ΔΙΚΑΙΩΝΟΜΑΣΤΕ ΝΟΜΙΚΑ – ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΜΑΧΗΤΙΚΑ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

    Εδώ και 2 εβδομάδες κάποιοι έσπευσαν βιαστικά να πανηγυρίσουν (στηρίζοντας με αυτό τον τρόπο την εργοδοσία στον Καφεναί – Μυρσίνη) με ανακοινώσεις στο διαδίκτυο για την δήθεν καταδίκη 2 συναδέλφων για συκοφαντική δυσφήμιση. Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική.

    Η αρχική κατηγορία ήταν πράγματι αυτή, αλλά στην δίκη που πραγματοποιήθηκε στις 17/11 αποδείχτηκε πως όλα όσα αναφέρονται στα κείμενα που μοιράζουμε είναι αληθή και δεν τίθεται θέμα συκοφαντικής δυσφήμισης. Το δικαστήριο όμως καταδίκασε τους συναδέλφους μας για εξύβριση για τους εξής λόγους:

            α) Ότι δεν μπορούμε να συνδέουμε την πολιτική που ακολουθούν η συγκυβέρνηση και η Τρόικα με την πολιτική που ακολουθούν οι εργοδότες του κλάδου μας!!!

      β) Οι λέξεις «τρομοκρατία», «εργασιακός μεσαίωνας», «δουλοπάροικοι» κ.λ.π. (ασχέτως αν είναι η πραγματικότητα) δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται, γιατί ο στόχος μας δεν είναι η ενημέρωση και η δημοσιοποίηση του προβλήματος, αλλά η δημιουργία μεγαλύτερης έντασης και κακού κλίματος ανάμεσα στους εργαζόμενους και την εργοδοσία (για τα οποία και προφανώς δεν είμαστε υπαίτιοι).

    Εδώ θα πρέπει να επισημάνουμε ότι η ίδια η εισαγγελέας δήλωσε πως είναι αναφαίρετο συνταγματικό μας δικαίωμα οι κινητοποιήσεις και οι παραστάσεις διαμαρτυρίας. Εμείς δηλώνουμε ότι ο εργασιακός μεσαίωνας που βιώνουμε όλοι οι εργαζόμενοι είναι αποτέλεσμα της πολιτικής της συγκυβέρνησης και της Τρόικας οι οποίοι όλα αυτά τα χρόνια έχουν καταργήσει εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα καθώς και συνδικαλιστικές- δημοκρατικές ελευθερίες.

    Στις 25/11 βγήκε η απόφαση που αφορούσε στην αγωγή για τα δεδουλευμένα μας η οποία μας δικαιώνει πλήρως:

           α) Αναγνωρίστηκε όλο το χρηματικό ποσό που διεκδικούσαμε: 23.000 Ευρώ που προκύπτουν από μη καταβολή επιδομάτων, δώρων, προσαυξήσεων Κυριακών- αργιών και νυχτερινής εργασίας.

          β) Όλα όσα υποστηρίζουμε για τις εργασιακές συνθήκες είναι αληθή (π.χ. oι συμβάσεις εργασίας που εκβιαστικά υπογράφαμε και δεν ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα, τα παράνομα προγράμματα εργασίας, κ.λπ.)

    Με αυτήν την απόφαση κατέρρευσαν πλήρως οι συκοφαντικές και ψευδής κατηγορίες της εργοδοσίας πως είμαστε συμμορία εκβιαστών, μπράβοι και τραμπούκοι που μόνο στόχο έχουμε την εξόντωση και διαπόμπευση των εργοδοτών του κλάδου με σκοπό την απόσπαση μεγάλων χρηματικών ποσών για προσωπικό μας όφελος. Φυσικά η «αριστερή» εργοδοσία στον Καφεναί – Μυρσίνη έχει «ξεχάσει» ότι οι εργαζόμενοι έχουμε δικαιώματα και ότι μπορούμε να τα διεκδικούμε και με νομικά αλλά και με συνδικαλιστικά μέσα. Φαίνεται ξεκάθαρα πως η εργοδοσία αφενός χρησιμοποιεί τα εργαλεία της κυβέρνησης και της Τρόικας για να μη δώσει λύση στο πρόβλημα που αυτή δημιούργησε και αφετέρου να χρησιμοποιήσει τον εργατικό μας αγώνα ως Δούρειο ίππο για να στοχοποιήσει εργαζόμενους και συνδικαλιστές και να ποινικοποιήσει μορφές πάλης τις οποίες χρησιμοποιούν οι εργαζόμενοι σε όλους τους κλάδους εδώ και δεκαετίες. 

    Εμείς οι απολυμένοι εργαζόμενοι στον Καφεναί και πλέον Μυρσίνη συνεχίζουμε τον αγώνα μας με την ίδια μαχητικότητα και επιμονή μέχρι την τελική δικαίωση.  Καλούμε την εργοδοσία να συμμορφωθεί στην απόφαση του δικαστηρίου, αφού τόσο καιρό υποστηρίζει ότι πιστεύει στην ελληνική δικαιοσύνη και την χρησιμοποιεί με κάθε ευκαιρία (αγωγές, μηνύσεις, ασφαλιστικά μέτρα).

-Να δοθούν άμεσα τα δεδουλευμένα μας.

-Να αποσυρθούν οι ψευδομηνύσεις και οι αγωγές της εργοδοσίας.

-Να επιστρέψουμε στην εργασία μας

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΜΑΣ

Σημειώνουμε ότι πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση την Παρασκευή 5/11 και ώρα 21.00 από απολυμένους εργαζόμενους και αλληλέγγυους/ες 

Στις 6 Δεκέμβρη του 2008 ο μαθητής Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος ξεψύχησε από σφαίρες αστυνομικού στην αγκαλιά του παιδικού του φίλου Νίκου.

Ο έφηβος Νίκος, ο Νίκος Ρωμανός, διάλεξε ένα δικό του προσωπικό τρόπο να συγκρουστεί με ένα κράτος δολοφόνων, που τροφοδοτείται από μια κοινωνία απάθειας, αδιαφορίας και συνενοχής. Ταυτόχρονα, εξαντλώντας τα περιθώρια που παρέχει το σκληρό, ταξικό σύστημα εκπαίδευσης, που εμείς οι καθηγητές και οι γονείς σας αντιμετωπίζουμε μαζί σας, ο Νίκος έγινε φοιτητής.

Από τον Φλεβάρη του 2013, που συνελήφθη για ληστεία στον Βελεβενδό Κοζάνης, επανηλειμένα βασανίστηκε, κακοποιήθηκε βάναυσα από τους ανθρωποφύλακες συναδέλφους του δολοφόνου του φίλου του, του Αλέξη.

Όλο αυτό το διάστημα της φυλάκισης και των κακοποιήσεων, ο Νίκος αρνήθηκε να προσκυνήσει. Κράτησε ψηλά το κεφάλι, αντιστάθηκε, έφτυσε στα μούτρα τους βασανιστές του και τους πολιτικούς τους προϊσταμένους, που φτάνουν μέχρι και τον «αγωνιστή» Πρόεδρο της σημερινής «Δημοκρατίας».

Για τον λόγο αυτό, το κράτος των δολοφόνων τον τιμώρησε με έναν ακόμα τρόπο, που παραβιάζει τους ίδιους του τους νόμους: Του στέρησε το δικαίωμα στις εκπαιδευτικές άδειες, μην αφήνοντάς του την παραμικρή χαραμάδα ανάσας στις απάνθρωπες συνθήκες που ζει. Ούτε αυτή η τιμωρία τον τσάκισε. Από τις 10 του Οκτώβρη ο Νίκος Ρωμανός βρίσκεται σε απεργία πείνας διεκδικώντας το αυτονόητο στοιχειώδες δικαίωμά του στη μόρφωση.

Έτσι, το κράτος των δολοφόνων αποφάσισε, έξι χρόνια μετά τη δολοφονία του φίλου του Αλέξη, να οδηγήσει και τον Νίκο στο θάνατο, απορρίπτοντας την αίτησή του.

Η στάση του κράτους απέναντι στον Νίκο Ρωμανό, συμβολίζει με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο τη στάση του Συστήματος, που αυτό το κράτος εκπροσωπεί, απέναντι στη σημερινή νεολαία, σε εσάς, στα παιδιά μας:

Το ίδιο κράτος που δολοφόνησε τον Αλέξη, που βασανίζει και οδηγεί στον θάνατο το Νίκο, είναι το κράτος που κλείνει σχολεία, που απολύει δασκάλους, σχολικούς φύλακες και καθαρίστριες. Το κράτος των Τραπεζιτών και των «τραπεζών θεμάτων», που επιχειρούν να βάλουν ταφόπλακα στα όνειρα και στις ανάγκες σας, οδηγώντας σας στην ανεργία, σε μια ζωή μίζερη και χωρίς δικαιώματα, με σκυμμένο κεφάλι. Είναι το ίδιο το κράτος, που σας κλείνει πονηρά το μάτι, με τους ένστολους υπάλληλους ή συνεργαζόμενους ναζί νταήδες του λέγοντάς σας: «Αν θέλεις να έχεις κάποιες πιθανότητες σωτηρίας, γίνε το ίδιο βάρβαρος με εμάς».

Εμείς οι καθηγητές της Ε΄ ΕΛΜΕ θεωρούμε ότι, άσχετα από τη γνώμη που ο καθένας μπορεί να έχει για τις προσωπικές επιλογές αντίστασης του Νίκου Ρωμανού, η αφαίρεση των μορφωτικών του δικαιωμάτων είναι απαράδεκτη και πρέπει να ανατραπεί. Απαιτούμε άμεση αποκατάσταση των δικαιωμάτων αυτών. Στεκόμαστε στο πλάι κάθε μαθητή μας, που διεκδικεί, φτάνοντας να θυσιάσει ακόμα και τη ζωή του, το αυτονόητο δικαίωμα στη γνώση και στη μόρφωση.

Φίλοι μαθητές, βοηθήστε να σωθεί ο Νίκος και να κερδίσει το στοιχειώδες ίδιο με το δικό σας δικαίωμα στη μόρφωση και στη ζωή. Η αλληλεγγύη για τη σωτηρία της ζωής του Νίκου είναι αγώνας και για τη δική σας ζωή και μόρφωση.

Όταν η Τυραννία είναι Νόμος, η εξέγερση δεν είναι απλά ο τρόπος ζωής, που έχει το περισσότερο νόημα . Όπως διδάσκουν ο Αρμόδιος και ο Αριστογείτονας, γίνεται ΚΑΘΗΚΟΝ.