1. ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ

Συνάδελφοι
Καθώς πλησιάζουμε στο κλείσιμο του οικονομικού έτους, τις τελευταίες μέρες μαθαίνουμε για όλο και περισσότερες απολύσεις συναδέλφων μας, Vodafone και «επινοικιαζομένων», κυρίως στα Τηλεφωνικά Κέντρα, αλλά και μία απόλυση στην Τεχνική Διεύθυνση.

Οι προφάσεις που χρησιμοποιούνται στις περιπτώσεις αυτές είναι οι γνωστές, δηλαδή η «χαμηλή απόδοση» των συναδέλφων. Απόδοση που έχει να κάνει με στόχους που έχουν επιβληθεί στα πλαίσια της τεράστιας εντατικοποίησης της εργασίας, στόχοι στην κυριολεξία εξωφρενικοί, που η Διοίκηση επιβάλλει κυνικά, ώστε περισσότερη δουλειά (παραγωγή) να βγει από όλους εμάς τους εργαζόμενους, που κατά τα άλλα θα είμαστε υπό την μόνιμη απειλή της απόλυσης, που μας θέλει όλο και πιο φοβισμένους και χωρίς φωνή, χωρίς αντίδραση, μόνο ως αποδέκτες των εντολών τους και –τελικά- της ανεργίας μας.. Επειδή όμως εμείς οι εργαζόμενοι είμαστε αυτοί που βγάζουμε την δουλειά, εμείς οι εργαζόμενοι είμαστε αυτοί που δημιουργούμε τον πλούτο που καρπώνονται μέτοχοι και στελέχη, είμαστε σίγουροι πως μια καλά οργανωμένη, συλλογική αντίδραση μας είναι αυτή που στην ουσία θα τους σταματήσει και θα τους υποχρεώσει σε οπισθοχώρηση.
Καλούμε όλους τους συνάδελφους να μην αποδεχτούν άβουλα και μοιρολατρικά την ανεργία, να αρνηθούν την απόλυση, να μην υπογράψουν κανένα έγγραφο και να απευθυνθούν στους εκπροσώπους του Πανελληνίου Σωματείου Vodafone–Πάναφον για την οργάνωση του αγώνα για την διάσωση της θέσης εργασίας τους. Η αποθράσυνση της Διοίκησης, πρέπει να έχει απέναντι της μόνο τον μαχητικό και ασυμβίβαστο αγώνα μας, κοινό αγώνα μεταξύ των εργαζομένων Vodafone και «επινοικιαζομένων».

2. ΓΙΑ ΤΗΝ FORTHNET
Συνάδελφοι, όπως σας είχαμε ήδη ενημερώσει ζητήσαμε συνάντηση με την Διοίκηση σχετικά με mail που παρέλαβαν οι συνάδελφοι από το Επιχειρησιακό Σωματείο της Wind το οποίο αφορούσε στους εργαζόμενους της Forthnet. Σε αυτό το mail φαίνεται πως μοιράζονται οι εργαζόμενοι Forthnet μεταξύ των εταιρειών Vodafone και Wind, με μερικές δεκάδες από αυτούς, όμως να χαρακτηρίζονται πλεονάζοντες. Η Διοίκηση μας είπε πως δεν γνώριζε καν την ύπαρξη αυτού του αρχείου και πως δεν κάνει τέτοια σχέδια. Παραδέχτηκε όμως πως είναι στους στόχους της η όποια κίνηση σχετικά με την Forthnet, αλλά πως θα πάρει χρόνο η υλοποίηση των σχεδίων της. Δεν αναφέρθηκε τίποτα πιο συγκεκριμένο, εξάλλου έχουμε συνηθίσει στην απουσία ενημέρωσης -ως οφείλει- από πλευράς της Διοίκησης. Όπως και να ονομάσουν την κίνηση τους, εξαγορά, συγχώνευση ή οτιδήποτε άλλο, όπως και να προσπαθούν να το παρουσιάσουν, εμείς θα είμαστε σε ετοιμότητα για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τις αναμενόμενες κινήσεις της Διοίκησης απέναντι στο συναδέλφους μας.

3. ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΑΣ ΕΠΙΔΟΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΣΟΥΠΕΡΜΑΡΚΕΤ & ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΗ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗΣΤΟ Σ/Κ ΓΙΑ ΤΙΣ ΒΑΡΔΙΕΣ TOY ΚΗΦΙΣΟΥ ΠΟΥ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ ΜΕΤΑ ΤΙΣ 23.00
Στο περιθώριο της συνάντησης η οποία έγινε στις 21/1, θέσαμε και μερικά πρακτικά ζητήματα, ζητώντας τα εξής:
Την επαναφορά της χρήσης της ημερήσιας επιδότησης μέσω κουπονιών supermarket, στα κτήρια όπου λειτουργεί καντίνα/εστιατόριο, κατόπιν επιλογής του εργαζόμενου, κάτι που, όπως μας ενημέρωσαν θα εφαρμοστεί άμεσα.
Για τους εργαζόμενους τα Σαββατοκύριακα σε καθεστώς βάρδιας στο κτήριο του Κηφισού, το ωράριο των οποίων λήγει από τις 23.00 και μετά, εξασφάλιση μετακίνησης, κάτι που έγινε δεκτό και όπως μας ενημέρωσαν η μετακίνηση θα γίνεται πλέον μέσω ταξί.
Επισημάναμε διάφορα κτηριακά προβλήματα (λειτουργία ασανσέρ, χώροι υγιεινής) στα οποία και αναμένουμε μια οριστική επίλυση. Υπήρχαν όμως και ζητήματα στα οποία η Διοίκηση δεν συμφώνησε πως υπάρχουν (π.χ. υπερπληθυσμός σε μερικούς χώρους), η επίλυση των οποίων θα χρειαστεί την δική μας δράση.

4. ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΗΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Στο σοβαρότερο απ’ όλα, την τεράστια εντατικοποίηση της εργασίας, η μόνη τους, κυνική απάντηση ήταν πως «η εντατικοποίηση είναι παντού» , χωρίς (όπως ήταν αναμενόμενο) να θέλουν να κάνουν κάτι γι’ αυτό. Για το θέμα των αυθαίρετων συμπεριφορών στα τηλεφωνικά κέντρα, ανέφεραν πως… δεν γνωρίζουν κάτι, προσπάθησαν να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα, λέγοντας πως δεν συμβαίνουν αυτά και στο τέλος μας απάντησαν μέσω ενός mail πως είναι «σε διερεύνηση τους».
Συνάδελφοι, πρέπει να είμαστε σε διαρκή ετοιμότητα και να κινητοποιούμαστε άμεσα για όλα όσα συμβαίνουν καθημερινά στους χώρους μας. Όσο η αδράνεια μας, το επιτρέπει η Διοίκηση θα πιέζει για περισσότερη παραγωγή, με όλο και πιο απάνθρωπο και αυταρχικό τρόπο. Από εμάς θα εξαρτηθεί το να μην γίνει αυτή η πραγματικότητα, καθημερινότητα μας.
Μπροστά μας έχουμε μια πολύ σημαντική μάχη, αυτή για την ανανέωση της Επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Συνεχίζουμε με την συλλογή των υπογραφών, δηλώνοντας την έμπρακτη υποστήριξη μας για το δίκαιο αυτό αίτημα, προετοιμάζοντας όμως και την μάχη της 24ωρης απεργίας το αμέσως επόμενο διάστημα, ώστε να επιβάλλουμε τους όρους για την επιτυχή και ικανοποιητική ανανέωση της.
-Μόνο ο συλλογικός αγώνας θα σταθεί εμπόδιο στα σχέδια της Διοίκησης.
-Κανένας στην ανεργία! Σταθερή δουλειά για όλους με αξιοπρεπείς μισθούς, συλλογικές συμβάσεις και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας!

Το ΔΣ του Πανελληνίου Σωματείου Εργαζομένων Vodafone- Πάναφον

Κανένας εργαζόμενος δε θα μείνει μόνος!

Στην εργοδοτική αυθαιρεσία απαντάμε με συλλογική οργάνωση και αγώνα!

Παράσταση διαμαρτυρίας την Παρασκευή 13/02 στο κατάστημα της MIGATO στο Βόλο

(Ερμού 137 και Ιωλκού) στις 18:00

            Ελαστικές μορφές εργασίας, μειώσεις μισθών, ανασφάλιστη εργασία, απολύσεις, συνθέτουν το ζοφερό τοπίο, στο οποίο μας επιβάλλουν να ζούμε τα οικονομικά προγράμματα της ευρωζώνης και των διεθνών τοκογλυφικών οργανισμών. Οι έχοντες συνεχίζουν να συσσωρεύουν κέρδη στις πλάτες μιας όλο και πιο πλατιάς αφαιμαζόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας. Η εργοδοσία φροντίζει με κάθε ευκαιρία να δώσει το μήνυμα «Μην αγωνίζεστε, μην απαιτείτε, μην οργανώνεστε συλλογικά» γιατί η απόλυση και η χειροτέρευση των εργασιακών όρων περιμένουν στη γωνία όσους τολμούν να «σηκώσουν κεφάλι».

Στην πιο χυδαία και ακραία μορφή της η εργοδοτική αυθαιρεσία, θέτει στο στόχαστρο γυναίκες, εργαζόμενες μητέρες και εγκύους. Μετά από καταγγελίες για εκφοβισμό εγκύου από την ΠΑΝΘΕΟΝ στο Ηράκλειο, ξυλοδαρμό εργαζόμενης στην ίδια πόλη, απειλές για απολύσεις και ψυχολογικές πιέσεις σε εγκύους και μητέρες, ακόμα μία συναδέλφισσα αποφάσισε να σπάσει το φόβο και να καταγγείλει  την καταχρηστική απόλυσή της λόγω εγκυμοσύνης από την εταιρία υποδημάτων ΜΙGATO. Η εργοδοσία αποθρασσυμένη από τα μνημόνια και τους αντεργατικούς νόμους, καταπατώντας τα όποια εναπομείναντα εργατικά δικαιώματα και ενώ σημειώνει τζίρους εκατομμυρίων απέλυσε εργαζόμενη τεχνικό, μέλος του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών, αμέσως μόλις ανακοίνωσε την εγκυμοσύνη της.

Η συνάδελφος που εργαζόταν υπό το άθλιο καθεστώς του δελτίου παροχής υπηρεσιών, μόλις ενημέρωσε ότι είναι έγκυος, η εργοδοσία την ανάγκασε να υποβάλλει την παραίτησή της, επικαλούμενη υπογραφή νέας σύμβασης με αλλαγή των όρων εργασίας. Η νέα σύμβαση δεν κοινοποιήθηκε ποτέ στην εργαζόμενη. Αντιθέτως, στις συνεχείς ερωτήσεις της συναδέλφου, η εταιρία απάντησε ότι δεν τίθεται ζήτημα καθώς θεωρεί ότι πρόκειται για οικειοθελή αποχώρηση!

Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών στηρίξε από την πρώτη στιγμή τον αγώνα της εργαζόμενης για την επαναπρόσληψή της. Τη συμπαράστασή τους έχουν εκφράσει πρωτοβάθμια σωματεία, εργατικές λέσχες, εργατικές συλλογικότητες και συνελεύσεις κατοίκων.

Οι υπεύθυνοι της εταιρίας επέλεξαν να τηρήσουν αδιάλλακτη στάση. Στην επιθεώρηση εργασίας στις 4/2, ζήτησαν αναβολή. Πιεζόμενοι από τη μαζικότητα και την επιμονή των κινητοποιήσεων ζήτησαν να σταματήσουν οι κινητοποιήσεις, επικαλούμενοι «διαπραγματεύσεις» των δικηγόρων έως την συνάντηση στην επιθεώρηση εργασίας στις 20/02, χωρίς ωστόσο να αποδέχονται τα αιτήματα της εργαζόμενης.

Σήμερα, Παρασκευή 13 Φλεβάρη, εργατικά σωματεία και συλλογικότητες ανταποκρίνονται στο κάλεσμα του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών για παραστάσεις διαμαρτυρίας σε καταστήματα της Migato σε όλη την χώρα.

Η Λέσχη Εργαζομένων και Νεολαίας ενώνει τη φωνή της με όλες τις αγωνιζόμενες δυνάμεις, που μάχονται για την ανατροπή του βάρβαρου συστήματος που επιβιώνει πάνω στη φτώχια και την ανεργία που δημιουργεί. 

Με όπλο μας τη συλλογική οργάνωση ανέργων και εργαζομένων, κερδίζουμε με ανυποχώρητους αγώνες όσα μας έκλεψαν και όσα μας ανήκουν!

Άμεση επαναπρόσληψη και πλήρη ηθική αποκατάσταση της εγκύου συναδέλφου από τη MIGATO!

.

Δηλώνουμε σε κάθε αφεντικό που νομίζει ότι μπορεί να αυθαιρετεί σε βάρος των εργαζομένων ότι θα μας βρίσκει μπροστά του!

Λέσχη εργαζομένων και νεολαίας Βόλου

Μεταμορφώσεως 19

Τα τελευταία χρόνια και με αφορμή την οικονομική κρίση, κράτος και αφεντικά έχουν εξαπολύσει μια
πρωτοφανή επίθεση στην εργατική τάξη, καταργώντας σε σύντομο χρονικό διάστημα ένα μεγάλο μέρος
των δικαιωμάτων της. Μια από τις σημαντικότερες συνέπειες αυτής της επίθεσης είναι και τα υψηλά ποσοστά
ανεργίας που από το 2010 και μετά έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Φυσικά το ζήτημα της ανεργίας
δεν είναι κάτι νέο κι ούτε είναι προϊόν της οικονομικής κρίσης. Αποτελούσε πάντα δομικό και αναπόσπαστο
κομάτι της λειτουργίας του καπιταλισμού και λειτουργούσε σαν δεξαμενή φτηνού εργατικού δυναμικού για
τα αφεντικά, προκειμένου να διευρύνουν συνεχώς τα κέρδη τους.
Πριν από μερικά χρόνια το να βρει κάποιος δουλειά θεωρούνταν μια πιο “εύκολη” υπόθεση και η επιβίωσή
του στο διάστημα της ανεργίας μπορούσε να καλυφθεί είτε με περιστασιακά μεροκάματα – που κι αυτά
πλέον είναι είδος προς εξαφάνιση – είτε με βοήθεια από την οικογένεια – που σήμερα έχει μικρότερη ή
και μηδενική δυνατότητα για βοήθεια, μετρά από τόσες πολλές μειώσεις μισθών και συντάξεων. Συνεπώς,
σήμερα η κατάσταση της ανεργίας ταυτίζεται όλο και περισσότερο με τη στέρηση στοιχειωδών αγαθών, τον
κοινωνικό αποκλεισμό και εν τέλει με την αγωνιώδη προσπάθεια των ανθρώπων που μένουν χωρίς δουλειά.
Παράλληλα οι δαπάνες για τις δομές πρόνοιας(υγεία, παιδεία κτλ) μειώνονται συνεχώς. Νοσοκομεία και
σχολεία κλείνουν ή συγχωνεύονται, βασικά αγαθά όπως το ρεύμα και το νερό ακριβαίνουν, άμεσοι και έμμεσοι
φόροι αυξάνονται, με αποτέλεσμα η κατάσταση ειδικά για τους ανέργους, να γίνεται όλο και πιο ασφυκτική.
Έχουμε φτάσει στο σημείο να στερούμαστε στοιχειώδη αγαθά και υπηρεσίες όπως η ιατροφαρμακευτική
περίθαλψη και οι μετακινήσεις με τα ΜΜΜ, που αποτελούν εξάλλου πάγια αιτήματα των ανέργων και για
τα οποία δίνονται συνεχείς αγώνες. Ακόμα και οι αριθμοί και τα ποσοστά που δίνονται στη δημοσιότητα από
την πλευρά του ίδιου του κράτους μέσω του ΟΑΕΔ, δεν αφήνουν περιθώρια για παρερμηνείες. Πάνω από 1
εκατομμύριο άνθρωποι είναι χωρίς δουλειά. Από αυτούς, επίδομα λαμβάνει ένα πολύ μικρό ποσοστό(περίπου
10%) και για μικρό χρονικό διάστημα(το πολύ 12 μήνες, αν πληρούν όλες τις προϋποθέσεις), ενώ ακόμα πιο
ζοφερή είναι η κατάσταση για τους μακροχρόνια ανέργους οι οποίοι είναι πλέον περισσότεροι από τους μισούς
με ελάχιστους από αυτούς να επιδοτούνται και μάλιστα με πολύ μικρότερο ποσό. Την ίδια στιγμή υπάρχουν
εργαζόμενοι που δεν αναγνωρίζονται καν ως τέτοιοι από την πλευρά του κράτους και οι οποίοι όταν μένουν
χωρίς δουλειά δεν μπορούν ούτε να γραφτούν στα μητρώα του ΟΑΕΔ, αν δεν διαικπεραιώσουν πρώτα μια
σειρά πολλών γραφειοκρατικών διαδικασιών. Χαρακτηριστική περίπτωση όσοι δουλεύουν με δελτίο παροχής
υπηρεσιών(μπλοκάκηδες).
Η διαχείριση από την πλευρά του κράτους του ζητήματος της ανεργίας, όχι μόνο λύσεις δεν προσφέρει,
αλλά αντίθετα συγκαλύπτει το πρόβλημα και ουσιαστικά το διογκώνει και το διαιωνίζει. Τόσο η επισφαλής
και μαύρη εργασία, όσο και τα προγράμματα του ΟΑΕΔ κοινωφελούς ή επιδοτούμενης εργασίας(ΚΟΧ-voucher),
αποτελούν ευκαιριακές λύσεις που αφορούν μικρό ποσοστό ανέργων και για μικρό χρονικό διάστημα.
Επιπλέον, από αυτά τα προγράμματα ωφελούνται πάνω απ’ όλα τα αφεντικά αφού έχουν ουσιαστικά αμισθί
εργατικό προσωπικό και μπορούν να απολύουν τους μόνιμους υπαλλήλους ή, στην περίπτωση του δημοσίου,
να τους θέτουν σε διαθεσιμότητα. Μέσα από όλη αυτή την κατάσταση λοιπόν, προκύπτει σήμερα, πιο έντονα
από ποτέ, η ανάγκη για την αναζήτηση μιας συνολικής λύσης για όλους τους ανέργους, που θα έχει διάρκεια
και θα καλύπτει τις ανάγκες μας για να ζούμε αξιοπρεπώς.Το πρώτο που θέλουμε ως άνεργοι είναι να έχουμε δουλειά με αξιοπρεπείς μισθούς που θα καλύπτυν τις ανάγκες μας. Ως άνεργοι, θεωρούμε τους εαυτούς μας αναπόσπαστο κομμάτι της εργατικής τάξης και όχι μια ξεχωριστή κατηγορία από τους υπόλοιπους εργαζόμενους. Εξάλλου όλοι βιώνουμε την κατάσταση της ανεργίας για μεγάλα ή μικρά διαστήματα ενώ ακόμα και για όσους έχουν δουλειά, η απειλή της ανεργίας βρίσκεται συνεχώς πάνω από τα κεφάλια τους. Σαν κομμάτι λοιπόν του κόσμου της εργασίας, διεκδικούμε ένα ποσοστό του πλούτου που έχει παραχθεί και συνεχίζεται να παράγεται από το σύνολο της εργατικής τάξης και είναι δίκαιο να επιστραφεί στους εργαζόμενους που έχουν μείνει χωρίς δουλειά. Θεωρούμε λοπόν ζωτικής σημασίας τη μαζική απαίτηση επιδόματος ανεργίας που θα δίνεται σε όλους τους ανέργους χωρίς όρους και προϋποθέσεις για όλο το διάστημα της ανεργίας και θα μας επιτρέπει να ζούμε με αξιοπρέπεια. Επιπλέον, η κατάκτηση ενός τέτοιου αιτήματος, αναβαθμίζει την αξία της εργατικής μας δύναμης, επιτρέποντάς μας ως εργατική τάξη(εργαζόμενοι και άνεργοι) να διαπραγματευτούμε με καλύτερους όρους απέναντι στα αφεντικά, τα οποία χρησιμοποιούν συνεχώς την απειλή της ανεργίας για να έχουν φτηνό εργατικό δυναμικό.
Όσον αφορά στην ικανοποίηση ενός τέτοιου αιτήματος, γνωρίζουμε καλά ότι ούτε θα έρθει από τη μια στιγμή στην άλλη, ούτε θα έρθει από μόνο του και ούτε πρόκειται βέβαια να μας δοθεί απλόχερα από το κράτος κι οποιαδήποτε κυβέρνηση. Όπως ολες οι κατακτήσεις που προέκυψαν μέσα από σκληρούς αγώνες, έτσι και αυτή η προσπάθεια για να έχει αποτελέσματα θα πρέπει να πλαισιωθεί και να στηριχτεί από όλο αυτόν τον κόσμο που πλήττεται άμεσα από τις συνέπειες της ανεργίας. Κι αν η διεκδίκηση του επιδόματος ανεργίας μπορεί να μοιάζει κάτι δύσκολο στη σημερινή συνθήκη, δεν θεωρούμε ότι είναι κάτι εξωπραγματικό και ουτοπικό. Είναι κάτι που συμβαίνει εδώ και δεκαετίες σε πολλές χώρες του εξωτερικού και που προέκυψε επίσης μέσα από σκληρούς αγώνες. Βασική προϋπόθεση λοιπόν για να κατακτήσουμε το επίδομα ανεργίας είναι να κατέβουμε οι άνεργοι στο δρόμο και να το απαιτήσουμε μαζικά. Εξάλλου, όπως προαναφέρθηκε, με αυτούς τους τρόπους και στο παρελθόν έχει καταφέρει η εργατική τάξη να κατακτήσει όλα τα δικαιώματά της.
Τίποτα λοιπόν δεν μπορεί να κερδηθεί χωρίς αγώνες και οι αγώνες προϋποθέτουν συμμετοχή και συλλογικοποίηση. Είναι η στιγμή που όλοι οι άνεργοι πρέπει να ξεπεράσουμε τη μοιρολατρία και την προσπάθεια εξεύρεσης ατομικών λύσεων. Να βάλουμε τέλος στην αντίληψη που λέει ότι εμείς είμαστε υπεύθυνοι για την κατάσταση στην οποία έχουμε φτάσει. Να σταματήσουμε να ρίχνουμε τις ευθύνες ο ένας στον άλλον, στους μετανάστες, στους δημοσίους υπαλλήλους ή στους συναδέλφους που έχουν δουλειά και να στραφούμε ενάντια στους πραγματικούς υπεύθυνους απαιτώντας την άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων μας. Είναι η στιγμή να οργανωθούμε σε σωματεία βάσης, σε συνελεύσεις γειτονιάς, σε συλλογικότητες και επιτροπές ανέργων με όπλα μας την αλληλεγγύη και την αλληλοβοήθεια. Είναι η στιγμή να συναντηθούμε, να μιλήσουμε, να ζυμωθούμε και να βρούμε τρόπους προκειμένου να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας για να κερδίσουμε τα αυτονόητα που θα μας επιτρέπουν να ζούμε αξιοπρεπώς.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΕΠΙΔΟΜΑΤΟΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ
epidoma_anergias@espiv.net

prokiriksi(σε μορφη pdf)

Πέρασαν είκοσι μήνες από την ημέρα που η ΕΡΤ έκλεισε και χιλιάδες εργαζόμενοι έχασαν τις δουλειές τους. Από εκείνη την ημέρα και μέχρι σήμερα, οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ δεν σταμάτησαν ούτε για μια μέρα να διεκδικούν την επαναπρόσληψή τους, δεν σταμάτησαν ποτέ να λειτουργούν με γνώμονα την συλλογική τους δύναμη και ποτέ δεν άφησαν την αλληλεγγύη μεταξύ τους να εξανεμιστεί και να υποχωρήσει μέσα στις δυσκολίες της εποχής. Πάλεψαν και συνεχίζουν να παλεύουν για την αξιοπρέπειά τους και είναι ταξικό καθήκον όλης της εργατικής τάξης να στηρίξει αυτόν τους τον αγώνα.

Τις τελευταίες μέρες, ένα κλίμα ανάθεσης και εφησυχασμού έχει εγκαθιδρυθεί μέσα στην κοινωνία μετά την αλλαγή της κυβέρνησης. Όλη η αντίληψη που διέπει αυτή την αλλαγή έχει απλωθεί στο εσωτερικό της εργατικής τάξης και διάφορες φωνές προσπαθούν να την πείσουν πως το χρήσιμο και το σοφό αυτή την στιγμή, είναι η ανοχή και η σίγαση των φωνών μας για να μην ταραχθεί ένα αόριστο γενικό καλό.

Η κινητοποίηση που είχε προαναγγείλει εδώ και καιρό η ΠΟΣΠΕΡΤ μπροστά από το Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ για την επαναπρόσληψη των εργαζομένων και η οποία έτυχε να συμπέσει με τις διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης στις Βρυξέλλες για το χρέος, αντιμετωπίστηκε από πολλούς ως πράξη προδοσίας απέναντι σε μια εθνική υπόθεση. Κατηγορήθηκε πως «σπάει» την εθνική ενότητα. Όμως το να προτάσσεις τα υλικά συμφέροντά σου, το να αγωνίζεσαι και να διεκδικείς με βάση αυτά δεν είναι είναι τίποτα άλλο πέρα από την υπεράσπιση της πραγματικότητας απέναντι σε φαντασιώσεις.

Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ βρίσκονται ακόμα χωρίς δουλειά, συνεχίζουν να αγωνίζονται για αυτήν και δεν υπάρχει κανένας λόγος να υποχωρήσουν ούτε ένα βήμα. Οι εργάτες άλλωστε το γνωρίζουμε καλά: Ό,τι δεν κατακτήσουμε μόνοι μας κανείς δεν θα μας το δώσει και όσο οι ανάγκες μας είναι υπαρκτές θα είναι υπαρκτή και η αναγκαιότητα να αγωνιζόμαστε για αυτές. Δεν θα υποστείλουμε τις σημαίες του αγώνα για καμία κυβέρνηση και για καμία θεσμική αλλαγή. Θα είμαστε στους δρόμους και στους αγώνες μέχρι τη νίκη της τάξης μας.

Η Κλαδική ΜΜΕ της Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας Ροσινάντε στηρίζει και καλεί στο συλλαλητήριο της ΠΟΣΠΕΡΤ έξω από το Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ, την Τετάρτη 11/2, στις 17:30.

Ούτε μια εβδομάδα δεν κράτησε η χαρά χιλιάδων εργαζόμενων, νέων στην πλειοψηφία τους, που είχαν πιστέψει τις προεκλογικές εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ, ότι η πρώτη πράξη της κυβέρνησής του θα είναι να επαναφέρει τον κατώτατο μισθό στα 751 ευρώ. Πολλοί από τους εργαζόμενους, που πληρώνονται (αν και όταν) με 586 ευρώ ή με 511 ευρώ (αν είναι κάτω των 25 ετών) έκαναν μάλιστα και σχέδια για τις τρύπες που θα μπαλώσουν μόλις πάρουν τα 751 (εννοείται μεικτά). Αλλοι αναλογίζονταν τη στιγμή που θα σταθούν μπροστά στ’ αφεντικό, με το φρέσκο νόμο στο χέρι, και θα του πουν χαιρέκακα: «751 κι άμα σ’ αρέσει»!

Οι προσδοκίες των εργαζόμενων είχαν ενισχυθεί από την πρώτη δήλωση του νέου υπουργού Εργασίας Π. Σκουρλέτη, μόλις παρέλαβε το υπουργείο από τον προκάτοχό του, ότι η επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ είναι στις προτεραιότητες της νέας κυβέρνησης και του υπουργείου.

Ο ίδιος ο Σκουρλέτης τους ξύπνησε από το όνειρο και τους προσγείωσε ανώμαλα, επιλέγοντας το πρωινάδικο του ΣΚΑΙ (του μνημονιακότερου των μνημονιακών μιντιακών συγκροτημάτων), για να πει ότι η επαναφορά του κατώτερου μισθού θα γίνει… σταδιακά, διότι αν γινόταν άμεσα θα προκαλούσε… σοκ στους κακόμοιρους τους καπιταλιστές. Πρώτα η κυβέρνηση πρέπει να πάρει κάποια μέτρα προς όφελός τους (των καπιταλιστών), να τους δώσει «ανάσες» (υποφέρουν οι δύστυχοι), και μετά να πάει ο μισθός στα 751.

«Μη φάτε, θα σφάξουμε γλάρο». Αυτό είπε στους ονειρευόμενους (με ανοιχτά τα μάτια) εργαζόμενους ο Σκουρλέτης. Διαβάστε πόσο… χαριτωμένα το είπε:

«Το να πεις αύριο ότι – και ιδίως για τις μικρές και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις – πάμε και εφαρμόζουμε από τον επόμενο μήνα το 751, είναι ένα άλλου είδους σοκ που ίσως να μην μπορούν πολλοί να το αντέξουν.  Λέμε, λοιπόν, ότι αυτό το μέτρο πρέπει να συνδυαστεί, αφού προηγουμένως έχουν υπάρξει συγκεκριμένες ρυθμίσεις για τις επιχειρήσεις, που να τους δώσουν ανάσες».

Ανάγκη από ανάσες έχουν οι καπιταλιστές, όχι οι εργαζόμενοι! Ετσι, από την πρώτη κιόλας εβδομάδα της θητείας του, ο πολύπλαγκτος Π. Σκουρλέτης κερδίζει επάξια τον τίτλο «υπουργός Καπιταλιστικής Εργοδοσίας». Το «υπουργός Εργασίας» είναι για τον Σκουρλέτη ένας αποκρουστικός ευφημισμός, όπως ήταν και για τους προκατόχους του.

Εμείς είχαμε προειδοποιήσει από την Παρασκευή 30 Γενάρη (τότε «ανέβηκε» στην ιστοσελίδα μας το σχετικό άρθρο του προηγούμενου φύλλου), ότι η επαναφορά του βασικού μισθού στα 751 ευρώ είναι παραμύθι της κυβέρνησης. Οφείλουμε να πούμε πως δεν περιμέναμε ότι ο Σκουρλέτης θα μας επιβεβαίωνε τόσο σύντομα. Διάβασε φαίνεται το δημοσίευμα και είπε: «μια ψυχή που είναι να βγει ας βγει τώρα. Καλύτερα να το ξεφουρνίσω, παρά ν’ αρχίσει να συζητιέται σιγά-σιγά».

Η θεωρία του «σοκ στην αγορά» δεν είναι καινούργια. Η πατρότητά της δεν ανήκει στον Σκουρλέτη. Οπως γράψαμε στο προηγούμενο φύλλο της «Κ», ο πρώτος που την επικαλέστηκε ήταν ο εργατοπατέρας πρόεδρος της ΓΣΕΕ Ι. Παναγόπουλος, τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ άρχισε τη σχετική φιλολογία (μετά τις εξαγγελίες Τσίπρα στη ΔΕΘ). Τότε (Σεπτέμβρης του 2014), η συνδικαλιστική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε σε οργισμένες καταγγελίες κατά του Παναγόπουλου, χαρακτηρίζοντάς τον άνθρωπο της εργοδοσίας. Οι δε τομεάρχες Εργασίας και Δημόσιας Διοίκησης του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Στρατούλης και Α. Μητρόπουλος βγήκαν στα κεραμίδια και διακήρυξαν (κοινή δήλωσή τους στις 22.9.2014): «Ο κατώτατος μισθός, όπως με μνημονιακό νόμο μειώθηκε, έτσι με νέο νόμο θα επανέλθει στα προηγούμενα επίπεδα, ώστε από κει και πέρα να λειτουργούν για τη διαμόρφωσή του οι ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις». Φυσικά, γνώριζαν πολύ καλά ότι έλεγαν ψέματα, διότι η επαναφορά του κατώτατου μισθού δεν ήταν (μόνο) ζήτημα νόμου, όπως επίσης θα διαβάσετε παρακάτω.

Οι ίδιοι τομεάρχες, μια μέρα μετά (κοινή δήλωσή τους στις 23.9.2014), καταφέρθηκαν και ενάντια στις μειώσεις μισθών στους δημόσιους υπάλληλους και… δεσμεύτηκαν: «Πρόκειται για έναν φαύλο κύκλο μείωσης των μισθών και νέων απολύσεων των εργαζομένων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα που, για όσο παραμένει η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, θα συνεχίζεται αενάως. Ο λαός με τους αγώνες και την ψήφο του μπορεί να ανατρέψει την κυβέρνηση και να διώξει την τρόικα, ώστε να σπάσει αυτόν τον φαύλο κύκλο της αιώνιας λιτότητας, στην οποία τον έχουν καταδικάσει».

Τέσσερις μήνες μετά, με συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου πλέον, ο νέος αναπληρωτής υπουργός Δημόσιας Διοίκησης Γ. Κατρούγκαλος συναντιέται με την ΑΔΕΔΥ και λέει στους εργατοπατέρες της ότι οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο δεν πρόκειται να πάρουν ούτε ένα ευρώ αύξηση! Το δήλωσε ο ίδιος ο Κατρούγκαλος: «Εξήγησα στην ΑΔΕΔΥ ότι δεν υπάρχει περιθώριο αυτή την χρονιά για οποιαδήποτε μισθολογική βελτίωση της κατάστασης, μολονότι αναγνωρίζουμε πόσο σοβαρά έχουν θιγεί και αυτοί από την μνημονιακή λαίλαπα».

Οι εργατοπατέρες δεν έβγαλαν ούτε μία ανακοίνωση για να καταγγείλουν τον υπουργό και να θυμίσουν τις προεκλογικές «δεσμεύσεις» του ΣΥΡΙΖΑ. Ενας απ’ αυτούς, μάλιστα, ο Πασόκος Σ. Κουτσιουμπέλης, απένειμε και εύσημα στον Κατρούγκαλο: «Προς τιμήν του ο υπουργός μας είπε ότι για το 2015 ο κουμπαράς είναι άδειος και δεν προβλέπει κάτι. Εμείς θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε»!
 

Αναδημοσίευση απο ΚΟΝΤΡΑ