Με αφορμή την εναντίωσή μας στο άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές, πραγματοποιήσαμε μία σειρά από δράσεις και παρεμβάσεις σε συντονισμό με συνελεύσεις και συλλογικότητες από τις ανατολικές γειτονίες της Αθήνας (Πρωτοβουλία Κατοίκων Καισαριανής, Πρωτοβουλία Αναρχικών/Αντιεξουσιαστών από τους Πρόποδες του Υμηττού, Αυτοδιαχειριζόμενος Κοινωνικός Χώρος Βίλα Ζωγράφου, Αυτοοργανωμένος χώρος Fantasma, Αυτόνομη Συνέλευση Ζωγράφου). Στα πλαίσια των αποφάσεων που πάρθηκαν, έγιναν μικροφωνικές σε διάφορες πλατείες, μαζικές αφισοκολλήσεις, μοιράσματα σε δρόμους και χώρους καταστημάτων και πορεία που κινήθηκε σε Βύρωνα-Καισαριανή. Το αποκορύφωμα των δράσεων ήταν ο αποκλεισμός μεγάλων καταστημάτων & σούπερ μάρκετ από τις συλλογικότητες σε όλες τις περιοχές.

   Η συνέλευσή μας αποφάσισε να καλέσει σε απεργιακή συγκέντρωση στην πλατεία Δεληολάνη την Κυριακή 13/4 και ώρα 10πμ με στόχο τον αποκλεισμό 2 μεγάλων καταστημάτων που βρίσκονται δίπλα στην πλατεία, των Ηondos Center και Κωτσόβολο. Ως εκ τούτου κάναμε ευρεία προπαγάνδιση των δράσεών μας όπως το μαζικό μοίρασμα κειμένων της συνέλευσής μας σε εργαζόμενους και καταναλωτές στην αγορά του Βύρωνα, του Παγκρατίου και της Καισαριανής και μικροφωνική στο Παγκράτι (Χρεμωνίδου και Υμηττού) την Πέμπτη 10/4.

Τη μέρα  της Κυριακής συμπράττοντας με την Πρωτοβουλία Αναρχικών Αντιεξουσιαστών από τους Πρόποδες του Υμηττού κλείσαμε με πανό τις εισόδους των καταστημάτων στις 10 και μισή και μείναμε για περίπου 5 ώρες. Συνολικά στην παρέμβαση συμμετείχαν περί τα 70 άτομα. Κατά τη διάρκειά της κουβεντιάσαμε με τους εργαζόμενους και το εν δυνάμει καταναλωτικό κοινό.

   Ο αποκλεισμός των καταστημάτων HC και Κωτσόβολος αποτελεί συνέχεια προηγούμενων αποκλεισμών κατά τη διάρκεια απεργιακών κινητοποιήσεων και είναι κομμάτι της συνολικότερης αντίδρασής μας στις νέες εργασιακές συνθήκες.

  συνέλευση κατοίκων Βύρωνα, Καισαριανής, Παγκρατίου.

http://syneleysikatoikwnvkp.squat.gr/

Ξυλοδαρμοι εως θανατου 4 μπατσων,σε κατασταση εκτακτου αναγκης μια ολοκληρη επαρχια [πολυ σκληρες εικονες] Riots in southeastern China after brutal police-inspector killed a man with a hammer in broad daylight. People smashed several police cars and were attacked with tear gas. At least 4 Chengguan, the most hated police-inspectors in China, were beaten to death by angry people in Cangnan County of Wenzhou City, Zhejiang Province (located in the industrial southeast), after they killed a man with a hammer. The police-inspectors hit the man with a hammer until he started to vomit blood, because he was trying to take pictures of their violence towards a woman, a street vendor. The man was rushed to hospital, but died on the way. Thousands of angry people took to the streets, surrounded the police-inspectors in their van, attacked them with stones, bats, and beat them to death. People were shouting that the police-inspectors be killed on the spot for what they did: “Kill them! Kill them!” These police-inspectors are notoriously violent, are rarely investigated or punished for their crimes, and are terrorizing people making a living. The Chengguan, which are a special combination between regular police and state inspectors, are called “violent government thugs” in China, thousands of them are on the state payroll in at least 656 cities. In July 2013, they beat to death a man and almost killed his wife, for trying to sell watermelon they had grown on their land. The crime of the Chengguan police sparked riots in the province of Guizhou.  This man was killed by Chengguan for taking pictures of them abusing a street vendor It’s not clear what happened, though, but the responsibility for murdering the bystander taking pictures lays with the Chengguan. Among people there circulates a version of the events that claims that the police-inspectors hired some men to beat the bystander up after he tried to film them. The police-inspector ran so he could not be accused of being related to the murder. Apparently these Chengguan police proceed like this every time they meet people attempting to document or stop their violence. Numerous police troops were deployed to disperse the crowds, but people kept protesting and demanded that media report what happened. Police used tear-gas and fired warning shots in the air, but could not control the angry crowds, which kept growing. The images are very brutal. The woman lying on the street is the one abused by the Chengguan police. The dead men in the bus and beside it are the Chengguan police. Similar police violence against workers and street vendors led to at least two insurrections  against the state back in 2011. ΠΗΓΗ:https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1523017(ΔΕΙΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ)

“Η δικαίωση των τεσσάρων συναδέλφων της εταιρείας Παπασωτηρίου που αντιστάθηκαν στην εργοδοτική ασυδοσία και στην παράνομη επιβολή σε βάρος τους εκ περιτροπής εργασίας δείχνει για μία ακόμη φορά πως οι αγώνες, η αντίσταση, η συλλογικότητα, η αξιοπρέπεια δεν είναι ξοφλημένες έννοιες για ρομαντικούς Δον Κιχώτες αλλά το μοναδικό πραγματικό όπλο που μπορεί να φέρει νίκες και να βελτιώσει τη ζωή των εργαζομένων.

Η ιστορία τους καθόλου πρωτότυπη. Ίδια και απαράλλαχτη με τις χιλιάδες ιστορίες που διαδραματίστηκαν στον κλάδο του βιβλίου, αλλά και γενικότερα, τα τελευταία χρόνια της λυσσασμένης επίθεσης ενάντια στις εργατικές κατακτήσεις. Οι αντεργατικοί νόμοι κυβέρνησης και τρόικας έστρωσαν το δρόμο και φυσικά οι εργοδότες άδραξαν την ευκαιρία να τσακίσουν κάθε έννοια εργατικού δικαιώματος…

Ίδιο το σενάριο και στον Παπασωτηρίου. Τον Ιανουάριο του 2011 η εργοδοσία, με μπόλικο μνημονιακό αέρα στα πανιά της και με όπλο την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων κάλεσε τους 40 εργαζομένους (στα γραφεία και στην αποθήκη) να υπογράψουν συμβάσεις μερικής απασχόλησης. Φυσικά με πόνο ψυχής (και αυτή!!!) λόγω οικονομικών δυσκολιών. (Την ίδια στιγμή βέβαια άνοιγε καινούριο πανάκριβο κατάστημα στο αεροδρόμιο, ενώ δεν μείωνε ούτε ευρώ τις παχυλές αμοιβές του ΔΣ, που κατά βάση αποτελούνταν από μέλη της οικογένειας Παπασωτηρίου!) Παρόλο που οι συμβάσεις ήταν έωλες και δεν διασφάλιζαν σε τίποτα την προϋπηρεσία των συναδέλφων, η συντριπτική πλειονότητα υπέκυψε στον εκβιασμό και στην πίεση της εργοδοσίας και υπέγραψε.
Οι τέσσερις συνάδελφοι που δικαιώθηκαν σήμερα, αρνήθηκαν να υπογράψουν και κατέφυγαν στον Σύλλογο. Ακολούθησαν διαμαρτυρίες, κινητοποιήσεις, παρεμβάσεις, απεργία στην εταιρεία και συνάντηση στο Υπουργείο Εργασίας, όπου η εταιρεία παρουσιάστηκε ανυποχώρητη. Τελικά αποφάσισε να «τιμωρήσει» τους απείθαρχους με εκ περιτροπής εργασία 4 ημερών. Οι συνάδελφοι δεν υποχώρησαν και πάλι, καθώς ήταν πασιφανές πως η κίνηση αυτή είχε καθαρά εκδικητικό χαρακτήρα και έγινε για λόγους παραδειγματισμού (κοινώς, διότι δεν συνεμορφώθησαν προς τα υποδείξεις!) των εργαζομένων που τόλμησαν να αρνηθούν τη μερική απασχόληση!

Επίσης, όπως έκρινε τελικά και το δικαστήριο, ήταν και παράνομη γιατί επιβλήθηκε μόνο σε αυτούς (τυχαίο; δεν νομίζω), χωρίς καμιά διαβούλευση, όπως ρητά ορίζει ο νόμος (ο ίδιος νόμος που κατά τ’ άλλα μας καθιστά φθηνό, ευέλικτο και αναλώσιμο εργατικό δυναμικό). Η απόφαση αποκτά ιδιαίτερη σημασία καθώς το ίδιο αίσχος της εκ περιτροπής εργασίας, με τον ίδιο παράνομο τρόπο, συνεχίζεται ως σήμερα. Τα επιχειρήματα της εργοδοσίας κατέρρευσαν, ενώ ούτε τα ψέματα που επιστράτευσαν (και αποκαλύφθηκαν στο διακαστήριο) μπόρεσαν να καλύψουν την κατάφωρη παραβίαση ακόμα και αυτής της λειψής εναπομείνασας εργατικής νομοθεσίας.
Σε αυτή την κατά τα άλλα κοινότυπη ιστορία ξεχώρισε η ανυποχώρητη και αποφασιστική στάση των συναδέλφων σε μια μάχη δύσκολη και χρονοβόρα. Αναμετρήθηκαν με την εργοδοσία, με την καθημερινή πίεση και τις προστριβές, με το φόβο και την ανασφάλεια που γεννά η αντίσταση όταν όλα τριγύρω συνηγορούν στο να σκύψεις το κεφάλι, να κάνεις και άλλο ένα βήμα πίσω, να σφίξεις τα δόντια και να μη μιλήσεις. Οι συνάδελφοι σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς πάλεψαν και δικαιώθηκαν.

Η νίκη τους είναι νίκη όλων μας. Η στάση τους είναι η καλύτερη απάντηση στον δήθεν ρεαλισμό της υποταγής και της υποχώρησης από την πλευρά των εργαζόμενων «μέχρι να βελτιωθούν τα πράγματα». Είναι πλέον φανερό πως ο ατομικός δρόμος και η υποταγή δεν μπορούν να εξασφαλίσουν το δικαίωμα ούτε στη δουλειά ούτε στη ζωή. Το αντίθετο. Ήταν και αυτά που διαμόρφωσαν το σημερινό καταθλιπτικό τοπίο των απολύσεων, των μισθών πείνας, της απλήρωτης εργασίας, των ελαστικών ωραρίων, της δουλειάς ακόμα και τις Κυριακές, της εργοδοτικής τρομοκρατίας, των ατομικών συμβάσεων, της ανεργίας…
Ο δρόμος για την ανατροπή αυτής της κατάστασης που μας θέλει δούλους στις σύγχρονες συνθήκες γαλέρας περνάει μέσα από τη συλλογικότητα και την αντίσταση στους χώρους δουλειάς, μέσα από τη συνολική αντεπίθεση του εργατικού κινήματος. Από αυτή τη σκοπιά δίνει τις μάχες και ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Αττικής, που στάθηκε από την πρώτη στιγμή δίπλα στους συναδέλφους, όπως και σε κάθε εργαζόμενο που θέλει να παλέψει για τα δικαιώματά του. Γιατί ο δικός μας συνδικαλισμός χτίζεται μέσα στις μάχες στους χώρους δουλειάς, στις συνελεύσεις και στις σωματειακές επιτροπές, στις σχέσεις αλληλεγγύης με τους συναδέλφους μας, στο δυνάμωμα του σωματείου”.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ – ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΣΤΙΣ ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΜΑΧΕΣ
ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΚΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 11 ΙΟΥΝΗ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ – ΧΑΡΤΟΥ, ΑΤΤΙΚΗΣ

δείτε επίσης: 1.http://www.ertopen.com/eidiseis/item/19117-dikastikh-dikaiwsh-ergazomenwn-gia-thn-ek-peritrophs-ergasia#.U1Yd6ldBvct |

2.https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1520733

3.https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1523001