Η σημερινή παρουσία του σωματείου εντάσσεται σε αυτονόητα για εμάς πλαίσια αγώνα. Επιπλέον, οι παραπάνω απολυμένοι εργαζόμενοι είναι μέλη του σωματείου, και οι απολύσεις τους συνδέονται άμεσα με την συνδικαλιστική τους δράση και στάση στους χώρους δουλειάς. Η παρουσία μας λοιπόν είναι δεδομένη και επιχειρεί να αναδείξει δημόσια την αλληλεγγύη σε αυτοοργανωμένη βάση που επέδειξαν οι εργαζόμενοι/ες του Σαλαντίν απέναντι στο συνάδελφό τους.

απολύθηκαν άλλοι δύο εργαζόμενοι στο Σαλαντίν
οι οποίοι είχαν σταθεί αλληλέγγυοι σε συνάδελφο τους που απολύθηκε πρώτος.  

ακολουθεί κείμενο του σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων που μοιράζεται στο εν λόγω κατάστημα

ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΣΤΟ ΣΑΛΑΝΤΙΝ – ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΨΗ ΟΛΩΝ

Το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών Εργαζομένων του κλάδου του Επισιτισμού στέκεται αλληλέγγυα στους/στις εργαζόμενους/ες του Σαλαντίν, μετά την εκδικητική απόλυση ενός συναδέλφου και την ανακοίνωση των απολύσεων ακόμη δύο. Οι παραπάνω εργαζόμενοι διεκδικούσαν εξ’ αρχής τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας τους και συμπαραστάθηκαν στο αίτημα επαναπρόσληψης του πρώτου απολυμένου.

Πριν από λίγες μέρες, ως ένδειξη αλληλεγγύης, μοίρασαν κείμενο στους πελάτες του μαγαζιού. Παραθέτουμε τον λόγο τους:

«ΑΡΧΙΣΑΝ ΟΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΣΤΟ ΣΑΛΑΝΤΙΝ – Οι εργαζόμενοι του Σαλαντίν διεκδίκησαν επί μήνες να έχουν ένσημα, καθώς δούλευαν ανασφάλιστοι και σε εντατικές συνθήκες εργασίας. Μετά από πολλές αρνήσεις των αφεντικών αλλά την επιμονή των εργαζομένων κολλήθηκαν μισά ένσημα για κάθε μεροκάματο από τον περασμένο Μάιο. Κανονικά ένσημα κολλήθηκαν μόνο από τον Οκτώβριο του 2013, επειδή τα αφεντικά φοβήθηκαν τον νέο νόμο με τα αυξημένα πρόστιμα. Βρήκανε, ωστόσο, την ευκαιρία και προσπάθησαν να μειώσουν τα μεροκάματα επικαλούμενοι, όπως πάντα, το χαμηλό κέρδος που λένε πως έχουν, παρά τον μεγάλο τζίρο που κάνουν καθημερινά. Οι περισσότεροι εργαζόμενοι αρνήθηκαν τα παραπάνω και οι μειώσεις πάρθηκαν πίσω. Στη συνέχεια τα αφεντικά προσπάθησαν να δώσουν και πετσοκομμένα δώρα Χριστουγέννων (για κάποιους 82 ευρώ για 4 ημέρες εργασίας την εβδομάδα), αλλά υπήρξε συλλογική άρνηση και από την πλευρά τους μίλησαν για λάθη της λογίστριας.

Τώρα ξεκινάνε τις εκδικητικές απολύσεις όσων από τους εργαζομένους αντιστέκονταν περισσότερο, με σκοπό να σπείρουν τον φόβο και να ενισχύσουν τον εκβιασμό. Οι εργαζόμενοι του Σαλαντίν απαιτούν την επαναπρόσληψη του πρώτου συναδέλφου τους που απολύθηκε και τη βελτίωση των εργασιακών τους συνθηκών. Επιθυμούμε τη συμπαράστασή σας στο δίκαιο αγώνα μας».

Μετά το μοίρασμα του προηγούμενου κειμένου στους πελάτες του καταστήματος, τα αφεντικά, με σκοπό να εκφοβίσουν, ανέφεραν πως θα καλέσουν την αστυνομία, κάτι ψέλλισαν περί συκοφαντικής δυσφήμισης και απείλησαν με απολύσεις, γεγονός που επιβεβαιώθηκε μεσημέρι του Σαββάτου 18 Γενάρη. Συγκεκριμένα η εργοδοσία επικοινώνησε μαζί τους τηλεφωνικά και τους ανακοίνωσε την άμεση απόλυσή τους, με προσχήματα άσχετα με την υπόθεση και τα εργασιακά θέματα του καταστήματος. Λόγω της παράτυπης (προφορικής) απόλυσης οι εργαζόμενοι αποφάσισαν να συνεχίσουν την εργασία τους μέχρι να τους δοθεί επισήμως. Μάλιστα, χτες το βράδυ, ο ένας εκ των δύο είχε βάρδια και εργάστηκε όπως όφειλε σύμφωνα με το πρόγραμμα.

Η σημερινή παρουσία του σωματείου εντάσσεται σε αυτονόητα για εμάς πλαίσια αγώνα. Επιπλέον, οι παραπάνω απολυμένοι εργαζόμενοι είναι μέλη του σωματείου, και οι απολύσεις τους συνδέονται άμεσα με την συνδικαλιστική τους δράση και στάση στους χώρους δουλειάς. Η παρουσία μας λοιπόν είναι δεδομένη και επιχειρεί να αναδείξει δημόσια την αλληλεγγύη σε αυτοοργανωμένη βάση που επέδειξαν οι εργαζόμενοι/ες του Σαλαντίν απέναντι στο συνάδελφό τους. Επισημαίνει, επίσης, ότι η μαύρη και εντατική εργασία, τα κουτσουρεμένα δώρα, οι απολύσεις και οι απειλές δεν αποτελούν ατομικά ζητήματα, αλλά προβλήματα όλου του κλάδου που μόνο μέσα από συλλογικούς αγώνες μπορούν να επιλυθούν. Τέλος, ενημερώνει ότι από σήμερα παίρνει ενεργά μέρος στην υπόθεση Σαλαντίν και στηρίζει κάθε εργαζόμενο/η που θα απευθυνθεί στο σωματείο.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΨΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΑΠΟΛΥΜΕΝΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ

ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

ΟΙ ΑΠΕΙΛΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΡΟΜΑΖΟΥΝ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ, ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ

  Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων

Την Κυριακή 19 Γενάρη ήταν η τρίτη (μαύρη) Κυριακή κατά την οποία εφαρμόστηκε το μέτρο για το άνοιγμα των εμπορικών καταστημάτων τις Κυριακές. Ο σύλλογος εμπορουπαλλήλων Πάτρας καλούσε ξανά σε κινητοποίηση ενάντια στο άνοιγμα των καταστημάτων, το οποίο σηματοδοτεί την πρώτη πράξη ενός έργου που στοχεύει στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας για τους εργαζομένους και στην περαιτέρω απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, εάν το μέτρο αυτό περάσει. Στην κινητοποίηση που έλαβε χώρα στο εμπορικό κέντρο της Πάτρας (πεζόδρομος αγ. Νικολάου-Μαιζώνος-Ρήγα Φερραίου) καλούσε και ο εμπορικός σύλλογος της πόλης, παρόλο που ήδη είχαν πάρει απόφαση για την παράταση του ωραρίου για το βράδυ του Σαββάτου (λευκή νύχτα), δήθεν για τη στήριξη των μαγαζιών που εμπορεύονταν αποκριάτικα αλλά στην πράξη διευκολύνοντας την επέκταση του ωραρίου σε μη εργάσιμες ώρες και μέρες.
Η συμμετοχή όσων αντιδρούσαν ήταν μεγαλύτερη σε σχέση με την προηγούμενη κινητοποίηση της 15ης Δεκέμβρη, καθώς ήδη από της 11:00 το πρωί είχαν προσέλθει αρκετοί εργαζόμενοι σε καταστήματα που απεργούσαν, αριστερές οργανώσεις, αναρχικοί και γενικά αλληλέγγυος κόσμος.

Αξίζει να σημειωθεί ότι είχαν ανοίξει αρκετά καταστήματα του εμπορικού κέντρου αλλά ελάχιστα σε άλλες μεριές της πόλης. Δυστυχώς, αρκετός κόσμος από τους πολίτες της Πάτρας θεώρησε το πρωινό της Κυριακής ιδανικό για μια βόλτα απ’ τα μαγαζιά και αρκετοί από αυτούς ψώνιζαν.
Μετά από το χαιρετισμό από το μικρόφωνο προς τους συγκεντρωμένους και αφού έβγαλαν τις απαραίτητες φωτογραφίες και έκαναν τις ακόμα πιο απαραίτητες δημόσιες σχέσεις ο βουλευτής του Σύριζα Χατζηλάμπρου και ο υποψήφιος για το δήμο της Πάτρας με το ΚΚΕ Πελετίδης αποχώρησαν από το πρώτο μισάωρο.
Από την αρχή σχεδόν της κινητοποίησης ήταν φανερό πως το κράτος δε θα επέτρεπε τη διεξαγωγή της χωρίς την παρουσία αστυνομικών δυνάμεων καθώς ήταν φανερό πως είχαν θορυβηθεί από τις προηγούμενες δυναμικές κινητοποίησεις και ήθελαν να εξασφαλίσουν την εφαρμογή του μέτρου χωρίς αντιδράσεις και την απρόσκοπτη προσέλευση των πελατών στα μαγαζιά. Η παρουσία των αστυνομικών δυνάμεων σχεδόν δίπλα από τους συγκεντρωμένους καθόρισε τη δράση κι έτσι δεν υπήρχε η δυναμική και ο παλμός των προηγούμενων κινητοποιήσεων. Κατά την άποψή μας, οι διοργανωτές της συγκέντρωσης όφειλαν τα δώσουν οι ίδιοι πιο δυναμικά χαρακτηριστικά στην κινητοποίηση, μην επιτρέποντας στους μπάτσους να βρίσκονται στο χώρο της συγκέντρωσης. Αυτό, έκανε ένα-δυό Πατρινούς μαγαζάτορες νοικοκυραίους και τα τσιράκια τους να προκαλέσουν με βρισιές κι απειλές κάποιους που μοίραζαν κείμενα, έχοντας τις εγγυήσεις της Ε.Α.
Εμείς, από την πλευρά μας ως συνέλευση αναρχικών ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά| εργαλειοφόρος, ούτε δεχθήκαμε να κατεβάσουμε το πανό, (προφανώς το αλφάδι ενόχλησε τα ένστολα δίποδα) αλλά με τα κείμενα που μοιράσαμε και τα συνθήματα που φωνάζαμε προσπαθήσαμε να πολώσουμε το κλίμα και να δώσουμε πιο ταξικά και αντικαπιταλιστικά χαρακτηριστικά στη δράση αυτή.

Απέναντι στη βίαιη υποτίμηση της ζωής μας, όλοι εμείς οι από κάτω, εργαζόμενοι, άνεργοι, ντόπιοι και μετανάστες δεν έχουμε άλλο τρόπο να παλέψουμε ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο παρά μόνο συλλογικοποιώντας τις αντιστάσεις μας. Ως αναρχικοί προτάσουμε τη σύνδεση των αγώνων και των αγωνιζόμενων κομματιών μεταξύ τους ενάντια στην καπιταλιστική επέλαση και την τρομοκρατία του κράτους. Ούτως ή άλλως, άνεργοι και εργαζόμενοι βρισκόμαστε στο ίδιο καράβι που βουλιάζει, καθώς σήμερα κάποιοι έχουν δουλειά, αύριο όμως θα βρεθούν και αυτοί στην ανεργία. Μέσα από πρωτοβάθμεια σωματεία βάσης, μέσα από ακηδεμόνευτους και αδιαμεσολάβητους ταξικούς αγώνες μπορούμε με τη συλλογική μας δράση και με αλληλεγγύη να παλέψουμε για ένα άλλο σύστημα, για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και αξιοπρέπειας, για μια κοινωνία, στην οποία όλοι εμείς που παράγουμε όλο τον κοινωνικό πλούτο θα μπορούμε να ζούμε χωρίς εξουσιαστές και εξουσιαζόμενους.
Τα συνθήματα που φωνάχθηκαν από τους αναρχικούς ήταν :

ΟΧΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ, ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ ΔΕ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ

Η ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΤΑΦΟΣ ΤΩΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΩΝ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ, ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

ΟΥΤΕ ΠΑΜΕ ΟΥΤΕ ΓΣΕΕ, ΠΑΡΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ΛΑΕ

40 ΩΡΕΣ ΓΙΑ 400 ΕΥΡΩ, ΣΦΑΛΙΑΡΕΣ ΚΑΙ ΚΛΩΤΣΙΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΦΕΝΤΙΚΟ

ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΣΤΟΥ ΠΗΓΑΔΙΟΥ ΤΟΝ ΠΑΤΟ, ΖΗΤΩ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ

ΦΩΤΙΑ ΦΟΥΡΝΕΛΟ ΣΤΟΥ ΔΟΥΡΟΥ ΤΟ ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ

φωτό εδώ:http://ergaleioforos.squat.gr/2014/01/20/

το κείμενο που μοιραζόταν είναι εδώ :http://ergaleioforos.squat.gr/2013/12/15

συνέλευση αναρχικών ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά | εργαλειοφόρος

κάθε Τρίτη στις 19:00 στο Εργατικό Κέντρο Πάτρας

Η συλλογικότητα της εργατικής εφημερίδας Δράση εκφράζει την αμέριστη συμπαράστασή της στον απολυμένο συνάδελφο Ανδρέα Μήτση, ο οποίος έχει προσφύγει ενάντια στη διοίκηση της Infoassist με αίτημα την επαναπρόσληψή του και την καταβολή των δεδουλευμένων του.

Στις 30 Απριλίου 2011 ο συνάδελφός μας Ανδρέας Μήτσης, υπάλληλος της Infoassist και επί τρεισήμισι χρόνια εργαζόμενος ως ‘επινοικιαζόμενος’ για λογαριασμό της Vodafone στο τμήμα τηλεφωνικής τεχνικής υποστήριξης πελατών, με ενεργό ρόλο στις κινητοποιήσεις του επιχειρησιακού Σωματείου της Vodafone, απολύθηκε και από τις δύο εταιρείες με την δικαιολογία της περικοπής προσωπικού. Η απόλυση αυτή ήρθε μετά την συμμετοχή και ενεργό υποστήριξη του συναδέλφου στην επιτυχημένη 24ωρη Πανελλαδική Απεργία του Επιχειρησιακού Σωματείου της Vodafone στις 24/03/2011 ενάντια στις απολύσεις/εξωθήσεις σε ‘παραίτηση’ που εξαπέλυσε η Διοίκηση της Vodafone στην Διεύθυνση Εξυπηρέτησης Πελατών. Ο συνάδελφος προχώρησε μαζί με το Επιχειρησιακό Σωματείο της Vodafone σε καταγγελία στην Επιθεώρηση Εργασίας της παράνομης και καταχρηστικής απόλυσής του από την Infoassist, ζητώντας την ανάκλησή της και την καταβολή των δεδουλευμένων του. Στη συζήτηση της εργατικής διαφοράς στις 21 Ιουνίου 2011, ο εκπρόσωπος της Infoassist απέδωσε την απόλυση του συναδέλφου στη ‘γενικότερη ύφεση’. Ο ισχυρισμός του όμως δεν ευσταθεί αφού, πρώτον, ο συνάδελφος Ανδρέας Μήτσης είναι ο μοναδικός εργαζόμενος που απολύθηκε από την Infoassist στη συγκεκριμένη περίοδο, και δεύτερον, έκτοτε η Infoassist έχει κάνει δεκάδες προσλήψεις, χωρίς όμως να επαναπροσλάβει τον συνάδελφο σε κάποια από αυτές τις θέσεις.

Στις 22 Ιανουαρίου 2014 εκδικάζεται στο Πρωτοδικείο Αθηνών η αγωγή του συναδέλφου και η διεκδίκηση της ανάκλησης της απόλυσής του και της καταβολής των δεδουλευμένων του.

Η ευθύνη της απόλυσης ανήκει τόσο στην Infoassist όσο και στη Vodafone. Η διοίκηση της Vodafone δίπλα στους δικούς της υπαλλήλους απασχολεί εκατοντάδες ‘επινοικιαζόμενους’ εργαζόμενους από διάφορες εταιρείες (συμπεριλαμβανομένης και της Infoassist). Ενώ όλοι οι εργαζόμενοι κάνουμε την ίδια δουλειά, οι ‘επινοικιαζόμενοι’ συνάδελφοί μας δεν έχουν συλλογική εκπροσώπηση και δεν καλύπτονται από την Επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας της Vodafone, με αποτέλεσμα να εργάζονται με πολύ χειρότερους όρους (χαμηλότεροι μισθοί, ατομικές συμβάσεις, συχνά ορισμένου χρόνου ενός και δύο μηνών κλπ.). Έτσι προσπαθούν να διαιρούν τους εργαζόμενους, να υπονομεύουν και να αποδυναμώνουν τους αγώνες μας και τις συλλογικές μας διεκδικήσεις. Αυτή είναι η πραγματική αιτία της απόλυσης του συναδέλφου.

Η συλλογικότητα της εργατικής εφημερίδας Δράση στηρίζει τον αγώνα του συναδέλφου Ανδρέα Μήτση και απαιτεί τη δικαίωσή του με την άμεση ανάκληση της απόλυσής του από την Infoassist και την καταβολή των δεδουλευμένων του.

Συλλογικότητα της εργατικής εφημερίδας Δράση

ΠΗΓΗ:Στήριξη και αλληλεγγύη στον απολυμένο Ανδρέα Μήτση

Στις 8 του Γενάρη η Κυβέρνηση με συνέλαβε γιατί παρανόμησα. Με κατηγορεί ότι παρανόμησα γιατί θέλησα να διαδηλώσω την αντίθεση μου προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, τους μηχανισμούς της και την πολιτική της. Κάτι που για τον Πρωθυπουργό μας αποτελεί ενέργεια στα όρια της τρομοκρατίας.

Με συνέλαβε γιατί θέλησα να εκφράσω τη διαμαρτυρία μου στον Τύπο για την απόφαση της να καταπατήσει το Σύνταγμα και να μου αφαιρέσει τη δυνατότητα να συνέρχομαι και να διαδηλώνω ειρηνικά την αντίθεση μου στην πολιτική της.

Με συνέλαβε πριν καν προλάβω να παρανομήσω. Προέβλεψε ότι θα παρανομήσω. Αν και πήρε όλα τα μέτρα να μη μπορέσω να παρανομήσω. Κινητοποίησε όλο τον κατασταλτικό μηχανισμό της και απέκλεισε τη δυνατότητα να πλησιάσει κανείς στον τόπο της παρανομίας. Εμένα με συνέλαβε προληπτικά. Για να μη παρανομήσω. Γιατί δεν σκέφτηκε να βγάλει κι απαγορευτικό για τις συνεντεύξεις Τύπου.

Με συνέλαβε γιατί, όπως με κατηγορεί, αντιστάθηκα στις αρχές! Η μοναδική επαφή μου με τις αρχές ήταν το χέρι του γνωστού διοικητή των ΜΑΤ, Δαρείου, που με συνέλαβε και με παρέδωσε να μου φορέσουν χειροπέδες. Μπορεί να μη προλάβαμε να ολοκληρώσουμε τη συνέντευξη Τύπου, αλλά προλάβαμε να τραβήξουμε Video που δείχνει όλη τη διαδρομή μας και τα γεγονότα. Ήμουν απαράδεκτα ήρεμος παρά το ότι τα ΜΑΤ με πήγαιναν καροτσάκι. Εκτός κι αν θεωρείται αντίσταση κατά των αρχών το ότι κράτησα την ισορροπία μου και δεν ξάπλωσα στον δρόμο.

Καταλαβαίνω την Κυβέρνηση. Καταλαβαίνω τις δυσκολίες της. Καταλαβαίνω και τις υποχρεώσεις της. Υλοποιεί μια πολιτική που τσακίζει την τεράστια πλειοψηφία του Ελληνικού λαού, το σύνολο των εργαζομένων. Με τα εκατομμύρια τους ανέργους. Με τις χιλιάδες λιμοκτονούντων. Καταργεί όλες τις κρατικές δομές που έχουν κοινωνικό χαρακτήρα. Την Υγεία, την Παιδεία, την ασφάλιση, τις δημόσιες λαϊκές συγκοινωνίες. Φτωχοποιεί το λαό. Μεγιστοποιεί την εκμετάλλευση των εργαζομένων, οδηγεί στην αυτοκτονία τα πιο ευάλωτα άτομα που δεν έχουν βιώσει την συλλογική αντίσταση και πάλη. Μαζί με τους συνεργάτες τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι κυβερνώντες συνδιαμορφώνουν αυτή την πολιτική. Έχουν πλέον εξαντλήσει τα περιθώρια να αποκτήσουν οπαδούς σε αυτή την πορεία τους. Το μόνο που τους μένει είναι η καταστολή. Η απροκάλυπτη, στυγνή καταστολή, που φτάνει και κάποιες φορές στα όρια της εκτροπής.

Γιατί συνέλαβαν εμένα; Γιατί με στοχοποίησαν; Πιστεύω ότι υπάρχουν δυο βασικοί λόγοι. Ο πρώτος είναι η στοχοποίηση μου από τον ακροδεξιό χώρο μέσα από μια μακρόχρονη αντιπαράθεση με στελέχη αυτού του χώρου. Η στοχοποίηση μου έδεσε μέσα από τη συνεργασία Κυβέρνησης – Κράτους και ακροδεξιάς που το τελευταίο διάστημα μορφοποιείται όλο και περισσότερο. Ο διοικητής των ΜΑΤ που με συνέλαβε, μου είπε: “εσύ, συλλαμβάνεσαι”. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι είμαι συνδικαλιστής στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ. Το είπα στον Δαρείο όταν με συνελάμβανε. “Το ξέρω” μου απάντησε. Τα Συνδικάτα, ακόμη κι αυτά που για χρόνια τα έλεγχαν, πλέον τους είναι βαρίδια. Ραγδαία αλλάζουν οι συσχετισμοί. Φοβούνται ότι πολύ γρήγορα θα χάσουν τον έλεγχο. Και οι εργατικές συλλογικότητες είναι ο βασικός εχθρός τους. Όταν μάλιστα αυτές διαμορφώνονται σε ταξική βάση. Θέλουν να φοβίσουν, να τρομοκρατήσουν. Γι’ αυτό χτύπησαν και τον Αντιπρόεδρο της ΑΔΕΔΥ, τον Γρηγόρη Καλομοίρη. Θέλουν να στείλουν σαφές μήνυμα. ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ! Ταξικό πόλεμο!

Οι ταξικές δυνάμεις, αυτός ο κόσμος που αντιλαμβάνεται τον χαρακτήρα και το βάθος της επίθεσης, πρέπει να συσπειρωθεί, να συντονίσει τη δράση του. Σεβόμενοι τις διαφορές μας. Τώρα, αναδεικνύονται σε πρωτεύοντα τα ζητήματα Δημοκρατίας. Πρέπει να υπερασπιστούμε το δικαίωμα στη συγκέντρωση, στη διαδήλωση. Το δικαίωμα στην αντιπαράθεση. Πρέπει να υπερασπιστούμε τα συνδικάτα μας, να τα ενισχύσουμε, να τα αλλάξουμε. Είναι τα όπλα μας. Και να κάνουμε πράξη το “’όλοι για έναν, ένας για όλους”. Κανείς μόνος του στην επίθεση που δεχόμαστε. Δεν συνθηκολογούμε. Δεν υποτασσόμαστε. Αντιστεκόμαστε, περνάμε στην επίθεση. Θα νικήσουμε. Οργανωμένος λαός, λαός νικητής.

Αντωνόπουλος Παύλος

Καθηγητής Βιολογίας

Μέλος των Παρεμβάσεων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης

ANΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΑΙΤ ΤΗΣ ΕΣΕ:http://ese.espiv.net/2014/01/19/19011401/

Το πρωί του Σαββάτου 18/1 πραγματοποιήθηκε στο Κερατσίνι εκτεταμμένη παρέμβαση σχετικά με την εκδίωξη εργαζόμενης σε εταιρεία προώθησης προϊόντων, επειδή δεν ήταν ελληνίδα, από τον υπεύθυνο του υποκαταστήματος Χαϊδαρίου της αλυσίδας σούπερ μάρκετ ΓΑΛΑΞΙΑΣ, μέσα στον Δεκέμβρη, λίγο πριν τις γιορτές. Ως αποτέλεσμα η εργαζόμενη έχασε την δουλεία της στην εταιρεία που εργαζόταν. Η παρέμβαση οργανώθηκε από την Αυτόνομη Αντιφασιστική Συνέλευση Κερατσινίου με τη συμμετοχή δεκάδων ανθρώπων και περιελάμβανε παρέμβαση μέσα και έξω από 2 υποκατάστηματα του ΓΑΛΑΞΙΑ στην περιοχή και ένα μεγάλο δρομολόγιο με μοίρασμα κειμένων σε κεντρικούς δρόμους του Αγ. Μηνά, της Αμφιάλης, της λεωφόρου Σαλαμίνος (προέκταση της Π. Ράλλη) και των Ταμπουρίων. Ακολουθεί το κείμενο που μοιραζόταν, το οποίο εμπεριέχει και ενημερωτικό σκέλος σχετικά με το συμβάν που προκάλεσε την παρέμβασή μας.

H ελληνική βαρβαρότητα των Super Market ΓΑΛΑΞΙΑΣ

O εκφασισμός της κοινωνίας επιχειρείται σταθερά στην καθημερινότητα με πολλούς τρόπους, οι οποίοι δεν πρέπει ούτε να περάσουν απαρατήρητοι ούτε χωρίς απάντηση. Η περίπτωση των Super Market ΓΑΛΑΞΙΑΣ αποτελεί χαρακτηριστική περίπτωση. Σε προτρέπουν να ψωνίσεις εκεί, όχι μόνο για τα καλά και φθηνά προϊόντα, ως ένδειξη της πάλαι ποτέ καπιταλιστικής αφήγησης, ούτε καν γιατί είναι «ελληνική εταιρεία» που διαθέτει «ελληνικά ποϊόντα» όπως οι διαφημιστικές καμπάνιες όλο και περισσότερων εταιρειών τα τελευταία χρόνια, αλλά γιατί δίνει δουλειά σε «ελληνικά χέρια». Η προτροπή αυτή, προκαλεί ανατριχίλα διότι ξυπνά μνήμες. Ενώ έμμεσα δίνει άλλοθι στο φασιστικό έργο οργανώσεων τύπου χρυσής αυγής και στα τάγματα εφόδου που δολοφονούν όσους δε μοιάζουν ή δε θεωρούνται «Έλληνες». Άλλωστε, τα ελληνικά χέρια του Ρουπακιά, διακεκριμένου στελέχους της χρυσής αυγής στην Νίκαια, ήταν αυτά που δολοφόνησαν στην Αμφιάλη τον Παύλο Φύσσα.

Η επίκληση στην ελληνικότητα, δηλαδή ο εθνοκεντρισμός δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια γραφική υπερφίαλη έκφραση, μετεξέλιξη του «επιμένων ελληνικά» που ακυρώνεται από τη γενική πολυεθνική και υπερεθνική πραγματικότητα στην καπιταλιστική οικονομία. Ο καπιταλισμός ισχύει και εκμεταλλεύεται το ίδιο αυτόχθονες, ιθαγενείς και μετανάστες. Θα ήταν πλεονασμός να ειπωθεί για άλλη μια φορά ότι τα αφεντικά στην προσπάθεια να διατηρήσουν την κερδοφορία τους θα βρουν και τους πιο αχρείους τρόπους για να το καταφέρουν. Η επίκληση στην ελληνικότητα των επιχειρήσεών τους αποτελεί τρανή απόδειξη της χυδαιότητάς τους. Το έθνος δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια φαντασιακή κατασκευή με στόχο την απόκρυψη της ταξικής διαίρεσης των κοινωνιών, τον ιδεολογικό χειρισμό των ανθρώπων και τον πλαστό διαχωρισμό τους σε ντόπιους και ξένους, λευκούς και έγχρωμους, καθαρούς και βρώμικους κοκ. Διαχωρισμοί που δίνουν έδαφος στην ανάπτυξη και εξάπλωση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας και μεταφέρουν τον πόλεμο στις γραμμές των «από κάτω», προς όφελος της εκμετάλλευσης και της εξουσίας.

Τρανή απόδειξη ότι εργαζόμενη σε εταιρία προώθησης προϊόντων, βρέθηκε να δουλεύει σε κατάστημα της παραπάνω αλυσίδας, προωθώντας καλλυντικά. Η καταγωγή της, ωστόσο, ξύπνησε τα «ελληνικά» αντανακλαστικά του υπεύθυνου του καταστήματος, ο οποίος μετά από ένα δίωρο της ανακοίνωσε ότι έπρεπε να αποχωρήσει γιατί είναι αλλοδαπή και πως το κατάστημα είναι ελληνικό και απευθύνεται σε Έλληνες! Βλέπετε, η ίδια δε δίστασε να δηλώσει ότι κατάγεται από την πρώην Σοβιετική Ένωση, αν και ζει και εργάζεται στη χώρα πάνω από 20 χρόνια και εδώ και πέντε χρόνια έχει πάρει την ελληνική ιθαγένεια. Αυτό αφήνει παγερά αδιάφορους τους υποστηρικτές της απάνθρωπης ιδεολογίας του αίματος. Η συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι απλά ένα μεμονωμένο περιστατικό από έναν θερμόαιμο πατριώτη υπεύθυνο καταστήματος αλλά συνολική εταιρική πολιτική η οποία κορυφώνεται με τη γιγαντιαία διαφήμιση της αλυσίδας Γαλαξίας, στο κεντρικό τους κατάστημα στον Κηφισό και δεν αφήνει κανένα περιθώριο εφησυχασμού: «ΕΠΙΛΕΓΩ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ, ΔΙΝΩ ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΕ ΧΕΡΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ». Πρόκειται για μια εθνικοσοσιαλιστικού τύπου και λογικής προ(σ)βολή, η οποία επιστρέφει τη μνήμη στη ναζιστική Γερμανία όπου υπήρχαν μαγαζιά μόνο για Αρίους (Juden werden hier nicht Bedient) ή στον αμερικανικό νότο που δεν επιτρέπονταν η είσοδος σε «έγχρωμους» (We serve whites Only) καθώς και στις φυλετικές πολιτικές του Απαρτχάιντ στην Ν.Αφρική.

Οι «πατριώτες φιλέλληνες» των Super Market ΓΑΛΑΞΙΑΣ, βέβαια, ξέχασαν να μας ενημερώσουν αν μείωσαν τις τιμές και την κερδοφορία τους σήμερα που η «χώρα περνάει εθνική κρίση». Ασφαλώς όχι. Η εκμετάλλευση και η κερδοφορία τους αυξήθηκε αναλογικά με τις μειώσεις μισθών των «ελλήνων» εργαζομένων τους, την εφαρμογή ελαστικών ωραρίων, εντατικότερων ρυθμών και εκ περιτροπής εργασίας. Θέλησαν, επίσης, να αποκρύψουν ότι στη συγκομιδή και τη συσκευασία των «ελληνικών» προϊόντων που διαθέτουν συνεχίζουν να εργάζονται στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων μετανάστες εργάτες και εργάτριες, σε καθεστώς «μαύρης» εργασίας, ανασφάλιστης, ακόμα πιο κακοπληρωμένης σε σχέση με το παρελθόν, με περισσότερη εργοδοτική τρομοκρατία και κρατική καταστολή (επιχειρήσεις-σκούπα του ΞΕΝΙΟΥ ΔΙΑ, 18μηνος διοικητικός εγκλεισμός σε στρατόπεδα συγκέντρωσης όσων δε διαθέτουν χαρτιά παραμονής, απελάσεις κ.α.).

Τα ντόπια αφεντικά μαζί με το κράτος, τα ΜΜΕ, τα κόμματα και τις κυβερνήσεις τους, επιχειρούν τη συγκρότηση μιας νέας εθνικής αφήγησης μέσα στο περιβάλλον της καπιταλιστικής κρίσης. Προβάλλουν την ελληνικότητα των εταιρειών τους, των προϊόντων τους, τώρα και των εργαζομένων τους, πολλές φορές ψευδώς, με σκοπό να προσελκύσουν το αγοραστικό κοινό, μέσα από το ιδεολόγημα-απάτη ότι η κρίση θα ξεπεραστεί αν προτιμάμε και καταναλώνουμε εγχώρια προϊόντα. Η τραγική κατάσταση, όμως, που αντιμετωπίζουμε, η λεηλασία και η κοινωνική ερείπωση, δε σχετίζονται με την ελληνικότητα ή μη των επιχειρήσεων, των εργαζομένων και των προϊόντων τους αλλά με την ίδια την ουσία του καπιταλισμού. Ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, εγχώριες και υπερεθνικές δομές εξουσίας, από κοινού σχεδίασαν και εφάρμοσαν την ολομέτωπη ταξική επίθεση εναντίον μας για τη διατήρηση των προνομίων, του πλούτου και της κερδοφορίας τους. Τα ελληνικά αφέντικα μέσω των βιομηχανικών, εμπορικών, τραπεζιτικών και εφοπλιστικών συνδέσμων τους είναι αυτά που απαίτησαν από τις εγχώριες κυβερνήσεις και την τρόικα τις μειώσεις σε μισθούς, συντάξεις και εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, την ελαστικοποίηση της εργασίας και τη χαμηλότερη φορολόγησή τους (που μεταφράζεται σε περισσότερη φορολογία για τους υπόλοιπους και περισσότερα χαράτσια για την εισαγωγή σε νοσοκομεία, την ιατρική επίσκεψη, τις εξετάσεις, τη συνταγογράφηση φαρμάκων κλπ).

Να μην επιτρέψουμε την αναβίωση του εθνικισμού, του ρατσισμού και του φασισμού στις γειτονίες, στα σχολεία και στους χώρους εργασίας. Να αρνηθούμε και να αποκαλύψουμε τη νέα εργοδοτική-κρατική-μιντιακή εθνική αφήγηση, που θέλει να μας αποπροσανατολίσει σχετικά με την ουσία του κοινωνικού προβλήματος και τους τρόπους επίλυσής του. Να σταθούμε ενωμένοι απέναντι στην επίθεση του καπιταλισμού, χωρίς εθνικούς, φυλετικούς ή άλλους πλαστούς διαχωρισμούς, στην κατεύθυνση της ελευθερίας, της ισότητας, της αλληλεγγύης.

Στις 19/1/14 είναι η 3η Κυριακή εφαρμογής του νόμου που καταργεί την κυριακάτικη αργία. Την ίδια ημέρα έχει προκηρυχθεί από την ΟΙΥΕ (Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος)  πανελλαδική απεργία για τους εργαζόμενους του κλάδου του εμπορίου.

Στο καθεστώς τρομοκρατίας που επικρατεί στα εμπορικά καταστήματα εις βάρος του εργαζόμενου με την απλήρωτη εργασία, τα ελαστικά ωράρια, τις ατομικές συμβάσεις, τους μισθούς πείνας, τις απανωτές απολύσεις, καθώς και την επιβολή εξαήμερης εργασίας έρχεται να προστεθεί και η κυριακάτικη εργασία. Η καθιέρωση της Κυριακής ως εργάσιμης μέρας για τα εμπορικά καταστήματα είναι ξεκάθαρο ότι τους μόνους που ωφελεί είναι τα αφεντικά και αποτελεί προσπάθεια από πλευρά Κράτους-Κεφαλαίου να καθιερωθεί ως εργάσιμη μέρα για την εργατική τάξη συνολικά. Η νομιμοποίηση της από το Κράτος δεν μας προκαλεί καθόλου εντύπωση, το Κράτος λειτουργεί φανερά  σαν τμήμα και υπηρεσία του ιδιώτη-αφεντικού για αύξηση του κέρδους του διαλύοντας τις παλιές αυταπάτες ότι ήταν «κράτος όλων».

Τα «απελευθερωμένα» ωράρια, οι «λευκές νύχτες», το κυριακάτικο άνοιγμα των καταστημάτων είναι μεθοδευμένες κινήσεις για δημιουργία ακόμη μεγαλύτερης εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης από τα αφεντικά, καθώς όχι μόνο δε θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, αλλά και αυτοί που εργάζονται αυτή τη στιγμή στα καταστήματα θα δουλεύουν ακόμη περισσότερο υπό καθεστώς απλήρωτης εργασίας.  Τελική έκφραση αυτής της επίθεσης στον κόσμο της Εργασίας θα είναι η δημιουργία μιας κοινωνίας κάτεργο, στα πλαίσια ενός εργασιακού μεσαίωνα που ήδη βιώνουμε, όπου η εργατική τάξη θα δουλεύει και τις 7 μέρες της βδομάδας σε συνθήκες πλήρους εξαθλίωσης με 24ωρη εργασία, με μισθούς πείνας και χωρίς  εργασιακά δικαιώματα. Η οργάνωση της τάξης μας με όπλο της την απεργία να τους χαλάσει τα σχέδια!

Η τοπική ένωση Βόλου της Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας Ροσινάντε καλεί το συνδικαλιστικό και εργατικό κίνημα να αντισταθεί και να απεργήσει την Κυριακή 19/1 διεκδικώντας το αυτονόητο. Ενάντια σε κάθε προσπάθεια εξαθλίωσης και φτωχοποίησης της τάξης μας από Κράτος-Κεφάλαιο, να συνδέσουμε τους εργατικούς αγώνες σε κεντρικό επίπεδο με βάση τα ενιαία και κοινά εργατικά μας συμφέροντα με στόχο τη Γενική Απεργία.

– Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΠΟ ΕΡΓΑΣΙΑ

– ΔΕ ΨΩΝΙΖΟΥΜΕ, ΔΕ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ. ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ!

– ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΣΤΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΚΛΑΔΟ

– ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΑΞΗ ΜΑΣ, ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΥΜΕ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Μοιράστηκε κείμενο σε εργαζόμενους και πετάχτηκαν τρικάκια.

Αναρχοσυνδικαλιστική  Πρωτοβουλία  Ροσινάντε

Τοπική Ένωση Βόλου