Αρχείο κατηγορίας Φυσσας

Ανακοινώσεις,αντιφασισμοΣ,διαδηλωσειΣ -πορειεΣ συγκεντρωσειΣ,καταστολή,ροσιναντε,Φυσσας

ΡΟΣΙΝΑΝΤΕ: Εφέτος στο Κερατσίνι, οι χρυσαυγίτες ήρθαν με στολή

Σχολιάστε

Logo-Roci

 

 

Ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από συμμορία χρυσαυγιτών, οι ναζί έχουν απολέσει το δικαίωμα να εμφανίζονται και να δρουν στις γειτονιές του Πειραιά, που όρθωσαν όλο αυτό το διάστημα αντιφασιστικό ανάστημα αντάξιο της ιστορίας τους και της ταξικής τους καταγωγής. Ή τουλάχιστον, απώλεσαν το δικαίωμα να εμφανίζονται και να δρουν με πολιτικά. Γιατί το βράδυ της Πέμπτης, εμφανίστηκαν και έδρασαν ξανά στο Κερατσίνι, αυτή τη φορά όμως με τις στολές τους. Τις στολές που τους έδωσε το ελληνικό Κράτος, ο πρώτος και βασικότερος ‘’χορηγός επικοινωνίας’’ του φασισμού.

Δυο ημέρες μετά την απροκάλυπτη αστυνομική επίθεση της αστυνομίας στην αντιφασιστική διαδήλωση του Βύρωνα, η ΕΛΑΣ βρέθηκε και πάλι να παίζει το ρόλο του Τάγματος Εφόδου που αδυνατεί να παίξει πλέον η θλιβερή συμμορία, που κρύφτηκε από το πρόσωπο της Γης μόλις φυλακίστηκαν 4-5 από τους αρχηγούς της. Αφού τα μαχαίρια δε μπόρεσαν να κάμψουν την αγωνιζόμενη κοινωνία, τη θέση τους πήραν τα χημικά, τα κλομπ, οι χειροβομβίδες κρότου – λάμψης και όλο το υπόλοιπο οπλοστάσιο που διαθέτει το Κράτος για να αντιμετωπίζει τον εσωτερικό εχθρό.

Η ασφυκτική παρουσία των δυνάμεων καταστολής στο Κερατσίνι την ημέρα της προγραμματισμένης αντιφασιστικής διαδήλωσης για τη συμπλήρωση ενός χρόνου από την δολοφονία του Παύλου Φύσσα, ήταν αποκαλυπτική των προθέσεων εξ αρχής. Και αυτές επιβεβαιώθηκαν κατά τη διάρκεια της πορείας με τις επιθέσεις στα μπλοκ που διαδήλωναν και τις προσαγωγές και συλλήψεις διαδηλωτών στο σωρό. Ο στόχος των αστυνομικών δυνάμεων ήταν ξεκάθαρος σε ολόκληρη τη διάρκειας της πορείας: Το αντιφασιστικό κίνημα «έπρεπε» να σιωπήσει και οι μπάτσοι έπαιξαν τον ρόλο τους με μεγάλη προθυμία, εκμεταλλευόμενοι τη σπάνια στον καπιταλισμό τύχη να συνδυάζουν την εργασία με τις ιδέες τους.

Η Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Ροσινάντε καταγγέλλει την επίθεση των ένστολων πληρωμένων δολοφόνων του Κράτους και χαιρετίζει την αποφασιστικότητα των χιλιάδων αντιφασιστών διαδηλωτών που κράτησαν τις γραμμές των μπλοκ και κατόρθωσαν να φτάσουν την πορεία μέχρι το τέλος της.

Από σήμερα, ο αντιφασιστικός, κοινωνικός, ταξικός αγώνας πρέπει να συνεχιστεί με μεγαλύτερη ορμή σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε αμφιθέατρο. Και πρέπει να συνεχιστεί με γνώμονα την συσπείρωση της κοινωνίας γύρω και μέσα στις δομές πάλης που αντιμάχονται τον φασισμό, τον καπιταλισμό και το Κράτος.  Όχι γιατί τάχα αυτό αποτελεί κανένα φετίχ, αλλά γιατί μόνο η ενεργοποίηση των μαζών είναι ικανή να νικήσει τους μηχανισμούς που τις καταδυναστεύουν, γιατί η απελευθέρωση των καταπιεσμένων θα είναι έργο των ίδιων ή δεν θα υπάρξει.

Σε αυτό το πλαίσιο, δε νιώθουμε την παραμικρή συμπάθεια ή αλληλεγγύη σε πράξεις οι οποίες πολύ μακριά από οποιαδήποτε έννοια ελευθεριακής αντίληψης προτάσσουν ως ‘’αντιφασισμό’’ την τυφλή –άρα εξουσιαστική- βία και τον τραμπουκισμό της κοινωνίας και τελικά στρέφονται ενάντια στο ίδιο το αντιφασιστικό κίνημα, δείχνοντας απόλυτη ασέβεια στις συλλογικές αποφάσεις των σχημάτων και των κινήσεων που με κόπο και κόστος δραστηριοποιούνται στις γειτονιές και τους κοινωνικούς χώρους.

Πρακτικές που παρουσιάζουν το αντιφασιστικό κίνημα ως στρατό εισβολής σε μία πόλη (καταστροφή κτιρίων όπως τα ΚΕΠ ενώ βρισκόταν κόσμος μέσα, παραληρηματικές επιθέσεις σε λεωφορεία και… φανάρια, επιθέσεις σε εργαζόμενους σούπερ – μάρκετ με πυροσβεστήρες, βία κατά γυναικών), όχι απλά δεν βρίσκονται σε καμία συνάρτηση με τον αντιφασιστικό αγώνα, αλλά αποτελούν και ανοιχτό σαμποτάζ σε αυτούς που τον δίνουν και θα συνεχίσουν να τον δίνουν και την επόμενη μέρα στην ίδια πόλη.

Απέναντι σε αυτή την αντικοινωνική λογική του μηδενισμού, αντιπαρατάσσουμε την αντίληψη της διάχυσης της ελευθερίας στους χώρους και τις γειτονιές, την καλλιέργεια μιας ελευθεριακής κουλτούρας συνύπαρξης και συνεργασίας και την αδιάκοπη σύνδεση του αντιφασισμού με το ταξικό και κάθε άλλο κοινωνικό κίνημα.

Ο αντιφασισμός θα είναι σε αλληλεγγύη με την κοινωνία ή δεν θα είναι αντιφασισμός.

-ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΕΦΟΔΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ 18/9/2014 ΚΑΙ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΠΑΥΣΗ ΚΑΘΕ ΔΙΩΞΗΣ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ.

-ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΗ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΑΛΗ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ, ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΧΩΡΟ, ΣΤΑ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΑ, ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ.

-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ, ΟΜΑΔΕΣ ΚΑΙ ΣΧΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥΣ

διαδηλωσειΣ -πορειεΣ συγκεντρωσειΣ,καταστολή,Κρατική τρομοκρατία,μπατσοι-καταστολη,ΣΥΒΧΑ,Φυσσας

[ανακοίνωση ΣΥΒΧΑ] Απαιτούμε την άμεση και χωρίς όρους απελευθέρωση όλων των συλληφθέντων της διαδήλωσης στο Κερατσίνι στις 18/9, ένα χρόνο από τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα

Σχολιάστε

Ως Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής καταδικάζουμε την ωμή καταστολή της χθεσινής διαδήλωσης στο Κερατσίνι, που πραγματοποιήθηκε με αφορμή τη συμπλήρωση ενός έτους από τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα από το χρυσαυγίτη Ρουπακιά.

Με σαφή στόχο την με κάθε τρόπο διάλυση της διαδήλωσης  διάφορες και πολυπληθείς δυνάμεις της αστυνομίας (ΜΑΤ & ΔΕΛΤΑ) εφορμούσαν διαρκώς στο σώμα της πορείας με γκλομπ, δακρυγόνα και φωτοβολίδες κρότου λάμψης. Το όργιο της καταστολής συμπληρώθηκε με τις προσαγωγές και συλλήψεις στο σωρό και την τελείως αυθαίρετη απόδοση κατηγοριών προς τους διαδηλωτές.

Μέσα από το οργανωμένο και πολυδιάστατο κατασταλτικό σχέδιό τουςεπιχειρούν να σπείρουν την τρομοκρατία, να δώσουν ένα τέρμα στους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες μας, στο δρόμο, στους χώρους δουλειάς, οπουδήποτε κι αν αυτοί οργανώνονται. Έρχονται να συμπληρώσουν το έργο των  φασιστών -ένα από τα βασικά πλέον εργαλεία του συστήματος- και τις επιθέσεις τους (και τις δολοφονίες) στον κόσμο του αγώνα, τους μετανάστες και όσο περνούν τα χρόνια και σε ολοένα και περισσότερες κοινωνικές κατηγορίες. Έρχονται να συμπληρώσουν την υλοποίηση της αντεργατικής και αντικοινωνικής πολιτικής  μέσα σε ένα σύστημα οικονομικής βίας και κοινωνικής εξαθλίωσης.

Μπροστά μας έχουμε ξεκάθαρα μια νέα πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που οφείλουμε και μπορούμε να την αντιστρέψουμε.

Απαιτούμε την άμεση και χωρίς όρους απελευθέρωση όλων των συλληφθέντων

Κάτω η κρατική τρομοκρατία

Να τσακίσουμε το φασισμό και το σύστημα που τον θρέφει

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Αττικής
Λόντου 6, Εξάρχεια, 10681, Αθήνα | τηλ: 210-3820537
sylyp_vivliou@yahoo.gr | http://bookworker.wordpress.com

Ανακοινώσεις,ροσιναντε,Ταξική Πάλη,φασισμος,Φυσσας

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΑΝΤΡΟΣΚΥΛΟ ΤΟΥΣ Η ΤΑΞΙΚΗ ΠΑΛΗ ΚΑΙ Ο ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

Σχολιάστε
Την Πέμπτη 18/9 συμπληρώνεται ένας χρόνος από την εκτέλεση του Παύλου Φύσσα από τους δολοφόνους φασίστες της Χρυσής Αυγής. Ο Π. Φύσσας ήταν μέλος του αγωνιστικού εργατικού κινήματος και αντιφασίστας και γι’ αυτούς ακριβώς τους λόγους στοχοποιήθηκε από τη συμμορία της χρυσής αυγής, η οποία ως μαντρόσκυλο των αφεντικών ανέλαβε να τον δολοφονήσει. Είναι η ίδια φασιστική συμμορία που οργάνωσε τη γνωστή δολοφονική επίθεση στο Πέραμα ενάντια σε μέλη του σωματείου της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης κι έκανε προσπάθεια για δημιουργία φιλοεργοδοτικού σωματείου εκεί, υπηρετώντας τα εφοπλιστικά συμφέροντα για τα οποία οι εργατικοί αγώνες στη ζώνη ανέκαθεν αποτελούσαν πρόβλημα. Είναι η ίδια φασιστική συμμορία που απείλησε ανοιχτά όσους απεργούν στη ζώνη. Είναι αυτό το μακρύ χέρι του συστήματος που όλα αυτά τα χρόνια ξεπετάγονταν από τις γραμμές της αστυνομίας με ρόπαλα και μαχαίρια κι επιτίθονταν σε κοινωνικούς αγωνιστές κατά τη διάρκεια κινητοποιήσεων, με τις δράσεις τους να χρηματοδοτούνται από εφοπλιστές.
Αποτελεί ιστορικό δεδομένο ότι ο φασισμός γεννάται από το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα και αυτό γιατί όταν το Κράτος και τα αφεντικά αδυνατούν να διαχειριστούν την κατάσταση ενάντια στο φυσικό εχθρό τους, το εργατικό κίνημα, δημιουργούν, στηρίζουν και χρηματοδοτούν το κοινωνικό του αντίβαρο, τους φασίστες. Γι’ αυτούς τους λόγους ποτέ δεν πήραμε στα σοβαρά την υποτιθέμενη «αντιφασιστική» στροφή του Κράτους που δήθεν ξεκίνησε το περασμένο φθινόπωρο, ούτε είχαμε ποτέ την αυταπάτη ότι ο φασισμός αντιμετωπίζεται με το όργανο υπεράσπισης του συστήματος που το γεννά. Ως εργατική τάξη δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από τις κινήσεις τακτικής του Κράτους-Κεφαλαίου που προφανώς δεν έχουν καμιά διάθεση να εμποδίσουν το μαντρόσκυλο τους, αλλά να σφίξουν τα «λουριά» περισσότερο σ’ αυτό με βάση τη δεδομένη στιγμή και τα συμφέροντα τους. Καθημερινά, άλλωστε, γινόμαστε μάρτυρες του πως το Κράτος για χρέος των οικονομικών μας δυναστών οργανώνει τον εκφασισμό της κοινωνίας με το μπαράζ επιστρατεύσεων απεργών, την καταστολή απεργιακών-εργατικών αγώνων και κοινωνικών αγωνιστών, τις συλλήψεις, τα ατέλειωτα χημικά για την καλλιέργεια ενός κλίματος τρομοκρατίας και η λίστα δεν έχει τέλος. Ταυτόχρονα, δεν ξεχνάμε τα στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους μετανάστες εργάτες και τις οικογένειες τους, τα κρατικά πογκρόμ της αστυνομίας και όλα εκείνα τα περιστατικά που συνθέτουν τον κρατικό φασισμό.
Κυρίως δεν ξεχνάμε ότι ο φασισμός δεν είναι τίποτα άλλο από ένοπλος κι επιθετικός καπιταλισμός σε κρίση. Εχθρός των φασιστών δεν είναι μόνο οι μετανάστες, οι κομμουνιστές, οι αναρχικοί, αλλά ολόκληρο το οργανωμένο εργατικό κίνημα και είναι αυτό ακριβώς που μπορεί να τσακίσει το φασισμό και τον «άρρωστο» πατέρα του, τον καπιταλισμό.
Σε μια περίοδο όπου η απεργία διαρκείας σε ΙΜΑΣ-ΣΥΡΜΑ εξελίσσεται και με το φασισμό να αποτελεί απειλή για την κοινωνία, το σωματείο των εργαζόμενων, όπως και κάθε πρωτοβάθμιο συνδικάτο είναι αναγκαίο να συμμετέχουν στην αντιφασιστική πορεία, γιατί η πάλη ενάντια στο φασισμό είναι πρώτα και κύρια ταξική, δίνοντας, έτσι, αγώνες ενάντια στους εκμεταλλευτές μας και τα τάγματα εφόδου τους. Οργανώνουμε σε κάθε χώρο εργασίας, κάθε Πανεπιστήμιο και κάθε γειτονιά αντιφασιστικές επιτροπές λαϊκής αυτοάμυνας, ενισχύουμε και αλλάζουμε τα σωματεία. Δημιουργούμε νέες εργατικές δομές και συντονιστικά όργανα των συνδικάτων ενδυναμώνοντας την ταξική αλληλεγγύη.
Η Τοπική Ένωση Βόλου της Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας Ροσινάντε καλεί τα σωματεία, τις δυνάμεις του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος και τις εργατικές συλλογικότητες στην αντιφασιστική πορεία την Πέμπτη 18/9, 6μμ στην πλατεία Ελευθερίας. Στον ταξικό πόλεμο που εντείνεται, ο φασισμός αποτελεί το βασικό σύμμαχο των εκμεταλλευτών μας και για να ξεριζωθεί από την κοινωνία θα πρέπει να βρει απέναντι του ένα οργανωμένο αντικαπιταλιστικό κίνημα απεγκλωβισμένο από πολιτικές καθοδηγήσεις και κρατικές εξαρτήσεις. Η αντιφασιστική επιφυλακή του κόσμου της Εργασίας ανεξαρτήτως φύλου, φυλής, εθνικότητας που θα έρθει σε ευθεία σύγκρουση με Κράτος-Κεφάλαιο, χτίζοντας τη νέα κοινωνία στο κέλυφος της παλιάς, αποτελεί τη μοναδική εγγύηση για την προάσπιση των ζωών μας.
-ΚΑΜΙΑ ΑΥΤΑΠΑΤΗ ΓΙΑ ΤΟΝ «ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΜΟ» ΚΡΑΤΟΥΣ, ΜΜΕ
-ΤΑΞΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΕΝΝΑ, ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ
-ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΧΩΡΟ ΔΟΥΛΕΙΑΣ, ΚΑΘΕ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ, ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ
-ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ
ροσινάντε βόλου
HIT&RUN,Αντιπληροφόρηση,Πολιτικές Δολοφονίες,Φυσσας

Οι Social Waste γράφουν με αφορμή την δολοφονία του Παύλου Φύσσα

Σχολιάστε

Για μια πολιτική δολοφονία επιβάλλεται να μιλάμε πολιτικά

 

Των Social Waste*

 

Όταν μας ζητήθηκε από τη συντακτική ομάδα του Hit&Run να γράψουμε αυτό το άρθρο για τον Παύλο, η αλήθεια είναι ότι αμφιταλαντευτήκαμε πολύ σχετικά με το περιεχόμενό του. Στην αρχή, είπαμε να γράψουμε κάτι για τη μουσική που αγαπούσε, τη ραπ, τη «δεύτερη γενιά» του ελληνικού χιπ χοπ στην οποία ανήκε ο Παύλος αλλά και εμείς οι ίδιοι, και το πως αυτή η γενιά έζησε την εξέλιξη αυτού του κινήματος στην Ελλάδα. Από την άλλη όμως, και παρόλο που πέρασε κιόλας ένας χρόνος από τη μέρα που οι δολοφόνοι της Χρυσής Αυγής σκοτώσανε τον Παύλο, υπάρχει ακόμα κάτι που μας κάθεται στο λαιμό: εκείνο το «να μη μιλήσουμε πολιτικά» της χιπ χοπ κοινότητας σε εκείνη τη συνέντευξη τύπου στην ΕΣΗΕΑ. Επειδή λοιπόν για μια πολιτική δολοφονία εμείς θεωρούμε ότι επιβάλλεται να μιλάμε πολιτικά, αυτό θα κάνουμε σε αυτό το άρθρο. Για το χιπ χοπ σου τα ‘χουμε γράψει και αλλού, και ίσως επανέλθουμε με την πρώτη ευκαιρία.

 

Για τον Παύλο τώρα…

 

Κατ’ αρχάς, να ξεκαθαρίσουμε ότι ο Παύλος ούτε «έφυγε», ούτε «πέθανε», ούτε «χάθηκε»- δολοφονήθηκε. Και δε δολοφονήθηκε ούτε γιατί επιτέθηκε σε κανένα, ούτε γιατί έκλεβε. Ούτε κλεφτοκοτάς ήταν ο Παύλος, ούτε εγκληματίας. Δολοφονήθηκε γιατί μέσα από τα τραγούδια και τη γενικότερη στάση ζωής του εξέφραζε ελεύθερα απόψεις που δεν «άρεσαν» στους νεοναζί της Χρυσής Αυγής που είχαν αρχίσει να επεκτείνονται επικίνδυνα στις γειτονιές του Παύλου. Έτσι, στη μάχη για την «πολιτισμική ηγεμονία» -που θα ’λεγε και ο Γκράμσι- στις γειτονιές του Πειραιά, ο Παύλος και η Χρυσή Αυγή εξέφραζαν δυο διαφορετικούς ιδεολογικούς κόσμους: οι Χρυσαυγίτες αυτόν του μίσους, της δήθεν φυλετικής καθαρότητας, και της θρασυδειλίας, και ο Παύλος αυτόν της λεβεντιάς και της ανθρωπιάς. Γι’ αυτό και –απ’ ότι τουλάχιστον φάνηκε από τις καταθέσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας- τον είχαν στη «μαύρη λίστα».

 

Μην περιμένεις να σου αναλύσουμε περαιτέρω τις πολιτικές απόψεις του Παύλου σε αυτό το κείμενο- αυτό θα μπορούσε να το κάνει μόνο ο ίδιος, αν δεν τον είχαν δολοφονήσει άνανδρα οι νεοναζί. Αυτό που θα επιχειρήσουμε να κάνουμε, είναι να μοιραστούμε κάποιες σκέψεις σχετικά τις εξελίξεις που ακολούθησαν τη δολοφονία του έως και σήμερα, ένα χρόνο αργότερα, και να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα σχετικά με το πώς λειτουργεί η ανεξάρτητη (!) δικαιοσύνη (;) σε αυτή τη χώρα, και το πώς η δολοφονία του Παύλου χρησιμοποιήθηκε και συνεχίζει να χρησιμοποιείται «στρατηγικά» από την κυβέρνηση της Τρόϊκας και τα μίντια που αυτή ελέγχει (ή/και την ελέγχουν) με σκοπό να θρέψει -κατά συγκυρία- πολιτικά οφέλη.

 

Κατ’ αρχάς, κατά την άποψή μας, υπάρχουν πολιτικές ευθύνες γύρω από τη δολοφονία του Παύλου. Και εξηγούμαστε: Η δολοφονική δράση της Χρυσής Αυγής δεν ήταν άγνωστη στις αρχές πριν από τη δολοφονία. Όλοι οι ιατρικοί σύλλογοι της χώρας ανέφεραν συνεχώς ρατσιστικές επιθέσεις σε μετανάστες, οι μη κυβερνητικές οργανώσεις που ασχολούνται με αντίστοιχα θέματα επίσης, οι επιθέσεις ήταν εκατοντάδες –στα όρια του πογκρόμ- ενώ ήδη είχαμε και τουλάχιστον δυο νεκρούς μετανάστες.Παρολαυτά, η ελληνική δικαιοσύνη κινητοποιήθηκε μόνο μετά τη δολοφονία του Παύλου και μόνο μετά από εντολή του «Υπουργού Προστασίας του Πολίτη» Δένδια – κατόπιν πολιτικής εντολής δηλαδή- για να διερευνήσει το ζήτημα. Πέρα από το προφανές παράδοξο της «ανεξαρτήτου» -κατά τα λοιπά- ελληνικής δικαιοσύνης η οποία ανέλαβε δράση μόνο κατόπιν άνωθεν κυβερνητικής εντολής, με αφορμή το γεγονός αυτό, αυτόματα τίθενται δυο αμείλικτα ερωτήματα:

 

-Γιατί η δικαιοσύνη, παρόλο που γιατροί και ΜΚΟ φώναζαν για τη δολοφονική δράση της Χρυσής Αυγής με συνεχείς ανακοινώσεις, δεν κινητοποιήθηκε νωρίτερα;

 

Και

 

-Γιατί η κυβέρνηση, ενώ επίσης γνώριζε –γιατί δε μπορεί να μη γνώριζε, τόσες μυστικές και μη αστυνομικές υπηρεσίες έχουν- δεν έδωσε την πολιτική εντολή να διερευνηθεί δικαστικά το ζήτημα της δολοφονικής δράσης της Χρυσής Αυγής πριν από τη δολοφονία του Παύλου;

 

Ερωτήματα αμείλικτα που πρέπει να απαντηθούν γιατί αν η Δικαστική και η Εκτελεστική εξουσία είχαν κάνει τη δουλειά τους όταν έπρεπε, ο Παύλος, αλλά και ο Σεχζάτ, ίσως να ζούσαν σήμερα.

 

Άλλο ένα σοβαρό ζήτημα που τίθεται έχει να κάνει με τη μετέπειτα διαχείριση της υπόθεσης από την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, και το μιντιακό πανηγύρι και το πολιτικό παζάρι που στήθηκε γύρω από αυτήν. Έτσι, ανάλογα με το πώς αυξομειώνονταν η διαφορά ΣΥΡΙΖΑ-κυβέρνησης στις δημοσκοπήσεις, και ανάλογα με τα παζάρια που διεξήγαγαν οι διάφοροι Μπαλτάκοι με ηγετικά στελέχη της Χρυσής Αυγής παρακολουθούσαμε σε ζωντανή σύνδεση τον ένα ή τον άλλο Χρυσαυγίτη Βουλευτή να συλλαμβάνεται ή να αφήνεται ελεύθερος, εν μέσω φανφαρονικών δηλώσεων περί πολιτικών διώξεων από τη μια, και περί πίστης στη δικαιοσύνη (ας είν’ και αργή) από την άλλη.

 

Πέρα όμως από τις φανφάρες του Σαμαρά, του Δένδια, και των νεοναζί, φαίνεται ότι η Χρυσή Αυγή ήταν μάλλον «χρήσιμη» για τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ του τόπου, γι’ αυτό και η Κυβέρνηση -και η Δικαιοσύνη- έκαναν τα στραβά μάτια στις τόσες επιθέσεις –τουλάχιστον δυο από αυτές δολοφονικές- εναντίον μεταναστών αλλά και ελλήνων συνδικαλιστών, για τους παρακάτω λόγους μεταξύ άλλων:

 

Πρώτ’ απ’ όλα, γιατί η δράση και η άνοδος της Χρυσής Αυγής ήταν βολική για το πολιτικο-οικονομικό σύστημα. Μην ξεχνάμε ότι η ελληνική κοινωνία, εν μέσω οικονομικής-πολιτικής-κοινωνικής κρίσης, είχε μόλις γεννήσει ένα κίνημα πρωτόγνωρης δυναμικής, αυτό των Πλατειών, το οποίο αμφισβήτησε και στη θεωρία αλλά και στην πράξη το πολιτικό σύστημα της αντιπροσωπευτικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας στο σύνολό του, αλλά και των πολιτικών κομμάτων που το απαρτίζουν ξεχωριστά. Επίσης, τη συγκεκριμένη περίοδο, και κατά τη διάρκεια αλλά και μετά το κίνημα των Πλατειών, δημιουργήθηκαν στην Ελλάδα πολυάριθμα κινήματα και πρωτοβουλίες ενάντια στις νεοφιλελεύθερες μνημονιακές πολιτικές των ελληνικών κυβερνήσεων, πολιτικές οι οποίες αποτέλεσαν και αιτία της εκλογικής ανόδου του νεοναζιστικού κόμματος. Και σε τι «χρησίμευε» η Χρυσή Αυγή θα αναρωτηθείς…Μα φυσικά στο να αποσυντονιστεί ή τουλάχιστον να αποδυναμωθεί αυτή η κινηματική δυναμική, καθώς μεγάλο μέρος του κινήματος θα έπρεπε πλέον να στρέψει την προσοχή και την ενέργειά του και σε αντιφασιστικές δράσεις, αν όχι κυρίως σε αυτές.

 

Επίσης, η Χρυσή Αυγή χρησίμευε στο πολιτικό και οικονομικό statusquo και σαν «μπαμπούλας». Όσο αυτή δρούσε με την ανοχή –αν όχι και με την κάλυψη- της κυβέρνησης, μετανάστες, ομοφυλόφιλοι, συνδικαλιστές, ακτιβιστές, αλλά και διανοούμενοι, γνώριζαν ότι πιθανώς να είχαν να κάνουν με τους μπρατσωμένους νεοναζί σε περίπτωση που σήκωναν κεφάλι στα νεοφιλελεύθερα σχέδια της πολιτικής και της οικονομικής ελίτ του τόπου. Και πολλές φορές, ο φόβος πραγματικά φυλάει τα έρμα.

 

Γιατί λοιπόν αφού η Χρυσή Αυγή ήταν «χρήσιμη», κυβέρνηση και δικαιοσύνη αποφάσισαν να την «κυνηγήσουν» επιτέλους μετά τη δολοφονία του Παύλου;

 

Πρώτον, γιατί πέρασε την «κόκκινη γραμμή»: δολοφόνησε εν ψυχρώ έναν έλληνα (και όχι κάποιο μετανάστη αυτή τη φορά), με την κυβέρνηση να μην μπορεί πλέον να κάνει τα στραβά μάτια. Και δεύτερον, γιατί με την δημοσκοπική και εκλογική άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνηση διαπίστωσε ότι ίσως τελικά να χρειάζονταν τα «ψηφαλάκια» που ως τώρα πήγαιναν στη Χρυσή Αυγή για να παραμείνει στην εξουσία. Και που θα πήγαιναν αυτά τα «ψηφαλάκια»; Μάλλον, στον πιο κοντινό στη Χρυσή Αυγή ιδεολογικά πολιτικό χώρο, την «ακρο-δεξιά πτέρυγα» της Νέας Δημοκρατίας, όπως μέχρι και άμεσοι συνεργάτες του πρωθυπουργού έχουν εμμέσως πλην σαφώς υπαινιχτεί.

 

Και ο Παύλος; Που είναι ο Παύλος σε όλα αυτά; Για την κυβέρνηση και τη δικαιοσύνη, δυστυχώς πουθενά…Ανάλογα με τις πολιτικές εξελίξεις και τις αυξομειώσεις της «προθέσεως ψήφου» στις δημοσκοπήσεις, η υπόθεση της δολοφονίας του Παύλου επιστρέφει ή χάνεται από το προσκήνιο με στόχο πολιτικά οφέλη φυσικά.

 

Σε μια πρόσφατη συναυλία μας στο εξωτερικό, είδαμε σε ένα τοίχο μια αφίσα με τον Παύλο πάνω η οποία έγραφε «Ο Παύλος ζει». Δυστυχώς ο Παύλος δε ζει πια. Αυτό που ζει και δε θα πεθάνει είναι η ανάμνησή του, για τους φίλους του, την οικογένειά του, και τους ανθρώπους που είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν είτε προσωπικά είτε μέσα από τα τραγούδια του. Και δεν θα τον ξεχάσουμε τον Παύλο. Καθώς επίσης δεν θα ξεχάσουμε ότι αν η κυβέρνηση και η δικαιοσύνη δεν είχαν επιδείξει τόση ανεξήγητη και αναίτια ολιγωρία (αν όχι ανοχή) απέναντι στη δολοφονική δράση της Χρυσής Αυγής, ο Παύλος ίσως να ζούσε σήμερα. Και ο Σεχζάτ Λουκμάν το ίδιο.

 

Και τα ερωτήματα παραμένουν. Αμείλικτα και επίμονα. Και περιμένουν απαντήσεις.

 

*Οι SocialWasteείναι συγκρότημα χιπ χοπ. Συνυπήρξαν στην ομάδα παραγωγής FreestyleProductionsμε τον Παύλο –KillahP- Φύσσα, με τον οποίο έκαναν μαζί τραγούδια, συναυλίες, και παρέα.

 

http://www.hitandrun.gr/social-waste-grafoun-aformi-tin-dolofonia-tou-pavlou-fissa/