ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ(ΕΣΕ):παρέμβαση στο ΙΚΕΑ το Σάββατο 13/09 στις 15:00

ikeaΗ Ε.Σ.Ε. θα παρέμβει στο ΙΚΕΑ Κηφισού το Σάββατο 13/09 στις 15:00. ως δράση αλληλεγγύης στους εργάτες του ΙΚΕΑ στην Πιατσέντσα (Ιταλία), απ΄όπου έρχονται τα εμπορεύματα και στην Ελλάδα.

13 Σεπτέμβρη: Πανευρωπαϊκή μέρα αλληλεγγύης στους εργάτες του ΙΚΕΑ στην Πιατσέντσα

«Ένα πλήγμα σε έναν είναι πλήγμα σε όλους»

 

«Πάρε μια παραδοσιακή απεργία στην οποία ανεμίζεις μια σημαία ή σκαρφαλώνεις σε μια στέγη για να διαμαρτυρηθείς. Μπορείς να περάσεις όλη σου τη ζωή εκεί, τίποτα δε θα αλλάξει. Όχι άλλες απεργίες πείνας! Είναι καιρός ο εργοδότης να πεινάσει! Όσο για μας, εμείς υποφέρουμε αρκετά καθημερινά στον χώρο εργασίας. Αυτός δεν είναι  μόνο ο δικός μας αγώνας, είναι ο αγώνας του καθενός από μας μέσα στην κρίση: αν νικήσουμε σε ένα μέρος, τα πράγματα γίνονται καλύτερα για όλους μας» ( Από συνέντευξη του Μοχάμετ Αραφάτ, εργάτη στον κλάδο των  logistics, 1/1/2013

 

Από το 2008 στην Ιταλία γίνονται μεγάλες κινητοποιήσεις στον κλάδο των logistics (μεταφορά και συσκευασία). Στον κλάδο αυτό οι εργάτες, στη συντριπτική τους πλειοψηφία μετανάστες,  δουλεύουν για μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες μέσω ενός συστήματος υπεργολαβιών, που χρησιμοποιείται από τις εταιρίες για να αποφύγουν τη συμμόρφωση με τις συλλογικές συμβάσεις και τα δικαιώματα που απορρέουν από αυτές για τους εργάτες. Οι εργάτες με τους αγώνες τους διεκδικούν καλύτερες συνθήκες εργασίας, δίκαιες αμοιβές, αξιοπρέπεια στην εργασία.

 

Οι εργάτες που δουλεύουν για λογαριασμό του ΙΚΕΑ δεν αποτελόυν εξαίρεση. Δεν είναι άμεσα απασχολούμενοι από την εταιρία επίπλων, παρά δουλεύουν μέσω υπεργολαβιών. Στα μέσα Οκτώβρη 2012 οι εργάτες στις εγκαταστάσεις του ΙΚΕΑ στην Πιατσέντσα της Βόρειας Ιταλίας κατέβηκαν σε απεργία εναντίον των πενιχρών τους αμοιβών και για ίση κατανομή του φόρτου εργασίας. Η Πιατσέντσα αποτελεί για το ΙΚΕΑ έναν μεγάλο διαμετακομιστικό κόμβο μέσω του οποίου τα προϊόντα της εταιρίας διανέμονται σε όλη τη Μεσόγειο, και στην Ελλάδα.

 

Η αντίδραση της κοινοπραξίας των εργολάβων και του ΙΚΕΑ ήταν η άρνηση κάθε διαπραγμάτευσης, οι απειλές και τελικά η απόλυση 107 εργαζομένων.

 

Μετά από μήνες αγώνων, οι εργάτες επαναπροσλήφθηκαν τον Γενάρη του 2013. Αλλά το ΙΚΕΑ δεν ήταν διατεθειμένο να δεχτεί το χτύπημα. Τον περασμένο Μάη 33 από τους πιο ενεργούς συνδικαλισμένους εργάτες τέθηκαν σε διαθεσιμότητα, και ύστερα οι 24 από αυτούς απολύθηκαν.

 

Ως απάντηση, τα μεγάλα συνδικάτα βάσης του κλαδου SI Cobas και ADL Cobas κήρυξαν την 26η Ιούλη ως εθνική μέρα αλληλεγγύης. Οργανώθηκαν μεγάλες συγκεντρώσεις σε 13 πόλεις εντός των ιταλικών συνόρων αλλά και στην Ισπανία, τη Γερμανία και την Αυστρία.

 

Μπροστά στην άρνηση του ΙΚΕΑ να υποχωρήσει οι εργαζόμενοι και οι αλληλέγγυοι συνεχίζουν τον αγώνα. Στις 13 Σεπτέμβρη οργανώνουν μια μεγάλη διαδήλωση στην Πιατσέτσα.

 

Την περίοδο της παγκοσμιοποίησης του κεφαλαίου οι εργαζόμενοι οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι μας ενώνουν πολύ περισσότερα από όσα φανταζόμαστε με τους εργάτες όλου του κόσμου. Δε βιώνουμε απλά την ίδια εκμετάλλευση παρά, όλο και συχνότερα, έχουμε απέναντί μας τις ίδιες πολυεθνικές εταιρίες ως εργοδότες. Ιδιαίτερα οι εργαζόμενοι στον κλάδο των logistics είναι αναγκαίο να στηριχτούν από όλους μας, γιατί ο κλάδος αυτός έχει κομβικό ρόλο στην κυκλοφορία των εμπορευμάτων και, συνεπώς, στην ολοκλήρωση αυτού που ονομάζουμε παγκοσμιοποιημένο καπιταλισμό. Η αντίσταση στην υποτίμηση της εργασίας μας προϋποθέτει την αλληλεγγύη μας στους αγώνες των εργατών, ντόπιων και μεταναστών, σε όλα τα μέρη του κόσμου. Κάθε νικηφόρος αγώνας σε κάθε μέρος του κόσμου είναι μια νίκη για όλους μας. Ας βάλουμε τα θεμέλια για έναν αληθινό διεθνισμό.

 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΩΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΤΟΥ ΙΚΕΑ ΣΤΗΝ ΠΙΑΤΣΕΝΤΣΑ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ

 ΕΣΕ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ

ΑΘΗΝΑ-ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ-ΓΙΑΝΝΕΝΑ

 

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ(ΕΣΕ):παρέμβαση στο ΙΚΕΑ το Σάββατο 13/09 στις 15:00

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ στον Αλφόν ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ στην Ισπανική πρεσβεία (Διον. Αρεοπαγίτου 21)

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ στον Αλφόν (υπόδικο διαδηλωτή στη Μαδρίτη)
 
ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ στην Ισπανική πρεσβεία (Διον. Αρεοπαγίτου 21)
Δευτέρα 15 Σεπτέμβρη στις 5.30 μμ
 
10530776_646824702074420_2593760223911244835_nΟ Alfonso Fernandez Ortega είναι ένας νεαρός 22 χρονών, κάτοικος της εργατικής περιοχής Βαγιέκας στη Μαδρίτη, ο οποίος συνελήφθη την ώρα που έβγαινε από το σπίτι του στις 14/11/2012. Η ημέρα εκείνη ήταν ημέρα γενικής παν-ευρωπαϊκής απεργίας. Συνελήφθη κατευθυνόμενος προς μια απεργιακή περιφρούρηση στη γειτονιά του. Η συμμετοχή του στην απεργία είχε να κάνει με τις διεκδικήσεις που προβάλλονταν: όχι άλλη ανεργία, όχι αντεργατικές μεταρρυθμίσεις, όχι περικοπές στα κοινωνικά αγαθά, όχι ιδιωτικοποιήσεις σε υγεία, εκπαίδευση κτλ.
 
Η αστυνομία προσπάθησε να του φορτώσει ένα σακίδιο με μολότοφ και να τον κατηγορήσει για κατοχή εκρηκτικών. Απ’ ό,τι φαίνεται και στην Ισπανία, όπως και στην Ελλάδα, αυτή είναι μια προσφιλής μέθοδος της αστυνομίας για να στήνει σκευωρίες σε βάρος διαδηλωτών. Στο σακίδιο που χρησιμοποιήθηκε ως αποδεικτικό στοιχείο δεν βρέθηκαν δαχτυλικά αποτυπώματα του Αλφόν. Παρ’ όλα αυτά προφυλακίστηκε.
 
Χάρη στη διεθνή αλληλεγγύη κα τις συντονισμένες διαμαρτυρίες που έγιναν, στις 28/12/2012 έσπασε η σιωπή των ΜΜΕ και ο Αλφόν βγήκε από τη φυλακή μετά από 56 ημέρες (στις 9/1/2013). Στις 18/9/2014 δικάζεται με την κατηγορία της κατοχής εκρηκτικών. Σε περίπτωση καταδίκης αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης πεντέμισι χρόνων.
 
Η καταστολή στην Ισπανία έχει σημειώσει σκανδαλώδη αύξηση φτάνοντας σε απίστευτο επίπεδο καταπάτησης των ελευθεριών. Χιλιάδες άνθρωποι έχουν επιβαρυνθεί με πρόστιμα (πολλές φορές στη βάση στοιχείων που προκύπτουν -όπως ισχυρίζεται η αστυνομία- από κάμερες παρακολούθησης). Πάνω από χίλιοι είναι αυτοί που έχουν περάσει, ή θα περάσουν από δίκες. Εκατοντάδες είναι αυτοί που απειλούνται με ποινές φυλάκισης λόγω της συμμετοχής τους σε εργατικούς, πολιτικούς και συνδικαλιστικούς αγώνες. Ιδιαίτερα μετά τις μεγάλες εργατικές απεργίες του 2010-2012 και το Κίνημα των Αγανακτισμένων, το κράτος ποινικοποιεί κάθε μορφή κοινωνικής δράσης, με λεπτομερή και εξαντλητικό τρόπο. Δεκάδες «απαγορεύεται» έχουν προστεθεί στο νομικό οπλοστάσιο καταστολής των απεργιών και των διαδηλώσεων. 
 
10421399_646824552074435_6852380830971077625_nΗ τρομοκρατική πραγματικότητα που βιώνουν οι κοινωνικοί και εργατικοί αγώνες στην Ισπανία, δεν είναι κάτι άγνωστο για εμάς. Η επίθεση στα δικαιώματα και τις ελευθερίες είναι κοινή επιλογή των αφεντικών και των κυβερνώντων σε κάθε χώρα, όταν οι εργαζόμενοι και οι καταπιεσμένοι ξεσηκώνονται και διεκδικούν.
 
Το Συντονιστικό για την Ελευθερία του Αλφόν έχει οργανώσει μια σειρά από κινητοποιήσεις τόσο στο Βαγιέκας και την Μαδρίτη, όσο και στο υπόλοιπο Ισπανικό Κράτος. Καλεί σε μια νέα ημέρα διεθνούς αλληλεγγύης στις 16 Σεπτέμβρη. Εκείνη την ημέρα θα πραγματοποιηθούν δράσεις διαμαρτυρίας σε πολλές πόλεις έξω από τις Ισπανικές πρεσβείες και τα προξενεία.
 
Οργανώνουμε διαμαρτυρία μπροστά στην Ισπανική πρεσβεία της Αθήνας, ως ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης, αλλά και συμπόρευσης.
 
Να σταματήσει η δίωξη του AlfonsoFernandezOrtega
Η σκευωρία σε βάρος του θα καταρρεύσει
Η αλληλεγγύη όπλο των εργατών
Αθήνα – Μαδρίτη – Λισαβόνα, όλοι στο δρόμο, όλοι στον αγώνα
Ελλάδα – Γαλλία – Ισπανία, ο εχθρός είναι στις τράπεζες και τα υπουργεία
 
 
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
 
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
Στείλτε μηνύματα διαμαρτυρίας στην Ισπανική πρεσβεία (emb.atenas.info@maec.es, 210-9213090).
Κοινοποιείστε τα μηνύματά σας στο Συντονιστικό για την Ελευθερία του Αλφόν (alfon_libertad@hotmail.com)
Κάλεσμα της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΑΘΗΝΑΣ για κοινή δραση:
Η Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση (ΕΣΕ) Αθήνας καλεί σε:
ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ Τρίτη 9/9 στις 17:00, στα γραφεία του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου (Μεσολογγίου & Λόντου 6 Εξάρχεια)
για να διερευνήσουμε τη δυνατότητα πραγματοποίησης διαμαρτυρίας στην Ισπανική πρεσβεία, ζητώντας να σταματήσει η δίωξη του διαδηλωτή Αλφόν.
Στις 18 Σεπτέμβρη δικάζεται ο Αλφόν, ο οποίος σε περίπτωση καταδίκης αντιμετωπίζει ποινή πεντέμιση χρόνων φυλάκισης.
Ο Αλφόν είναι ένας νεαρός 22 χρονών, κάτοικος της εργατικης γειτονιάς Βαγιέκας στη Μαδρίτη, ο οποίος συνελήφθη την ώρα που έβγαινε από το σπίτι του στις 14/11/2012. Η ημέρα εκείνη ήταν ημέρα γενικής παν-ευρωπαϊκής απεργίας. Συνελήφθη κατευθυνόμενος προς μια απεργιακή περιφρούρηση στη γετιονιά του. Η συμμετοχή του στην απεργία είχε να κάνει με τις διεκδικήσεις που προβάλλονταν: όχι άλλη ανεργία, όχι αντεργατικές μεταρρυθμίσεις, όχι περικοπές στα κοινωνικά αγαθά, όχι ιδιωτικοποιήσεις σε υγεία, εκπαίδευση κτλ.
Χάρη στη διεθνή αλληλεγγύη κα στις συντονισμένες διαμαρτυρίες που έγιναν στις 28/12/2012, έσπασε η σιωπή των ΜΜΕ και ο Αλφόν βγήκε από τη φυλακή μετά από 56 ημέρες (στις 9/1/2013).
Η καταστολή στην Ισπανία έχει σημειώσει σκανδαλώδη αύξηση φτάνοντας σε απίστευτο επίπεδο καταπάτασης των ελευθεριών. Χιλιάδες άνθρωποι έχουν επιβαρυνθεί με πρόστιμα (πολλές φορές στη βάση στοιχείων που προκύπτουν -όπως λένε- από κάμερες παρακολούθησης). Πάνω απο χίλιοι είναι αυτοί που έχουν περάσει ή θα περάσουν από δίκες. Εκατοντάδες είναι αυτοί που απειλούνται με ποινές φυλάκισης λόγω της συμμετοχής τους σε εργατικούς, πολιτικούς και συνδικαλιστικούς αγώνες. Ιδιαίτερα μετά τις μεγάλες εργατικές απεργίες του 2010-2012 και το Κίνημα των Αγανακτισμένων, το κράτος ποινικοποιεί κάθε μορφή κοινωνικής δράσης, με λεπτομερή και εξαντλητικό τρόπο (δεκάδες «απαγορεύεται» έχουν προστεθεί στο νομικό οπλοστάσιο καταστολής των απεργιών και των διαδηλώσεων).
Το «Συντονιστικό για την Ελευθερία του Αλφόν» έχει οργανώσει μια σειρά από κινητοποιήσεις τόσο στο Βαγιέκας και την Μαδρίτη, όσο και στο υπόλοιπο Ισπανικό Κράτος. Καλεί σε μια νέα ημέρα διεθνούς αλληλεγγύης στις 16 Σεπτέμβρη. Εκείνη την ημέρα θα πραγματοποιηθούν δράσεις διαμαρτυρίας σε πολλές πόλεις έξω από τις Ισπανικές πρεσβείες και τα προξενεία.
Νομίζουμε ότι, η τρομοκρατική πραγματικότητα που βιώνουν οι κοινωνικοι και εργατικοί αγώνες στην Ισπανία, δεν είναι κάτι άγνωστο και για εμάς. Η επίθεση στα διακιώματα και τις ελευθερίες είναι κοινή επιλογή των αφεντικών και των κυβερνώντων σε κάθε χώρα, όταν οι εργαζόμενοι και οι καταπιεσμένοι ξεσηκώνονται και διεκδικούν.
Πιστεύουμε ότι, μπορεί και πρέπει να οργανωθεί διαμαρτυρία στην Ισπανική πρεσβεία της Αθήνας, ως ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης, αλλά και συμπόρευσης. Δεν είναι κενά περιεχομένου τα συνθήματα των διαδηλώσεων, «Αθήνα – Μαδρίτη – Λισαβόνα, όλοι στο δρόμο, όλοι στον αγώνα» και «Ελλάδα – Γαλλία – Ισπανία, ο εχθρός είναι στις τράπεζες και τα υπουργεία».
Η αλληλεγγύη όπλο των εργατών
Λευτεριά στον σύντροφο Αλφόν
SOLIDARITY TO ALFON (demonstrator in custody in Madrit)

PROTEST AT SPANISH EMPASSY (DION. AREOPAGITOU 21)

MONDAY 15 SEPTEMBER AT 17.30 A.M.

Alfonso Fernandez Ortega is a young man of 22, sitizen of the working
class ara Vagieka, Madrit, who was arrested as he was getting out of his
house on 14/11/2012. On that date a general european strike was to take
place.
He was arrested as he was heading to a strike protection group in his
neighbourhood. His participation in the strike
was about certain claims, no more unemployment, no more anti-labour
refermations, no more cut backs to social
welfare, no privatization in health care or education, e.c.t.
The police tried to blame him on carrying a rucksack with molotof in
and charge him with explosives possession.
It seems that in Spain as is the case in Greece, this is a police
popular fabrication method at the expense of demonstrations. Although no
fingerpints of Alfonso or other any other evidence was found on the
rucksack he was kept in custody.
Thanks to international solidarity and coordinated protests on
28/12/2012 the media were forced to report the incident and Alfon was
released from prison (after 56 days in jail) on 9/01/2013. On the
18/9/2014 he went on trial,
charged with explosives possession. If he is found guilty he will have
to face a five and a half year imprisonment.
Repression in Spain has come to a scandalous increase, leading to an
incredible violation of human rights and freedom. Fines have been
imposent on thousands of people, very often bassed on evidence arising from
surveillance cameras (as the police claim). More than thousands have
been or are to be on trial. Hundrends oh them are threatment to be sent
to prison because of their participation in laubor, political or
trade-union struggles.
Particulary after the great strikes of 2010-2012 and the “Indignant
movement” the goverment penalises any kind
of social action excessively and exhaustively. Many “forbitten” have
been added to the legal “arsenal” to repress
strikes and demonstrations.
The terroristic reality that social and labour struggles suffer in
Spain is not unknown to us. The assault against human rights and freedom
is the employers and gonernors common choice in every country when
employers and
the oppressed are aroused and claim.
The Concerted Group for Alfon’s freedom has organised a series of
movements both in Vagiekas and Madrit as
well as all around Spain. It calls for a day of international solidarity
on 16th September. On this day many actions
of protest will take place in many countries outside Spanish empassies
and consulates.
We organise a protest outside Spanish empassy in Athens as a minimum
proof of solidarity as well as agreement
to go along.

STOP ALFONSO FERNANDEZ ORTEGA’S PROSECUTION

THE FABRICATION AGAINST HIM WILL FALL DOWN

SOLIDARITY IS WORKER’S WEAPON

ATHENS-MADRIT-LISBON EVERYBODY OUT ON THE STREETS, EVERYBODY JOIN OUR
STRUGGLE

GREECE- FRANCE- SPAIN OUR ENEMY IS BANKS AND MINISTRIES

SOLIDARITY INITIATIVE

Send your protest messages in Spanish empassy (210-9213901)

Notify the concerted group for Alfon’s freedom about your messages
(alfon_libertad@hotmail.com)

Παραδίδουν όλο το Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ) σε μια ιδιωτική εταιρεία

esan_Layout_1

Ο Υπουργός Υγειας Μ. Βορίδης με νομοσχέδιο που έχει καταθέσει στη Βουλή (για ψήφιση στις 10/9) παραδίδει σε μια ιδιωτική εταιρία, την ΕΣΑΝ ΑΕ. (Εταιρία Συστήματος Αμοιβών Νοσοκομείων Α.Ε.). τη διαχείριση των χρημάτων του ΕΣΥ καθώς και την κοστολόγηση και την αξιολόγηση όλων των δομών Υγείας.

Ένας από τους βασικούς στόχους του νέου νόμου αποκαλύπτεται στη 2η σελίδα της «αιτιολογικής έκθεσης» που τον συνοδεύει:

«Με τον τρόπο αυτό …αποφεύγεται και η μελλοντική επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού, καθώς η ΕΣΑΝ Α.Ε. δύναται να μετεξελιχθεί με γοργούς ρυθμούς σε μια απολύτως βιώσιμη και οικονομικώς αυτάρκη ανώνυμη εταιρία»

Έτσι ωμά και κυνικά η κυβέρνηση δηλώνει πως στόχος του νομοσχεδίου είναι να σταματήσουν οι νοσοκομειακές δομές να χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό και να λειτουργούν σαν μια εταιρία που συντηρείται και βγάζει κέρδη με βάση την «παραγωγή» της.

Σύμφωνα και με ανακοίνωση της ΕΙΝΑΠ [1] για την ΕΣΑΝ ΑΕ. (2/9/2014):

«Συνολικά ως το 2020 σχεδιάζουν ώστε τα νοσοκομεία να είναι πλήρως αυτοχρηματοδοτούμενα με μηδενική κρατική χρηματοδότηση.»

Παράλληλα, για όσο καιρό το Δημόσιο συνεχίσει να χρηματοδοτεί το ΕΣΥ, η ΕΣΑΝ Α.Ε. στοχεύει να κατευθύνει ένα όλο και μεγαλύτερο μερίδιο αυτών των χρημάτων, όπως και των χρημάτων του ΕΟΠΥΥ και των υπόλοιπων ασφαλιστικών ταμείων προς τις ιδιωτικές κλινικές – και σε βάρος των δημόσιων νοσοκομείων.

Ας δούμε όμως πιο αναλυτικά το νομοσχέδιο και τις συνέπειες του για τους εργαζόμενους και τους ασθενείς:

1. η προίκα της ΕΣΑΝ
Η ΕΣΑΝ Α.Ε. θα προικοδοτηθεί από το Δημόσιο με 1 εκ. ευρώ και θα είναι μετοχική εταιρία: θα εκδοθούν 20.000 μετοχές στην τιμή των 50 € η κάθε μια. Οι μετοχές της θα είναι ονομαστικές και μεταβιβαστές (Μέρος Α – άρθρο 7ο του νομοσχεδίου) δηλαδή θα πωλούνται «στην αγορά», ενώ στο ΔΣ της θα συμμετέχουν και εκπρόσωποι των ιδιωτικών κλινικών.
(Μέρος Α, άρθρο 1ο)

Η κυβέρνηση, έτσι, βάζει το λύκο να φυλάει τα πρόβατα, δίνοντας τη διαχείριση δημοσίου χρήματος για την Υγεία σε μια ιδιωτική εταιρία στην οποία οι εκπρόσωποι των ιδιωτικών κλινικών θα έχουν αποφασιστικό λόγο. Από το ΔΣ της ΕΣΑΝ οι ιδιώτες πάροχοι Υγείας θα έχουν μεγαλύτερη πρόσβαση στους δημόσιους πόρους για την Υγεία και θα τους κατευθύνουν με βάση τα δικά τους συμφέροντα.

Πιο σημαντικό είναι ωστόσο ότι μέσω της ΕΣΑΝ δίνεται η δυνατότητα να περάσει ο έλεγχος ολόκληρου του συστήματος Υγείας της χώρας μας στα χέρια μεγαλοεπιχειρηματιών που θα αγοράσουν ένα σεβαστό ποσοστό των μετοχών της εταιρίας. Όπως στα ΜΜΕ, όπου 3 – 4 οικογένειες «κυβερνούν» ανεξέλεγκτα, όπως στα πετρέλαια, στις τράπεζες, στο εφοπλιστικό κεφάλαιο, κλπ, μια χούφτα μεγαλοκαρχαριών ελέγχουν τα πάντα, έτσι θα γίνει και στην Υγεία. Και μπορούμε εύκολα να φανταστούμε ποιοι θα είναι αυτοί: οι ιδιοκτήτες των μεγάλων ιδιωτικών νοσοκομείων και κλινικών, των φαρμακευτικών βιομηχανιών, των ασφαλιστικών εταιριών – αυτοί θα περάσουν τον έλεγχο του συνόλου της δημόσιας Υγείας στα δικά τους χέρια. Η Υγεία του 99% των Ελλήνων εργαζομένων και λαϊκών στρωμάτων θα αποτελεί αντικείμενο κέρδους για το ιδιωτικό κεφάλαιο!

2. Τα έσοδα της ΕΣΑΝ
Η ΕΣΑΝ. Α.Ε. θα έχει έσοδα:

•από τον ΕΟΠΥΥ και τα υπόλοιπα ασφαλιστικά ταμεία για τις «…νοσοκομειακές υπηρεσίες που παρασχέθηκαν προς τους ασφαλισμένους τους…»
•από κονδύλια της Ε.Ε. που προορίζονται για την Υγεία
•από την διαχείριση των αποθεματικών και των περιουσιακών στοιχείων των νοσοκομείων
•από «αμοιβές των υπηρεσιών που η Εταιρία παρέχει, στα δημόσια νοσοκομεία, στις ιδιωτικές κλινικές, στον ΕΟΠΥΥ και στους άλλους ασφαλιστικούς οργανισμούς, για τη στατιστική επεξεργασία των δεδομένων που αποστέλλονται από τους φορείς αυτούς» (δείτε στη συνέχεια ποια στοιχεία είναι αυτά) (Μέρος Α – άρθρο 8ο)

Δηλαδή, οι ιδιώτες μέτοχοι (ιδιοκτήτες) της ΕΣΑΝ θα καθορίσουν τις τιμές των νοσοκομειακών υπηρεσιών έτσι ώστε να απομυζούν όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα από τα ταμεία, θα τσεπώνουν τα ευρωπαϊκά κονδύλια και θα ροκανίσουν τα αποθεματικά και την περιουσία των νοσοκομείων. Και όλα αυτά στο όνομα του δημοσίου συμφέροντος και της αναβάθμισης του συστήματος δημόσιας υγείας.

3. Το σύστημα των «Διαγνωστικών Ομοιογενών Ομάδων» – DRG
Η ΕΣΑΝ Α.Ε. θα αναπτύξει ένα σύστημα «Διαγνωστικών Ομοιογενών Ομάδων» (DRG). Όλες οι ασθένειες και οι θεραπευτικές μέθοδοι θα ομαδοποιηθούν και θα τιμολογηθούν και θα αποτελούν τα «στάνταρντ» που πρέπει να ακολουθούν όλα τα νοσοκομεία της ΕΣΑΝ.

«Κάθε ομάδα που καθορίζεται ως ομοιογενής προσδιορίζεται κατά κύριο λόγο με αναφορά το κόστος της ιατρικής θεραπείας»
(αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου – 1η σελίδα)

Το σύστημα των DRGs υπολογίζει το κόστος ανά διαγνωστική κατηγορία (μέσω στατιστικών δεδομένων που έχουν συλλεχθεί και επεξεργαστεί) και όχι το κόστος με βάση συγκεκριμένες θεραπευτικές πράξεις ή ημέρες νοσηλείας ανά ασθενή.

«Για παράδειγμα, μια χολοκυστεκτομή , αφού ενσωματωθεί το κόστος των εξετάσεων, των ημερών νοσηλείας, της υλικοτεχνικής υποδομής και των φαρμάκων που απαιτήθηκαν και πιθανά (αυτό δεν έχει διευκρινιστεί σαφώς) της αμοιβής του προσωπικού, κοστολογείται Χ ευρώ. Η ΕΣΑΝ θα πληρώσει το νοσοκομείο Χ ευρώ για κάθε περιστατικό χολοκυστεκτομής, άσχετα αν κάποια περιστατικά θα κοστίσουν στην πραγματικότητα κάτι περισσότερο. »
Γ. Γιαννόπουλος, πρόεδρος της ΕΙΝΑ [2], 7/9/2014

Με την εφαρμογή των DRG αλλάζει όλη η φιλοσοφία του συστήματος Υγείας. Ο ασθενής αντιμετωπίζεται με λογιστική λογική και το νοσοκομείο με λογικές οικονομικού κόστους – οφέλους και όχι με επιστημονικά και κοινωνικά κριτήρια.

Η εφαρμογή συστήματος DRG στη Γερμανία (και όχι μόνο) έχει ως συνέπεια τα λεγόμενα «ματωμένα εξιτήρια», όπου οι γιατροί είναι πολλές φορές αναγκασμένοι να δίνουν εξιτήριο νωρίτερα από ότι είναι πραγματικά ασφαλές για τους ασθενείς, αφού είναι υποχρεωμένοι να ακολουθήσουν πιστά τις DRG.[3]

Πράγματι, με την εφαρμογή των DRG αν κάποιος ασθενής χρειάζεται διαφορετική θεραπευτική μέθοδο από αυτήν που προβλέπει το σύστημα ή περισσότερο χρόνο, το κόστος θα επιβαρύνει τον ίδιο, αφού το «σύστημα» αναγνωρίζει ομάδες με βάση το κόστος και όχι ασθενείς με διαφορετικές ανάγκες.

Στη δε Αγγλία μια από τις συνέπειες της εφαρμογής συστήματος DRG ήταν η απροθυμία νοσοκομείων να προμηθευτούν νέες τεχνολογίες γιατί αυτές θα αύξαναν το κόστος θεραπείας, νοσηλείας κλπ των ασθενών! Το όφελος των ασθενών και η επιστημονική άποψη απουσιάζει από τα κριτήρια για την αγορά ή όχι νέων τεχνολογιών. [4]

4. Επιχειρησιακό Σχέδιο
Η ΕΣΑΝ Α.Ε. καταρτίζει ένα επιχειρησιακό σχέδιο. Αυτό περιλαμβάνει «στόχους εκφρασμένους σε ποσά και ποσοστά», «τους ετήσιους χρηματοοικονομικούς, ποιοτικούς και επιχειρησιακούς δείκτες», «δείκτες αποδοτικότητας» κ.α.
(Μέρος Β – άρθρο 27)

Επίσης, σύμφωνα με την «έκθεση αξιολόγησης συνεπειών του νομοσχεδίου» (έκθεση του Υπουργείου Υγείας)

«Οι διαθέσιμοι πόροι θα κατανέμονται πιο δίκαια στους παρόχους υπηρεσιών από τη στιγμή που ένα αφομοιωμένο και ώριμο σύστημα ομοιογενών ομάδων δημιουργεί ροή χρημάτων στα νοσοκομεία αναλογικά προς τις υπηρεσίες και τα χαρακτηριστικά τους (εγχειρίσεις, σοβαρότητα της ασθένειας κλπ)»

Τα νοσοκομεία θα λειτουργούν λοιπόν με βάση «δείκτες αποδοτικότητας» και άλλα παρόμοια κριτήρια, τα οποία δεν θα έχουν σχέση με το πόσους ασθενείς θεράπευσαν, ανακούφισαν ή κάτι αντίστοιχο, αλλά με βάση πόσα χρήματα έβγαλαν από τα χειρουργεία, τις εξετάσεις κοκ και πόσο μείωσαν τις δαπάνες τους.

Για να χρηματοδοτηθούν τα νοσοκομεία οι γιατροί θα πρέπει να κυνηγάνε χειρουργεία και εξετάσεις, όπως γίνεται στον ιδιωτικό τομέα, για να πιάσουν τους «στόχους» και να αξιολογηθούν θετικά.

Μέσα από τέτοιες φόρμουλες θα προχωρήσουν παραπέρα και οι συγχωνεύσεις και τα κλεισίματα νοσοκομείων που έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση με την Τρόϊκα (στο Μνημόνιο και στο Μεσοπρόθεσμο του 2011 και 2012). Αν ένα νοσοκομείο δεν είναι «αποδοτικό» (π.χ. νοσοκομεία στην επαρχία σε περιοχές με λίγους κατοίκους) οι μάνατζερ της ΕΣΑΝ θα το κλείνουν. Αν προγράμματα προληπτικής ιατρικής θεωρηθούν «μη αποδοτικά» θα μειωθούν και θα εξαλειφθούν. Αν υπηρεσίες νοσοκομείων χαρακτηριστούν «κοστοβόρες» θα ιδιωτικοποιηθούν (για να μειωθεί υποτίθεται το κόστος).

Την ίδια στιγμή, η ΕΣΑΝ σαν ιδιωτική εταιρία θα μπορεί σταδιακά να επιβάλλει στα δημόσια νοσοκομεία εργασιακές σχέσεις ιδιωτικού τομέα. Να αυξήσει τις προσλήψεις με μπλοκάκια, να επιβάλλει ατομικές συμβάσεις κοκ.

Άλλωστε σύμφωνα (και πάλι) «έκθεση αξιολόγησης συνεπειών του νομοσχεδίου»:

«Η σύσταση μια ανώνυμης εταιρίας … δίνει στο ελληνικό δημόσιο τη δυνατότητα άσκησης, άμεσα ή έμμεσα, αποφασιστικής επιρροής σ’ ένα τόσο σημαντικό τομέα όπως ο έλεγχος και η ρύθμιση των δαπανών της παροχής νοσοκομειακών υπηρεσιών υγείας»

5. Όλοι οι φάκελοι των ασθενών στα χέρια των ιδιωτών
Όλα τα νοσοκομεία θα πρέπει να αποστέλλουν στην ΕΣΑΝ Α.Ε. τους φακέλους των ασθενών τους μαζί με στοιχεία ταυτοποίησης (ΑΜΚΑ, ΑΦΜ, κ.α.). Επίσης η ΕΣΑΝ Α.Ε. θα έχει πρόσβαση στα δεδομένα του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων, στο ΕSΥΝΕΤ, στο πρόγραμμα «Χάρτης Υγείας», ενώ όλα τα ασφαλιστικά ταμεία θα πρέπει να αποστέλλουν στην Εταιρία όλα τα αρχεία νοσηλείας και κόστους θεραπείας των ασφαλισμένων τους.
(Μέρος Α – άρθρα 2-5)

Με βάση τα παραπάνω στοιχεία θα καθοριστούν και θα τιμολογηθούν τα συστήματα DRG, με κριτήρια βέβαια που δεν θα έχουν γνώμονα το όφελος των ασθενών αλλά τη μείωση των εξόδων των νοσοκομείων και την αύξηση των κερδών των ιδιωτικών κλινικών, των φαρμακευτικών εταιριών κοκ.

Την ίδια στιγμή η διαχείριση των παραπάνω στοιχείων από την ΕΣΑΝ σημαίνει ότι όλοι οι έμποροι της υγείας (ασφαλιστικές εταιρίες, κ.α.) θα έχουν πρόσβαση στους ιατρικούς φακέλους κάθε πολίτη και σε μια σειρά ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα.

6. Τι πρέπει να γίνει
Πρέπει άμεσα οι γιατροί, οι νοσηλευτές και όλοι οι εργαζόμενοι στη δημόσια υγεία να κινητοποιηθούν με στόχο την κατάργηση του νέου νόμου.Να συγκληθούν τα συμβούλια των γιατρών και τα σωματεία όλων των εργαζομένων στα νοσοκομεία, να οργανώσουν κατ’ αρχήν εκστρατείες ενημέρωσης όλων των εργαζομένων, των ασθενών, των συνοδών τους και των τοπικών κοινωνιών γύρω από τα νοσοκομεία και στη συνέχεια ΠΟΕΔΗΝ [5], ΟΕΝΓΕ [6], να σχεδιάσουν σοβαρά και αποφασιστικά τον αγώνα ενάντια σ’ αυτό το νομοσχέδιο. Στον αγώνα πρέπει να καλεστούν οι γιατροί και οι εργαζόμενοι του ΕΟΠΥΥ και όλων των ασφαλιστικών ταμείων. Τα μαχητικά σωματεία βάσης στα νοσοκομεία πρέπει να μπουν μπροστά, ξεκινώντας ενημερωτικές εκστρατείες και πιέζοντας τις ηγεσίες της ΠΟΕΔΗΝ και της ΟΕΝΓΕ να προχωρήσουν σε σχεδιασμό αγώνα. Στο βαθμό που αρνηθούν, η μάχη πρέπει να δωθεί με οριζόντια διασύνδεση των μαχητικών σωματείων και τη δημιουργία ενός συντονιστικού αγώνα ενάντια στο νόμο της ΕΣΑΝ.

____________________________________
1. Ένωση Ιατρών Νοσοκομείου Αθήνας Πειραιά
2. Ένωση Ιατρών Νοσοκομείου Αθήνας
3,4. Τα παραδείγματα αυτά βρίσκονται στην Έκθεση του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου για τα Συστήματα και τις Πολιτικές στην Υγεία στην ιστοσελίδα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας: http://www.euro.who.int/__data/assets/pdf_file/0004/162265/e96538.pdf
5. Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων Δημοσίων Νοσοκομείων
6. Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας

 

ΠΗΓΗ:ΞΕΚΙΝΗΜΑ 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑΣ, ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ! Δήλωση από τις ηθοποιούς που αποτελούσαν μέλη του χορού των «Θεσμοφοριαζουσών

1560684_537053089725506_1538543863_nΕμείς οι εργαζόμενες ηθοποιοί της παράστασης “Θεσμοφοριάζουσες”, που υπογράφουμε το πιο κάτω κείμενο, δεν είμαστε ούτε ευνοημένες, ούτε ξεχωριστές. Επιλέξαμε απλώς, την προσδοκία να βιοποριζόμαστε απ’ αυτό που αγαπάμε. Αναγκαζόμαστε όμως να καταφύγουμε στη δημοσιοποίηση της κραυγής μας, ύστερα από όλα αυτά, που έχουν γίνει και ύστερα από όλα όσα έχουν γραφτεί κι έχουμε διαβάσει, επειδή θεωρούμε τουλάχιστον ανήθικο εκ μέρους μας να μην πάρουμε θέση κι εμείς, ελπίζοντας κάποια στιγμή να κάνουν το ίδιο και οι υπόλοιποι συνάδελφοι, που συμμετείχαν στην παράσταση αυτή. Ο αξιακός μας κώδικας απαγορεύει να πάρουν απάνω τους όλη την ευθύνη ο κ. Κιμούλης και ο κ. Τσακνής, τους οποίους βέβαια ευχαριστούμε μέσα απ’ την καρδιά μας για την αντίδρασή τους.

Η αξιοπρέπειά μας μπαίνει πάνω από κάθε φόβο μην και ακούσουμε την απειλητική φράση του τύπου: “δε θα βρείτε ξανά δουλειά στο θέατρο!” Αυτά τα οποία ζήσαμε κατά τη διάρκεια αυτής της περιοδείας σε όλη την Ελλάδα ήταν εξωφρενικά και απαράδεκτα. Τρέχαμε απλήρωτες από πόλη σε πόλη, μακριά απ’ τα σπίτια μας καθημερινώς για σαράντα ημέρες, εργαζόμενες με τον πιο χαμηλό μισθό, που μπορεί να υπάρξει: 5000€ ή 5500€ για πέντε μήνες εργασία, εκ των οποίων τις 3000€ με 3500€ έπρεπε να τις δίνουμε στη διαμονή μας και στη διατροφή μας. Δηλαδή στην ουσία ούτε 400€ το μήνα καθαρά! Χρήματα μάλιστα τα οποία και δεν παίρναμε, αν και η παράσταση, παρά τα όσα υποστηρίζει η παραγωγή στην ανακοίνωσή της, πήγαινε πολύ καλά. Αναγκαζόμαστε να δανείζει η μία την άλλη για να μπορούμε τουλάχιστον να πληρώνουμε με δυσκολία τα ξενοδοχεία μας και τη διατροφή μας.

Στις συνεχείς διαμαρτυρίες μας η παραγωγή, ο κ. Κιρκινέζος και οι εκπρόσωποί του ή αδιαφορούσαν εντελώς και εξαφανιζόντουσαν ή συνέχισαν να μας υπόσχονται, πως θα μας δώσουν κάτι έναντι και μετά πάλι μας κορόιδευαν ή μας έδιναν 50 ή 100 ευρώ που και που. Εμείς όμως δε ζητούσαμε “χαρτζιλίκι”, ζητούσαμε να δεδουλευμένα μας και συμφωνηθέντα. Παρ’ όλ’ αυτά συνεχίζαμε να προσφέρουμε την εργασία μας με την ελπίδα, πως κάποια στιγμή θα μας πλήρωναν. Αυτό όμως άρχισε να γίνεται μόλις τώρα, που ματαιώθηκαν οι παραστάσεις, μόνο και μόνο για να παρουσιαστεί όλο αυτό σαν μία προσωπική κόντρα μεταξύ κ. Κιρκινέζου και κ. Κιμούλη & κ.Τσακνή!

Αυτό που περάσαμε ήταν μία “Οδύσσεια”! Αυτή είναι η αλήθεια. Μόλις χθες, κι ενώ εμείς είχαμε κάνει καταγγελία στην επιθεώρηση εργασίας, ο κ. Κιρκινέζος μας έδωσε ένα μέρος της οφειλής του (650€!), πιστεύοντας ίσως, πως έτσι “θα μας κλείσει το στόμα”. Όμως μετά από αυτή την κίνησή του, πολύ λογικά εγείρονται κάποιες απλές απορίες: “αν είχε χρήματα να μας δώσει, γιατί δε μας τα έδινε τόσο καιρό και μας άφηνε να ζούμε δουλεύοντας σε “συνθήκες γαλέρας”; Γιατί έπρεπε να ματαιώσει τις παραστάσεις για να αρχίσει να μας πληρώνει, δίδοντάς μας, έστω και ένα μέρος της οφειλής του;”

Η ματαίωση λοιπόν των παραστάσεων του έργου “Θεσμοφοριάζουσες” δεν ήταν αποτέλεσμα μίας προσωπικής σύγκρουσης μεταξύ του κυρίου Κιρκινέζου και των κυρίων Κιμούλη και Τσακνή. Δεν είχαν αντιδράσει μόνον εκείνοι οι δύο. Είχαμε αντιδράσει κι εμείς, και οι δώδεκα ηθοποιοί του Χορού!, στέλνοντας εξώδικη διαμαρτυρία την 1η Σεπτεμβρίου! Οι συνθήκες που ζούμε σ’ αυτήν τη χώρα είναι γνωστές σε όλους τους χώρους εργασίας (ανυπαρξία συλλογικών συμβάσεων, ανυπαρξία προστασίας των εργαζομένων και αμοιβές ανάλογα με τη διάθεση του κάθε εργοδότη) . Το γεγονός ότι στο χώρο του θεάτρου το ποσοστό εύρεσης εργασίας είναι πάρα πολύ μικρό είναι κι αυτό γνωστό. Δεν “κομίζουμε γλαύκας εις Αθήνας”! Η ανασφάλεια που νιώθουμε καθώς και η αγωνία για μια αξιοπρεπή ζωή είναι φανερή.

Αλλά, από το να εργαζόμαστε με αμοιβές εξευτελιστικές έως το να ζούμε εξευτελιστικά, επειδή σ ι ω π ο ύ μ ε, απέχει! Για την αξιοπρέπειά μας και τον αυτοσεβασμό μας, ρε γαμώτο!

Οι ηθοποιοί της παράστασης “Θεσμοφοριάζουσες”
ΚΑΖΑΚΟΥ ΤΟΝΙΑ, ΚΑΤΣΙΝΑΒΑΚΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ, ΜΑΛΛΙΑΡΟΥ ΝΤΕΠΥ, ΜΠΟΥΖΙΟΥΡΗ ΙΣΙΔΩΡΑ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΑΤΙΝΑ, ΝΤΑΛΙΟΥ ΑΡΕΤΗ, ΠΑΣΧΑΛΗ ΑΡΕΤΗ, ΤΣΑΒΑ ΕΙΡΗΝΗ

 

αναδημοσίευση από: http://onlytheater.gr/magic_bus/apokleistikotites_/8782-gia-tin-axioprepeia-mas-re-gamoto.html

Συνεχίζεται ο αγώνας στο Καφεναί – Μυρσίνη ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία

μυρσινη

 

ANAKOINΩΣΗ – ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ο αγώνας στον «ΚΑΦΕΝΑΙ-ΜΥΡΣΙΝΗ» συνεχίζετε, γιατί η εργοδοσία:
·        Μας διώκει με μηνύσεις και αγωγές ζητώντας 140.000 €.
·      Μας αποκαλεί τρομοκράτες και συμμορία εκβιαστών γιατί διεκδικούμε και αγωνιζόμαστε.
·  Τηλεφωνεί σε εργοδότες αλληλέγγυων και συνδικαλιστών, που μας στηρίζουν, με στόχο την απόλυση και την τρομοκράτησή τους.
·        Μετά από 1 χρόνο αγώνα, δεν έχει ικανοποιήσει κανένα δίκαιο αίτημά μας, παρότι επανειλημμένα την καλέσαμε να δώσει λύση στο πρόβλημα που η ίδια δημιούργησε.


Διεκδικούμε:

  • Να γυρίσουμε στην εργασία μας.
  • Να δοθούν τα δεδουλευμένα μας.
  • Να αποσυρθούν οι μηνύσεις και οι αγωγές της εργοδοσίας.

 Ωστόσο, υπάρχουν φήμες που θέλουν την εργοδοσία να κλείνει το κατάστημα και να φεύγει στο εξωτερικό, ρίχνοντας την ευθύνη σε εμάς και αφήνοντας και άλλους εργαζόμενους άνεργους. Εφόσον η εργοδοσία αδυνατεί να διαχειριστεί την επιχείρησή της, εμείς προτείνουμε να αναλάβουν το κατάστημα οι εργαζόμενοι (όπως οι εργαζόμενοι στη ΒΙΟ.ΜΕ, στα Applebee’s, στο Barθelonica κ.α.) με στόχο:

  • Να μην χαθούν και άλλες θέσεις εργασίας.
  • Να γυρίσουμε πίσω στη δουλειά.
  • Να αποπληρωθούν με αυτόν τον τρόπο τα δεδουλευμένα.

   Τις επιχειρήσεις τις κλείνουν οι εργοδότες και όχι οι εργαζόμενοι.

                   Συνεχίζουμε τις κινητοποιήσεις μας:

Παρασκευή 12/9 και Σάββατο 13/9 στις 21.00 –  προσυγκέντρωση Τσιμισκή με Εθν.Αμύνης.

                                           Καλούμε όλους και όλες να μας στηρίξετε στο δίκαιο αγώνα μας.

http://kafenesworkersfight.blogspot.gr/

Αύξηση της ανεργίας κατά 1,84% το μήνα Ιούλη καταγράφουν τα επίσημε στοιχεία του ΟΑΕΔ

Αύξηση της ανεργίας κατά 1,84% το μήνα Ιούλη καταγράφουν τα επίσημε στοιχεία του ΟΑΕΔ, με μόλις 1 στους 9 ανέργους λαμβάνει το επίδομα ανεργίας.Η αύξηση αφορά την εγγεγραμμένη και όχι την πραγματική ανεργία τον Ιούλη του 2014 έναντι τον Ιούνη του ίδιου χρόνου κατά 1,84%, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΑΕΔ

το μπλογκ

Ακολουθεί η είδηση όπως την “αλιεύσαμε στο διαδίκτυο”

 

Αυξημένη παρατηρείται η εγγεγραμμένη και όχι η πραγματική ανεργία τον Ιούλη του 2014 έναντι τον Ιούνη του ίδιου χρόνου κατά 1,84%, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΑΕΔ. Ως συνολικός αριθμός οι εγγεγραμμένοι άνεργοι το μήνα Ιούλη ανέρχονται σε 835.282 άτομα έναντι 820.156 που ήταν τον Ιούνη, που σημαίνει ότι οι άνεργοι που εγγράφηκαν στον ΟΑΕΔ αυξήθηκαν μέσα σε ένα μήνα κατά 15.126. Και μάλιστα σε θερινή – τουριστική περίοδο που παρατηρείται αύξηση της απασχόλησης λόγω εποχιακών επαγγελμάτων.

Από την επεξεργασία των στοιχείων προκύπτουν:

  • Από το σύνολο των εγγεγραμμένων ανέργων οι 446.665 (ποσοστό 53,47%) είναι εγγεγραμμένoi στο μητρώο του ΟΑΕΔ για χρονικό διάστημα ίσο ή και περισσότερο των 12 μηνών, γεγονός που φανερώνει ότι τουλάχιστον 1 στους 2 ανέργους ψάχνει για δουλειά, αλλά χωρίς να τα καταφέρει για πάνω από ένα χρόνο.
  • Από το σύνολο των εγγεγραμμένων ανέργων οι 324.518 είναι άνδρες (ποσοστό 38,85%) και οι 510.764 είναι γυναίκες (ποσοστό 61,15%). Παρατηρείται  ότι και σε αυτή την κατηγορία οι γυναίκες κατέχουν τη «θλιβερή πρωτιά».
  • Τη θλιβερή πρωτιά της ανεργίας κατέχει επίσης η ηλικιακή ομάδα από 30 έως 54 ετών σε ποσοστό 62,99% ή 526.155 άτομα και ακολουθεί η ηλικιακή ομάδα κάτω των 30 ετών με το σύνολο των εγγεγραμμένων ανέργων αυτής της κατηγορίας να ανέρχεται σε 205.030 άτομα ή ποσοστό 24,55%.
  • Τα σκήπτρα της ανεργίας, σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία του ΟΑΕΔ για την εγγεγραμμένη ανεργία, κατέχει η κατηγορία στο εκπαιδευτικό επίπεδο της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης με 398.768 άτομα ή ποσοστό 47,74% και ακολουθούν αυτοί της Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης με 266.804 άτομα ή ποσοστό 31,94% και στη συνέχεια αυτοί της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης με 155.583 άτομα ή ποσοστό 18,63%.
  • Τέλος, από τα στοιχεία προκύπτει ότι διαρκώς αυξάνεται ο αριθμός των ανέργων και κατ’ επέκταση των οικογενειών τους που παραμένουν χωρίς κανένα πλαίσιο προστασίας, έρμαια στην καπιταλιστική ζούγκλα. Πιο συγκεκριμένα από τους 835.282 εγγεγραμμένους ανέργους, επίδομα ανεργίας από τον ΟΑΕΔ λαμβάνουν μόλις και μετά βίας οι 89.850, δηλαδή …μόλις 11% ή μόλις …1 στους 9 άνεργους. Και μιλάμε πάντα για την εγγεγραμμένη και όχι την πραγματική ανεργία, η οποία είναι σαφώς πολλαπλάσια.

σχετικό LINK

Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΚΑΙ Η ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΘΑ ΤΣΑΚΙΣΕΙ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ ΕΡΓΟΔΟΣΙΑΣ ΤΟΥ ΙΜΑΣ Α.Ε.

Τις κινήσεις της διοίκησης του ΙΜΑΣ Α.Ε. για μείωση προσωπικού μέσα από ένα πρόγραμμα <<οικειοθελών>> εξόδων εντατικοποιώντας την εργασία κι εκμετάλλευση για τους εργαζόμενους του εργοστασίου, που παρέμειναν, ακολούθησε η ανακοίνωση της ότι από 1η Σεπτεμβρίου ξεκινάει η εκ περιτροπής εργασία όλου του προσωπικού καταστρατηγώντας, παράλληλα, την επιχειρησιακή σύμβαση που είχε υπογραφτεί. Για τους εργάτες η κίνηση αυτή ισοδυναμεί με 3 βδομάδες το μήνα εργασία και μείωση μισθών 25%. Η εργοδοσία ισχυρίζεται ότι είναι η οικονομική κρίση και οι μειώσεις παραγγελιών που την ωθούν σε τέτοιες ενέργειες, όπως άλλωστε ισχυρίζονται κάθε φορά τα αφεντικά, όταν επιθυμούν να αυξήσουν ακόμη περισσότερο τα κέρδη τους μειώνοντας το εργατικό κόστος και ασκώντας ακόμη πιο στυγνή εκμετάλλευση στους εργάτες.
Απέναντι σ’ όλα αυτά οι εργαζόμενοι των ΙΜΑΣ-ΣΥΡΜΑ μέσα από τις συνελεύσεις που πραγματοποίησαν και αντιλαμβανόμενοι τα ψέματα της εργοδοσίας, όπως και τους στόχους της για επιβολή ενός καθεστώτος ελαστικής εργασίας από δω και μπρος, ξεκινώντας με στάση εργασίας και την κήρυξη μιας 48ωρης απεργίας κλιμάκωσαν τη δράση τους με την κήρυξη απεργίας διαρκείας. Η εργοδοσία, όπως ήταν αναμενόμενο, απάντησε στην απεργία διαρκείας με αγωγή ενάντια του σωματείου σε μια προσπάθεια να κριθεί παράνομος ο δίκαιος αγώνας των εργατών για το αυτονόητο με τη δίκη να γίνεται σήμερα 10/9 και η συνέχεια της αύριο 11/9.
Σε μια περίοδο, που η επίθεση του Κράτους και των αφεντικών στις ζωές μας εντείνεται ακόμη περισσότερο λαμβάνοντας τα χαρακτηριστικά σφαγής της εργατικής τάξης, ο αγώνας των εργατών των ΙΜΑΣ-ΣΥΡΜΑ είναι αναγκαίο να γίνει αντιληπτό ότι είναι αγώνας όλης της εργατικής τάξης και ότι πρέπει να δεχθεί την ταξική αλληλεγγύη του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος της περιοχής. Επιτροπές εργαζόμενων από ΙΜΑΣ-ΣΥΡΜΑ θα πρέπει τις επόμενες μέρες να βρεθούν σε κοινές συνελεύσεις με τα σωματεία των εργοστασίων της περιοχής και πάνω στα κοινά κι ενιαία συμφέροντα που έχουμε όλοι οι εργάτες να οργανωθούν κινήσεις αλληλεγγύης, όπως απεργιακό ταμείο με μαζική στήριξη (το οποίο να ανοιχθεί κι ευρύτερα στην πόλη του Βόλου), εργατικές κινητοποιήσεις των πρωτοβάθμιων σωματείων στην πόλη, απεργίες αλληλεγγύης σε διάφορους χώρους εργασίας απέναντι στον κοινό εχθρό: τους εκμεταλλευτές μας.
Ταυτόχρονα, σήμερα περισσότερο από ποτέ το εργατικό κίνημα θα πρέπει να απεγκλωβιστεί από τον ξεπουλημένο εργοδοτικό συνδικαλισμό της ΓΣΕΕ και του Εργατικού Κέντρου Βόλου (ΕΚΒ) χτίζοντας νέες εργατικές δομές μέσα από έναν οριζόντιο συνδικαλισμό, που θα ανταποκρίνονται στο χαρακτήρα που πρέπει να λάβουν οι αγώνες μας για τη συνδικαλιστική μας αντεπίθεση και την οργάνωση των προϋποθέσεων για νικηφόρους αγώνες. Τα πρωτοβάθμια σωματεία των εργοστασίων της περιοχής θα πρέπει να συγκροτήσουν ένα Ανεξάρτητο Εργατικό Μέτωπο, το οποίο υπό την μορφή ενός συντονιστικού οργάνου θα προετοιμάζει τις απεργίες σε διάφορα εργοστάσια σε μια βάση ενοποίησης των εργατών ενάντια στους εκμεταλλευτές μας και θα οργανώνει τις κινήσεις αλληλεγγύης. Η εργατική τάξη της πόλης οφείλει να πάρει τους αγώνες στα χέρια της, η οργή και η δυσαρέσκεια προς τους ξεπουλημένους εργατοπατέρες του ΕΚΒ που πάντα λειτουργούσαν εχθρικά στα ταξικά συμφέροντα, πρέπει να πάρει οργανωτική διάσταση συγκροτώντας αυτό το συντονιστικό όργανο, το οποίο θα πρέπει να έχει πρωταρχικό στόχο να σπάσει την ανάθεση μέσα από έναν συνδικαλισμό χωρίς ιεραρχίες. Για να επιτευχθεί αυτό θα πρέπει να αλλάξουν τα πρωτοβάθμια σωματεία, να γίνουν πραγματικά μαχητικά και κοινωνικά υπεύθυνα, όλες οι αποφάσεις σ’ αυτά να παίρνονται από τους ίδιους τους εργάτες και όχι από κάποιο ΔΣ, οργανώνοντας τον οριζόντιο συνδικαλισμό, ο οποίος θα εκπροσωπεί πραγματικά τα συμφέροντα του εργάτη, θα συγκρουστεί με τον εργοδοτικό συνδικαλισμό, που εκφράζουν παρατάξεις όπως ΠΑΣΚΕ ή ΔΑΚΕ και δε θα έχει τη μορφή κάποιου κομματικού συνδικαλισμού, που βάζει το κόμμα στην 1η θέση της ατζέντας.
Απέναντι στις κινήσεις της εργοδοσίας με την αγωγή που έκανε, η απάντηση των εργαζόμενων επιβάλλεται να είναι η συνέχιση της απεργίας και η ενδυνάμωση της περιφρούρησης η οποία θα πρέπει να γίνει με την στήριξη όλου του εργατικού κινήματος του Βόλου. Ταυτόχρονα, την Παρασκευή 12/9 θα πρέπει οπωσδήποτε να πραγματοποιηθεί η εργατική κινητοποίηση των σωματείων στην πόλη. Η εμπειρία σ’ εργοστάσια της περιοχής μας, όπως και πανελλαδικά επιβεβαιώνει το χιλιοειπωμένο: η υποχώρηση είναι ήττα και μόνο ο διαρκής αγώνας φέρνει τη δικαίωση.
Η Τοπική Ένωση Βόλου της Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας Ροσινάντε χαιρετίζει κι εκφράζει την αμέριστη αλληλεγγύη της στον αγώνα των εργατών των ΙΜΑΣ-ΣΥΡΜΑ και καλεί το συνδικαλιστικό κι εργατικό κίνημα της πόλης στη συγκέντρωση αλληλεγγύης για τη δίκη των απεργών Πέμπτη 11/9, 1μμ στα Δικαστήρια Βόλου. Το εργατικό κίνημα της πόλης πρέπει άμεσα να οργανώσει την αλληλεγγύη του στους αγώνες των απεργών, αναδεικνύοντας την απεργία σε κεντρικό ζήτημα της πόλης και είναι σαφές ότι η νίκη των απεργών θα είναι νίκη της εργατικής τάξης συνολικά.
-Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ, ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
-ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΩΣ ΕΜΠΡΑΚΤΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
-ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ
-ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΒΟΛΟΥ ΠΕΜΠΤΗ 11/9, 1ΜΜ
ροσινάντε βόλου

Οι Social Waste γράφουν με αφορμή την δολοφονία του Παύλου Φύσσα

Για μια πολιτική δολοφονία επιβάλλεται να μιλάμε πολιτικά

 

Των Social Waste*

 

Όταν μας ζητήθηκε από τη συντακτική ομάδα του Hit&Run να γράψουμε αυτό το άρθρο για τον Παύλο, η αλήθεια είναι ότι αμφιταλαντευτήκαμε πολύ σχετικά με το περιεχόμενό του. Στην αρχή, είπαμε να γράψουμε κάτι για τη μουσική που αγαπούσε, τη ραπ, τη «δεύτερη γενιά» του ελληνικού χιπ χοπ στην οποία ανήκε ο Παύλος αλλά και εμείς οι ίδιοι, και το πως αυτή η γενιά έζησε την εξέλιξη αυτού του κινήματος στην Ελλάδα. Από την άλλη όμως, και παρόλο που πέρασε κιόλας ένας χρόνος από τη μέρα που οι δολοφόνοι της Χρυσής Αυγής σκοτώσανε τον Παύλο, υπάρχει ακόμα κάτι που μας κάθεται στο λαιμό: εκείνο το «να μη μιλήσουμε πολιτικά» της χιπ χοπ κοινότητας σε εκείνη τη συνέντευξη τύπου στην ΕΣΗΕΑ. Επειδή λοιπόν για μια πολιτική δολοφονία εμείς θεωρούμε ότι επιβάλλεται να μιλάμε πολιτικά, αυτό θα κάνουμε σε αυτό το άρθρο. Για το χιπ χοπ σου τα ‘χουμε γράψει και αλλού, και ίσως επανέλθουμε με την πρώτη ευκαιρία.

 

Για τον Παύλο τώρα…

 

Κατ’ αρχάς, να ξεκαθαρίσουμε ότι ο Παύλος ούτε «έφυγε», ούτε «πέθανε», ούτε «χάθηκε»- δολοφονήθηκε. Και δε δολοφονήθηκε ούτε γιατί επιτέθηκε σε κανένα, ούτε γιατί έκλεβε. Ούτε κλεφτοκοτάς ήταν ο Παύλος, ούτε εγκληματίας. Δολοφονήθηκε γιατί μέσα από τα τραγούδια και τη γενικότερη στάση ζωής του εξέφραζε ελεύθερα απόψεις που δεν «άρεσαν» στους νεοναζί της Χρυσής Αυγής που είχαν αρχίσει να επεκτείνονται επικίνδυνα στις γειτονιές του Παύλου. Έτσι, στη μάχη για την «πολιτισμική ηγεμονία» -που θα ’λεγε και ο Γκράμσι- στις γειτονιές του Πειραιά, ο Παύλος και η Χρυσή Αυγή εξέφραζαν δυο διαφορετικούς ιδεολογικούς κόσμους: οι Χρυσαυγίτες αυτόν του μίσους, της δήθεν φυλετικής καθαρότητας, και της θρασυδειλίας, και ο Παύλος αυτόν της λεβεντιάς και της ανθρωπιάς. Γι’ αυτό και –απ’ ότι τουλάχιστον φάνηκε από τις καταθέσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας- τον είχαν στη «μαύρη λίστα».

 

Μην περιμένεις να σου αναλύσουμε περαιτέρω τις πολιτικές απόψεις του Παύλου σε αυτό το κείμενο- αυτό θα μπορούσε να το κάνει μόνο ο ίδιος, αν δεν τον είχαν δολοφονήσει άνανδρα οι νεοναζί. Αυτό που θα επιχειρήσουμε να κάνουμε, είναι να μοιραστούμε κάποιες σκέψεις σχετικά τις εξελίξεις που ακολούθησαν τη δολοφονία του έως και σήμερα, ένα χρόνο αργότερα, και να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα σχετικά με το πώς λειτουργεί η ανεξάρτητη (!) δικαιοσύνη (;) σε αυτή τη χώρα, και το πώς η δολοφονία του Παύλου χρησιμοποιήθηκε και συνεχίζει να χρησιμοποιείται «στρατηγικά» από την κυβέρνηση της Τρόϊκας και τα μίντια που αυτή ελέγχει (ή/και την ελέγχουν) με σκοπό να θρέψει -κατά συγκυρία- πολιτικά οφέλη.

 

Κατ’ αρχάς, κατά την άποψή μας, υπάρχουν πολιτικές ευθύνες γύρω από τη δολοφονία του Παύλου. Και εξηγούμαστε: Η δολοφονική δράση της Χρυσής Αυγής δεν ήταν άγνωστη στις αρχές πριν από τη δολοφονία. Όλοι οι ιατρικοί σύλλογοι της χώρας ανέφεραν συνεχώς ρατσιστικές επιθέσεις σε μετανάστες, οι μη κυβερνητικές οργανώσεις που ασχολούνται με αντίστοιχα θέματα επίσης, οι επιθέσεις ήταν εκατοντάδες –στα όρια του πογκρόμ- ενώ ήδη είχαμε και τουλάχιστον δυο νεκρούς μετανάστες.Παρολαυτά, η ελληνική δικαιοσύνη κινητοποιήθηκε μόνο μετά τη δολοφονία του Παύλου και μόνο μετά από εντολή του «Υπουργού Προστασίας του Πολίτη» Δένδια – κατόπιν πολιτικής εντολής δηλαδή- για να διερευνήσει το ζήτημα. Πέρα από το προφανές παράδοξο της «ανεξαρτήτου» -κατά τα λοιπά- ελληνικής δικαιοσύνης η οποία ανέλαβε δράση μόνο κατόπιν άνωθεν κυβερνητικής εντολής, με αφορμή το γεγονός αυτό, αυτόματα τίθενται δυο αμείλικτα ερωτήματα:

 

-Γιατί η δικαιοσύνη, παρόλο που γιατροί και ΜΚΟ φώναζαν για τη δολοφονική δράση της Χρυσής Αυγής με συνεχείς ανακοινώσεις, δεν κινητοποιήθηκε νωρίτερα;

 

Και

 

-Γιατί η κυβέρνηση, ενώ επίσης γνώριζε –γιατί δε μπορεί να μη γνώριζε, τόσες μυστικές και μη αστυνομικές υπηρεσίες έχουν- δεν έδωσε την πολιτική εντολή να διερευνηθεί δικαστικά το ζήτημα της δολοφονικής δράσης της Χρυσής Αυγής πριν από τη δολοφονία του Παύλου;

 

Ερωτήματα αμείλικτα που πρέπει να απαντηθούν γιατί αν η Δικαστική και η Εκτελεστική εξουσία είχαν κάνει τη δουλειά τους όταν έπρεπε, ο Παύλος, αλλά και ο Σεχζάτ, ίσως να ζούσαν σήμερα.

 

Άλλο ένα σοβαρό ζήτημα που τίθεται έχει να κάνει με τη μετέπειτα διαχείριση της υπόθεσης από την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, και το μιντιακό πανηγύρι και το πολιτικό παζάρι που στήθηκε γύρω από αυτήν. Έτσι, ανάλογα με το πώς αυξομειώνονταν η διαφορά ΣΥΡΙΖΑ-κυβέρνησης στις δημοσκοπήσεις, και ανάλογα με τα παζάρια που διεξήγαγαν οι διάφοροι Μπαλτάκοι με ηγετικά στελέχη της Χρυσής Αυγής παρακολουθούσαμε σε ζωντανή σύνδεση τον ένα ή τον άλλο Χρυσαυγίτη Βουλευτή να συλλαμβάνεται ή να αφήνεται ελεύθερος, εν μέσω φανφαρονικών δηλώσεων περί πολιτικών διώξεων από τη μια, και περί πίστης στη δικαιοσύνη (ας είν’ και αργή) από την άλλη.

 

Πέρα όμως από τις φανφάρες του Σαμαρά, του Δένδια, και των νεοναζί, φαίνεται ότι η Χρυσή Αυγή ήταν μάλλον «χρήσιμη» για τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ του τόπου, γι’ αυτό και η Κυβέρνηση -και η Δικαιοσύνη- έκαναν τα στραβά μάτια στις τόσες επιθέσεις –τουλάχιστον δυο από αυτές δολοφονικές- εναντίον μεταναστών αλλά και ελλήνων συνδικαλιστών, για τους παρακάτω λόγους μεταξύ άλλων:

 

Πρώτ’ απ’ όλα, γιατί η δράση και η άνοδος της Χρυσής Αυγής ήταν βολική για το πολιτικο-οικονομικό σύστημα. Μην ξεχνάμε ότι η ελληνική κοινωνία, εν μέσω οικονομικής-πολιτικής-κοινωνικής κρίσης, είχε μόλις γεννήσει ένα κίνημα πρωτόγνωρης δυναμικής, αυτό των Πλατειών, το οποίο αμφισβήτησε και στη θεωρία αλλά και στην πράξη το πολιτικό σύστημα της αντιπροσωπευτικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας στο σύνολό του, αλλά και των πολιτικών κομμάτων που το απαρτίζουν ξεχωριστά. Επίσης, τη συγκεκριμένη περίοδο, και κατά τη διάρκεια αλλά και μετά το κίνημα των Πλατειών, δημιουργήθηκαν στην Ελλάδα πολυάριθμα κινήματα και πρωτοβουλίες ενάντια στις νεοφιλελεύθερες μνημονιακές πολιτικές των ελληνικών κυβερνήσεων, πολιτικές οι οποίες αποτέλεσαν και αιτία της εκλογικής ανόδου του νεοναζιστικού κόμματος. Και σε τι «χρησίμευε» η Χρυσή Αυγή θα αναρωτηθείς…Μα φυσικά στο να αποσυντονιστεί ή τουλάχιστον να αποδυναμωθεί αυτή η κινηματική δυναμική, καθώς μεγάλο μέρος του κινήματος θα έπρεπε πλέον να στρέψει την προσοχή και την ενέργειά του και σε αντιφασιστικές δράσεις, αν όχι κυρίως σε αυτές.

 

Επίσης, η Χρυσή Αυγή χρησίμευε στο πολιτικό και οικονομικό statusquo και σαν «μπαμπούλας». Όσο αυτή δρούσε με την ανοχή –αν όχι και με την κάλυψη- της κυβέρνησης, μετανάστες, ομοφυλόφιλοι, συνδικαλιστές, ακτιβιστές, αλλά και διανοούμενοι, γνώριζαν ότι πιθανώς να είχαν να κάνουν με τους μπρατσωμένους νεοναζί σε περίπτωση που σήκωναν κεφάλι στα νεοφιλελεύθερα σχέδια της πολιτικής και της οικονομικής ελίτ του τόπου. Και πολλές φορές, ο φόβος πραγματικά φυλάει τα έρμα.

 

Γιατί λοιπόν αφού η Χρυσή Αυγή ήταν «χρήσιμη», κυβέρνηση και δικαιοσύνη αποφάσισαν να την «κυνηγήσουν» επιτέλους μετά τη δολοφονία του Παύλου;

 

Πρώτον, γιατί πέρασε την «κόκκινη γραμμή»: δολοφόνησε εν ψυχρώ έναν έλληνα (και όχι κάποιο μετανάστη αυτή τη φορά), με την κυβέρνηση να μην μπορεί πλέον να κάνει τα στραβά μάτια. Και δεύτερον, γιατί με την δημοσκοπική και εκλογική άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνηση διαπίστωσε ότι ίσως τελικά να χρειάζονταν τα «ψηφαλάκια» που ως τώρα πήγαιναν στη Χρυσή Αυγή για να παραμείνει στην εξουσία. Και που θα πήγαιναν αυτά τα «ψηφαλάκια»; Μάλλον, στον πιο κοντινό στη Χρυσή Αυγή ιδεολογικά πολιτικό χώρο, την «ακρο-δεξιά πτέρυγα» της Νέας Δημοκρατίας, όπως μέχρι και άμεσοι συνεργάτες του πρωθυπουργού έχουν εμμέσως πλην σαφώς υπαινιχτεί.

 

Και ο Παύλος; Που είναι ο Παύλος σε όλα αυτά; Για την κυβέρνηση και τη δικαιοσύνη, δυστυχώς πουθενά…Ανάλογα με τις πολιτικές εξελίξεις και τις αυξομειώσεις της «προθέσεως ψήφου» στις δημοσκοπήσεις, η υπόθεση της δολοφονίας του Παύλου επιστρέφει ή χάνεται από το προσκήνιο με στόχο πολιτικά οφέλη φυσικά.

 

Σε μια πρόσφατη συναυλία μας στο εξωτερικό, είδαμε σε ένα τοίχο μια αφίσα με τον Παύλο πάνω η οποία έγραφε «Ο Παύλος ζει». Δυστυχώς ο Παύλος δε ζει πια. Αυτό που ζει και δε θα πεθάνει είναι η ανάμνησή του, για τους φίλους του, την οικογένειά του, και τους ανθρώπους που είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν είτε προσωπικά είτε μέσα από τα τραγούδια του. Και δεν θα τον ξεχάσουμε τον Παύλο. Καθώς επίσης δεν θα ξεχάσουμε ότι αν η κυβέρνηση και η δικαιοσύνη δεν είχαν επιδείξει τόση ανεξήγητη και αναίτια ολιγωρία (αν όχι ανοχή) απέναντι στη δολοφονική δράση της Χρυσής Αυγής, ο Παύλος ίσως να ζούσε σήμερα. Και ο Σεχζάτ Λουκμάν το ίδιο.

 

Και τα ερωτήματα παραμένουν. Αμείλικτα και επίμονα. Και περιμένουν απαντήσεις.

 

*Οι SocialWasteείναι συγκρότημα χιπ χοπ. Συνυπήρξαν στην ομάδα παραγωγής FreestyleProductionsμε τον Παύλο –KillahP- Φύσσα, με τον οποίο έκαναν μαζί τραγούδια, συναυλίες, και παρέα.

 

http://www.hitandrun.gr/social-waste-grafoun-aformi-tin-dolofonia-tou-pavlou-fissa/

ΟΙ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΕΣ ΤΗΣ ΕΡΓΟΔΟΣΙΑΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΝΟΥΝ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΕΣ

Την Τρίτη 26 Aυγούστου πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση διαμαρτυρίας που κάλεσε η συλλογικότητα «Άνεργες/οι από τις γειτονιές της Αθήνας»  στην επιθεώρηση εργασίας (Πατησίων 37) ενάντια στο δουλεμπόριο της 5μηνης κοινωφελούς εργασίας και καταγγελίας της εργοδοτικής αυθαιρεσίας και αυταρχισμού της διοίκησης του ΕΤΕΑ. Ο διοικητής του ΕΤΕΑ, Αναστάσιος Παπανικολάου απέλυσε συνάδελφο της κοινωφελούς εργασίας  (εργαζόμενου στην υποδιεύθυνση του πρώην ταμείου επικουρικής ασφάλισης υπαλλήλων εμπορικών καταστημάτων και πρώην εμποροϋπάλληλου)  που διαφώνησε μαζί του για την αύξηση της παραγωγικότητας .

 

Η απόλυση είχε καθαρά σαν στόχο να τρομοκρατήσει το σύνολο των ανακυκλώσιμων εργαζομένων-ανέργων της κοινωφελούς εργασίας. Η συμπεριφορά αυτή καταγγέλθηκε από τον εργαζόμενο στην επιθεώρηση εργασίας με την παρουσία και συμπαράσταση του σωματείου μισθωτών τεχνικών που καλύπτει τους εργαζόμενους της κοινωφελούς εργασίας στην ψηφιοποίηση εγγράφων, όπως και του συλλόγου υπαλλήλων βιβλίου που είναι το ταμείο της επικουρικής ασφάλισης τους.

 

Η συγκέντρωση στην Πατησίων 37 έγινε κάτω από την παρουσία αστυνομικής δύναμης-και μέσα την επιθεώρηση εργασίας- που ήταν μάλιστα και ένοπλος με τα διακριτικά “ειδικό τμήμα υπουργείου απασχόλησης”. Στη συγκέντρωση εκτός από τους εκπροσώπους των σωματείων των μισθωτών τεχνικών και των βιβλιοϋπαλλήλων συμμετείχαν τουλάχιστον 30 συνάδελφοι από κοινωνικές και πολιτικές οργανώσεις του εργατικού κινήματος και συλλογικότητες γειτονιών. Εκ μέρους της διοίκησης του ΕΤΕΑ παραβρέθηκε δικηγόρος η οποία αρνήθηκε ότι γίνονται καθυστερήσεις στις πληρωμές προσπαθώντας να ρίξει το μπαλάκι των ευθυνών στο ΟΑΕΔ. Επίσης οτι δεν υφίσταται κανένα θέμα απόλυσης από τη στιγμή που ο εργαζόμενος συνεχίζει κανονικά τη δουλειά του. Από τη πλευρά των καταγγελλόντων έγινε πλήρης αναφορά για τις καθυστερήσεις στη μισθοδοσία όσο και για τις προσπάθειες των εργαζόμενων στην κοινωφελή να καταβληθούν στην ώρα τους. Προσπάθειες όμως που απέβησαν άκαρπες γιατι το ΕΤΕΑ αντιμετωπίζει τους κοινωφελείς ως εργαζόμενους δεύτερης κατηγορίας.

 

Καθυστερήσεις που αποδείχθηκε και από επικοινωνία με τον ΟΑΕΔ Σταδίου που εγκρίνει τις πληρωμές των κοινωφελών ότι αφορά αποκλειστικά τις υπηρεσίες του ασφαλιστικού ταμείου που αδιαφορεί για την τήρηση της οδηγίας του ΟΑΕΔ που προσδιορίζει ότι όλα τα δικαιολογητικά πρέπει να στέλνονται αμέσως μετά τη λήξη του μήνα απασχόλησης. Να αναφέρουμε ότι η μισθοδοσία Μαΐου καταβλήθηκε στους εργαζόμενους στις 10 Ιουλίου. Σε ότι αφορά στη μισθοδοσία η πληρωμή των μηνών Ιουνίου/Ιουλίου έγιναν κάτω από τη καταγγελία στην επιθεώρηση εργασίας Πατησίων στις 21/7, όσο και από τηλεφωνική παρέμβαση της προϊστάμενης της επιθεώρησης εργασίας Καλλιθέας στη διεύθυνση προσωπικού του ΕΤΕΑ. Για την απαράδεκτη και προσβλητική συμπεριφορά του διοικητή του ΕΤΕΑ υπερασπίστηκε σύμφωνα με τις οδηγίες που δόθηκαν από το ΕΤΕΑ ότι το ασφαλιστικό ταμείο και ο φυσικός του εκπρόσωπος δεν είναι εργοδότης!!! Αν δεν είναι όμως εργοδότης τότε με πιο διευθυντικό δικαίωμα γίνεται απόλυση; Με πιο διευθυντικό δικαίωμα υπάρχει απαίτηση για αύξηση της παραγωγικότητας των εργαζόμενων;

 

Τα προγράμματα του ΟΑΕΔ είναι κρατική επιλογή για την αλλαγή των εργασιακών σχέσεων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Όπως κι αν τα ονομάζουν τα αφεντικά (κοινωφελής/voucher/μαθητεία)  έχουμε να κάνουμε με το νέο (ίδιο) μοντέλο εργασίας: μακροχρόνια  ανέργους που για σύντομα διαστήματα βγαίνουν από την «αποθήκη» της ανεργίας για να  εξυπηρετήσουν, ως αναλώσιμες μονάδες, τις ανάγκες που κατά περίπτωση αποφασίζει ο καπιταλισμός. Χωρίς εργασιακά δικαιώματα, χωρίς κάλυψη σε περίπτωση ασθενείας, χωρίς κάλυψη για εργατικό ατύχημα.

 

Aπαιτούμε:

 

• Άμεση κατάργηση του δουλεμπορίου της κοινωφελούς εργασίας
• Άμεσα προσλήψεις όλων των κοινωφελών στους επιβλέποντες φορείς (δήμοι, περιφέρειες, δημόσιοι   οργανισμοί) με συμβάσεις αορίστου χρόνου, σταθερές σχέσεις εργασίας και πλήρη δικαιώματα
• Επίδομα ανεργίας χωρίς προϋποθέσεις σε όλους τους ανέργους για όλο το χρονικό διάστημα της ανεργίας

 

Άνεργες/Άνεργοι από τις γειτονιές της Αθήνας

https://anergoigeitonion.espivblogs.net