Τσάκισμα του φασισμού σημαίνει τσάκισμα του κράτους και του κεφαλαίου

Ο φασισμός ήταν, είναι και θα είναι βέλος στη φαρέτρα του
«συνταγματικού τόξου

Μετά τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα από τον χρυσαυγίτη Ρουπακιά, το αστικό καθεστώς επαναπροσδιορίζει την τακτική του απέναντι στους φασίστες. Τα ΜΜΕ μετατράπηκαν εν μια νυκτί, από lifestyle πλυντήρια και βασικοί προπαγανδιστές της ατζέντας του φασισμού, σε ένθερμους κατήγορους της «εγκληματικής οργάνωσης που απειλεί τη δημοκρατική ομαλότητα».  Η κυβέρνηση ξεκίνησε ένα επικοινωνιακό και πολιτικό blitzkrieg (πόλεμος αστραπή, πολεμική τακτική του ναζιστικού στρατού), που ξεκινά με διακηρύξεις ενάντια στις ακρότητες, συνεχίζει με ξηλώματα ηγετικών στελεχών της ΕΛ.ΑΣ. και της Ε.Υ.Π. και φτάνει μέχρι τις συλλήψεις και προφυλακίσεις βουλευτών και ηγετικών στελεχών της Χρυσής Αυγής και μπάτσων συνεργατών τους, με τις κατηγορίες να περιλαμβάνουν τον μισό ποινικό κώδικα (σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, ανθρωποκτονίες, ξέπλυμα βρώμικου χρήματος κ.ά.). Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Όσο τραγικό κι αν ακούγεται, η δολοφονία του Παύλου Φύσσα ήταν θέμα χρόνου. Τα αμέτρητα περιστατικά δολοφονικών επιθέσεων, κυρίως απέναντι σε μετανάστες αλλά όχι μόνο, με την ανοχή ή/και κάλυψη της αστυνομίας, πιστοποιούν ότι δεν έχουμε να κάνουμε με κάποιους θυμωμένους νεαρούς που βοηθούν τις γριούλες να κάνουν αναλήψεις από τα τραπεζικά ATM, όπως ήθελαν τα στημένα προεκλογικά ρεπορτάζ του σιχαμερού πτωματεμπόρου κομιστή και άλλων συναδέλφων του, αλλά με μια συμμορία ναζιστών, μαφιόζων και μπράβων με πλήρη κάλυψη από τον κρατικό μηχανισμό και χρηματοδότηση από τμήματα του ντόπιου κεφαλαίου. Χαρακτηριστικό της συνεργασίας τους είναι το γεγονός ότι ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής Κούζηλος, στενός συγγενής του επικεφαλής της Γ΄ Διεύθυνσης Αντικατασκοπείας της ΕΥΠ, ζητούσε «να δοθούν εγγυητικές επιστολές από το κράτος για να μπορέσουν να λύσουν το πρόβλημα ρευστότητας οι ναυτιλιακές εταιρείες», ενώ πολλές ήταν και οι ερωτήσεις του με τις οποίες ζητούσε «να αρθούν διάφορα γραφειοκρατικά εμπόδια για τον συγκεκριμένο κλάδο».

Τη σύλληψη του δολοφόνου Ρουπακιά ακολούθησε μια σωρεία «αποκαλύψεων» και αποκαλύψεων σχετικά με τη δράση των ταγμάτων εφόδου, τη στρατιωτική δομή της οργάνωσης, τις παλαιότερες αντικοινωνικές της ενέργειες, τη συμμετοχή της ως κατασταλτικού μηχανισμού στο πλευρό των ΜΑΤ (οι λεγόμενοι «αγανακτισμένοι πολίτες-κάτοικοι»)  τις βαθύτερες σχέσεις της με την αστυνομία και το στρατό, τη μαφιόζικη λειτουργία της, με τη συνδρομή αλληλοκαρφωμάτων μέσα από τις τάξεις των ίδιων των φασιστών. Όλα αυτά δηλαδή για τα οποία μιλάμε εδώ και δεκαετίες οι αναρχικοί/αντιεξουσιαστές. Όλα εκτός από ένα. Ότι ο φασισμός και οι οργανώσεις του, όσο και αν προσπαθούν να παρουσιαστεί ως αντισυστημικός, ήταν και είναι γέννημα, θρέμμα και ενεργούμενο του ίδιου του κράτους και του καπιταλισμού.

Χωρίς να παραγνωρίζουμε σε καμία περίπτωση τη σημασία της εντεινόμενης εξαθλίωσης και φτωχοποίησης στην ανάδυση φαινομένων κοινωνικού κανιβαλισμού και τη δημιουργία πρόσφορου εδάφους για το ρίζωμα φασιστικών ιδεοληψιών, η πραγματικότητα και η ιστορική μνήμη καθιστούν ανεπαρκή την υπεραπλουστευτική προσέγγιση που ανάγει τα πάντα στην οικονομική ύφεση. Τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής δεν έφτασαν εκεί που έφτασαν αποκλειστικά και μόνο λόγω μνημονίων, ούτε άρχισε ξαφνικά να βρέχει φασισμό. Τα βασικά φασιστικά ιδεολογήματα ήταν πάντοτε παρόντα, ταυτισμένα με τον γυμνό πυρήνα της κρατικής ιδεολογίας και του καπιταλισμού.

Ο εθνικισμός, η ιεραρχική δομή, η στρατιωτικοποίηση, ο ανταγωνισμός, ο πόλεμος όλων εναντίον όλων, ο κοινωνικός δαρβινισμός (το δόγμα της επιβίωσης του ισχυρότερου), ο καλλιεργούμενος ανορθολογισμός (τύπου Χαρδαβέλα, Λιακόπουλου κ.λπ.) είναι συστατικά στοιχεία κάθε κρατικού μηχανισμού, κυρίαρχα στοιχεία της προπαγάνδας του. Η στόχευση και η δομή των ναζιστικών/φασιστικών οργανώσεων αποτελούν ακραία προέκταση αυτών ακριβώς των χαρακτηριστικών.

Όπως κάθε έθνος-κράτος, έτσι και το ελληνικό δομεί την ιδεολογία του με κεντρικό άξονα τον εθνικισμό. Ο εθνικισμός αποτελεί κυρίαρχο εργαλείο αποπροσανατολισμού από την πραγματικότητα της ταξικής διάρθρωσης της κοινωνίας και συσπείρωσης γύρω από μια αφηρημένη διαταξική οντότητα. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιείται πληθώρα μηχανισμών. Το σχολείο, παρ” όλο που παρουσιάζεται σαν κάτι αποκομμένο από την υπόλοιπη κοινωνική πραγματικότητα, θρέφει κάθε γενιά με συγκεκριμένες αντιλήψεις που περιστρέφονται γύρω από την πρωτοκαθεδρία του έθνους, την υποταγή και την ιεραρχία. Η θρησκεία, βασικό συστατικό του υπερσυντηρητικού τριπτύχου, συμβάλλει στην εδραίωση του φόβου, της υποταγής, και της πίστης στην αυταξία του «περιούσιου έθνους των Ελλήνων». Ο στρατός, εκτός από εν δυνάμει κατασταλτικός μηχανισμός, λειτουργεί ως και  μηχανισμός εθνικιστικής προπαγάνδας, εμπέδωσης της υποταγής στην ιεραρχία και προώθησης της εχθρότητας ανάμεσα τους καταπιεσμένους. Η κυρίαρχη ιστορική αφήγηση, θεμελιωμένη πάνω στην υποτιθέμενη συνέχεια του ελληνικού έθνους, καλλιεργεί τις δυο βασικές μορφές του ντόπιου εθνικισμού: την επιθετική, επεκτατική ιδέα της Μεγάλης Ελλάδας και τη λογική της φτωχής πλην τίμιας ψωροκώσταινας που βάλλεται πανταχόθεν.

Οργανώσεις τύπου ΧΑ δεν αποτελούν παρακρατικά σώματα όπως συχνά λέγεται. Αποτελούν τμήμα αυτού που λέμε βαθύ κράτος. Για αυτό το λόγο υπήρχαν και θα υπάρχουν, είτε στο προσκήνιο (χούντα, σύμβουλοι πρωθυπουργών, στελέχη κομμάτων, κ.ά.), είτε στο παρασκήνιο (ΕΠΕΝ, 4η Αυγούστου, ακροδεξιές ομάδες-συμμορίες και οργανώσεις), ανάλογα με το πως εξυπηρετείται καλύτερα το κράτος και το κεφάλαιο. Κατά καιρούς, εκφράστηκαν και πήραν τη μορφή του μεταξικού καθεστώτος, των χιτών και των ταγμάτων ασφαλείας της ναζιστικής κατοχής και του εμφυλίου, ενσωματώθηκαν στο μετεμφυλιακό κράτος της δεξιάς εθνικοφροσύνης, το παπαδαριό, τους βασιλόφρονες, τους βολεμένους του απριλιανού καθεστώτος, τα μεταγενέστερα «σταγονίδιά» του, τις «παρακρατικές» ομάδες κρούσης, τη μεταπολιτευτική Νέα Δημοκρατία, τους Rangers και τους Κενταύρους, τους χρυσαυγίτες που επιτίθονταν μαζί με τα ΜΑΤ σε διαδηλωτές. Η εθνοκεντρική ρητορική και ο ωμός λαϊκισμός που συνεχίστηκαν και κατά την περίοδο της «Αλλαγής», η εποχή της οικονομικής ανάπτυξης πάνω στις πλάτες φτωχών μεταναστών εργατών, ο παροξυσμός των «μακεδονικών συλλαλητηρίων», η «εθνική κρίση» των Ιμίων, οι μέρες της «δόξας» των Ολυμπιακών Αγώνων, η ανάδυση ακροδεξιών μορφωμάτων τύπου ΛΑ.Ο.Σ., η έντονη αποπολιτικοποίηση και η απουσία οράματος για την ανατροπή του συστήματος εξουσίας και την δημιουργία μιας ελεύθερης κοινωνίας, έχουν παίξει σημαντικότατο ρόλο στη διαμόρφωση της σημερινής συνθήκης.

487726_369288336502849_821930573_nΌλος ο ακροδεξιός συρφετός προϋπήρχε, ενσωματωμένος κυρίως στους πάλαι ποτέ κραταιούς πόλους του δικομματισμού, ο οποίος αντλούσε τη συναίνεση μέσω παροχών, βολέματος, διορισμών και πελατειακών σχέσεων. Η κρίση (οικονομική, πολιτική, αξιακή) και η επιχειρούμενη καπιταλιστική και κρατική αναδιάρθρωση οδήγησε στην αδυναμία συντήρησης αυτών των σχέσεων και στην απόσχιση των πιο ακραίων τμημάτων δημιουργώντας εύφορο έδαφος για την ενίσχυση του φασισμού.

Η ακροδεξιά μετατόπιση της κεντρικής πολιτικής ατζέντας κατά τη διάρκεια των προηγούμενων εκλογών (οροθετικές, μετανάστες, εγκληματικότητα κλπ) και η συνακόλουθη η επικέντρωση της κυβερνητικής ατζέντας στο μεταναστευτικό ζήτημα, παρήγαγαν ένα προνομιακό πεδίο δράσης για τις νεοναζιστικές συμμορίες. Η προσπάθεια εγκαθίδρυσης ενός σύγχρονου ολοκληρωτικού καθεστώτος συνεχίστηκε από τη σημερινή κυβέρνηση. Ενδεικτικά χαρακτηριστικά αυτής της προσπάθειας αποτέλεσαν η άμεση πριμοδότηση της φασιστικής ατζέντας (που πρόσφατα έφτασε μέχρι και σε κελεύσματα για «συγκυβέρνηση με μια σοβαρότερη Χρυσή Αυγή»), το δόγμα της μηδενικής ανοχής απέναντι σε οποιαδήποτε αντίσταση, το κύμα καταστολής των τελευταίων ετών, το άνοιγμα στρατοπέδων συγκέντρωσης για τους μετανάστες, η χυδαιότητα της «θεωρίας των δυο άκρων» (ακόμη και το «αντικαπιταλιστικό» ΚΚ.Ε. δεν δίστασε να εξομοιώσει, για ακόμη μια φορά, την δολοφονική επίθεση που δέχθηκαν μέλη του Π.Α.ΜΕ. στο Πέραμα από χρυσαυγίτες με τις συγκρούσεις που έλαβαν χώρα μεταξύ διαδηλωτών και των αριστερών περιφρουρητών της Βουλής).

Η συγκυριακή ρήξη της κυβέρνησης με το εδώ και δεκαετίες δεκανίκι των σχεδιασμών του εγχώριου καθεστώτος δεν αποτελεί κάποιου είδους «νίκη της αστικής δημοκρατίας απέναντι στη φασιστική απειλή». Με αφορμή τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, οι σχεδιασμοί της επιταχύνθηκαν. Τα οφέλη μιας τέτοιας κίνησης για την ίδια είναι πολλά. Πρώτον, ενισχύει το ρόλο της ως εγγυητή της νομιμότητας, της δημοκρατίας, της ομαλότητας και της δικαιοσύνης, σύμφωνα με το δόγμα «θεσμική ασφάλεια, οικονομική ανάπτυξη». Δεύτερον, αποτελεί επίδειξη πυγμής προς όλες τις κατευθύνσεις, δείχνοντας «ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο» και καθιστώντας σαφές ότι είναι έτοιμη να καταστείλει οτιδήποτε μπορεί να τεθεί εμπόδιο στα σχέδιά της. Τρίτον, επαναφέρει έναν μεγάλο αριθμό απολωλότων προβάτων στο μαντρί της «μεγάλης δεξιάς παράταξης», υιοθετώντας παράλληλα τα αιτήματά τους για ησυχία, τάξη και ασφάλεια και προβάλλοντας (μέσω διαρκών αστυνομικών επιχειρήσεων-σκούπα στο κέντρο της Αθήνας) την υπεροχή της κρατικής καταστολής έναντι της συμμορίτικης. Τέταρτον, εγγυάται τον έλεγχο των σωμάτων ασφαλείας και του στρατού, απέναντι σε αυτό που προβλήθηκε από τα ΜΜΕ ως «διάβρωση» από την ύπαρξη «ναζιστικών θυλάκων». Πέμπτον, επιχειρεί να κλείσει το στόμα της αντιπολίτευσης που αποζητά θεσμικές λύσεις απέναντι στο πρόβλημα του εκφασισμού, με τη λογική «θεσμική αντιμετώπιση θέλατε, θεσμική αντιμετώπιση θα λάβετε». Την ίδια στιγμή, προσπαθεί να ενσωματώσει σε αστικοδημοκρατικές οδούς τα αντιφασιστικά αντανακλαστικά που αναπτύχθηκαν σε τμήματα της κοινωνίας. Τέλος, κοιτάζοντας μερικά βήματα μπροστά, στοχεύει στην κατοχύρωση του λεγόμενου «συνταγματικού τόξου». Έτσι, οι πρόσφατες κινήσεις της διασφαλίζουν τη μη συγκρότηση μαζικού φασιστικού κινήματος σε ενδεχόμενη ανάληψη της εξουσίας από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ώστε να μην διαταραχθεί η ομαλή πορεία της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης λόγω υπερβάλλοντος ακροδεξιού ζήλου. Από την άλλη πλευρά, στόχος της δημιουργίας του «συνταγματικού τόξου» είναι η ενίσχυση της πολιτικής, νομοθετικής και κατασταλτικής φαρέτρας του κράτους με σκοπό, όχι μόνο την παρανομοποίηση κάθε μορφής αντίστασης, αλλά και την απονομιμοποίησή της στην κοινωνική συνείδηση.

Από τη μεριά της, η αριστερή εκδοχή της διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος υιοθετεί μια θλιβερή ψηφοθηρική στάση, ανάγοντας το ζήτημα του κοινωνικού εκφασισμού αποκλειστικά στην οικονομική κρίση και την κακή λειτουργία των θεσμών. Παράλληλα, αρνούμενη να δράσει δυναμικά στο δρόμο, αναπαράγει μια λογική θυματοποίησής της που ενισχύει το «μαχητικό» προφίλ των φασιστών, το οποίο έχει καλλιεργηθεί μετά από πολύ κόπο των μπάτσων και των Μ.Μ.Ε. Μιλά για θεσμική διαχείριση του ζητήματος, συσκοτίζοντας και αποσιωπώντας τη φύση τόσο του φασισμού όσο και των θεσμών. Τέλος, χρησιμοποιεί μια θολή πατριωτική ρητορική (ιστορικό απότοκο των εθνολαϊκών μετώπων τύπου Ε.Α.Μ.), που αναφέρεται μόνο στους «κακούς ξένους δανειστές» και τους υπερεθνικούς μηχανισμούς, αφήνοντας στην άκρη τα ντόπια αφεντικά και τις στρατηγικές επιλογές του ελληνικού κράτους. Φαίνεται να μην αντιλαμβάνεται πως ο αυθεντικός εθνικισμός μπορεί να τα καταφέρει καλύτερα από το αριστερό, πατριωτικό του κακέκτυπο.

Οι ενδοσυστημικές αντιθέσεις και τα αντικρουόμενα συμφέροντα στο εσωτερικό κράτους και κεφαλαίου είναι φαινόμενα υπαρκτά. Αν και ο εκφασισμός της κοινωνίας, έτσι όπως προωθείται από τα κυρίαρχα τμήματα της αστικής τάξης, και η παρουσία της Χρυσής Αυγής, είναι στοιχεία που μπορεί να συμπλέουν και σε κάθε περίπτωση αποτελούν τμήματα του εξουσιαστικού στρατοπέδου, αυτό δεν σημαίνει ότι θα γίνει ανεκτή από το κράτος η οποιαδήποτε τάση αυτονόμησης της ΧΑ. Από την άλλη, η ανάγκη ύπαρξης της ΧΑ ή ενός αντίστοιχου κατασταλτικού, τραμπούκικου, εκφοβιστικού μηχανισμού ως αντίβαρο και ανάχωμα στην ανάπτυξη των κοινωνικών-ταξικών αγώνων, είναι δεδομένη για τους κυρίαρχους.

Από την πλευρά μας, αντιλαμβανόμενοι τις διαφοροποιήσεις ανάμεσα στις ποικίλες εκδοχές διαχείρισης του κράτους και αναδιάρθρωσης του κεφαλαίου, εντοπίζουμε παράλληλα την κοινή τους συνισταμένη: την προσπάθεια επιβολής, αναπαραγωγής και διαιώνισης του συστήματος καταπίεσης κι εκμετάλλευσης, του συστήματος εξουσίας. Στα πλαίσια του αγώνα ενάντια σε αυτό το σύστημα εντάσσεται και η μάχη ενάντια στο φασισμό σε όλες του τις εκφάνσεις. Το ξερίζωμά του αποτελεί έργο ενός κοινωνικού και ταξικού κινήματος που μάχεται ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης κι εκμετάλλευσης, όχι του συστήματος που το γεννά και το αναπαράγει.

Μακριά από θεσμικές αυταπάτες και από μετωπικές συνεργασίες με συστημικούς φορείς, με συλλογικούς αυτοοργανωμένους, χειραφετημένους, ανυποχώρητους αγώνες, προωθούμε το πρόταγμα της αλληλεγγύης, της αντίστασης, του αγώνα ενάντια στο υπάρχον. Αγωνιζόμαστε για την κοινωνική επανάσταση. Για τη δημιουργία μιας κοινωνίας ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης. Για τον ελευθεριακό κομμουνισμό, για την Αναρχία.

 

Αναρχική συλλογικότητα καθ’ οδόν

5 απαντήσεις στο “Τσάκισμα του φασισμού σημαίνει τσάκισμα του κράτους και του κεφαλαίου”

  1. ΑΡΘΡΟ / Οι νε­ο­να­ζι­στές δεν ξε­φύ­τρω­σαν α­πό το πα­ρελ­θό­ν / Π. Λαμπρου
    * Πρώ­το μέ­λη­μα της Αρι­στε­ράς
    η ι­δε­ο­λο­γι­κή α­ντι­πα­ρά­θε­ση

    Για πολ­λά χρό­νια, ό­σο οι νε­ο­να­ζι­στές δεν ή­ταν τί­πο­τα πα­ρα­πά­νω α­πό μια πε­ρι­θω­ρια­κή γκρού­πα, ό­χι μό­νο η πλειο­ψη­φία της κοι­νω­νίας, αλ­λά και ση­μα­ντι­κό τμή­μα της Αρι­στε­ράς δεν τους θεω­ρού­σε ι­διαί­τε­ρα και ά­με­σα ε­πι­κίν­δυ­νους. Πε­ριό­ρι­ζε τις α­να­φο­ρές στο ι­στο­ρι­κό πα­ρελ­θόν, για­τί πί­στευε στην…
    ου­σία ό­τι εί­χα­με τε­λειώ­σει με το φα­σι­στι­κό φαι­νό­με­νο.

    Αλλά και πρό­σφα­τα, πριν τη δο­λο­φο­νία του Παύ­λου Φύσ­σα, ο­ρι­σμέ­νοι υ­πο­τι­μού­σαν το βά­θος της α­νό­δου της νε­ο­να­ζι­στι­κής συμ­μο­ρίας, λέ­γο­ντας ό­τι εί­ναι πρό­σκαι­ρη, α­πο­τέ­λε­σμα της ορ­γής που υ­πάρ­χει –λό­γω μνη­μο­νίου- στο κοι­νω­νι­κό σώ­μα. Γι’ αυ­τό και α­κού­γα­με συ­χνά ό­τι πολ­λοί α­πό τους ψη­φο­φό­ρους της ΧΑ δεν εί­ναι φα­σί­στες και ρα­τσι­στές, ό­τι εί­ναι «κα­νο­νι­κοί» άν­θρω­ποι…

    Πώς προέ­κυ­πτε, ό­μως, η αι­σιό­δο­ξη αυ­τή ε­κτί­μη­ση ό­τι οι άν­θρω­ποι αυ­τοί α­πλώς πα­ρα­σύρ­θη­καν α­πό την «α­ντι­συ­στη­μι­κή» ρη­το­ρι­κή της συμ­μο­ρίας και αρ­γά ή γρή­γο­ρα θα δια­χω­ρί­σουν τη θέ­ση τους; Έχω την ε­ντύ­πω­ση ό­τι πολ­λοί θεω­ρούν ό­τι αυ­τός που α­σπά­ζε­ται την ι­δε­ο­λο­γία και τις πο­λι­τι­κές θέ­σεις των φα­σι­στών ή να­ζι­στών δεν εί­ναι «κα­νο­νι­κός άν­θρω­πος», συ­νε­πώς δεν μπο­ρεί να υ­πάρ­χουν ε­κα­το­ντά­δες χι­λιά­δες «μη κα­νο­νι­κοί» που ψη­φί­ζουν ΧΑ. Δυ­στυ­χώς, ό­μως, έ­χει α­πο­δει­χθεί ό­τι και αυ­τοί εί­ναι ε­κνευ­ρι­στι­κά «κα­νο­νι­κοί». Και αυ­τή η «κα­νο­νι­κό­τη­τα» εί­ναι που πρέ­πει να μας φο­βί­σει, να μας κά­νει ό­χι μό­νο να με­λε­τή­σου­με το φαι­νό­με­νο σε βά­θος, αλ­λά να πά­ρου­με και τα μέ­τρα μας.

    Ο ο­πα­δός του φα­σι­σμού, ό­πως α­πο­δεί­χθη­κε, μπο­ρεί να εί­ναι έ­νας κοι­νός τύ­πος αν­θρώ­που. Ο ο­πα­δός της ΧΑ ε­πί­σης. Και εν μέ­σω κρί­σης, εν μέ­σω μνη­μο­νια­κών πο­λι­τι­κών, του δί­δε­ται η ευ­και­ρία να εκ­δη­λώ­σει σε ό­λη της την α­κρό­τη­τα την α­πο­φα­σι­στι­κή ε­πί­δρα­ση που του έ­χουν ε­πι­βά­λει οι κυ­ρίαρ­χες κοι­νω­νι­κές α­ντι­λή­ψεις. Να προ­βά­λει με πά­θος το «πα­τρίς, θρη­σκεία, οι­κο­γέ­νεια», που τον έ­χουν δι­δά­ξει. Να εκ­δη­λώ­σει την α­πέ­χθειά του σε κά­θε τι «μη κα­νο­νι­κό». Να θέ­λει να α­πο­βά­λει το με­λα­ψό α­πό τη λευ­κή κοι­νω­νία. Να ε­πα­να­φέ­ρει στον ορ­θό δρό­μο τη σε­ξουα­λι­κό­τη­τα, να συ­ντρί­ψει τη­ν… εκ­τρο­πή της ο­μο­φυ­λό­φι­λης ε­πι­θυ­μίας. Να ε­πα­να­φέ­ρει τη θα­να­τι­κή ποι­νή, να στει­ρώ­σει τους α­νά­πη­ρους και τους ψυ­χι­κά πά­σχο­ντες.

    Η ΧΑ, πράγ­μα­τι, α­ξιο­ποίη­σε την κοι­νω­νι­κή ε­ξα­θλίω­ση, την α­νέ­χεια, την πεί­να, την α­γα­νά­κτη­ση ε­νός κό­σμου για το πο­λι­τι­κό σύ­στη­μα, α­πευ­θυ­νό­με­νη κυ­ρίως σε έ­να συ­ντη­ρη­τι­κό α­κρο­α­τή­ριο, που ή­ταν καλ­λιερ­γη­μέ­νο α­πό και­ρό για να κά­νει το ε­πό­με­νο ποιο­τι­κό βή­μα.

    Οι άλ­λες διαι­ρε­τι­κές το­μές

    Ας κά­νου­με μια υ­πο­θε­τι­κή δη­μο­σκό­πη­ση με το ε­ρώ­τη­μα: Εί­στε υ­πέρ ή κα­τά της μα­ζι­κής α­πέ­λα­σης ό­λων των ξέ­νων α­πό τη χώ­ρα; Ποια θα ή­ταν η α­πά­ντη­ση; Και άλ­λη δη­μο­σκό­πη­ση: Να ε­πα­νέλ­θει η θα­να­τι­κή ποι­νή για τους ε­μπό­ρους ναρ­κω­τι­κώ­ν; Και άλ­λη μια: Ναι ή ό­χι στους γά­μους ο­μό­φυ­λων ζευ­γα­ριώ­ν; Φο­βά­μαι ό­τι η «κα­νο­νι­κό­τη­τά τους» θα έ­βγαι­νε κερ­δι­σμέ­νη. Και φο­βά­μαι συ­νε­πώς ό­τι η δι­κή μας α­πά­ντη­ση θα ή­ταν μειο­ψη­φι­κή^ ι­σχυ­ρή μεν, αλ­λά μειο­ψη­φι­κή.

    Οι νε­ο­να­ζι­στές παίρ­νουν το α­πο­τέ­λε­σμα μιας ι­δε­ο­λο­γι­κής δου­λειάς που έ­χει γί­νει ο­λό­κλη­ρες δε­κα­ε­τίες -και μιας άλ­λης που δεν έ­χει γί­νει ό­σο θα έ­πρε­πε- και το με­τα­τρέ­πουν σε κί­νη­ση, σε πρά­ξη, σε προο­πτι­κή.

    Οι νε­ο­να­ζι­στές δεν εί­ναι κε­ραυ­νός εν αι­θρία. Δεν ξε­φύ­τρω­σαν α­πό το πα­ρελ­θόν. Δεν εί­ναι α­πλώς οι α­πό­γο­νοι του Χίτ­λερ. Εί­ναι παι­διά του σή­με­ρα, που στέ­κο­νται με σα­φή­νεια σε συ­γκε­κρι­μέ­νες ό­χθες, αυ­τών των πολ­λα­πλών α­ντι­θέ­σεων που υ­πάρ­χουν μέ­σα στην κοι­νω­νία. Και ε­δώ εί­ναι το με­γά­λο λά­θος ό­σων α­πό την ε­δώ ό­χθη, υ­πο­στή­ρι­ζαν με δογ­μα­τι­σμό την ά­πο­ψη ό­τι ση­μα­σία έ­χει μό­νο η βα­σι­κή α­ντί­θε­ση, ου­σια­στι­κά η μό­νη α­ντί­θε­ση, κε­φα­λαίου – ερ­γα­σίας, οι­κο­δο­μώ­ντας μια οι­κο­νο­μί­στι­κη – ερ­γα­τί­στι­κη α­ντί­λη­ψη για την κοι­νω­νία του μέλ­λο­ντος. Μί­λα­γαν και μι­λούν α­κό­μη και σή­με­ρα για α­σή­μα­ντες, δευ­τε­ρεύου­σες α­ντι­θέ­σεις ή υ­πο­στη­ρί­ζουν ό­τι ό­λα θα λυ­θούν αν α­πε­λευ­θε­ρω­θεί η ερ­γα­τι­κή τά­ξη α­πό το ζυ­γό της κα­πι­τα­λι­στι­κής εκ­με­τάλ­λευ­σης. Ιστο­ρι­κά δεν α­πο­δεί­χτη­κε. Πο­λι­τι­κά και κοι­νω­νι­κά δεν προ­κύ­πτει. Η ερ­γα­τι­κή τά­ξη, τα υ­πο­τε­λή στρώ­μα­τα, οι φτω­χοί, δεν γί­νο­νται αυ­το­μά­τως α­ρι­στε­ροί λό­γω της κοι­νω­νι­κής τους θέ­σης. Δεν δια­κα­τέ­χο­νται α­πό ε­λευ­θε­ρια­κές, ρι­ζο­σπα­στι­κές α­ντι­λή­ψεις. Δεν εν­στερ­νί­ζο­νται τις ου­μα­νι­στι­κές ι­δέες και α­ξίες. Αντί­θε­τα, έ­να ση­μα­ντι­κό πο­σο­στό α­πό αυ­τά τα κοι­νω­νι­κά στρώ­μα­τα, το πιο κα­θυ­στε­ρη­μέ­νο, συ­ντη­ρη­τι­κο­ποιεί­ται, σκλη­ραί­νει, α­να­ζη­τά τον ε­χθρό στο ε­σω­τε­ρι­κό του. Το κοι­νω­νι­κό σώ­μα των φτω­χών δι­χά­ζε­ται. Οι κοι­νω­νι­κά α­πο­κλει­σμέ­νοι, φτιά­χνουν τις δι­κές τους ζώ­νες. Οι φτω­χοί Έλλη­νες, οι ά­νερ­γοι, φυ­σι­κά ό­χι ό­λοι, ε­χθρεύο­νται τους ξέ­νους. Οι ξέ­νοι, φυ­σι­κά ό­χι ό­λοι, ε­χθρεύο­νται άλ­λους ξέ­νους. Και αυ­τοί με τη σει­ρά τους, τους τσιγ­γά­νους, τους γύ­φτους. Οι τσιγ­γά­νοι τους ο­μο­φυ­λό­φι­λους… και πά­ει λέ­γο­ντας.

    Τι α­ξιο­ποίη­σε η νε­ο­να­ζι­στι­κή συμ­μο­ρία

    Η Χρυ­σή Αυ­γή α­ξιο­ποίη­σε την α­ντι­μνη­μο­νια­κή διά­θε­ση του κό­σμου, για να διεισ­δύ­σει στα φτω­χό­τε­ρα κοι­νω­νι­κά στρώ­μα­τα. Αξιο­ποίη­σε τη ξε­νο­φο­βι­κή ρη­το­ρεία, αλ­λά και την πρα­κτι­κή του κυ­ρίαρ­χου μπλοκ και τη με­τέ­τρε­ψε σε ι­δε­ο­λο­γι­κή στά­ση και α­κτι­βι­σμό. Αξιο­ποίη­σε το κλί­μα που υ­πάρ­χει στους κα­τα­σταλ­τι­κούς μη­χα­νι­σμούς του κρά­τους, για να συ­γκρο­τή­σει τάγ­μα­τα ε­φό­δου. Αξιο­ποίη­σε την τη­λε­ο­πτι­κή βαρ­βα­ρό­τη­τα, με­τα­φέ­ρο­ντας τα δελ­τία των ο­χτώ στους δρό­μους, δη­μιουρ­γώ­ντας ει­δή­σεις τρό­μου στα σο­κά­κια. Αξιο­ποίη­σε στε­ρεό­τυ­πα χρό­νων, συ­ντη­ρη­τι­κά α­ντα­να­κλα­στι­κά, μι­κρο­α­στι­κές νοο­τρο­πίες, δη­μιουρ­γώ­ντας μια δι­κή της α­φή­γη­ση, έ­να δι­κό της δρό­μο, μια δι­κή της κοι­νω­νία, ό­που οι «δια­φο­ρε­τι­κοί» θα έ­χουν στο μπρά­τσο τους τρί­γω­να, κόκ­κι­να, κα­φέ, ρο­ζ, πρά­σι­να. Αξιο­ποίη­σε τις δι­κές μας α­δυ­να­μίες, τον κα­τα­κερ­μα­τι­σμό του κι­νή­μα­τος, για να προ­βά­λει ως το α­ντί­πα­λο δέ­ος ε­νός συ­στή­μα­τος που μέ­χρι πρό­σφα­τα την τρο­φο­δο­τού­σε και την ε­νί­σχυε.

    Οι άν­θρω­ποι που ζουν σε αυ­τόν τον τό­πο α­να­ζη­τούν διέ­ξο­δο, ελ­πί­δα. Ανα­ζη­τούν σω­τή­ρες. Και στα αυ­τιά αρ­κε­τών η ΧΑ φά­ντα­ζε ως τι­μω­ρός αυ­τών που… ξε­που­λούν την πα­τρί­δα, αυ­τών που ευ­θύ­νο­νται για τη δι­κή τους ε­ξα­θλίω­ση. «Φταίει η δη­μο­κρα­τία, οι 300 της Βου­λής, οι ε­λευ­θε­ρίες. Φταίει ό­τι δεν ή­μα­σταν πει­θαρ­χη­μέ­νοι, ό­τι χά­θη­καν τα ή­θη της φυ­λής, ό­τι η Ελλά­δα έ­γι­νε Ευ­ρώ­πη, ό­τι μα­ζεύ­τη­καν οι ξέ­νοι στη χώ­ρα μας. Φταίει ό­τι η γυ­ναί­κα σή­κω­σε κε­φά­λι και διεκ­δι­κεί ι­σό­τη­τα, ό­τι αμ­φι­σβη­τή­θη­κε το αρ­σε­νι­κό, η δύ­να­μη.

    Φταίει ό­τι δεν κρε­μά­με τους ε­μπό­ρους ναρ­κω­τι­κών, ό­τι δεν έ­χου­με πολ­λές φυ­λα­κές, ό­τι ό­ταν λέ­με ι­σό­βια δεν εν­νοού­με ι­σό­βια».
    Σε αυ­τά τα φταίει πρέ­πει να δώ­σου­με α­πά­ντη­ση και να προ­βά­λου­με αυ­τόν, τον άλ­λο κό­σμο, που ό­πως λέ­γα­με στο «Κοι­νω­νι­κό Φό­ρουμ», εί­ναι ε­φι­κτός.

    Κό­ντρα στο ρεύ­μα που α­να­ζη­τά την α­πλού­στευ­ση και το κυ­νή­γι μα­γισ­σών, να μι­λή­σου­με για το διά­λο­γο και την α­νε­κτι­κό­τη­τα, για τη συ­νύ­παρ­ξη και το διε­θνι­σμό, για την αλ­λη­λεγ­γύη σε ό­λους και την α­ξιο­πρέ­πεια. Και ό­σο αυ­τοί ή ό,τι μεί­νει α­πό αυ­τούς με­τά τις τε­λευ­ταίες ε­ξε­λί­ξεις, θα κη­ρύσ­σουν το μί­σος στο δια­φο­ρε­τι­κό, ε­μείς θα λέ­με ό­λοι δια­φο­ρε­τι­κοί, ό­λοι ί­σοι. Όσο δί­πλα μας ο ρα­τσι­σμός θα συ­νε­χί­σει να ρί­χνει το δη­λη­τή­ριό του, ε­μείς θα διευ­ρύ­νου­με τα δί­κτυα αλ­λη­λεγ­γύης για ό­λους, θα υ­πε­ρα­σπι­ζό­μα­στε έ­μπρα­κτα τους με­τα­νά­στες που ζουν στα κρα­τη­τή­ρια και τις «Μα­νω­λά­δες». Όσο αυ­τοί θα ο­νει­ρεύο­νται νέες φυ­λα­κές, ε­μείς θα υ­πε­ρα­σπι­ζό­μα­στε τα δι­καιώ­μα­τα των κρα­του­μέ­νων και θα διεκ­δι­κού­με λι­γό­τε­ρη φυ­λα­κή. Όσο αυ­τοί θα πο­λε­μούν τη δη­μο­κρα­τία, ε­μείς θα μι­λά­με για διεύ­ρυν­σή της, για πε­ρισ­σό­τε­ρες ε­λευ­θε­ρίες.

    Οι δι­κές μας ευ­θύ­νες

    Αλλά εί­ναι και στιγ­μή α­να­στο­χα­σμού. Έχει και η α­ρι­στε­ρά τις ευ­θύ­νες της. Για­τί μπρο­στά στην α­γω­νία της να α­γκα­λιά­σει ευ­ρύ­τε­ρα κοι­νω­νι­κά στρώ­μα­τα, δεν ξε­δί­πλω­σε το δι­κό της ι­δε­ο­λο­γι­κό και α­ξια­κό φορ­τίο. Μπρο­στά στο φό­βο να κα­τη­γο­ρη­θεί για έλ­λειμ­μα πα­τριω­τι­σμού, ξέ­χνα­γε ε­νίο­τε το διε­θνι­σμό, την τα­ξι­κή, την ο­λι­κή της προ­σέγ­γι­ση. Μπρο­στά στους «νοι­κο­κυ­ραίους», με ό,τι αυ­τό ση­μα­το­δο­τεί, δεί­λια­σε να μι­λή­σει για την α­νά­γκη κα­θο­λι­κής α­πε­λευ­θέ­ρω­σης, να δώ­σει τη μά­χη της ι­δε­ο­λο­γι­κής η­γε­μο­νίας.

    Ακό­μα και η δι­κή μας α­ρι­στε­ρά, ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, που οι δυ­νά­μεις του έ­δω­σαν και δί­νουν κα­θη­με­ρι­νούς α­γώ­νες ε­νά­ντια στο ρα­τσι­σμό, που στέ­κο­νται αλ­λη­λέγ­γυοι στους με­τα­νά­στες και τις κα­τα­πιε­σμέ­νες, στο δη­μό­σιο λό­γο του των η­με­ρών αυ­τών δεν μί­λη­σε ε­πί της ου­σίας για τα ζη­τή­μα­τα αυ­τά. Σε τε­λευ­ταίες α­να­κοι­νώ­σεις, αλ­λά και σε κε­ντρι­κές ο­μι­λίες, ό­πως αυ­τή στο φε­στι­βάλ των Νέων του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, ο λό­γος μας ή­ταν πε­ρισ­σό­τε­ρο κε­ντρι­κο­πο­λι­τι­κός, λι­γό­τε­ρο κοι­νω­νι­κός και α­κό­μα λι­γό­τε­ρο α­ντι­ρα­τσι­στι­κός.

    Αλλά πώς εί­ναι δυ­να­τό να υ­πάρ­ξει α­ρι­στε­ρά, που θέ­λει να αλ­λά­ξει τον κό­σμο, αν δεν στα­θεί με υ­πε­ρη­φά­νεια στη δι­κή της α­ξια­κή α­φε­τη­ρία; Αν δεν ε­ντεί­νει την ι­δε­ο­λο­γι­κή της α­ντι­πα­ρά­θε­ση; Αν δεν υ­πε­ρα­σπι­στεί με πά­θος τους κα­τα­πιε­σμέ­νους; Αν δεν στα­θεί με συ­νέ­πεια στις ου­μα­νι­στι­κές και ε­λευ­θε­ρια­κές ι­δέες; Αν δεν αλ­λά­ξει τον ί­διο της τον ε­αυ­τό, δεν γί­νει πα­ρά­δειγ­μα ε­λευ­θε­ρίας, υ­πό­δειγ­μα μιας κοι­νω­νίας της α­πε­λευ­θέ­ρω­σης;

    Ήρθε, ό­μως, η Χρυ­σή Αυ­γή για να μας προ­ει­δο­ποιή­σει.
    Το ε­ρώ­τη­μα εί­ναι αν θα α­πα­ντή­σου­με στην ι­στο­ρι­κή πρό­κλη­ση. Αν θα υ­πε­ρα­σπι­στού­με τον ε­αυ­τό μας, την ι­στο­ρία μας. Αν θα γί­νου­με ο­δό­φραγ­μα στην ι­δε­ο­λο­γι­κή α­ντε­πί­θε­ση του νε­ο­να­ζι­σμού. Αν θα α­πα­ντή­σου­με ο­λι­κά. Έχου­με πει πολ­λές φο­ρές ό­τι δεν εί­μα­στε α­πλώς έ­να α­ντι­μνη­μο­νια­κό κόμ­μα. Εί­μα­στε κόμ­μα της α­ρι­στε­ράς, που δί­νει μά­χη ε­νά­ντια στα μνη­μό­νια, την ε­ξα­θλίω­ση, και ταυ­τό­χρο­να δί­νει μά­χη ε­νά­ντια σε αυ­ταρ­χι­κές και συ­ντη­ρη­τι­κές πο­λι­τι­κές.
    πηγη: ΕΠΟΧΗ:::http://www.epohi.gr/portal/politiki/14871-oi-nec2adoc2adnac2adzic2adstes-den-ksec2adfyc2adtroc2adsan-ac2adpo-to-pac2adrelc2adthoc2adn

  2. Ξήλωμα και παραιτήσεις σε ΕΛΑΣ για τη σχέση με Χρυσή Αυγή
    14:52, 23 Σεπ 2013 | tvxsteam tvxs.gr/node/139168

    Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης έδωσε εντολή για έρευνα στο εσωτερικό της ΕΛΑΣ για «να διαπιστωθεί αν υπάρχουν θύλακες της Χρυσής Αυγής στο Σώμα», ενώ πολλοί διοικητές καθαιρέθηκαν και θα αντικατασταθούν, μεταξύ αυτών της ΕΚΑΜ, της ΔΕΛΤΑ, αλλά και ο επικεφαλής της διμοιρίας των ΜΑΤ στο Κερατσίνι δίπλα στην οποία «αυτόκλητες ομάδες» ανενόχλητες πετούσαν πέτρες σε διαδηλωτές. Νωρίτερα ανώτατοι αξιωματικοί της αστυνομίας υπέβαλαν τις παραιτήσεις τους, οι οποίες και έγιναν δεκτές, με την ανακοίνωση να κάνει λόγο για «προσωπικούς λόγους», ωστόσο σύμφωνα με τις πληροφορίες αυτές συνδέονται με το ζήτημα της Χρυσής Αυγής και τη σχέση της νεοναζιστικής οργάνωσης με την αστυνομία. Σε διαθεσιμότητα και ο Διευθυντής της Αστυνομικής Διεύθυνσης Εύβοιας, ο Διοικητής και ο Αξιωματικός Υπηρεσίας του Τμήματος Ασφάλειας Χαλκίδας μέχρι να ολοκληρωθεί η έρευνα για τις «παραλείψεις» που καταγράφηκαν σε έλεγχο της αστυνομίας στα γραφεία της νεοναζιστικής οργάνωσης στη Χαλκίδα.

    Πλήθος βίντεο και καταγγελιών έχουν έρθει στη δημοσιότητα εδώ και πολλά χρόνια για τη στενή σχέση νεοναζί και αστυνομίας. Επιπλέον περισσότερες λεπτομέρειες έχουν δοθεί και από μέλη της Χρυσής Αυγής, στο παρελθόν αλλά και μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, που αποφάσισαν να σπάσουν την «ομερτά». Σύμφωνα με τα εν λόγω στελέχη υπάρχουν στη Χρυσή Αυγή «στρατιωτικοί και αστυνομικοί ωστόσο δεν είναι μέλη για να μην φαίνονται». «Ποτέ δεν είχαμε πρόβλημα με την αστυνομία, σε όλες τις πορείες έχουμε πάντα την κάλυψή της».

    «Μέσα στη Δικαιοσύνη, όπως και μέσα στην Αστυνομία, υπάρχουν φαινόμενα ανοχής από θύλακες προς τη Χρυσή Αυγή. Δεν αφορά συλλήβδην τη Δικαιοσύνη», δήλωσε μεταξύ άλλων ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης με παρέμβασή του στον Αθήνα 9.84.

    Σε σχετική ανακοίνωση της αστυνομίας αναφέρεται: «Ο Γενικός Γραμματέας Δημόσιας Τάξης του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη κ. Αθανάσιος Ανδρεουλάκος έκανε δεκτές τις παραιτήσεις του Γενικού Επιθεωρητή Αστυνομίας Νοτίου Ελλάδας, Αντιστράτηγου Ιωάννη Δικόπουλου και του Γενικού Αστυνομικού Διευθυντή Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, Υποστράτηγου Απόστολου Κασκάνη οι οποίες του υποβλήθηκαν σήμερα για προσωπικούς λόγους.

    Επιπλέον, με Απόφαση του κ. Αρχηγού διεξάγεται Ένορκη Διοικητική Εξέταση για το γεγονός ότι την Παρασκευή 20/9/2013, έξω από τα γραφεία της τοπικής οργάνωσης Εύβοιας – Βοιωτίας του κόμματος «Λαϊκός Σύνδεσμος – Χρυσή Αυγή» στη Χαλκίδα και σε απόσταση λίγων εκατοντάδων μέτρων από την έδρα της Αστυνομικής Διεύθυνσης Εύβοιας υπήρχαν άτομα που έφεραν αντικείμενα, τα οποία εμπίπτουν στην κατηγορία περί όπλων (ρόπαλα κλπ), χωρίς να παρέμβουν οι τοπικές αστυνομικές Αρχές, ως όφειλαν και χωρίς να υπάρξει ενημέρωση του Αρχηγείου.

    Στο πλαίσιο της ίδιας Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης θα εξετασθεί και το ζήτημα τυχόν ευθυνών για τις παραλείψεις που σημειώθηκαν κατά τη διάρκεια της αστυνομικής έρευνας για τη συλλογή πειστηρίων και την ταυτοποίηση συγκεκριμένων ατόμων με τα αντικείμενα που βρέθηκαν στα γραφεία της τοπικής οργάνωσης (κοντάρια, ασπίδες, κράνη κλπ).

    Παράλληλα, τίθενται σε διαθεσιμότητα, μέχρι την ολοκλήρωση της Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης, ο Διευθυντής της Αστυνομικής Διεύθυνσης Εύβοιας, ο Διοικητής και ο Αξιωματικός Υπηρεσίας του Τμήματος Ασφάλειας Χαλκίδας και ο αστυνομικός – σκοπός της Αστυνομικής Διεύθυνσης, που εκτελούσε υπηρεσία το επίμαχο χρονικό διάστημα».

    Οι εξελίξεις μετά την παραίτηση των δύο ανώτατων αξιωματικών ήταν ραγδαίες. Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Νίκος Δένδιας έδωσε εντολή στον αρχηγό της Ελληνικής Αστυνομίας, Αντιστράτηγο Νικόλαο Παπαγιαννόπουλο να αναθέσει στον Διευθυντή της Υπηρεσίας Εσωτερικών Υποθέσεων της Ελληνικής Αστυνομίας, Ταξίαρχο Παναγιώτη Στάθη τη διεξαγωγή «ευρύτατης έρευνας σχετικά με τα καταγγελλόμενα στον Τύπο για ενεργό εμπλοκή αστυνομικών στη δραστηριότητα του κόμματος «Χρυσή Αυγή» και την τυχόν συμμετοχή τους στη διάπραξη αδικημάτων».

    Ο Αρχηγός του Σώματος «μετέφερε στον επικεφαλής της Υπηρεσίας Εσωτερικών Υποθέσεων τη βούληση του κ. Υπουργού να μην υπάρξει οιαδήποτε σκιά στο Σώμα» σημειώνεται στην ίδια ανακοίνωση. Και συμπληρώνεται ότι προκειμένου επίσης να διασφαλιστεί κατά απόλυτο τρόπο η αντικειμενικότητα στην έρευνα της Υπηρεσίας Εσωτερικών Υποθέσεων, αντικαθίστανται και μετακινούνται σε άλλες υπηρεσίες:

    Ο Υποστράτηγος, Προϊστάμενος του Κλάδου Ασφάλειας του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας.
    Ο Αστυνομικός Διευθυντής, Διοικητής και ο Αστυνομικός Υποδιευθυντής, Υποδιοικητής της Ε.Κ.Α.Μ.
    Ο Αστυνομικός Διευθυντής, Προϊστάμενος της Υποδιεύθυνσης Αντιμετώπισης Οργανωμένου Εγκλήματος και Εμπορίας Ανθρώπων της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής
    Ο Αστυνομικός Υποδιευθυντής, Προϊστάμενος του Τμήματος Όπλων και Εκρηκτικών της Υποδιεύθυνσης Κρατικής Ασφάλειας της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής
    Ο επικεφαλής της διμοιρίας της Υ.Α.Τ. στο Κερατσίνι, τα μέλη της οποίας φέρονται σύμφωνα με φωτογραφίες και καταγγελίες να βρίσκονται δίπλα σε άτομα, τα οποία πετούν πέτρες κατά τη διάρκεια των επεισοδίων της 18/9/2013, χωρίς να τα παρεμποδίζουν και να τα συλλαμβάνουν.
    Ο Αστυνόμος, Διοικητής της Ομάδας Δ.ΕΛ.Τ.Α.
    Ο Αστυνόμος, Διοικητής του Αστυνομικού Τμήματος Νίκαιας.

    http://tvxs.gr/news/ellada/paraitiseis-anotaton-aksiomatikon-tis-elas

  3. Στελέχη της Χρυσής Αυγής σπάνε την «ομερτά»
    14:06, 22 Σεπ 2013 | tvxsteam tvxs.gr/node/139086

    Στέλεχος της νεοναζιστικής οργάνωσης μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τον χρυσαυγίτη Γιώργο Ρουπακιά σπάει την «ομερτά» γιατί, όπως λέει, διαφωνεί «ριζικά με τον φόνο ενός Έλληνα» και δίνει λεπτομέρειες τη δομή της Χρυσής Αυγής και τη δράση των ταγμάτων εφόδου. «Οι πραγματικοί χρυσαυγίτες είμαστε νεοναζί, το λέγαμε με τιμή. Πιστεύουμε στον Χίτλερ. Στη Δηλιγιάνη πωλούσαν το ‘Αγών Μου΄ έως τις εκλογές. Μετά μπήκαν τα βιβλία του Κασιδιάρη», αναφέρει μιλώντας στο Έθνος της Κυριακής.

    «Πιστεύω ότι ο Φύσσας ενοχλούσε με τα τραγούδια του τον είχαν στοχοποιήσει και πιστεύω καθαρά ότι είχε δοθεί εντολή για φόνο», δηλώνει για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, τονίζοντας πως η ηγεσία της Χρυσής Αυγής και ειδικά ο Νίκος Μιχαλολιάκος «γνώριζαν για τη δολοφονία». «Υπάρχει ιεραρχία. Δηλαδή ένα μέλος λέει κάτι στον πυρηνάρχη, το μεταφέρει στο βουλευτή, που είναι υπεύθυνος για την τοπική οργάνωση και ο βουλευτής στον αρχηγό».

    Υπενθυμίζεται πως σύμφωνα με τις πληροφορίες ο Ρουπακιάς, τηλεφώνησε στον Πλατέλη και αυτός με τη σειρά του είχε επικοινωνία με το Λαγό. «Ε, βέβαια τον Πατέλη θα έπαιρναν και ο Πατέλης θα έπαιρνε τον Λαγό», σχολιάζει το στέλεχος της Χρυσής Αυγής. «Δεν μπορώ να ξέρω σίγουρα (αν θα μπορούσε να έχει κάνει ο Λαγός υπέρβαση ιεραρχίας). Βάσει όσων έχω ζήσει πάντα ενημερώνεται ο αρχηγός για να δώσει το ΟΚ».

    «Υπάρχει τέτοια πλύση εγκεφάλου που δεν υπάρχεις σαν οντότητα. Δεν εχεις προσωπικότητα και δεν μπορείς να πεις τη γνώμης σου». Επιπλέον αναφέρει πως «ποτέ δεν είχαμε πρόβλημα με την αστυνομία» σημειώνοντας πως «σε όλες τις πορείες έχουμε πάντα την κάλυψή της». Όπως λέει «υπάρχουν άτομα (στη Χρυσή Αυγή) που είναι πρώην στρατιωτικοί, που είναι αστυνομικοί, αλλά δεν είναι μέλη για να μη φαίνονται, αλλά είναι όμως υποστηρικτές». Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη του στελέχους της Χρυσής Αυγής για τη δράση και τη λειτουργία της νεοναζιστικής οργάνωσης:

    Open publication – Free publishing

    Λεπτομέρειες όμως για τη δράση της Χρυσής Αυγής δίνονται και από τη συνέντευξη ενός παλαιότερου στελέχους της νεοναζιστικής οργάνωσης στο «Βήμα της Κυριακής». «Στη Χρυσή Αυγή έχουμε πλήρη στρατιωτική δομή με τουλάχιστον 3.000 άτομα έτοιμα για όλα! Διαθέτουμε περίπου 50 πολυμελείς φάλαγγες για συγκρούσεις στους δρόμους και περίπου άλλες τόσες εξαμελείς ομάδες κρούσεις – κομάντος για οργανωμένα στοχευμένα χτυπήματα, ύστερα από κεντρική καθοδήγηση από τρία άτομα της οργάνωσης», αναφέρει χαρακτηριστικά.

    Και προσθέτει: «Οι ομάδες κρούσης αναλαμβάνουν ειδικές επιθέσεις κατά αλλοδαπών ή ανταποδοτικά χτυπήματα σε εχθρούς της οργάνωσης. Ο,τι κι αν σημαίνει αυτό». Αναφερόμενος στην εκπαίδευση που λαμβάνουν σημειώνει: «Η εκπαίδευσή μας δεν είναι μόνο αυτό που ξέρει ο κόσμος, με τις κατασκηνώσεις κ.λπ. Ακολουθούμε ειδική εκπαίδευση ακόμη και με όπλα σε περιοχές της Ραφήνας, της Πάρνηθας, της Φυλής, στο Πόρτο Γερμενό, στη Μάνη, στην κεντρική Εύβοια και αλλού. Εκπαιδευτές είναι στρατιωτικοί από ειδικές δυνάμεις που υποστηρίζουν τις δομές μας. Κύριο μέλημά μας είναι να κρύβουμε καλά ορισμένα όπλα, ακόμη και σε λέσχες χούλιγκαν ή σε διαμερίσματα για να μην εντοπίζονται εύκολα από την Αστυνομία ή για να μην συνδέονται με μας».

    Μίλησε και για την τοπική οργάνωση της Νίκαιας λέγοντας: «Η Τοπική της Νίκαιας που έμπλεξε στην υπόθεση της Αμφιάλης είχε τουλάχιστον τέσσερις φάλαγγες με συνολικά περίπου 250 άτομα και είναι ίσως η πιο δραστήρια τους τελευταίους μήνες στην Αττική. Αυτή είχε φυλάξει τα γραφεία του κόμματος στην οδό Δηλιγιάννη όταν είχε γίνει πριν από μερικούς μήνες σύγκρουση με τα ΜΑΤ, ύστερα από την απόπειρα διανομής τροφίμων στο Σύνταγμα. Αυτή είχε και το γενικό πρόσταγμα μαζί με την οργάνωση της Αθήνας στις πρόσφατες εκδηλώσεις στον Μελιγαλά και αλλού…»
    http://tvxs.gr/news/ellada/stelexi-tis-xrysis-aygis-spane-tin-%C2%ABomerta%C2%BB

  4. O ΑΚΡΟΔΕΞΙΟΣ ΕΞΤΡΕΜΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΝΔ ΠΑΕΙ ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΖΕΨΕΙ ΤΟΥΣ ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΕΣ ΣΤΟ ΜΑΝΤΡΙ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ!
    Η ακροδεξιά του Αντώνη Σαμαρά με την σύμπραξη του ΥΕΘΑ Δ.Αβραμόπουλου γίνεται ολοένα και πιο επικίνδυνη για τον εργαζόμενο λαό μας. Ο πολιτικός που χαρακτηρίστηκε από τις εξτρεμιστικές εθνικιστικές πολιτικές θέσεις του στα ζητήματα με τους γειτονικούς λαούς και στην συνέχεια από την τεράστια κωλοτούμπα, όταν σε μιά νύχτα έγινε ο Μνημονιακότερος των Μημονιακών από συνεπή αντιμνημονιακή πολιτική δύναμη, για να πάρει το χρίσμα της Μέρκελ, των τοκογλύφων και της αστικής τάξης, ξαναχτυπά.
    Οδηγεί τους εργαζόμενους στη δουλεία, επιβάλει συνεχώς νέους φόρους και θέλει να μας πάρει ακόμη και το σπίτι, απειλεί με νέα εκδοχή της ακροδεξιάς κρατικής τρομοκρατίας στο πλαίσιο του Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού, έχοντας την στήριξη του ΠΑΣΟΚ και άλλοτε ΛΑΟΣ-ΔΗΜΑΡ, εμπλέκει τον λαό μας στα πιο ειδεχθή δολοφονικά ιμπεριαλιστικά σχέδια, δίνοντας νέα διάσταση στην στρατιωτική συνεργασία με το Κράτος Τρομοκράτη Ισραήλ, παραχωρώντας βάσεις στις ΗΠΑ.

    Σε αγαστή συνεργασία με τον ΥΕΘΑ Δ.Αβραμόπουλο σχεδιάζει ξανά την Στρατιωτική Άσκηση Καταστολής Πλήθους (κανείς δεν ξεχνά τις αντιδράσεις που είχε προκαλέσει, το 2011, η άσκηση ΚΑΛΛΙΜΑΧΟΣ) και εφαρμόζει σχέδιο επιστροφής των Χρυσαυγιτών ψηφοφόρων πουλώντας εθνικισμό και εμφυλιοπολεμικό κλίμα, σε συνεργασία με τα ακόμη πιο ειδεχθή καθεστωτικά ΜΜΕ των εργολάβων και των εφοπλιστών.

    Στο πλαίσιο αυτό διαβάζουμε από το Γραφείο Τύπου της Νέας Δημοκρατίας, για τη συμμετοχή μηχανοκίνητων και ιπτάμενων μέσων των Ενόπλων Δυνάμεων στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου:

    «Η παρέλαση πρέπει να γίνεται όπως αρμόζει σε ένα γεγονός που τιμά την ιστορική μας επέτειο, δίνοντας τη δυνατότητα στο λαό της Β. Ελλάδος και της Θεσσαλονίκης ειδικότερα, να συμμετάσχει, να δει, να θαυμάσει και να τιμήσει τα παιδιά του, που υπηρετούν την πατρίδα, αλλά και μέρος των δυνατοτήτων του αμυντικού μας συστήματος, το οποίο έχει αποκτήσει η πατρίδα μας με θυσίες των Ελλήνων. Ειδικότερα η παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου φέτος, όπως ενημέρωσαν οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, θα γίνει με το δυναμικό που διαθέτει η περιοχή της Θεσσαλονίκης και μόνον, χωρίς σημαντική επιπλέον οικονομική επιβάρυνση συγκριτικά με τις παρελάσεις των 3 τελευταίων χρόνων και χωρίς συμμετοχή μαχητικών αεροσκαφών, πλην ενός αεροσκάφους επιδείξεων που συμμετείχε και τα προηγούμενα χρόνια ως συμβολική εκπροσώπηση της Πολεμικής Αεροπορίας. Είναι απαίτηση των καιρών η ανάδειξη του φρονήματος, του αξιόμαχου και των συμβολισμών των Ενόπλων Δυνάμεων, εγγυητριών της Εθνικής μας ανεξαρτησίας, ακεραιότητας και Εθνικής μας ενότητας».

    Τους θυμίζουμε ότι στα παιδιά στα οποία αναφέρονται, τους φαντάρους, έχουν στερήσει ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΡΟΥΧΙΣΜΟ!

    Τους θυμίζουμε ότι οι στρατιωτικοί πλέον αυτοκτονούν από την ανέχεια, την απελπισία και γιατί δε μπορούν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους με αξιοπρέπεια, τρώνε συσσίτια και λαμβάνουν βοήθεια από κοινωνικούς φορείς.

    Το Πολιτικό Προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων το πετούν στο δρόμο και το αντικαθιστούν με ιδιώτες εργολάβους που υπογράφουν χρυσοφόρες συμβάσεις.

    Τους θυμίζουμε ότι η ανεργία των νέων βρίσκεται στο 65%, ότι δεκάδες χιλιάδες φεύγουν μετανάστες, ότι πλέον μας στερούν το δικαίωμα στην παιδεία-υγεία-ασφάλιση-πολιτισμό.

    Δε θα μας σηκώσει επομένως το Ηθικό το χρυσοπληρωμένο LEOPARD και F16. Που για δέκα χρόνια είχαν αφήσει χωρίς πυρομαχικά και τα είχαν να κάνουν παρελάσεις!

    Αυτά τα μόνα που μας θυμίζουν είναι οι ΜΙΖΕΣ που πήραν οι πολιτικοί των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ! Τα κέρδη των Ελλήνων εμπόρων και βιομηχάνων του ολέθρου.

    Αλήθεια, ποιος έγραψε αυτή την ανακοίνωση;

    Θέλουμε πολύ να μας πει πως θα μας σηκώσει το Φρόνημα ένα αεροσκάφος επιδείξεων..

    Σύμφωνα με τη δική τους λογική, οι θεατές των επιδείξεων στο Τατόι πρέπει να πήγαν για ντοπαριστούν εθνικιστικά και όχι για το θέαμα.

    Αλήθεια, οι Κύπριοι που φέτος για πρώτη φορά έκαναν παρέλαση χωρίς τεθωρακισμένα εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, ήταν «κακοί μαθητές» των μαθημάτων εθνικισμού του ΥΕΘΑ Δ.Αβραμόπουλου που παρεβρέθηκε στην Παρέλαση της Εθνικής Φρουράς;

    Πιστεύουμε ότι αυτή η κυβέρνηση καθημερινά αποδεικνύει ότι είναι επικίνδυνη και πρέπει να διωχθεί από την λαική πάλη.

    Ας μετατρέψουμε επομένως την 28η Οκτωβρίου σε μέρα Λαικού Ξεσηκωμού και Αντικυβερνητικών-Αντιφασιστικών Διαδηλώσεων.

    ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

    diktiospartakos.blogspot.com

  5. Στρατός και Χρυσή Αυγή σε σώμα ένα
    ελικά τι είναι πιο επικίνδυνο, η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, ο κρατικός εξτρεμισμός, που με πρόσχημα “τον πόλεμο των άκρων”, επιστρατεύει τις απεργίες, απαγορεύει κινητοποιήσεις, τρομοκρατεί με τρομονόμους και καταδιώκει συστηματικά όποιον αμφισβητεί την ταξική πολιτική και τις στρατηγικές επιλογές της άρχουσας τάξης (ΕΕ-ΕΥΡΩ-ΝΑΤΟ) ή η ναζιστική εγκληματικά συμμορία;

    Δύσκολη η απάντηση, καθώς οι ναζί είναι σάρκα από τη σάρκα του συστήματος εξουσίας. Οι θεωρίες του “παρακράτους” και της διείσδυσης της Χρυσής Αυγής στα σώματα ασφαλείας επιχειρούν να συγκαλύψουν τις ευθύνες των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ – ΔΗΜΑΡ κ.λπ. που 25 χρόνια τώρα διαπλέκονται με τους ναζί και τους αναγνωρίζουν σημαντικό ρόλο συνεργάτη στην καθυπόταξη του κόσμου της εργασίας. “Τα δημοκρατικά τόξα και οι θεωρίες των άκρων” συσκοτίζουν ότι τα μνημόνια και η κρίση, ο κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμός και το κράτος έκτακτης ανάγκης έδωσαν φτερά στους ναζί, που κρίθηκαν απαραίτητοι στην επιβολή των νέων εκμεταλλευτικών όρων καπιταλιστικής ανάπτυξης, διεκδικώντας βεβαίως μερίδιο από την οικονομική και πολιτική υπεραξία που παράγεται.
    Στις λευκές σελίδες του Πορίσματος των Επιτελείων για τη διείσδυση των ναζί στις Ένοπλες Δυνάμεις, που με υπερηφάνεια δημοσίευσε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Δ. Αβραμόπουλος και ο ΑΓΕΕΘΑ Κωσταράκος, σύντομα η αστυνομία, πρόσθεσε έναν Επαγγελματία Οπλίτη, που συνελήφθη έξω από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής στην Κομοτηνή, με πλήρη εξάρτηση: Μαύρη ναζιστική μπλούζα, πτυσσόμενο κλομπ. Η δημοσιογραφική έρευνα συμπλήρωνε ότι 3ετής σπουδαστής της Σχολής Ευελπίδων έκλεψε ένα 45άρι. Το γεγονός κρατήθηκε κρυφό για να μην τρωθεί το γόητρο του στρατού και λαβωθεί η επικοινωνιακή κυβερνητική επιχείρηση για τις αμόλυντες από το ναζισμό ένοπλες δυνάμεις. Και ας φημολογείται σχέση με τη Χρυσή Αυγή.

    Είχε προηγηθεί η γιορτή της χούντας από ακροδεξιούς ευέλπιδες, που έπεσαν στα μαλακά, γνωρίζοντας πρωτόγνωρη συμπαράσταση από πολιτευτές ΝΔ-ΛΑΟΣ, Μητροπολίτη, απόστρατους, ακραίο μιλιταριστή καθηγητή της σχολής. Ο επαγγελματίας οπλίτης ΟΥΚάς χρυσαυγίτης από την τοπική της Νίκαιας! Ο υπολοχαγός στο ΚΕΝ Θήβας, που σε αναφορά μοίρας παρουσίαζε τον Χίτλερ ως “μεγάλο πολιτικό άνδρα”. Η προεκλογική εξόρμηση χρυσαυγιτών υπαξιωματικών και αξιωματικού σε νησί του Αιγαίου στις εκλογές του 2012. Η συγκάλυψη της δικαστικής εξέλιξης της υπόθεσης του ανθυπολοχαγού των Ειδικών Δυνάμεων, αδελφού του Κασιδιάρη, που τράβηξε όπλο μέσα σε μαγαζί, εναντίον ξένων εργατών. Τέλος, τα εμετικά άσματα των ΟΥΚάδων του Λιμενικού σε στρατιωτική παρέλαση της 25ης Μαρτίου, όπου αθωώθηκαν ουσιαστικά στο Ναυτοδικείο μετά και την παρέμβαση του Φραγκούλη Φράγκου, πρώην ΑΓΕΣ και ΥΕΘΑ της κυβέρνησης Πικραμένου, αλλά και τους τραμπουκισμούς των “εφέδρων καταδρομέων” κατά των μαρτύρων κατηγορίας.

    Αλήθεια, πόση απόσταση χωρίζει τη “Κόκκινη Μηλιά” του Μιχαλολιάκου από το “νεοβυζαντισμό” του Φραγκούλη Φράγκου, μπεστ σέλερ όλων των μιλιταριστών και εθνικιστών; Όλοι μαζί, πρωτοστατούντος του γραμματέα της κυβέρνησης Μπαλτάκου δεν έθεταν θέμα επαναφοράς του γένους ως κριτήριο εισόδου στις Ένοπλες Δυνάμεις; Δεν συγκάλυπταν και συνδράμουν τη δράση των φασιστικών Λεσχών Εφέδρων στον Άγιο Παντελεήμονα, τις ασκήσεις “Μακεδονομάχος” κατά της μειονότητας στη Θράκη, την εκπαίδευση τους στον ανταρτοπόλεμο σε βουνά και αστικά κέντρα; Στην ιδρυτική διακήρυξη της “Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Συνδέσμων Ελληνικών Ειδικών Δυνάμεων” (15-17/3/1996) γίνεται λόγος για “καταπολέμηση του εφησυχασμού, της ενδοτικότητας και του ευδαιμονισμού”, στοχοποιώντας “όσους παριστάνουν τα λευκά περιστέρια της ειρήνης, τους αστράτευτους, τους αντιρρησίες συνείδησης και τους καρεκλοκένταυρους”!

    Κυβέρνηση, στρατός, δικαστές αποκαλύπτεται ότι έχουν επιλεκτική μνήμη! Εκλεκτικές ιδεολογικές – πολιτικές συγγένειες και συνεργασίες. Ο αρμόδιος υπουργός Δ. Αβραμόπουλος αποφασίζει: “Ένοπλες δυνάμεις και σώματα ασφαλείας έσονται εις μίαν λειτουργίαν”. Αναλαμβάνουν από κοινού στρατιωτικές και αστυνομικές επιχειρήσεις! Μεταξύ των οποίων “Προστασία ζωτικών εγκαταστάσεων σε περιόδους κρίσεων – επιχειρήσεων “! Πρόκειται για το επιχειρησιακό αντικείμενο των νέων “Ταγμάτων Εθνοφυλακής”, που εν μέσω του κινήματος των Αγανακτισμένων (2011), εντάσσονται στο “Σχέδιο πολιτικής προστασίας Ξενοκ΄ρατης”, αναλαμβάνοντας “συμβάντα που μπορεί να οφείλονται στο πλήθος ή τη διασάλευση της τάξης και στην υπερσυγκέντρωση πλήθους”!

    Πριν απαντήσετε στο αρχικό ερώτημα, σκεφτείτε: Σαμαράς – Βενιζέλος – Κωσταράκος, για πρώτη φορά μεταπολιτευτικά, κατέβασαν τον Στρατό στο δρόμο διατάζοντας ανάληψη κατασταλτικών καθηκόντων πέρσι, στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου. Οι μονάδες των ειδικών δυνάμεων που συνεχάρη ο Δ. Αβραμόπουλος, τονίζοντας την πίστη τους στο δημοκρατικό πολίτευμα, μπαίνουν επιφυλακή σε κάθε μεγάλη λαϊκή κινητοποίηση.

    Είναι οι μονάδες που θα κατέβαζε ο Καραμανλής κατά των εξεγερμένων το Δεκέμβρη του 2008, μετά και τις πιέσεις της Ντ. Μπακογιάννη, του Γ. Σουφλιά και του ακραία νεοφιλελεύθερου, Στέφανου Μάνου. Μια γενικευμένη καταστολή πλήθους που μπλοκάρισε τότε το “Αρνούμαι” φαντάρων, η ανησυχία του μόνιμου προσωπικού. Τα πραγματικά πολιτικά άκρα, καθορίζει η ταξικά πάλη! Η πάλη κατά του φασισμού είναι συνάμα αντικυβερνητική – αντικρατική – αντιΕΕ – αντικαπιταλιστική.

    ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΗΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

    diktiospartakos.blogspot.com

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *