Της Αγγελικής Δημοπούλου

Ηείδηση συγκλόνισε. Πριν από έξι ημέρες ένας ανασφάλιστος καρκινοπαθής έχασε τη ζωή του αναζητώντας νοσοκομείο να τον δεχτεί δωρεάν καθώς ο ίδιος αδυνατούσε να καλύψει το κόστος της νοσηλείας του. Το Κοινωνικό Ιατρείο του Ελληνικού που κατήγγειλε το περιστατικό αποκάλυψε ότι ακόμη εννέα ασθενείς για τους οποίους γίνεται εδώ και καιρό προσπάθεια να νοσηλευτούν σε δημόσιο νοσοκομείο με τη διαδικασία επείγοντος περιστατικού βρίσκονται σε κίνδυνο. Δυστυχώς δεν είναι οι μόνοι. Χιλιάδες ανασφάλιστοι πολίτες απευθύνονται στα ιατρεία αλληλεγγύης αδυνατώντας να πληρώσουν νοσήλια στα δημόσια νοσοκομεία αλλά και τα φάρμακα που χρειάζονται. Είναι αποκλεισμένοι από τη «Δημόσια Υγεία» την οποία έχουν για χρόνια πληρώσει. Το προφίλ, τα νούμερα, οι απώλειες, οι μαρτυρίες.

 
Το τραγικό περιστατικό

Ο 66χρονος καρκινοπαθής που έχασε τη ζωή του μόλις την περασμένη εβδομάδα ήταν μακροχρόνια άνεργος και γι’ αυτό είχε απολέσει την ασφαλιστική του κάλυψη. Στο νοσοκομείο του ζητούσαν να πληρώσει τα νοσήλια πράγμα που εκείνος δεν είχε χρήματα να κάνει, φοβούμενος επιπλέον τη μετακύλιση του χρέους στην εφορία. Εξάλλου το κόστος νοσηλείας ενός καρκινοπαθούς είναι απαγορευτικό κι όχι μόνο για κάποιον μακροχρόνια άνεργο.

«Για τους καρκινοπαθείς το κόστος των νοσηλίων είναι πάρα πολύ μεγάλο» εξηγεί στο tvxs.gr ο εθελοντής γιατρός στο Κοινωνικό Ιατρείο του Ελληνικού, Γιώργος Βήχας. «Κατά μέσο όρο είναι 7.000 με 8.000 ευρώ για τις χημειοθεραπείες. Αν συμπεριληφθούν και τα νοσήλια των εξετάσεων που θα χρειαστούν μέχρι να γίνει διάγνωση και τα έξοδα μιας χειρουργικής επέμβασης που πρέπει να προηγηθεί της χημειοθεραπείας το κόστος μπορεί να είναι ξεπεράσει τα 10.000 ευρώ».

Το προφίλ: Ανασφάλιστοι, αυτοί οι άγνωστοι

Ποιοι είναι οι πολίτες που απευθύνονται στα κοινωνικά ιατρεία; «Η μεγαλύτερη κατηγορία είναι οι ανασφάλιστοι μετά από μια μακροχρόνια ανεργία ή μετά από το κλείσιμο μιας επιχείρησης. Στη δεύτερη περίπτωση η ασφαλιστική κάλυψη χάνεται αυτόματα. Οι άνθρωποι αυτοί χρωστούν στο ταμείο τους και δεν έχουν περίοδο χάριτος, όπως στους ασφαλισμένους στο ΙΚΑ» τονίζει ο Γιώργος Βήχας. Σύμφωνα με τον ίδιο, μια επίσης μεγάλη κατηγορία είναι οι εργαζόμενοι σε καθεστώς μαύρης εργασίας που δεν έχουν ιατροφαρμακευτική κάλυψη.

Μια τρίτη κατηγορία είναι οι μετανάστες. Το ποσοστό τους όμως είναι μικρότερο από αυτό των Ελλήνων. «Η αναλογία είναι περίπου 70% Έλληνες και 30% μετανάστες» εξηγεί ο κ. Βήχας και προσθέτει ότι τώρα τελευταία έχει προστεθεί ακόμη μια κατηγορία πολιτών που ζητούν βοήθεια από τα κοινωνικά ιατρεία. Πρόκειται για πολίτες που έχουν ασφαλιστική κάλυψη. Είτε εργάζονται, είτε είναι συνταξιούχοι. Ωστόσο, είναι τόσο χαμηλός ο μισθός ή τόσο χαμηλή η σύνταξή τους που δεν μπορούν να αγοράσουν τα φάρμακά τους γιατί δεν μπορούν να καταβάλλουν το ποσοστό συμμετοχής στις συνταγές. Η κατηγορία αυτή αυξάνεται ραγδαία το τελευταίο 4μηνο, ενώ το «χαράτσι» του ενός ευρώ ανά συνταγή φαρμάκων δεν θα βοηθήσει.

^{«Eίμαι 69 χρονών. Είμαι 51 χρόνια στο επάγγελμα του μεταφορέα αλλά τον τελευταίο καιρό δεν πάει καλά η δουλειά. Χρωστάω και δεν έχω ασφάλεια. Ούτε σύνταξη μπορώ να πάρω. Εδώ στο ιατρείο μας βοήθησαν. Μέχρι που με έστειλαν κι έκανα επέμβαση γιατί ανακαλύψαμε πως έχω ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής. Μεσολάβησε ο κ. Βήχας και με έστειλε στο λαϊκό. Έπρεπε να είχε γίνει νωρίτερα η επέμβαση αλλά δεν είχα ασφάλεια. Και τα φάρμακα μας τα δίνουν από ‘δω» περιγράφει ασθενής του Κοινωνικού Ιατρείου Ελληνικού.}

 
Ιλιγγιώδης ο αριθμός των ανασφάλιστων

«Σε πανελλήνιο επίπεδο σύμφωνα με τις επίσημες παραδοχές του προέδρου του ΕΟΠΥΥ οι ανασφάλιστοι πρέπει να ξεπερνούν τα 3,5 εκατομμύρια. Σύμφωνα με τις δικές μας εκτιμήσεις πρέπει να είναι κοντά στα 4 εκατομμύρια και να τα ξεπερνούν και λίγο» τονίζει ο Γιώργος Βήχας.

Πράγματι στις 19 Σεπτεμβρίου 2013 κατά το 12^ο ετήσιο συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου «Healthworld», ο πρόεδρος του ΕΟΠΥΥ, Δημήτρης Κοντός, παραδέχτηκε ότι 3,068 εκατομμύρια ασφαλισμένοι του οργανισμού έχουν απολέσει την ασφαλιστική τους ικανότητα, ενώ άλλοι 3,3 εκατ. ασφαλισμένοι, μεταξύ των οποίων έμποροι που έχουν κλείσει τα μαγαζιά τους, οικοδόμοι αλλά και άλλες κατηγορίες εργαζομένων, δεν έχουν κανένα ασφαλιστικό δικαίωμα. Το αστρονομικό νούμερο αφορά και τις οικογένειές τους που υφίστανται τις συνέπειες της ανεργίας.

Παράλληλα τα στοιχεία του ΣΕΠΕ τον Ιούλιο του 2013 έδειξαν κατακόρυφη αύξηση της αδήλωτης εργασίας: από 25% το 2010 και 30% το 2011, η αδήλωτη εργασία έφθασε στα 38,2% το 2012 και 38,4% το πρώτο εξάμηνο του 2013. Τα στοιχεία αυτά μάλιστα είναι ενδεικτικά αφού οι έλεγχοι γίνονται στοχευμένοι σε χώρους για τους οποίους υπάρχουν πληροφορίες ή καταγγελίες.

Επείγον περιστατικό

Το Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού έχει δεχτεί μέχρι στιγμής περίπου 250 με 300 περιστατικά ασθενών που χρειάστηκαν νοσηλεία. Από αυτά τα άτομα οι 120 ήταν καρκινοπαθείς όπου έπρεπε να κάνουν χημειοθεραπεία. «Το 80% των καρκινοπαθών ήρθε στο ιατρείο πέντε και έξι μήνες μετά την αρχική διάγνωση με μεγάλη καθυστέρηση. Δέκα ασθενείς έχασαν τη ζωή τους επειδή δεν είχαν έγκυρη πρόσβαση στη θεραπεία τους» λέει στο tvxs.gr, ο εθελοντής γιατρός Γιώργος Βήχας.

Όπως σημειώνει ο κ. Βήχας υπάρχουν κι άλλα περιστατικό που χρίζουν νοσηλείας. «Η πρώτη κατηγορία είναι οι ανασφάλιστοι που δεν έχουν κάποιο οξύ πρόβλημα αλλά υποφέρουν από κάτι που μπορεί να καταλήξει σε μια πολύ επείγουσα κατάσταση αν αφεθεί. Η δεύτερη κατηγορία είναι οι άνθρωποι που έχουν ένα σοβαρό πρόβλημα με την έννοια του επείγοντος. Και η τρίτη κατηγορία είναι άνθρωποι που πρέπει για σοβαρό ή μη λόγο να κάνουν χειρουργική επέμβαση και είναι ασφαλισμένοι με βιβλιάριο πρόνοιας».

Κατηγορία Πολίτες με Βιβλιάριο Πρόνοιας

Στις πρώτες δυο κατηγορίες οι ασθενείς θα πρέπει να καλύψουν τα νοσήλιά τους. Κι αν δεν τα καλύψουν το χρέος θα μετακυλιστεί στις εφορίες με τις γνωστές συνέπειες. Η τρίτη κατηγορία που είναι οι πολίτες με βιβλιάριο πρόνοιας που χρίζουν χειρουργικής επέμβασης. Με πρόσφατη εγκύκλιο του υπ. Υγείας, Άδωνι Γεωργιάδη επιβάλλεται η εξής διαδικασία: Πρέπει ο θεράπων γιατρός που κρίνει ότι πρέπει να γίνει η επέμβαση να στείλει ένα χαρτί στο συντονιστή γιατρό της κλινικής, αυτός με τη σειρά του να το μεταβιβάσει στον διευθυντή του νοσοκομείου και αυτός στον υπουργό υγείας ζητώντας έγκριση για τη νοσηλεία του ασθενή.

Με καρκίνο στο περίμενε…

«Μου περιέγραψαν το περιστατικό μιας γυναίκας που νοσηλευόταν 20 ημέρες στον Άγιο Σάββα με καρκίνο στο μαστό και περίμενε την έγκριση που δεν ερχόταν με τον κίνδυνο αυτός ο καρκίνος να εξαπλωθεί. Όταν επικοινώνησα με το γραφείο του υπουργού πριν από 15 ημέρες μου είπαν ότι η εγκύκλιος ορίζει ότι μετά τον υπ. Υγείας θα πρέπει να υπάρξει και τελική υπογραφή από το ΚΕΣΥ. Η πλήρης παράνοια. Στο μεταξύ ο άνθρωπος πεθαίνει» τονίζει ο Γιώργος Βήχας και καταλήγει: «Έχουμε μαρτυρίες ότι έχει καθυστερήσει και ένα και ενάμιση μήνα αυτή η διαδικασία. Σημειώνεται ότι η εγκύκλιος αυτή δεν διαχωρίζει τα επείγοντα από τα μη περιστατικά. Γι’ όλα είναι το ίδιο. Αντιλαμβάνεστε τι μπορεί να συμβεί σε ένα μήνα. Αυτή είναι η πραγματικότητα για τους ανασφάλιστους και τους ασθενείς με βιβλιάρια πρόνοιας».

^{«Είμαι 55 χρονών και είμαι άνεργος. Δεν μπορώ να βρω δουλειά. Πριν από 3 μήνες πονούσαν τα δόντια μου. Ο οδοντίατρος με έστειλε στο νοσοκομείο. Με είδε ωριλά και με έστειλε σε γναθοχειρουργό. Αυτός διέγνωσε καρκίνο. Και στο λεμφαδένα Πήγα στον Ευαγγελισμό με είδε ο διευθυντής και μου αφαίρεσε ένα δόντι. Μου έγραψε τις εξετάσεις. Ήμουν ανασφάλιστος και δεν με δεχόταν κανείς. Έκανα τις εξετάσεις μέσω του Κοινωνικού Ιατρείου. Η θεραπεία περιλαμβάνει τη χημειοθεραπεία και την ακτινοθεραπεία. Με τη βοήθεια του Κοινωνικού Ιατρείου με δέχτηκε η Σωτηρία και έχω κάνει δυο χημειοθεραπείες αλλά η θεραπεία είναι μισή. Ο γιατρός με έστειλε με χαρτιά στον Άγιο Σάββα. Μου λένε: Δεν δεχόμαστε ανασφάλιστους. Τελικά μου λένε να πάω την άλλη Τρίτη, μετά την άλλη Πέμπτη, μετά πάλι την άλλη Τρίτη. Πηγαίνω και με αφήνουν να περιμένω. Πήγα στις 10.00 και περίμενα μέχρι τις 14.30. Τελικά μου είπαν ότι δεν θυμόμουν καλά και θα μου τηλεφωνούσαν στο σπίτι. Το είπα στο γιατρό. Μου είπε ότι πρέπει να κάνω οπωσδήποτε ακτινοθεραπεία» λέει στο tvxs.gr, ο Μανώλης Αλντιφιράκης}

Στη Θεσσαλονίκη…

Το Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης έχουν επισκεφτεί τα δύο χρόνια λειτουργίας του 10.000 ασθενείς. Το πρώτο χρόνο λειτουργίας η αναλογία Ελλήνων και μεταναστών ανασφάλιστων ασθενών που επισκέπτονταν το ιατρείο ήταν 45% προς 55% ενώ τον δεύτερο το ποσοστό των Ελλήνων ανασφάλιστων ασθενών ανήλθε στο 70% και το ποσοστό των μεταναστών στο 30%. Περίπου 15 με 20 ραντεβού κλείνονται καθημερινά σε κάθε τμήμα: οδοντιατρείο, παθολογικό, ψυχιατρικό, ορθοπεδικό, παιδολογικό και νευρολογικό.

«Φυσικά και υπάρχουν σοβαρά περιστατικά» περιγράφει στο tvxs.gr, o εθελοντής γιατρός του Κοινωνικού Ιατρείου Θεσσαλονίκης, Θοδωρής Ζδούκος. «Μια γυναίκα με ανεύρυσμα καταφέραμε μετά από πολύ κόπο να τη βάλουμε στο νοσοκομείο για να χειρουργηθεί. Αλλά είχε χαθεί πολύτιμος χρόνος. Πέθανε πάνω στο χειρουργείο. Ήταν πολύ προχωρημένο το ανεύρυσμα. Εκείνη ήταν άνεργη και ανασφάλιστη δεν είχε να πληρώσει. Ήρθε σε εμάς καθυστερημένα. Ώσπου να γίνουν οι συνεννοήσεις και να βρούμε χειρουργό… Πρόκειται για κλασική περίπτωση ανθρώπου που χάθηκε επειδή ήταν ανασφάλιστος. Το επείγον περιστατικό το δέχονται στο νοσοκομείο αλλά πρόκειται για ασθενείς που πεθαίνουν εκείνη την ώρα. Περιτονίτιδα, έμφραγμα… Υπάρχει όμως αυτή η γκρίζα ζώνη. Ασθενείς που χρειάζονται νοσηλεία ή χειρουργείο και δεν γίνεται έγκαιρα. Όταν το περιστατικό πάει ως επείγον είναι πλέον πολύ αργά. Αν ένας καρκίνος γίνει τελικού σταδίου ο ασθενής πάει στο νοσοκομείο για να πεθάνει».

«Σήμερα ήρθε στο ιατρείο μια γυναίκα με επιθετικό καρκίνο του μαστού. Για να κάνει τη χημειοθεραπεία της απαιτούνται 22.000 ευρώ για το ετήσιο κόστος νοσηλείας. Θα τη στείλουμε τώρα στο νοσοκομείο αφού λένε ότι το αναλαμβάνουν. Αλλά μέχρι τώρα τους έδιωχναν. Ζητούν στους χρόνια πάσχοντες που μπορεί να εξελιχθούν σε επείγοντα περιστατικά να προπληρώσουν. Αυτό είναι το καθεστώς και είναι καθεστώς με εγκυκλίους ούτε καν με νόμο. Είναι εγκύκλιος Λοβέρδου που επανέφερε την εγκύκλιο Παπαδόπουλου του 1998. Κι αυτό σε συνδυασμό με τα κλειστά ενοποιημένα νοσήλια που επταπλασίασαν τις τιμές. Κάποτε έμπαινες στο νοσοκομείο και το ημερήσιο νοσήλιο ήταν 75 ευρώ. Τώρα πάει ανάλογα με τη διαγνωστική κατηγορία. Οπότε πολυτραυματίας 10.000 ευρώ, ανεύρυσμα αορτής 8.000 ευρώ, μπάι πας τριπλό 3.500 ευρώ. Αυτές είναι οι τιμές. Και σε περίπτωση επιπλοκής που χρειάζονται περισσότερες ημέρες νοσηλείας χρειάζονται και επιπλέον λεφτά» προσθέτει ο κ. Ζδούκος και καταλήγει: «Και υπάρχουν πάρα πολλά περιστατικά που δεν υποπέφτουν στην αντίληψη τη δική μας. Χάνονται στο δρόμο. Πεθαίνουν σπίτι τους. Μην μπερδεύουμε τους προσερχόμενους στα κοινωνικά ιατρεία με το πραγματικό πρόβλημα. Είναι η κορυφή του παγόβουνου».

Πηγή:tvxs.gr/node/146658

Συγκέντρωση στην πλατεία Μοναστηρακίου την Πέμπτη, στις 5 μ.μ., στα πλαίσια του πανελλαδικής ημέρας αλληλεγγύης για τον αγωνιστή κρατούμενο Σπύρο Στρατούλη που έχει ξεκινήσει απεργία πείνας από 11 Νοέμβρη και κοντεύει τις 60 μέρες, αγωνιζόμενος ενάντια στην εκδικητικότητα των κρατικών μηχανισμών που του στερούν τις άδειες.

Να σταματήσει η ομηρία του αγωνιστή-κρατουμένου Σπ. Στρατούλη, απεργού πείνας από 11 Νοεμβρίου 2013

Ο Σπύρος Στρατούλης βρίσκεται έγκλειστος στις φυλακές από 17 ετών (εδώ και 21 χρόνια). Στο διάστημα αυτό συνειδητοποιήθηκε πολιτικά και ανέπτυξε αγωνιστική δράση,συμμετέχοντας σε κινητοποιήσεις, απεργίες πείνας, εξεγέρσεις. Με τη συνεπή του αυτή στάση ενόχλησε τους κρατικούς μηχανισμούς και πλήρωσε το τίμημα με πλήθος πειθαρχικών ποινών.

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο ετών που λάμβανε άδειες κατηγορήθηκε  για την υπόθεση στέκια Θεσσαλονίκης, με σαθρές κατηγορίες (τηλεφωνικές συνομιλίες). Και ενώ δεν κρίθηκε προφυλακιστέος, του στερούνται αυθαίρετα οι άδειες του.

Στις 11/11 ξεκινάει απεργία πείνας:

“Επιλέγω το έσχατο αυτό μέσο αγώνα για να διεκδικήσω την έκδοση απαλλακτικού βουλεύματος και την εκ νέου χορήγηση των αδειών μου, καλώντας τις Αρχές να λάβουν θέση άμεσα.”

“Θα απαντήσω δραστικά ενάντια στην εκδικητικότητα του κράτους που προσπαθεί να λυγίσει όσους αντιστέκονται ενάντια στο μονοπώλιο του να αποφασίζει και να λεηλατεί τις ζωές μας και στην αδιαφορία του κάθε λογής ανδρείκελου απέναντι στη ζωή, την ελευθερία και την αξιοπρέπεια.”

Σ. Στρατούλης

***

Όλοι και όλες, όσοι αγωνίζονται αξίζουν την αλληλεγγύη μας. Την αξίζουν γιατί εντέλει τους αναλογεί. Τους αναλογεί γιατί με την στάση ζωής τους κράτησαν και κρατούν ζωντανά τα παραδείγματα της αντίστασης και της αξιοπρέπειας. Κρατούν ανοιχτά τα μονοπάτια της ελευθερίας για τους επόμενους που έρχονται, να τα βάλουν με την κρατική και καπιταλιστική μηχανή.

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΣΠΥΡΟ ΣΤΡΑΤΟΥΛΗ

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΜΕΡΑ ΔΡΑΣΗΣ ΠΕΜΠΤΗ 9/1

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΗΛΛΕΓΓΥΗΣ
στην ΠΛΑΤΕΙΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙΟΥ στις 17.00

Συνέλευση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Σπ. Στρατούλη | Αθήνα

https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1509770

Τοπικα:

Λουκέτο μετά από 58 χρόνια λειτουργίας έβαλε την Τρίτη η βιοτεχνία ελαστικών Αφοί Καριπίδη στον Βοτανικό της Αθήνας, με αποτέλεσμα να απολυθούν απροειδοποίητα 17 εργαζόμενοι.

Σε οριστικό κλείσιμο οδηγείται αιφνιδιαστικά το εργοστάσιο της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης στην Ξάνθη, ενώ οι εννιά εναπομείναντες εργαζόμενοι μετατίθενται μετά από 30 χρόνια δουλειάς στο εργοστάσιο της Ημαθίας.

Την αντίδραση των εργαζομένων στις επιχειρήσεις «Μαρινόπουλος- Dia – Carrefour», προκαλεί η βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας, με πρωτοβουλία της εργοδοτικής πλευράς. Οι εργαζόμενοι προαναγγέλουν απεργείες για το επόμενο διάστημα.

Με ανακοίνωσή του το Πανελλήνιο Σωματείο Εργαζομένω​ν TIM (WIND) καλεί σε συνέλευση για την αντιμετώπιση της δίκης της απολυμένης Ελ. Δεμέναγα, με δεδομένο ότι την Πέμπτη εκδικάζεται η προσφυγή της της ενάντια στη διοίκηση της Wind.

Σε διαθεσιμότητα και κινητικότητα μπαίνει το 75% του προσωπικού του ΕΟΠΥΥ καθώς την ερχόμενη Παρασκευή κατατίθεται το νομοσχέδιο με το οποίο ο Οργανισμός μετατρέπεται αποκλειστικά σε αγοραστή υπηρεσιών. Έως και τις 10 Ιανουαρίου συνεχίζουν τις απεργιακές τους κινητοποιήσεις οι γιατροί του ΕΟΠΥΥ, χαρακτηρίζοντας αδιέξοδο το διάλογο με το υπουργείο Υγείας

Σε στάση εργασίας προχωρούν την Τρίτη οι εργαζόμενοι στον ΟΓΑ καθώς την ίδια ημέρα, εκδικάζεται στο Πρωτοδικείο  Αθηνών η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, που έχουν καταθέσει συνάδελφοί τους κατά των διαπιστωτικών πράξεων της διαθεσιμότητάς τους.

Πανελλαδική στάση εργασίας προκήρυξε η ΠΟΕ-ΟΤΑ για την Παρασκευή, οπότε και δικάζεται σύσσωμο το 35μελές Γενικό Συμβούλιο της Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α., καθώς κατηγορείται για τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση του Οκτωβρίου του 2011.

διεθνη:

Δυο διευθυντικά στελέχη στο εργοστάσιο της Goodyear στη βόρεια Γαλλία κράτησαν κλειδωμένους τη Δευτέρα για 30 ώρες οι εργαζόμενοι που διαμαρτύρονται για το ύψος των αποζημιώσεων που θα λάβουν οι τελευταίοι μετά το κλείσιμο του εργοστασίου. Νωρίτερα το απόγευμα αφέθηκαν ελεύθερα τα δύο στελέχη.

Την απαγόρευση των διαδηλώσεων, μέχρι νεωτέρας, ανακοίνωσαν το Σάββατο οι αρχές της Καμπότζης, ενώ νωρίτερα αστυνομικοί εισέβαλαν σε πάρκο της πρωτεύουσας και διέλυσαν αντικυβερνητικό καταυλισμό διαμαρτυρίας που είχε δημιουργηθεί το Δεκέμβρη. Την Παρασκευή είχε σημειωθεί βίαιη καταστολή διαδήλωσης εργαζομένων στον τομέα της υφαντουργίας με αίτημα μισθολογικές αυξήσεις, εναντίον των οποίων η αστυνομία άνοιξε πυρ προκαλώντας το θάνατο τουλάχιστον τριών ανθρώπων.

Στάση εργασίας των δικηγόρων πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα στη Βρετανία λόγω περικοπών. Οι δικηγόροι υπογραμμίζουν πως «δεν είναι διατεθειμένοι να εργασθούν για ωρομίσθια που είναι χαμηλότερα από τον κατώτατο μισθό».

οι εργατικες ειδησεις& τα διεθνη σε τιτλους  προερχονται απο:http://www.1431am.org/deltio

Η Αλληλεγγύη μας στον αγωνιστή Σπύρο Στρατούλη είναι η δικιά μας απάντηση στην ιδεολογική καταστολή και την
άκρατη τρομοκρατία του αστικού-μνημονιακού κράτους. Ο αγωνιστής Σπ. Στρατούλης κρατούμενος των φυλακών Λάρισας στην Ελλάδα, έχει ξεκινήσει απεργία πείνας από τις 11 Νοεμβρίου 2013. Ο αγωνιστής Σπ. Στρατούλης είναι κρατούμενος ήδη 22 χρόνια και σε λίγο καιρό θα αποφυλακιζόταν. Για το λόγο αυτό και στο πλαίσιο της “επανακοινωνικοποίησής” του, η διοίκηση των φυλακών Λάρισας του επέτρεπε καθορισμένες άδειες εξόδου από τη φυλακή. Ξαφνικά, η χορήγηση των αδειών σταμάτησε, γιατί η αστυνομία (κράτος) με την γνωστή της τεχνική, κατασκευής ενόχων, γραφειοκρατικά τον ενέπλεξε σε μια πολιτική υπόθεση με την αυθαίρετη ονομασία “Στέκια Θεσσαλονίκης”. Η αστυνομία-κράτος σαν καλός σύγχρονος χωροφύλακας τυλίγει σε μια κόλλα χαρτί 60 άτομα του ευρύτερου αντιεξουσιαστικού και αναρχικού χώρου, τα οποία συμμετέχουν σε πολιτικές δράσεις που η αστυνομία θεωρεί “παραβατική συμπεριφορά”.

Τα 60 αυτά άτομα, μέχρι να γίνει η δίκη, αφέθηκαν ελεύθερα από τον ανακριτή, αλλά για τον Σπύρο Στρατούλη, η
Διοίκηση και το αρμόδιο Συμβούλιο των φυλακών τού στερεί τις άδειες, στηριζόμενο στη παράγραφο 2 του άρθρου 55 του Σωφρονιστικού Κωδικα, σύμφωνα με την οποία δεν δίδονται άδειες σε κρατουμένους για τους οποίους εκρεμμεί ποινική διαδικασία για αξιόποινη ποινική πράξη σε βαθμό κακουργήματος. Άραγε είναι κακουργηματική πράξη ή όποια πολιτική δράση, θα αναρωτηθεί εύλογα κανείς. Με δεδομένο ότι ο αγωνιστής Σπ. Στρατούλης δεν έχει κριθεί προφυλακιστέος από τον ανακριτή, που σημαίνει ότι δεν κρίνεται ύποπτος φυγής, δεν υπάρχει λόγος να στερηθεί των αδειών του, και έχοντας ήδη εκτίσει μεγάλο μέρος της ποινής του. Η αστυνομία-κράτος για άλλη μια φορά “μεταφράζει” κατά το δοκούν τους νόμους της αστικής δημοκρατίας ώστε να λειτουργεί τελικά η ίδια μεθοδικά σαν παρακράτος. Η αστυνομία-κράτος λειτουργώντας απολυταρχικά και με διαδικασίες θεμιτών και αθέμιτων μέσων προτάσσει την δικιά της άγραφη “ηθική”. Εναντιώνεται στους αγωνιστές-συντρόφους ρίχνοντας κατά μέρος οποιοδήποτε προσωπείο, που θεατρικά κατασκευάζει απο τα ΜΜΕ περί αστικής ισότητας-ισονομίας, καταπατώντας βάναυσα κάθε έννοια δικαίου και ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Ο αγωνιστής Σπ. Στρατούλης έχει πρωτοστατήσει στους αγώνες των φυλακισμένων ενάντια στην αυθαιρεσία και την βία των ανθρωπο-φυλάκων που εξυπηρετούν το μηχανισμό εγκλεισμού και άγριας καταστολής μέσα στίς φυλακές. Ο αγώνας του ειναι πολιτικός απέναντι στους δήμιους του. Ο αγωνιστής Σπ. Στρατούλης είναι ένας ακόμα άνθρωπος-αγωνιστής στη
μακριά λίστα κρατουμένων που βιώνουν πλήρη & αυθαίρετη καταστολή των δικαιωμάτων τους με διαδικασίες που θυμίζουν μεσαίωνα απο ένα κράτος που υποτίθεται σύμφωνα με τους νόμους του, σωφρονίζει. Ομως η δίωξή του είναι πολιτική δίωξη και άρα η εκτελεστική εξουσία (δικαιοσύνη) στο πρόσωπό του δείχνει τον τιμωρητικό της ρόλο, όπως πολλές φόρες παλιότερα. Για πολλοστή φορά το κράτος με την εκτελεστική του εξουσία δημιουργεί συνθήκες και διαδικασίες “λευκών κελίων” έναντι των πολιτικών του κρατουμένων. Η απεργία πείνας είναι ο μοναδικός τρόπος που έχει για να διαδηλώσει την καταπάτηση και την καταστολή που εχει δεχτεί, βάζοντας σε κίνδυνο την ζωή του. Ο αγώνας του είναι απέναντι απο το κράτος που καλλιεργεί και επιβάλει τη βαναυσότητα του με τέτοιο τρόπο, ώστε να τη χρησιμοποιήσει, όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή… της απολυταρχικής του εδραίωσης, των δημίων των εργατών και της καταπατήσης όποιας ελευθερίας έχει κατακτηθεί μέχρι σήμερα.

• Ο αγώνας του ειναι ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ μας ειναι για την ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ του ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ.
• Ο ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΣΠ. ΣΤΡΑΤΟΥΛΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ.
• ΖΗΤΑΜΕ ΤΗΝ ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΣΠ. ΣΤΡΑΤΟΥΛΗ.

                                                                                                                            Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Βόλου

Σε μία ακόμη κρίση αυταρχικού παραληρήματος του ελληνικού κράτους, από αυτές που του έχουν γίνει συνήθεια τα τελευταία χρόνια, η αστυνομία απαγόρευσε τις… συναθροίσεις στην Αθήνα για σήμερα Τετάρτη 8 Ιανουαρίου, προκειμένου να εμποδίσει διαδήλωση ενάντια στην ανάληψη της προεδρίας της ΕΕ από την Ελλάδα και τις βασιλικές φιέστες που διοργανώνονται σχετικά. Φυσικά η απόφαση αυτή των χωροφυλάκων, πίσω από την οποία βέβαια κρύβεται η ίδια η κυβέρνηση, δεν μας προκαλεί την παραμικρή έκπληξη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένας από τους σκληρότερους μηχανισμούς του Κεφαλαίου σε κρίση. Ρόλος της είναι να παράγει φτώχεια, ρατσισμό και κρατική τρομοκρατία και αυτό κάνει. Όσο για την ελληνική προεδρία, έχει έναν επιπλέον συμβολικό ρόλο, δεδομένου ότι το ελληνικό κράτος αποτελεί μπροστάρη μέσα στην ΕΕ στην διάλυση των εργατικών κατακτήσεων, την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τον ρατσισμό της νομοθεσίας αλλά και τον φασισμό στο δρόμο με την αστυνομική ανοχή και υποστήριξη, την καταστολή των κοινωνικών κινημάτων και των αγωνιστών.

Το διάταγμα για την απαγόρευση των συναθροίσεων άλλωστε δεν πέφτει από τον ουρανό ως κομήτης. Έρχεται να προστεθεί στις υπόλοιπες εκφάνσεις του κρατικού φασισμού: τις επιστρατεύσεις των απεργών, τη βία κατά των διαδηλωτών, τα κέντρα κράτησης των μεταναστών, την καθημερινή στοχοποίηση ανθρώπων, την εγκατάλειψη απεργών πείνας στη μοίρα τους, την εκδικητικότητα, όπως την είδαμε να εκφράζεται πρόσφατα με την εκ νέου σύλληψη του απεργού πείνας Σακκά. Η βαρβαρότητα του ελληνικού κράτους είναι πανταχού παρούσα και είναι η δίδυμη αδερφή της βαρβαρότητας του Κεφαλαίου.

Ασφαλώς και θα διαδηλώσουμε σήμερα στο κέντρο της Αθήνας, ενάντια στην απαγόρευση και ενάντια στις πολιτικές του ευρωπαϊκού κεφαλαίου και των κρατών του. Δε χρειαζόμαστε καμία κρατική άδεια για να βγούμε στο δρόμο ενάντια στα κρατικά τραστ του Κεφαλαίου, που υπάρχουν για να οξύνουν τη φτώχεια, την εκμετάλλευση, τον ρατσισμό και την καταστολή. Στο εξάμηνο κατά το οποίο το ελληνικό κράτος θα έχει την προεδρία της ΕΕ, δεν θα τους αφήσουμε στιγμή ήσυχους: ούτε να ασκούν τις βάρβαρες πολιτικές τους ούτε να τις γιορτάζουν.

Στις 6μμ καλούμε στα Προπύλαια ενάντια στην απαγόρευση και την καπιταλιστική ολοκλήρωση της ΕΕ

-Στο δρόμο σπάμε την κρατική τρομοκρατία και τις απαγορεύσεις
-Αντιστεκόμαστε στη βαρβαρότητα του Κεφαλαίου, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών της, της φτώχειας, του ρατσισμού και της καταστολής
-Οργανώνουμε την τάξη μας στους χώρους δουλειάς,στις γειτονιές και στις πόλεις, για να προετοιμάσουμε τη Γενική Αντικαπιταλιστική Απεργία.

Στις 9/1 εκδικάζεται η υπόθεση της απολυμένης συναδέλφισσάς μας Ε. Δ.

ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ ΣΤΗ ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΣΣΑ ΜΑΣ

ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΟΣΟΥΣ ΠΑΛΕΥΟΥΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ, ΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ-ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ-ΔΥΝΑΜΩΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑΣ

Συνάδελφοι,

στις 9/1, εκδικάζεται η προσφυγή της συναδέλφισσάς μας Ε. Δ. ενάντια στη διοίκηση της Wind. Πρόκειται για μια πολύ σημαντική μάχη, που πρέπει να δώσουμε όλοι μαζί.

Ένα σύντομο ιστορικό

Την άνοιξη του 2011, η διοίκηση της Wind είχε ξεκινήσει μια σειρά απολύσεων – από τα γνωστά κύματα «εκκαθάρισης» που έχει κάνει κατά καιρούς, με αποτέλεσμα μέσα 4 χρόνια να έχουν χαθεί σχεδόν 1.000 θέσεις εργασίας! Η ανασφάλεια που όλοι οι συνάδελφοι ζούσαμε ήταν πολύ μεγάλη, ενώ η τρομοκρατία από διοίκηση και προϊστάμενους είχε αρχίσει να παίρνει διαστάσεις καθημερινού φαινομένου.

Μια από τις συναδέλφους που μπήκαν στο στόχαστρο ήταν η Ε. Δ., παλιά συνάδελφος, με χρόνια εμπειρίας και εργασίας στην Εξυπηρέτηση Πελατών. Για να πετύχουν την απόλυσή της:

(α) Σκόπιμα της «μαύρισαν» τα στατιστικά και την αξιολόγηση, για να την παρουσιάσουν ως «κουρασμένη», όπως αργότερα της είπαν ότι είναι!

(β) Προσπάθησαν να τη διώξουν «στα μουλωχτά», φορτώνοντάς τη σε αυτοκίνητο προϊσταμένων για να την πάνε στο HR στο Μαρούσι, απομονώνοντάς την από τους συναδέλφους της και το Σωματείο, για να την πιέσουν να υπογράψει την αποδοχή της απόλυσής της!

Αυτό που δεν τόλμησαν να ομολογήσουν ανοιχτά η διοίκηση και οι προϊστάμενοι-φερέφωνά τους ήταν ότι τους ενοχλούσε ιδιαίτερα η δράση της Ε., που μαζί με το Σωματείο συμμετείχε στις απεργίες και τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας, αντιστεκόταν στη διαρκή χειροτέρευση των συνθηκών εργασίας στην Εξυπηρέτηση Πελατών, παρότρυνε και άλλους συνάδελφους ν’ αγωνιστούμε όλοι μαζί ενωμένοι.

Ένας μεγάλος αγώνας

Η Ε. δεν έσκυψε το κεφάλι. Αρνήθηκε ν’ αποδεχτεί την απόλυσή της. Αρνήθηκε να μεταφερθεί σαν πρόβατο επί σφαγή στο Μαρούσι/HR, με τα αυτοκίνητα προϊσταμένων που… «ήθελαν να τη βοηθήσουν»! Ακόμα περισσότερο, αρνήθηκε ν’ αποδεχτεί τη σπίλωση της επαγγελματικής και ανθρώπινης αξιοπρέπειάς της: με την υποστήριξη των συναδέλφων της, απάντησε στις συκοφαντίες ότι δήθεν δεν έκανε καλά τη δουλειάς της. Έτσι, από την πρώτη στιγμή που επιχειρήθηκε η απόλυση, οι συνάδελφοι που βρίσκονταν στο χώρο σταμάτησαν τη δουλειά, ενώ επί τόπου προσέτρεξε και το Σωματείο και καλέστηκε άμεσα Γενική Συνέλευση.

Αν και βρισκόμασταν μέσα στις γιορτές του Πάσχα, αποφασίστηκε 3μερη απεργία, που ήρθε σε πέρας με τη συμμετοχή δεκάδων συναδέλφων, που συγκεντρώνονταν καθημερινά έξω από τις εγκαταστάσεις της Wind πανελλαδικά, έφτιαχναν ομάδες δράσης και κινητοποίησης, συγκέντρωναν χρήματα για την υποστήριξη της απολυμένης. Η διοίκηση, βλέποντας αυτή την αντίσταση, κατέφυγε στις γνωστές άθλιες μεθόδους της:

–          Mail προς τους συναδέλφους όπου συκοφαντούσε το Σωματείο και τους αγώνες του.

–          Συστηματική απεργοσπασία, με εργαζόμενους που τους έστελναν να εργαστούν αλλού, ακόμα και σε κτήρια τρίτων εταιριών (π.χ. Teleperformance).

–          Προσπάθεια να αποφύγει τις απεργιακές συγκεντρώσεις, καλώντας μέσω των προϊσταμένων τους εργαζόμενους να μην προσέλθουν στο χώρο εργασίας και μετά να δηλώσουν ότι «παρεμποδίστηκαν».

–          Επιστράτευση διαφόρων δήθεν «πρόθυμων» και «αγανακτισμένων», που έστελναν mail κατασυκοφάντησης του σωματείου και της συναδέλφου.

–          Μήνυση ενάντια στο Σωματείο, για να βγάλει την απεργία παράνομη και καταχρηστική.

Τίποτα απ’ αυτά δεν μπόρεσε να σπάσει την απεργία και να σβήσει το ολοφάνερο δίκιο της Ε. και του Σωματείου. Λίγο μετά τις γιορτές, με νέα Γενική Συνέλευση, αποφασίστηκε νέα 48ωρη απεργία, που κι αυτή είχε ανάλογη επιτυχία. Ήταν ο μεγαλύτερος μέχρι τώρα αγώνας που έχουμε δώσει μέχρι τώρα στη Wind.

Κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος!

Αν και φτάσαμε πολύ κοντά στην ανάκληση της απόλυσης, τελικά δεν την πετύχαμε – κυρίως για έναν λόγο, ότι χρειαζόταν και χρειάζεται ακόμα μεγαλύτερη συμμετοχή, μαζικότητα και αποφασιστικότητα, αν θέλουμε να επιβάλλουμε το δίκιο μας και όχι απλά ν’ αποδεχόμαστε διαμαρτυρόμενοι τις απολύσεις και τις επιθέσεις των εργοδοτών.

Όμως, όλοι οι εργαζόμενοι κερδίσαμε απ’ αυτό τον αγώνα, με μπροστάρη την Ε. Πρώτο, εμφανώς θορυβημένη, η διοίκηση αναγκάστηκε ν’ αναδιπλωθεί και να σταματήσει το πογκρόμ απολύσεων. Δεύτερο, η δύναμη αυτού του αγώνα (παρά τα κενά του) ουσιαστικά επέβαλλε την ανανέωση της Επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, με μια (έστω ελάχιστη) αύξηση, την ίδια στιγμή που στον ιδιωτικό τομέα είχε ξεκινήσει τσουνάμι κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων και μειώσεων μισθών.

Με λίγα λόγια: ένα μεγάλο μέρος των μισθών, της ΕΣΣΕ και των θέσεων εργασίας που έχουμε σήμερα, το χρωστάμε σ’ εκείνο τον αγώνα και στο γεγονός ότι η ίδια η Ε. μπήκε μπροστά.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, πρέπει όλοι να δείξουμε τώρα την έμπρακτη αλληλεγγύη μας κατά την εκδίκαση της υπόθεσης της Ε. στις 9/1. Να στείλουμε ένα ηχηρό μήνυμα: ΧΤΥΠΗΜΑ Σ’ ΕΝΑΝ ΜΑΣ, ΕΙΝΑΙ ΧΤΥΠΗΜΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ. ΚΑΝΕΙΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΙΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ.

Ζητάμε τη δικαίωση της συναδέλφισσάς μας. Δεν την εγκαταλείπουμε. Είμαστε περήφανοι που μαζί μας σήκωσε το κεφάλι, αντιστάθηκε στην απόλυση και τη συκοφαντία. Οργανώνουμε την αλληλεγγύη και τους αγώνες μας, μπροστά στις νέες μεγάλες μάχες που έχουμε μπροστά μας (εφαρμογή μνημονιακών νόμων, μειώσεις μισθών, απελευθέρωση απολύσεων κ.λπ.).

Το ΔΣ του Σωματείου προχωράει στη σύγκληση έκτακτης Γενικής Συνέλευσης την Τρίτη 7/1, με πρόταση για στάση εργασίας την Πέμπτη 9/1, ώστε όλοι να μπορούμε να παρευρεθούμε στα δικαστήρια για να υποστηρίξουμε τη συνάδελφό μας. ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ, ΕΧΟΥΜΕ ΕΥΘΥΝΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ ΜΑΣ, ΣΤΑ ΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ.

Το ΔΣ του Σωματείου

ΕΚΤΑΚΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ

Ο υπόδικος Ανδρέας Κουρής, αντιλαμβανόμενος ότι ο κλοιός στενεύει γύρω του, έπειτα από τον επίμονο αγώνα που δίνουμε στο δρόμο και στα δικαστήρια εδώ και δύο ολόκληρα χρόνια προκειμένου να μας καταβάλλει τους μισθούς και τις αποζημιώσεις μας που έχει καρπωθεί παράνομα, προχώρησε σε μήνυση εναντίον απολυμένων  των καταστημάτων Metropolis.

Με την άσκηση μήνυσης για συκοφαντική δυσφήμιση εναντίον μας, ο Ανδρέας Κουρής επιχειρεί  να ανατρέψει την εις βάρος του δικαστική απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών, έπειτα από αγωγή που είχαμε ασκήσει εναντίον του, η οποία μας έδωσε το δικαίωμα να προχωρήσουμε σε κατάσχεση των περιουσιακών του στοιχείων  (μετοχές του σε άλλες εταιρείες, προσωπικούς τραπεζικούς λογαριασμούς, ακίνητα κτλ) εκτός της εταιρείας Metropolis. Κι αυτό γιατί η συγκεκριμένη απόφαση, εκτός από τις αποζημιώσεις των απολυμένων, αναγνωρίζει και την ατομική ευθύνη που έχει ο Ανδρέας Κουρής ως νόμιμος εκπρόσωπος της εταιρείας «Μετρόπολις ΑΕΕ».

Η μήνυση του υπόδικου Ανδρέα Κουρή -που συνελήφθη και προφυλακίστηκε τον περασμένο Απρίλιο κατηγορούμενος  σε βαθμό κακουργήματος για χρέη περίπου 1,4 εκατ. ευρώ της εταιρείας Metropolis, που αφορούσαν τη μη καταβολή ΦΠΑ και Φόρου Μισθωτών Υπηρεσιών- στρέφεται  αποκλειστικά κατά των 12 απολυμένων που πέτυχαν αυτό τη δικαστικό αποτέλεσμα και αφορά το περιεχόμενο (!) της αγωγής τους. Και, επιπλέον, κατά ενός απολυμένου, που κατέθεσε υπέρ μας στο συγκεκριμένο δικαστήριο.

Υπενθυμίζουμε ότι με την απόφαση 1149/2013, το Πρωτοδικείο Αθηνών έκρινε ότι η συμπεριφορά του Ανδρέα Κουρή «είναι αντίθετη προς τα χρηστά ήθη», καθώς «περιέπαιζε τους εργαζόμενους», ενώ «ο ίδιος απολαμβάνει κέρδη από διαφημίσεις και διοργανώσεις πολυδάπανων εκδηλώσεων μέσω της Mad TV A.E. της οποίας τυγχάνει διευθύνων σύμβουλος» και «εισέρρεαν στα ταμεία του μεγάλα χρηματικά ποσά, τα οποία καρπωνόταν και από τα οποία ουδέν διατέθηκε έστω σε ένδειξη καλής πίστης προς τους εργαζόμενους». «Εν μέσω της οικονομικής κρίσης η μη πληρωμή δεδουλευμένων αποδοχών (…) και η με οποιονδήποτε τρόπο με δόλο ματαίωση της δικαστικής τους επιδίωξης αποτελεί καταφανώς συμπεριφορά αντίθετη προς τα χρηστά ήθη και την αντίληψη του μέσου κοινωνικού ανθρώπου», έκρινε το δικαστήριο. «Στην προκειμένη περίπτωση κάμπτεται η αρχή της μη ευθύνης των διοικούντων ανώνυμη εταιρεία», κατέληγε η δικαστική απόφαση, αναγνωρίζοντας προσωπική ευθύνη στον επιχειρηματία Ανδρέα Κουρή.

Με την πολυσέλιδη μηνυτήρια αναφορά του,  στην οποία κυριαρχούν  πολλοί φαιδροί ισχυρισμοί και ατέλειωτες αράδες κλάψας σχετικά με το πόσο άτυχος, αδικημένος, και εξαπατημένος επιχειρηματίας είναι,  ο Ανδρέας Κουρής επιχειρεί όχι μόνο να αναστρέψει, δια της πλαγίας οδού, την αρνητική πρωτόδικη απόφαση εναντίον του, αλλά και να αμφισβητήσει τις αυτονόητες και αυταπόδεικτες αξιώσεις μας, δηλαδή, τους οφειλόμενους μισθούς και τις αποζημιώσεις που μας χρωστάει. Έτσι, ανάμεσα στις «αξιόποινες ενέργειες» και τα «ποινικώς κολαζόμενα αδικήματα» που επικαλείται ότι  τελέσαμε αναφέρει ότι εγείρουμε σε βάρος του υπέρογκες αξιώσεις, ισχυριζόμενοι ότι «δήθεν» οφείλει στον καθένα από εμάς  «διόλου ευκαταφρόνητα ποσά». Κι ακόμη ότι η εν λόγω αγωγή μας εναντίον του «βρίθει όχι μόνο αναληθειών, αλλά και -προφανώς σκόπιμων και ηθελημένων- αοριστιών και γενικοτήτων».  Αμφισβητώντας, μάλιστα, αυτό καθαυτό το δικαστήριο, υποστηρίζει ότι όλα αυτά τα κάναμε σε τέτοιο βαθμό «που ήταν παντελώς αδύνατον στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο να κρίνει και να αποφασίσει επί της ουσίας της ένδικης διαφοράς».

Στη μήνυσή του ο Ανδρέας Κουρής επικαλείται το γεγονός ότι η συγκεκριμένη δικαστική απόφαση εκδόθηκε ερήμην του. Παραλείποντας επιτηδευμένα  να αναφέρει ότι η απουσία τόσο του ίδιου όσο και των συνηγόρων του συντελέστηκε  με δική τους επιλογή και, κυρίως, ότι έχει «λάμψει» δια της απουσίας του απ’ όλα τα δικαστήρια που του έχουμε κάνει μέχρι σήμερα γράφοντας στα παλιά του τα παπούτσια όλες τις νομικές διαδικασίες που αφορούν τις εργατικές διαφορές. Όπως και ότι -παρά τους περί αντιθέτου ισχυρισμούς του- ποτέ δεν συναντήθηκε μαζί μας προκειμένου να καθίσουμε στο ίδιο τραπέζι, όσο ακόμη λειτουργούσαν τα τελευταία καταστήματα της επιχείρησης, προκειμένου να μας διατυπώσει το περιβόητο σχέδιο διάσωσης της εταιρείας το οποίο, όπως αποδείχθηκε, δεν υπήρξε ποτέ. Όπως και ότι, προκλητικά και χωρίς καμία δικαιολογία, ποτέ δεν πάτησε του πόδι του στις Επιθεωρήσεις Εργασίας όπου είχε κληθεί, έπειτα από τις σχετικές καταγγελίες που του είχαμε κάνει, λόγος για τον οποίο του έχουν επιβληθεί υψηλά πρόστιμα. Κι όπως ότι δεν καταδέχθηκε να έρθει στην τριμερή συνάντηση στην οποία είχε κληθεί στο υπουργείο Εργασίας, παρουσία του τότε υφυπουργού Νίκου Παναγιωτόπουλου

Όμως, το αποκορύφωμα των ισχυρισμών του Ανδρέα Κουρή στη μηνυτήρια αναφορά του εναντίον των απολυμένων που κέρδισαν την προαναφερόμενη δικαστική απόφαση θα μπορούσε να προκαλέσει γέλια αν δεν είχε, ήδη, προκαλέσει τον πόνο και την ανέχεια στην ίδια μας τη ζωή. Όπως αναφέρει, μέλημά του ήταν ανέκαθεν n διατήρηση και όχι το κλείσιμο των καταστημάτων και συνακόλουθα η διατήρηση των θέσεων εργασίας για τους εργαζόμενους και σε καμία περίπτωση η καταπάτηση  των εργασιακών μας δικαιωμάτων. Κι ακόμη, ότι οι περί του αντιθέτου ισχυρισμοί μας  περί δήθεν περιπαιχτικής συμπεριφοράς από την πλευρά του έγιναν εντελώς εσφαλμένα δεκτοί από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο και ότι  «ανάγονται στην κυριολεξία στη σφαίρα της φαντασίας»  μας!

Στη σφαίρα της φαντασίας μας, λοιπόν, ήταν και παραμένει ότι, πριν από 3 χρόνια που ο Ανδρέας Κουρής εξαγόρασε την αλυσίδα καταστημάτων Metropolis, επενδύοντας σε αυτή (στα πλαίσια μιας ανεκδιήγητης κίνησης για τα τότε επιχειρηματικά χρονικά), κατάφερε να κλείσει 13 καταστήματα, να βάλει την επιχείρηση στο άρθρο 99 και να απολύσει 180 εργαζόμενους. Όταν μας διαμήνυε, μέσω του νέου γενικού διευθυντή (πάντα προφορικώς και ατύπως και επιλεκτικά σε μεμονωμένους εργαζόμενους, προκειμένου να διατηρούνται οι «εσωτερικές» φημολογίες περί σωτηρίας της επιχείρησης), τη μια ότι θα μπει νέος επενδυτής στην επιχείρηση  και την άλλη ότι θα ανοίξει νέα μαγαζιά. Κι όλα αυτά, την ώρα που το ένα λουκέτο έμπαινε μετά το άλλο, την ώρα που αντί μισθών λαμβάναμε έναντι ή τίποτα, την ώρα που παγιοποιήθηκε η παύση των πληρωμών. Κι όταν, ακόμη και μετά την απόλυσή μας, ο Ανδρέας Κουρής εξακολουθούσε κι εξακολουθεί να μας περιπαίζει και να μας περιγελάει όταν  ισχυρίζεται ότι δεν έχει χρήματα να μας εξοφλήσει, την ώρα που μέσω των έτερων επιχειρηματικών του δραστηριοτήτων διοργανώνει πανάκριβες φιέστες διογκώνοντας την περιουσία του, πάντα πάνω στις πλάτες των  πρώην εργαζομένων του.

Και θα αφήσουμε επιμέρους τις άλλες γελοιότητες που αναφέρει όπως, για παράδειγμα, ότι  η εταιρεία προ εποχής Κουρή είχε αδυναμία να καταβάλει μισθοδοσία, κάτι που ουδέποτε συνέβη, ή ότι οι εργαζόμενοι στη διοίκηση της εταιρείας ήταν άνθρωποι του προηγούμενου ιδιοκτήτη της. Αυτοί είναι ισχυρισμοί που προσπαθούν αποκλειστικά να νομιμοποιήσουν την απληρωσιά που καθιέρωσε ο Ανδρέας Κουρής και να δικαιολογήσουν τις (ηθελημένα ή άθελα) αποτυχημένες επιλογές του σε ότι αφορά τα νέα στελέχη που προσέλαβε. Εμείς, άλλωστε, ποτέ δεν είχαμε μετοχές στα Metropolis και πάντα πιστεύαμε ότι για τα αφεντικά ήμασταν μόνο αναλώσιμα γρανάζια της μηχανής τους. Και ως εκ τούτου, δεν προσλάβαμε από… εταιρεία εξεύρεσης στελεχών ως νέο Γενικό Διευθυντή (που, εντελώς τυχαία καταθέτει και ως μάρτυρας εναντίον μας στη μήνυση του Κουρή) έναν άνθρωπο που είχε «μαύρα μεσάνυχτα» από δισκογραφία (για να το πούμε πιο απλά, άσχετο για τη συγκεκριμένη εταιρεία) με μηνιαίο μισθό ικανό για την αποζημίωση ενός και μόνο εργαζόμενου με δεκαετή προϋπηρεσία ή για την καταβολή των μηνιαίων μισθών δέκα εργαζομένων. Και, όπως τραγικά αποδείχθηκε, με μοναδικό know how την ελεγχόμενη πτώχευση εταιρειών.

Κρατάμε, όμως, το ότι ο Ανδρέας Κουρής, εκτός από τους 12 απολυμένους, μηνύει και έναν ακόμη από εμάς που παραβρέθηκε ως μάρτυρας στη συγκεκριμένη δίκη. Επιχειρώντας, έτσι, να ποινικοποιήσει και όσους τολμούν και θα τολμήσουν να μας υπερασπιστούν στα μελλοντικά δικαστήρια που θα πραγματοποιηθούν εναντίον του και που έρχονται σωρηδόν. Φτάνει δε στο σημείο να ισχυριστεί ότι παρακινήσαμε τον μάρτυρα που κατέθεσε υπέρ μας σε κατάθεση ψευδών γεγονότων «μετά πειθούς και φορτικότητας». Σημειώνουμε ότι ως μάρτυρες κατηγορίας στη μήνυση που καταθέτει εναντίον μας  φέρνει τρία στελέχη του ομίλου MAD. Και ότι μας μέμφεται επειδή απευθυνθήκαμε σε σωματεία και συνδικαλιστικές οργανώσεις.

Τέλος, είναι απαραίτητα να υπενθυμίσουμε ότι η δικαστική απόφαση που κερδίσαμε, στην αγωγή της οποίας ο Ανδρέας Κουρής στηρίζει τη μήνυσή του για συκοφαντική δυσφήμιση, ανοίγει το δρόμο της άμεσης ατομικής ευθύνης του κάθε επιχειρηματία που κρύβεται πίσω από μία (ή και περισσότερες) Α.Ε. ή ΕΠΕ, με τη δική του προσωπική περιουσία και ότι, με βάση αυτή, οι εργαζόμενοι σε κεφαλαιουχικές εταιρείες οι οποίες στερούνται περιουσίας θα μπορούν πλέον να στρέφονται απευθείας κατά της περιουσίας του επιχειρηματία που τις διοικεί. Συνεπώς, δεν αποτελεί νίκη μόνο για εμάς, αφού αφήνει  μια παρακαταθήκη για άλλους απλήρωτους – απολυμένους που βρίσκονται  ανάλογα με εμάς αντιμέτωποι με άρνηση πληρωμών από  τα πρώην αφεντικά τους που εξακολουθούν να αυγατίζουν εις βάρος τους την περιουσία τους.

Ανδρέα Κουρή, για τη μήνυσή σου εναντίον μας μπορούμε να σου μιλήσουμε με τη γλώσσα του λαού μας: «μας χρώσταγαν το γάιδαρο, μας πήραν και το βόδι», θα έλεγε. Εμείς, Ανδρέα Κουρή, που την επιτυχία σου ως επιχειρηματίας τη στηρίζεις στις «άκρες» που έχεις και που σου δίνουν την πεποίθηση ότι μπορείς να μας τσαλαπατάς, δεν θα στο πούμε έτσι. Θα στο πούμε αλλιώς – κι αυτό να το βάλεις καλά, σαν τρυπάνι μες το μυαλό σου: ΚΑΙ ΓΔΑΡΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΔΑΡΜΕΝΟΙ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ. Ξέχνα το!

Ανδρέα Κουρή, ο χρόνος, πλέον, μετράει, αντίστροφα για σένα. Η μήνυσή σου μας δείχνει ότι, μετά από δυο χρόνια αγώνα που έχουμε δώσει στο δρόμο και στα δικαστήρια, κάνεις μια απεγνωσμένη προσπάθεια για να περισώσεις όσα καρπώθηκες από τον ιδρώτα μας.

Υποσχόμαστε ότι θα συνεχίσουμε να παλεύουμε μέχρι την πλήρη δικαίωση των αιτημάτων μας που αφορούν  την καταβολή των χρωστούμενων μισθών και των αποζημιώσεών μας.

Αποφασισμένοι να αντισταθούμε στην εργοδοτική ασυδοσία, απέναντι σε όσους νομιμοποιούν την κοινωνική βαρβαρότητα, καλούμε σε συσπείρωση γύρω από τον αγώνα μας -και σε κάθε εργατικό αγώνα που βρίσκεται σε εξέλιξη- τα σωματεία, τις συνελεύσεις γειτονιάς και τις εργατικές συλλογικότητες, τις αυτοοργανωμένες  συλλογικότητες των ανέργων και όσους και όσες αντιλαμβάνονται ότι επιβάλλεται να ορθωθεί ένα ισχυρό ανάχωμα απέναντι στις απόπειρες ποινικοποίησης των εργατικών αγώνων.

Καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από το Πταισματοδικείο Αθηνών (Κ. Λουκάρεως  14) την Τετάρτη 8 Ιανουαρίου στις  9:00 π.μ.

Απολυμένοι/ες καταστημάτων Metropolis

http://ergazomenoimetropolis.blogspot.gr/2014/01/metropolis.html

Για το πλατύτερο άνοιγμα του αγώνα στην κοινωνία,
για την στήριξη ενός ζωντανού παραδείγματος,
για να γίνουμε όλοι και όλες μας κομμάτι, ενός αγώνα που εδώ και 2 χρόνια γράφει τη δική του ιστορία…
Συμμετέχουμε στη συνέλευση της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στον αγώνα των εργαζομένων της ΒΙΟ.ΜΕ.,
Τετάρτη 8 Ιανουαρίου 2014, στις 18.30, στην αίθουσα του 3ου ορόφου στο Μικρόπολις, Βενιζέλου & Βασ.Ηρακλείου.