Ο υπουργός προστασίας του πολίτη Νίκος Δένδιας, στα εγκαίνια του νέου αστυνομικού μεγάρου, εξήγγειλε μεταξύ άλλων, πως ο χώρος στον οποίο στεγάζεται η κατάληψη Ελαία θα δοθεί στο δήμο για την εγκατάσταση των δημοτικών θερμοκηπίων.
Εκτιμούμε, λοιπόν, ότι στο άμεσο μέλλον είναι πολύ πιθανόν να επιχειρηθεί εκκένωση της κατάληψης Ελαία που στεγάζεται σε ένα από τα κτίρια του πρώην Ινστιτούτου Ελαίας, στην περιοχή της Γαρίτσας.
Είναι βέβαιο, ότι οι τοπικές αρχές και ο υπουργός θα μιλήσουν άλλη μια φορά για «ακόμα ένα χώρο που θα δοθεί προς όφελος όλης της τοπικής κοινωνία». Για άλλη μια φορά θα ψεύδονται. Όσοι/ες ζούμε στην Κέρκυρα πρέπει να είμαστε τουλάχιστον καχύποπτοι σχετικά με τις «αγνές» προθέσεις του δήμου την ώρα που η πόλη είναι γεμάτη με εγκαταλελειμμένα, άδεια και μαραζωμένα κτίρια για τα οποία δεν έχει υπάρξει ο ζήλος και η βούληση να καλύψουν στεγαστικές και άλλες ανάγκες της τοπικής κοινωνίας.
Δηλώνουμε πως εδώ και 4 χρόνια το κτίριο του ελαιοτριβείου, τα θερμοκήπια και το κτήμα του πρώην Ινστιτούτου Ελαίας αξιοποιούνται κοινωνικά καλύπτοντας κοινωνικές ανάγκες και επιθυμίες.
Σε μια εποχή που όλα τα κομμάτια του κυρίαρχου πολιτικού σκηνικού διαγκωνίζονται στην επίδειξη βιαιότητας και ενώ το σύνολο της δημόσιας συζήτησης περιστρέφεται γύρω από τη δημόσια τάξη, οι πολιτικές εκδηλώσεις ενάντια στο ρατσισμό, τους εθνικούς μύθους και τις κυρίαρχες προκαταλήψεις που έχουν διοργανωθεί στην κατάληψη λειτουργούν ως εστίες αντίστασης στην επέλαση που επιχειρούν.
Η αγροκολλεκτίβα της κατάληψης με τη δράση της θέτει ανοιχτά το ζήτημα των διατροφικών αναγκών και προτάσσει, έστω και σε πειραματικό επίπεδο, έναν διαφορετικό τρόπο οργάνωσης της αγροτικής παραγωγής ενώ οι συναυλίες και οι θεατρικές παραστάσεις που έχουν διοργανωθεί στο χώρο από αυτοοργανωμένες θεατρικές/μουσικές ομάδες αποδεικνύουν έμπρακτα πως η ψυχαγωγία και η διασκέδαση μπορεί να υπάρξει χωρίς την ανάγκη αντίτιμου και χωρίς την επιδίωξη του κέρδους.
Ο κρατικός μηχανισμός και τα οικονομικά συμφέροντα που εκφράζει μίλησαν πολύ τον τελευταίο καιρό για «τα δυο άκρα» και την ανάγκη πάταξής τους. Βέβαια, απέφυγαν να πούν πως οι μαχαιροβγάλτες της Χ.Α είναι δικό τους δημιούργημα, που χρόνια τώρα εξέθρεψαν στη ζεστή αγκαλιά τους. Παράλληλα έχουν δείξει έμπρακτα το μίσος τους στο «άκρο» που απειλεί την κυριαρχία τους, δηλαδή, την κάθε κοινωνική ομάδα που αντιστέκεται διεκδικώντας αξιοπρέπεια και δικαιοσύνη, και κάθε πολιτικό χώρο, όπως είναι οι καταλήψεις, που απλώνει ένα χέρι αλληλεγγύης και συμπαράστασης στα κινήματα των τοπικών κοινωνιών, όπως αυτό των Σκουριών τώρα, της Κερατέας, λίγο καιρό πριν ή της Λευκίμμης, παλιότερα.
Στην κατάληψη Ελαία συμμετέχουμε ένα σύνολο ανθρώπων με διαφορετικά βιώματα και ιστορία και, όπως είναι φυσικό, και με αντιφάσεις. Καθημερινοί άνθρωποι με πραγματικά προβλήματα που προσπαθούμε να συνυπάρξουμε και να οργανωθούμε μακριά από κόμματα και φωτισμένες ηγεσίες. Αυτό, όμως, είναι και το στοίχημα της αυτοοργάνωσης.
Γι’ αυτό δηλώνουμε σε κάθε επίδοξο διώκτη μας ότι οι πολιτικές μας επιλογές και οι σχέσεις που χτίζουμε είναι αδιαπραγμάτευτες και σταθερές. Δεν κλείνονται σε 4 τσιμεντένιους τοίχους ούτε πρόκειται να γκρεμιστούν μαζί τους.