Αρχείο κατηγορίας αντιφασισμοΣ
Εκατονταδες αντι-φασιστων συνεληφθησαν διαδηλωνοντας εναντια στην πορεια της EDL
Περιπου 300 αντι-φασιστες συνεληφθησαν το Σαββατο μετα απο προσπαθειες να αποτρεψουν την πορεια της ακρο-δεξιας Λιγκας Αγγλικης Αμυνας (EDL) στην συνοικια του Λονδινου Tower Hamlets.
Η αστυνομια ανακοινωσε πως 286 ανθρωποι, στην πλειοψηφια τους αντι-φασιστες, συνεληφθησαν με προφαση την παραβιαση των ορων που εχουν επιβληθει στην πραγματοποιηση διαδηλωσεων. Μεταξυ των συλληφθεντων ηταν περαστικοι, νομικοι παρατηρητες και δημοσιογραφοι.
Την εβδομαδα που προηγηθηκε της πορειας η αστυνομια επεβαλλε ορους συμφωνα με τις Διαταξεις 12 και 14 του Νομου Περι Δημοσιας Ταξης περιοριζοντας τις περιοχες στις οποιες επιτρεπεται η πραγματοποιηση διαδηλωσεων, υποσχομενη πως οι παραβασεις θα «αντιμετωπιστουν δυναμικα».
Το πρωϊνο του Σαββατου αρκετες χιλιαδες κατοικων της περιοχης και αντι-φασιστες συγκεντρωθηκαν στο παρκο Altab Ali Park για να ακουσουν ομιλιες απο πολιτικους και αυτοδιορισμενους κοινοτικους ηγετες προτου ενα μπλοκ 700 περιπου αντι-φασιστων οργανωμενων με το Aντι-Φασιστικο Δικτυο (AFN) αρχισαν να κινουνται προς το EDL.
500 με 600 μελη της EDL ειχαν συγκεντρωθει στην νοτια πλευρα της Γεφυρας Tower προτου διασχισουν την γεφυρα για να εισελθουν στην συνοικια Tower Hamlets και να κατευθυνθουν προς το Αldgate για την πορεια τους.
Μονο 100 περιπου μελη του μπλοκ του AFN βρεθηκαν σε οπτικη επαφη με την EDL προτου πλευριστουν από την αστυνομια, προσφεροντας την μοναδικη ορατη αντισταση στην ακρο-δεξια ομαδα για την ημερα. Η αστυνομια αντεδρασε γρηγορα προς το μπλοκ, προσπαθωντας να τοποθετησει αρκετα κορδονια, και καταφερνωντας να διαλυσει τελικα το πληθος με τον σχηματισμο π στην οδο Commercial.
Μετα την επιστροφη της πορειας του EDL στην γεφυρα Tower η αστυνομια ξεκινησε τις μαζικες συλληψεις, συλλαμβανοντας οποιονδηποτε βρισκονταν μεταξυ των δυο π και οδηγωντας τους σε λεωφορεια που ειχαν μισθωθει απο την εταιρεια Sullivan’s Buses που εδρευει στο Hertfordshire.
Οι συλληφθεντες μεταφερθηκαν σε διαφορα αστυνομικα τμηματα στα περιχωρα του Λονδινου οπου φακελωθηκαν και απελευθερωθηκαν μετα την καταβολη εγγυησεων και ορους απαγορευσης της συμμετοχης τους σε διαδηλωσεις εναντια στην EDL, το Βρετανικο Εθνικο Κομμα, και την Δυναμη Αγγλων Εθελοντων, εντος του M25.
Η αλληλεγγυη στους συλληφθεντες πραγματοποιηθηκε κυριως εξω απο τα αστυνομικα τμηματα με τροφιμα και μπυρες που προσφεραν η Green & Black Cross, η Νομικη Υπερασπιση, και η Monitoring Group , μεταξυ αλλων.
Η οργανωση Ενωμενοι εναντια στον Φασισμο δηλωσε πως η ημερα ηταν νικηφορα.
ΠΗΓΗ:http://libcom.org/news/hundreds-anti-fascists-arrested-edl-march-08092013
Λάρισα: αντιφασίστες/στριες αποτρέπουν φασιστική-πατριωτική εκδήλωση
Την Παρασκευή το απόγευμα, ήταν προγραμματισμένη μία από τις πάντα γελοίες εκδηλώσεις του πατριωτικού συνδέσμου Λάρισας στην κεντρική πλατεία της πόλης. Όταν μαθεύτηκε αυτό, αντανακλαστικά, ομάδα περίπου τριάντα αντιφασιστών μαζευτήκαμε το μεσημέρι και αποφασίσαμε να χαλάσουμε τη συγκέντρωση μίσους που προετοίμαζαν, καταλαμβάνοντας από τις 17.00 την κεντρική πλατεία. Όταν φτάσαμε, εκεί ήταν ήδη 2-3 άτομα που προετοίμαζαν τον χώρο. Τους πλησιάσαμε για να τους ενημερώσουμε πως η εκδήλωσή τους δε θα γίνει και αφού μας συστήθηκαν ως απλοί καλεσμένοι και πως δε γνώριζαν τι εστί πατριωτικός σύνδεσμος και Χάμος, δήλωσαν πως αποχωρούν. Εντωμεταξύ, όσο η ώρα περνούσε οι αστυνομικές δυνάμεις αυξάνονταν καταλήγοντας να υπάρχουν πέντε δικάβαλα, ένα οπκίτικο, μία διμοιρία, ασφαλίτες και καπελάκηδες! Μέχρι τις 19.00 δεν είχε εμφανιστεί κανένα από τα θρασύδειλα φασιστοειδή του Χάμου, ενώ οι μπάτσοι κάθε τρεις και λίγο μας έλεγαν να “υποχωρήσουμε ειρηνικά”. Στις 19.00 εμφανίστηκαν τα φασιστοειδή του πατριωτικού, ούτε δέκα σε αριθμό, κρατώντας παλούκια και υπό την προστασία πάντα των μπάτσων το έπαιζαν μάγκες και εκτόξευαν απειλές. Από εκείνη την ώρα και μετά, βιώσαμε μια πρωτόγνωρη για τα δεδομένα της πόλης καταστολή. Χωρίς την παραμικρή αφορμή, η διμοιρία και οι ΔΙΑδες άρχισαν να μας σπρώχνουν, να μας ποδοπατάνε, να χτυπάνε στα τυφλά και ότι βρίσκανε. Επικράτησε πανικός και άγριο κυνηγητό σε κεντρικό δρόμο της πόλης και για μεγάλη απόσταση. Ο τελικός απολογισμός ήταν τρεις προσαγωγές συντρόφων μας (οι οποίοι αφέθηκαν λίγες ώρες μετά) και αρκετοί μόλωπες και μελανιές.
Το χθεσινό περιστατικό δεν μπορεί και δεν θα μείνει αναπάντητο. Οι φασίστες, είτε κοινοβουλευτικοί είτε εξωκοινοβουλευτικοί, με τις πλάτες πάντα των μπάτσων, νομίζουν ότι μπορούν να αλωνίζουν οργανώνοντας εκδηλώσεις μίσους, πογκρόμ σε μετανάστες και αγωνιστές, δικαστικές φιέστες.
Ο αντιφασιστικός αγώνας δε σταματάει, δεν καταστέλλεται, δεν τσακίζεται. ΕΜΕΙΣ θα του τσακίσουμε και να το πάρουν χαμπάρι και αυτοί και οι προστάτες τους.
Ο ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΤΟΥΣ ΚΡΕΜΑ!
περισσότερα:https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1488967
Ο λαός δεν ξεχνά, τους φασίστες τους κρεμά: Πλήρης αθώωση
Η πλατιά υποστήριξη τις 2 μέρες της δίκης με τη παρουσία πολλών αγωνιστών της αριστεράς και της αναρχίας, η μεγάλη υποστήριξη εντός και εκτός Ελλάδας, με ψηφίσματα υποστήριξης αλλά και κινητοποιήσεις στις ελληνικές πρεσβείες και τα προξενεία στο εξωτερικό, οδήγησαν το αστικό δικαστήριο να αθωώσει πανηγυρικά το αντιφασιστικό κίνημα αυτής της χώρας αλλά και διεθνώς.
Μια πρώτη νομική και πολιτική συντριβή των μηχανισμών του κράτους και των φασιστών.
Δήλωση: https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=2Rt3sQl2b3c
Μια πρώτη μικρή ενημέρωση: http://tvxs.gr/news/ellada/athoothikan-oi-mixail-moyzoyris-itta-ton-neonazi
ΠΗΓΗ:http://ergatis.wordpress.com/
ΠΗΓΗ:https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1488654
Πάτρα: Ενημέρωση από αντιφασιστική πορεία (Δευτέρα 2/9) / Στιγμιότυπα από τη 2η μέρα αντιφασιστικής περιφρούρησης της πλατείας Όλγας
Πάτρα: Στιγμιότυπα από τη 2η μέρα αντιφασιστικής περιφρούρησης της πλατείας Όλγας
Περισσότερα από 800 άτομα έδωσαν το παρόν στη χθεσινή περιφρούρηση της πλατείας Όλγας και του κέντρου της Πάτρας από τις αδιανόητες βλέψεις των νεοναζί να πραγματοποιήσουν οποιαδήποτε κίνηση εκτός των γραφείων τους. Η συγκέντρωση ξεκίνησε στις 5 το απόγευμα και ολοκληρώθηκε μετά τις 10 το βράδι. Στο ενδιάμεσο, και με την περιφρούρηση 3 διμοιριών ΜΑΤ και 25 περίπου μηχανών της ομάδας διας, περίπου 50-60 φασίστες συγκεντρώθηκαν έξω από τα γραφεία τους, οι περισσότεροι εισαγόμενοι από αλλού, συνοδοί των βουλευτών τους που ήρθαν από την Αθήνα και το Αγρίνιο. Για περίπου 35 λεπτά πραγματοποίησαν τις δηλητηριώδεις ομιλίες τους και στη συνέχεια …διαλύθηκαν ησύχως.
Είναι ξεκάθαρο και ας το βάλουν καλά στο μυαλό τους. Στην Πάτρα δεν περνάει ο φασισμός. Αν πάλι όμως δεν το καταλάβουν, ο αντιφασιστικός κόσμος της πόλης θα ξαναβρεθεί μπροστά τους για να τους το ξαναδείξει.
ΟΥΤΕ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ – ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ
Πάτρα: Ενημέρωση από αντιφασιστική πορεία (Δευτέρα 2/9)
Το απόγευμα της Δευτέρας 2 Σεπτέμβρη πραγματοποιήθηκε προειδοποιητική αντιφασιστική πορεία ενάντια στις προθέσεις της χρυσής αυγής να πραγματοποιήσει συγκέντρωση στην πλατεία Όλγας στην Πάτρα.
Είναι γνωστό πως η πλατεία Όλγας αποτελεί ζωτικό σημείο αναφοράς του αντιφασιστικού και ευρύτερα του κοινωνικού και ταξικού κινήματος της Πάτρας εδώ και αρκετές δεκαετίες. Ειδικά σε μια πόλη που γνωρίζει πολύ καλά το ρόλο των παρακρατικών συμμοριών και τα αποτελέσματα της δράσης τους, έχoντας θρηνήσει θύματα εξαιτίας της, θα πρέπει να γίνει κατανοητό πως δεν θα γίνει ανεκτή
Περισσότεροι από 700 αντιφασίστες και αντιφασίστριες, νεολαίοι, άνεργοι, εργαζόμενοι, ντόπιοι και μετανάστες, αναρχικοί, κομμουνιστές, αριστεροί, πορευτήκαμε στους κεντρικούς δρόμους της Πάτρας στέλνοντας σαφές μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση. Στους νεοναζί πως παρά το γεγονός ότι αβαντάρονται απροκάλυπτα πλέον από το κράτος και την αστυνομία, στο δρόμο θα τα βρουν πολύ σκούρα έχοντας απέναντι τους αποφασισμένους και μαχητικούς αγωνιστές και αγωνίστριες που δε σκοπεύουν να παραδώσουν αμαχητί τους δημόσιους και ελεύθερους χώρους στα ρατσιστικά και δολοφονικά τους χέρια. Στο κράτος πως οι ταξικές και κοινωνικές αντιστάσεις δεν κάμπτονται έτσι εύκολα γιατί είναι βαθιά ριζωμένες στις συνειδήσεις χιλιάδων ανθρώπων και καθημερινά ριζώνουν σε ακόμα περισσότερους, παρά τη γενικευμένη επίθεση που διεξάγει σε βάρος των ριζοσπαστικών και ακηδεμόνευτων κοινωνικών αγώνων, εκκενώνοντας τους αυτοοργανωμένους χώρους αγώνα, αντίστασης και δημιουργίας. Στο ίδιο το κίνημα πως με αλληλέγγυα, αποφασιστική και μαχητική παρουσία στους δρόμους και τις πλατείες μπορεί να ανακόψει στην πράξη την επίθεση κράτους και νεοναζί.
Σήμερα η αντιφασιστική παρουσία στην πλατεία Όλγας συνεχίζεται από τις 5 το απόγευμα. Για να μείνει ελεύθερη, ως διαρκές σημείο αναφοράς των αγωνιζόμενων ανθρώπων της Πάτρας.
ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΑΝΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΝΑΖΙ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ -ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΑΠΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ
Υ.Γ. Λίγο πριν την έναρξη της πορείας, η Χρυσή Αυγή πραγματοποίησε την -αν μη τι άλλο- σώφρονα επιλογή να μεταφέρει τη συγκέντρωση στα γραφεία της, που περιστοιχίζονται δεξιά και αριστερά από 2 αστυνομικά τμήματα, έχοντας λάβει το μήνυμα σχετικά με το σε ποιους ανήκουν οι δρόμοι και οι πλατείες αυτής της πόλης.
Υ.Γ. 2: Βίντεο από την αντιφασιστική πορεία υπάρχουν στα παρακάτω link
πηγή:https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1488456
πηγη:https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1488630
πηγη:http://ipposd.wordpress.com/
πηγη:http://www.youtube.com/watch?v=l1_QvABdvZ0(μπροστά στο Παράρτημα)
πηγη:http://www.youtube.com/watch?v=RyzMbbvlcs8(από την πλατεία Γεωργίου)
Dj Stalingrand: Εμπειρίες και συμπεράσματα από τον αντιφασιστικό αγώνα στη Ρωσία
Ο Dj Stalingrand, ήταν ενεργό μέλος των Antifa Μόσχας, βρέθηκε στην Ελλάδα, για δυο παρουσιάσεις του αντιφασιστικού κινήματος στην Ρωσία τον περασμένο Απρίλιο. Είναι από τους πρωτεργάτες του κινήματος antifa, την εποχή που μια χούφτα νέων ξεκίνησαν έναν παράλογο πόλεμο εναντίον των ακροδεξιών σκίνχεντ, οι συμμορίες των οποίων μόνο στην Μόσχα ξεπερνούσαν τις 10.000 άτομα. Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι οι καταγεγραμμένες δολοφονίες με ρατσιστικά κίνητρα, έφταναν τις εκατό το χρόνο. Αυτή την περίοδο ζει εκτός Ρωσίας, όντας καταζητούμενος από τις ρωσικές αρχές.Καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι η Μόσχα είναι πλέον μια πόλη σχεδόν χωρίς φασίστες, αν και μέχρι τώρα στην Ελλάδα πιστεύαμε ακριβώς το αντίθετο. Είναι αλήθεια αυτό;
Γεια σας, στην παρουσίαση μου που είχατε παρακολουθήσει είχα περιγράψει εκτενώς τα αποτελέσματα της δράσης μας μέχρι το 2010. Μεταξύ αυτών είναι: 1)Η μεγάλη ναζιστική μουσική σκηνή (η οποία ήταν το πιο σημαντικό μέσο προώθησης των Ναζί ώστε να γίνουν η κύρια υποκουλτούρα της νεολαίας στη Μόσχα) λιγόστεψε. 2) Οι πιο σημαντικές ναζιστικές συμμορίες διασκορπίστηκαν. 3) Τα περισσότερα (ίσως όλα) συνδεδεμένα με τους ναζί καταστήματα και γραφεία έκλεισαν. Έτσι, μπορούμε να πούμε ότι πετύχαμε να καταστρέψουμε τη ναζιστική υποκουλτούρα του δρόμου, όπως αυτή εκπροσωπούνταν από τα πλήθη των σκίνχεντ και zing-heiling χούλιγκανς, στη Μόσχα έως τότε. Υπήρχαν όμως και άλλα αποτελέσματα, όπως ότι 4) το κέντρο του ναζιστικού κινήματος μετατοπίστηκε στα γήπεδα, όπου με επιτυχία φώλιασε ως «πατριώτες χούλιγκανς». Υπάρχουν ακόμη πολλοί από αυτούς, αλλά δεν είναι σε θέση να προκαλέσουν πολιτική βία στο δρόμο, 5) κάποια σκληροπυρηνικά μέλη των διεσπαρμένων συμμοριών ναζί αποφάσισαν να συνεχίσουν τον αγώνα σχηματίζοντας underground ομάδες, ως επί το πλείστον σχεδιασμένες για δολοφονίες.
Έτσι, η απάντηση είναι ότι υπάρχουν ακόμη πάρα πολλοί ναζί ανάμεσα στα 20 εκατομμύρια του πληθυσμού της Μόσχας, αλλά πιθανότατα δεν πρόκειται καν να τους παρατηρήσεις.
Οργανώνοντας την αντιφασιστική δράση
Τι σημαίνει αντιφασιστική δράση για σένα;Για μένα προσωπικά είναι η πράξη εκδίκησης κατά της κοινωνίας, η οποία επέλεξε εσκεμμένα την παρακμή και την υποβάθμιση. Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, στην αρχή, η κοινωνία είχε ακόμη την ευκαιρία να επιλέξει το δικό της μέλλον – και μπορούμε να κατηγορήσουμε δίκαια τους πολιτικούς, αλλά η αλήθεια είναι ότι η ίδια η κοινωνία αποδέχθηκε την ακροδεξιά προπαγάνδα τους και καλωσόρισε τον εθνικισμό, την ορθοδοξία, την εξαχρείωση, και την ηθική του “get rich or die trying”, ό,τι χειρότερο δηλαδή ο “σύγχρονος κόσμος” μπορούσε να προσφέρει. Οι Ναζί είναι μόνο το σημάδι της εν λόγω πανεθνικής διαδικασίας παρακμής, η ξεπεσμένη γενιά αυτοπροσώπως. Ήταν ευχαρίστησή μας να τους διώχνουμε, και με την πράξη μας αυτή δημιουργούσαμε τη δική μας εναλλακτική – η πραγματικότητα είναι ότι οι αντιφασίστες ήταν το μόνο οργανωμένο και γνωστό ενεργό αριστερό κίνημα εκείνη την εποχή.
Κατά τη γνώμη σου, και με βάση την εμπειρία σου, ποια είναι τα κύρια όπλα μίας επιτυχημένης αντιφασιστικής ομάδας ή κινήματος; Πώς θεωρείς ότι πρέπει να οργανώνονται;
Αυτό εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το κοινωνικό και αστικό μας περιβάλλον. Εφόσον μιλάμε για “επιτυχημένες δράσεις”, θα ήθελα να επισημάνω ορισμένα σημεία. Η σωστή στόχευση των δράσεων – κερδίζεις πολιτικά μόνο όταν κερδίζεις τον σωστό εχθρό και καταστρέφεις ένα σημαντικό σημείο. Μη αναγκαία και ανεξέλεγκτη βία δεν θα αποφέρει ποτέ τα επιθυμητά πολιτικά αποτελέσματα και το σεβασμό από κανέναν – βασικά, γι’ αυτό έχασαν οι ναζί. Ένα άλλο πράγμα είναι να γνωρίζουμε πώς το νομικό μας σύστημα (και η αστυνομία) λειτουργεί και ποια είναι τα πιο αδύνατα σημεία τους, έτσι ώστε να μην καταλήξουμε στη φυλακή πολύ γρήγορα. Στη Ρωσία πάντα κάναμε ελιγμούς στην άκρη του ποινικού δικαίου, προσπαθώντας να διατηρηθούμε στη νόμιμη γκρίζα ζώνη. Διατηρούσαμε επίσης συλλογικό ταμείο για να είμαστε έτοιμοι για οποιαδήποτε απρόσμενα έξοδα άμεσα.
Η οργάνωση είναι ένα άλλο μεγάλο πράγμα – εφαρμόσαμε την εμπειρία των μικρών ομάδων συγγένειας στην τακτική μας. Μας έδωσε τη δυνατότητα να συγκεντρωνόμαστε πολλοί άνθρωποι άμεσα, να κυκλοφορούμε στην πόλη διακριτικά, να αποφεύγουμε τα λάθη της κεντρικής λήψης αποφάσεων και έτσι χρησιμοποιήσαμε τη συνωμοσία αρκετά αποτελεσματικά. Μέχρι τώρα η αστυνομία συνεχίζει να φυλακίζει συντρόφους μας, τον έναν μετά τον άλλο, σε αναζήτηση του “ηγέτη” μας – και την εκπλήσσει το γεγονός ότι τέτοιες ενέργειες δεν επηρεάζουν τη δράση μας καθόλου.
Οι ρίζες της φασιστικής ανόδου
Ποιες είναι κατά τη γνώμη σου οι αιτίες της αύξησης των φασιστικών/ακροδεξιών οργανώσεων στις χώρες του πρώην «ανατολικού μπλοκ», αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη στις μέρες μας;
Αυτό είναι πολύ ξεκάθαρο: η νέα καπιταλιστική ελίτ χρησιμοποίησε τον επί μακρόν κρυμμένο αντισοβιετισμό ως όπλο εναντίον της ελίτ της σοβιετικής περιόδου και γι’ αυτό επιστράτευσε μια μαζική προπαγάνδα εθνικισμού, και μάλιστα της πιο σκοτεινής μορφής του. Στη Ρωσία προωθείται το “αυτοκρατορικό πνεύμα” και το “ιερό βασίλειο”. Αντίθετα, στα κολέγια, σε μικρότερες δημοκρατίες, προμοτάρουν τη ρωσοφοβία – μίσος προς την ΕΣΣΔ και τους Ρώσους. Αυτό ήταν όλο τελείως κατασκευασμένο και γελοίο – αλλά ήταν ο μόνος δρόμος για να αποκτήσει την κληρονομιά της τεράστιας, πολυεθνικής, πολυγλωσσικής και θρησκευτικά αδιάφορης κοινωνίας, που κατοικούσε πριν στην ΕΣΣΔ.
Λοιπόν, το ίδιο ισχύει σε κάθε χώρα. Όσο περισσότερο οι πολιτικοί πρόκειται να κλέψουν, τόσο περισσότερο βάρος δίνουν στην “εθνική υπερηφάνεια”, όσο φτωχότερη είναι η κοινωνία, τόσο πιο υπερήφανη είναι για τις ελέω θεού πνευματικές/εθνικές ρίζες της.
Λοιπόν, το ίδιο ισχύει σε κάθε χώρα. Όσο περισσότερο οι πολιτικοί πρόκειται να κλέψουν, τόσο περισσότερο βάρος δίνουν στην “εθνική υπερηφάνεια”, όσο φτωχότερη είναι η κοινωνία, τόσο πιο υπερήφανη είναι για τις ελέω θεού πνευματικές/εθνικές ρίζες της.
Εργατικό κίνημα από το μηδέν
Σε ό,τι αφορά την κατάσταση της εργατικής τάξης στη Ρωσία, τα δικαιώματά της, τους μισθούς της, πώς θα την περιέγραφες; Οργανώνονται σε σωματεία; Καλούν σε απεργίες;Κατά κάποιο τρόπο, ήταν η Σοβιετική Ένωση που σκότωσε την εργατική τάξη στη χώρα. Υπήρχε ένα ενιαίο, απόλυτα κρατικά ελεγχόμενο εργατικό συνδικάτο και με τελείως τυπικό ρόλο. Και λογικά, όταν η ΕΣΣΔ καταστράφηκε, αυτό το σύστημα παρέμεινε τυπικό και άχρηστο – και παραμένει έτσι μέχρι τώρα. Επιπλέον, τα τελευταία 20 χρόνια, οι περισσότεροι άνθρωποι κατέληξαν να πιστεύουν ότι η δουλειά είναι ντροπή – σε μια σωστή καπιταλιστική κοινωνία θα πρέπει να σκοτώνεις, να ληστεύεις, να κάνεις εμπόριο ναρκωτικών, εκβιασμούς, να γίνεις εγκληματίας ή αστυνομικός για να βγάλεις το ψωμί σου. Οι περισσότεροι νέοι πιστεύουν ότι η δουλειά είναι για τους αποτυχημένους. Αυτό μπορούμε να το ονομάσουμε “τριτοκοσμική πλύση εγκεφάλου” και καθιστά οποιαδήποτε μορφή εργατικής αλληλεγγύης, με τέτοιες αξίες, αδύνατη.
Παρ ‘όλα αυτά, οι άνθρωποι εξακολουθούν να εργάζονται και κάθε χρόνο υπάρχουν περίπου εκατό (σύμφωνα με τις ανεξάρτητες στατιστικές) ειρηνικές απεργίες για διάφορα ζητήματα σε όλη τη χώρα. Συνήθως επικεντρώνονται σε βασικά οικονομικά ζητήματα μιας συγκεκριμένης επιχείρησης, π.χ. για μισθολογικά, και μερικές φορές προβάλλουν και πολιτικά αιτήματα. Ως επί το πλείστον προχωράνε ήσυχα, αλλά στην περίπτωση που τα πράγματα τείνουν να “ανάψουν”, η αστυνομία είναι πάντα έτοιμη για κάθε είδους αναγκαία επέμβαση. Ένα σκληρό παράδειγμα είναι η ιστορία του Valentin Urusov, ενός εργαζόμενου σε ένα ορυχείο διαμαντιών στη Σιβηρία, ο οποίος οργάνωσε ένα ανεξάρτητο σωματείο και ξεκίνησε μια επιτυχημένη εκστρατεία για τα βασικά δικαιώματα των ανθρακωρύχων – συνελήφθη με την κατηγορία της κατοχής ηρωίνης και πέρασε πέντε χρόνια στη φυλακή.
Αντιμέτωποι με την κοινωνική αφασία
Ποια ήταν η αποδοχή της δράσης σας από τη ρωσική κοινωνία και τα πολιτικά κόμματα; Σας υποστηρίξανε; Το εκπληκτικό γεγονός είναι ότι μετά τον έντονο πόλεμο με τους Ναζί, η πολυπληθής και μαχητική κοινότητά μας βρέθηκε ξαφνικά να είναι η πρώτη και η μόνη οργανωμένη ”αριστερή” ομάδα στη χώρα. Μέχρι τοτε σχεδόν δεν υπήρχε εναλλακτική αριστερή δραση για χρόνια, κυρίως λόγω του γενικευμένου αντισοβιετισμού της δεκαετίας του ’90 – ήμασταν από τους πρώτους και προφανώς οι πιο δημοφιλείς και ενεργοί. Έτσι δεν είχαμε ”μεγαλύτερα αδέρφια”, νόμιμα πολιτικά κόμματα και οργανώσεις να μας υποστηρίζουν – και αυτό αποδείχθηκε ότι ήταν καλό για εμάς. Έχουμε καταλάβει ολόκληρο το πολιτικό πεδίο μέσα στην κοινωνία, το οποίο συνήθως μοιράζεται μεταξύ δεκάδων οργανώσεων στη Δυτική Ευρώπη – το όλο κομμάτι του να είσαι “νέος, ριζοσπαστικος, αριστερός”. Αυτό έχει τα υπέρ και τα κατά του, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι μέχρι το 2012, όταν οι μαζικές διαδηλώσεις άρχισαν, ήταν οι αντιφασίστες που ανέλαβαν ένα μεγάλο μέρος της διοργάνωσης, της δημοσίοποίησης και της εμπλοκής των ανθρώπων – ακόμα κι αν είναι λιγότεροι από χίλιοι στη Μόσχα, εξακολουθούν να είναι ένα απίστευτο πλήθος για την πολιτικά παθητική κοινωνία μας.
Το βιβλίο σου, από ό,τι γνωρίζουμε, είχε πολύ καλή αποδοχή από το κοινό στη Ρωσία, και επίσης βραβεύτηκε. Πώς το εξηγείς αυτό, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι έχεις «εξοριστεί» από τη Ρωσία;Βασικά, δεν είμαι εξόριστος – είμαι καταζητούμενος στη Ρωσία. Το περιφερειακό δικαστήριο εξέδωσε ένταλμα για μένα πριν από 3 χρόνια και θα είναι ενεργό για 12 χρόνια. Επίσης απευθύνθηκαν και στην Ιντερπόλ για να με συλλάβει, όπως και έγινε τον περασμένο Αύγουστο στην Ισπανία, όταν με συνέλαβε η αντιτρομοκρατική αστυνομία, πέρασα κάποιο χρονικό διάστημα στη φυλακή, αλλά αργότερα, τον Φεβρουάριο, κέρδισα την υπόθεση έκδοσης στο Εθνικό Δικαστήριο της Μαδρίτης κατά της Ρωσίας και όλες κατηγορίες εις βάρος μου αποσύρθηκαν – τουλάχιστον στην επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το βιβλίο πήγε πολύ καλά στη Ρωσία επειδή στην πραγματικότητα είναι καλογραμμένο – σε φρέσκια και ποιοτική ρωσική γλώσσα, όπως είπαν. Αλλά κυρίως άρεσε σε παιδιά από κακόφημες γειτονιές, λόγω του ρεαλισμού του και του λεξιλογίου του- μπορούν να αναγνωρίσουν τον εαυτό τους σε χαρακτήρες της ιστορίας. Και ναι, οι περισσότεροι το επαίνεσαν διότι άλλα σύγχρονα ρωσικά πεζογραφήματα είναι πραγματικά σκουπίδια – μια νεκρή κοινωνία δεν μπορεί να παράγει ποιοτική μορφή τέχνης, αυτή είναι η αλήθεια.
Ξυπνώντας από το κώμα…
Πώς θα περιέγραφες τις τεράστιες διαδηλώσεις ενάντια στον Πούτιν πριν από ένα χρόνο; Ποια ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά τους;Φαινόταν σαν μετά από 20 χρόνια, η κοινωνία να ξύπνησε από βαθύ κώμα, αυτό ήταν πολύ εντυπωσιακό. Οι άνθρωποι απλά τόλμησαν να βγουν στους δρόμους. Είμαι στην ευχάριστη θέση να πω ότι για πολλούς από αυτούς, οι εικόνες των αντιφασιστών της Μόσχας να κλείνουν τους δρόμους και να αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά την αστυνομία, εικόνες που είχαν δει στο ίντερνετ, ήταν κίνητρο ενάντια στο φόβο. Δεν είχαν κάποιο συγκεκριμένο πολιτικό στόχο, η ρώσικη κοινωνία εξακολουθεί να είναι αδιάφορη για τέτοια ζητήματα – απλά βγήκε για να δείξει στις αρχές ότι έχει κουραστεί να φοβάται, και αυτό ήταν από μόνο του μια μεγάλη νίκη. Πολλοί τιποτένιοι πολιτικοί ήθελαν να χρησιμοποιήσουν αυτή την απρόσμενη πνευματική άνοδο για να προωθηθούν οι ίδιοι, αλλά προφανώς απέτυχαν, επειδή και αυτοί, μαζί με τους ανθρώπους, δεν έχουν καμία εμπειρία πραγματικής πολιτικής δράσης στο δρόμο, ήταν απλά γελοίοι στις προσπάθειές τους.
Αντιθέτως, συγκριτικά μικρές ομάδες αριστερών και ιδιαίτερα αντιφασίστες/στριες ήταν πολύ καλά προετοιμασμένοι για αυτό το είδος της δράσης και ξαφνικά έγιναν ένας άτυπος πυρήνας αυτού του τεράστιου πλήθους. Το κίνημά μας, που ξεκίνησε με μία ομάδα 15 ατόμων, ήταν ξαφνικά στο κέντρο μιας ιστορικής πορείας, με περισσότερα από 200.000 άτομα να συμμετέχουν. Οι αρχές ήταν σοκαρισμένες, δεν τολμούσαν να διαλύσουν τον κόσμο κατά τη διάρκεια των δύο πρώτων πορειών την άνοιξη του 2012, αλλά στις 6 Μαΐου, όταν ο Πούτιν τελικά κέρδισε στις προεδρικές εκλογές για 3η φορά, έχασαν την ψυχραιμία τους και απλά διέταξαν τα ρωσικά ΜΑΤ να τσακίσουν το πλήθος, με τον τρόπο που αντιμετώπιζαν την άθλια ρωσική αντιπολίτευση για πολλά χρόνια πριν. Σοκαρίστηκαν ακόμη περισσότερο, όταν αντί να τρέχουν οι άνθρωποι, μαζί με τους αντιφασίστες, άρχισαν να υπερασπίζονται τους εαυτούς τους, με τις πρώτες διμοιρίες ΜΑΤ να διαλύονται εντελώς από αυτούς ενώ πάνω από 50 αστυνομικοί τραυματίστηκαν σοβαρά. Οι αρχές αποφάσισαν να θέσουν τέλος στο κίνημα διαμαρτυρίας και άρχισαν να συλλαμβάνουν τυχαία τους συμμετέχοντες της εν λόγω πορείας – μέχρι τώρα 25 άτομα κρατούνται με ψεύτικες καταγγελίες και μεταξύ αυτών 4 μέλη του αντιφασιστικού κινήματος.
Τι θα ήθελες να πεις στους αντιφασίστες/ριες στην Ελλάδα;
Ήταν πολύ προφανές σε μένα, από την πρώτη μου επίσκεψη στην Ελλάδα το Νοέμβριο του 2008, ότι η ελληνική σκηνή έχει πολύ παρόμοια νοοτροπία με τη δική μας – λόγω των κοινωνικών ομοιοτήτων φυσικά. Φτώχεια, γενικευμένη δυσπιστία ως στάση απέναντι στους κυβερνώντες, συνολική διαφθορά του κοινωνικού συστήματος, υψηλό επίπεδο της βίας στο δρόμο, βάρβαρη καθημερινή ζωή, ένα σύμπλεγμα άλυτων κοινωνικών αντιθέσεων. Ένιωσα αληθινά σαν στο σπίτι μου. Από τότε υποστηρίζω τη στενή επικοινωνία ανάμεσα στους χώρους μας και ελπίζω ότι μπορούμε να συνεργαστούμε περισσότερο στο μέλλον.
Συνέντευξη για την εργατική εφημερίδα Δράση στους Ε. και Χ.
http://efimeridadrasi.blogspot.gr/2013/09/dj-stalingrand.html?spref=fb
Το βιβλίο του Dj StalingrandΈξοδος κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις “εκδόσεις για τη μάθηση της ελευθερίας” – Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Σχολείο, Θε
13
ΑΠΕΙΛΕΣ ΔΕΧΤΗΚΑΝ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΙΑΙΑ
Με νεότερη ανακοίνωσή τους τα μέλη της Κίνησης Αντίστασης και Αλληλεγγύης Βόρειας Εύβοιας καταγγέλλουν ότι δέχτηκαν απειλές από μέλος της χρυσής αυγής, παρουσία της αστυνομίας και δηλώνουν την συμπαράστασή τους στον προσαχθέντα συμπολίτη για την άδικη προσαγωγή του. Η ανακοίνωση έχει ως εξής:
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Η κίνηση αλληλεγγύης και αντίστασης Β. Εύβοιας, με την ευκαιρία των παζαριών της Ιστιαίας και με το βεβαρυμμένο παρελθόν της τοπικής οργάνωσης της χρυσής αυγής που πέρυσι σκίασε τη νομιμότητα και κάθε θεσμική εκτελεστική οργάνωση, ανέλαβε ουσιαστική δράση ώστε να μην επαναληφθεί αυτή η αχαλίνωτη παραβατική συμπεριφορά και εφέτος.
Η κίνηση αλληλεγγύης και αντίστασης Β. Εύβοιας, με την ευκαιρία των παζαριών της Ιστιαίας και με το βεβαρυμμένο παρελθόν της τοπικής οργάνωσης της χρυσής αυγής που πέρυσι σκίασε τη νομιμότητα και κάθε θεσμική εκτελεστική οργάνωση, ανέλαβε ουσιαστική δράση ώστε να μην επαναληφθεί αυτή η αχαλίνωτη παραβατική συμπεριφορά και εφέτος.
Στα περσινά παζάρια είδαμε χρυσαυγίτες να συνοδεύουν δημοτικούς υπαλλήλους στο καθήκον τους, ομάδες κρούσης να βιαιοπραγούν σε συνανθρώπους μας για λόγους που δεν τους αφορούσαν, και όλα αυτά με την αστυνομία απούσα. Αυτή τη φορά όμως η αστυνομία ήταν παρούσα, ανταποκρίθηκε στο ελάχιστο που ήταν υποχρεωμένη να πράξει μετά την εισαγγελική εντολή που έλαβε να περιφρουρήσει τα παζάρια, αποτέλεσμα της εισαγγελικής παραγγελίας που είχε ζητήσει η κίνησή μας.
Ωστόσο, το πηγαίο μίσος της χρυσής αυγής οδήγησε ένα μέλος της στο να εξαπολύσει την φραστική επίθεσή του στην ειρηνική και απρόκλητη παρουσία της κίνησης με ύβρεις, χειρονομίες και απειλές τύπου “άμα δεν έχετε φύγει σε δέκα λεπτά θα έρθουμε και θα σας λιανίσουμε”, όλα αυτά παρουσία αστυνομικών, οι οποίοι όλως περιέργως δεν διαπίστωσαν καμία παράβαση. Αποκορύφωμα αποτέλεσε περιστατικό κατά το οποίο πολίτης – μέλος της κίνησης – αντέδρασε δικαιολογημένα, όντας αγανακτισμένος από την ασταμάτητη, χυδαία φραστική επίθεση που εξαπέλυε εναντίον του χρυσαυγίτης, όπου η αστυνομία (της οποίας τα όργανα υπήρξαν αυτόπτες και αυτήκοοι μάρτυρες) προέβη σε προσαγωγές με άμεσο και έντονο τρόπο στον μεν και με συγκρατημένες συστάσεις στον δε. Στην προκειμένη περίπτωση δηλαδή, αμελήθηκαν σαφώς οι αρχές της ισότητας και της αναλογικότητας από τη συγκεκριμένη κρατική αρχή. Τι άλλο θα μπορούσε να σημαίνει αυτό, από το γεγονός ότι η τοπική αστυνομική αρχή πήρε θέση ευνοϊκότερη προς κάποια οργάνωση, ότι έδρασε με γνώμονα την επιρροή της χρυσής αυγής σαν κόμμα και όχι το συνταγματικό και ουσιαστικό της καθήκον.
Εμείς δίνουμε βάση στις απειλές του χρυσαυγίτη, δεν θέλουμε κανέναν να ζει υπό τον φόβο καμιάς νεοφασιστικής οργάνωσης που υποθάλπεται από έναν πολιτικό φορέα ο οποίος συντηρείται από τα χαμηλότερα ανθρώπινα ένστικτα και υπάρχει υπό το θεσμικό έλλειμμα ενός ασόβαρου κράτους με ευκαιριακές θεσμικότητες.
Δηλώνουμε περίτρανα την στήριξη και την αλληλεγγύη μας προς στον προσαχθέντα συμπολίτη μας για την άδικη προσαγωγή του, αλλά κυρίως για τις απειλές της χρυσής αυγής προς το πρόσωπό του. Οι υπεύθυνοι για κάθε ενδεχόμενη ενέργεια ενάντια του, κατόπιν και της κατάφορης απειλής που εξέφρασαν, είναι σαφώς γνωστοί.ΚΙΝΗΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΕΥΒΟΙΑΣ
Πάτρα, συγκεντρώσεις-πορείες με αφορμή το κάλεσμα της χ.α. για εκδήλωση στην πλατεία Όλγας
Πάτρα: ενημέρωση από την αντιφασιστική συγκέντρωση στην πλ.Όλγας.
Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 2013 παρά πολύ κόσμος έχει ανταποκριθεί στο κάλεσμα για αντιφασιστική συγκέντρωση στην πλ.όλγας απο τις 5 ατο απόγευμα. Ίσως και περισσότερα απο 800-900 άτομα σε κάθε γωνιά της πλατείας. Έχουν αναρτηθεί πανώ ενώ υπάρχει κ μικροφωνική. Τα χρυσαύγουλα ελάχιστα σε αριθμό και με την φύλαξη της αστυνομίας έξω απο τα γραφεία τους. Αργότερα θα υπάρξει αναλυτική ενημέρωση.
ΟΥΤΕ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ ΟΥΤΕ Κ ΠΟΥΘΕΝΑ
ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ.
Λίγες βδομάδες μετά την εκκένωση των 3 καταλήψεων της Πάτρας το κράτος συνεχίζει το έργο της επίθεσης στους αγωνιζόμενους ανθρώπους, στους αναρχικούς, στο ευρύτερο κίνημα που περιλαμβάνει τους αγώνες των από κάτω αυτής της κοινωνίας. Αυτή τη φορά βάζοντας μπροστάρηδες τα παραπαίδια τους, τους παρακρατικούς της χρυσής αυγής.
Η συγκυρία δεν είναι τυχαία, η εποχή δεν σηκώνει αμφιβολίες.
Λίγα μέτρα κάτω από το Παράρτημα, τον ιστορικό χώρο – κέντρο αγώνα της Πάτρας που πρόσφατα εκκενώθηκε από το κράτος και το δήμο πατρέων, βρίσκεται η πλατεία Όλγας όπου πάντα ήταν το σημείο συγκεντρώσεων, εκδηλώσεων και απλής παρουσίας των ανθρώπων που αντιστέκονται στην καταπίεση, την εκμετάλλευση και το βάρβαρο σύστημα που κυριαρχεί. Ένας ελεύθερος χώρος ζωντανός, με παρουσία νεολαίας, φοιτητών, εργαζομένων, ανέργων, που σε ένα βαθμό καταφέρνει ακόμα να κρατήσει μακριά την αποστειρωμένη εικόνα των σύγχρονων πλατειών.
Σε αυτήν την πλατεία ανακοινώνει ότι καλεί(;) συγκέντρωση η τοπική οργάνωση της χρυσής αυγής για την Τρίτη το βράδυ.
Την ίδια ώρα που είχε 2 προγραμματισμένες εκδηλώσεις στο εργατικό κέντρο πάτρας, που είναι επί της πλατείας Όλγας! Μία συνέλευση για την αλληλεγγύη στις καταλήψεις και ένα συντονισμό πρωτοβάθμιων σωματείων (εξ αφορμής και των κινητοποιήσεων των δασκάλων και της ελμε). Θέλουν να χτυπήσουν τον κόσμο του αγώνα, τους απεργούς, τους καταληψίες, τους αναρχικούς, τους κομμουνιστές, τους αριστερούς, τους αντιφασίστες και οποιονδήποτε αντιστέκεται στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό και τη βαρβαρότητα που επιφέρει.
Οι χρυσαυγίτες παίζουν το παιχνιδάκι τους. Κάνουν σαματά για να ακουστεί το ονομά τους, σε μια πόλη που η πραγματική δυναμική που έχουν είναι 50 άτομα στα περιφραγμένα από αστυνομικό τμήμα γραφεία τους. Κι αν απαγορευτεί η συγκέντρωσή τους, μια χαρά γι’ αυτούς. Θα τονώσουν το φτιαχτό αντισυστημικό τους image, που έχει πέσει πολύ στην Πάτρα που τους φυλάνε παντού οι μπάτσοι και τους κάνει τα χατήρια ο Δένδιας εκκενώντας τις καταλήψεις που είναι δίπλα τους, αμέσως μόλις το ζητήσει ο Αρβανίτης στη βουλή.
Όμως εμείς δεν παίζουμε κανένα παιχνιδάκι. Τα παιχνίδια τέρμα. Την Τρίτη, από τις 2 το μεσημέρι και μέχρι το βράδυ, καλείται όλος ο λαός της πάτρας σε μια συγκέντρωση υπεράσπισης των κοινωνικών – ταξικών αγώνων, των ελεύθερων χώρων, των αγωνιστών, των αναρχικών και των αριστερών, σε μια αντιφασιστική συγκέντρωση που με τη μαζικότητά της θα περιφρουρήσει από τους σύγχρονους ναζί όχι μόνο την πλατεία Όλγας αλλά και θα τους εμποδίσει οπουδήποτε επιχειρήσουν να συγκεντρωθούν ανοιχτά στην πόλη.
ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ
ΔΕΥΤΕΡΑ στις 6 μ.μ. από την ΠΛΑΤΕΙΑ ΟΛΓΑΣ
ΟΛΟΙ – ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
ΤΡΙΤΗ 3 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ στις 2 μ.μ. στην ΠΛΑΤΕΙΑ ΟΛΓΑΣ
όλοι – όλες (αναρχικοί-ες, αντιεξουσιαστές-στριες, αυτόνομοι-ες, αριστεροί-ες, κομμουνιστές-στριες, αντιφασίστες-στριες κ.ά.) από τη συνέλευση που έγινε στο Εργατικό Κέντρο
Χρονικό της εξέγερσης των μεταναστών στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Αμυγδαλέζας*
*πρωτοβουλία no lager
Το βράδυ του Σαββάτου 10 Αυγούστου 2013, στο απομονωμένο και περίφρακτο στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών χωρίς χαρτιά της Αμυγδαλέζας, το μεγαλύτερο κέντρο εγκλεισμού μεταναστών στην Ελλάδα, με τον ένα χρόνο λειτουργίας του να στιγματίζεται από συνεχόμενα σωματικά και ψυχικά μαρτύρια, οι κολασμένοι πυρπολούν ντουβάρια και συνειδήσεις, γίνονται έστω και για λίγες στιγμές ορατοί με το σώμα και τη φωνή τους.
ΑΜΥΓΔΑΛΕΖΑ
Συγγνώμη για την ενόχληση,
αλλά εμείς εδώ εξεγερθήκαμε
Δημοσιογράφος: Εδώ που μένεις, μέσα στο κοντέινερ, είναι καλά ή θέλεις να γυρίσεις πίσω στην πατρίδα σου;
Μετανάστης: Όχι, εδώ χάλια, ζούμε σαν τα ζώα, αλλά δε θέλω να γυρίσω πίσω.
Υπουργός Αστυνομίας και Καταστολής Δένδιας (χαμογελώντας ειρωνικά): Θέλει καιρό. Σ’ ένα, ενάμισι μήνα θα έχει αλλάξει γνώμη.
Σεπτέμβριος 2012, στρατόπεδο συγκέντρωσης Αμυγδαλέζας
Και πράγματι οι έγκλειστοι μετανάστες πολύ σύντομα άλλαξαν γνώμη. Όχι όμως ζητώντας να «επαναπατριστούν», μην αντέχοντας άλλο τις αβίωτες συνθήκες κράτησης και τα βάρβαρα μέσα που χρησιμοποιεί ανενόχλητο το ελληνικό κράτος. Αλλά μετατρέποντας την απελπισία τους σε οργή και εξέγερση.
Το βράδυ του Σαββάτου 10 Αυγούστου 2013, στο απομονωμένο και περίφρακτο στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών χωρίς χαρτιά της Αμυγδαλέζας, το μεγαλύτερο κέντρο εγκλεισμού μεταναστών στην Ελλάδα, με τον ένα χρόνο λειτουργίας του να στιγματίζεται από συνεχόμενα σωματικά και ψυχικά μαρτύρια, οι κολασμένοι πυρπολούν ντουβάρια και συνειδήσεις, γίνονται έστω και για λίγες στιγμές ορατοί με το σώμα και τη φωνή τους.
Είκοσι πέντε χιλιόμετρα από το κέντρο της Αθήνας, σε μια αχανή και απροσπέλαστη έρημη γη, όπου συρματοπλέγματα διαδέχονται μπάτσους και μπάτσοι διαδέχονται συρματοπλέγματα, οι εξεγερμένοι μετανάστες βάζουν φωτιά στα κοντέινερ-κλουβιά, επιτίθενται στους δεσμώτες τους με πλαστικά μπουκάλια και χαλίκια, προσπαθούν να σπάσουν τις σιδερένιες πόρτες και τους φράχτες και δέκα από αυτούς βρίσκουν προσωρινά το δρόμο της ελευθερίας, έξω από αυτό που οι ίδιοι αποκαλούν «ελληνικό γκουαντάναμο».
«Επί μιάμιση ώρα δίναμε μάχη, οκτώ άτομα εναντίον 1.000. Και οι οκτώ φάγαμε ξύλο και είμαστε σακατεμένοι. Αν ήθελαν και είχαν καλύτερο σχέδιο θα μας είχαν σκοτώσει». (Μαρτυρία, προφανώς ψευδής, αστυνομικού της ομάδας άμεσης επέμβασης).
«Σακατεμένο» μπάτσο δεν είδε κανείς, είδαμε όμως τους κακοποιημένους μετανάστες που μεταφέρονταν αλυσοδεμένοι στο δικαστήριο, αλλά κανείς δεν κατάφερε να συναντήσει τους βαρύτερα τραυματισμένους μετανάστες πάνω στους οποίους έβγαλαν την εκδικητική μανία τους οι ανθρωποφύλακες και οι οποίοι παραμένουν «εξαφανισμένοι» μέσα στο στρατόπεδο. Έξω από αυτό, μηχανοκίνητοι μπάτσοι και φασίστες περιπολούν για μέρες, σκατόψυχα «λαγωνικά» στο κατόπι ανθρώπων-θηραμάτων με σκούρο δέρμα που δεν απειλούν κανέναν και τίποτα, εκτός από τον δήμαρχο Αχαρνών Σ. Ντούρο και τους ομοίους τους που «είναι κλεισμένοι στα σπίτια τους, γιατί φοβούνται τους δραπέτες». Ας μείνουν εκεί για πάντα.
Η εξέγερση και η αλληλεγγύη εντός και εκτός των τειχών
θα συντρίψει τη βαρβαρότητα
Οι μετανάστες που συλλαμβάνονται ως υπεύθυνοι για την εξέγερση οδηγούνται στο κέντρο αλλοδαπών της Πέτρου Ράλλη και στο αστυνομικό τμήμα Μενιδίου, όπου τους «υποδέχονται» με ξυλοδαρμούς, ταπεινώσεις, εξευτελισμούς. Στους έγκλειστους της Αμυγδαλέζας επιβάλλεται απαγόρευση προαυλισμού, με αποτέλεσμα να παραμένουν «θαμμένοι» στα κοντέινερ-φούρνους, σε αρκετά χωρίς ρεύμα, σε άλλα χωρίς νερό, με την ατμόσφαιρα να είναι αποπνικτική από τα δακρυγόνα, στέρηση επικοινωνίας, ακόμη και με δικηγόρους, καταναγκαστική εργασία, που περιλαμβάνει από τον καθαρισμό των χώρων του στρατοπέδου μέχρι τα αυτοκίνητα των μπάτσων. Ένας μετανάστης, που δεν είχε καμία συμμετοχή στα γεγονότα, βρίσκεται μελανιασμένος στα πόδια από τα χτυπήματα των μπάτσων, μόνο και μόνο επειδή λίγα λεπτά πριν ο δικηγόρος του είχε καταφέρει να μιλήσει μαζί του.
Στην Πέτρου Ράλλη σειρά έχουν τα βασανιστήρια και η ρατσιστική τρομοκρατία. Κάθε βράδυ. «Και τώρα αγάπη», λέει το διεστραμμένο ον που ακούει στο όνομα μπάτσος καθώς δίνει το λιγοστό και άθλιο φαγητό στους μετανάστες και περιμένει να τελειώσουν για να τους βγάλει έναν-έναν έξω από τα κρατητήρια και να τους σαπίσει μαζί με άλλους έξι-επτά μπάτσους στο ξύλο.
Τη Δευτέρα 12 Αυγούστου μεταφέρονται στα δικαστήρια της Ευελπίδων 57 μετανάστες, με καταγωγή από το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές, το Αφγανιστάν και το Μαρόκο. Χωρίς δικηγόρους (εκτός από δυο-τρεις που βρέθηκαν εκεί λόγω συνείδησης, χωρίς να παρίστανται στη διαδικασία), χωρίς μεταφραστές, με ένα διορισμένο διερμηνέα, χωρίς να κατανοούν τι τους συμβαίνει και τι πρόκειται να τους συμβεί. Κατηγορούνται για κακουργηματικού χαρακτήρα αδικήματα: στάση με επιχείρηση βίαιης απόδρασης, επίθεση κατά προσώπων στα οποία έχει ανατεθεί η φύλαξη, απόδραση τετελεσμένη και σε απόπειρα, επικίνδυνη απρόκλητη σωματική βλάβη, εμπρησμό από κοινού, απρόκλητη φθορά ξένης ιδιοκτησίας, εξύβριση.
Στην πραγματικότητα όμως η «κατηγορία» είναι μία: εξέγερση ενάντια στην κόλαση που ζουν καθημερινά.
Από αυτούς, τις επόμενες δύο μέρες, οι 24, με απόφαση ανακριτή και εισαγγελέα, κρίνονται προφυλακιστέοι, που σημαίνει ότι κρατούνται σε απομόνωση στα υπόγεια της Πέτρου Ράλλη. Πολύ σύντομα όμως, τους διασκορπίζουν σε διάφορες δικαστικές φυλακές της χώρας και στις φυλακές Κορυδαλλού.
Oι υπόλοιποι θα οδηγηθούν πίσω στην Αμυγδαλέζα ή σε κάποιο άλλο στρατόπεδο κράτησης. Η διαδικασία παραμένει ανοιχτή. Μέχρι στιγμής διώκονται συνολικά 65 μετανάστες. Από τους 10 που είχαν καταφέρει να φύγουν, οι 4 έχουν συλληφθεί.
Επί τρείς μέρες, μετανάστες πεινασμένοι, διψασμένοι, κακοποιημένοι, μερικοί ξυπόλυτοι, αλλά αξιοπρεπείς και όρθιοι, σέρνονται από κτίριο σε κτίριο μέσα σε δικαστήρια κατάμεστα από μπάτσους και ασφαλίτες, άδεια από βλέμματα αλληλεγγύης και χειρονομίες συμπαράστασης.
Με εντολή εισαγγελέα, η συγκέντρωση αλληλεγγύης απαγορεύεται. Αστυνομικές διμοιρίες βγάζουν με τη βία ομάδα περίπου 30 αλληλέγγυων από τον αντιεξουσιαστικό, αυτόνομο και αναρχικό χώρο και συνελεύσεις γειτονιών, οι οποίοι παραμένουν έξω από την είσοδο των δικαστηρίων αναρτώντας πανό και φωνάζοντας συνθήματα με την εμφάνιση των μεταναστών.
Για λίγα μπουκάλια νερό και πορτοκαλάδες που δίνονται στους μετανάστες χρειάζεται η παρέμβαση δικηγόρου στην εισαγγελία. Το καλαμάκι απαγορεύεται. «Μ’ αυτό μπορεί να βγάλουν τις χειροπέδες», λέει ο επικεφαλής της ελεεινής επιχείρησης. «Εξάλλου, αποτελεί προσβολή για την ελληνική αστυνομία. Εμείς τους δίνουμε ό,τι χρειάζονται».
(Πράγματι… Η Aμυγδαλέζα και τα κέντρα κράτησης μεταναστών είναι, εκτός των άλλων, και μια τεράστια «μπίζνα», με απευθείας αναθέσεις σε συγκεκριμένους προμηθευτές… που ρημάζουν τα κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για 1.600-2.000 κρατούμενους στην Αμυγδαλέζα -αφού επίσημα στοιχεία για τον ακριβή αριθμό δε δίνονται-, η Ε.Ε. πληρώνει κάθε μέρα 120.000 ευρώ!, χρήματα που μεταφράζονται σε ελλιπείς και άθλιες μερίδες φαγητού και ανύπαρκτα είδη καθαρισμού).
Δεν υπάρχει νόμος. Δεν υπάρχουν «δικαιώματα» κατηγορούμενου. Δεν υπάρχουν δημοσιογράφοι, «ευαίσθητοι» αλλά άφαντοι γραφιάδες, δεν υπάρχουν ομάδες ούτε δίκτυα ούτε οργανώσεις «για τα δικαιώματα των προσφύγων και των μεταναστών», εκατοντάδες οργανώσεις με βαρύγδουπα ονόματα και μεγαλόστομες δηλώσεις χωρίς αντίκρισμα, δεν υπάρχουν «μεταναστευτικές κοινότητες», μη κυβερνητικές οργανώσεις που επιδοτούνται για να σιωπούν. ΚΑΝΕΝΑΣ. Η ερημιά και το συρματόπλεγμα του στρατοπέδου έχει απλωθεί παντού.
Υπάρχει μόνο κάποια «άνωθεν εντολή» και η απροκάλυπτη κοροϊδία. Υπάρχει το μεθοδευμένο ψέμα της εξουσίας, η αντιποίηση των λέξεων που προλειαίνει τη φρίκη των πράξεων, που ονομάζει επιχείρηση «Ξένιος Δίας» το καθημερινό ανθρωποκυνηγητό των μεταναστών στις πόλεις και την ύπαιθρο, που βαφτίζει «κέντρα φιλοξενίας» τις κρύπτες εξοστρακισμού ανθρώπων των οποίων το μοναδικό «σφάλμα» είναι ότι υπάρχουν. Υπάρχει επίσης το σφυροκόπημα των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης και των συστημικών διαμορφωτών της «κοινής γνώμης», που σημαδεύουν συνειδητά και οργανωμένα τον πιο «επικίνδυνο» εχθρό της ελληνικής κοινωνίας, τον «εισβολέα», τον «απολίτιστο», τον «ακάθαρτο», τον μετανάστη και τη μετανάστρια, με ή χωρίς χαρτιά.
Κι όμως. Παρά τα βασανιστήρια, παρά τους εξευτελισμούς, παρά την ελλιπή έκφραση αλληλεγγύης, οι μετανάστες στα δικαστήρια δείχνουν να έχουν δύναμη και κουράγιο, σχηματίζουν όποτε μπορούν το σήμα της νίκης και χαιρετούν χαμογελαστοί.
Και δεν είναι ούτε η παράταση της στέρησης της ελευθερίας τους από τους 12 στους 18 μήνες, χωρίς να έχουν διαπράξει κανένα «ποινικό αδίκημα», ούτε η παρεμπόδιση με κάθε μέσο της «νομιμοποίησής» τους, ούτε οι άθλιες συνθήκες φυλάκισης και υγιεινής, ούτε η απελπισία της απομόνωσης και της έλλειψης μιας στοιχειωδώς ελπιδοφόρας προοπτικής που συνιστούν τα αίτια της εξεγερμένης αξιοπρέπειάς τους. Είναι και αυτά, αλλά μ’ ένα λόγο, είναι κυρίως η δίψα και η θέληση για ζωή και ελευθερία, η αυθόρμητη αντίσταση στην πάνοπλη βαρβαρότητα.
Αμυγδαλέζα, Κόρινθος, αστυνομικά τμήματα…
εξεγέρσεις, απεργίες πείνας, αυτοκτονίες
Τον Απρίλιο του 2013, εκατοντάδες μετανάστες που κρατούνται σε διάφορα στρατόπεδα συγκέντρωσης και αστυνομικά τμήματα-κολαστήρια εξεγείρονται ξεκινώντας απεργία πείνας, η οποία μέσα σε ένα 24ωρο εξαπλώνεται σε χώρους εγκλεισμού σ’ ολόκληρη τη χώρα, με τη συμμετοχή περίπου 1.800 κρατουμένων.
Στις 24 Απριλίου, 12 Αφγανοί και 4 Σύριοι ξεκινούν απεργία πείνας στο λιμάνι της Μυτιλήνης, αρνούμενοι να δεχτούν το φαγητό που τους φέρνουν ντόπιοι εθελοντές οι οποίοι έχουν αναλάβει τη φροντίδα για τη σίτιση των μεταναστών και προσφύγων που μένουν στο λιμάνι.
Στις 23 Ιουνίου 2013, 20χρονος μετανάστης από την Ακτή Ελεφαντοστού αυτοκτονεί στο αστυνομικό τμήμα των Γρεβενών, όπου κρατούνταν για να «επαναπροωθηθεί» στη χώρα του.
Την Παρασκευή 12 Ιουλίου, ένας 26χρονος μετανάστης από το Πακιστάν βρίσκεται κρεμασμένος μέσα στην τουαλέτα του αστυνομικού τμήματος Σερβίων-Κοζάνης. Είχε συλληφθεί επειδή δεν είχε τα απαραίτητα χαρτιά για τη διαμονή του στη χώρα.
Το Σάββατο 27 Ιουλίου, ο Αφγανός πρόσφυγας Μοχαμάντ Χασάν, φυλακισμένος με λοίμωξη του αναπνευστικού και αναπνευστική ανεπάρκεια στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Κορίνθου, πεθαίνει, για την ακρίβεια, δολοφονείται, από ένα καθεστώς που επί έντεκα μήνες απαγόρευε τη μεταφορά του σε νοσοκομείο. Εκεί του δόθηκε έγγραφο «αποφυλάκισης» με εξάμηνη αναστολή της απέλασης για «τεχνικούς λόγους». Πραγματικά ελεύθερος ούτε στο θάνατο.
Το Σάββατο 24 Αυγούστου, πρόσφυγας από το Αφγανιστάν, σκαρφαλώνει στα κιγκλιδώματα του παραθύρου του δεύτερου ορόφου και πέφτει στο κενό από ύψος 5 μέτρων, με αποτέλεσμα να υποστεί πολλαπλά κατάγματα και να μεταφερθεί σοβαρά τραυματισμένος σε νοσοκομείο.
Την Τετάρτη 28 Αυγούστου, 400 μετανάστες που βρίσκονται σε κέντρο κράτησης στην Ορεστιάδα πάνω από ένα χρόνο προχωρούν σε απεργία πείνας. Όλοι τους ζητούν ένα και μόνο πράγμα: την ελευθερία τους.
Τους τελευταίους 3-4 μήνες, έχουν γίνει δεκάδες απόπειρες αυτοκτονίας μέσα στα στρατόπεδα κράτησης, ενώ πολλά περιστατικά διαμαρτυρίας, αντίδρασης και επακόλουθης καταστολής αποκρύβονται συστηματικά από την αστυνομία και την κυβέρνηση.
Και ο μακρύς κατάλογος της δολοφονικής αντιμεταναστευτικής πολιτικής καθημερινά μεγαλώνει. Οι μετανάστες, στην προσπάθειά τους να περάσουν τα σύνορα χωρίς έγγραφα βρίσκουν τραγικό θάνατο είτε από πνιγμό στη θάλασσα του Αιγαίου και το ποτάμι του Έβρου, είτε από τις κακουχίες στη βασανιστική διαδρομή τους. Αλλά ακόμη και όταν καταφέρνουν να μπουν στη χώρα, έρχονται αντιμέτωποι με τα αστυνομικά πογκρόμ, τα μαχαίρια των φασιστών, τις καραμπίνες των αφεντικών και τους σκατόψυχους ρατσιστές «νοικοκυραίους».
Υπουργός Δένδιας: «Όταν τους συλλαμβάνεις, τους καθαρίζεις, τους εμβολιάζεις, τους περιορίζεις και τους δίνεις τη δυνατότητα να πάνε πίσω στην πατρίδα τους». Ποια «δυνατότητα»; Ακόμη και οι μετανάστες που ζητούν να επιστρέψουν στη χώρα τους, παραμένουν φυλακισμένοι επί μήνες χωρίς καμία εξήγηση, αφού ο πραγματικός στόχος των κυβερνώντων είναι να τους «εξαφανίσει» από το δημόσιο χώρο και να τους απομονώσει σε απομακρυσμένα και απρόσιτα δεσμωτήρια.
Και συνεχίζει: «Κλείσαμε τον Έβρο. Και τι τους λέμε; Αν έρθετε στην Ελλάδα, δε θα είστε ελεύθεροι, δε θα γυρνάτε έξω, δεν θα μπορείτε να φύγετε να πάτε κάπου αλλού αν θέλετε, θα σας πιάσουμε, θα σας βάλουμε σ’ ένα κέντρο, θα μείνετε εκεί, και ο μόνος τρόπος για να βγείτε από ’κει, είναι να υπογράψετε μια δήλωση και να πάτε στην πατρίδα σας ή να σας στείλουμε εμείς στην πατρίδα σας».
Ζωντανούς ή νεκρούς, «ξεχνάει» να προσθέσει…
Ή με το θάνατο της εξουσίας ή με τη ζωή του αγώνα
Η εξέγερση των κολασμένων της Αμυγδαλέζας, οι εξεγέρσεις που προηγήθηκαν, αλλά και όσες ακολουθήσουν, εκτός από τους αυτονόητους λόγους που τις προκαλούν, καταδεικνύουν την αποφασιστικότητα των μεταναστών να μην ταφούν «ζωντανοί» στους χώρους εγκλεισμού τους καθώς και το σθένος τους να σταθούν απέναντι στους ανθρωποφύλακές τους με όσα μέσα διαθέτουν.
Είναι πράξη επίθεσης ενάντια στο ρατσιστικό κράτος, στο αστυνομικό πληρεξούσιο του Δένδια, στον διάχυτο φυλετικό και κοινωνικό ρατσισμό που ενσωματώνεται στη σκέψη και τη δράση του κεντροδεξιού χώρου, από τους ψηφοφόρους της Δημοκρατικής Αριστεράς μέχρι τους συμμορίτες και τους εκλογείς της χρυσής αυγής, σε όλους όσους επιχαίρουν και πιέζουν για την εξάπλωση των κολαστηρίων.
Η αλληλεγγύη στους εξεγερμένους μετανάστες, το μόνο κομμάτι της κοινωνίας που αγωνίζεται σε στιγμές «καλοκαιρινής νηνεμίας και κινηματικής χαλάρωσης», είναι αμφίδρομη σχέση ενός αγώνα που αντιμάχεται την εκμετάλλευση, την ταπείνωση, τη δουλεία, το θάνατο, ό,τι δηλαδή εκπροσωπούν και πρεσβεύουν η εξουσία, τα μικρά και μεγάλα αφεντικά, οι φασίστες και οι σμπίροι τους.
Οι μετανάστες, με την εξέγερσή τους, υπερασπίζονται το τμήμα εκείνο της κοινωνίας που δεν έχει εξαχρειωθεί. Πρέπει και εμείς να τους υπερασπιστούμε στο καθημερινό τους αβίωτο.
Είμαστε και θα είμαστε μαζί τους.
ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
ΤΗΣ ΑΜΥΓΔΑΛΕΖΑΣ
ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
πρωτοβουλία no lager
Πάτρα: Οι Χρυσαυγίτες την Τρίτη θα προκαλέσουν τους αντιφασίστες της πόλης
Συγκέντρωση … στην Πλατεία Ολγας έχουν προγραμματίσει για το βράδυ της Τριτης τα μέλη της Χρυσής Αυγής Πάτρας με ανοιχτή ομιλια του βουλευτή του κόμματος Μιχάλη Αρβανίτη και πιθανόν κάποιου άλλου βουλευτή από την Αθήνα ή άλλο νομό της περιφέρειας
Οι Χρυσαυγίτες δεν επέλεξαν την συγκεκριμένη πλατεία. Αφού πρώτα, έπιασαν τόπο οι πιέσεις προς την τοπική αστυνομία και έληξαν τις καταλήψεις σε Παράρτημα, Μαραγκοπούλειο και χώρο στα ΤΕΙ Πάτρας, την Τρίτη κάνουν το επόμενο βήμα. Η πλατεία Όλγας τα τελευταία χρόνια, είναι χώρος εκδηλώσεων νεολαίων και όχι μόνο του αντιεξουσιαστικού χώρου, και μιλάμε για πολιτικές και πολιτιστικές(συναυλίες, κτλ) εκδηλώσεις. Είναι σαφές, ότι η τοπική Χρυσή Αυγή, θέλει να καταγάγει μία “συμβολική” νίκη την Τρίτη το απόγευμα.
Η πλατεία Όλγας, είναι επίσης, και ο χώρος που συγκεντρώνονται εργάτες της πόλης, αφού εκεί είναι το Εργατικό Κέντρο της Πάτρας. Είναι ο χώρος, από όπου ξεκινούν όλες οι πορείες σωματείων, και νεολαίων! Είναι λοιπόν, πρόκληση και προς το εργατικό κίνημα της πόλης, που ο χώρος που εδράζεται θα βεβηλωθεί από τους βαστάζους της μνημονιακής πολιτικής, νεοναζί, Χρυσαυγίτες.
ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ – ΟΥΤΕ ΣΤΗΝ ΟΛΓΑΣ ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ – ΠΑΤΡΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΤΣΑΚΙΣΜΕΝΟΙ”
“ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΗΜΕΡΑ ΚΥΡΙΑΚΗ 1 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ στις 7:00 μ.μ. στο ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ, σχετικά με την αδιανόητη επιλογή των φασιστών της χ.α πατρας να ανακοινώσουν πολιτική συγκέντρωση στην πλατεία Όλγας για την ερχόμενη Τρίτη.
Η πλατεία όλγας αποτελεί σημείο αναφοράς του κινήματος και αυτή η επιλογή των κοπανημένων έχει σαφές κίνητρο, με τη συμβολή φυσικά των μπάτσων, να επιχειρήσει να αποκλείσει μετά τις τρεις καταλήψεις και αυτό το σημαντικό κέντρο του κινήματος.
ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ – ΟΥΤΕ ΣΤΗΝ ΟΛΓΑΣ ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ – ΠΑΤΡΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΤΣΑΚΙΣΜΕΝΟΙ”
Η ΠΑΤΡΑ ΔΙΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΤΑΓΜΑ:Η Τ.Ο. Πατρας του Λαικού Συνδεσμου “Τσακίστε τους Ναζί” καλει κάθε αναρχικο, κομμουνιστή, αντιφασιστα και δημοκρατικο πολίτη να βρίσκεται σε επαγρύπνιση την Τριτη 3 Σεπτέμβρη από το μεσημερι και μετά. Διαδιδεται πως στην ευρυτερη περιοχη της πλατειας Εθνικής Αντιστασης θα επιχειρήσουν να συρθούν χιτλερικα σκουλήκια. Επειδή μόνα τους δεν μπορού να ξεμυτισουν από τη σκουληκοτρυπα τους θεωρείται βέβαιο πως θα συνοδευονται από χοιρινά ολων των ειδων και ηλικιών.
ΛΑΪΚΕΣ ΠΟΛΙΤΟΦΥΛΑΚΕΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΩΝ
ΠΑΤΡΑ: ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΗΜΕΡΑ ΚΥΡΙΑΚΗ 1 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ στις 7:00 μ.μ. στο ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ, σχετικά με την αδιανόητη επιλογή των φασιστών της χ.α πατρας να ανακοινώσουν πολιτική συγκέντρωση στην πλατεία Όλγας για την ερχόμενη Τρίτη.
Η πλατεία όλγας αποτελεί σημείο αναφοράς του κινήματος και αυτή η επιλογή των κοπανημένων έχει σαφές κίνητρο, με τη συμβολή φυσικά των μπάτσων, να επιχειρήσει να αποκλείσει μετά τις τρεις καταλήψεις και αυτό το σημαντικό κέντρο του κινήματος
https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1488179
κείμενο αλληλεγγύης στον Σάββα Μιχαήλ από αντιφασίστριες/ες αλληλέγγυες/οι (Πρέβεζα)
Την Τρίτη 3 Σεπτεβρίου εκδικάζεται η υπόθεση της μήνυσης μελών της ναζιστικής παρακρατικής συμμορίας της χρυσής αυγής ενάντια στον αγωνιστή Σάββα Μιχαήλ γενικό γραμματέα του Εργατικού Επαναστατικού Κόμματος (ΕΕΚ-Τροτσκιστές) αλλά και της μήνυσης μελών της προαναφερθείσας συμμορίας ενάντια στον πρώην πρύτανη του Ε.Μ.Π. Κώστα Μουτζούρη για ”υπόθαλψη” της ιστοσελίδας αντιπληροφόρησης athens indymedia.Δεν είναι μία απλή μήνυση, μία απλή αντιδικία στα δικαστήρια..Είναι η πρώτη φορά που επίσημα διώκειται από την αστική δικαιοσύνη, ξεκάθαρα, ο αντιφασιστικός/αντιναζιστικός λόγος. Δεν περιμένουμε βέβαια καμία άλλη αντιμετώπιση από το επίσημο κράτος, που για να δικαιώσει τα τσιράκια του σέρνει στις δικαστικές αίθουσες και στα μπουντρούμια οιοδήποτε άτομο ορθώσει το ανάστημα του ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο, αλλά και τους τσανακογλύφτες των, τους φασίστες. Στο πλαίσιο της γενικευμένης καταστολής των αγώνων και της ολομέτωπης αστικοκρατικής επίθεσης..
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΤΑΔΙΚΕΣ
Όλες και Όλοι την Tρίτη 3 Σεπτεμβρίου, στα δικαστήρια της Eυελπίδων,στο κτήριο 9, αίθουσα 7, 8.30 π.μ.
Αντιφασίστριες/στες Αλληλέγγυες/οι από Πρέβεζα
ΠΡΕΒΕΖΑ:παρεμβάσεις γιά δύο συλληφθέντες συντρόφους Θεσσαλονίκη αλλά και αντιφά
Πανό αλληλεγγύης αναρτήθηκαν στο antifa-live που έγινε στην Πρέβεζα στην περασμενη Παρασκευή. Το πρώτο πανό ήταν αντιφασιστικό και το δεύτερο ήταν από αλληλέγγυους για τους δυο προφυλακισμένους αναρχικούς της Θεσσαλονίκης που κατηγορούνται για το Σχέδιο Φοίνικας.
ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ