Αφισάκι που κολλιέται στις γειτονιές της Κυψέλης και του Γκύζη για ένα ακόμα περιστατικό εργοδοτικής τρομοκρατίας και εξώθησης σε παραίτηση με μαφιόζικες μεθόδους, αυτή τη φόρα στα Everest (Αγ. Μελετίου & Πατησίων) στην Κυψέλη
Περισσότερα για την υπόθεση και τις κινήσεις αλληλεγγύης στη σελίδα του Σωματείου Σερβίτόρων Μαγείρων http://somateioserbitoronmageiron.blogspot.gr/
Το αφισάκι σε μορφή pdf afisa-35χ50-everest
Το κέντρο πολιτισμού ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος , είναι ένα μεγάλο έργο , το πρώτο μεγάλο έργο, μιας νέας εποχής.
Δίνει πολύ καθαρά , τις νέες συνθήκες που θα ισχύουν στον κατασκευαστικό κλάδο «μετά την κρίση».
Οι εταιρείες που επέζησαν νιώθουν μια χαρά, από 60 και 70 ευρώ τα μεροκάματα πέσανε στα 30-35 ευρώ.
Τώρα είστε νόμιμοι, τώρα σας αρέσει ο νόμος , τον επικαλείστε.
4,20 ευρώ η ώρα, τόσα λέει ο νόμος , και εσείς σαν νομοταγείς πολίτες , δεν το θέλετε να μας πεθάνετε στη πείνα αλλά σας αναγκάζει ο νόμος, η κακιά η τρόικα.
Όταν έλεγε ο νόμος ότι απαγορεύεται η δουλειά στην οικοδομή το Σάββατο, πιέζατε τους εργάτες να δουλεύουν Σάββατο και να καταπατούν το πενθήμερο ,ήσασταν παράνομοι.
Όταν οι υπερωρίες πληρώνονταν με 25% ,με 50% και 75%, και ο νόμος έλεγε ότι ασφαλίζονταν, εσείς τις πληρώνατε απλώς ωρομίσθιο, ήσασταν παράνομοι.
Όταν λέει ο νόμος όσα μεροκάματα κάνει ο εργάτης πρέπει να ασφαλίζονται εσείς του κόβετε τα μισά ,είσαστε παράνομοι.
Γιατί να δουλεύουμε 12 ώρες και να ασφαλιζόμαστε τις 8;
Το ένσημο είναι το ακαθάριστο μεροκάματό μας, μιλάμε για καθαρή κλοπή.
Και κλοπή από τη τσέπη μας και από τα δημόσια έσοδα.
Πόσα είναι τα κλεμμένα ένσημα από την κατασκευή της βιβλιοθήκης, του πάρκινγκ και της λυρικής, ξέρετε;
Αν κλέψουμε 10 ευρώ από τράπεζα θα πάμε φυλακή 20 χρόνια, ενώ εσείς κλέβετε κάθε μέρα τα δικά μας τα λεφτά που σας δίνουμε για να καταθέσετε στο ΙΚΑ και να πληρώσετε την ασφάλισή μας (αυτό είναι το ένσημο), και όχι μόνο δεν είστε παράνομοι , όχι μόνο δεν σας κυνηγάει η ΔΙΑΣ και η ΔΕΛΤΑ αλλά όλη αυτή την κλοπή την λέτε επιχειρηματικότητα.
Αφού εσείς είστε παράνομοι, δικαιούμαστε λοιπόν και εμείς να είμαστε παράνομοι.
Δεν φοβάστε μήπως κάποιος πάρει τηλέφωνο το ΣΔΟΕ (1517);
Δεν φοβάστε μήπως κάποιος εργαζόμενος πάρει τηλέφωνο το ΙΚΑ Καλλιθέας
(210-9546730) και έρθει για έλεγχο;
ΖΗΤΑΜΕ
Αυξήσεις , μεροκάματο 50 ευρώ ,
προσλήψεις
όχι υπερωρίες ,(αν βιάζεστε να τελειώσετε το έργο να κάνετε βάρδιες 8ωρες),
(και τι έγινε αν τελειώσει 6 μήνες μετά, δεν τον πειράζει τον Σταύρο το Νιάρχο εκεί ψηλά που είναι)
δουλειά Δευτέρα Παρασκευή
Όχι δουλειά τα Σαββατοκύριακα
–Δεν ντρέπεστε υποκριτές του ιδρύματος Νιάρχου, να κάνετε τάχαμου κοινωνικό έργο για τη φτώχεια και να στερείτε χιλιάδες θέσεις εργασίας με τις χιλιάδες παράνομες υπερωρίες που κάνει το έργο ;
Την ώρα που 1500000 είναι οι άνεργοι , χιλιάδες οι άνεργοι οικοδόμοι που πεινάνε, εσείς επιβάλετε ωράρια του μεσαίωνα, 10 και 12 ώρες δουλειά!
Που είναι η κυβέρνηση και το υπουργείο εργασίας;
Πρέπει να απαγορευτούν αυστηρά οι υπερωρίες όσο υπάρχει έστω και ένας άνεργος στον ΟΑΕΔ.
Καταργείτε το 8ωρο , να είστε περήφανοι, πλουτίζετε πάνω στο αίμα χιλιάδων εργατών που πάλεψαν για ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς.
–Δίνεται μεγάλη σημασία στα μέτρα ασφαλείας και καλά κάνετε, αλλά ένας εργάτης που δουλεύει 12 ώρες δεν καταλαβαίνετε ότι είναι τόσο κουρασμένος που δεν έχει καλά ανακλαστικά και γενικώς ρισκάρει να πάθει κάτι από «απροσεξία».
Και πιθανόν να καταφέρετε να μην έχετε ούτε ένα νεκρό εργάτη στο έργο , (σε αντίθεση με τα ολυμπιακά έργα όπως λέτε οι ίδιοι). Δεν θα πεθαίνουμε στα έργα από ατυχήματα , αλλά στο σπίτι μα ς από την πείνα, αλλά εσείς δεν θα έχετε καμιά ευθύνη!!!
Νομίζετε ότι παράγετε πολιτισμό. Πολιτισμός δεν είναι να ακούς φλάουτα, όμποε και βιολοντσέλα και από την άλλη να αναγκάζεις ανθρώπους να ζουν σε συνθήκες μεσαίωνα (12ωρα και μεροκάματα πείνας).
Τραβάτε το σκοινί , είστε από πάνω, κάνετε ότι θέλετε….
Το μόνο που κάνετε είναι να μας βοηθάτε να μαθαίνουμε , να αποκτάμε εμπειρία, να ξαναοργανωθούμε στις νέες συνθήκες.
Όλη αυτή την ιστορία εδώ και πέντε χρόνια με την κρίση και τα μνημόνια τις τράπεζες και όλα αυτά , εμείς τα πληρώσαμε.
Ή άνεργοι, ή δουλειά χωρίς δικαιώματα.
Όταν είχε δουλειά (ολυμπιάδα, μεγάλα έργα), έλεγαν οι εταιρείες,
«δουλέψτε τώρα που έχει δουλειά να βγάλετε κανένα φράγκο και αφήστε τις μαλακίες για αγώνες και οργανώσεις»
Η πλειοψηφία των εργατών άκουσε τα αφεντικά και έπεσε με τα μούτρα στη δουλειά , 2000 και 3000 ευρώ ήταν συνηθισμένα μηνιάτικα για εργάτες των έργων.
Ακολουθήσαμε τις εταιρείες , να τα αποτελέσματα.
Τώρα λένε, «μη μιλάς τώρα που έχεις δουλίτσα, ο κόσμος πεινάει»
Άντε πάλι να τσιμπήσουμε , να μη μιλήσουμε να πάρουμε τα 30 ευρώ και να είμαστε ευχαριστημένοι.
Που θα μας οδηγήσει αυτό;;;;
Δυστυχώς, δεν υπάρχει για τον εργάτη άλλος δρόμος από το δρόμο του αγώνα.
Όπως μπορούμε και συνεννοούμαστε τόσοι διαφορετικοί άνθρωποι, και δουλεύοντας οργανωμένα, κατασκευάζουμε τέτοια δύσκολα έργα, πρέπει να μάθουμε να συνεννοούμαστε για το κοινό μας συμφέρον, για το συμφέρον μας σαν εργάτες.
Δεν θα ησυχάσουμε αν δεν φτιάξουμε οργανώσεις δυνατές, που θα μπορούν να τα βάζουν με τις εταιρείες, μέσα στις εταιρείες, μέσα στο έργο, μέσα στην παραγωγή, εκεί που πονάνε, εκεί που είναι αδύναμοι, εκεί που εμείς ελέγχουμε τις εξελίξεις.
Που θα μπορούν να υπερασπίζονται το δικαίωμα μας να ζούμε και εμείς σαν άνθρωποι και όχι σαν ζώα όπως μας θέλουν.
ΤΑ ΚΙΤΡΙΝΑ ΚΡΑΝΗ
Οκτώβρης 2014
Για τις υπερωρίες
( Νόμος 3863/2010, άρθρο 74 παράγραφος 10)
ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ, παράδειγμα. Ένας εργάτης παίρνει 40 ευρώ μεροκάματο στο 8ωρο ,άρα 5 ευρώ την ώρα ,την πρώτη ώρα υπερωρία πρέπει να την πληρωθεί
+20% (1 ευρώ)+5 = 6 ευρώ η ώρα, τη δεύτερη ώρα + 40%(2 ευρώ +5)=7 ευρώ
Εφόσον είναι νόμιμη , δηλαδή δηλώνεται στην επιθεώρηση εργασίας και υπογράφεται από τον εργαζόμενο. Αλλιώς είναι παράνομη και αμείβεται
+80% (4 ευρώ +5)=9 ευρώ.
Για το Σάββατο
Σύμφωνα με τον Νόμο 3846/2010, άρθρο 8, η εργασία που παρέχεται την έκτη ημέρα της εβδομάδος, κατά παράβαση του συστήματος πενθήμερης εργασίας, ανεξάρτητα από τις προβλεπόμενες κυρώσεις, αμείβεται με το καταβαλλόμενο ημερομίσθιο προσαυξημένο κατά 30%
Η δουλειά το Σάββατο πληρώνεται +30% γιατί στην Ελλάδα ισχύει το πενθήμερο Δευτέρα Παρασκευή ,δηλαδή στο παράδειγμά μας ο εργάτης θα πάρει 40+12 ευρώ =52 ευρώ
Για την Κυριακή
Όταν δουλεύεις Κυριακή πληρώνεσαι +75%Δηλαδή στο παράδειγμά μας ο εργάτης θα πάρει 40 +30 ευρώ =70 ευρώ
Βέβαια αυτά ακούγονται αστεία , μιας και οι έλληνες εργολάβοι έχουν μάθει να δουλεύουν πάντα παράνομα. Ο μόνος νόμος που σέβονται είναι να κονομήσουν όσα μπορούν παραπάνω, καταπατώντας τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Δεν δίνουν λοιπόν το 20% στην υπερωρία, τσαμπουκά, κλέβουν 1 !!! ευρώ την πρώτη ώρα , 2 ευρώ τη δεύτερη ώρα, (στην πραγματικότητα 4+4 (+80%) ευρώ γιατί είναι παράνομες), 12 ευρώ από το Σάββατο, 40 ευρώ από την Κυριακή, σύνολο τη βδομάδα 92 ευρώ,368 ευρώ το μήνα από ένα εργαζόμενο!!!!(που δουλεύει 2 ώρες υπερωρία τη μέρα και όλα τα Σάββατα και τις Κυριακές). Υπολογίστε και ότι δεν ασφαλίζουν τις υπερωρίες , κλέβουν και από κεί.
Στην ουσία οι εργάτες δουλεύουμε ανασφάλιστοι μετά τη λήξη του νόμιμου ωραρίου (μετά τις 15.30 το μεσημέρι).
Υπάρχουν αυτή τη στιγμή , ανήλικοι κρατούμενοι στις φυλακές , που έχουν καταδικαστεί 3 χρόνια φυλακή, γιατί έκλεψαν μια τσάντα με 10 ευρώ.!!!
Τι πρέπει να γίνει με τους εργολάβους;
Πρακτικά ο νόμος δεν τους κάνει τίποτα , δεν έχουν συνέπειες, παρόλο που καταπατάνε νόμους, κλέβουν λεφτά από εργάτες και το δημόσιο.
Ο κόσμος λέει ότι φταίνε οι πολιτικοί και οι «κακοί» δημόσιοι υπάλληλοι , ενώ οι εργοδότες στον ιδιωτικό τομέα και το κέρδος τους είναι πίσω από τους πολιτικούς και τους «κακούς» δημόσιους υπαλλήλους.
Βέβαια για να πούμε και την αλήθεια, η «σοβαρή» ΤΕΡΝΑ και ο «σοβαρός» Πιάνο, έχουν το πάνω χέρι, αλλά αυτοί φυλάνε μια χαρά τον κώλο τους.
Βάζουν τους εργολάβους να υπογράφουν ότι θα τηρούν το ωράριο 7.30-15.30 και κάνουν τον Πόντιο Πιλάτο, νίπτοντας τας χείρας τους.
Και μιλάμε ότι καταπατάνε ένα νόμο που ψηφίστηκε το 2010, κατάργησε ένα σωρό κατακτήσεις , δικός τους νόμος, των εταιρειών και των εργολάβων.
Δεν δίνουν το ένα ευρώ παραπάνω στην υπερωρία, οι απατεώνες και σίγουρα το κάνουν για να μεγαλώνουν το κέρδος τους ,κλέβοντας όσο μπορούν τους εργάτες, αλλά το πιο επικίνδυνο είναι ότι έτσι μαθαίνουν τους εργάτες ότι δεν υπάρχει 8ωρο, ότι θα δουλεύουμε όσες ώρες θέλουν αυτοί.
Ο στόχος τους είναι η κατάργηση του 8ωρου.
Για αυτό θεωρούμε πολύ σημαντικό να δώσουμε τη μάχη με όλες μας τις δυνάμεις να πληρώνεται παραπάνω η υπερωρία.
Δεν θέλουμε να κάνουμε υπερωρίες ,αλλά όταν γίνονται πρέπει να πληρώνονται παραπάνω, και να ασφαλίζονται.
ΖΗΤΑΜΕ
Να απαγορευτούν οι υπερωρίες όσο υπάρχει έστω και ένας άνεργος στον ΟΑΕΔ
Να αναγνωριστούν οι παράνομες υπερωρίες σαν έγκλημα εις βάρος των ανέργων και του εργαζόμενου λαού.
Να είναι η παράνομη υπερωρία ποινικό αδίκημα και να διώκεται όπως η μη καταβολή του δώρου.( να μπορείς να πάρεις τηλέφωνο την αστυνομία, να συλλάβουν τον εργοδότη και να τον πάνε αυτόφωρο)
.Να τιμωρείται με αυστηρές ποινές .
Να θεωρείται οικονομικό έγκλημα που ζημιώνει τα δημόσια έσοδα (κλέψιμο εσόδων από ΙΚΑ, εφορία ),να αναρτώνται στο διαδίκτυο τα ονόματα και φωτογραφίες των εργοδοτών που αναγκάζουν τους εργάτες να κάνουν υπερωρίες.
ΚΙΤΡΙΝΑ ΚΡΑΝΗ
Φλεβάρης 2015
Αυτή την ώρα πραγματοποιείται κατάληψη στα γραφεία της Siemens στο Μαρούσι.
Σύντροφοι και συντρόφισσες κατάφεραν και μπήκαν στα γραφεία. Οι εργαζόμενοι απομακρύνθηκαν χωρίς καμία άσκηση βίας εκτός από το απαραίτητο προσωπικό ασφαλείας.
Η κατάληψη εντάσσεται στην προπαγάνδιση της πορείας ενάντια στο κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό που έχει καλεστεί το Σάββατο 23/05 στις 12:00
Λίγα λεπτά μετά την κατάληψη εμφανίστηκαν ΔΙΑΣ και και μια διμοιρία μπλε
Από τηλεφωνική επικοινωνία
Επίσης γίνεται ταυτόχρονη δράση από άλλη ομάδα συντρόφων με αποκλεισμό των γραφείων της ΕΛΛΑΚΤΩΡ της οικογένειας Μπόμπολα
Καταληψη τωρα στα γραφεια της SIEMENS και αποκλεισμος της εισοδου στην ΕΛΛΑΚΤΩΡ:
Δεν θα γίνουμε αποικία του γερμανικού και κανενός άλλου ιμπεριαλισμού.
Γερμανοί και ευρωπαίοι εργάτες ζητάμε την αλληλεγγύη σας.
Την τελευταία περίοδο στο επίκεντρο των συζητήσεων βρίσκονται οι (όποιου είδους) διαπραγματεύσεις σχετικά με τη διαχείριση του χρέους μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των ευρωπαϊκών μηχανισμών, τους οποίους κατευθύνει ο γερμανικός ιμπεριαλισμός. Πέρα από το θέαμα, τις δηλώσεις και τα κάθε λογής κινδυνολογικά σενάρια, πέρα ακόμη και από το ζήτημα του δημόσιου χρέους, βρίσκεται η ουσία: αυτή την ώρα παίζεται η ζωή και το μέλλον κάθε εργαζόμενου στην Ελλάδα, αλλά και σε όλη την Ε.Ε..
Η τωρινή στρατηγική του γερμανικού ιμπεριαλισμού συνίσταται από την μια στον δημοσιονομικό και πολιτικό έλεγχο των κρατών-μελών μέσω του ελέγχου του χρέους, από την άλλη, με όχημα το χρηματοπιστωτικό σύστημα, εξασφαλίζεται ότι τα κέρδη των τραπεζών από τον δανεισμό στα κράτη-μέλη παραμένουν ιδιωτικά, ενώ παράλληλα όλη η “χασούρα” μετατοπίζεται στον δημόσιο τομέα μέσω της μετατροπής του χρέους σε δημόσιο και της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών.
Η ελληνική αστική τάξη, τόσο κατά την ένταξή της στην ΕΟΚ όσο και κατά την ένταξη της στην Ευρωζώνη, αλλά και σήμερα, σε σχέση με την διαχείριση του ζητήματος του χρέους και της προώθησης των καπιταλιστικών μεταρρυθμίσεων μέσα από τα κάθε είδους μνημόνια, έχει κάνει μια στρατηγική επιλογή: να προσδεθεί στα ευρωπαϊκά μονοπώλια και να εξυπηρετήσει πρώτα τα δικά τους συμφέροντα επιδιώκοντας παράπλευρα δικά της οφέλη.
Είναι η ώρα τόσο ο ελληνικός όσο και ευρύτερα ο ευρωπαϊκός λαϊκός παράγοντας να βγει στο προσκήνιο και να αντιπαρατεθεί με τα ιμπεριαλιστικά κέντρα και τους ντόπιους συνεργάτες τους.
Σε αυτή τη μάχη καλούμε να συμμαχήσουν μαζί μας, να δώσουν τους δικούς τους αγώνες ενάντια στην εκμετάλλευση και την υποδούλωση όλοι οι λαοί της Ευρώπης. Η σύγκρουση, παρ’ όσα παραπλανητικά προπαγανδίζονται, δεν είναι ανάμεσα στην Ελλάδα και την Γερμανία. Οι λαοί της Ευρώπης, οι Έλληνες, Ισπανοί, Ιταλοί, Γερμανοί, Γάλλοι κλπ εργάτες δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε.
Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στο στενό οικονομικό πεδίο, παρόμοιες λογικές χειραγώγησης επικρατούν και σε όλους τους άλλους τομείς. Στην Ε.Ε. η υγεία, η παιδεία, η αγροτική πολιτική, το περιβάλλον, οι κοινωνικές παροχές όλα ελέγχονται και, αν χρειαστεί, τσακίζονται στο βωμό του κέρδους των καπιταλιστών. Οι “Ευρωπαικές αξίες”, που τόσο πολύ βάρος τους είχε δωθεί εδώ και δεκαετίες, πάνε περίπατο όταν τα συμφέροντα το απαιτούν, η γεωστρατηγική και οι παγκόσμιες ισσοροπίες είναι το παν! Άρα οι φασίστες στην Ουκρανία γίνονται “εταίροι” και οι μετανάστες των κατεστραμένων χωρών της Ασίας και της Αφρικής άψυχα νούμερα στη Μεσόγειο.
Η Ε.Ε αγκαλιά με τους άλλους “θεσμούς”, Δ.Ν.Τ, Π.Ο.Ε. Κλπ, δείχνει τα δόντια της αφού οι συνθήκες το επιτρέπουν. Αυτή η απόλυτη εξουσιαστική δομή δεν θα διστάσει να εξευτελίσει τις τοπικές κοινωνίες και να ποδοπατήσει το προλεταριάτο.
Το ελληνικό κεφάλαιο και η αστική τάξη κάθε χώρας δεν έχουν κοινλα συμφέροντα με τους εργαζόμενους. Μας κοροιδεύουν, γιατί την ώρα που τα μέσα προπαγάνδας τους μιλάνε για πατριωτικό καθήκον, ακριβώς την ίδια ώρα πνίγουν την οικονομία της χώρας, βγάζοντας πάνω απο 25 δις στο εξωτερικό μέσα σε ένα μήνα. Οι Ελληνες εφοπλιστές δεν έχουν πληρώσει ούτε ένα ευρώ ως φορολογία αυτά τα χρόνια της κρίσης, ίσα ίσα έχουν πλουτίσει και άλλο. Όταν οι αστοί μιλάνε για “χρέος προς την πατρίδα”, εννοούν τη βίαιη εξαθλιωση της μικρομεσαίας τάξης, της αγροτιάς, και κυρίως της εργαατικής τάξης.
Το ελληνικό κεφάλαιο και η αστική τάξη κάθε χώρας δεν έχουν κοινά συμφέροντα με τους εργαζόμενους. Μας κοροϊδεύουν, γιατί την ώρα που τα μέσα προπαγάνδας τους μιλάνε για πατριωτικό καθήκον, ακριβώς την ίδια ώρα πνιγούν την οικονομία της χώρας, βγάζοντας πάνω από 25 δις στο εξωτερικό μέσα σε ένα μήνα. Οι Έλληνες εφοπλιστές δεν έχουν πληρώσει ούτε ένα ευρώ ως φορολογία αυτά τα χρόνια της κρίσης, ίσα ίσα έχουν πλουτίσει κι άλλο. Όταν οι αστοί μιλάνε για “χρέος προς την πατρίδα” εννοούν την βίαιη εξαθλίωση της μικρομεσαίας τάξης, της αγροτιάς και κυρίως της εργατικής τάξης.
Εμείς όμως που ζούμε στην ανεργία ή στην επισφαλή εργασία, με μειωμένους μισθούς ή συντάξεις, με αβέβαιο μέλλον και πετσοκομμένα δικαιώματα, δεν μένουμε θεατές απέναντι στη λεηλασία της ζωής μας, δεν περιμένουμε κανένα να δώσει την μάχη για εμάς.
Γι’ αυτούς τους λόγους, επιλέξαμε σήμερα να παρέμβουμε:
– Στα γραφεία της Siemens, μιας πολυεθνικής γερμανικής εταιρείας, από τους κυριότερους στυλοβάτες του γερμανικού καπιταλισμού, και ένας από τους βασικότερους διαπλεκόμενους εταίρους των ντόπιων αστών.
– Στην είσοδο-έξοδο της κατασκευαστικής εταιρείας Ελλάκτωρ, ιδιοκτησίας Μπόμπολα, από τις χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις της ντόπιας ελίτ, που από τη μία καρπώνονταν τους πακτωλούς των χρημάτων που έρχονταν από την ΕΕ, αναλαμβάνοντας σχεδόν αποκλειστικά κάθε μεγάλο κατασκευαστικό έργο της χώρας, από την άλλη, μέσω των τηλεοπτικών σταθμών ιδιοκτησίας του, προσπαθεί να μας πείσει για την αναγκαιότητα των μνημονίων και της παραμονής στην ΕΕ.
Η ιστορία της Siemens είναι άρρηκτα δεμένη με την η ιστορία του καπιταλισμού στην Ευρώπη. Στα 168 χρόνια της έχει εμπλακεί σε εκατοντάδες υποθέσεις που αφορούν από δωροδοκίες κρατικών λειτουργών σε όλα τα επίπεδα (κοινώς μίζες), τεράστιες περιβαλλοντολογικές καταστροφές, στυγνή εκμετάλλευση των εργατών της, ενώ ήταν αμέριστη η στήριξή της στο ναζιστικό κόμμα και αποφασιστική η συνδρομή της στην ανάπτυξη της στρατιωτικής μηχανής του Χίτλερ: η Siemens διέθετε δίκες της εγκαταστάσεις μέσα στο στρατόπεδο του Άουσβιτς και εκατοντάδες έγκλειστοι του εργάζονταν στις γραμμές παραγωγής της.
Φυσικά μετά το τέλος του πολέμου, όπως έγινε και με τις περισσότερες γερμανικές εταιρίες, το ναζιστικό παρελθόν της βολικά ξεχάστηκε και μάλιστα χρηματοδοτήθηκε γενναία μέσω του σχεδίου Μάρσαλ (χρήματα από τη φορολόγηση Αμερικανών εργατών) ώστε να συμβάλει στην ανάπτυξη της Δυτικής Ευρώπης.
Η παρουσία της Siemens στην Ελλάδα σε σχέση με τις προμήθειες του ελληνικού δημοσίου ανάγεται στην ίδρυση του ΟΤΕ το 1949. Μέχρι το 1977 η Siemens σχεδόν μονοπωλούσε τις προμήθειες του ΟΤΕ σε τηλεπικοινωνιακό και υποστηρικτικό υλικό (ηλεκτροπαροχικά συστήματα, ηλεκτρολογικό υλικό κλπ.).
Στις μέρες μας, όταν ξέσπασε το τελευταίο σκάνδαλο, αποκαλύφθηκε ότι στο εσωτερικό της Siemens υπήρχε οργανωτική δομή από ανώτατα στελέχη που ενεργούσαν από κοινού ως οικονομική μαφία, χρησιμοποιώντας ιδιαίτερα τεχνάσματα αφενός για την εξασφάλιση μαύρου χρήματος, αφετέρου για την διοχέτευσή του χωρίς ίχνη για παράνομες πληρωμές και φέρεται να διέπρατταν συστηματικά δωροδοκίες κρατικών υπαλλήλων (υπηρεσιακών και πολιτικών στελεχών) σε όλο το πεδίο των δραστηριοτήτων της. Δηλαδή στο σύνολο σχεδόν των δομών του Ελληνικού Κράτους (Υπουργεία Συγκοινωνιών, Άμυνας, Πολιτισμού, Υγείας, Δημοσίας Τάξης, καθώς και ΔΕΚΟ, όπως ΟΤΕ και ΟΣΕ κλπ.). Σκοπός αυτής της δραστηριότητας ήταν να εξασφαλιστεί προνομιακή και δεσπόζουσα θέση στον ανταγωνισμό σχετικά με τις προμήθειες του ευρύτερου ελληνικού δημοσίου τομέα.
Ανάλογη δραστηριότητα είχε εκδηλωθεί από στελέχη της Siemens παράλληλα σε πολλές χώρες του κόσμου και με τέτοια οργάνωση και έκταση, ώστε δίκαια να μπορεί να χαρακτηριστεί ως το μεγαλύτερο βιομηχανικό-οικονομικό σκάνδαλο στην μεταπολεμική Ευρώπη.
Η κυριαρχία της εταιρείας στις προμήθειες του ΟΤΕ και αργότερα στο σύνολο του ελληνικού δημοσίου τομέα, με βάση αυτήν την πρακτική, κατέδειξε την τεράστια έκταση που έχει λάβει η διαφθορά στο σύγχρονο ελληνικό κράτος, ανεξάρτητα με το ποιος πολιτικός σχηματισμός είχε τη διαχείριση.
Για εμάς που είμαστε στο στρατόπεδο των καταπιεσμένων η Siemens αποτελεί στόχο, καθώς συμπυκνώνει όλα τα αποκρουστικά χαρακτηριστικά του κεφάλαιου. Μια εταιρία-μεγαθήριο που στο πέρασμα του χρόνου αφήνει πίσω της ρημαγμένους τόπους, ζωές και συνειδήσεις.
Η ελληνική αστική τάξη έχει κάνει μια στρατηγική επιλογή: να προσδεθεί στα ευρωπαϊκά μονοπώλια και να εξυπηρετήσει πρώτα τα δικά τους συμφέροντα επιδιώκοντας παράπλευρα δικά της οφέλη. Λέγοντας ‘ελληνική αστική τάξη’, αναπόφευκτα το πρώτο όνομα που μας έρχεται στο μυαλό είναι ο Μπόμπολας και το οικονομικό του συγκρότημα, το οποίο ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος της οικονομικής δραστηριότητας στη χώρα: κατασκευαστικές και ενεργειακές εταιρίες, τηλεοπτικά, ραδιοφωνικά και έντυπα μέσα ενημέρωσης, καζίνο κ.α.. Η σχέση του εν λόγω καπιταλιστή με την Ε.Ε. είναι άρρηκτη. Μέσα σε περίοδο μεγάλης οικονομικής κρίσης, ο “εθνικός” εργολάβος εισέπραξε το 50% των κονδυλίων του ΕΣΠΑ για τον κατασκευαστικό κλάδο (περί τα 6 δισεκατομμύρια ευρώ), επιβάλλοντας το δικό του μονοπώλιο στα δημόσια έργα, πάντα με την αγαστή συνεργασία των ευρωπαϊκών θεσμών και του ντόπιου πολιτικού προσωπικού τους, ενώ συχνά τα ποσά του ΕΣΠΑ χρηματοδοτούσαν και μη κατασκευαστικές δραστηριότητες του ομίλου Μπόμπολα (όπως διαφημιστικές και δημοσκοπικές εταιρίες), δημιουργώντας οικονομικές τρύπες που καλείται να μπαλώσει ο ελληνικός λαός, μέσω των περικοπών που επέβαλλαν τα μνημονιακά μέτρα. Επίσης, οι εταιρείες του ομίλου, προχώρησαν σε εκτεταμμένο δανεισμό από τις ελληνικές τράπεζες (περίπου 3 δις ευρώ), ζημία που καλείται να καλύψει η εργατική τάξη, εφόσον τα χρήματα που εξοικονομούνται από τις περικοπές μισθών και συντάξεων θα στηρίξουν τα προγραμμάτα ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Τον όμιλο Μπόμπολα θα τον βρούμε ακόμη ανάμεσα στους μετόχους της εταιρίας Ελληνικός Χρυσός, εταιρεία που έχει αναλάβει την καταστροφική για το περιβάλλον επένδυση των μεταλλείων στις Σκουριές, και που σκανδαλωδώς απέκτησε την δημόσια έκταση από το Ελληνικό Δημόσιο έναντι ασήμαντου οικονομικού ανταλλάγματος. Παράλληλα, τα ραδιοτηλεοπτικά και έντυπα μέσα ενημέρωσης του συγκροτήματος Μπόμπολα ανέλαβαν να χρυσώσουν το χάπι της οικονομικής αφαίμαξης του ελληνικού λαού. Τα παπαγαλάκια ωρύονταν καθημερινά υπέρ της αναγκαιότητας των μνημονίων για τη “διάσωση” της χώρας και επέρριπταν την ευθύνη για την οικονομική κρίση στους εργαζόμενους, ενώ οι μεγαλοδημοσιογράφοι του συγκροτήματος (Mega, Έθνος) έβγαζαν ‘λάδι’ το αφεντικό τους, μιλώντας για “υγιή” επιχειρηματικότητα και ανάγκη για επενδύσεις και δημόσια έργα .Ο ρόλος τους μάλιστα ήταν τόσο εξόφθαλμα δουλικός, ώστε αποτυπώθηκαν στη λαϊκή μνήμη ως θλιβερές καρικατούρες του σύγχρονου δωσιλογισμού.
Η περίπτωση του μεγαλοκαπιταλιστή Μπόμπολα αποδεικνύει περίτρανα ότι το ελληνικό κεφάλαιο καθώς και η αστική τάξη κάθε χώρας δεν έχουν κοινά συμφέροντα με τους εργαζόμενους. Ο αγώνας των εκμεταλλευομένων απέναντι στο ιμπεριαλιστκό χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Γερμανικού κεφαλαίου είναι και αγώνας ενάντια στην ντόπια αστική τάξη.
ΟΛΟΙ ΚΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ
Εμείς που δεν αντέχουμε να χάσουμε τίποτα παραπάνω, βγαίνουμε στο δρόμο για να κερδίσουμε τα πάντα.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟ 23/5 – 12.00 – ΟΜΟΝΟΙΑ
αναρχική ομάδα ΡΟΥΒΙΚΩΝΑΣ
ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ -ομάδα για την εργατικη αντεπιθεση
Αντιφασιστικό Μέτωπο Καλλιθέας-Μοσχάτου
ΑΣΥΝΦ – Αναρχική Συλλογικότητα Νέας Φιλαδέλφειας
κομμουνιστική ομάδα ΛΑΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
αναρχική συλλογικότητα ΘΡΥΑΛΛΙΔΑ
κατειλημμένο κοινωνικό κέντρο Κ*ΒΟΞ
σύντροφοι/συντρόφισσες
δειτε περισσότερα:
ΟΙ ΦΟΥΡΝΟΙ »ΧΩΡΙΑΤΙΚΟ» ΒΡΩΜΑΝE ΣΩΜΑΤΕΜΠΟΡΙΑ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ
Ένα νέο κατάστημα άνοιξε στην πόλη μας, ο φούρνος «Χωριάτικο» (Λ. Καλοκαιρινού), μέρος μιας αλυσίδας πρατηρίων άρτου που γιγαντώθηκε μέσα στην καρδιά της καπιταλιστικής κρίσης. Τα συγκεκριμένα καταστήματα όμως δεν εμπορεύονται μόνο ψωμί και αρτοποιήματα αλλά και πλήθος εξαθλιωμένων γυναικών οι οποίες με την υπόσχεση της εύρεσης εργασίας, οδηγούνται στην καταναγκαστική πορνεία. Πίσω από τους φούρνους »Χωριάτικο» και »Αττικοί Φούρνοι», κρύβεται ένα τεράστιο κύκλωμα σωματεμπορίας που χρόνια τώρα αποφέρει εκατομμύρια κέρδη στους ιδιοκτήτες του. Συγκεκριμένα, οι ιδιοκτήτες αδερφοί Γιαννακόπουλοι διατηρούν από τη δεκαετία του ’90 αλυσίδα στριπτιζάδικων ενώ παράλληλα είναι οι εγκέφαλοι πίσω από ένα κύκλωμα trafficking που μέσω ταξιδιωτικών γραφείων και εταιρειών ευρέσεως εργασίας παραπλανεί εκατοντάδες γυναίκες, μεταξύ των οποίων και ανήλικες. Οι συγκεκριμένοι μαφιόζοι διατηρούσαν -μεταξύ άλλων- μια offshore εταιρεία στην Κύπρο ενώ χρησιμοποιούσαν ακόμα και ΜΚΟ κακοποιημένων γυναικών για να νομιμοποιούν τις στριπτιζέζ τους. Κεντρικό ρόλο στο κύκλωμα έπαιζε ο απόστρατος και αποταγμένος για υπεξαίρεση αστυνομικός Κ. Κύρος ο οποίος εξασφάλιζε χαρτιά για τις φυλακισμένες γυναίκες και κάποια στιγμή τέθηκε υπεύθυνος προσωπικού στους φούρνους «Χωριάτικο». Τέλος, οι ιδιοκτήτες-σωματέμποροι των εν λόγω φούρνων φαίνεται να συγκαταλέγονται στους χρηματοδότες της Χρυσής Αυγής.
Ας αναρωτηθεί ο καθένας και η καθεμιά, σε περίπτωση που είναι μισθωτός/η, άνεργος/η, φτωχός/η χωρίς άκρες, χωρίς θέση εξουσίας χωρίς μια Lifestyle αναγνωρίσιμη μούρη πόσα είναι τα μέρη στα οποία του απαγορεύεται η πρόσβαση.
Βέβαια δεν υπάρχει κανένας νόμος που να σε εμποδίζει να κυκλοφορείς στο Κολωνάκι: η οικονομική αδυναμία είναι αυτή που δεν σε αφήνει να κανείς κάτι περισσότερο από το να οδηγείς το παπί σου στους δρόμους του.
Δεν θα σου ρίξουν πόρτα αν δοκιμάσεις να κολυμπήσεις σε διάφορες γραφικές παραλίες της Αττικής: είναι η κλειστή πόρτα από το το ιερό δικαίωμα της ιδιοκτησίας του καπιταλιστή που έχτισε τη βίλα του πάνω στο κύμα που θα σε σταματήσει. Και στην Πολιτεία μπορείς να περπατήσεις και στο Καστρί και στην Εκάλη. Ακόμα κι αν δεν σε σταματήσει το σεκιούριτι (και η εργασία είναι ιερό δικαίωμα, το λέει και το σύνταγμα… ) γρήγορα θα αντιληφθείς ότι αυτά τα μέρη δεν είναι για σένα όσο δεν καταφέρνεις να γίνεις αφεντικό, κρατικός αξιωματούχος, σοβαρός μαφιόζος, Lifestyle παράσιτο ή έως ότου υπομονετικά βάλεις στην άκρη βασικούς μισθούς μερικών εκατοντάδων ετών.
Υπάρχουν μέρη που δεν είναι για όλους, που δεν είναι για αυτούς που βρίσκονται στην βάση της κοινωνίας. Που δεν είναι για τους πολλούς.
Πόσα είναι στην τελική αυτά τα μέρη; Θα αναρωτηθεί η κοινή λογική.
Ελάχιστα. Πραγματικά, πολύ λίγα σε όλη την ελληνική επικράτεια
Όπως ελάχιστοι είναι κι αυτοί που έχουν πλήρη πρόσβαση σε αυτά. Την δυνατότητα (γιατί εκεί είναι το θέμα και όχι στις αστικές κενοδοξίες περί “δικαιωμάτων”) να μπορέσουν να τους κάνουν χρήση.
Τα ελάχιστα αυτά μέρη στα οποία η “πλέμπα”, το “πόπολο”, οι προλετάριοι, (οι δικοί μας δηλαδή) δεν μπορούν να πάνε δεν είναι άλλο από τα συμβολικά “βασιλικά κτήματα” της εξουσίας, εκεί που η νέα αριστοκρατία της αστικής τάξης και του κράτους κυνηγάει τα δικά της, τα αποκλειστικά δικά της “ελάφια”, κατά το πρότυπο της φεουδαρχίας. Τόποι που εκτός από το να εξασφαλίζουν καλοπέραση και ασφάλεια για την άρχουσα τάξη, μέσα από καθεστώς της εξαίρεσης, συμβολίζουν την δύναμη και την εξουσία της παντού.
Και τι έγινε στην τελική, υπάρχουν πολύ καλύτερες αμμουδιές από την Ψαρού και μάλιστα τσάμπα. Η Αθήνα είναι γεμάτη μαγαζιά που όσοι έχουν ακόμα ένα μισθό μπορούν να πάνε, οι περισσότερες παραλίες στην αττική είναι ακόμα άχτιστες και χωρίς πλαζ.
Πράγματι υπάρχουν τόσα ελεύθερα βουνά που κάνουν την Αράχωβα να δείχνει δυστοπία με αυθαίρετα. Σε κανέναν από τους πολλούς (με εξαίρεση προφανώς αυτούς που τυχαίνει να ζούν εκεί που “ο βιομήχανος κλείνει μια παραλία”) δεν λείπουν τα κάθε λογής βασιλικά κτήματα. Δεν είναι αυτός ο λόγος που τα ζηλεύουν τόσοι πολλοί εκμεταλλευόμενοι και τα στραβοκοιτάνε κάποιοι άλλοι λίγοι.
Όπως δεν είναι αυτός και ο λόγος που πολιτικοί, καθεστωτικοί δημοσιογράφοι και διανοούμενοι ωρύονται για το “άβατο των Εξαρχείων”. Πέρα από ελάχιστους δεν έχουν κανένα λόγο να θέλουν να κυκλοφορήσουν στα Εξάρχεια.
Το πρόβλημα που αναδεικνύεται είναι πως αντίθετα από ότι πιστεύουν οι θαμώνες των “βασιλικών κτημάτων”, ούτε αυτοί τελικά έχουν άνετη πρόσβαση παντού στην κοινωνία την οποία δυναστεύουν.
Και το να υπάρχει στο εσωτερικό μιας κατακτημένης περιοχής ένας θύλακας εχθρικός για τους κατακτητές είναι πάντα, από την αυγή της οικονομικής εκμετάλλευσης και της πολιτικής εξουσίας ένα καμπανάκι κινδύνου.
Όποιος δεν εξαρτά την ενημέρωσή του από τα δελτία των 8.00 γνωρίζει καλά ότι την εξουσία στα Εξάρχεια την έχει το ελληνικό κράτος και το οικονομικό σύστημα που υπάρχει στην περιοχή είναι ο καπιταλισμός.
Ούτε εκεί αν δεν έχεις φράγκο μπορείς να φας σε ένα εστιατόριο, πολύ περισσότερο στους “Γιάντες”. Δεν υπάρχουν μπλόκα στους δρόμους, ούτε τελωνειακοί σταθμοί κατά την είσοδο (αν και υπάρχουν διμοιρίες των ΜΑΤ με το ανάλογο ύφος). Αρκετοί πλούσιοι ζουν στην περιοχή, ενώ η “ντόπια αστική τάξη του κρατιδίου” (βασικά η βιοτεχνία της διασκέδασης) μια χαρά κονομάει, μπορεί μάλιστα κατά καιρούς να πουλάει και (αληθινή ή μαϊμού) προοδευτικότητα για κάποια ζητήματα ενώ ταυτόχρονα δεν κολλάει ένσημα στους εργάτες της.
Αυτό που διαφοροποιεί τα Εξάρχεια είναι η ιστορική παρουσία του συγκεκριμένου πολιτικοκοινωνικού υποκειμένου και η σφραγίδα που άφησε επί δεκαετίες και αφήνει καθημερινά στην περιοχή. Ένα πολυσχιδές υποκείμενο το ισχυρότερο αλλά όχι πλειοψηφικό κομμάτι του οποίου είναι οι αναρχικοί ( μικρό κομμάτι του αναρχικού κινήματος σε επίπεδο πρωτεύουσας).
Από τις μεγαλύτερες γειτονιές διασκέδασης στο λεκανοπέδιο, συχνά υπο στρατιωτική αστυνομική κατοχή, τα Εξάρχεια είναι το αθηναϊκό μεταπολιτευτικό αντίστοιχο της “αριστερής όχθης” που φυτρώνει στις δυτικές μητροπόλεις. Με το underground στοιχείο, με τη νεολαία, με τη νύχτα,με τους “επαναστάτες” και με τις χιλιάδες αντιφάσεις που ενδημούν στις “αριστερές όχθες” και που συνήθως αποσιωπούνται στις ιστορικές αγιογραφίες τους.. Είναι μια συγκεκριμένη ισορροπία με υλικό όμως χαρακτήρα.
Αυτή η ισορροπία διάκειται εχθρικά σε ανθρώπους της εξουσίας, σε θεματοφύλακες του νόμου, σε φασίστες. Όσοι φαντάζονται ότι πρόκειται για κάποια τουριστική ατραξιόν μπορούν να βρεθούν σε κίνδυνο. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι εκεί επενδύει ένα μέρος της ζωής του ένα κομμάτι της κοινωνίας το οποίο έχει βρει σοβαρούς λόγους να αντιπαλεύει την εξουσία και τους ανθρώπους της. Εκεί η διάχυτη συνθήκη κάνει το ακριβό αυτοκίνητο στόχο αντί για ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, οι επιδείξεις πλούτου δεν εκτιμώνται ιδιαίτερα, τουλάχιστον αυτές που δεν έχουν τη σοφία να μεταμφιεστούν σε μποέμ. Εκεί οι μαφιόζοι αναγκάζονται να βγουν από την αφάνεια “και να κάνουν πιο πέρα” γιατί κάποιοι κουτσά στραβά στέκονται απέναντί τους, εκεί ο αστυνομικός φυλάει κάπως τα νώτα του.
Εν κατακλείδι τα Εξάρχεια είναι μια κατακτημένη περιοχή, υπο πλήρη κρατικό έλεγχο και με συνθήκες άγριου καπιταλισμού στην οποία όμως έχει κερδηθεί ένα έδαφος ελευθερίας. Κι η ελευθερία δαγκώνει.
Είναι κατανοητό να σκανδαλίζεται ο κάθε πολιτικός ή δημοσιογράφος επειδή υπάρχει ένας τόπος που τον εχθρεύεται ακριβώς γιατί είναι στην κορυφή της πυραμίδας, ένας τόπος που η “αναγνωρισιμότητα” αντί να ανοίγει πόρτες φέρνει σφαλιάρες. Είναι λιγότερο κατανοητό αυτή η στάση να εκφράζεται από ανθρώπους της άλλης άκρης της πυραμίδας. Δεν είναι καθόλου κατανοητές διάφορες σχιζοφρενικές κριτικές που αντιμετωπίζουν τους αναρχικούς σαν κάποιου είδους κυβέρνηση των Εξαρχείων ή τα Εξάρχεια σαν την προδομένη Εδέμ της αναρχίας.
“Σοσιαλισμός” σε μία μόνο γειτονιά είναι ανέφικτος και μέχρι η κοινωνία να αποφασίσει να καταλάβει συνολικά “την γή της” είναι ελπίδα για την κοινωνία να υπάρχουν τόποι στον αστικό ιστό που η ζωή για τους από πάνω γίνεται λίγο πιο δύσκολη. Ακόμα κι αν αυτή η δυσκολία περιορίζεται στο να πρέπει να αλλάξουν εστιατόριο, ή να πρέπει να παρκάρουν την πόρσε σε κάποιο πάρκινγκ περιμετρικά ή να πρέπει να μεταφέρουν την πιάτσα των ναρκωτικών “πιο κάτω”.
Και για όλους τους λόγους είναι καλό να συνεχίσουν τα Εξάρχεια να είναι αυτό που είναι και να κάνουν τον εαυτό τους πολλά περισσότερα ακόμα.
Κι ακόμα καλύτερα, να γίνουν κι άλλα Εξάρχεια, σε άλλα σημεία της πόλης . Κι άλλοι τόποι πολιτικής ζύμωσης, κι άλλοι τόποι συγκέντρωσης ακηδεμόνευτης έκφρασης, κοινωνικού και πολιτικού πλούτου, να γίνουν περισσότερα τα μέρη στα οποία οι εμβληματικές φιγούρες της άλλης πλευράς του κοινωνικού πολέμου θα μπορούν να βγουν για λίγο από το πετσί του ρόλου του κυνηγού και να νοιώσουν όπως νοιώθουν οι πολλοί: θηράματα.
http://www.provo.gr/ta-exarxia-den-einai-gia-olous/
Λίγο πριν από την έναρξη της τουριστικής περιόδου κι ενώ στα πρώτα ξενοδοχεία που άνοιξαν στις αρχές Απριλίου για να καθαριστούν η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία έφτασε, σύμφωνα με τους ελέγχους, το 40%-50%, μεγάλη ξενοδοχειακή μονάδα στο Ηράκλειο προχώρησε σε μαζικές απολύσεις εργαζομένων. Μάλιστα, πολλούς από τους εργαζόμενους που απέλυσε το ξενοδοχειακό συγκρότημα τους είχε απλήρωτους.
Ηδη έχουν παρέμβει εκπρόσωποι του σωματείου των ξενοδοχοϋπαλλήλων και του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου κερδίζοντας τα προσωρινά δικαστικά μέτρα. Αναφέρεται δε πως η διεύθυνση της επιχείρησης είχε κατηγορήσει εργαζόμενη για «κλοπή» στοιχείων, του καταλόγου των υπό απόλυση συναδέλφων της, η ίδια όμως κατήγγειλε πως την παγίδευσαν για να την απολύσουν.
Οπως μας είπε ο γραμματέας του σωματείου των ξενοδοχοϋπαλλήλων Νομού Ηρακλείου, Νίκος Κοκολάκης, «στα πρώτα ξενοδοχεία που άνοιξαν αρχές Απριλίου πριν από την έναρξη της τουριστικής σεζόν για καθαρισμούς, οι εργαζόμενοι που δούλεψαν ήταν ανασφάλιστοι σε ποσοστό 40% έως 50%. Τώρα, επειδή αυτό το στοιχείο έγινε γνωστό και λόγω των ελέγχων που πραγματοποιούμε με το σωματείο και το Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου, το ποσοστό έπεσε στο 15% έως 10%».
Ο κ. Κοκολάκης ανέφερε πως υπάρχει πρόβλημα με τους ξενοδόχους οι οποίοι δεν είναι εγγεγραμμένοι στην Ενωσή τους και δεν δέχονται να εφαρμόσουν τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Τόνισε μάλιστα πως αναμένουν από την κυβέρνηση να υλοποιήσει την προεκλογική της υπόσχεση για εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεων εργασίας από όλους τους ξενοδόχους.
Ταυτόχρονα δήλωσε ότι οι ξενοδόχοι φέρνουν ως ασκούμενους ανειδίκευτους από τρίτες χώρες, οι οποίοι καταλαμβάνουν κανονικές θέσεις εργασίας με αμοιβή 300-400 ευρώ, δουλεύοντας τουλάχιστον 12 ώρες και παραβιάζοντας τον νόμο, ο οποίος καθορίζει πως οι μαθητευόμενοι πρέπει να είναι μέχρι το 17% του συνόλου των εργαζομένων και ποτέ πάνω από 40 άτομα.
Τόνισε, πάντως, πως υπάρχει έλλειψη ελεγκτικών μηχανισμών, ζητώντας την επανασύσταση του ελεγκτικού μηχανισμού ανασφάλιστης εργασίας. Τέλος, οι εργαζόμενοι στον κλάδο θέλουν ο Οργανισμός Μεσολάβησης Διαιτησίας να αποκτήσει και πάλι τον χαρακτήρα και την ισχύ που είχε προ μνημονίου,
Το Σάββατο 4 Απρίλη, η Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Περιστερίου μαζί με αλληλέγγυες/ους πραγματοποιήσαμε τη δεύτερη παρέμβασή μας σε κατάστημα του ΑΒ Βασιλόπουλου στο Περιστέρι, στην οδό Καρπενησίου 25. Η παρέμβαση έγινε στα πλαίσια του συντονισμού παρεμβάσεων της συνέλευσης αλληλεγγύης στην απολυμένη Ελένη Σ. από το κατάστημα AB Βασιλόπουλου στο Χολαργό και του Συντονιστικού δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια ενόψει της απεργίας στο εμπόριο Κυριακή 5/4. Κατά τη διάρκεια της παρέμβασης που έγινε από τις 11:00 έως τις 13:00, αναρτήσαμε πανό έξω από την είσοδο του καταστήματος, μοιράσαμε εκατοντάδες κείμενα ενημερώνοντας διερχόμενους και καταναλωτές και μπήκαμε μέσα στο κατάστημα όπου μιλήσαμε με τους εργαζόμενους και τους πελάτες για την παρέμβασή μας. Παρά την έντονη ενόχληση της υπεύθυνης καταστήματος και την απαίτησή της να αποχωρήσουμε από το κατάστημα, παραμείναμε ενημερώνοντας δυνατά για το ρόλο της εργοδοσίας και καλώντας τους εργαζόμενους και πελάτες σε αλληλεγγύη. Προς μεγάλη έκπληξη της διεύθυνσης του καταστήματος, ενώ οι πελάτες περίμεναν στις ουρές για να πληρώσουν, μας ρωτούσαν και μας εξέφραζαν ανοιχτά τη στήριξή τους. Η πλειοψηφία των πελατών, μετά την ενημέρωση για την εκδικητική απόλυση της Ελένης Σ. και τη θετική γνωμοδότηση της Επιθεώρησης Εργασίας ότι η απόλυση είναι καταχρηστική, αποχωρούσαν από το κατάστημα χωρίς να ψωνίζουν, εκφράζοντας την αλληλεγγύη τους. Αρκετοί δε ήταν αυτοί, που έχοντας ζήσει τη βία της απόλυσης και της ανεργίας, επικροτούσαν τη δύναμη της συναδέλφισσας που μπόρεσε να σπάσει τον τρόμο και να αγωνισθεί συλλογικά για την επαναπρόσληψή της.
Ο αγώνας για την άμεση επαναπρόσληψη της συναδέλφισσας Ελένης Σ. που απολύθηκε για την ταξική στάση που κράτησε απέναντι στην εργοδοτική εκμετάλλευση και τρομοκρατία, είναι αγώνας όλων μας και συνεχίζεται δυναμικά και αποφασιστικά. Οργάνωση και αντίσταση στους χώρους της δουλειάς για να σπάσουμε το φόβο και την υποταγή. Τίποτα δεν χαρίζεται, όλα καταχτιούνται με συλλογικότητα, αντίσταση και αλληλεγγύη ενάντια σε κράτος και αφεντικά.
Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Περιστερίου.
από την ιστοσελίδα της Νέλλης Ψαρρού
[το video βρίσκεται εδώ]
Ακολουθώντας την πάγια τακτική της, η εταιρεία Ελληνικός Χρυσός και τα σωματεία των εργαζομένων από τότε που εκλέχτηκε ο ΣΥΡΙΖΑ, έτσι και σήμερα Κυριακή ανακοινώθηκε η αντισυγκέντρωσή τους στο ίδιο σημείο που είχαν καλέσει σε πορεία οι επιτροπές αγώνα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού και χαλκού, αδιαφορώντας για τυχόν ένταση που θα δημιουργούνταν, ή επιδιώκοντάς την. Τις προηγούμενες δυο φορές καταλάμβαναν τον χώρο προσυγκέντρωσης, το Χοντρό Δέντρο, ενώ η αστυνομία απέκλειε τους διαδηλωτές μερικά χιλιόμετρα μακριά ώστε να μην γίνει η πορεία. Αυτή τη φορά η προσυγκέντρωση των επιτροπών αγώνα και των αντιδρώντων στην “επένδυση” ξεκίνησε νωρίτερα ώστε να μπορέσουν να πραγματοποιήσουν την πορεία τους, και από νωρίς το πρωί μαζεύονταν στο προανακοινωμένο σημείο. Αυτό δεν άρεσε καθόλου στην εταιρεία, τα σωματεία και τα ΜΑΤ. Κι οργάνωσαν την αντεπίθεσή τους σε αγαστή συνεργασία.
Η αστυνομία εξ αρχής ζήτησε από τους διαμαρτυρόμενους να αποσυρθούν, αρχικά επικαλούμενη -ψευδώς- συμφωνία με τους διοργανωτές της πορείας (ενδεχομένως για να σπείρουν αμφιβολίες για τη βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Κατερίνα Ιγγλέζη, και διχόνια), ενώ στη συνέχεια υποστήριξαν ότι “δεν μπορούν να συγκρατήσουν το μεγάλο πλήθος των μεταλλωρύχων” (περί τις 2000 ανέφεραν!) που θα συγκεντρωνόταν. Παρόλα αυτά, φαίνεται πως ούτε τους 30-50 εργαζόμενους της εταιρείας κατάφεραν να συγκρατήσουν(!) και αποφάσισαν πως είναι καλύτερα να τους ενισχύσουν στην επίθεσή τους εναντίον της προσυγκέντρωσης των επιτροπών. Όπως βλέπει κανείς και στο βίντεο, μικρός αριθμός εργαζομένων μαζί με τα ΜΑΤ συγκεντρώνονται σε απόσταση αναπνοής από τη συγκέντρωση των κατοίκων, σε προφανή αναντιστοιχία με τις προηγούμενες πορείες, όπου οι αστυνομία κατάφερνε να ανακόψει 500, 1000 και πλέον αντιδρώντες χιλιόμετρα μακριά από το Χονδρό Δέντρο.
Κι επειδή η λεπτομέρεια κάνει τη διαφορά, να σημειωθούν τα εξής: πρώτον, η προσυγκέντρωση των επιτροπών αποκλείστηκε από ισχυρές δυνάμεις των ΜΑΤ (11 κλούβες έφτασαν, ενώ μαζί τους ακολουθούσαν εργαζόμενοι της εταιρείας) και οι 150 προσυγκεντρωμένοι αποκόπηκαν από τους περίπου 1000 συνολικά διαμαρτυρόμενους κατοίκους και αλληλέγγυους, που δεν αφέθηκαν να ενωθούν και να πραγματοποιήσουν την πορεία τους. Φαίνεται πως τους… “κουκουλοφόρους με τις μολότωφ”, όπως αναφέρουν από χτες τα κανάλια για να συμπληρώσουν το παζλ της βίας με την παραπληροφόρηση, μπόρεσε πιο εύκολα η αστυνομία να αντιμετωπίσει δυναμικά παρά τους, αρχικά, 50 περίπου, μεταλλωρύχους! Δεύτερον, η αστυνομία πέρασε μερικές κλούβες με ΜΑΤ από το Χονδρό Δέντρο προς το εργοτάξιο, λέγοντας στους διαμαρτυρόμενους κατοίκους πως “μεταλλωρύχοι πάνε στο εργοτάξιο από άλλο δρόμο και θέλουν να τους ανακόψουν για την ασφάλειά μας”. Αυτά τα ΜΑΤ βγήκαν από το πλάι στους διαδηλωτές την ώρα που ξεκίνησε η συντονισμένη επίθεση εναντίον τους…
Την ώρα της επίθεσης, που έχει καταγραφεί ακριβώς στο βίντεο (το οποίο παρακαλούμε να κοινοποιήσετε παντού), το παιχνίδι έχει στηθεί: αστυνομία είναι στον λόφο απέναντί από τον κόσμο (εκεί όπου πριν μεμονωμένοι εργαζόμενοι πετούσαν πέτρες στον κόσμο χωρίς καμία πρόκληση, βλ. αρχή του βίντεο), ομάδα κρούσης των εργαζόμενων ανεβαίνουν με άγριες διαθέσεις από τα δεξιά και, παρά το ότι είναι στημένοι εκεί από ώρα με ξύλα και πέτρες, η αστυνομία είναι παραταγμένη εναντίον των κατοίκων. Εφορμούν μαζί οι μεν από το λόφο, και τα ΜΑΤ από κάτω διώχνοντάς τους από το σημείο, εν μέσω πετροβολισμών. Οι… εργάτες (εργατιά-εργατιά, ενωμένοι σαν γροθιά, φώναζαν πλάι στους αστυνομικούς) αφήνονται να χτυπήσουν τρεις γυναίκες πετώντας τες κάτω με κλωτσιές, ενώ από το πλάι οι… ειρηνοποιές δυνάμεις των ΜΑΤ περικυκλώνουν όσους είχαν απομονώσει στον λόφο. Τέσσερις τραυματισμοί σημειώθηκαν, ο ένας σοβαρά από μάρμαρο που έφαγε στο κεφάλι.
Λεπτομερειών συνέχεια: λίγο πριν την επίθεση ΜΑΤ-εργαζομένων εμφανίστηκε ο πρώην δήμαρχος κ. Πάχτας (ναι, αυτός που είχε απειλήςει με εμφύλιο αν δεν εκλεγόταν) στο σημείο και είχε συνομιλίες. Φυσικά, ο τωρινός δήμαρχος, κ. Μίχος, ήταν απών, συνεπής στην από πάντα σταθερή απουσία του σε κάθε τι που έχει να κάνει με το κίνημα που τον ανέδειξε (άλλη ιστορία όμως αυτή, θα την πούμε μια άλλη φορά). Μέχρι να εκκαθαριστεί το σημείο από τα ΜΑΤ και τους 50-70 εργαζόμενους με το ξύλο, τις πέτρες και τα δακρυγόνα, 300 περίπου συγκεντωμένοι με τις οικογένειές τους περίμεναν στο Παλαιοχώρι προκειμένου να κάνουν άνετα την αντισυγκέντρωσή τους – που ως τέτοια είναι παράνομη. Ο αριθμός αυτός των εργαζομένων μαζί με μέλη των οικογενειών τους (που μάλιστα εκβιάζονται για να συμμετέχουν σε αυτές) δείχνει είτε ότι η εταιρεία ψεύδεται για τους 1900 εργαζόμενους, είτε ότι και οι ίδιοι δεν συμφωνούν με αυτό που γίνεται, ή και τα δύο. Σε επόμενο ρεπορτάζ θα αναφερθούμε με στοιχεία και σε αυτό.
Τέλος, η επίθεση αυτή ολοκληρώθηκε με έναν έντονο ψυχολογκό πόλεμο που ασκήθηκε προς τους αντιδρώντες στην εξόρυξη και βρίσκονταν από νωρίς το πρωί στην προσυγκέντρωση. Συγκεκριμένα, ενώ απωθήθηκαν προς τον κόμβο της Μεγάλης Παναγιάς, εγκλωβίστηκαν λίγο παρακάτω από άλλα ΜΑΤ, που φαινομενικά αναίτια δεν τους άφηναν να φύγουν. Όμως, μετά από λίγο άρχισαν να κατηφορίζουν οι εργαζόμενοι της εταιρείας με έντονα απειλητικές διαθέσεις, καδρόνια και πέτρες, με μια διμοιρία μπροστά να τους συνοδεύει χωρίς φυσικά να κάνει τίποτα να τους σταματήσει. Οι κάτοικοι με έκπληξη και οργή έβλεπαν ότι είχαν ξανά εγκλωβιστεί ανάμεσα σε ΜΑΤ που τους καθήλωναν στο δρόμο, ενώ άφηναν τους εργαζόμενους να πλησιάζουν. Μόλις οι τελευταίοι έφτασαν σε σημείο αναπνοής, τότε η μία διμοιρία άνοιξε δύο μέτρα χώρο ανάμεσά της ουρλιάζοντας στον κόσμο να φύγει γρήγορα όσο προλαβαίνει! Μέσα σε αυτόν τον πανικό, πέταξαν και δακρυγόνα προς τους κατοίκους που φυγαδεύονταν ενώ οι εργαζόμενοι της εταιρείας τους πετούσαν πέτρες. Κι εδώ το βίντεο είναι ενδεικτικό. Τελικώς κάποιοι που ξέμειναν οδηγήθηκαν από τα ΜΑΤ να φύγουν τρέχοντας μέσα από τα δέντρα, κι έτσι κατάφεραν να συγκεντρωθούν εν τέλει παρακάτω με την υπόλοιπη συγκέντρωση, περίπου 1000 ατόμων, που όμως ποτέ δεν κατάφεραν να διαδηλώσουν και έμειναν στο δρόμο για δύο περίπου ώρες, με την αστυνομία και τους μεταλλωρύχους απέναντί τους παρεάκι!
Αν οι κάτοικοι που αντιδρούν πέταξαν πέτρες; Ευτυχώς ναι, τη στιγμή που γινόταν αυτή η συντονισμένη εγκληματική επίθεση, κι έτσι κατάφεραν να κερδίσουν χρόνο για να σωθούν άλλοι κάτοικοι που είχαν ξεμείνει ή εγκλωβιστεί.
Αν “έφαγαν” δακρυγόνα οι εργαζόμενοι; Έγινε και αυτό σε μια στιγμή, και μάλιστα από τα χημικά των ΜΑΤ υπέφεραν σε μια στιγμή και οι συνάδελφοί τους καπελάκηδες όταν ο αέρας γύρισε τον καπνό πάνω τους.
Αν κατάφεραν να φοβίσουν τον κόσμο; Κατάφεραν να τον εξοργίσουν. Και να τον ξυπνήσουν από τον λήθαργο των εκλογικών υποσχέσεων.
Επίσης κατάφεραν να θέσουν τη βάση για κοινωνική ένταση στην περιοχή με όρους εμφυλιοπολεμικούς. Ο κ. Πάχτας το είχε προαναγγείλει, αλλά νωρίτερα απ’ αυτόν, ο τότε γραμματέας του σωματείου εργαζομένων κ. Αρβανίτης, τόσο με δηλώσεις του όσο και με τη συνάντησή του με τη Χρυσή Αυγή – το όργανο του παρακράτους που είναι γι’ αυτή τη δουλειά. Ο κ. Αρβανίτης παύθηκε από το σωματείο του όταν αντέδρασαν οι εργαζόμενοι με τη συνάντηση και, ως ανταμοιβή για τις υπηρεσίες του, έγινε επιστάτης στην εταιρεία! Πάντως, παρά την τότε αντίδρασή τους, τα σωματεία και σήμερα συνεχίζουν τη φασιστική τακτική της αντιστροφής της πραγματικότητας μιλώντας για επίεθση εναντίον τους από τα ΜΑΤ.
ΥΓ1: πληροφορίες αναφέρουν ότι ο υπουργός δημόσιας τάξης κ. Πανούσης ισχυρίζεται πως δεν είχε δώσει εντολές για την παραμικρή επίθεση. Αν κύριε Πανούση ισχύει ο ισχυρισμός σας, υποθέτουμε πως θα ενεργήσετε με βάση την εξουσία που έχετε και θα αποπέμψετε από το σώμα της αστυνομίας τους επικεφαλής και τους αστυνομικούς που έπραξαν ενάντια στις εντολές σας. Αν και δεν είδαμε να κάνετε το ίδιο στην περίπτωση του Βόλου, όπου τα ΜΑΤ χτύπησαν τον κόσμο ΚΑΙ δύο βουλευτές σας.
ΥΓ2: το βίντεο που έχω αναρτήσει τραβήχτηκε εν μέσω πετρών που έπεφταν γύρω μας, και με την αστυνομία να μας απωθεί (στα πλάνα συνεισέφερε και η Κατερίνα Σεϊτανίδου). Από την άλλη, δύο άνθρωποι με κάμερες κατέγραφαν τους διαδηλωτές, ακριβώς δίπλα από τα ΜΑΤ και τους μεταλλωρύχους. Είναι άλλωστε πάγια τακτική πλέον της αστυνομίας να βιντεοσκοπεί τις διαδηλώσεις.
http://www.provo.gr/skouries-pws-etaireia-astynomia-sthnoun-emfylio-sthn-perioxh-2/
Η Ελένη Σ. απολύθηκε στις 16/2 /2015 από το κατάστημα ΑΒ του Χολαργού[ παράνομα και καταχρηστικά σύμφωνα και με την από 2/3/2015 γνωμοδότηση της επιθεώρησης εργασίας], μετά από 15 χρόνια προϋπηρεσίας. Η Ελένη Σ, απολύθηκε εκδικητικά επειδή αρνήθηκε έμπρακτα να σκύβει στις απαιτήσεις των εργοδοτών. Η απόλυσή της είναι μία από τις χιλιάδες απολύσεις –και όχι μόνο στον κλάδο του εμπορίου- από τότε που εξαπολύθηκε εναντίον μας η μεγάλη επίθεση των αφεντικών με εργαλείο το «δημόσιο χρέος». Με τη διαφορά πως η Ελένη Σ. δεν δέχτηκε μοιρολατρικά να πεταχτεί στη χωματερή της ανεργίας και κατήγγειλε την απόλυσή της.Την περασμένη Πέμπτη 2 Απριλίου περίπου 35-40 άτομα από συλλογικότητες/ συνελεύσεις στη Νότια και Ανατολική Αθήνα καθώς και αλληλέγγυοι σύντροφοι και συντρόφισσες πραγματοποιήσαμε παρέμβαση στο σούπερ –μάρκετ megaΑΒ Βασιλόπουλο στη λεωφόρο Βουλιαγμένης στο Ελληνικό, δίπλα στο μετρό, στα πλαίσια του αγώνα για την επαναπρόσληψη της συναδέλφισσας Ελένης Σ. από την πολυεθνική εταιρεία . Στην παρέμβαση συμμετείχε και η συλλογικότητα ορθοστασία /εργαζόμενοι-ες στο εμπόριο.
Όσο διάστημα μείναμε έξω από το κατάστημα μοιράσαμε εκατοντάδες κείμενα και στη συνέχεια φωνάζοντας συνθήματα μπήκαμε μαζικά μέσα λίγο πριν κλείσει. Μέσα στο χώρο του καταστήματος απευθυνθήκαμε κυρίως στους εργαζόμενους τους οποίους, αφού ενημερώσαμε για την εκδικητική απόλυση της Ελένης Σ., καλέσαμε να στηρίξουν τον αγώνα της. Προβάλλαμε την ταξική αλληλεγγύη και τους ενθαρρύναμε να αψηφήσουν τους ρουφιάνους της εργοδοσίας και να προτάξουν την αυτοοργάνωση στο χώρο της δουλειάς τους.
Παραμένοντας στην συνέχεια έξω από το κατάστημα είχαμε την ευκαιρία να διασταυρωθούμε για μερικά λεπτά, παρά το φόβο της επιτήρησης με λίγους εργαζόμενους που δεν έκρυψαν τη θετική τους στάση για την παρουσία μας και το περιεχόμενο της παρέμβασής μας.
Αν και παραλείψαμε να το υπογραμμίσουμε στους διευθυντάδες και τα στελέχη την ώρα που ενοχλημένοι προσπάθησαν να εμποδίσουν την είσοδό μας στο κατάστημα, το σίγουρο είναι πως θα είμαστε πάλι και πάλι εκεί, μέχρι την οριστική δικαίωση και επαναπρόσληψη της συναδέλφισσας Ελένης Σ.
ΟΤΑΝ ΑΠΟΛΥΟΥΝ ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ
ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΨΗ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ Σ.
του Θωμά Σίδερη
πηγή: ERTopen
Σε νέες κινητοποιήσεις προχώρησαν σήμερα το πρωί οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού μαιευτηρίου ΙΑΣΩ μπροστά στην παράνομη και αυταρχική απόφαση της διοίκησης να προχωρήσει σε παύση πληρωμών και να μην καταβάλει τους μισθούς στους περίπου 780 εργαζομένους.
Οι εργαζόμενοι του ΙΑΣΩ προχώρησαν το πρωί της Πέμπτης 2 Απριλίου σε τρίωρη στάση εργασίας, από τις 11 μέχρι και τις 2 το μεσημέρι, απαιτώντας την άμεση καταβολή των δεδουλευμένων τους. Χθες πραγματοποιήθηκε γενική συνέλευση των εργαζομένων ώστε να αποφασιστεί η μορφή των κινητοποιήσεων.
Από την πλευρά της η διοίκηση του νοσοκομείου αρνείται πεισματικά να συζητήσει επί της ουσίας με τους εκπροσώπους των εργαζομένων και φυσικά να δεσμευτεί για την καταβολή των δεδουλευμένων τους και του δώρου του Πάσχα. Ωστόσο, όταν οι εργαζόμενοι αποφάσισαν στη γενική τους συνέλευση την έναρξη των κινητοποιήσεων, η διοίκηση του μαιευτηρίου προχώρησε στην καταβολή του 50% του μισθού του Μαρτίου προκειμένου να μην προβούν στην εξαγγελθείσα στάση εργασίας.
Η διοίκηση του ΙΑΣΩ αποφεύγει συστηματικά να δώσει σαφή απάντηση για το πότε θα καταβληθεί το σύνολο του μισθού στους εργαζόμενους του μαιευτηρίου επιρρίπτοντας τις ευθύνες στον ΕΟΠΥΥ για την καθυστέρηση των καταβολών του προς το μαιευτήριο όσον αφορά στις οφειλές του οργανισμού για εξετάσεις και νοσήλια.
Οι εργαζόμενοι από την πλευρά τους απαιτούν την άμεση καταβολή των δεδουλευμένων τους, έχοντας τη συμπαράσταση της ΓΣΕΕ και της Ομοσπονδίας Συλλόγων Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων Ελλάδας. Ήδη οι κύριοι Στάθης Τραχανατζής και Αντώνης Ράπτης, εκπρόσωποι της ΓΣΕΕ και της ΟΣΝΙΕ αντίστοιχα, βρίσκονται στο προαύλιο μαζί με τους εργαζόμενους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν είναι η πρώτη φορά που το ΙΑΣΩ προχωρά σε στάση πληρωμών, ενώ από χθες ανεστάλη η διαπραγμάτευση των μετοχών της εταιρείας στο Χρηματιστήριο Αθηνών, λαμβάνοντας υπόψη σχετικό αίτημα της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς.
Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, η διαπραγμάτευση ανεστάλη καθώς το Χ.Α. έκρινε ότι υπάρχουν βάσιμοι λόγοι υποψίας ότι οι ετήσιες οικονομικές καταστάσεις της χρήσης 2014 που δημοσιοποιήθηκαν την 31/03/2015, δεν έχουν καταρτιστεί σύμφωνα με τις διατάξεις των ΔΛΠ/ΔΠΧΑ, όπως προκύπτει από την έκθεση ελέγχου του νόμιμου ελεγκτή της.
Τ
ο Σάββατο 24/1 πραγματοποιήθηκε παρέμβαση από την συνέλευση αλληλεγγύης στους εργαζόμενους του ταχυφαγείου “gamato”, στην Πετρούπολη από 100 περίπου άτομα. Η παρέμβαση περιελάμβανε μαζικό μοίρασμα ενημερωτικών κειμένων για την κατάσταση που επικρατεί στο μαγαζί, κατά μήκος της Πετρουπόλεως μέχρι την κεντρική πλατεία, σε κόσμο που υπήρχε στο δρόμο, σε μαγαζιά και στην λαϊκή αγορά που πραγματοποιούταν εκείνη την ώρα. Η παρέμβαση άρχισε με μια 20λεπτη στάση έξω από το μαγαζί στην οποία φωνάχτηκαν συνθήματα, έγινε μοίρασμα κειμένων και πετάχτηκαν τρικάκια ενώ ο υπεύθυνος του καταστήματος βγήκε έξω βρίζοντας και ειρωνευόμενος τον κόσμο με αποκορύφωμα να ανέβει στην μπάρα και να χορεύει με τέρμα τη μουσική βάζοντας τους εργαζόμενους να μαζεύουν τα τρικάκια από το μαγαζί. Μετά το τέλος του μοιράσματος στην Πετρουπόλεως το οποίο είχε θετική ανταπόκριση, έγινε άλλη μια 10λεπτη στάση στο κατάστημα με τα ίδια χαρακτηριστικά αλλά με τον υπεύθυνο ακόμα πιο επιθετικό από την πρώτη φορά.
Συνεχίζουμε με συγκέντρωση στην επιθεώρηση εργασίας Αγ. Παρασκευής την Τετάρτη 28 Γενάρη στις 10 π.μ. (Μεσογείων 429, έναντι πλ. Αγίας Παρασκευής)
Η επόμενη Συνέλευση αλληλεγγύης στους εργαζόμενους στο GAMATO θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 30 Γενάρη στις 7.30 μ.μ. στη Βίλα Ζωγράφου
Άμεση καταβολή των δεδουλευμένων.
Αγώνας μέχρι την τελική δικαίωση.
υγ. η επιθεώρηση εργασίας αναβλήθηκε από δευτέρα 26/1 και θα γίνει την τετάρτη 28/1 όπως αναφέρεται πάνω
Με αφορμή την παρουσία χρυσαυγιτών στον ιατρικό σύλλογο, δημιουργείται μιας πρώτης τάξης ευκαιρία να κυκλοφορήσει από το σύνολο των πολιτικών χώρων ένας safe και ακίνδυνος αντιφασιστικός λόγος, που θα ξεπλύνει την ιατρική ταυτότητα, βλέποντας τον φασισμό να έρχεται από κάπου μακριά και πάντα με συντεχνιακό βλέμμα έξω από την “ιατρική μας καθημερινότητα”. Ως συλλογικότητα που επιθυμεί να έρθει σε ρήξη με την υγεία που αναβλύζει η σχολή, κάναμε διαλογή κάποιων σημείων που θέτουν σε ορατότητα τον καθημερινό, μοριακό φασισμό που αυτή αναπαράγει.
(Άλλωστε, ως αντιφασίστριες/στες με μνήμη, δεν ξεχνάμε ότι το επάγγελμα που έδωσε τα περισσότερα οργανωμένα μέλη στο NSDAP, το εθνικοσοσιαλιστικό γερμανικό κόμμα, ήταν αυτό της ιατρικής, με το υγειονομικό προσωπικό ως επιστημονικο-τεχνική πρωτοπορία να εξοπλίζει τη ναζιστική ευγονική με τα εργαλεία της ευθανασίας των διανοητικά αναπήρων, των υποχρεωτικών στειρώσεων και της επιμέλειας της φυλετικής υγιεινής. Το Άουσβιτς, ως κορύφωση της κάθαρσης του γερμανικού λαού από τους μολυσματικούς μη-κανονικούς του, δεν θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα χωρίς την πολύπλευρη συμβολή της ιατρικής τεχνογνωσίας.)
To the points: Θέτοντας την ιατρική κουλτούρα και δεοντολογία σε αντιφασιστική κριτική
Σε νοηματικό επίπεδο, η ιατρική κοινότητα στη βάση της συναδελφικής αλληλεγγύης τρέφει την κουλτούρα της συμβολικής ανωτερότητάς της, μέσω της ρατσιστικής υποτίμησης όσων κατασκευάζει ως γνωσιακά κατώτερους στον ευρύτερο υγειονομικό κλάδο (φαρμακοποιούς, οδοντιάτρους, νοσηλευτικό προσωπικό, κτηνιάτρους κλπ), αλλά και αυτών που στελεχώνουν τον πάτο της εργασιακής ιεραρχίας εκτελώντας χειρωνακτικές εργασίες (καθαρίστριες, τραυματιοφορείς). Η ίδια αναπαράγει στα νοσοκομεία και στις κλινικές μια ιεραρχία στρατώνα, και διαπαιδαγωγεί με βάση τις αξίες της πειθαρχικής υπακοής στην εξουσία/αυθεντία των εκάστοτε ανωτέρων (ειδικευόμενοι, αναπληρωτές, διευθυντές κλπ).
Η θεραπευτική τεχνική ως δραστηριότητα κανονικοποίησης, συγκροτεί μια πρακτική που θέτει τα όρια του κανονικού. Το ιατρικό βλέμμα και ο ψυχιατρικός λόγος επιτηρούν τα σώματα και τις συμπεριφορές, τα κατανέμουν στο δίπολο υγιής/ασθενής, διατηρούν το προνόμιο της ιδρυματοποίησής τους και του εγκλεισμού τους σε άσυλα.
Πάνω στην ιατρική αφήγηση και κατασκευή των ανώτερων, κανονικών σωμάτων θεμελιώθηκε η ρατσιστική ιεραρχία των φυλών την εποχή της δυτικής αποικιοκρατίας, που επενδύει και σήμερα τις εκάστοτε ιμπεριαλιστικές τακτικές. Το καθεστώς αλήθειας του φυλετισμού, δηλαδή η υπεροχή των λευκών, ευρωπαικών πληθυσμών έναντι των “βαρβαρικών, πρωτόγονων φυλών” άντλησε ιδέες και πρακτικές από το ιατρολογικό οπλοστάσιο (π.χ. η ανατομία κλήθηκε να προσφέρει τεκμήρια κατωτερότητας εξετάζοντας και συγκρίνοντας το μέγεθος του κρανίου μεταξύ ευρωπαίων και ιθαγενών, ώστε να αποδεχθεί η διαφορά εγκεφάλου/νοημοσύνης ανάμεσα στους δύο και να επενδυθούν επιστημονικά οι τεχνικές εξόντωσής τους).
Η ιατρική κουλτούρα αναπαράγει στο εσωτερικό της τους μύθους της αρτιμέλειας και του δυνατού, καθαρού οργανισμού. Η στοχευμένη φετιχοποίηση της ιατρικής μέριμνας του ατομικού ή κοινωνικού σώματος, την συγκροτεί σε “δύναμη καταστολής” όταν καλείται να διαφυλάξει τη λαϊκή υγιεινή από τη μολυσματικότητα όσων κάνουν χρήση ψυχοτρόπων, των οροθετικών, των sex-workers και των πολυεθνικών μεταναστών.
Ο ιατρικό-δικαστικός λόγος κατέχει την εξουσία να αποφασίζει για το φύλο των intersex/ερμαφρόδιτων ατόμων επιβάλλοντάς στα σώματά τους να ακολουθήσουν ένα από τα δύο φύλα και εμφυλοποιώντας τα στο δίπολο άντρας-γυναίκα που ορίζεται ως πρότυπο της σεξουαλικής υγείας. Είναι ακριβώς ο ιατρικός λόγος που κατασκεύασε την κατηγορία του βιολογικού φύλου, όρισε τον κανονικό άντρα/την κανονική γυναίκα με ανατομικό τρόπο, ανάλογα με τα όργανα αναπαραγωγής, και ονόμασε ως υγιή την επιθυμία/έλξη για το αντίθετο φύλο στο υπόδειγμα της ετεροκανονικότητας. Αυτός δημιούργησε αυτά τα ασφυκτικά κανονιστικά πρότυπα στα οποία όποιος δεν συμμορφώνεται, υφίσταται κυρώσεις. Κατ’ αυτόν τον τρόπο τα trans άτομα παθολογικοποιούνται και υποβάλλονται σε υποχρεωτική στείρωση για να αναγνωριστεί το φύλο τους. Ενώ τα genderqueer ατόμα, αυτ@ που δεν αυτοπροσιορίζονται ούτε ως γυναίκες ούτε ως άντρες όχι μόνο παθολογικοποιούνται αλλά διαγράφονται εντελώς, καθώς δεν αναγνωρίζεται καμιά υπόσταση στη ταυτότητα τους.
Αντίστοιχα διαπλέκεται με τον κρατικό λόγο στην υπονόμευση της αυτοδιάθεσης του γυναικείου σώματος. Καταστέλλει το δικαίωμα όσων γυναικών επιθυμούν να υποβληθούν σε έκτρωση, ώστε να αποφύγουν μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, θέτοντάς τες σε ανεπιθύμητες κυοφορίες που τις εξαναγκάζουν στο ρόλο της μητρότητας και της διαφύλαξης της αναπαραγωγής του μελλοντικού πληθυσμού του έθνους και των εργατικών δυνάμεων της οικονομίας. Άλλωστε σύμπτωμα της σύμφυσης του κυρίαρχου ιατρικού λόγου με τα εθνικά συμφέροντα, είναι η παροχή αντισυλληπτικών φαρμάκων και μεθόδων σε γυναίκες που ανήκουν σε εθνικές μειονότητες ώστε να περιοριστεί ο κίνδυνος του αφελληνισμού και η διασάλευση της ομοιογένειας του του ελληνικού κράτους από την αναπαραγωγή των εθνικά Άλλων που πραγατοποιείται εντός των συνόρων του.
Οι κώδικες και οι αξίες του πεδίου της βιο-ηθικής διατηρούν εξαναγκαστικά στη ζωή άτομα που έχουν εκφράσει την επιθυμία τους να μην λάβουν θεραπευτική αγωγή, διαιωνίζοντας μια ζωή που έχει γίνει γι’αυτά αφόρητη.
Η ιατρική τεχνική διαλέγεται με τις ανάγκες της συσσώρευσης και της οικονομίας. Σε καιρούς ανάπτυξης αναλαμβάνει την επιδιόρθωση των εργατικών δυνάμεων, την ενδυνάμωση της ποιότητας του οργανισμού και την μέριμνα για τις ικανότητές του ώστε να καταστεί παραγωγικό σώμα ικανό προς αποδοτική εργασία. Σε περιόδους κρίσης και αναδιάρθωσης του κεφαλαίου, όπου η οικονομία αποβάλλει τμήματα πληθυσμού ως υπεράριθμα, η επίθεση στον μισθό παράλληλα με την ιδιωτικοποίηση των υγειονομικών μονάδων, θέτουν τον τομέα της υγείας ως προνομιακό τόπο στον οποίο συντελείται η έμμεση εκκαθάριση όσων “πλεονάζουν” και δεν μπορούν να εξασφαλίσουν πρόσβαση σε ένα minimum περίθαλψης.
Ο ιατρικός λόγος ως επιστημονικό πεδίο είναι τόπος στον οποίο εκτυλίσσονται πολλαπλές στρατηγικές εξουσίας και αντίστασης. Γι’αυτό υπάρχει η δυνατότητα να αναδιαταχθεί, και να αποσυνδεθεί από τις παραπάνω κανονικότητες και σχέσεις εξουσίας ώστε να χρησιμοποιηθεί ως μέσο πολιτικής αμφισβήτησης. Χωρίς να αποσιωπούμε τις όποιες ριζοσπαστικές πρακτικές ταξικής αλληλεγγύης και ενδυνάμωσης των μειονοτικών ταυτοτήτων που παράγονται εντός της ιατρικής κοινότητας, δεν πρέπει να παραγνωρίσουμε το ότι η καταγωγή και η κυρίαρχη εκδοχή ακόμα σε μεγάλο βαθμό είναι αυτή που ανέφεραμε πιο πάνω.
Outro: Πού στοχεύουμε;
Το τσάκισμα οποιασδήποτε προσπάθειας των χρυσαυγιτών να γίνουν μια νόμιμη και αποδεκτή ορατότητα τίθεται ως πρωταρχικό καθήκον στην ατζέντα του αντιφασισμού. Τα προγράμματα αιμοδοσίας μόνο για Έλληνες, οι καθαρές φυλές, η αφήγηση περί υπέρτερων ελληνικών γονιδίων κλπ, συγκροτούν την πιο οξυμένη και βίαιη κωδικοποίηση του εθνορατσισμού της ελληνικής κοινωνίας και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζονται επιθετικά. Έξω λοιπόν οι φασίστες απ’ τον ιατρικό σύλλογο και με θεσμικές αποφάσεις και με μαχητικό αντιφασισμό. Αλλά διώχνοντας τους φασίστες πρέπει να αυτοαμφισβητήσουμε ταυτόχρονα τις ρατσιστικές βάσεις πάνω στις οποίες έχει χτιστεί ο ιατρικός λόγος. Γιατί η σβάστικα είναι μόνο η ναζιστική κορυφή του παγόβουνου ενός πλέγματος σχέσεων γνώσης/εξουσίας, στις οποίες οι γιατροί ως ειδικοί επί του σώματος κατέχουν κεντρική θέση.
Η αντιφασιστική κριτική λοιπόν είναι ισχυρή εφόσον είναι συνολική, εφόσον στοχεύει στα πολλαπλά σημεία που τέμνουν την ιατρική ταυτότητα με σχέσεις εξουσίας. Η αφήγηση περί κάποιων γραφικών φασιστών που εισβάλλουν στην καθημερινότητά μας αορατοποιεί και συγκαλύπτει αυτό το γεγονός, ξεκόβωντας το πρόβλημα από τη ρίζα.
Και για το τέλος:
Συνάδελφοι…δεν είμαστε!!!
Συνέλευση Αναρχικών/Αντιεξουσιαστών Σχολών Υγείας
mail επικοινωνίας: aasxolwnygeias@espiv.net