότερων εργαζομένων, ενώ ταυτόχρονα αναζητάει νεότερους και ακόμα πιο φτηνούς.

Συμπαράσταση στον Ηλία Αζάμπι από τους εργαζόμενους στη Wind

Το Πανελλήνιο Σωματείο Εργαζομένων στην Wind (ΠΑΣΕΤΙΜ WIND) εκφράζει την αμέριστη συμπαράστασή του στον Ηλία Αζάμπι που απολύθηκε από την Forthnet- Netmed. Στο σχετικό ψήφισμα τονίζονται τα εξής:
“Η απόλυσή του έγινε στα πλαίσια συνδικαλιστικής δίωξης καθώς ο συνάδελφος ήταν μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Σωματείου Εργαζομένων στην Forthnet- Netmed.
Η εκδικητική, παράνομη και καταχρηστική απόλυση έχει ως στόχο να τρομοκρατήσει το σύνολο των εργαζομένων, να περιορίσει τη συνδικαλιστική δουλειά και δράση, να περάσει το μήνυμα σε όλους τους εργαζομένους ότι όποιος σηκώνει κεφάλι, διεκδικεί και αγωνίζεται θα απολύεται. Είναι ξεκάθαρο χτύπημα στην οργάνωση των εργαζομένων, στη συλλογική δράση.
Οι διώξεις ενάντια στις συνδικαλιστικές ελευθερίες, τις οποίες έχει υποστεί πολλές φορές και το Σωματείο μας, δεν μας πτοούν. Ο αγώνας μας για την υπεράσπιση δικαιωμάτων, ελευθεριών και θέσεων εργασίας θα ενδυναμώνεται μέσα από τη συλλογικότητά μας και την αλληλεγγύη.

ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΛΥΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ Η. ΑΖΑΜΠΙ – ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ – Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ”

 
http://www.ertopen.com/eidiseis/item/14004-symparastash-ston-hlia-azampi-apo-toys-ergazomenoys-sth-wind#.UuoeIMRdV8E

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΣΤΟΝ ΚΑΦΕΝΑΙ-ΜΥΡΣΙΝΗ

994718_584367158308833_958157906_nΗ Τρομοκρατία, οι μεθοδεύσεις και τα ψέμματα της εργοδοσίας στον ‘’ΚΑΦΕΝΑΙ-ΜΥΡΣΙΝΗ’’ ΔΕΝ ΜΑΣ ΣΤΑΜΑΤΟΥΝ!!

Συνεχίζουμε τον αποφασιστικό και δίκαιο αγώνα μας, δεν κάνουμε ούτε βήμα πίσω και απαιτούμε τα αυτονόητα :

1)Να παρθούν πίσω οι άκυρες,καταχρηστικές και εκδικητικές απολύσεις μας.

2)Να δωθούν άμεσα τα δεδουλευμένα μας

3)Να αποσυρθούν οι ψευδομηνύσεις της εργοδοσίας!

ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ,ΑΝΕΡΓΟΥΣ, ΤΗΝ ΝΕΟΛΑΙΑ, ΤΟΝ ΛΑΟ ΤΗΣ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ ΝΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΘΟΥΝ ΣΤΟΝ ΔΙΚΑΙΟ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ.

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ  ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ

 Παρασκευή  31/1 ώρα 21:00
προσυγκέντρωση Τσιμισκή και Εθν.Αμύνης γωνία 

Σάββατο  01/2 ώρα 21:00
προσυγκέντρωση Τσιμισκή και Εθν.Αμύνης γωνία

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΕΡΓAZOMEΝΩΝ ΣΤΟΝ

ΚΑΦΕΝΑΙ – ΜΥΡΣΙΝΗ

 

Kafenesworkersfight.blogspot.com

Ανοιχτή συνέλευση – συζήτηση των V for Voucher-ades, Παρασκευή 31/1

1615138_589838217760960_1263895130_n
Την Παρασκευή 31/1 στον Πολυχώρο Αλληλεγγύης (Πανεπιστημίου 56, Α’ όροφος, Μέγαρο Ερμής), στις 18:30 οι «ωφελούμενοι» V for Voucher-ades καλούν όλους τους ωφελούμενους και ωφελούμενες καθώς και του απασχολούμενους-ες στα κοινωφελή προγράμματα σε ευρεία ανοιχτή συνάντηση και συζήτηση.Η πρωτοβουλία αυτή θα δώσει την ευκαιρία να γνωριστούμε να δούμε ποιοι είμαστε, να γίνει ανταλλαγή εμπειριών της συμμετοχής στο πρόγραμμα και να στοχοθετηθεί κοινό πλάνο διεκδίκησης και δράσης.

Κοινωφελή προγράμματα και voucher είναι το εργασιακό μοντέλο που μας ετοιμάζουν ,ήρθε ο καιρός για την δική μας απάντηση…

ΟΡΓΑΝΩΝΟΜΑΣΤΕ  – ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ

 

Σπάρτη:ΑΜΕΣΗ ΠΑΥΣΗ ΤΗΣ ΔΙΩΞΗΣ ΤΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΡΙΑΣ ΔΑΣΚΑΛΑΣ!

daskaloiSPARTHΑπό τον Δεκέμβρη του 2013 μια δίωξη βρίσκεται σε εξέλιξη, εναντίον της Ελισάβετ Παπαδοπούλου, μιας δασκάλας στην περιοχή των Μολάων Λακωνίας και προέδρου του τοπικού συλλόγου δασκάλων “Γιάννης Ρίτσος”. Η δίωξη αυτή επιδιώκει να παρεμποδίσει την πολιτική της δράση και να τρομοκρατήσει τους εκπαιδευτικούς και συνολικά τους εργαζόμενους που έχουν πολιτική δράση μέσα στους συλλόγους και τα σωματεία τους.

Η δίωξη της είναι συνδικαλιστική, εκδικητική και καθαρά πολιτική. Έρχεται σε συνέχεια άλλων αντίστοιχων διώξεων εκπαιδευτικών της περιοχής καθώς και εναντίων άλλων μελών του εργατικού κινήματος. Δεν πρέπει να ξεχνάμε τα γεγονότα, καθώς τέτοιου τύπου διώξεις δεν ήταν ποτέ, και πόσο μάλλον τώρα, μεμονωμένα περιστατικά που αφορούν μόνο έναν εργασιακό κλάδο, τον συγκεκριμένο κάθε φορά.

 

Επί της συγκεκριμένης δίωξης:

Ενάμιση μήνα από την έναρξη της δίωξης συνεχίζει να εγκαλείται, από το Διευθυντή Π.Ε. Ν. Λακωνίας σε Ένορκη Διοικητική Εξέταση ως κατηγορούμενη για “ανάρμοστη συμπεριφορά εντός κι εκτός Σχολείου”, μια κατηγορία που θυμίζει “κυνήγι μαγισσών” και “ιερά εξέταση”, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΗΣ ΕΧΕΙ ΔΟΘΕΙ ΤΟ ΚΑΤΗΓΟΡΗΤΗΡΙΟ!!!

Η Ελισάβετ είναι από εκείνους τους ανθρώπους που δεν σκύβουν το κεφάλι και δεν προσαρμόζονται στις επιταγές της νέας πραγματικότητας που θέλουν να μας επιβάλλουν. Αντιδρά σε ότι παράταιρο θέλει να επιβάλλει ο διευθυντής στο σχολείο που εργάζεται, ενώ συμμετέχει και σε άλλες συλλογικότητες όπως π.χ. η Επιτροπή για την Υγεία που αντιδρά με κάθε μέσο στο ουσιαστικό κλείσιμο του νοσοκομείου των Μολάων.

Όλα αυτά φαίνεται να τους χαλάνε τη μαγιά και πρέπει να παταχτούν άμεσα. Δεν θέλει το καπιταλιστικό σύστημα να μπορεί ο δάσκαλος, όπως  και ο κάθε εργαζόμενος, να έχει ενεργή πολιτική συμμετοχή σε σωματεία, συλλόγους, στην κοινωνία, πρέπει αυτός και όλοι μας να κοιτάμε μόνο την δουλειά μας, υποταγμένοι στους εξουσιαστές μας, φοβισμένοι. Ένας τρόπος για να περάσει το μήνυμα αυτό η άρχουσα τάξη είναι μέσω τέτοιων διώξεων, τρομοκρατώντας και εκβιάζοντας με απολύσεις.

Έτσι λοιπόν, ενώ εκκρεμεί η απάντηση του υπουργείου παιδείας στο αίτημα της για εξαίρεση του ανακριτή-εκπαιδευτικού, παρ’ όλα αυτά καλείται να καταθέσει την Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2014. Η Ελισάβετ  προσήλθε στο Δημ. Σχολείο Παπαδιανίκων όπου κατέθεσε  στο διευθυντή-ανακριτή που έχει αναλάβει τη γνωστή υπόθεση. Η απολογία της είχε να κάνει με διαδικασία ανάκρισης καθώς διήρκησε από τις 10.30 το πρωί  μέχρι τις 4.15 το απόγευμα και κατά την οποία “δεν προέκυψε κάποια σοβαρή κατηγορία”.

Είναι φανερό ότι επιδιώκεται από την πλευρά της διοίκησης η δημιουργία αρνητικών εντυπώσεων στους γονείς και την τοπική κοινωνία όπου ζει και εργάζεται η Ελισάβετ Παπαδοπούλου και αποφυγή των μαχητικών αντιδράσεων των εκπαιδευτικών και των συγκεντρώσεων αλληλεγγύης. Γι’ αυτό άλλωστε, παρά του περί του αντιθέτου αιτήματός της ιδίας, καλείται σε απολογία στο χώρο του σχολείου όπου διδάσκει (!!!) αντί ενός υπηρεσιακού γραφείου, όπως όφειλε η διοίκηση.

Σαν συλλογικότητα στεκόμαστε αλληλέγγυοι στην δασκάλα και καλούμε όλους τους τοπικούς φορείς, εργατικά σωματεία, συλλόγους κτλ να σταθούν στο πλευρό της γιατί η υπόθεση της μας αφορά όλους. Δε θα επιτρέψουμε να κυριαρχήσει ο φόβος και η υποταγή!

 Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ σε Συλλογικότητες / Σωματεία Βάσης

 για την Κοινωνική Χειραφέτηση κ την Ταξική Αντεπίθεση

  Αυτοοργανωμένη Συλλογικότητα Νισάφι

Γενάρης 2014

http://nisafispartis.wordpress.com/

«ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΣΙΩΠΗΛΑ»

metanasteyshΑυτό ήταν το κεντρικό σύνθημα σε πανό που ανάρτησαν οροθετικοί στις ΗΠΑ πριν από λίγα χρόνια διαμαρτυρόμενοι για την έλλειψη κοινωνικής ασφάλισης που τους οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στο θάνατο. Παρατηρώντας τα τεκταινόμενα στην καταρρέουσα ελληνική κοινωνία το υιοθετούμε απερίφραστα. Παντού γύρω μας μυρίζει θάνατο και δυστυχία. Από το έγκλημα που διαπράχθηκε κοντά στο φαρμακονήσι εναντίον δυστυχισμένων Αφγανών και Σύριων προσφύγων, όπου οι άνδρες του λιμενικού σώματος οδήγησαν σε πνιγμό μικρά παιδιά, από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης – κράτησης ανεπιθύμητων κοινωνικών ομάδων, από τις συνεχόμενες διώξεις και φυλακίσεις όσων τολμάνε να αντιστέκονται, μέχρι τις επιχειρήσεις «Ξένιος Δίας» και «Θέτις», κατανοούμε ότι δεχόμαστε μια άνευ όρων επίθεση. Ο κυνισμός των πολιτικών εκπροσώπων της κυβέρνησης μαριονέτας του ΔΝΤ για όσα έγιναν ανοιχτά του Φαρμακονησίου, οι δηλώσεις του Πλεύρη ότι «η φύλαξη των συνόρων δεν μπορεί να υφίσταται αν δεν υπάρχουν απώλειες και για να γίνω κατανοητός αν δεν υπάρχουν νεκροί, η φύλαξη των συνόρων θέλει νεκρούς», μέχρι τις προεκλογικές εξαγγελίες του πρωθυπουργού για ανακατάληψη των πόλεων από τους μετανάστες, μας εξοργίζουν αφάνταστα πολύ. Και δεν μας αφήνουν καμιά απολύτως αμφιβολία για το τι πρόκειται να επακολουθήσει εναντίον μας ,εναντίων των απεξαρτημένων, των τοξικομανών, των οροθετικών, των μεταναστών, των εκδιδόμενων ατόμων, όσων με τον έναν ή τον άλλο τρόπο παρεκκλίνουν από τη νόρμα της κανονικότητας και εξοργίζουν τους αποκτηνωμένους μικροαστούς – συνένοχους την καθημερινή βαρβαρότητα που ζούμε. Μας προκαλεί θλίψη και οργή αυτό που συνέβη στο Φαρμακονήσι, αλλά δεν μας προκαλεί καμιά απολύτως έκπληξη. Μας είναι χρόνια γνωστό το τι γίνεται στα χερσαία και θαλάσσια σύνορα του ελληνικού κράτους, πόσα εγκλήματα έχουν διαπραχθεί από νάρκες, από πνιγμούς και από λυσσασμένους συνοριοφύλακες και λιμενικούς. Ξέρουμε με ποιους έχουμε να κάνουμε.

Όσο το τέρας της φτώχειας σβήνει ολόκληρα κομμάτια του πληθυσμού από τον κοινωνικό χάρτη τόσο η καταστολή γίνεται αγριότερη. Όσο οι άνθρωποι θα αντιστέκονται και θα ριζοσπαστικοποιούνται τόσο θα ξεχύνονται τα ναζιστικά τάγματα εφόδου – όπως αυτό που βεβήλωσε το μνημείο για τον Π. Φύσσα και επιτέθηκε στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι «ρεσάλτο» για  να τον κατατρομοκρατήσουν.

Εμείς περάσαμε τα προηγούμενα χρόνια κάθε είδους δεινά και ανείπωτες δυστυχίες και στο 18Ανω επανακτήσαμε την συνείδησή μας και διαμορφώσαμε έναν συνεκτικό πολιτικό λόγο. Αυτή λοιπόν είναι η συνείδηση η οποία δε μας επιτρέπει να μείνουμε απαθείς για κανένα λόγο στον κόσμο απέναντι στη διάχυτη τρομοκρατία της εξουσίας. Αυτός ο συνεκτικός λόγος είναι που σπάει καθημερινά τη σιωπή που πάει να μας επιβληθεί, «εμείς δεν πρόκειται να πεθάνουμε σιωπηλά», δεν είμαστε πια στον κόσμο των ουσιών και της παθητικότητας, είμαστε στο δρόμο της αντίστασης και του αγώνα.

27/1/2014

Συλλογικές Δράσεις Κοινωνικής Αλληλεγγύης 18ΑΝΩ