Η ψήφιση του πρώτου τρομονόμου (άρθρο 187 του ΠΚ) το 2001 και του δεύτερου τρομονόμου (άρθρο 187Α του ΠΚ) το 2004 ήταν η πρώτη πράξη της κατασταλτικής επίθεσης του κράτους, στα πλαίσια της σκλήρυνσης του κατασταλτικού πλαισίου στο εσωτερικό των δυτικών κοινωνιών. Τον Απρίλιο του 2009, έπειτα από την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 και υπό τη σκιά της καπιταλιστικής κρίσης που είχε ξεσπάσει σε διεθνές επίπεδο ψηφίστηκε ο περιβόητος κουκουλονόμος, που μετατρέπει σε ιδιώνυμο αδίκημα την κάλυψη των χαρακτηριστικών κατά την τέλεση συγκεκριμένων πράξεων που σχετίζονται με κινηματικές πρακτικές αυτοάμυνας και αντιβίας. Το 2014 ψηφίστηκε η κατασκευή φυλακών τύπου Γ’, των σύγχρονων λευκών κελιών της ελληνικής δημοκρατίας. Σε όλο αυτό το διάστημα είδαμε τα τρομοδικεία, την ποινικοποίηση προσωπικών και κοινωνικών σχέσεων, την απομόνωση αγωνιστών στα υπόγεια του Κορυδαλλού, τις σκευωρίες εναντίον συντρόφων, τις προφυλακίσεις και καταδίκες συντρόφων, χωρίς κανένα στοιχείο, τις εισβολές σε σπίτια λόγω ανώνυμων (ασφαλίτικων) καταγγελιών, τους βασανισμούς συλληφθέντων και την ολοένα και πιο σκληρή στάση της αντιτρομοκρατικής που πλέον συμπυκνώνει την ουσία του κράτους.
Στις 2 Μαρτίου τα μέλη του Δικτύου Αγωνιστών Κρατουμένων Α. Σταμπούλος, Τ. Θεοφίλου, Φ. Χαρίσης, Α. Ντάλιος και Γ. Καραγιαννίδης και οι αγωνιστές Δ. Κουφοντίνας, Κ. Γουρνάς, Ν. Μαζιώτης ξεκίνησαν απεργία πείνας απαιτώντας την κατάργηση των άρθρων 187 και 187Α, της επιβαρυντικής διάταξης για την πράξη που τελέστηκε με καλυμμένα χαρακτηριστικά («κουκουλονόμος»), του νομικού πλαισίου που ορίζει τη λειτουργία των φυλακών τύπου Γ, της εισαγγελικής διάταξης που επιβάλλει τη βίαιη λήψη του DNA, καθώς και την πρόσβαση κι ανάλυση του γενετικού δείγματος από πραγματογνώμονα βιολόγο της εμπιστοσύνης τους κατηγορουμένου, αν το επιθυμεί, την κατάργηση της ανάλυσης δειγμάτων που εμπεριέχεται μίγμα γενετικού υλικού άνω των δύο ατόμων και την άμεση απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού προκειμένου να μπορεί να λάβει τη νοσηλεία που χρειάζεται. Σε μεταγενέστερο χρόνο ξεκίνησαν απεργία πείνας και άλλα μέλη του Δικτύου Αγωνιστών Κρατουμένων καθώς και οι πολιτικοί κρατούμενοι από την Τουρκία που βρίσκονται φυλακισμένοι στις ελληνικές φυλακές.
Εχθές, στις 31/03/2015, πριν την προγραμματισμένη κεντρική πορεία αλληλεγγύης στους απεργούς πείνας και κατά τη διάρκεια της προσυγκέντρωσης, έγιναν 16 προληπτικές προσαγωγές συντρόφων/ισσών οι οποίοι συμμετέχουν στο “Συντονισμό αναρχικών συλλογικοτήτων για την αλληλεγγύη στους απεργούς πείνας” καθώς πήγαιναν, με τις σημαίες τους, προς την Καμάρα. Οι προσαχθέντες αφέθηκαν όταν η πορεία είχε σχεδόν ολοκληρωθεί.
Το κράτος δημιούργησε αυτό το σφιχτό πλέγμα διατάξεων και μέτρων για έναν λόγο: για να καταστείλει όσα κομμάτια της εργατικής τάξης αντιστέκονται, καθώς τσακίζει τα εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα δεκαετιών. Και για αυτό δεν έχουμε καμία αυταπάτη ότι η «κυβέρνηση της Αριστεράς» θα το καταργήσει, όπως έχει πολλαπλώς δεσμευτεί ότι θα κάνει, όσο ήταν στην αντιπολίτευση. Γιατί θα το χρειαστεί σύντομα.
Το ίδιο κράτος θα περιφρουρήσει αυτό, το τόσο απαραίτητο για το τσάκισμα του κινήματος, πλαίσιο. Και αυτό είναι που τώρα βλέπουμε να κάνει. Με «προληπτικές προσαγωγές», με απειλές για είσοδο των ΜΑΤ στο άσυλο, αμφότερα «μέτρα» που ο ΣΥΡΖΑ πολλάκις είχε χαρακτηρίσει αντιδημοκρατικά και απαράδεκτα, πριν γίνει κυβέρνηση και τα εφαρμόσει και ο ίδιος, με μία καλά ενορχηστρωμένη επίθεση λασπολογίας, από την οποία τίποτα δεν θα είχε να ζηλέψει η Δεξία.
Εμείς δηλώνουμε ότι τίποτα δεν περιμέναμε και τίποτα δεν περιμένουμε από τον ΣΥΡΙΖΑ. Και καθόλου δεν μας σοκάρει ή μας τρομάζει η καταστολή, κανονική ή ροζ.
Ο αγώνας ενάντια στην καταστολή δεν είναι υπόθεση των αναρχικών αλλά όλης της εργατικής τάξης. Η νίκη των απεργών πείνας θα είναι νίκη όλου του κινήματος.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ
Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης
Ανακοίνωση για τις προληπτικές προσαγωγές στην πορεία στις 31/ 03/ 2015