Για τη σύλληψη των 4 συντρόφων στην Πάτρα:

Ο Εργαλειοφόρος είναι μια ανοιχτή συνέλευση που μέχρι πρόσφατα έκανε τις συναντήσεις της στην κατάληψη παραρτήματος και, παρά τις πρόσφατες εκκενώσεις, συνεχίζει ακάθεκτα τη δράση της. Εδώ και τρία χρόνια επιδιώκει σταθερά τη συμμετοχή σε κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες, εκφέροντας λόγο και κάνοντας παρεμβάσεις για τη ριζοσπαστικοποίηση και τη σύνδεση των αγώνων, μακριά από συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες και κόμματα. Συμμετέχει σε απεργιακές πορείες, καθώς και σε τοπικές απεργιακές κινητοποιήσεις (απολυμένων της Ολυμπίας οδού, εργαζομένων στα τηλεφωνικά κέντρα του ΟΤΕ) και σε παρεμβάσεις σε εργασιακούς χώρους (Blanco, Ελευθερουδάκη). Έχει κάνει εκδήλωση για την απεργία των χαλυβουργών, μοιράσματα/αφισοκολλήσεις για τον αγώνα των εργαζομένων στο ΜΕΤΡΟ και των εκπαιδευτικών, την εργατική διαχείριση στη ΒΙΟΜΕ κ.ά., καθώς και σειρά προβολών σε γειτονιές στην πόλη.

Η σύλληψη των 4 συντρόφων μας από τον Εργαλειοφόρο σήμερα το πρωί, με εξοργιστικά προκλητικό τρόπο, επειδή κουβαλούσαν σημαίες αποχωρώντας από απεργιακή πορεία (στο πλαίσιο 48ωρης απεργίας της ΑΔΕΔΥ παρακαλώ, ούτε καν αυτόνομης πορείας) σηματοδοτεί μια νέα σελίδα καταστολής στην πόλη, που δεν θα αφήσουμε ως αναρχικοί να πέσει κάτω. Αποτελεί άλλη μια έκφανση της ποινικοποίησης της απεργίας, όπως οι επιστρατεύσεις, οι προληπτικές συλλήψεις πριν από τις πορείες και η άγρια καταστολή στη διάρκειά τους. Η παρουσία μας σήμερα στο δρόμο, χθες στις περιφρουρήσεις στα σχολεία, αύριο στο πλευρό άλλων αγωνιζόμενων κομματιών είναι αδιαπραγμάτευτη: παλεύουμε για την ανατροπή του καπιταλισμού και την κατάργηση κάθε εξουσίας, μιλάμε ανοιχτά για μαχητικούς και αδιαμεσολάβητους αγώνες, για κοινωνική αυτοδιεύθυνση, για ισότητα, αλληλεγγύη, ελευθερία.

Η σύλληψη αυτή, λίγες μόνο μέρες μετά τη πολιτική δολοφονία του Π.Φύσσα από φασίστες, είναι μια προσπάθεια του κράτους να θυμίσει ποιος κάνει κουμάντο. Μπορεί το (αναπόσπαστο) μακρύ χέρι του συστήματος, η Χρυσή Αυγή, να «ξέφυγε λιγάκι» αλλά η αστυνομία συνεχίζει να την επικουρεί φυλώντας τα γραφεία της (εδώ στην πάτρα άλλωστε συστεγάζονται με το μεταγωγών), τα ΜΜΕ μιλάνε για «δύο άκρα» (λες και το φασισμός-αντιφασισμός ερμηνεύεται με γηπεδικούς όρους), ο πολιτικός θίασος ρίχνει κροκοδείλια δάκρυα (σαν η δολοφονία αυτή να μην ήταν από καιρό προδιαγεγραμμένη). Αυτός ο όψιμος «αντιφασισμός» της κυριαρχίας, αυτή η εμμονή με τη «δημοκρατικότητα», τα «συνταγματικά τόξα» και άλλους γελοίους όρους δεν πείθουν κανέναν. Εδώ και πολύ καιρό -εξόφθαλμα και συστηματικά- αγωνιστές, διαδηλωτές και απεργοί, από τη Χαλκιδική έως τα αντιφασιστικά οδοφράγματα σε κάθε πόλη, τσακίζονται (και κυριολεκτικά με επιθέσεις ΜΑΤ και μεταφορικά με τα μέτρα που εξαπολύονται). Μετανάστες και αντιφασίστες δέχονται δολοφονικές επιθέσεις.

Μπορεί να πιστεύει ο κάθε Δένδιας, το κάθε τοπικό Α.Τ. και οι παρατρεχάμενοι τοπικοί άρχοντες ότι εκκενώνοντας τις καταλήψεις μας (τόση σιγουριά νιώθουν που χτίζουν τα ανοίγματα…) θα αποδιοργανώσουν τον α/α χώρο, διότι εκεί στεγάζονταν πολλές κινηματικές δομές του, και θα «απαλλαγούν» μια και καλή από μας. Ας κοιτάξουν λίγο καλύτερα τα συνθήματα και τις αφίσες στο δρόμο, ας θυμηθούν τις πρόσφατες πορείες και δράσεις… είμαστε παντού, ζούμε και αναπνέουμε σε αυτή την πόλη, ο δρόμος μας ανήκει. Θα μας βρίσκουν πάντα μπροστά τους να καταδεικνύουμε την υποκρισία τους, να βροντοφωνάζουμε ότι το κράτος και το κεφάλαιο είναι οι μόνοι τρομοκράτες, να οργανώνουμε την ταξική αντεπίθεση που θα τους σαρώσει.

Αλληλεγγύη στους 4 συλληφθέντες

ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ Η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

αναρχική ομάδα, dinamitera

********************************************************************************************************

Η πολιτική δολοφονία του Παύλου Φύσσα, από νεοναζιστική ρατσιστική συμμορία, έρχεται να προστεθεί στον μακρύ κατάλογο επιθέσεων θρασύδειλων σε μετανάστες, άστεγους, οροθετικούς, εξαρτημένους, διαδηλωτές, σκεπτόμενους και ενεργούς πολίτες αυτής της χώρας.
Η Κυβέρνηση θυμήθηκε ξαφνικά το πρόβλημα του νεοναζισμού και διαρρηγνύει τα ιμάτιά της καταδικάζοντας τη ρατσιστική βία και επαναφέροντας τη θεωρία των δύο άκρων. Στην επιχειρηματολογία της, στο ένα άκρο βρίσκονται οι νεοναζί και στο άλλο … οι Σκουριές. Οι Σκουριές ως παράδειγμα βίας, ισοδύναμο με τα μαχαιρώματα και τις δολοφονίες.

Τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ, σε εντεταλμένη υπηρεσία, αναπαράγουν με εμετικό τρόπο την επιχειρηματολογία της Κυβέρνησης. Η βία των νεοναζιστών δίπλα στη βία στις Σκουριές. Ξανά και ξανά.

Μόνο που, κύριοι της Κυβέρνησης και των τηλεδικείων, η βία στις Σκουριές είναι δική σας βία, όχι δική μας. Είναι η βία, που εσείς αναγνωρίζετε ως τη μόνη νόμιμη, και την ασκείτε χωρίς μέτρο, αιδώ και ηθική, αδιακρίτως επί δικαίων και αδίκων. Μια αυθαίρετη, αδικαιολόγητη και επικίνδυνη βία που δεν υπόκειται σε κανενός είδους έλεγχο.

Επικαλείστε την τήρηση της νομιμότητας σε κάθε περίπτωση που εξυπηρετεί τα δικά σας συμφέροντα. Τέσσερις προφυλακισμένοι αγωνιστές και δεκάδες υπόδικοι με έωλες και κατασκευασμένες κατηγορίες, προκειμένου να θέσετε το κίνημα της Χαλκιδικής υπό ομηρία. Καμία αυτεπάγγελτη δίωξη για το αρσενικό στο νερό του Νεοχωρίου. Καμία αυτεπάγγελτη δίωξη για τη μόλυνση των ρεμάτων της Ολυμπιάδας. Κανένας έλεγχος στην Ελληνικός Χρυσός, καμία δίωξη για τη σωρεία παρανομιών της.

Καταδικάζετε τη βία απ΄όπου κι αν προέρχεται … αρκεί να προέρχεται από πολιτικούς σας αντιπάλους και συλλογικότητες που αντιστέκονται στη βάρβαρη πολιτική σας. Η δήλωση Καμένου διώκεται ως προτροπή σε πράξεις βίας, ενώ οι τόσες προκλήσεις ακροδεξιών πολιτικών αγνοούνται επιδεικτικά. Χαρακτηρίζετε τον εμπρησμό μηχανημάτων πολυεθνικής εταιρείας ως τρομοκρατική ενέργεια ενώ κλείνετε το μάτι στη δράση παρακρατικών τραμπούκων δίπλα και μέσα στις γραμμές των ΜΑΤ.

Βία, κύριοι της Κυβέρνησης και παρατρεχάμενοι, είναι οι χιλιάδες αυτοκτονίες, οι πολιτικές δολοφονίες, είναι οι λιποθυμίες παιδιών από ασιτία, είναι η ανεργία εκατομμυρίων ανθρώπων. Βία είναι ο θάνατος για ένα εισιτήριο. Βία είναι το μαύρο στις οθόνες. Βία είναι η καταστολή κάθε αντίδρασης, τα χημικά, οι ξυλοδαρμοί, το ανθρωποκυνηγητό, οι πλαστικές σφαίρες, η ποινικοποίηση των κοινωνικών κινημάτων αντίστασης. Βία είναι η ρίψη χημικών σε αυλές σχολείων και οι προσαγωγές ανήλικων μαθητών. Βία είναι τα προεδρικά διατάγματα, η φίμωση και ο βιασμός της αλήθειας και της δημοκρατίας. Βία είναι η κατασκευή ενόχων με παράνομη και δια της βίας λήψη γενετικού υλικού. Βία είναι η υπόθαλψη εγκληματιών που εξυπηρετούν τα συμφέροντά σας.

Βία είναι η καταστροφή της Χαλκιδικής, ο μη έλεγχος της Ελληνικός Χρυσός, η έκθεση σε κίνδυνο της δημόσιας υγείας από διαρροές τοξικών κατά τη μεταφορά τους. Βία είναι η δημιουργία τετελεσμένων με στόχο την τελική νομιμοποίηση παράνομων εταιρικών δραστηριοτήτων. Βία είναι η θυσία ανθρώπινων ζωών στο βωμό μιας “ανάπτυξης” όπως την ορίζετε εσείς και τα οικονομικά συμφέροντα που υπηρετείτε.

Κι αυτή τη βία δεν την καταδικάζετε και βέβαια δεν τη διώκετε.

Οι αγωνιστές της Χαλκιδικής είναι άνθρωποι με διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες, με διαφορετικές φιλοσοφίες ζωής. Το κίνημα της Χαλκιδικής είναι ένα πολύμορφο κίνημα, που έχει αποκηρύξει τις πρακτικές βίας και μικροκομματισμού. Αγωνιζόμαστε με όπλα την επιστημονική τεκμηρίωση, την αντικειμενική ενημέρωση, τις κοινωνικές δράσεις και την αλληλεγγύη. Και στο πλευρό μας έχουμε συλλογικότητες, φορείς, οργανώσεις, κοινοβουλευτικά και εξωκοινοβουλευτικά κόμματα, πολιτικούς φορείς, καναδούς πολιτικούς, ευρωπαϊκές κοινωνικές και πολιτικές οργανώσεις.

Δεν είμαστε φορείς βίας. Είμαστε δέκτες, μιας κρατικής βίας, τρομοκρατίας και προπαγάνδας, που παραπέμπει σε ολοκληρωτικά καθεστώτα. Είμαστε δέκτες της βίας μιας εξουσίας, που δε διστάζει να παραβεί νόμους και κανόνες που η ίδια θέσπισε, που δε διστάζει να καθοδηγεί με εντολές και εκβιασμούς τη δικαιοσύνη. Μιας εξουσίας που εξισώνει τη ρατσιστική βία με ένα κοινωνικό κίνημα που αγωνίζεται για το περιβάλλον, την ποιότητα ζωής, τη δικαιοσύνη, τα ανθρώπινα δικαιώματα και ένα καλύτερο μέλλον.

Τα δύο άκρα δεν είναι οι νεοναζί και οι Σκουριές. Τα δύο άκρα είναι το κράτος και το παρακράτος. Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος: του μηχανισμού καταστολής κάθε άποψης και κινήματος που αντιστέκεται στα σχέδιά τους.

Η εν ψυχρώ δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τη Χρυσή Αυγή φαίνεται ότι αποτέλεσε τη σταγόνα που έκανε το ποτήρι της κοινωνικής οργής να ξεχειλίσει ενάντια στο νεοναζιστικό μόρφωμα. Πλήθος κόσμου και κινήσεων εξέφρασε και συνεχίζει να εκφράζει την εναντίωσή του στις δολοφονικές και μισαλλόδοξες επιλογές των φασιστών, οι οποίοι δείχνουν να έχουν χάσει το έδαφος κάτω από τα πόδια τους.

Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών έχουν αποκαλύψει με τον πιο εμφανή τρόπο τη γελοιότητα και τις πραγματικές προθέσεις της Χρυσής Αυγής. Επιπλέον έκαναν έκδηλο όλο το γλοιώδη συρφετό που συμπορεύεται με τις δολοφονικές ορέξεις των ναζιστών. Από τα ΜΜΕ, τον επιχειρηματικό κόσμο και την αστυνομία μέχρι και στελέχη που παίζουν κεντρικό ρόλο στις κρατικές επιλογές και που έχουν υιοθετήσει τις φασιστικές λογικές στην κυρίαρχη και επίσημη κρατική πολιτική. Όλοι αυτοί μαζί αποτέλεσαν τον πολιορκητικό κριό για την άνοδο του φασιστικού φαινομένου και ήρθε η ώρα να λογοδοτήσουν για τις πράξεις τους.

Ένα ουσιώδες όμως ζήτημα που ανακύπτει είναι η προσπάθεια της κυριαρχίας να ενισχύσει τη θεωρία των δύο άκρων. Μέσα δηλαδή από την απαγόρευση της Χρυσής Αυγής, ο στόχος είναι το χτύπημα των ριζοσπαστικών κομματιών της κοινωνίας που εναντιώνονται στις κυρίαρχες πολιτικές και επιδιώκουν έναν κόσμο διαφορετικό. Γι αυτό και πρέπει να είμαστε σε επαγρύπνηση ώστε να αναχαιτιστεί η πολιτική της εξαίρεσης. Το καθεστώς μπροστά στην αύξηση των κοινωνικών κινήσεων που επιδιώκουν και δημιουργούν έναν κόσμο ελευθερίας παρά και ενάντια στον κυρίαρχο, επιχειρεί την θωράκισή του, ώστε να επιβάλει ανενόχλητο την αναγκαία βαρβαρότητα για τη σωτηρία του. Εξάλλου θα ήταν αφέλεια να πίστευε κάποιος ότι ο φασισμός τελειώνει με νόμους. Το τσάκισμα του φασισμού είναι ζήτημα της ίδιας της κοινωνίας.

Το αίμα του Παύλου άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου για τους ναζιστές δολοφόνους της Χρυσής Αυγής. Γι αυτό και χρειάζεται η δημιουργία ενός διευρυμένου κοινωνικού μετώπου που θα δώσει το τελικό χτύπημα στις δολοφονικές βλέψεις των φασιστών. Ένας αγώνας που τώρα ξεκινάει και θα συνεχίσει μέχρι την οριστική συντριβή του φασιστικού φαινομένου. Γιατί το μέλλον δεν μπορεί να είναι το μίσος και η θηριωδία του ναζισμού αλλά η ελευθερία και η αυτονομία του ατόμου και της κοινωνίας.

     Να Τσακίσουμε το Φασισμό

ΟΛΟΙ στην Αντιφασιστική Πορεία της Τετάρτης 25/9, ώρα 17:00 στα Προπύλαια

              Αντιεξουσιαστική Κίνηση Αθήνας