Εργαζόμενοι/Απολυμένοι στα Metropolis

Κορυφώνοντας τον αγώνα μας και πολλαπλασιάζοντας τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις μας προχωρήσαμε την περασμένη Τετάρτη (4/3) στην πραγματοποίηση μιας μαχητικής διαδήλωσης έξω από το νυχτερινό μαγαζί ΕΝΑΣΤΡΟΝ κατά τη διάρκεια της 3ης διοργάνωσης του ελληνικού Τελικού της Eurovision από το MAD του Ανδρέα Κουρή με τη δυναμική συμμετοχή αλληλέγγυων σωματείων, εργατικών συλλογικοτήτων  και μελών ανοιχτών λαϊκών συνελεύσεων και την συγκινητική και τιμητική για εμάς παρουσία των  απεργών  της  Coca Cola 3E που κατέβηκαν με δικό τους πανό, δίπλα στα πανό της διαδήλωσης.

Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά διαδηλώσαμε δυναμικά  μαζί  με τους αλληλέγγυους ενάντια στην εργοδοτική ασυδοσία του Ανδρέα Κουρή που, μέσω του MAD, ανέλαβε τη διοργάνωση. Αλλά, αυτή τη φορά πλησιάσαμε πιο κοντά από κάθε άλλη φορά το χώρο που διεξαγόταν  το σόου αποκλείοντας περιμετρικά το σημείο της πρόσβασης και κλείνοντας το ένα ρεύμα της οδού Πειραιώς, παρ’ όλες τις προσπάθειες του επικεφαλή της αστυνομικής δύναμης περί του αντιθέτου και υπό το σύνθημα «Εσείς που χθες τον είχατε συλλάβει, τώρα την προστασία του έχετε αναλάβει».

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η πρόσβαση του… φιλοθεάμοντος κοινού τηςEurovision να γίνεται  μέσω της διαδήλωσης ή πίσω από αυτήν. VIPs και μη, δέχτηκαν απευθείας στα αυτιά τους συνθήματα της ντουντούκας και των διαδηλωτών όπως: «Ο πολιτισμός τους προκαλεί τον τρόμο, πετάει εργαζόμενους απλήρωτους στο δρόμο», «Τρομοκρατία είναι τακούνια να φοράς, κάτω οι νόμοι της γκλαμουριάς», «Το δίκιο το έχουν οι απολυμένοι και όχι οι γκλαμουράτοι και οι ψωνισμένοι», «Εξω από το ΕΝΑΣΤΡΟΝ γεννιούνται συνειδήσεις, μόλις μέσα μπεις τον Κουρή να φτύσεις», «Πίσω απ’ τα φώτα και τα βραβεία, απλήρωτοι εργαζόμενοι φτώχεια κι ανεργία», «Εσείς που τώρα κοιτάτε τη δουλειά σας, αύριο απολυμένα θα είναι τα παιδιά σας».

Αυτή η στενή επαφή της διαδήλωσης με τους συμμετέχοντες στο γκλαμουράτο σόου ανάγκασε τον Ανδρέα Κουρή και τους στενούς συνεργάτες του να αισθανθούν, πιο πολύ από ποτέ, ακόμη και την «αναπνοή» μας. Ο ίδιος ο ιδιοκτήτης του MAD υποχρεώθηκε να υποδεχτεί τους VIPs στην είσοδο του ΕΝΑΣΤΡΟΝ ακούγοντας τις αποδοκιμασίες και τα συνθήματά μας και εισπράττοντας την οργή μας, όπως διακρίνεται και σε σχετικό βίντεο (στο 1:19) όπου ο Ανδρέας Κουρής με γκρι κοστούμι και γαλάζιο πουκάμισο εξέρχεται από την είσοδο του νυχτερινού… μεγάρου σε απόσταση μερικών μέτρων από εμάς.  Και ακούγοντας συνθήματα όπως: «Κουρή αν δεν μας δώσεις αυτά που μας χρωστάς, μπροστά σου θα μας βρίσκεις όπου και να πας», «Να κάνεις φιέστες ξέρεις και Eurovision πας, Κουρή δώσε μας τώρα αυτά που μας χρωστάς», «Της Eurovision είμαστε εμείς οι χορηγοί, άνεργοι απλήρωτοι όλοι απ’ τον Κουρή», «Ούτε στα Metropolis, ούτε και πουθενά, καμιά ειρήνη με τα’ αφεντικά», «Η αλληλεγγύη όπλο των εργατών, πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών».

Από την άλλη, η φετινή μας διαδήλωση έξω από τον ελληνικό Τελικό της Eurovision έτυχε τη μεγαλύτερη από ποτέ προβολή από τα μέσα ενημέρωσης, γεγονός που υποχρέωσε ακόμη και κάποια από αυτά που κρατούν τον Ανδρέα Κουρή μονίμως στο απυρόβλητο να αναφερθούν γι’ αυτήν, έστω και με μερικές γραμμές. Από την πλευρά μας, θεωρούμε ότι πρόκειται για αποτέλεσμα του επίμονου αγώνα μας και όχι για τις γνωστές κολοτούμπες των παραδοσιακών μέσων ενημέρωσης που πληθαίνουν τελευταία. Όπως και να έχει, ευχαριστούμε όλους όσους συνέβαλαν στην προβολή της κινητοποίησης μας, δεδομένου ότι γνωρίζουμε από πρώτο χέρι ότι στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης η προβολή των εργατικών αγώνων είναι κάτι παραπάνω από δύσκολη υπόθεση για κάποιους εργαζόμενους σε αυτά, όσο κι αν την επιδιώκουν.

Από αυτή την τελευταία διαδήλωση, εμείς οι απολυμένοι των Metropolisβγαίνουμε ακόμη δυνατότεροι και υποσχόμαστε ότι θα επανέλθουμε δυναμικά ασκώντας ακόμη μεγαλύτερη, ασφυκτική πίεση στον πρώην εργοδότη μας. Εισπράττουμε και αντιλαμβανόμαστε ότι το ίδιο δυνατοί βγαίνουν από τις κινητοποιήσεις μας όσοι και όσες μας στηρίζουν, όσοι και όσες πιστεύουν ότι σε αυτό τον κόσμο και σε αυτή την κοινωνία, στην κατάσταση που έχει επέλθει, οι εργατικοί αγώνες δεν είναι ουτοπία.

Συνέλευση Απολυμένων από τα καταστήματα Metropolis

Ακολουθούν φωτογραφίες από την κινητοποίησή μας έξω από το ΕΝΑΣΤΡΟΝ:

Το καλοκαίρι του 2012 ο Ουαλίντ Τάλεμπ δούλευε σε ένα φούρνο στη Σαλαμίνα. Το αφεντικό του χρωστούσε δεδουλευμένα δύο μηνών και ο Ουαλίντ τα είχε ζητήσει. Επίσης κουβαλούσε μαζί του κάθε μέρα στη δουλειά μια τσάντα με λεφτά. Ήταν οικονομίες μηνών που είχε μαζέψει αυτός και κάποιοι συμπατριώτες του για να τα στείλουν στις οικογένειες τους στην Αίγυπτο.

Μια μέρα το ποσό είχε φτάσει στα 12.350 ευρώ. Επειδή το ποσό ήταν μεγάλο, για να αισθάνεται πιο ασφαλής, είπε στο αφεντικό του για την τσάντα. Το μεσημέρι το αφεντικό του ο Γιώργος Σγούρδος πήγε στο πίσω μέρος του φούρνου που δούλευε ο Ουαλίντ, τον ρώτησε κάτι για τα λεφτά που ζήταγε. Μετά τον χτύπησε. Ύστερα ήρθαν κι άλλοι στο δωμάτιο (ο γιος του αφεντικού που είναι μέλος της Χρυσής Αυγής  κι άλλοι δύο), οι οποίοι συμμετείχαν στο ξύλο. Το αφεντικό του πήρε την τσάντα με τα λεφτά και αφού τον χτύπησαν, τον έδεσαν με αλυσίδες χειροπόδαρα, έφεραν ένα φορτηγάκι και το πάρκαραν στην είσοδο του μαγαζιού. Αφού σιγουρεύτηκαν ότι δεν περνούσε κανείς, τον έβαλαν στο φορτηγάκι. Τον πήγαν σ’ ένα στάβλο και τον έδεσαν σε μία καρέκλα και άρχισαν να τον χτυπούν μέχρι που τον άφησαν αναίσθητο, ενώ έπιναν μπύρες και διασκέδαζαν με την ψυχή τους. Tα βασανιστήρια του διήρκησαν 18 ολόκληρες ώρες. Ο ίδιος έκλαιγε και τους παρακαλούσε να ξεσφίξουν την αλυσίδα, γιατί δεν μπορούσε να αναπνεύσει. Φεύγοντας κάποια στιγμή, ο γιος του ιδιοκτήτη, του είπε ότι θα πάει να φέρει όπλο, θα τον σκοτώσουν και θα τον πετάξουν στη θάλασσα.

Όταν έφυγαν από το στάβλο, ο Ουαλίντ κατάφερε να δραπετεύσει, σπάζοντας την αλυσίδα που τον κράταγε δεμένο στο ξύλο, με μια πέτρα. Χωρίς να βλέπει καλά και με τις αλυσίδες ακόμη πάνω του, έτρεξε μέσα από χωράφια, μέχρι που κατέρρευσε μπροστά σ’ αυτό το δέντρο που είδαμε όλοι στη φωτογραφία.

Τον βρήκε ένας άνθρωπος, πήγαν στην αστυνομία. Τα κατήγγειλε όλα. Η αστυνομία τον άκουσε και τον κράτησε εκεί. Έμεινε ματωμένος, πρησμένος, με σκισμένο κεφάλι, χτυπημένο πόδι και το αριστερό του μάτι σε κακό χάλι για τρεις μέρες στο κρατητήριο. Δεν είχε χαρτιά βλέπεις. Αμέσως μετά μεταφέρθηκε  στο αλλοδαπών. Μετά από 5 μέρες τον πήγαν επιτέλους στο νοσοκομείο.

Απ’ τα 12.350 ευρώ το αφεντικό του επέστρεψε μόνο 5.920 ευρώ. Τα υπόλοιπα ,όπως ομολόγησε με μεγάλη κυνικότητα ο δράστης, τα χρησιμοποίησε για να πληρώσει το ενοίκιο του μαγαζιού και να καλύψει διάφορα έξοδα.

Ο Ουαλίντ δούλευε στο φούρνο 12 ώρες τη μέρα επί ένα χρόνο και τέσσερις μήνες. Από τις 4:30 το πρωί μέχρι το μεσημέρι ή το απόγευμα. Του έδιναν 800 ευρώ και δεν είχε ασφάλιση, γιατί δεν είχε χαρτιά. Του μιλούσαν συχνά άσχημα. Κορόιδευαν τη θρησκεία του, το χρώμα του, τη γλώσσα του.

Οι δράστες είναι ελεύθεροι και κατηγορούνται για ληστεία, αρπαγή και απρόκλητη σωματική βλάβη (κακουργήματα), καθώς και για προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας και απασχόληση αλλοδαπού χωρίς έγγραφα. Ο Ουαλίντ σήμερα είναι άνεργος. Δεν ξαναδούλεψε μετά το βασανισμό του. Δε βρίσκει δουλειά γιατί οι δυνατότητες του είναι πια πολύ περιορισμένες και οι καιροί ζόρικοι. Μπορεί πλέον τα σημάδια από τα χτυπήματα να έχουν φύγει αλλά του άφησαν κουσούρια. Έχασε την όραση του στο αριστερό μάτι, το αριστερό του πόδι δεν το πατάει καλά και έχει ακόμα αίμα στα νεφρά του.

Ο ιδιοκτήτης του φούρνου όποτε τον βρίσκει στον δρόμο τον βρίζει και τον απειλεί ενώ τον έχει τραμπουκίσει ακόμη και στα δικαστήρια. Η δίκη έχει πάρει τέσσερις φορές αναβολή.

Η νέα δικάσιμος είναι στις 10 Μάρτίου, στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Πειραιά στην Αίθουσα 310 (Σκουζέ 3-5). Ας είμαστε εκεί από τις 9 το πρωί για να μην είναι ο Ουαλίντ μόνος του.

Ο αγώνας για την άμεση επαναπρόσληψη της συναδέλφισσας Ελένης Σ συνεχίζεται και κλιμακώνεται. Η ανυποχώρητη στάση της απολυμένης συναδέλφισσας απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία της εργοδοσίας είναι αυτή που εμπνέει όλους όσους συγκροτούν την Συνέλευση Αλληλεγγύης στην απολυμένη συναδέλφισσα Ελένη Σ και μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε τις κινητοποιήσεις για την άμεση δικαιώση της.

Η Συνέλευση Αλληλεγγύης στην απολυμένη συναδέλφισσα Ελένη Σ που συγκροτείται από εργαζόμενες στο εμπόριο, σωματεία, εργατικές συλλογικότητες, συνελεύσεις κατοίκων και συλλογικότητες οργανώνει τις παρακάτω κινητοποιήσεις:

-Σάββατο 7/3 στις 11 π.μ. Συγκέντρωση Διαμαρτυρίας έξω από κατάστημα Χολαργού απ’ όπου απολύθηκε η συναδέλφισσα Ελένη Σ.

-Εβδομάδα πανελλαδικών δράσεων στα καταστήματα του ΑΒ Βασιλόπουλου από 9 ως 14 Μαρτίου.

-Δευτέρα 9/3 στις 9.30 π.μ Συγκέντρωση Διαμαρτυρίας έξω από τα κεντρικά γραφεία της διοίκησης του ΑΒ Βασιλόπουλου στη λεωφόρο Σπατών 81 στο Γέρακα (πρόσβαση με 301, 302, 314, 319 από Δουκίσσης Πλακεντίας, Α5 από κέντρο, 305 από Νομισματοκοπείο).

-Τρίτη 10/3 στις 8.30 π.μ Συγκέντρωση συμπαράστασης στην απολυμένη συναδέλφισσα έξω από την επιθεώρηση εργασίας Αγίας Παρασκευής (Μεσογείων 427).

Καλούμε τα σωματεία στο χώρο του εμπορίου να στηρίξουν ενεργητικά τον αγώνα της συναδέλφισσας και να εκδόσουν ψηφίσματα συμπαράστασης. Καλούμε κάθε σωματείο, εργατική ομάδα, συνέλευση κατοίκων και συλλογικότητα να στηρίξουν έμπρακτα τον αγώνα ενάντια στις απολύσεις, την εργοδοτική αυθαιρεσία και την εκμετάλλευση στο χώρο του εμπορίου αλλά και σε κάθε κλάδο, σε κάθε χώρο εργασίας, σε κάθε γειτονιά.

Απευθύνουμε κάλεσμα αγώνα σε όλους τους αγωνιζόμενους και τις συλλογικότητές τους ανά την Ελλάδα να στηρίξουν την εβδομάδα πανελλαδικών δράσεων 9-14/3 με κινητοποιήσεις και δράσεις.

Για επικοινωνία orthostasia@yahoo.gr

οι εργοδοτικές οργανώσεις -η Ελληνική Συνομοσπονδία Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας (ΕΣΕΕ), ο Εμπορικός Σύλλογος Αθήνας, ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων(ΣΕΒ), ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων & Λιανικών Πωλήσεων Ελλάδος(ΣΕΛΠΕ), ο Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων(ΣΕΤΕ)- απαιτούν να καταργηθεί η κυριακάτικη αργία. Η κυβέρνηση τους κάνει τις πλάτες και εξυπηρετεί τα εργοδοτικά συμφέροντα, όσο δεν κατοχυρώνει νομοθετικά την κυριακάτικη αργία.

τους απαντάμε
τα εργατικά συμφέροντα μπροστά
καμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά

τίποτα δεν χαρίζεται, όλα κατακτιούνται
με οργάνωση και αγώνα των εργαζομένων

Να μην δεχτούμε την καταπίεση και την εξαθλίωση ως όρο ζωής

Nα παλέψουμε ενάντια στα εξοντωτικά ωράρια, την απλήρωτη εργασία, τις ατομικές και εξευτελιστικές συμβάσεις εργασίας, τους «μισθούς ψίχουλα», την εργοδοτική τρομοκρατία, τις εκδικητικές απολύσεις.
Nα πάρουμε πίσω όλες εκείνες τις εργατικές κατακτήσεις που έχουν καταργηθεί.
Nα δυναμώσουμε τον αγώνα μέχρι την τελική μας νίκη, μέχρι την επικράτηση του δίκιου μας έναντι του σχεδίου υποταγής της ζωής όλων μας στα συμφέροντα των αφεντικών.

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ
Πέμπτη 19 Μαρτίου, 6μμ, πλ. Κοραή

ενάντια στις επιταγές των αφεντικών και τους κρατικούς σχεδιασμούς
οργάνωση και αντίσταση στους χώρους της δουλειάς

Κανένα μαγαζί ανοιχτό την Κυριακή 5 Απρίλη.

Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας
και τα «απελευθερωμένα» ωράρια
syntonistikokyriakes.espivblogs.net

Η συναδέλφισσα Ελένη Σ. απολύθηκε εκδικητικά από την επιχείρηση ΑΒ Βασιλόπουλος την Δευτέρα 16/2 μετά από ταπεινωτική συμπεριφορά εις βάρος της από τον διευθυντή καταστήματος Χολαργού. Η Ελένη εργαζόταν επί 15 συναπτά έτη ως 4ωρη (σε Αγ.Παρασκευή, Παπάγο, Χολαργό) και διεκδίκησε με αξιοπρέπεια τα δικαιώματά της: αντέδρασε στις απειλές που δεχόταν προσωπικά από τον διευθυντή καταστήματος, απαίτησε το 10λεπτο διάλειμμα που δικαιούνται οι 4ωροι εργαζόμενοι, διαμαρτυρήθηκε για τις απλήρωτες υπερωρίες (και την τακτική να χτυπούν οι προϊστάμενοι τις κάρτες της βραδινής βάρδιας και να την κρατούν ετσιθελικά άλλη μισή ώρα στο μαγαζί), υπερασπίστηκε ανοιχτά την κυριακάτικη αργία. Παρά τις συνεχείς πιέσεις από τον διευθυντή καταστήματος ώστε να παραιτηθεί (προσφιλής τακτική των εργοδοτών στο εμπόριο για ν’ αποφεύγουν το κόστος των αποζημιώσεων αλλά και για να νιώθουμε φοβισμένοι και αναλώσιμοι), η Ελένη Σ. δεν έκανε πίσω. Στις 16/2, απολύθηκε γιατί «έχει μεγάλη γλώσσα», σύμφωνα με τα λόγια του διευθυντή, κάνοντας σαφές ότι πρόκειται ξεκάθαρα για μια εκδικητική απόλυση. Η συναδέλφισσα κατήγγειλε την απόλυσή της ως καταχρηστική και ζητά την άμεση επαναπρόσληψή της καθώς και τις απλήρωτες υπερωρίες.

Εδώ και χρόνια, η εργοδοσία στον «ΑΒ Βασιλόπουλο» (που πλειοψηφικά ανήκει στον βελγικό όμιλο αλυσίδων supermarkets Delhaize) ακολουθεί πολιτική ανακύκλωσης των εργαζομένων ώστε να μειώνει το εργατικό κόστος (μισθούς, ένσημα, επιδόματα κ.α.) και να δημιουργεί συνθήκες κάτεργου με εντατικοποιημένη εργασία, περικοπές δικαιωμάτων και ταπεινώσεις. Πιο συγκεκριμένα, στο στόχαστρο μπαίνουν οι «παλαιότεροι» συνάδελφοι που έχουν κατακτήσει μερικά δικαιώματα παραπάνω και πιέζονται στην παραίτηση ώστε ν’ αντικατασταθούν από νέους συναδέλφους που προσλαμβάνονται με πιο ελαστικούς όρους εργασίας. Τα κάθε λογής επιδοτούμενα προγράμματα του ΟΑΕΔ (voucher, κοινωφελής εργασία κ.α.) προσφέρουν ΔΩΡΕΑΝ ΕΡΓΑΣΙΑ στους εργοδότες αφού οι μισθοί-ψίχουλα επιδοτούνται μέσω ΕΣΠΑ και οι ασφαλιστικές εισφορές από τον ΟΑΕΔ. Εν ολίγοις, τσάμπα, προσωρινή και ελαστική εργασία στο όνομα της «καταπολέμησης της ανεργίας»! Και έχουν το θράσος να διαφημίζουν εκπτώσεις και προσφορές 10% για όσους ψωνίζουν την Κυριακή ενώ πετσοκόβουν μισθούς και δικαιώματα! Ο όμορφος κόσμος των εργοδοτών, αγγελικά πλασμένος!
Η συναδέλφισσα Ελένη Σ. είναι μια απ’όλους εμάς που εργαζόμαστε στον κλάδο του εμπορίου και αντιμετωπίζουμε κοινά προβλήματα. Πίσω από τις φανταχτερές βιτρίνες και τα γεμισμένα ράφια, κυριαρχούν οι μισθοί-ψίχουλα και τα 4ωρα-6ωρα της πείνας, οι απλήρωτες υπερωρίες, οι τσαμπουκάδες/ταπεινώσεις από εργοδότες/διευθυντάδες (πολλές φορές μπροστά στους «αμέτοχους» πελάτες), η εξοντωτική ορθοστασία, η εντατικοποίηση και τα αλλεπάλληλα «ατυχήματα», οι καθυστερήσεις δεδουλευμένων και οι απολύσεις. Οι εργαζόμενοι στον κλάδο του εμπορίου αποτελούμε αναπόσπαστο κομμάτι του εργασιακού μεσαίωνα που κυριαρχεί σε όλους τους κλάδους και, ενίοτε, γινόμαστε ο πολιορκητικός κριός για την εφαρμογή νέων αντεργατικών πολιτικών που αφορούν το σύνολο των εργαζομένων με τρανταχτό παράδειγμα την επιχειρούμενη κατάργηση της κυριακάτικης αργίας!

Η συναδέλφισσα Ελένη Σ. διεκδικεί τα αυτονόητα και είναι υποχρέωση όλων των συναδέλφων, όλων των εργαζομένων που θίγονται από την βαρβαρότητα που επιβάλλεται γύρω μας να σταθούν στο πλάι της. Τα πρόσφατα παραδείγματα των νικηφόρων κινητοποιήσεων απέναντι στην επιχείρηση MIGATO που απέλυσε έγκυο συνάδελφο, των εργατικών διεκδικήσεων στους χώρους του επισιτισμού «GAMATO» και «Γκαζοχώρι» καθώς και οι πολύμηνες ανυποχώρητες κινητοποιήσεις ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, μας δίνουν το μάθημα ότι η ταξική αλληλεγγύη είναι το σημαντικότερο όπλο των εργαζομένων. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι οι λύσεις στα προβλήματά μας είναι στα χέρια μας αρκεί να σπάσουμε τον φόβο και τη μοιρολατρεία. Τα δικαιώματα μας, τα εργατικά μας κεκτημένα, η συλλογική μας αξιοπρέπεια δεν παραχωρούνται από κανέναν μεσσία και καλοθελητή παρά κατακτιούνται από την συλλογική μας οργάνωση και δράση μέσα στους χώρους δουλειάς.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 
ΤΡΙΤΗ 3 ΜΑΡΤΙΟΥ στις 8.30 π.μ.
στην Επιθεώρηση Εργασίας Αγίας Παρασκευής (Μεσογείων 427)

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ/ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ
orthostasia.wordpress.com 
orthostasia@yahoo.gr