Γράφει η blackgcat

Μετά από …. (προσπαθώ να υπολογίσω αλλά ουκ έστιν αριθμός) αμέτρητα, λοιπόν, βιογραφικά, χτύπησε επιτέλους το τηλέφωνό μου για συνέντευξη για εργασία. Το βιογραφικό μου εστάλη μέσω του Kariera στην εταιρεία συμβούλων ΞΥΝ + για μια απλή θέση γραφείου (γραμματεία). Σήμερα λοιπόν, με πήρε εκπρόσωπος της εταιρείας για να με καλέσει σε συνέντευξη αλλά έπρεπε να μου ξεκαθαρίσει τη διαδικασία. Με απορία, περίμενα να ακούσω τι καινούργιο έχουν σκαρφιστεί. Αλλά αυτό που άκουσα ξεπέρασε τη φαντασία μου.

Η διαδικασία λοιπόν που ακολουθεί η εν λόγω εταιρεία, είναι η ακόλουθη:

Προσέρχεσαι στα γραφεία της εταιρείας συμβούλων εσύ και οι υπόλοιποι υποψήφιοι για τη θέση, και σε ένα δωμάτιο υπό την επίβλεψη ενός moderator αγωνίζεστε για τη διαθέσιμη θέση. Ο moderator υποβάλλει ερωτήσεις προφανώς ψυχολογικών τεστ και σεναρίων και οι υποψήφιοι απαντούν. Όλη η διαδικασία βιντεοσκοπείται και αποστέλλεται στον εργοδότη ο οποίος επιλέγει ποιος θα είναι ο νικητής.

Η μέθοδος InView, αποτελεί καινοτομία της ΞΥΝ+ όπως αναφέρεται στο site της, και πιο αναλυτικά έχει ως εξής:

Οι υποψήφιοι συμμετέχουν σε ομάδες των 10-15 ατόμων και ακολουθεί μία δομημένη συζήτηση για τη θέση, με ερωτήσεις και απαντήσεις. Ο συντονιστής διευκολύνει την διαδικασία και δεν συμμετέχει, και όπως τονίζεται στο site η διαδικασία επικεντρώνεται στο στυλ και στον χαρακτήρα των υποψηφίων και ΟΧΙ στα προσόντα ή στην εμπειρία. Τα πλεονεκτήματα υποστηρίζει η εταιρεία πολλά και για τους εργοδότες και τους υποψηφίους. Οι εργοδότες μπορούν με τα βίντεο να έχουν το χρόνο να αξιολογήσουν καλύτερα τους υποψήφιους και σε λιγότερο χρόνο, ενώ οι υποψήφιοι – μεταξύ άλλων ιταμών – μπορούν να έχουν μια καλή εικόνα για τους ανταγωνιστές τους, δηλαδή τους υπόλοιπους υποψήφιους για τη θέση.

Δεν μπορούσα να μην κάνω τον συνειρμό με την ταινία Hunger Games. Όλοι οι υποψήφιοι κατεβαίνουν σε μια αρένα, όπου παλεύουν για τη βιοποριστική τους επιβίωση, και στόχος είναι ο ένας να εξοντώσει τον άλλο. Η εταιρεία συμβούλων μαζί με τον εργοδότη, κανονίζουν το πλαίσιο της μάχης, πετούν όπλα στους υποψηφίους και περιμένουν να δουν ποιος θα τα αξιοποιήσει καλύτερα. Ποιος θα καταφέρει να συνθλίψει τον άλλο μέχρι να βγει τελικός νικητής. Και όλα αυτά on camera.

Με συγχωρείται που δεν άντεξα να παίξω αυτό το παιχνίδι για να ζήσω από κοντά τον αγώνα και να σας το μεταφέρω. Αηδίασα και αντέδρασα. Και μετά λυπήθηκα, γιατί όπως μου είπε η υπεύθυνη, από τα 500 άτομα με τα οποία επικοινώνησε είμαι η μόνη που διαφώνησε με την μέθοδο.

Η απάντηση στην ΞΥΝ+ και σε όσους συμμετέχουν σε αυτή τη διαδικασία αναίσχυντα είναι ότι δεν είμαστε βορά στα θηρία των εργοδοτών και των συμβούλων τους. Δεν είμαστε σκλάβοι που μας ρίχνουν σε μια σύγχρονη ρωμαϊκή αρένα, που μας βιντεοσκοπούν προς τέρψη των εργοδοτών που αρέσκονται να μας παρακολουθούν να σκίζουμε ο ένας τις σάρκες του άλλου, που περιμένουμε τον εργοδότη καίσαρα να σηκώσει τον αντίχειρά του.  Είμαστε συναγωνιστές και όχι ανταγωνιστές απέναντι σε αυτόν τον ανηλεή ταξικό πόλεμο, και εμείς πρέπει να ορθώσουμε την γροθιά μας σε μία ενωμένη, να καταλάβουμε την αρένα και να εκδιώξουμε τον καίσαρα και την αυλή του.

Έχασε τη ζωή του ο Μπάμπης Δευτεραίος, ένας από τους συνολικά έξι εργαζόμενους που τραυματίστηκαν από την έκρηξη στα διυλιστήρια Ασπροπύργου στις 8 Μαΐου. Νοσηλευόταν στο Αττικό νοσοκομείο σε κρίσιμη κατάσταση.

Το κείμενο από την αφίσα της Συνέλευσης Αναρχικών κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην ΕΕ που κολλήθηκε τις προηγούμενες ημέρες αναφέρει:

Την Παρασκευή 08/05/2015 γίνεται ανάφλεξη και ακολουθεί έκρηξη στα διυλιστήρια του Ασπρόπυργου και συγκεκριμένα στον όμιλο ελληνικά πετρέλαια (ΕΛ.ΠΕ.) ιδιοκτησίας του μεγαλοεγκληματία της ελληνικής αστικής τάξης Λάτση (γνωστός για τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες στους τομείς του εφοπλιστικού και επιχειρηματικού κεφαλαίου, γνωστός για τα δεκάδες εγκλήματα σε βάρος των εργαζομένων), αφού στις διάφορες επιχειρήσεις του μέχρι στιγμής έχουν σκοτωθεί δεκάδες εργαζόμενοι και εκατοντάδες έχουν τραυματιστεί. Καταφύγιο στις επιχειρήσεις του ομίλου Λάτση έχουν βρει βασανιστές των ΕΑΤ-ΕΣΑ ως επιστάτες, όπου συνεχίζοντας το εγκληματικό τους έργο, εκφοβίζουν και τρομοκρατούν τους εργαζόμενους μέσα στα εργασιακά αυτά κάτεργα.

Έτσι και τώρα άλλο ένα περιστατικό ήρθε να συμπληρώσει την εγκληματική τους δράση. Ύστερα από έκρηξη τραυματίζονται 6 εργαζόμενοι, εκ των οποίων οι 5 νοσηλεύονται σε κρίσιμη κατάσταση με εγκαύματα 60-70% και βαριά αναπνευστικά προβλήματα. Στο εργοστάσιο γίνονταν έργα συντήρησης και όπως καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι υπήρχε ασφυκτική πίεση ούτως ώστε το έργο να τελειώσει σε 30 ημέρες.
Τα εξαντλητικά ωράρια, οι απάνθρωπες συνθήκες, η ενοικίαση ανειδίκευτων εργαζομένων από εργολαβικές εταιρίες για μικρό χρονικό διάστημα, τα παντελώς ελλειπή μέτρα προστασίας (δεν χτύπησε καν ο συναγερμός) συνθέτουν την εικόνα της δολοφονικής δράσης του κεφαλαίου σε βάρος των εργαζομένων και αποσκοπούν στην περαιτέρω ελαστικοποίηση της εργασίας και την πλήρη καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων.

Η μείωση του εργατικού κόστους για τον όμιλο Λάτση είναι το βασικό επίδικο για τη διασφάλιση των συμφερόντων του χωρίς καμιά έγνοια για την ασφάλεια των εργαζομένων. Το κεφάλαιο δεν διστάζει να δολοφονεί εργαζόμενους με σκοπό τη διατήρηση όσο το δυνατόν μικρότερου εργατικού κόστους.

Ο εν λόγω όμιλος, στην προσπάθειά του να συγκαλύψει το εργατικό ατύχημα, έβγαλε μια ανακοίνωση η οποία αποδεικνύει το πόσο νοιάζεται για την ασφάλεια των εργαζομένων αφού η ανακοίνωση διαστρεβλώνει τα γεγονότα και εμμένει στο ότι υπήρχαν επαρκή μέτρα προστασίας και ακολουθήθηκαν όλες οι απαραίτητες διαδικασίες.

Είναι καιρός τα καθάρματα της αστικής τάξης να πληρώσουν. Είναι καιρός η εργατική τάξη να διεκδικήσει τα συμφέροντα της και να δημιουργήσει αναχώματα στη δολοφονική επέλαση του κεφαλαίου και των μηχανισμών του. Μόνο μέσα από την οργάνωση της τάξης μας θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε έμπρακτα τη δολοφονική τους δράση. Να οργανώσουμε την τάξη μας σε όλα τα μέτωπα ενάντια στο σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα. Να φτιάξουμε τις συνθήκες εκείνες που θα μας επιτρέψουν να αντιπαρατεθούμε με την εγχώρια και διεθνή αστική τάξη.

Μόνο μέσα από συγκεκριμένους τακτικούς στόχους και αγωνιζόμενοι με όλα τα μέσα θα μπορέσουμε να συσπειρώσουμε την τάξη μας και να φτάσουμε στον επαναστατικό-στρατηγικό μας στόχο την κοινωνική επανάσταση.